Petri d'Orville, jurisconsulti, Poemata

241쪽

ADOPTIVORUM

NUnc Persea meis veniant talaria plantis, Sussiciatve suae Daedalus artiS opem. Me quamvis Latii teneant miracula prisci, Hospes & aeterna verser in urbe Remi, Linquentem subito terras populosque volatu, Secta per aerias duceret aura vias; Nec prius ex humeris concessa recederet ala, Libera quam Batavum despiceretur humus t

Hic ubi velivolum liquido pede Nais in Yam Labitur, Amstetit Nais alumna patris; Hic ubi, Petre, tuis sponsalia serta capillis

Imponens, rutilam lampada quassat Hymen: Et cava festivo resonant penetralia coelu, Et chorus & Citharae voXque canora vigent. Quam foret haec inter necopinis dulce Iacertis Singula desertae membra fovere domus, Laetantumque genis lacrimas spectare fluentes, Inque vicem lacrimis ora rigare piis l

242쪽

2IT Te vero in primis, Pater optime, cernere averet

Usque moraturo lumine noster amor, Dum, nova diffuso testatus gaudia vultu, Omine firmares sacra marita bono, Amplexusque nurum manibus natumque duabus,

Oscula divideres inter utrumque caput, Atque haec verba dares: Exaudivere parenti Ol quoties factas numina magna preces, Taeda tribus placuit tandem de fratribus uni. Eni minimus natu spes facis esse ratas. Succendit tenera juvenilia pectora flamma Qualis judiciis virgo legenda meis. O sormosai nurus jam nunc assuesce vocari, Incipe me jam nunc patris habere loco. Est mihi, sitque meo longe diuturnior aevo, Filia, quae curas allevat una senis. Altera maturis nimium prohi occubat umbris, Nunc etiam siccis vix memoranda genis. Per te grata seram tanti solatia luctus, Moribus atque annis illius instar habes. Per te iterum adspiciam geminas certare sorores, Utra patrem studio seduliore colat.

Nostra bipartito pietas discurret; in ambas Ex aequo veniet distribuenda jugo.

Nate, puellares novisti evincere fastus, Haec est ossiciis reddita palma tuis. Iam tibi sunt thalamus, castumque cubile parata, Inseret huc niveos sponsa decora sinus. Illic perpetuas felix Concordia sedes Collocet, atque annis non minuendus Amor.

243쪽

xig ADOPTIVORUM

Pulera domum series hinc esstilium nepotum Ante meos ludat, turba minuta. Pedes Adsensit dictis plausu chorus omnis. at illis Acrior erarsit tota per ossa calor. Quidquid enim cari natis vovere parentes, Numine non duro perficit ipse Deus. Cernite, ut innectant geminas cervicibus ulnas, Nec divellendis oribus ora premanti Sic hedera in silvis quercum stringente corymbo Implicat, aut ulmum vitis amica suam. O benet tam placitos quod non absconditis ignes. Frater, Zc o Fratris cura venusta mei. Discat ab exemplo, res quam sit dulcis amare.

Si quis in hac turba pectora dura gerat. Quin nos ardoris vestri tetigere favillae, Nec spatia immensae quid valuere viae. Et probo, sed vanis socialia foedera votis. Coelibis & vitae tristia jura queror. At de me exactis erroribus ille videbit, Cui fati tabula est aerea nixa genu. Vos, quibus interea facili net pollice Clotho Aurea purpurea stamina ducta colo, Collibus Idaliis vernos decerpite flores. Conteritur nulla gratior hora mora. IAc. PHIL. D ORVILLE.

244쪽

PETRO D'OR UILLE, I. U. D.

Sponso Sponsequa Feliciter. ΕIa age nunc, Erato, Parnasia desere Tempe,

Atque hilari vultu sub mea tecta veni. Dumque meus peragat lacti ssima sacra Sodalis, Conveniens sacris dic mihi. Diva, melos. Et, scio, non renues: vix usquam dignius illis Par juvenum, cantu quod celebrare velis. Scilicet aequali magnae Cythereidos aestu Dorviliusque tuus, Brunaque Pulcra calent. Castaque jam socii constringcre foedera lecti. Ire & in amplexus, osculaque arta parant. Quare age nunc, Erato, genialia carmina lande, Et mecum, o Hymen, o Hymenaee sona. Quaeque mihi cecinit Sponsus. suavissima fausto A me quum conjux omine ducta domum est. Tu recine, effusoque reser pia pectore vota, Ac, sim gratantum pars ego quanta, doce.

