Reuerendi patris F. Bartholomaei Spinei ... Quaestio de strigibus, vna cum tractatu De praeminentia sacrae theologiae, & quadruplici apologia De lamiis contra Ponzinibium

발행: 1576년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

a Inmolabi

les. iuxta ea quae habent in cf.de eἔ-

Fum. c. dela

appellat simpliciter & absolute sapientiam. sed tantum eum dete

minatione, dicens quod est ciuilis sapientia . Sapientia autem simpliciter dicitur a Philosopho in prooe. Meta. suprema scientiarum, non autem sapientia in genere, licet cichaec sit suprema inter scientias eiusdem generis. Ad primam vero confirmationem responis detur, quod dupliciter contingit aliquid dici diuinum . Vno modo quia est ipse Deus, vel Deo proXime coniunctum, & in ipsum ordinatum ordine supernaturali. Alio modo quia est ordinatu in Deunaturaliter & remote, cum aliqua tamen inuiolabilitate,& immutabilitate. Vnde etiam corpora c lestia, quia incorruptibilia sunt, ct in suis passionibus uniformitatem seruant, dicuntur ab Aristote. le tertio Physicorum e X auctoritate omnium Philosophorum, diuina. Quia igitur leges inuiolabiles 'esse debent, & de his quae nullatenus immutari debeant, ordinant quoq, multitudinem hominuin uniuersale bonum communitatis, quod finaliter tanquam in fine ultimum ordinatur in Deum. ideo leges dicuntur continere notitia diuinarum rerum, non autem quia ipsae tradant notitiam de Deo

vel angelis, de beatitudine, charitate, vel gratia, Sc huiusmodi .Quae omnia supremo modo considerat Theologus, in Deum immediate deducens omnes homines,qui magis diligunt lucem quam tenebras: ideo simpliciter &absolute sapientia summa, est ipsa Theologia. Ad secundam confirmationem dicitur, v s concluderet, sequeretur cap Ethica esset suprema vel summa iapientia. Si quidem Ethici proprium est disponere qualiter habet quisque seipsum bene regere, cutamen inter morales Politica, & no ea ouae vocatur Ethica, qui proprie deberet dici monastica, sapientia dicatur, ut supra dictum est. Loquitur ergo ibi Philosophus ad principes ut orator, cuius est si pius per excessum loqui, & in laudibus rerum, de quibus verba ta cit, omnem neruum eritendere. Nihil autem ultra eti m eoncludi tur, nisi quod Politica est sumnia sapientia in Senere moralium . qd supra etiam verum esse declarauimus: sed ex ioc non sequitur, mst dignior Theologia quae etiam docet homines seipsos de totu oriabem terrarum bene regere regimine supernaturali per media super

naturalia, ct ad fine super naturale, qui est Deus benedictus. Amen. Finis fiet δε tractatus de praeminentia sacra Threissa contra primum ιractatum Aduersarij.

142쪽

de Lamus Apologia prima.

PROOEMIUM.

oMν LETO tra atu, quo nititur Aduersarius probare, quod ad decisionem quaestionum theol galium Possunt leges induci, tanquam sumpta eκ propria praesum Plione licentia, aggreditur imm diate se Theologis in theologati quaestione de Lam in opponere: atque conatur per rationes fultas aut horitatibus Iuris, cunctis Persuadere non esse credendum tales personas ad vulgatum ludum, conuentumque diabolicum eo poraliter ferri. Sed eas omnes 'potius diabolicis artibus deludi. vi credant se uigiles Peragere, quae tantum ut ipse putac intuentur in somnis. Soluit etiam Post haec rationes inductas ad probandum mrealiter illuc deportetur a diabolo, Vel etiam Per se corporaliter a ce ani AEt cum de has m teria plenius Pro modulo meo in orae misso disseruerim opere, De strigibus intitulator non superest mi-Jumsit primo rationes eius, quas in oppositum inducit in hoc suo tractatu recitatas, soluere. Secundo quas inducit bonas rationes pro nostra vera conclusiione, aluis ampuenationibus defensare. ossendendo solutiones suas nullius esse roboris vel virtutis. Tertio vero quasdam suas conclusiiones deductas eκ Praecedentibus reprobare Proponit igitur Primo rationes sePtem ad probandum,quod o dicta non vere fiant, ut praefertur, sed sint mere diabolicae illusiones Quarum prima talis est.

