Acta Synodalia Sacrosancti Concilii Oecumenici Vaticani II: Periodus secunda, pars I

발행: 1971년

분량: 805페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

2IJ J Coniuges et parentes hic sub ratione sanctitatis considerantur. De eorum apostolatu, cf. SUpra, cap. III, nota 8. De coniugatis legatur S. Io. CHRYSOSΤOMUS, In Eph. Hom. 20: PG 62, 136 ss. Cf. PIUs XI, Liti. Encycl. Casti Connubii, l. c. p. I48 s.: Coniuges: si per mutuam Vitae consortionem in virtutibus magis magisque in dies proficiant, et praecipue

in vera erga Deum pro rimosque caritate crescant, in qua denique Universa LeX pendet et prophetae. . . Haec mutua coniugum interior conformatio, hoc assiduum sese invicem perficiendi studium, verissima qVadam ratione, ut docet Catechismus Romanus, etiam primaria matrimonii causa et ratio dici potest, si tamen matrimonium non pressius Ut institutum ad prolem rite procreandam educandamque, Sed latius Ut totiUS Vitae communio, con-SUetUdo, societas accipiatur D.

' Primum et principale medium ad sanctitatem est amor Dei et proximi, qui amor est simul forma et finis sanctitatis, secundum 1 Tim. 1, I: si Finis autem praecepti est caritas de corde pUro, et conscientia bona, et fide non fictah. Cf. S. AUGUsΤINUS, Enchir. 32: PL 40, 288: si Quae-cUmque ergo mandat Deus, eX quibus unum est, Non moechaberis EXod. 20, 14; Mi. I, 273; et quaecumque non iubentur, sed spirituali consilio monentUr, UibUs unum est, Bonum est homini mulierem non tangere 1 Cor. J, 1): tunc recte fiunt, cum referuntur ad diligendum Deum, et proximum propter Deum n. Cf. S. THOMAS, Summa TheoI., II-II, q. 44, a. 2; q. 184, a. 1. Intelligitur mandatum caritatis ut complectens proprios actus et OmnES

virtutes, secundum Mi. 7, 12; 22, 40; Io. 14, 21; Rom. 13, 10; 1 Cor. 13, 4 ff., Col. 3, 1 I. Cf. PIUs XII, Adhori. Apost. Menti nostrae, 23 sept. 19I0: AAS 42 19I0) p. 660: 4 Ex Divini Magistri sententia, christianae

Vitae perfectio caritate erga Deum, erga proXimos potissimum innititur, quae tamen flagrans, studiosa, operosa sit. Ea enim, si ita conformatur, omnes quodammodo amplectitur virtutes; atque adeo iure meritoque' vinculum perfectionis ' dici potest D. ' De notione consilii in genere, cf. ORIGENES, Comm. in Mi. X, 14: PG 14, 12TI B: vi Praecepta donantur, ut debita persolvamUS ... Ea Vero quae supra debitum facimus, non facimus ex praeceptis. Verbi caUSa, Virginitas non ex debito solvitur, neque enim per praeceptUm expetitur, Sed supra debitum offerturis. S. AUGUsΤINUs, De S. Virginitate, J I, 1I: PL 40, 402: vi Praeceptum est enim hoc, cui non oboedire peccatum est; non consiliUm, quo si uti nolueris, minus boni adipisceris, non mali aliquid perpetrabis h. Consilia pertinent ad bene esse virtutis perfectae: S. THOMAS, Summa Theol. I-II, q. 100, a. 2. Ad perfectionem caritatis ordinantur: II-IΙ, q. 44, a. 4, ad 3. Cf. eXpositionem generalem, ib. q. 184-189.

