장음표시 사용
121쪽
religiose circumferrent & coram illis ἰ uti corim statuis, Deorum
Nec id Alexandrina modo in Urbe , sed Athenis quoque fastum.
Copiose narrant Athenarus, & Plutarchus qua impudentia , ob liberatam ab Antigono & Demetrio Graeciam , diVinos o nino honores eisdem tribuerint Athenienses. Ut igitur ex priore, Libro Deipnosophistarum XIL intelligimus, quum Athenis Demetria fessa celebrarentur Bacchanalia scilicet, in honorem Demetrii, Demetria appellavexe in eum Athenienses pinxisse Orbi terrarum insidentem ἰ γινομένων δε τυ, πρίων A', ν'σιν , εγραφετο επὶ τῆς οἰκουμενης Οχουμενος ' ita ex Plutarcho in Demetrii Vita discimus, Athenienses Demetrium & Antigonum , non modo Deos Serυatores , Praesulem theniensem , Se malorum Sacerdotem mocari ininsse I sed O in eo loco, ubi primum e cumo descendit Demetrius , sacri ciis peractis , aram locavisse , quam ejus
aram appellari voluerunt unaque decreυisse, ut ntigonus Demereius in P lo , una cum Jove Pallade intexerentur . ενυς, νεσθω δε τω πε λω, Ριετα των Θεων αυτους ψηφισαWm . Quibus alia addit Plutarchus, summam per assentationem, ceu veros colerent Deos, ab Atheniensibus in Antigoni & Demetrii honorem perpetrata , & tandem subdit: E εσο υνε δἐ τῶ5 'οις το Θειον ' ο μεν γαρ πεπλος, β' περ ἐψηφίσαντο ρατά του Διος γ su τὰς ΑΘηνας προτενυγναριενων Δημυήτριον rura A'ντίγονον πεμ πομ ενος δια - κεραριεικῆ ριεσος ἐρράγη Θυελλης ἐροπε- σέσης κ. T. λ. Verum extemplo , mise haec, hi casus sequuti sunt, quibus ob stupuerunt omnes , quum non forte , sed divino quodam Numine eUenisse viderentur. Peplum enim, in quo Demetrius ntigonus simul erant contexti , quum per Ceramicum mitteretur , ingenti supe eniente procella, medium scissum ferunt, oe eo die , quo Demetria celebrabantur,
omnem pompam disspatam pessumdatamque fuisse . suare Philippides , quum inimicus esset Stratoclis squi honores illi ut Regibus decernerentur Auctor fuerat) haec a ersus Ulum in Comoedia protiatio Per quem sci sum in medio Peplum es,
Honores divinos mortalibus tribuentem, Haec Populum corrumpunt, non Comoedia .
Si igitur notati heic Athenienses, quod mediis etiam textilibus divinos honores vivis hominibus tribuissent , consequens profecto esst , receptissimum apud Ethnicos fuisse textis quoque in Imaginibus suos
Quoniam vero recentioribus Graecis in usu est: plana mediaque Sculptura , quod eadem ad Ρicturam propius accedit quare Anaglyphavenerari fas esse statuunt , secus Simulacra , & integras Sanctorum Statuas, quod haec Ethnicismum nimis redolere, eorum opinione, Videantur age inquiramus, an Anaglypha, haud minus quam Signa &O Sim v.
