장음표시 사용
261쪽
nere. . . Nam multorum ston pollonin opinione contempta, qua Spiritum Sanctum glorificant... h. Similiter S. GREGORIUS NAZIANE. testimonium martyrum et antistitUm invocat, Epist. 102, 2, ad Gedon.: PG IT; 200. S. AUGUST INUS pro baptizandis pueris arguit ex si christianorum populorum concordissima fidei conspirationen, Epist. 194, T: PL II, 88I. C. Iulianum, I, 7, 31: PL 44, 662: si . . . non est talis qUaeStio, quae pOSSit etiam cognitionem fugere popularem. Divites et pauperes, eXcelsi atqUei mi, docti et indocti, mares et seminae noverunt quid cuique aetati in baptismo remittatur v. Op. imps. c. Iul. I, 19: PL 4I, 10I8: si multitudinem christianam in utroque sexu fidem catholicam non latere .... D. Ib. I, 33; col. 1062: vi Plebecularum, quas irrides, caterVae, noverunt catholicam fidem, qua a Salvatore salvari confitentur infantes n. Similiter S. Doctor argumentum desumit ex vi episcoporum serie et tot populorUm
consensione , C. Faustum, 11, 2: PL 42, 246; et De Don. Pers. 23, 63:PL 4I, 10 31, invocat testimonium Ecclesiae orantis. Cf. etiam VINCENTIUS LERIN. , Commonitorium, 24: PL I0, 670, et CASSIANUS, De Incam. I, 6: PL I0, 29. λ' Inde est quod Pitys IX, pro Immaculata Conceptione, et PIUS XII, pro B. Mariae V. Assumptione, etiam de fide populi exquisiverunt. δ' Charisma est apud Paulum appellatio latissima, quae etiam, Vel immo praecipue ministeria stabilia comprehendit; cf. Rom. 12, 6-13; 1 Cor.
12, 7-11 et 28-31; 14, 2 ss.; 16; lI-16: Eph. 4, 11 - 12. Vox intelligitur
de donis Variis, quae passim a Spiritu Sancto, cum quadam libera regularitate, sive ministris sive fidelibus tribuuntur. Charismata non semper indolem miram vel spectabilem induunt, Ut in miracUlis, linguis, appari tionibUs, etc.; Sed donum advertitur etiam in caritate et in quacumque donatione particulari, cuius influXus beneficus in communitatem redundat.
19IT) p. 92 T. De si mandato , missione canonica, etc., cf. Decretum de Apostolatu laicorum, cap. II, nota I.
'' Quia laici praedictum onus et ossicium habent, ideo eis ius competit officium illud exsequendi. δ' De divisione materiae in hac paragrapho notetUr, qUod non insti-tUitur Secundum varias formas apostolatus, Sed Secundum Varia obiecta, quae ab activitate salutari et apostolica laicorum attinguntur. Sunt autem:
a) res et actiones proprie religiosae, Ut oratio, cultus, dissusio fidei, etc. Laici enim non sunt homines profani, sed membra Ecclesiae in mundo profano; Unde characteriZantur imprimis, non per opera saecUlaria, sed per operosam participationem in activitate Ecclesiae. b) actiones quibus religio indirecte promovetur, Scilicet quibus eX una parte meliores condiciones pro dissusione fidei et activitate Ecclesiae,
etiam in ordinatione civitatis terrenae, parantur; et eX altera parte, NatorES morales provehUntUr.
C) activitates mere profanae, quae scilicet ratione obiecti sui ne ereligiosae SVnt, neque sub ratione moralitatis et peccati, sed in specificis suis principiis considerantur, v. g. labor, oeconomia, cultUra, politica, etc. Et istae activitates ad Deum tanquam ad ultimum finem respicere debent
et hoc modo si consecrari D, ratione personae agentis, qUin eX SUO tem-
262쪽
porali ordine OXeant. A. v. earum indoles propria, ad bonum temporale f15J
directa, integre servari debet, ut confusio inter res religiosas et res temporales praecaVeatUr, Simul tamen etiam separatis Vitetur, qua valores terrestres ut totaliter independentes et absoluti esserrentur. λ' Activitas igitur religiosa laicorum non est mere occasionalis et
suppletiva, Sed ordinaria et regularis. Quidam laudabiliter apostolatum pleni temporis cum dedicatione totali suscipiunt. Sed omnibus competit cooperatio ad dissundendam fidem et gratiam. Munus doctrinale laicorum impletum invenimus a doctoribus laicis antiquis, V. g. S. IUStino, Aristide, Arnobio, Lactantio, Boetio, Cassiodoro, 2tc., necnon a modestioris condicionis christianis, de quibus Celsus apud ORIGENEM, C. Celsum, III, II: PG 11, 994. Cf. S. THOMAS, Summa Theol. III, q. Tl, a. 4, ad 3: vi Instructio conversiva ad fidem ... potest competere cuilibet praedicatori, vel etiam cuilibet fideli o.