Ratio prima pariter O secunda ex his sumptae, quod dicta de missitas

nec probumr, nec fauent animabam mam'Itantur contraueritatem infirma. cap. I. FA c τ A non pr. aesuppon turnisi reprobentur. I. in bello. 6.ca- .ptae.ff. de caP. Post lim. reuer. dcc. Sed ista quae reseruntur non conflant neque Probatur, ut infra dicam. ergo &c. Solutio. Immo i Probantur omni modo Probationis, tam inquam per sacras, Quam per et timeas litteras: tam per scientia in reuelatam, quam per naturalem: tam per leges & canones , quam Per principia Philosophiae, diret experie as, ut in Prae illa opere nollio manifestum est

143쪽

13 F.BART. spr. IN FONz I N. DE LAMI I s. Et addicta tua infra ponendM infra etiam respondebimus s. - a In dubijs debet amplecti pars fauens animabus, etiam si sit duaaalis est. Hor. glo. in caP. Iuvenis. de sponsa. Sed negare talia esse uera magis fauet animabus, quam affirmare, ne forte incurrat homines inata desideria velle huiusmodi experiri,&c. ergo &c. Solutio. Immo affirmativa praedicata cum debiti ex ratione facti, fauet animabus, ut compertis per haec insidijs diaboli, facilius illas evitent cognitoq; quanto maligni spiritus fidem Christi persequatur odio, fortius in ea confirmentur fideles: quia diabolus non nisi veritate di bonitatem persequitur. Fauet iterum si dei: quia eκ ista cognitione curantur hi qui labe ista infecti sunt, per directas Inquisitores, nisi . curam renuant suscipere, ut oblimati, qui deprehensi quod sint vel iure praesumantur inimici fidei, damnantur, debitaque animadue

sione puniuntur, ne alios insciant, imp nitentes inquam atque re lapsi . Praeseruatur etiam communitas a malis multis, quae solent ab

hoc pestifero hominum genere causari daemonum auxilio , siue ineorpora, & maxime puerorum et siue in fruges, ct in alia temporalia bona. Quod autem ex veritatis huius affirmatione sequatur pericusum mali desiderij. est per accidens, ct ut in paucioribus ... Non est autem omittenda veritas Propter ea mala, quae raro & per accidos ex ea praedicata contingunt. Alioquin non esset Praedicandu, quod fecundum regulam diuinae prouidentiae Per Hieremiam propheta populis enunciatam Hiere. 1 a. mali Prosperantur in hac vita, boni vero semper sunt in angustijs: quando quide posset per accides contingere quempiam ob desiderium adipiscendae prosperitatis, & fugiendae paupertatis, aut cuiusuis angustiae, velle fieri malum & im- Pium . Nunquam autem talia uera affirmantur, quin et alii simul praedicentur de mala, que malis hominibvsimminent ex male actis:& bona, quae piis ac iustis ob patientiam & innocentiam repromit tuntur. Vnde Hiere. etiam ubi supra pauloPost subiungit de poenis impiorum dicens: Congrega eos sicut oves ad victimam,&sanctifica eos in die occisionis. Usquequo lugebit terra, & herba omnis regionis siccabitur propter malitiam inhabitantium in ea, dc infra in eodem cap. dicit Dominus per ProPhetam contra malos: Ec- ce ego euellam eos de terra sua.&c. Sic igitur ad propositu ni re deundo,cognita malitia daemonum, nec non multis delusionibus..... - quae uityrueniunt: factorum quoque sine prae oculis habito i visa etiam iustitia seuerissima, quae contra tales fieri consueuit, a malis auertuntur etiam hi qui suissent maκime inclinati. Nisi autem hic

detegerentur de punirentur accerrime, inualesceret secta ista male-

icta mirum in modum. D Luic lubrico Praebent oleum qui conan

144쪽

tur probare , quod haec vera non siit , de ob hoc se Inquisitoribus

opponunt. Sed si inquisitores intrepide fecerant officium suum,m-Ies etiam qui sic indirecte fautores thaereticorum sunt sta resipiscere , facient, quod de caetero proprijs ibidijs erunt contenti. Ratio tertia procedens ex narraurum minori uerisimilitudine reprobatur . Cap. I L