Idaliis igitur cessisti, Petre, sagittis. Iamque laves Paphias corde volente faces

245쪽

ADOPTIVORUM

Deliciasque tori flagras haurire jugalis, Et plus Sicaniis dulcia mella savis po ital num solus vatum tu sortior ires, Vel pueri effugeres tutior arma Dei pHoc nolint Charites, nolint hoc mille Lepores, Vatibus & qui dant mollia corda, Ioci. Non hoc ipse velit Phoebus, Phoebique Sorores.

Haec Veneris tota est rebus amica cohors.

His Amor auxiliis Nasonem vicit, Ec illum, Cui spes, perpetuo lucidus igne secus. Haec teneram docto junxere Lycorida Gallo , Vati, & hinc Umbri Cynthia flamma fuit. Sic quoque, dum Charites cultu, Musasque frequentas, Poculaque Aonio plena liquore bibis, Traxisti occultum sitienti corde venenum, Repsit & in venas insidiosus Amor. Ac visa adtonitus facie, qua candida pollet

Bruna, recentis herae vincula ferre cales.

Jam lacrimis precibusque rogas. & supplice vultu,

Blanda tuis votis ut velit esse locum. Saepe etiam dulci cantu lenire puellam, Et teneris tentas flectere corda sonis. Illa tamen, quamvis mitissima moribus, aures

Claudit, Zc intactum pectus Amore gerit. Quid tibi nunc animi est Z Grajos, Latiosique poetas, Vulnera quis crescant, jam quoque, Petre, legislNajugenae an potius sacris operaris, opesque, Postpositis Phoebo Pierisinque. paras pEt per ephemeridas melius tabulasque, furores Sollicitae mentis posse domare putas pQuid

246쪽

LIBER. tra

idquid agas, frustra est: saevus medicamina ridet

Ista, reluctantes & magis urguet Amor. Nil superest, querula Venerem nisi voce precari, Mitiget ut dominae serrea corda tuae, Ac faciles captare aditus, & tempora amica, uti Bruna obsequiis dulcibus apta capi est. Et fuit apta capi: juvit tua vota Dione: Vimque formosam dat tibi Sponsa manum. Et nunc blanditias miscet, nunc ridet ocellis, Purpureaeque nitent Cypridos igne genae. Nec renuit, placito quamvis subfuse pudore, Mutua compositis oscula ferre labris. At tibi quanta torus promittit gaudia, quum te EXcipiet niveo Brum venusta sinu pHunc, viden λ hunc Hebe sternit, Charitesque, Iocique, Ac viridi myrto pronuba Iuno replet. Alitibusque optata bonis jam vincula nectit,

Aetemumque Hymen pectora vestra ligat. Interea adclamant cari tibi, Sponse, poetae, Et Sponsae dotes laude frequente canunt. Cumque his Sparnanae, tenet & quas Amstela, Nymphae, Ter bene sit Sponsis, pectore & ore vovent. Itala quin etiam resonant adplausibus arva, Quos Fratrem pietas edere rara jubet. Firmaque dum vobis concordis gaudia vitae, Felicisque optat pignora pulcra tori, Illius ad vocem Tibris caput e ulit alveo. Nasonisque modos hos putat esse sui. Sed tibi quo cantus thalamus vos rite paratus, Impatiensque morae te Cytherea vocat.

247쪽

ADOPTIVORUM

Exue virgineum, nunc exue, Sponsa, pudorem, Et cupidi amplexus perser & arma viri. Mater eris, quid adhuc metuis dulcissima bella Quum decies rediit Cynthia, mater eris. Ite, agite. o Sponsi; lascivum ludite lusum, Plenaque det vobis gaudia blandus Hymen. Hic, ut crescat amor, faciat; Concordia semper Mitis & ut vestras excubet ante sores. Sic opulenta gravi ditet vos Copia cornu : Sic multa Iuno prole benigna beet. P. V. OUDENDO P. xIX. IN NUPTIIS ORNATIssIMI IUVENI s

PETRI DOR VILLII,

'URIS CONSULTI,

OUas mihi blanditias videor, quae lusibus apta

Exaudire, novo murmura grata sono Falis

248쪽

Fallor an exsultant Phoebo praeeunte Sorores, Instituuntque novos numina prisca choros pDocta Paphon Pindo jungit concentibus Echo. Alternantque suas Musia Venusque vices. Et merito: pulchro Dorvillius ardet ab igne. Et figit facili digna tropaea Deo. Formosas inter sormosior ipsa Melaenis Duritie posita ducitur aequa viro. Ut trepidat lusu circumsona turba, venustas Dum laeta comites Pronuba voce ciet, Ducit & Aonidas Permessi a flumine Nymphas, Quae flores calathis ad sua sesta gerunt.