-' Laici, qui in saeculo ipso vivunt, ad bonum communitatis temporalis honesto et generoso animo cooperari debent, et simul per gratiam, qua personaliter gaudent, huiusmodi actionem intrinsecus sanctificare et f16J supernaturaliter efficacem reddere debent, quin eam ab immediata sua finalitate temporali abducant. Ita, ut scribit Epist. ad Diognetum, 6: vi quod est in corpore anima, hoc sunt in mundo christiani is, FUNK, Patres Apostolici, p. 400. S. IO. CHRYSO STOMUS christianis applicat parabolam de fermento in farina abscondito, quo agglutinati et iuncti cum impugnantibUS eos, ipsos superabunt, In Mi. Hom. 46 4J3, 2: PG I8, 478. yy Cf. LEO XIII, Liti. Encycl. Immortale Dei, 1 nov. 188I: ASS 18 188I) p. 166 ss. Litt. Encycl. Sapientiae christianae, 10 ian. 1890: ASS 22 1889-90) p. 397 ss. PIUS XII, Alloc. Asia vostra filiais, 2 I mari. 19I8:AAS I0 19I8) p. 220. Ita statuitur disserentia inter tendentiam servandi
legitimam autonomiam societatis civilis, et completam saecUlari Zationem, religioni adverSam.
y' Citationes S. Scripturae hic allatae, in contextu suo, ad omnes fide les diriguntUr. yst Ratio oboedientiae non ex sanctitate personali neque ex SCientia praepositi desumitur, sed eX motivo religioso, scilicet ex eo quod paStores mUnere suo sacro Christi auctoritatem repraesentant. Textus Eph. 6, I-6,
qui de servis et dominis agit, a fortiori de fidelibus erga praepositos religiosos Valet.' In sententia proposita adest indicatio SS. Trinitatis, de qua in capite I, de mysterio Ecclesiae, agitUr. yy Licet ergo clerici et religiosi quamdam activitatem silaicalem n
263쪽
16J aliquando exerceant, praesertim ad certas deficientias complendaS, a. V. per modum sUppletivum, universaliter tamen loquendo pro huiusmodi activitate laicis substitui nequeunt.
Introductio, n. 22, noum indicat cum cap. I et II, et statuit generale principium cooperationis totius Populi Dei in universali missione Ecclesiae. EXpositio I paragraphis constat, nempe de varietate membrorum in Ecclesia, de sacerdotio universali christifidelium, de vita et vario apostolatu laicorum, de eorum relatione ad hierarchiam; quibus subsequitur Adhortatio. N. 2I: Consideratio generalis de varietate membrorum in Populo Dei. Fundamentalis est aequalitas omnium in dignitate christiana, dum ipsa diversitas ad unam omnium salutem tendit. Speciatim autem Concilium illos considerat qui sensu vulgato vi laici dicuntur: describuntur concrete et quaestiones de determinatione canonica non dirimuntur. N. 24: De sacerdotio universali. Dignitas illa, quae omnibus christi- fidelibus competit, secundum placita S. Scripturae exponitur. Nititur autem 17J in sacramentis christianae initiationis, et pro laicis specialem applicationem in matrimonio et familia christiana inducit. Cum sacerdotio universali connectuntur, tum sensus fidei totius communitatis sub assistentia Spiritus Sancti et ductu magisterii, tum varia Charismata, quae ad mira et extraordinaria non restringuntur, sed omnia dona Spiritus Sancti ad aedificationem Ecclesiae comprehendUnt. N. 2I: De sita et apostolatu laicorum. Laici officium et ius habent
in opere salutifero Ecclesiae cooperandi, sive actionem religiosam eXercendo, sive valores morales promovendo, sive opera saecularia sanctificando.