122쪽
Ios Simulacra in sacris moribus fuerint Gentilium ς'anve ea de caussa ab Ethnicis adeo dissidere Adversarii nostri dici possint . Dubitandum jam vero minime est , Ethnicos Effgies coluisse anaglyptico opere
expressas, suorumque Imagines Deorum Sculptura non admodum protuberante repraesentatas . Animadvertit Grotius , ad Caput Levitici
XXIV ; ubi illa : Non facietis vobis Idolum , Sculptile, nec titulos
erigetis , I 'Petu Πκ nec insignem lapidem ponetis in terra , ut adoretis eum I animadvertit , inquam , optimos Interpretes verba Ivacu Nκ
vertisse lapidem pictum. Quin & ad cippos stelasque ab antiquissimis ,
in vita functorum Heroum honorem positas , lapides illos esse referendos ait Seldenus, Capite III. Prolegomenon ad 50ntagma de Diis S Vis I quare in Additamentis ad illud Jacobus Beyerus , stelam, sive columellam super Rachelis sepulchro erectam , ex Genes eos XXXV. IO. eruit , quam ostendit depictam Cotovius Lib. II. Din. Cap. I in Ceterum ejusmodi columellas , aliquando depictas , aliquando vero sculptas anaglyptico fuisse opere docet Vir Cl. Petavius , Libro XV. de Incarnatione , Cap. XIV. ubi ostendit τηλην columellam, vel cippum fuisse nonnumquam ad humani capitis figuram effgiatum , ut Hermae , & Mercurii Viales ; nudam interdum etiam columellam , aut Stativum, cui appidita, vel appensa uset Mago picta . In Adnotationibus autem in Praefationem Epiphanii ad Ρanarium , in conco diam redigens idem Ρetavius Eusebium in Chronico docentem primum culta fuisse Simulacra , cum Epiphanio contendente , primum cultas fuisse Deorum atque hominum Picturas ' arbitratur Simulacra quidem affabre facta, & caelaturis effgiata, primo illo tempore haud exstitisse , sed columellas solum , ea praesertim de caussa, quod Eusebius ipse ἀνδριαντ ις τηλων veteres illas Statuas appellet . LapideSautem illos ungere solebant vetustiores non solum Ethnici , verum etiam recentiores , deinde & adorare , quod ex Theophrasto constac Ethicis in Characteribus , Cap. XVII. non neminem ibi recensente , qui lapides unctos in triυiis exissentes , oleo ampulla perfundere solebat I nec prius discedere inde , quam posito genu eos fuisset veneratus .
Apulejus autem , Libro Floridorum I. inter aras floribus redimitas , speluncasque frondibus inumbratas, inter quercus cornibus oneratas , fagosque pellibus coronatas , Sc colliculos sepimine consecratos , cespitesque humigatos libamine squae omnia objectum superstitiosi erant
cultus) recenset seque lapidem tinguine delibutum, truncum dolamine e latum . Quibus & utitur verbis Minucius Felix in Octavio scribens : Ut tam luculento die in lapides eum patiaris impingere e latos
sane, unctos , coronatos . Nos in presens vero de effgiatis ejusmodi
123쪽
Io7 modi lapidibus verba faciemus , sive de mediis sculpturis in lapide lignoque , pro Religiosis Ethnicorum moribus , olim usu habitis ,
quo ipsos suorum Imagines Deorum anaglyptico expressas opere coluisse evincamuS.
Et primum quidem , mediam ejusmodi Sculpturam locum habuisse in tumulis sive cippis & columellis Ethnicorum animadvertit Johannes Philippus Ρfeifferus , Libro Antiquitatum Graecarum Gentilium IV. Cap. 35. illorum siquidem in Monumentis Epitaphia non modo& coronas fuisse collocatas, veteribus ex Scriptoribus animadvertit 'sed Imagines quoque Heroum insculptas , uti ex Luciano probat in Nec romantia , his verbis: Uti , qui magniscos altosque tumulos habent super terram, columnas, oe Imagines, titulos, nihilone sunt apud Inferos plebeiis quibuslibet umbris honoratiores ρ οι δε ς πολυτελῶς