AL non sunt verisimilia, ergo sunt reputanda salsa: quia se r. Dua.

cundum Auer. eκperimenta verorum sermonum debent coim cordare cum rebus sensatis. Nec creditur testibus non verisimilia

deponentibus immo de falsitate suspecti sunt, ut no . in c. quia vertis mile non est . de praesum p. So. Immo sunt maxime verisimilia quoad intellectum, Sc quo ad sensum, ut oppositum non nisi ab ignorantibus Sc a protervis asseuerari possit. Cognito enim perii tellectum quanta sit potentia daemonum, A quantam almar quam saeuum sit eorum odium contra Christum, atque Christianos, quod infinita sit etiam iustitia Dei & sapientia, qua multa magnaque in mundo permittit euenire, ut inde plura maioraque bona per suam prouidentiam eliciate cognoscet omnis homo per intellectu, quod ista non solum sunt factibilia , verum etiam H amrmentur ab his qui se talia expertos affirmant, sunt valde verisimilia. Quod autem non contingant haec in natura, neque per opera hominum s

Ia, nec etiam his similia quo ad omnia, nullam tollit verisimilitudianem veritatis, immo adauget, ut sicut diabolus tam natura qua ad

te longe superior est atque potentior homine: ita opera quoque

eius transcendant naturalem hominum facultatem. Et velIe metiri, quae hominibus contingere possunt, ad ipsorum hominum virtutis natura is, vel naturalium agentium solam mensuram, stolidi profecto honiinisest, & superiorum causarum eminentiam, dc nihilomianus earundem colligationem cotingentem cum inferioribus, ignorantis. Et si argumentum hoc quicquam verisimilitudinis haberet, iam ea quae narrantur per Christum & sanctos facta miracula, falsitatis accusaret. Talia sunt auxilia, hi fauores quos ignorantes asserunt sanctae fidei Christi, da se officialibus si dei oppon ut cu suis hisce derisibilibus argutiunculis atq; fabellis . C5mentator aut Auer Ioquitur de demonstrationibus natural tu,quq uidelicet apud intellectum non habent firmitatem nisi concordent cum rebus sensatis,&ad eas fiat ultima resolutio. Non autem loquitur de his quae supra cursu in naturae possunt occurrere. Is etiam qui sui pote infidelis)ignorabat ea quae nos Per fidem cognoscimus circa detinonu essem tima

145쪽

tiam , potentiam , atque malitiam, non potuit de talibus effecti bus plenam habere notitiam: unde non erat in proposito contraveritatem inducendus. Et iuhilominus satis etiam praedicta concordant cum rebus sensatis, puta, quod quando plures vigilantes asserunt concorditer, hoc vel hoc se fecisse, aut quod addierint vel per se viderant ab alijs facta fuisse incutsu, nullus sapiens diceret haec facta fuasse in somnis vel illusionibus, nisi recGratur ad

specialem Potentiam daemonis operantis supra communem mo-

cum in phantasia, quod eκ Parte rei, quid maius est, ct minus concordat eum rebus sensatis, quam deferri hominem a daemo- cor oraliter. Vnde si hoc non est verisimile, minus illud. 4Nec haberet daemon plene quod optat, casum inquam hominum quantum potest grauissimum per peccatum: si tantum delusorie

Iita mala Perpetrarentur. cum nemo per se possit in somnis incurrere Peccatum, sed solum per accidens. Hoc autem non est veri limite apud vere fideles, nisi naturali lumine mentis priuati