De ordine temporali, Concilium relativam autonomiam civitatis terrenae tuendam, et infensum laicismum reprobandum esse docet. N. 26: De laicorum ad Hierarchiam relatione. Imprimis describitur quomodo laici cum praepositis suis positive collaborare, et quomodo PastO- res eorum coeptis et desideriis respondere oporteat. Deinde e onuntur necessitas et indoles religiosa oboedientiae laicorum erga Hierarchiam.
N. 2T: Adhortatio finalis. Concilium denique omnes fideles ad praefata ossicia, pro aedificatione Ecclesiae et gloria SS. Trinitatis adimplenda,
264쪽
CAPUT IV si 8J DE VOCATIONE AD SANCTITATEM IN ECCLESIA
28. Prooemium . In mysterio Ecclesiae, quod a Sancta Synodo sollemniter mundo annUntiatUr, omnes, sive ad Hierarchiam pertinent, sive ab ea pascuntur, ad Sanctitatem vocantur. Filius enim, qui secundum aeterni Patris consilium ad homines in terra Venit, si ut Vitam habeant et abundantius habeant , Io. 510, 10), universos ad plenam perfectamque adoptionem filiorum elevat eosque benedictionibus caelestibus replet, ut sint sancti et immaculati in conspectu Dei, in laudem gloriae gratiae suae cf. Eph. 1, 3-6); quosdam autem inter illos benigne eligit, ut
per statum Vitae, ab Ecclesia sancitum, huius universalis vocatio- 10nis ad Regnum caelorum praeclarum in mundo ferant testimonium et eXemplum. 29. De universali ad sanctitatem vocatione . Omnis perfectionis divinus Magister et EXemplar, Dominus Iesus, Sanctitatem Vitae, cui US IpSe et auctor et conSUmmator eXStat, Omni- Isbus et singulis hominibus cUiuscumque condicionis praedicavit dicens: si Estote ergo VOS perfecti, Sicut Pater Vester caeleStis perfectus est is Mi. I, 48 ' Sanctitatis autem viam omnibus Eum Sincere sequentibUs per Spiritum Sanctum aperire desiderans, Unum Universale e mandatUm dedit, Ut Deum diligant ex toto ad Corde, eX tota anima, eX tota mente et eX tota Virtute Sua cf.Mc. 12, 30), et proximum diligant sicut Ipse usque in finem suos dilexit cf. Io. 13, 1, 3 q).' Cunctis proinde perspimum est, Dominum omnes discipulos ad plenam vitae christianae et caritati Sperfectionem, id est ad Sanctitatem vocare. 25 Proinde pro omnibUs et singulis, cuiusvis status Vel ordinis, sive in saeculo sive in religione degentibus, Una est christiana sanctitas,' quae in fide et baptismate incohata, gratuita excitante et adiuvante Dei gratia, in abundantes fructus eXcrescit, sicut Ecclesiae historia Sanctorumque vita luculenter com- 30 monstrant. Omnes ergo christifideles ad caritatem perfectam vires secundum mensuram donationis Christi acceptas eYtendant, ut Eius Vestigia sequentes sese gloriae Dei et servitio proximi toto animo deVOVeant.
