장음표시 사용
31쪽
α Gp. N. DE IMMvNITATillus item Scholae nec non Custodes, qui eas dederunt poena suspensionis, uel remoti ius ab ossicio, coerceri debeant. g. IlI. Sedis Concursus creditorum, aduersus Clericum excitatus, ad forum e
g. IX. Extenditur hoc fori priuilegium etiam ad Parochi uxorem, liberos, imo &lamulitium eius; nec non dotales , itvsarr.''autra Vid. c. v. c f. Ia qu. 3. Nisi aliud usu receptum sit. f. X. Cessat uero priuilegiatum hoc so leum i in actionibus personalibus, ubila icochi contra alios experiuntur . Actor enim, etsi alias priuilegiatus forum rei sequi tenetur. c. deiurisdict. Omn iud Nisi se teres seu causa, de qua litigatur sit emclesiastica. Tunc enim etiam laicus, a Clerico, coram Consistorio, reste conue--ur. gal. Cessato in I nteruentionibus; quando nimirum Pastor liti, inter alios coram iudice seculari agitatae, interueniendo se immiscet interuentio enim semper ad
stricta est ad forum, ubi causa principalis
g. Xll. Cessat 3,in actionibus realibus ubi, non attenta persona, sola possessio rerum ciuiliumspectatur. Vid C. ita priuiistina in
32쪽
Ε patvm3sus PAR mnvM. Irhis igitur Clericus, coram soro rei sitae. quamuis iudex secularis sit, conueniri potest, ibique respondere tenetur. Citari tamen non aliter debet, quam mediante dc requisito iudice Ecclesiastico Add. Ord. Ecu. Sax tis vom munitatibus undd rem
do uel tortura, uel poena corporis amicti-ua, uel relegatio, executioni mandanda est. Ipsa enim inquisitio, propter crimen siue generalis, siue specialis siti ad forum ecci Dasticum pertinet. XIV. Multoque minus dubitandum. leuiorum delictorum, quae excessuum nomine uenire solent, coercitionem eiusdem fori esse. s. XV imo generaliter omnes p enae canonicae, quae in mulcta, eareere, suspensisne vi remotione ab ossicio, inprimis consistunt, a Magistratu celesiastico Paroeliis
I. XV l. Foro suo priuilegiato renuncia. re potest Clericus, lure Civili, L. ρ. C. d. pacri L. st C d. Episc. Non autem Iure C nonico, c. . . aesor comper. Quod hodie passiim etiam Euangelidi sequuntur. . I. XVll. Alterum Parochorum priuile. pium consistit in immunitate ab oneribus
33쪽
personalibus, ne scit. si his uacare debeant. in cura animarum impediantur orae Etes.sdem ig. XVIlI. Quae tamen rursus iuris humani, non Diuini est. Rom. XIII. 7. Matth. XVII. sar . Adeoque, ad beneficia a Summis Potestatibus, ex munificentia siliberalitate, concessa referri nec tameni cile adimi, aut imminui debeti LXlX. Huius generis est onus excubia
it pecora pascendi; si forte alicubi rece. Ptum, ut suo quisque ordine, hoc onus subeat, ut suo quisque ordine, hoc nus subeat, quod uocari solet, dies moui, Ratio redditur in iis orae Eec ara P n. o. g.
nibus sumtibus pastor pecorum ab uniuer state alatur. suam quoque ratam Parochus eum aedituo, conferre tenetur. πλεαὶ c. cs Ida manaber. LXX. Eodem pertinet immunitas a prae-
satione metatorum, seu hospitiorum, quae misi
34쪽
militibus praebentur, venter ginquartirung. Etsi fatendum, quod hoc onus non mere personale, sed mixtum sit; ne Parochus in sudiis a milite turbetur add tam . Brad.