δ' De paupertate, cf. Mi. I, I et 19, 21; Mc. 10, 21; I c. 18, 22,

de iuvene qui a Domino invitatur ut omnia bona temporalia derelinquat ad Christum sequendum. Quae vocatio quidem particularis est, sed simUlvatorem typicum pro aliis induit. Libertas a thesauris mundi omnibus commendatur: Mi. 6, 19-21;

In laudem paupertatis abundant Patres. CLEMENS ALEX., Quis diveS,

272쪽

CONGREGAΤIO GENERALIS XXXVII

s nempe Paula J ardentior fide, toto Salvatori animo iungebatur, et pauperem Dominum pauper Spiritu sequebatur, reddens ei quod acceperat, pro ipso pauper essecta v. IDEM, Epist. 12I, 20; col. 108I: si Si perfecta desideras, exi cum Abraham de patria et de cognatione tua, et perge quo nescis. Si habes substantiam, vende et da pauperibus. Si non habes, grandi onere liberatUs es; nudum ChristUm nudus sequere. Durum, grande, difficile; sed magna sunt praemia v. S. BASILIUS, Serm. ascet. 2, 1: PG 31, 881. S. NILUS, De octo spis. malitiae, T: PG 79, 11I2. yy De sacra virginitate, propter regnum caelorum adsumpta, cf. Mi. 19, 11: vi Non omnes capiunt verbUm istud, sed quibus datum est , necnon 1 Cor. T, T sS. De praestantia virginitatis cs. TERTULLIANUS, Exhori. Cast. 10: PL 2, 92I C. ORIGENES, In Leν. Hom. 11, 1: PG 12, I 29 D. S. CYPRIANUS,Hab. Virg. 3: ΡL 4, 443 A: vi Nunc nobis ad virgines sermo eSt; quarum quo sublimior gloria est, maior et cura est. Flos est ille ecclesiastici germinis, decus atque ornamentum gratiae spiritualis, laeta indoles, laudis et honoris opus integrum atque incorruptum, Dei imago respondens ad sanctimoniam Domini, illustrior portio gregis Christi. Gaudet per illas atque in illis largiter foret Ecclesiae matris gloriosa foecunditas n. IDEM, ib. 22: col. 461 A: vi Quod futuri sumus, iam vos esse coepistiS. Vos

resurrectionis gloriam in isto saeculo iam tenetis, per saeculum sine saeculi contagione transitis D. Cf. tractatus S. AΤHANASII et S. IO. CHRYSOSΤΟMI,

De Uirginitate: PG 28, 2I2 ss. et 48, II 4 ff. BASILIUS ANCYR., De Uirg. 2: PG 30, 672 B: si Magnum enim quiddam est revera virginitaS, incorruptibili Deo, ut in summa dicam, similem efficiens hominem v. 'δ De oboedientia. Exemplum Christi essertur Io. 4, Iq; 6, I 8; Phil. 2, 8; Heb. 10, I-T. Secundum Patres, vi oboedientia quae maioribus Ghibetur, Deo eXhibetur is, ut dicit S. BENEDICTUS, Regula, I: PL 60, I 49. Cf. ib. 6 I; col. 672: vi Abbas autem, quia vices Christi creditur agere,

dominus et abbas Vocetur, non Sua assumptione, sed honore et amore

Christi n. CASSIANUs, Instit. 12, 32 et Collat. 24, 26: PL 49, 4TI et 1 27. In oboedientia caritas fulget: GREGORIUS M., Mor. XXXV, 14, 32: PL76, 768.

y' Praxis essectiva consiliorum non omnibus imponitur . S. IO. CHRYSO STOMUS, In Mi. Hom. T, T: PG IT, 81: si Neque enim prohibeo nuptiaS, nec VolUptatem prorsus interdico, sed cum castitate id fieri peropto,

non m probro, cUlpa et SeXcentis reatibus. Non praecipio montes et Solitudines adire, sed benignum esse, modestum et castum eum qui media

in urbe habitatis S. AMBROSIUS, De viduis, 4, 2I: ΡL 16, 241 s. :4 Docemur itaque triplicem castitatis esse virtutem: unam coniugalem,

aliam viduitatis, tertiam virginitatis; non enim aliam sic praedicamus, Ut excludamus alias. Suis quibusque professionibus ista conducunt. In hoc Ecclesiae est opulens disciplina, quod quos praeferat habet; quos reiciat non habet, atque utinam habere nunquam possiti Ita igitur virginitatem

praedicavimus, ut viduas non reiceremus; ita vidUas honoramUS, Ut SUUS honor coniugio reservetur. Non nostra hoc praecepta, sed divina testimo-

