장음표시 사용
271쪽
Mox certiores dirigit inpetus,
Experta cunctos, quaque patet via Prodesse gaudens, patriamque Et populos beat arte multa.
His acta, Patrum sedulitas piis Cives gubernat legibus, & bonum Pravumque justa lance pendit: His stimulis agitata, virtus Et bellicosi vis animi ruit Diros in hostes, prodiga sanguinis Vitaeque, & incedit per arva
Strage virum cumulata victrix. Atqui nec omnis civibus inperat Virtus, nec omnis sanguine pascitur: Est & quietae tuta merces, Quaeque sedens bene ponat horas. Hinc Pacis artes; hinc ea, terminis
Inclusa nullis, vasta scientia Terraeque coelique; hinc pudici Virginibus puerisque mores.
Et vos quis inter nomina civium Laudata prudens transeat, o cati Mutare merces, ultimisque
Divitias trahere usque ab oris p vobis referre est, quod patriae aurea Cornu refundit Copia divite Fruges opimas, ligneosque Marmorei pepulere & olim Et nunc penates: quos utinam diu
Ignota justis damna parentibus
272쪽
Non inquinavissent, nepotum LuXus, avaritiaeque pestist Felix, venustae qui rescuntia Lusu camoenae seria dividit: Non igneo curas Lyaeo Diluit; at per odora Pindi Tesqua in nantis scietur, apis velut Matina, in horto quae thyma florido Carpens fluentum juxta amoenum, Nil vitii trahit ore casto. Talem , meorum cura sodalium , Te, Petre, nuper vidimus, integrum Vitae probrosam dulcis inter Perniciem scabiemque lucri. Tu rauca linquens auribus hispidis
Uernaculorum murmura carminum,
Priscae vetustatis probaeque Aemulus, Auseniam studebas Pulsare docto pectine barbiton. Spirare molim aut Elegos, quibus
Et corda mulcebas & aures, Ingenuae monumenta Musiae. At nunc peremtum te nimium cito
Lugere fas est, quem media Atropos E semita dejecit, unde Lex prohibet remeare quemquam. Lugere fas est. sed quid inutili Lassare luctu numina Juverit ξTu nunc abisti: nos sequemur, Serius aut citius, sodales.
273쪽
Haec meta rerum est: tendimus huc leves. Plangant dolentes pectora virgines; Fortesique prudentesque raptum N il prohibet celebrare amicum. B. HUYDECOPER.
FRATREM EJus CONJUNCTISSIMUM. SI licet alloquiis interpellare dolorem . Ac socium lacrimis me sinis ire tuis, Dorvilli, nostrae fautor duxque alme juventae , O patris aeternum nomine digne colit Accipe non fichos testantia carmina luctus, Quaque potes, querulos perlege fronte modos. Hei mihi, qui motus animo i qui mente tumultus lGraque quam salsae proluit imber aquae l
274쪽
LIBER. st a. 9Ignoscas, variis squaltet si charta lituris, Et labat a tremula litera ducta manu. Ipsa, vides, passis Elegeia nostra capillis Plangit, & alternum vix trahit aegra pedem. Scilicet eximii fatum luctura patroni, In cari titubant nominis ora sono Domiti 1 fatum Petri luctura, decoris Oblita, in populos exululata ruit. Namque tuum vitae stamen, praeclare virorum, Abrupit propera forfice Parca ferox t Non animi candor, placidaeque modestia frontis,
Persephones avidas continuere manus.
Non virtutis amor, vita spectatus in omni, Inque homines pietas profuit, inque Deum. Non artes coluisse bonas, Vel Apolline plenum Carmine Arionias aequiparasse fides. Te tamen, indocti captans praeconia vulgi. Nunquam ventosis Gloria veXit equis. Plebs, nec plebe magis sapiens, imitentur agyrtas, utque lucri caussa numina docta Colunt.
Conscia sed meriti tibi mens suffecit; & aptus Ingeniis pretium ponere si quis erat. Quo tamen heul miseris dotes mortalibus istaei Cur populo cupiat quis rudis esse minus lNuminis incassum Clarii tutela poetae Credimur. En Phoebi proXima cura jacet. Cynthie, dic, Pindi quis posthac visere lucos, Cirrhaeisque velit tura cremare socisi Scilicet assidui merces haec una laboris Scilicet hoc cultus flebile munus erit:
275쪽
Ut cadere ante diem. plenique in roboris aevo Fata sacerdotes cruda subire sinas lDum stolidum vulgus selicia tempora vitae Transigit, in canis conspiciturque comis. Adspice plebejo sordens ut pulvere nuper Esserat indignum Sorte favente caput lTurgescatque opibus, quas durus forsan avorum Corrasit vafra non sine fraude labori Adspice honoratis atavum fulgentia ceris
Atria, & hostili capta tropaea solo l uid juvati heredes tantae pro hi numinal laudis
Degeneres, foedant nomina Clara patrum. Nemo animum pulcra torpentem firmat ab arte: Ingenium cultu nemo decente polit.
Musa jacet: sordet doctrinae nobile donum: Aleaque ic meretrix clamque palamque juvant; Vinaque, & e nimio nascentia j gia vino. Inque epulis nocti Continuata dies. Et tamen ille . nefas, Veteri Suod stemmate natus, Vel quia divitias vix capit ipse suas, Magnificos, patria Iugente, capescit honores, Imperiique rudis lubrica frena regit: Conjuge quin pulcra, multaque propagine felix
Nestoris annosi lcmpora saepe videt. At cui doctrinis animum formare severis,Majorumque litat more vacare libris: Cui libet antiquas nomen quaesisse per artes, Ac patriae ingenio Conciliare dccus; Respexit placido Sors hunc rarissima vultu s in patitur saevae verbera saepe Deae.