β. XXl. Restringitur tamen hoc prue uilegium ad aedes Parochiales, ' farti Mobnungen. Nam, si Parochus priuatas aedes inhabitet, ab actuali quidem militis
receptione immunis est; sed tamen loco eius pecuniam, quae uulgo Seruice audit. soluere tenetur. Vid. B. Hora m -- ad
NXll. Contra ea, in aliis onerihus re libus d patrimonialthus, Clerici, quatenus bona priuata possident, liberi haud sunt, sed iisdem perinde, ut laici, subiiciuntur. A Xlli. Quod tamen non extendendum ad consumtibilia. Onera enim, uuae his imponuntur, Clerici non ferunt. Unde, gulariter ab Aeriris, quam uocant, immunes sunt huiusque intuitu soluta repetunt.
tu allabem tine mea et g. λβ. XXIV. Praeterea Parochi, ut hinistri scholarum, atque aeditui, imo & Catechetae, si confirmati sint a Consistorio, hoc priuilegio gaudent, ut potus ipsorum a
collectis liber sit, 3 si lir eliditat, M
35쪽
ris' uri Eul L. 1 dest .seqq. f. XXV. Olim haec immunitas erat indefinita, neque ad certum numerum doliorum restricta si talis restrictio deinceps facta, primo per Decia rationem d. anno ἐυε.& deinde per Resturionem Gratiaminum d an im/σει Ticuri P ten/Θaten. g. m. hau laiemsidi edem Superintendentem8. benen Pa-
f. XXVl Nesraus committatur. schedu Ia aerario olferenda, her gredEetiti, subscriptione Superintendentis 4 alicu hi etiam Quaestoris, muniri debet vid. Decret ismae.. an D. M Onfonherbeit vibre μf. XXVunuodsiParochus duplici munere Pastoris fungatur, numerum quoque doliorum, quae a Collecta eereuisaria exemta
sun supupari,aequum est cum haec immu
36쪽
nitas, intuitu laborum 4 fui filionum ecclesiasticarum competat.Carpe. Ita fr.Quod, etsi Restationi Gravam. e. f. ue . dii has heneficium mersat genie lien, contrarium esse uideatur,tamen hodienum in usu esse te statur, iraeiudiciis comprobatis Bel rus, in Addit ad Carpe. e. f. mold etiam ad Ecclesiam filiam. extendit Susio. Inst. Iuncam L. I. ι. v. i. in not. Quod tamen,pud nos, in usu haud est. s. XXVlli. Generaliter Pastores, iisdem iuribus, quibus alii incolae, fruuntur sigillatim iure pastendi S ad aquandi vager
viis Sephe, non tamen aliter, quam euius. que loci instituta serunt. Vid. Oraerit Sax.
f. XXlx inter beneficia Pastorumachoeest, quod aegris, uel emeritis certa prouisio, ut uulgo audit, unde se sustentent, coninstitui soleat. f. XXX. Vbi distinguendnm, utrum Pa-Ωόr morbo, ad tempus duraturo, an soni,co S desperato laboret. Priori casu salarium retinet; ut tamen illis, qui interim eius munia obeunt, ex aequo Sion, arbitratu Superintendentis, satisfaciat. M. Euc Sax. l. e. . Misso hetin.