273쪽

ed. Annecy, t. I, 1894, p. TI s. si Dieu ne uout pas qu'un chacUn observetous les conseiis, mais seulement ceux qui soni convenabies selon la diversite des personnes, des temps, des occasions et des formes, arisi que lacharite te requieri ... Les conseiis soni tous domes pour la perfection dupeuple chretim, mais non pour celle de chaque inretien en particulier n. Consilia non sunt pro omnibus vi actu is, bene vero si Secundum praeparationem animi h S. THOMAS, Summa TheoI., ΙΙ-II, q. 184, a. 7, ad 1. Cf. ib. q. 44, a. 4, ad I. '' De antiquis ascetis. Anachoretae, continentes, VirgineS, Viduae consilia evangelica profitentur, quin proprie dictum institutum erigant; remanent tamen sub vigilantia et protectione Ecclesiae. De quibus cf. ROS EYDUS, Uitae Patrum, Antuemiae, 1628. Apophlegmata Patrum, PG 6I. PALLADIUS, Historia Lausiaca, PG 34, ed. C. BUΤLER, Cambridge, 1898, 1904. Documenta reperiuntur apud R. DRAGUEΤ, Les Peres du Deseri, Paris, 1949; P. DE MEEsΥER, De monachico statu iuxta disciplinam b7zantinam, Romae, 1942, pp. 70-T6 et 3 12 s. Cf. ib. p. 70 s. . si Hesychasta est qui solus soli adloquitur Deo et continuo eum exorat o. CLEMENS ALEX.,

p. 283: si Meme avant Ia palx constantinienne, des chretiens fervenis suyalent dei a te monde et se livraient dans la vie priveo vix pratiques dei'ascese, tandis que d'autres recher halent au desert te renon ement totalauX delices d'une civili sation corromme. I 'exemple sumaturet de quel es grandes figures, comme saint Paul e ite et saint Antoine, entraina dansles solitudes de la Thebaide, ou dans les Laures de la Palestine et de laSyrie, des troUpes toUjours plus no reuses dlimitatevrs, qui devinrenties fils spiritueis de ces premi ers Peres du desert v. Cf. PIUS XI, Const.

yβ Antiqui et recentes ascetae vel contemplatione si soli Deo Vacant v, ut dicit S. GREGORIUS M., Dies. I, 8: PL TT, 18I; Vel insuper opera apostolica et caritalia suscipiunt, vel tamquam consiliarii in rebus spiritualibus fideles instruunt. Huius ultimi typi sunt, praesertim in Oriente, si Patres spirituales D, de quibus cf. U. g. S. BASILIUS M., Serm. de renunt. saeculi, 2: PG 31, 632: vi Magnopere cura et provide, Ut virum tUae Vitae tUtissimum ducem reperias, probe edoctum conducere eos qui ad Deum pergunt n. Multum insistunt antiqui in oboedientiam erga hunc rectorem conscientiae, V. g. S. BASILIUS M., Serm. asc. 2, 2: col. 884 C. Constit. monast. 19: col. 1I8T-1390. S. Io. CLIMACUS, Scala Parad., 4: PG 88,706 C.

Pro vita activa, praesertim ad exhortationem, praeexigitur cognitio contemplativa, secundum S. THOMAM, I Sent. d. II, q. 1, a. 3, Sol. 2. Contemplatio enim vitam activam dirigere debet: Summa Theol. ΙΙ-ΙΙ, q. 182, a. 4, ad 2. '' Sine clerici siue laici in statum religiosum ingredi possunt: Cod. Iur. Can. can. q87 et 488, 4'. PIUS XII, Alloc. Annus sacer, 8 dec.