γήδεν τι ροώτεροι παρ λ ῖς iam των ἰδιώτων νεκρω ν; InsculptaS, inquam , suisse ejusmodi Imagines , ex Diogene inde Laertio ostendit, Libro VI. Has autem Columnas, Stelas, sepulcrales Cippos, in sculptasque in eisdem Heroum Emgies, velut Numina cultas fuisse , pluribus ostendit Elias Schedius , 5bngrammate III. de Diis Germanorum . Cap. I. Ceterum nec Schedius, nec Ps ei merus apertissimum exscripsere locum Luciani , ita in Scytha , de Toxari loquentis : Hic nusquam ad Scintlas rediit, sed thenis diem obiit. Nec multo polse, σHeros ot habitus , ipsi hostias immolant , sub nomine Peregrini Me dici, nam hoc nomen Heros facillus insuper adeptus eis. ἔτ' ὀ Tόξαρις, άδὐ ἀπήλθεν ετι μίζω ος Σκύθας, ἁ KSῆνησιν ἀπέθανε ' κω με, ου πολλυ , καὶ Η 'ρως εδοξε ε κα εν- νουσιν ἀυτῆ ξενω Γατρῆ οι A'Θη- νορι- γαρ του νομα , ἡρως γενόμενος , επεκτεισοιτο . Pergit inde , narratque Lucianus , quonam pacto hospes ille Athenas vino a pestilentia liberasset ' quare Athenienses post mortem , illum , licet Sc
ibam , Deum fecerint ζ ἁλλα κου Θηναιοις εξ α θεοποιμν Σκυθυ , tandemque hisce prosequitur : Itaque curationis merces illi nunc etiam persolvitur, videlicet albus equus, qui ad ejus monumentum immolatur equare accedentem illum , Dimaenete olfendit illa de Gino mandata dedisse . tque ibi inventus es Toxaris sepultus , ipsaque inscriptione cogni- xvi , qMamquam integra non apparebat . In primis Cero quod in Columna Sobtico Vir ornatu insculptus erat, laeva intensum arcum tenens, dextra Lisirum, ut videbatur. Et etiamnum praeter ejus dimidium arcum totum , m Librum videas e reliquum Gero Columnae , faciem , tempori longinquitas iam labefactaυit. ὁ δ' Wς-ος τ ἰάσεως, επι κοα νυν ἀπω διδοται ἀυτῶ λευκος Τππος καταδυομενος επι τω μνήματἱ ' ΟΘεν εδω ξνη Δειμαινε , προσελθόντα ἁυτον , ἐντειλαςαχ εκῶνοι τὰ περὶ οἰνου ' κω
124쪽
ἐδοκει ετι νυν ἔδοις οιν ἀυτου υπ' 'συ , s το τόξον ολον, Γ το προσωπον, o χρον ' ελυμηνοιτο που. Philostratus autem in Vita Apollonii, de Oxydra cis loquens, haec habet: Posti sunt Osdracae sepasidem inter Gangem , quam in partem numquam venit inlexander , nihil sine timens , iuilla regione esset ς', utputo, reverentia Sacrorum prohibitus est. Gi pasdem suυium transiri , er campos Urbi ad acentes facilis capi po sed Urbem vero, illi habitant, nec δε- mille Achilles, mille A reces secum duxerit , capere unquam posset . Nec tamera ipse in aciem prodeuntes dimicant , sed tonitruis fulminibusque ab Jovemisses hostes propulsant , quum sacrosancti oe amici Deorum habeantur . itamen AE ptium Herculem Bacchum, qui cum Εκercitibus Indiam lustrarunt, a epsium ipsos communi consilio militasse perhibent , omnifamriam generis machinas secum ferentes, occupatisque agris ad Gem accessisse . Cives autem nihil contra molientes quieti permanebant , sed quum hostes iam Urbi appropinquarent , repente tonitrua fulguraqtie de caelo frequenter missa armatos jam fugere compulerunt. Ubi autem Cypeum abjecille Herculem ferunt , quem Sapientes illi Religionis caussa in Templo erexere, tum in honorem ipsus Herculis, tum ob ipsius etiam cis et pulchrituὰinem I in ipso enim Hercules insculptus erat , terminos terrae penes Gades collocans , montibus quas Columnis con situlis Oceanum excludens . την δε ἀσπίδα χυρυσην ουσαν αποβαλῶν εκῶ λεγετου ὀ Ηρακλῆς. πεποίηντια αυτὼυ ανάθημ α οἱ σοφοὶ, διοι τε τους τῆς Ηρακλεους δο αν , δια τε το εκτυπωριοι πῖς ασπίδος ' αυτος γαρ πεποίητα ό Ηροι--λῆς ορίων - Γαμρα , R,' - ορη Πήλοις ποιου μυενος , τον δε Cὶ οινὸν ες τὰ ἔξω επισπώμ νος . ΗuS autem sunt ea referenda, quae Capite Disia