'nt, non attendentes malitiam Sc odium daemonis grauissimum In homines de quire. Euentus etiam apertissimi, non veris milituminem tantum , sed horum certitudinem praeserunt, puta, cum se nomines a daemone deportatos inueniunt longius modico temPoris spacio a loco distare, Ibi prius resederant: quod non potest nisi

virius, quae superior est hominis virtute. Huius autem rei innumera referuntur etiam de facto proprio testimonia. Sed & modo per I'atrem Inquisitorem Brixien. perpetuo carceri damnatus quidam euat, qua fatetur eum primum ob desperationem se quo ad viruuet hominem diabolo dedicasset hoc enim primo eκpetunt daemones

ab infelicibus hisce personis, deportatum se longius a loco sitisse

Per plures metas: abiq; per tempus solatijs carnalibus cum multitudine magna virorum ac mulierum sociato, necessarium sibi filisse pomnodum, multis diebus iter agere,ut ad locum suum reuerteret. Neq, enim illis adsunt daeinones semper ad vota, maXime in Principio Apostasiae. Non est hic homo fatuus aut idiota, ut non sit eindes in hoc adhibenda : quod ex nomine & gradu facile compro-liarem, si in aliorum quoq; confusionem eius propalatio specialior non cederet. Est tamen bene nunc dispositus circa fidem. Sed &alius: quidam infeliκ de secta strigum, qui superiori anno brachio

seculari traditus, ignique consumptus est Bononiae, inter alia fassiis est in processu, quod semel dum ad cursum deferretur cum socru sua, contingat ipsum inter eundum, Iesus sanctissimum inuocare nomen, timore percussus: dc statim in medio luto se depositum inuenit in loco a ciuitate distante per tres dietas: in qua tamen ciui'

146쪽

. ii P o I. o Mer i R. afri I i37 uitate suerat ante horam. Innumerabiles horum Itiestationes in processibus Inqui litorum habemur. Sic igitur ex his liquido costat omni ex parteruere praemissum Aduersarij argumentum.

d quo quarta sumpta ex hoc quod ea quae norantur de Arigibus dicunt in opere diabui perpetrari, soluitur. Cap. III. OV Aε sunt arte magica, vel necromantica, Vel ydromantica, seu alia quacunque arte diabolica, dicuntur phantastica, dc non

Vera. 26. q. s. c. Nec mirum. Et multo magis cum ista contingant in Personis, quae faciliter decipi possunt, prout sunt muliercs ac rusticivilesq; personae. Item in Personis corruptis circa fidem de bonos mores, dc appetentes non appetenda: sicut sunt etiam utentes illis artibus. Iura autem 4oquentia de aliquibus personis, habent etiam locum in non eκ pressis, in quibus militat eadem ratio, ut habetur per Panor.in c.Nihil de electi .ergo dcc. So. Vtiq; quae in illo capitulo recitantur, & quae simili modo contingunt, phantastica sunt: dc multa similiter contingunt in hac secta , ut dictum est in opere nostro destrigibus. Non sic tamen delatio corporalis, cum etiam necromantici hanc voluntarie a daemonibus patiantur, eamq; Per eosdem procurent in aliis fieri, ut Praecipue Patet in legenda beati Iacobi Apostoli, & pi r ea quae specialiter reseruntur tempore Pe- Abano dc Cecchi Exculani scelestissimorum necroin anticorufacta non longe:ante tempora nostra.Sed neq; semper effectus illarum artium phantastice contingunt, xt optime teXiatur maleficia, causatae infirmitates ut plurimum incurabiles: locutiones apparentium daemonum, inuentiones Persirpe furtorum, tutata ea quae perydromantiam cognita sunt, dc alia huiusmodi plurima. Vere enim& realiter ista cotingunt. dc no Phantastice,tametsi deceptiones fabricet deceptor in multis, ut explicatum est in praedicto opere. Et quod aggrediaturdiabolus magis simplices dc rusticos de mulieres,eκ illius malitia procedit, ut per eos facile deceptos atq; lucratos ob ignorantiam, facilius inde trahat astutos. Neq; enim tam facile diabolo crederent isti vel acquiescerent, nisi primo perdiscerent ab his qui talia experiuntur, quod multis delitijs fruuntur ad vota. Sed, prolidolor, his temporibus viri, qui vulgo reputantur Hioquin prudentes, in sanire circa talia reperiuntur, ciues inquam dc nobiles diauersi generis. quod post et ostendi si opus esset per processus In quisitorum. immo quod pessimum est, nonnulli etiam qui ordine sa-4icro sunt religiosi, tam seculares, quam etiam licet solo nomine re