265쪽
30. De multiformi unius sanctitatis exercitio . In variis
vitae generibus et officiis una sanctitas eXcolitur. Sacra Synodus imprimis utriusque cleri sacerdotes enixe et peramanter hortatUr, ut ad imaginem ordinis Episcoporum, qui in condicione Vocatio-5 nis ad perfectum caritatis pastoralis egercitium constituUntur, et cum quibus Presbyteri omnes in uno eucharistico sacrificio coni Unguntur, ministerium suum sancte, alacriter et fortiter adimpleant ad totius populi sanctificationem. Sic enim, Ut Sancti Patres docent, ad perfecte Deum amandum proXimumque perfecte prop- 10 ter Ipsum, ascendere possunt, aemuli illorum sacerdotum qui, saeculorum decursu, in humili saepe et abscondito servitio, praeclaram sanctitatis propaginem reliquerunt. Missionis autem et gratiae episcopalis participes sunt inferioris quoque ordinis ministri, immo latiore sensu etiam a Deo electi laici, qui, ut plene is se dedant apostolatus operibus, ab Episcopo Vocantur. Libenter etiam coniuges parentesque alloquitur Sacra Synodus, ut amore fideli se invicem in vita gratiae SVStineant, et prolem amanter a Deo acceptam christiana mente et evangelicis virtutibus imbuant. Ita enim exemplum indefessi et generosi amoris 20 Omnibus praebent, fraternitatem caritatis aedificant et fecunditatis Matris Ecclesiae testes et cooperatores eXSi Stunt, in Signum
illius dilectionis qua Christus Sponsam suam dilexit Seque pro ea tradidit cf. Eph. I, 2I).'Denique pro omnibus christis delibus Supernas Vires a Deo 25 adprecatur, ut iidem in arduo sanctitatis itinere magno animo
progrediantur; qua fervida fidelitate gratiam, vi cuius filii Patris, fratres Christi et templum Spiritus Sancti efficiuntur, fidelius ser-Vent eamque copiosioribus fructibus fecundam reddant ad Sanctissimae Trinitatis gloriam. Quo magis insUper creScit eorum 30 sanctitas, eo clarius etiam Christi mysterium in Ecclesia revelabitur ut signum et medium Sanctitatis pro mundo, necnon ut fermentum impensioris spiritualis vitae in mundo.
I 1. De mediis ad sanctitatem et de consiliis evangelicis . Sanctificationis forma et finis est amor Dei Super omnia et ope-33 rosa proximi dilectio. Unde mandatum dilectionis Dei et proximi ab ipso Domino pro omnibus proclamatur Ut primum, maXimum et necessariUm, in cUt Us cotidiano opere perfectio usque ad plenitudinem eXSeritur. Caritas enim, quae a Spiritu Sancto in cordibus nostris dissunditur scf. Rom. I, Ii, sacris et Sacramentalibus
266쪽
semantia et Omnium Virtutum exercitatione augetur et crescit. 20JInter sanctificationis media, quae omnia a caritate procedunt et reguntur, praeClara eXStant consilia quae evangelica inde ab antiquis temporibus appellari consueverunt, quae etsi perfectionem non constitUunt, ad caritatis tamen fervorem maxime con- 5
ferunt. Inter multa quae in Evangelio proponuntur, tria in Ecclesiae doctrina et usu peculiariter extolluntur.' Paupertas scilicet, quae in Signum praestantiae bonorum Regni caelestis et actuosum fraternitatis christianae testimonium, in filiorum Dei libertate adsumitur. ' Deinde virginitas propter Regnum caelorum seu Deo id
dicata castitaS, quae quibusdam a Patre datur cf. Mi. 19, 11), tamquam Signiam DO QVis se Deo totUm deUOUet, propter ipsum solum dilectum, et simul tamquam principium spiritualis fecunditatis in mundo. '' Denique totalis subiectio Deo divinaeque ordinationi in oboedientia erga praepositum, nomine Christi i animas dirigentem.' ' Tria praedicta consilia, ab Ecclesia enige
commendantur, propter eorum ad sanctificationem momentum
atque pondUS, praesertim qUia christiani per eorum praXim ad Domini vitae terrestris formam et genus propinquiUS accedunt. Quamobrem christifideles, qui omnes ad sanctitatem vitae ad
invitantur et obligantUr, non omnes tamen ad consiliorum evangelicorum praxim reapse Vocantur, nisi secundum proprium charisma et prudentes caritatis normas. Sed omnes ad hoc tendere debent ut in usu mundanarum rerum sic eorum rectos assectus