g. XXXl. Posteriori autem casu, quando
37쪽
nimirum Parochus, uel propter lanium, uel morbum in curabilem, ossicio suo amplius fungi nequit. Succetareidem datur,4 ipse prouisionem ad dies uitae, accipit geltilomini ingeib, mihim se inlebenlang. OG. us. XXXll. Lim atum tamen hoc beneficium, in Rest Graiu. d. A momuit venaeo Lmria,Saten. Ut non nisi pauperes E elesiae Ministri quiue si hi familiaeque suae alendae pares haud sunt, eodem fruita . . XXX lli. Hoc etiam . l. CaUtum, ut prouisio, si fieri possit, ex residuis prouentibus parochialibus, uel contributione a parochianis facienda in subsidium uero demum, ex salario Succetaris,constitui,& hoc casu, non dimidium eius excedere debeat; ne Successis in ossicio nimis ad angustias redigatur. s. XXXIV. Saepius etiam contingit, ut Parochus,non quidem plane inhabilis sit, ad munus suum obeundum, neque tamen sO- Ius eidem amplius suinciat hoc Casu, non plane dimittitur, sed Substitutum accipit; cui regulariter tertia pars redituum tribui, residuum autem Pastori seniori relinqui solet nisi inter utrumque aliter conuenerit;
quod plerumque auAoritate Consistorii, fieri
38쪽
fieri consueuit,in tunc fidem seruari, non uero huius generis pacta, ut non rar a
substitutis fieri solet, postea impugnari, par est. s. XXXV ordinem quod attinet, cius proedria Clςricorum,nihil de hoc iureDiuino cautum Vid. -xe X.3Πρqq. Cumqu omnis anima Supereminenti Potestati in Republica, subiecta esse debeat, male illud Pontifice Rom. ante ipsos imperatores Reges, usurpant 's XXX Vl. Ne tamen confusio matur, certus ordo, non tantum inter Politicos Pericos sed S inter hos ipsos, recte se uatur, uel lege, uel consuitudine Musu, definitus quem Pastores etiam tueri . nihil habet, a ratione 4 Christianorum institutis, alienum Modo nihil, ex ambitione, quae scabies ingenii humani est fatis XXXVll. Nihil uero turpius est.&magis a Clerici persona abhorret, quam, instituto processu, super ordine, seu praecedentia, cum aliquo, iudicio contendere; cum tales lites, tantum non semper, cum infirmiorum scandalo coniuneri sint. Magis consultum fuerit rem simpliciter ad Consistorium deserri,4 quid illud decernere uelit, modeste expectari. XXXVul. Porro. in herciscunda her: ditate
39쪽
perinde, ut aliae, eradam maternam carit reliquis filiis exclusis LandR. LI. an. e. demide auiae gerada dicendium Vid. Enum. Nostri nouissi. I. Enunc. u. Contra ea, de Heerge etia, Clericus nihil participat. Lan . l. c. sart. v. Qua tamen sere sem-s XXX lX. Exemti quoque sunt Clerici iuribus loci statu tariis. Unde si moriantur. successio, in eorum bona mohilia fit iuxtatus Commune haec enim persisnam sequuntur, eiusque uelut ossi hus adhaerent in immobilibus uero peculiari iure haud utuntur, sed in his ipsis succeditur, secundum iura loci, ubi sita sunt. f. XL. Quodsi Pastor, aliusve Clericus, sine herede decedat, bona eius uacantia, u-ue mobilia, siue immobilia sint, capit Ecelesia, ubi sacrum ministerium exercuit; non Magistratus Ciuilis, etsi iure fisci audeat L. o. C. d. Episcos cier.
f. XLl. Egregium quoque dc singulare priuilegium est, quo plerisque in locis, sigillatim in Saxonia, defuncti Pastoris uidua
liberi, gaudent ut nempe, intra certum, post mortem eius, spatium, quod tempus matiae uocatur, salarium ceterosque red,
40쪽
tus parochiales, percipiant. Quod tempus' alicubi annuum apud Saxones uero, semestre est. Vocatur ba halbe nabin Bahr. d. cc . o. e. l. s. viii 3 feriurer Bitate. XLss. Beneficium hoc non desertur, iure nereditario, sed ex speciali gratia. Unde consequitur, illud deberi, etsi uidua liberi, demortui Pastoris, heredes faEti non sint neuue aes alienum ipsus de hoc esse exsoluendum, neque arrestum, propter debitum deiuncti, in eodem, locum ha
LX Llli Terminus a quo, huius temporis gratiae est regulariter finis illius anni quadrantis, herienigen Quartais, in quo Pastor fato est funestus. Hic enim pro completo
habetur. V. L. . A. d. annuis lego. eL comm. Sed in Sax. aliud hodie obtinet tum
Propter expressum textum C I. ibi Gnaeit stinis ibiter ben an tum ui peculiaris
Mandati ae A. arar ubi initium statim, a tem pore mortis, com putari iubetur.
g. XLlV. Dubitatum olim fuit quomodo, inter uiduam liberos, reditus diuidendi essent; sed hoc dubium sublatum, per DeciK. H. 3 ubi cautum, quod diuisio semper, in capita fieri debeat. f. XLV. De modo com putandi reditus,