habitu regulares. Et quod sic inualescat ista labes, potissima causa

S est

147쪽

Hr F. 3 ARet. s M. IN PONE IN. D et L A N II s. Est quorundam iuris doctorum persecurio, quibus principes, eo rlogiae expertes, facile credunt quasi sapientibus: licet in huiusmodi

satis rudes existant, ut pote Dei prouidentiam, daemonum potestatem atq; malitiam, & pleraq; alia theologalia, ad quae praesens articulus reducitur, ignorantes; & implent allegationum legum copia folia, quae, &in pluribus non faciunt ad propo situm, eo quod puros actus humanos habent regulare leges humanae: non autem diabolicis colligatos possunt.bene cosnoscere: sed solum praestippo si ta cognitione superioris scientiae, sacre inquam Theologiae possunt

poenas talibus determinare conuenientes. Allegant ci doctores iuris simili nescientia laborantes, eo η' talium notitia, ad eorum Pr

sessionem non spectet. Quod etiam hi qui sunt de hac secta sint

corrupti circa fidem S bonos mores, S appetentes non appetenda, sicut sunt necromantici, verum est. Et proPterea merito debet sub iudicio patrum In qui litorum debitas luere Poenas: & qui piae stat impedimentum, sunt fautores haereticorum. Non tamen sequitur, quod si necromanticis accidunt delusiones dc deceptiones, accidat& istis eodem modo vel uniuersaliter. Non enim similia appetunt, nec similiter sunt corrupti, unde nec similiter decipiuntur. Non .n illi ut isti tam expresse fidem negant atque baptismum &c. illi coamuniter laborant thesauros inuenire , vel ad Vota feminas inclin re : isti non nisi ut voluptatibus licentius S abundantius perfruaniatur, talia scelera committere non verentur. Et haec una causatum

est, quod uiles personae multiplicantur in hac secta magis quam n biles: & feminae priuatae virorum Per mundum Peregrinantium Scmercatorum solatio , magis quam aliae. Magis enim hoc istae modo voluptates inquirunt, quibus aliunde Privantur, quam qui talibus abundant domi. Non negamus autem dc hos Pariter in muli s decipi, ut alias dictum est. Non tamen proPrer hoc debet eorum testia, monium in iudicio repelli. Neque enim propter Praedictas coimnes entes quandoque deceptiones repelleretur horum testimonium, eponerent super crimine laesae maiestatis humanae etiam tempor cursus admisso, ut put . . Lonuenissem ali ut caves dum actitaliter esissent in cursu, vel in lituo illo diabolico, de Principe occidendo, uel tradenda hostibus ciuitate , credo quod tunc Doetores leti stae, Duce etiam nostro Aduersario, cosulerent eos omnes eme torquet dcs: & si faterentur crimen, crudeli nece plectendos. Sed de crimi ne laesae maiestatis diuinae identidem commisso, quod omnium gra uisimium ess c. Vergent s.de haereti.eoriam forte quidam Parum ci rarent, Sc Aduersarius nihil, ut uidetur

Ratio

148쪽

o non in corpore sunt, ijcitH . cap. I MI, OV Α ατ o loco sic arguit Aduersarius. Haec omnia fiunt in maria a.