19I0: AAS 43 19Il) p. 27 s. Idem valet pro Institutis Saecularibus:

274쪽

CONGREGATIO GENERALIS XXXV11

279 PIUS XII, Const. Apost. Provida Mater, 2 febr. 194T: AAS 39 1947) f28J

p. 120: lex peculiaris, art. 1. yy Cf. S. THOMAs, Summa Theol. II-II, q. 184, a. I et q. 188, a. 2. S. BONAVENTURA, Opusc. XI, Apologia pauperum, c. I, 3, ad Claras Aquas,t. 8, 1898, p. 24I a.

δ' De transitu vitae anachoreticae ad coenobiticam, cf. PIUS XII, Alloc. NOus sommes heureux, l. c., p. 284 s. Regulae monasteriorum in oriente et occidente a magnis fundatoribus, v. g. Pachomio, Basilio, Augustino, Benedicto, propositae, ab Ecclesia approbatae et pedetentim ulterius

determinataO SUnt. De laude vitae monasticae, praesertim coenobilicae, cf. S. GREGORIUS

1094 B - 1100 A, monachismum e communitate primitiva vi apostolica Ddeducit, secundum EUSEBIUM CAES., EccI. Hist. II, 1T: PG 20, 173-184. Quae affirmatio, non secundum continuitatem historicam, sed secundum aliquam spiritualem filiationem admittitur. De legislatione ecclesiastica, cf. CONC. VATIC. I, Schema de Ecclesia

Christi, cap. XV, adnot. 48: M sI I 1, 549 s. et 619 s. LEO XIII, Epist. Au milieu des consolations, 23 dec. 1900: ASS 33 1900-01) p. 361. PIUs XII, Const. Apost. Provida Mater, l. c., p. 114 S. δ' De exemptione, cf. LEO XIII, Const. Romanos Pontifices, 8 mali 1881: ASS 1 I s1880-81) p. 483. PIUS XII, Alloc. Annus sacer, 8 dec. 19I0:

δ' De concordi cooperatione religiosorum in apostolatu, cf. PIUS XII, Alloc. AnnuX sacer, l. c., p. 28: vi Haud dubie ad iuris divini praescriptum SacerdOS, Si Ve Saecularis Sive religiosus est, ita munera eXercere debet Sua, ut Episcopo auxiliator adsit et subsit ... Etenim ad normam iuris canonici religiosi exempti Episcopi loci potestati subsunt, prout episcopale munUS perfungendum et animorum rite ordinanda curatio requirunt D. PIUS XII,

Const. Apost. Sedes Sapientiae, I 1 maii 19I6: AAS 48 19I6) p. III.

yy De sinculo perpetuo. Vinculum temporan m suscipitur Saepe per modum probationis, cum intentione perpetuae dedicationis, supposita Dei Vocatione. Cum Votis temporaneis, sacrificium non est totale: iamVero: si holocaustum est cum aliquis totum quod habet offert Deo n, S. THOMAS,

Summa Theol. II-II, q. 186, a. T; S. GREGORIUS M. In Ezech. II. 8, 16:

yy Status religiosus excolendae personalitati prodest. Religiosus pro se quidem bonis temporalibus, vitae familiati et propriae voluntati renuntiat, sed nonnisi propter Deum, summum valorem, et Deo ipso invitante et animum addente. Huiusmodi alacri abnegatione removet impedimenta quae caritatem retardant, triplicem nempe concupiscentiam scf. 1 Io. 2, 16), et acquirit pretiosam libertatem ad servitium Dei et fratrum suorum. Quam libertatem Patres exaltant, v. g. S. CYPRIANUS, DE DOm. Orat. 20: PL 4, II 1 B: vi Eum dicit posse se sequi et gloriae dominicae