276쪽
At fuerat caruisse satis, quae cetera suevit Commoda non aequa distribuisse manu:Cur, Fortuna, viros lauru sacra tempora cinctos Ante diem Stygio mergere in amne libet lHorrida quae rerum faciest scne ordine nullo In pejus Superi vergere cuncta sinunt Barbariesne bona rursus de Mente triumphum Ducet, & obscura pectora nocte premet; Ac spoliata suis Phoebi sacraria mystis Cum strigibus diris noctua serva colet Sed quid vana queror i nimio quid concita luctu Sollicitat magnos impia lingua Deos pHaec fati lex est. Mors serius Ocyus omnes Falce sub horrenda subdere colla jubet. Nec lacrimis quidquam Clotho Clothusve Sorores. Nec tribuit precibus trux Libitina piis. His si pondus enim foret ullum, audita Parentis Pro gnato fuerint fervida vota senis. Quos gemitus, fletusque dedit cum Conjuge Nata. Dum ciet haec patris nomen, at illa virilTu quoque Phoebei custos sanctissime templi, Amstela qua vitreis naviger errat aquis, Quippe animae pars magna tuae, vitaeque voluptas, Omniaque hic solus gaudia Frater erat, Tu quoque, Dorvilli, supplex ad Apollinis aram Sedisti, querula voce precatus Opem. Dumque aqua muIta genis flueret, perhibetur Apollo Ad tanti lacrimas ingemuisse viri: Deponensque lyram manibus, laurumque eapillis,
Limina funerea veste petisse Iovis: Et
277쪽
as Et Lachesi, caro patrem pro vate fatigans, Injicere est aliquam nisus Apollo moram. Mota foret precibus justi mens alta Tonantis:
At Superum votis serrea fata nocent.
Quod licuit, Phoebus tribuit, laterique poetam Junxit, & in Pindi fronte sedere dedit. Hic placidis Petri languentia pectora in ulnis
Excipiunt Musae, membraque cara fovent. Illic Virgilius, Nasoque . tenerque Tibullus. Et tu cum cithara, Flacce Venuste, tua, Ac quotquot Batavis illustria nomina in oris Pieris argutae reddidit arte lyrae, Teiis vatem blandis venerantur, & una Promeritas laudes ore sonante canunt: Dum Critice , merito grates habitura poetae, Cingere Daphnaea tempora fronde parat. Fallimur, an laeta quamvis in valle receptus Aeternis agitas tempora sesta choris,
Has lacrimas gemitusque tui , carissime, amici Cernis, & his finem me posuisse jubes pAdspice dilectos, non sallimur, adspice vultus,
Quisquis in hoc mecum funere rite doles. Te videol tu me solito dignaris amore, optimet tu blando lumine, ut ante, laves lMeque mones; Latiis. dabitur dum vita, Camenis, Achaeaeque feram munera crebra Deael Consiliis parebo tuis, di murmure vulgi Posthabito, Aonios ture litabo focos :Sollicitaeque levans grata vice munia vitae,
otia Castaliis nostra dicabo choris:
278쪽
Tuque, licet Fatum superis inviderit oris, V ivus in hoc nostro pectore semper eris: Ac Petri vultus imitantia signa, Penatum Instar, perpetua religione colam. HERM. FRANc. ΚΕTELANUS. VI.
y. U. D. N Poetae Cultissimi. r Mugenae dilecte Deo, dilecte Camenis, LYL Dulce decus Charitum. Petre venuste, jaces lTe quoque praeripiunt juvenili Fata sub aevo,
Parca nec abstinuit trux scelerare manum. Nil blandi mores, animae nil candor honestae, Nec multa virtus profuit arte potens. Nec, quae vel rabidas valuisset flectere tigres, A surda audita est morte canora chelys: Nil pia longaevi valuerunt vota Parentis, Uxorve, aut Casto Nata puella toro: Nil tristes gemitus, cari lamentaque Fratris; Heul saevo luctu qui tibi paene comes. Sci
279쪽
Scilicet hac cuncti prodimus lege sub auras.
Incertae mortis certa rapina sumus. At benet vis leti te non exstinguere totum, Nec cocco poterit condere terra sinu. Nobiliore tui coelum jam parte pererras, Divorumque canis carmina grata choro.
Quin etiam ingenii vivent cultissima docti Pignora, dc aeternum fama superstes erit. Perpetuisque lyrae resonabit Suada, leporque Carminibus, Critice quis tibi facta Dea est. Et quae plura dabas gnavi monumenta laboris, Tura simul Musis Mercurioque ferens. Colliget haec Fratris pietas & sedula cura, Manibus intenti sacra dicare tuis. Nos quoque, si quid id est, Phoebeia turba, sodales Solvemus cineri justa suprema tuo: Ae, licet haud Pario surgat tibi marmore bustum . Signa tamen moesti pectoris usque geret. Pierii flores, laurusque Heliconide silva Decerptae viridi fronde sepulcra tegent. Nectemusque rosis violas, ac serta cupresso Myrtea, Cecropiis & thyma lecta jugis. Cunctaque luminibus manante rigabimus imbre, Eque brevi tumulus carmine notus erit. Amstela quem genuit, suboles quem fovit Atlantis, Suem Charitum manibus finxit Apollo sbi; Dymilius, medio Musis bubreptus in aevo, Hic jacet, Aomi cura decusique chori.