ipiritu, & non in corpore, etiam quo ad transitum per multa terrarum spacia, dc quo ad multitudinem hominum qui conuenire

dicuntur 26. q. S. cap. Episcopi. ergo Sc. Quod si dicatur, quod haec non est illa sedi a de qua loquitur capitulum illud, saltem eli eis nolis: & quae in ista fieri nariantur, similia sunt illis quae per illam

fieri credebantur. Porro ca Pitulum illud damnat omnes non solum credentes illa quae ibi narrantur fi eri in corpore, sed etiam eis similia. cuiusmodi non negantur esse ista, saltem quo ad transitum praedictum etiam super apparentes bestias, quo ad apparentiam unius principis, & quo ad conuentum multitudinis &c. Non licet aurema dispositione teκtus huius per sophisticas argumentationes recedere. i 6 q. l. cap. Institutiones. quia quicunque scripturam sacrosanctam aliter intelligit quam sensus Spiritus sancti sagitat, a quo conscripta est: licet de Ecclesia non recesserit, tamen haereticus appellari potest. a. q. 3. cap. Quidam . in sin. So. Hoc capitulum male intellectum a Iuristis quatenus h. aec quae ad Theologiam pertinent, pertractat, est causa illorum ruinae, putantium eo quod in corpore iuris canonici redactum est, poste proprium sensum circa illud ita Prodere, ut etiam Theologorum communi sensui se opponat. Sed ad Iuristas non pertinet de eo quicquam cognoscere, nisi quod si aliquae personae inueniantur ea quae ibi principaliter reprohantur facere vel pati, vel credere seri vel contingere, debent infideles reputari, dc harcticorum poena puniri. Sed quomodo in talibus quae narrantur, & in quibus, inueniatur haeresis vel non inueniatur, ipsi iudicare non possunt, nisi simul sint dc Theologi,quorum est propriude fide disserere, di consequenter de suo contrario videlicet de infidelitate, di de omnibus speciebus eius, videlicet apostasia a fide, haeresi, & simplici insidelitate. Oppositorum est enim eadem disciplina . Sacri autem Theologi determinant non esse haereticum tenere talia quae narrantur deurigibus esse vera, prout per ipsos In- qui sitores iudicatur. Et cum his omnibus saluant dictum capitulu, concordantes intentionem eius cum verbis. Vnde praesumptuosus

est ualde quicunque purus Iurista, Theologorum in hoc sententiae se opponens, non minus quam si minister iustitiae iudici se opponeret, asserens non iuste damnatos, quos ille reos mortis esse determinauit, causam cognoscens quam minister ignorat esse dignam mor .

. Licet autem in nostro praefato opere sit obiectioni huic plenius . a S a satis-

149쪽

i x P. B A κτο si t. t N. PONTIN. DE L. AMIrs. satisfactum ex doctrina Theologorum cuncta deduc miminec nolua clarissimo praeceptore meo tam in summa, quam in opere de lua- pilam ijs: ab authoribus quoque libri, qui malleus maleficarum inscribitur: nihilominus pro pleniori satisfactione factae huiuine prς- sentis obiectionis contra opportuna hunc homine JoneXPonendo capitulum illud etiam hoc in locoidςducam .. aut horitate Apossoli in Le. Episcopi inducta, habetur dilarione- corporalem ad longinquas partes, O inaccessibiles humana uirtutem supernaturaliter esie possibilem . Cap. V.. .

ΡRi Mo igitur dicendum est, quod quantum ad exploditione

sensus, quem habet hic homo super illud capitulum, multum vaIet quod eκ eodem capitulo habetur: hoc inquam, quod dicere t lia quo ad delationem corpoream de loco ad locum', non Posse heri in corpore, contradicit illi capitulo, dc authoritati Apostolon eodein dum , iuxta sensum, quem habet in ea Aduersarius qui tamen noest intentus ab Apostolo, ut alibi dictum est, & infra etiam rςplicabitur: in Presupponit enim authotitas illa sprout putat Aduersariusὶ Paulum potuisse deferri etiam usque ad textium caelum corporaliter. Alias secundum eum Apostolus non diκisset. Nescio an in corpore vel eκtra corpus Sta sed potius dixisset. Scio quod non in cor Pore, sed eXtra corpus Scc. quia in corpore est impossibile. nili torte Aduersarius glorietur ea se cognoscere, qua circa talia reuelata mputet Aprilolum ignorasse. Quod si di tit Aduersarius in illo capitulo,uel per illam authoritatem non baberi,quod possint. daemomnes deferre homines corporaliter de loco ad. locum &c. sit sciret Naturalem daemonum virtutem, & quae peteosdem lacta sunt lcri Pti rateste,consideraret, &nollet sino paruo intellectu Dei sapientiam. infinitam metiri, scrutarique maiestatem, ut imprudenter iudicet. Deum talia non debere , aut quod scelestius est ) non polle mala Permittere, prosem taceret. Voluit autem per indum eκemPu circa Paulum &Ezechielem capitulum illud docere, quod possibile est aliquid apparere, non in corpore, sed in spiritu, de in somnis: vi hoc supposito determinaret illa quae narrantur ibi quatenus fidem