275쪽

29J passionis imitari, qui expeditus et succinctus, nullis laqueis rei familiaris

involvitur, sed solutus ac liber facultates suas ad Dominum ante praemissas ipse QUOque comitatur D. S. HIERONYMUS, loc. cit. supra sub nota 10. S. NILUS, De octo spis. mes. 1T: PG T9, 11I2 B: si Monachus, qui multa possidet, navigium est multis gravatum oneribus et in Undarum tempestate facile submergitur; sicut enim navis, cuius exundat sentina, a quolibet perluitur fluctu, sic qui multa possidet, sollicitudinibus submergitur. Monachus absque possessione viator est expeditus inque omni loco diversorium invenit. Monachus qui nihil possidet, est aquila ad sublimia pervolans, qui tunc sese volatu ad alimentum demittit, quando necesSitas coegerit v. Cf. S. THOMAS, Contra Gentiles, ΙΙΙ, 130. Summa Theol. , Ι-II, q. 108, a. 4; II-ΙΙ, q. 184, a. I. Contra retrah. a resig. ingreSSu, Cap. 6. Quori. 4, a. 2q. P. PHILIPPE, O. P., Les sns de Ia vie religieuse selon S. Thomas, Romae, 1962, praesertim p. 32 SS. PIUS XII, Alloc. Annus sacer, 8 dec. 19I0, l. c., p. 30, docet Statum religiosum non esse salutis refugium timentibus et angiis datum, Sed magnum spiritum et se devovendi studium flagitare, ut historia luculenter demonstrat. RUrsus, Alloc. Sous D maternelie protection, 9 dec. 19IT; l. c., p. 39 S., docet vitam religiosam non infantilismum inculcare, sed hominis adulti perfectionem et dignitatem personalem exercitio caritati S

COMMENTARIUS

enuntiatur thema huius capitis IV, scilicet, in prima sectione, nn. 29-31, de universali vocatione ad sanctitatem pro omnibus membris Ecclesiae; et in altera Sectione, nn. 32-56, de statibus perfectionis in Ecclesia.

29. De universali vocatione ad sanctitatem J. Perfectio sanctitatis, per mandatum caritatis prosequenda, omnibus patet, et eadem SanctitaS quibuscumque statibus et ordinibus proponitur. 30. De multiformi unius sanctitatis exercitio J. Non omnes sanctitatem eodem modo prosequuntur. Inter diversas categorias Concilium imprimis memorat utriusque cleri sacerdotes, ministros inferiores, necnon laicos qui servitio apostolatus plene mancipantur; qui omnes Suo modo de missione et gratia Episcopi participant, seque etiam per eXercitium Sui muneris sanctificant. Deinde speciatim agit de sanctitate coniugum et parentum christianorum. Denique universis progressum in sanctitate commendat ad gloriam SS. Trinitatis et manifestationem mysterii Ecclesiae. 31. De mediis ad sanctitatem et constitiis evangelicis J. Praeter mam datum caritatis, qUae omnes virtutes continet, stant in Evangelio consilia, quae ad perfectionem caritatis ordinantur. Inter qVae paupertas, SaCravirginitas et oboedientia ab Ecclesia extolluntur. Non omnes christiani ad

276쪽

CONGREGAΤIO GENERALIS XXXVII

eorum praXim essectivam vocantur, sed omnes eo tendere debent, ut per f30Jusum temporali Um rerum a caritate non retardentur. Gaudet autem Ecclesia, plures fuisse inde ab initio fideles, qui se praxi consiliorum dedica