in rem deducant, Ut a caritate perfecta prosequenda minime asimpediantur, monente Apostolo: vi qui UtUntur hoc mundo, tam-qUam non Utantur l Cor. 7, 31).' Gaudet autem Ecclesia plures in sinu suo inde ab antiquitate exstitisse ab ea laudatos anachoretas, continentes, Virgines ac Viduas.' Plures enim fuerunt omni tempore et adhuc sunt viri et mulieres qui haec consilia, 30 vel quaedam vel omnia, excitante Dei gratia, privatim AServant, etiam aliquando voto obstricti, sese toto corde Deo summe dilecto consecrantes et servitio diffusionis amoris dedicantes, sive contemplatione, siVe apostolicis laboribus susceptis, sive Spiri-tUalibus e ortationibus sparsis.' 3532. De praxi consiliorum in statu vitae ab Ecclesia sancito J. Ad consilia evangelica, in verbis et exemplis Domini fundata, ab Apostolis et Patribus, Ecclesiaeque doctoribus et pastoribus commendata, plures christiani Vocati accedunt, immo praxim eorum instituunt in stabili vivendi forma, ab Ecclesia Sancita, quae Sta- d
267쪽
81J tus perfectionis acquirendae vocatur. Quae institiatio, velut arbor ex germine divinitus dato mirabiliter et multipliciter in agro Domini crescit et ramis diffunditur. Status huiusmodi, ratione habita divinae Ecclesiae constitu-5 tionis, non est intermedium quid inter clericalem et laicalem condicionem, sed ex utraque parte christifideles quidam a Deo vocantur, ut in Ecclesiae mysterio peculiari dono fruantur et servitio mancipentur./qII. De momento statuum perfectionis acquirendae in Ec- 10 clesia J. Cum Christus sua vivendi forma egemplar Sit omnium virtutum, ideo in Ecclesia, in qua mysterium Eius indesinenter viget et operatUr, num Uam deerunt qui consilia evangelica eX- presse profitebuntur. In Ecclesia enim plenior illa abnegatio, quae in horum consiliorum professione continetur, dum Christi exi-Is nanitionem et crucem pressius imitatur, novam Vitam redemptione Christi acquisitam manifestius per proprium statum significat et resurrectionem et gloriam regni caelestis clarius praenuntiat. Consiliorum professio est in Ecclesia Spiritus Sancti fructus pretiOSUS, eiUSqUe sanctitatis peculiare testimoniUm, cum via ad praeclara sit amoris indivisi erga Deum scf. 1 Cor. 7, 32-34), quo christifideles non solum interius sed eXteriore quoque Vitae ratione soli Christo adhaerent. Ideo cum evangelica consilia suos asseclas, per caritatem ad quam ducunt,'' Ecclesiae eiusque mysterio speciali modo con-25 iungant, spiritualis horum vita bono totius Ecclesiae devoveatur oportet. Propterea consiliorum professio illos, quos Deus vocavit, praecelse adiuvat, Ut Sive prece, Si Ue etiam actUOSa opera, vitam Salvatoris, perenniter in Ecclesia praesentis, in se clarius
30 Cum enim a Dei dilectione defluat ipse proXimi amor, a professione sanctitatem sectandi derivat officium, cum ea intime conneXUm, pro Viribus scilicet prece actuosaque opera laborandi ad regnum Christi in animis radicandum et roborandum, illudque ad omnes plagas dilatandum. 35 3 4. Sub auctoritate Ecclesiae . Cum ecclesiasticae auctoritatis munus Sit populUm Dei pascere et ad pascua Uberrima ducere cf. EZ. 34, 1 q), ad ipsam pertinet evangelica consilia, quibus perfectio caritatis erga Deum et proXimum singulariter fovetur, fideliter explicare, eorumque publicam professionem legibus suis
268쪽
sapienter moderari, sicut inde ab antiquitate pro coenobiis et fa Jmonasteriis provide fecit. '' Quare Ecclesia, Spiritus Sancti impulsus docilis sequens, Regulas a praeclaris viris et mulieribus
propositas CVm laude recepit, et ulterius ordinatas authentice adprobavit; necnon Institutis ad perfectionem prosequendam spassim erectis, Ut Omni modo crescant atque floreant, auctoritate sua invigilante et protegente, Semper et ubique adfuit. Quo autem melius necessitatibus totius dominici gregis provideatur, RomanUS PontifeX, ratione sui in universam Ecclesiam primatUS, quodcumque perfectionis Institutum ac sodales sin- 10
gulos, intuitu utilitatis communis, sibi soli subiicere atque ab Ordinarii loci iurisdictione eximere potest. '' Quod attinet ad ipsos sodales, iidem in ossicio erga Ecclesiam ex peculiari suae vitae