tangunt, esse falsissima

Q atuor principaliter esse Ca prodere concilium intra t in ita.

Episcopi . . cap. V L. SL cono dicendum, quod duo sunt falsa dc haeretica, quae principaliter narantur in illo capitulo. Primum quod vera esset dea quae

150쪽

m, apparebatini Distia Dianae. Sic enim iuxta errores 'genti Eu irraIiquid numinis putaretur extra unum Deum, & consequentci pluralitas deorum astrueretur. Secundum est quod homines conuerteresitur in Deos: quia tam Herodiam,.quam Dianam prius fuisse a minas ab omnibus credebatur, ocin deas Postitio dum esse conuertasas. His autem, duo alia falsa & haeretica conneciebantur . Primum

est, quia putabant haec fieri a bono spiritu. Deos ei in putabant bonos esse spiritus ipsi gentiles; quod ideo est haereticum : quia qui putabantur dij, multas deceptiones faciebanti, &in multis deprehendebantur esse mendaces atque maligni . Hoc autem Deo & sanctis spiritibus conuenire non Potest. Secundum est, quod se vocari credebant ad seruiendum , & obsequendum numinibus illis. Caetera uero in capitulo, introducuntur quidem ut ordo narrationis eorum quae de mulieribus dicebantur , Pei secte haberetur , non autem ut impossibilia censerentur aut declarerentur, nisi quatenus erant Pr dictis coniuncta, quae vere impossibilia sunt: &illa credere, constituunt infidelem . Et propter hoc capitulum illud in sine concludes, non reamum it cuncta quae narrauerat quando sententiam damnationis pronunciat di sed ea tantum eXecrando, quae principaliter intendebat, qua si diffinitive determinans dicit. Queisquis ergo credit posse fieri aliquam creaturam, aut in melius, aut in deterius, aut transformari in aliam speciem, aut in aliam similitudinem nisi ab ipso creatore,qui omnia fecit, i per quem omnia facta sunt, insidetis est, de infideli deterior.haec ibi. In hac aute determinatione clauditur, quod homines non possunt conuerti in Deos: & consequere. ter hoc sublato,son sequi pluralitatem deorum, quam supra in eodem capitulo ostenderat eX narratione illarum muliercularum ii feret. Et tantum propter hanc opinatam deorum pluralitatem de . clarauerat eas a recta fide deviare.& errore paganorum inuoluit Sinon propter alia quae Praenarrauerat. Illam enim solam rationem assignaui quare inquam errore paganorum diceret eas inuolui su

dens: cum aliquid diuinitatis &c. Similiter quando circa finem di cidi, quod qui talia credit & his similia, si de perdit &c. ne sorte quis putaret intelligendum hoc esse de omnibus quae prie miserat, subiungit. Quisquis ergo, , c. quasi dicat. Qui hoc & quod in eo includitur , prout supra e Ulicatu est creditiinfidelis est, Oc pagano deteriori. E hoc autem dicitur pagatio deterior, quia prius erat per sdem il-h1hii natus r quod paganus adhuc non habuit . Impossibile est enim

etiam Per Dei potentiam, quod in verum Deum homines conuertantur. It illius tantum potentiae subditur, homines Deos sacere,

secundu denominationem tantum & similitudinem sic dictos, hoe

SEARCH

MENU NAVIGATION