32. De praxi consiliorum in statu vitae ab Ecclesia sancito J. Pro illis qui ad effectivam praxim consiliorum vocantur, institutus est in Ecclesia vi Status perfectionis ac irendae is, sapientibus legibus sancitus; ad quem tum clerici tum laici ingredi possunt. In sequentibus ex professo de illis agitur. II. De momento statuum perfectionisJ. Ιmprimis habent in Ecclesia valorem signi, scilicet caritatis transcendentis et eschatologicae atque m- pressioris imitationis Christi per ipsum statum vitae. In illo pretioso fructu Spiritus Sancti advertitur insigne beneficium pro Ecclesia et eX eo oritur officium apostolicum sedulo eXercendum. 34. Sub auctoritate Ecclesiae J. Ad auctoritatem Ecclesiae spectat regulas pro statibus perfectionis approbare et determinare. Si quando sodales ab auctoritate localis Ordinarii eximuntur, in opere tamen apostolico cum eo concorditer cooperari debent. II. f De aestimatione status religiosiJ. Magis aestimanda est conSecratio perpetua quam temporanea. In omni casu professio religiosa de se non minuit, sed promovet christianam personalitatem. I 6. DConclusio J. In sine Concilium vitam religiosorum laudat, et omnes christifideles in quacumque vocatione sanctitatem prosequendam

commendat.

277쪽

A CONCILII PAT RIBUS SCRIPΤΟ EXHIBITAE SUPER SCHEMA CONST II UΤΙΟNIS DOGMAI ICAEDE ECCLESIA '

PARS I

Hic fasciculus Patribus distributus est die 29 septembris 196', in secunda sessione publica.1 De titulo Constitutionis: dicatur vi De Ecclesia Christi is, de hac enim, non de aliis loquimur CARLI, Ep. Signin.). N. 1. Introductio J2 - l. 1: Magis placeret citatio patristica: vi Lux gentibus cum Venerit Christus et sospitandis hominibus salutare lumen assulserit is S. CYPR., De unit. ECCI., c. 1 CARLI).3 - l. I: Omittenda verba: si in caligine huius saeculi ViVenteS CARLI).4 - ibid.: Suffcit scribere: si in hoc saeculo viventes Card. RICHAUD, Archiep. Burdigalen.). I - ibid.: Loco: vi in caligine is, dicatur: si in umbra NELY I, O.S.B.M., Protoarchim.).6 - l. 6: Dicatur: si signum visibile et instrumentum n CARLI).T - l. 10: Dicatur: vi illamque o, loco: si illudque Patres Conciliares linguae germanicae et Conferentia Episcoporum Scandi-

' Textus integri, a Patribus ad Concilii secretariam generalem missi, referuntur in Appendice, pp. 60I Ss.

278쪽

283 10 ibid.: Addatur: vi Et praesertim illi omnes, qui toto orbe terrarum dira paupertate premuntur, necnon illae laboriosae classes, quarum vitae condiciones hanc ipsam in Christo unitatem et religiosam praxim tam difficilem reddunt, se in caritate Christi et Ecclesiae eximiam partem habere sciant Tredecim Episcopi ex Africa Centro-Orientali). CAP. I

DE ECCLESIAE MYSTERIO

11 - Titulus capitis: Magis placeret: 4 DE ECCLESIAE NATURA AC MISSIONE O CARLI).

N. 2. Aeterni Patris de universali salute consilium J12 l. 16-2l: Dicatur: vi Deus, cum Amor sit aeternus, homineSelegit omnes in Christo ante mundi constitutionem, Ut eSSent sancti et immaculati in conspectu eius in caritate, eOSque praedestinavit in adoptionem filiorum per Iesum Christum D Eph. 1, 4 ff. . Quapropter etiam in Adamo lapsos non dereliquit, semper eis auxilia praebens in Christo Redemptore, qui est ima-gO ... EBER, Archiep.-Ep. Argenti nen. 3.13 - ibid.: Dicatur: vi Aeternus Pater, qui 'elegit nos in Christo ante mUndi constitutionem ut essemus sancti et immaculati in conspectu eius in caritate ' et ' praedestinavit nos in adoptionem filiorum per Iesum Christum Eph. 1, 4-IJ, liberrimo ... ELCHΙΝGER, Ep. tit. Antandrin.).14 - l. 19: Dicatur: si elevavit is, loco: vi elevare decrevit is CARLI).1I - ibid.: Dicatur: si . . . eosque miserrime lapsos et mortuos in Adamo ... v EVANGELISTI, Archiep.-Ep. Meeruten.).16 - l. 20-21: Dicatur: vi intuitu meritorum Christi, futuri Redemptoris CARLI).17 - l. 22: Dicatur: vi . . . fCol. 1, 1I . Ita Deus in Christo familiam filiorum suorum iam ab initiis generis humani lapsi congregare

coepit. Haec congregatio ... n Tredecim Episcopi ex Africa Centro-Orientali).