forma adimplendo, reverentiam et oboedientiam, iugia canonicas leges, praestare debent Episcopis, ob eorum in Ecclesiis parti- 15cularibus auctoritatem pastoralem et ob necessariam in labore apostolico unitatem et concordiam.'' Peculiari enim vocatione sua constituti sunt validi et propinqui Sacrae Hierarchiae ac ministrorum cooperatores necnon fidelium adiutores in Regno Christi provehendo et stabiliendo. Exemplis autem et laboribus 20 suis omnia Ecclesiae membra ad legem caritatis impigre sectandam essicaciter attrahere possunt ac debent. II. Aestimanda est consecratio consiliorum evangelicorum J. Eo pluris evangelicorum consiliorum professio per se aestimanda est, quo intimior atque firmior fit Deo consecratio. In singulis asautem huius consecrationis meritum a caritate qua imperatur maxime pendet. Professio vero publica, in suis elementis constituti-Vis coram Deo et Ecclesia considerata, melior est cum ligamine perpetUO quam cum Vinculo temporaneo suscepta.'' Dispari enim
illa firmitate diverso etiam gradu quis vivendi formam Christi et 30
Sanctae Ecclesiae, cum Sponso suo indissolubiliter unitae, in oboedientia, paupertate et sacra Virginitate imitatur. Omnes tandem christi fideles perspectum habeant, consiliorum evangelicorUm praXim, qUamvis renuntiationem Serum ferat quorumdam bonorum certo laudabilium, vero profectui personae hu- 35manae tamen non obstare Sed summopere prodesse.'' Consilia enim, in caritate et secuntam cUiUsqUe personalem Vocationem SUScepta, ad assectuum humanorum purificationem et spiritualem libertatem non pariam conferUnt, servorem caritatis iugiter eXcitant, variis modis humanae societati promovendae proSUnt, et 40
269쪽
83J praesertim ad vitae genus, quod pro se elegit Christus Dominus, quodque Mater Eius virgo subsecuta est, hominem christianum
36. Conclusio J. Idcirco Sacra Synodus in nomine Domini
s confirmat ac laudat innumeros viros ac mulieres, Fratres ac Sorores, qui fideli et humili praxi praedictae consecrationis Sponsam Christi condecorant omnibusque hominibus generosa atque diversissima servitia praeStant. Meminerint ergo omnes peculiariter Vocati, Suum OSSe com-I0 mune in caritate ossicium ut per ipsos Ecclesia revera Christum in dies melius commonstret, vel in monte contemplantem, vel ad turbas concionantem, vel aegrotos et Saucios Sanantem ac peccatores ad bonam frugem convertentem, vel pueris benedicentem, vel denique omnibus benefacientem.'Τ13 Quoniam vero omnes fideles ad sanctitatem spiritu evangelico proSe Uendam tenentUr, U SDiSDe Sedulo curet, Ut in qua Vocatione VocatUS eSt, in ea permaneat atqUe magis eXcellat, ad maiorem gloriam Christi, qui omnis sanctitatis est origo et eXemplar, et ad uberiorem Ecclesiae sanctitatem.
' Perfectus est ille cui nihil in ordine morali deest; cuius plenitudinis Deus ipse est eXemplar. Cf. Iac. 1, 4: si ut sitis perfecti et integri, in nullo deficientes h; ib. I, 2; Didache, 1, 4 et 6, 2; FUNΚ, Patres Aposts- Iici, p. 4 et 16; S. IGΝΑΤΙUS M., Ad Eph. 1 I, 2: FUNΚ, p. 224. Secundum ORIGENEM, Comm. Rom. T, T: PG 14, 1122, perfectio est
similitudo cum Christo, quando quis si se per omnia Verbo ac Sapientiae Dei ita coaptavit, ut in nullo prorsus ab eius similitudine decolor haberetur D. Secundum Ps.-MACARIUM, De Oratione, 11: PG 34, 861, perfectio, qua significatur plena et absoluta puritas a malis assectibus per participationem boni Spiritus, omnibus a Domino praecipitur. Pro S. THOMA, Summa Theol. ΙΙ-ΙΙ, q. 184, a. I, perfectio per se et esSentialiter consistit in caritate, quae secundum totam SVam plenitudinem est de prae
' Amor Dei et proximi iam in Antiquo Testamento praescribitur, Deut. 6, 4-I et Lev. 19, 18, et denuo proclamatur Mi. 22, 37, 40, et I c. 10, 27. Amor Dei alium dominum excludit, Mi. 6, 24; amor VeroproXimi in regula aurea positive proponitur, Mi. 7, 12, et ad ipsos inimicos extenditur, Mi. I, 43; I c. 6, 28. Est legis impletio, Rom. 1I, 8; dummodo fiat opere et veritate, 1 Io. I, 18. Cf. S. CLEMENS ROM., Ad Cor. 49: FUNΚ, p. 162.