Adludunt Zephyri molles, passimque Cilisios

Aura levis spirat vere tepente Crocos.

Haec aliquis dicat docto sunt ficta Poetae, Ne desint vati numina culta suo. Non ita; vera loquar. Batavis immixta choreis Hesperias jactat Musa Latina iaces. Scilicet in Latio Batavi Cantantur amores, Su icit & doctos Tibridis ora sales. Nee distracta loco Dorvillia Musa remoto, Ad Fratrem Alpinas transvolat alta nives. Dum praesens Nymphis narrat fraterna Latinis, More novo, tSalami foedera, Petre, tui. Nostra quoque Ausonios geniali murmure tractus Hinc gratata tibi Musa, Iacobe, petat. Interea curis patrio de more solutae Amstelides, Batavi gloria magna soli, Ludite; festivas hederis innectite myrtos; aque datur, pedibus terra repulsa sonet.

249쪽

ADOPTIUORUM

Gemmantes tellure nova rosa spargat odores, Et Cyprio Batavas pingat honore comas. Nempe alacer festoque die, meritoque Poetae Pignora laetitiae carmina poscit Amor. Et Charites poscunt, quae dum socialia junctis Strata parant manibus, subjiciuntque toro, omina spemque Juvat teneris par lusibus Hebe, Quique venit Fratri sponsor & auctor Hymen: Unanimes sortemque. novam. laetosque penates, Praeteritique vicem temporis ore ferunt. Nos quoque, quod meruit, quo possumus ore, secutos Gaudia Dorvilli concinuisse juvat. Quem patriae sedis ratio, mercatibus apta, Traxit lucrosi commoditate sori, Phoebus, Atlantiade invito, crescentibus annis Musica persuasit se duce castra sequi. Nunc oculis praedata suis sibi pulchra Melaenis Abstulit, in leges ipsa coacta suas. Quique prius teneros in carmine lusit amores, Et querulo finxit vulnera lenta joco, Nunc manifestus amat. pulchro nunc aestuat igne, Et male fert tardas in sua vota moras. Utque renitentem dubiamque Melaenida fastu Virgineo vidit, dissicilemque sequi, Vota, preces, gemitus, risus Confudit in unum, Immiscens teneris mitia verba modis. Inde faces submittit Hymen, viresque repellit, Virgineusque bona Vincitur arie pudor. Et nunc digna equidem te conjuge, Petre, Melaenis Inserit optavo colla premenda jugo.

Colla

250쪽

Colla jugo nectenda novo, quod utrimque maritae Essicient socio foedere dulce manus. Turba frequens plaudit, dignos & tempore risus Immiscet votis, exhilaratque diem. Myrtus adest foribus, sed dc aedes Phoebus alumnas Hoc sesto voluit fronde nitere sua. Fronde nova fragrat. Majo vernante, Cupido, Exclusiasque Charis tinguit odore rosas. Naides Amstetiae Dryadas de sonte salutant, Hartemiumque implet turba gemella nemus. Praecutiunt taedas pueri, flectuntque puellae Serta, maritali conspicienda toro. Et qua sponsa venit praesignis divite serma, Praesentcs spirat mollior aura Deas. Ludite felices animae, parilique lepore Perpetuet Cyprius gaudia vestra Puer. Quid tibi nunc animit quo tandem , Petre, voluptas Dilata exsatiet corda petulca modo λPulchra Melaeni, novo jam nunc Dorvillia cultu , inam tua sors multis invidiosa fuit. Libera adhuc Sponso cupidis nectenda lacertis Colla dat, obsequio Sponsa beata suo. Ite pares animis, consorti foedere laeti,

Jungite concordes in nova Vota manus. ιStricta columbinis date nexibus ora vicissim, Et renovet fidus gaudia tuta torus.

Dulce voluptatis castae, victique pudoris Virginei pretium sit sine labe puer. Qui Batavos mores de te, Petre, discat, ametque. Ante tuos Iudat parvulus aede pedes. P Quae-