279쪽

18 ibid. vi Hinc semper eXsistebat etiam arcana congregatio iUStorum, quae a Sanctis Patribus Ecclesia universalis Vocatur quaeque ab Abel iusto usque ad ultimum electum colligitur , Patres Concit. linguae germanicae et Confer. Episc. Scandin.).19 ibid.: si omnes homines in iustitia viventes a sanctis Patribus nomine ' universalis Ecclesiae '' appellantur, quae ab Adam iusto usque ad ultimum electum colligitur ψ CARLΙ).20 - ibid.: Dicatur: vi redemptorum , loco: si iustorUm NELYRYJ).21 - l. 24 Addantur sequentia vel similia Verba: si ... colligitUr. Postea in Abraham Deus populum sibi elegit, ut in semine et US benedicerentur omnes generationes terrae cf. Gen. 12, 3 , et e longinquo via Evangelio praepararetur CONWAY Ep. tit.

2I - ibid. DicatUr: si . . . sectandUm carnem natUS, OmneS SUB morte redimeret, et secundum Spiritum sanctificationis a mortuis resuscitatus Rom. 1, 4 , fratres suos in filios Patris sui constitueret cf. Io. 20, 17 , eOSque ... NEBER).26 l. 2T: Post vi eosque is, addatur: si redemptione SVa reapSe peracta n Patres Concit. linguae germanicae et Conser. Episc. Scandin.).2T l. 27-28: Nonne melius diceretur: si non tantum singulatim

clusa ιλ JANS SENS).28 - p. 8, l. 1: Dicatur: si . . . Sub Se tamquam Sub uno Capite ... Tredecim Episcopi ex Africa Centro-Orientali).29 - ibid.: Dicatur: vi sub se tamquam uno omnium Capite PatreSConcit. linguae germanicae et Confer. Episc. Scandin.).30 - l. 2: Dicatur: vi. . . iam ab origine humani generis mirabiliter praefigurata ac iam inchoata o Episcopi Provinciarum Aquensis et Aventonensis et dioec. Massiliensis in.

280쪽

CONGREGATIO GENERALIS XXXVII

28531 l. 1-q: Dicatur: vi Haec sancta Ecclesia ab origine in toto humano genere ad SalUtem vocato praeparata, in electione Veteris populi praeformata, in novissimis temporibus est manifestata n WEBER).32 l. 2: Omittantur verba: vi iam ab origine humani generis praefigurata n WELY J).33 l. 3-4: Proponitur: si ubi Venit plenitudo temporis Gal. 4, 4 , loco: si in noVissimis temporibus CARLI).I4 - l. 4: Forsan meli Us: si constitUta n, loco: si manifestata KROL,

Archiep. Philadelphien.). N. I. De missione Filii II - l. 6: Addatur: vi . . . faceret cf. 1 Tim. 1, 1 IJ et ' adoptionem filiorum ' eis praestaret fGal. 4, IJ, atque filios Dei, qUi . . D

ELCHINGER).36 - l. lI: Addatur: si ... Ecclesia Dei nuncupatur, quam Pater benignus semper et emcaciter ' vocat ' 1 Thess. 2, 12 , et Ecclesia Christi, quippe quam ... ELCHINGER).37 - l. 16: Post si Act. 20, 28 h, addatur: vi ac deXtera Dei exaltatus

4I l. 18-22: Dicatur: vi Congregatio eorum, qui in Iesum Salutis auctorem et pacis ac unitatis principem l sic t cf. Hebr. 2, 10

SEARCH

MENU NAVIGATION