270쪽
Mandatum novum, Io. 13, 3q, quod veteri caduco substituitur, fun- 24Jdatur in amore Christi, qui omnia renovat, 2 Cor. I, 17, in vera sanctitate et iustitia, Eph. 4, 24. De hac si novitate D, cf. sUpra, cap. ΙΙΙ, nota 10. ' De universali vocatione ad sanctitatem, cf. PIUS XI, Liti. Encycl. Rerum Omnium s de S. Francisco Salesio) 26 ian. 192I: AAS 1 I s192 I)p. I0: si Nec Vero quisqUam putet ad paucos quosdam lectissimos id peribnere, ceterisque in inferiore quodam virtutis gradu licere consistere. Tenentur enim hac lege, Ut patet, omnino omnes, nUllo cepto. . . D. Ib.pp. I9-60: si . . . ut populus intelligat, vitae sanctimoniam haud esse singulare beneficium, quod aliquibus concedatur, ceteris posthabitis, sed communem omnium Sortem et commune ossicium n. Notus est textus S. FRΑΝ- CisCI SALESII, Introduction a Ia Die devote, L. 1, c. 3: si une heresie,
de uouloir bannir la vie devote de la compagnie des soldais, de la boutique
des artisans, de la cour des princes, ta menage des gens martes. Il est urat, Philothee, que la devotion purement contemplative, monastique et religimse, ne peUt etre eXercect en ces Vocations-la. Mais aussi, outre Ces trois sortes de devotions, it y en a plusi mrs intres, propres a perfectionner ceUX qui vivent dans les etais secutiris ... Ou que nous f OnS, noUS POUUonSet devons aspirer a la vie par alte v.
PIUS XI, Liti. Encycl. Casti Connubii, 31 dec. 1930: AAS 22 1930)p. I48: si omnes cuiuscumque sunt condicionis et qUamcumque honestam vitae rationem inierunt, possunt ac debent imitati atque, Deo adiuvante, ad summum quoque christianae perfectionis fastigium, ut complurium Sanctorum eXemplis comprobatur, pervenire v. PIUS XII, Const. Apost.
' Ad statum perfectionis solemniter et definitive consecratur EpiS pus ex pastorali ossicio, si ad quod pertinet ut animam suam ponat paStor pro ovibus suis D, S. THOMAS, Summa TheOI., ΙΙ-ΙI, q. 184, a. I. Cf. ib. a. 6, et De Pers. Uitae Spir., c. 18. 4 Qui vocatur ergo ad episcopatum, non ad principatum vocatur, sed ad servitutem totius Ecclesiae is, ORIGE-ΝES, In Is. Hom. 6: PG 13, 239. Comparatur Episcopus ad Religiosos sicut perfector ad perfectoS, S. THOMAS, Summa TheoI., II-II, q. 184, a. T; q. 186, a. I, ad I; q. 188, a. 1, ad 3. Cf. Ps. DIONYSIUS, E I. Hier., cap. I, n. I SS.: PG I, I0I. V Sacerdotes per exercitium sui ministerii etiam seipsos sanctificant. Quomodo de missione et caritate Episcopi participant, dictum est Supra, Cap. II, nUm. 1 I, cum nota 22. De obligatione peculiari sacerdotum ad sanctitatem, cf. S. PIUS X,
Exhori. Haerent animo, 4 aug. 1908: ASS 41 19083 p. 560 s. Cod. Iur Can. , can. 124. PIUS XI, Liti. Encycl. Ad Catholici Sacerdotii, 20 dec.
' Agitur hic praesertim de diaconis et deinde de illis Dicis, qui ad
apostolatum cum totali dedicatione adsumuntur. Hi ultimi, quamvis ad statum canonicum perfectionis non pertineant, nullo tamen elemento constitutivo perfectionis carent, ut dicit PIUS XII, Alloc. Sous D maternelle