sertationis hujus VIII. de Imaginibus diximus clypeatis, vel de Clypeis, in quibus pictura , aut Sculptura plana erant Imagines eXpresias ae , quasque modulato carmine & sacris in pompis Ethnici circumferebant . Non repetemus vero heic quae de aegyptiis jam dicta sunt , Hieroglyphica certe sua , quae vice sacrarum Imaginum cole bant , aut pingentibus , aut etiam sculpentibus . Synesius in Calvitii Encomto , haec de insculptis ejusmodi figuris pud Arantios Prophe
tae vilium profanarum perum inrtificibus minime permittunt Deorum formare Simulacra, ne scilicet in opere transgrederentur. Sed inccipitrum Ibidum rostris , qui in Veisibulis Fanorum insculpunt , plebem deludunt . Ips in sacra descendunt antra , ubi secreto rem peragunt . IΠαραιγυπτίοις - προντικοι γε νη βαναήσοις μεν χ' ρωναξιν sUR Eπιτρέπουσι δηρμουργμῖν αδη Θεων , Λοι μη τι τοιοῦτο παρανομο σα πιν , ἀλλα τοῖς μεν ραμψε ν ἱερακ- , v ἰβεων , α τοις προτερ ενισμασινενκολάπτουσι , καταμωκωντ, του δῆμιου . A,τοι δε καταδυντες ας - , ρ s χΙραμους ἀπτ ἀν ἀπεργάσωτα περ σέ-σι . Neque in marmore
125쪽
I tantum aut aere Imagines , illae Heroum Deorumque, cultus caussa , insculpebantur , verum etiam in ligno, scilicet in Lucis , qui Anti. quorum Templa, quod satis ostendit, ad illas videlicet adludens Statius, Libro Thebaidos IU.SFlva capax aevi, validaque incum a senecta AEternum intonsae frondis sat pervia nullis Solibus, haud illam brumae minuere, Notusve Ius habet, aut Getica Boreas impactus ab Ursa. Subter opaca quies, vacuusque silentia servat Horror, oe exclusae pallet mala lucis imago.
Nec caret umbra Deo . nemori Latonia cultrix
dditur. hanc piceae, cedrique robore in omni ctum , sanctis occultat Sinisa tenebris. Imagines Deae in arboribus sculptas vult Statius denotare , uti Prudentius fortasse Deorum Imagines, qui θυραῖος, & αντυλιοι appellabantur, Portarum scilicet Custodes , sculptas ipsis in januis fuisse significare voluit allegatis illis superiore Capite carminibus,
Fingere ΓNe idola repetam γεγραμψύνοι τετυμιωμιενοι picta & insculpta , siVeeX sculpta a Platone memorata, & άγαλμιατα γλυπτα insculptas Deorum scilicet Imagines , de quibus Clemens Alexandrinus , uti diximus Cap. V. Dicitur enim Sculptura proprie de iis, in quibus figurae exstant ectypae, ut Quintilianus ait, Libro Insitutionum Oratoriarum III. p. 2I. Qua ea ratione, qua praeclarissimi Scriptores Orthodoxi ex Imagine Crucis in domibus, portisque, & columnis antiquissimorum Christianorum sculpta , ejusdem cultum probe inferunt , ita & jure
argumentari nos videmur adversus Graecos posse de cultu Imaginum Deorum anaglyptico opere expressarum . Gorius revera , Vir Cl. de
Mitrato agens Christi Capite, ita fatur Cap. 6. Ab ipses Ecclesae primordiis arbitror Chrisianos adorabile Christ nomen aeternae salutis pigutti, gulare praesidium , non solum summa religione coluisse ' verum etiam, tit divinis honoribus adficerent, Columnis impositum, in Tabulis, in subl/me suspen , in Sacris AEdibus , in earum fronte , in Capitulis Colum uarum , atque in triumphalibus arcubus, in ipso Salvatoris nivertice erex se , elevasse , atque ita exaltasse , quod obferυatione maximo dignum , nondum ab aliis elucidatum censui . Numero autem ejuSdem Capitis VI. antea scripserat idem Gorius : Monogramma Chrisi admirabile , sublimi in loco adpensum , in eo Calice cernitur , medium inter duo sdera . Bonarrotius observat pictum esse in quadrata tabula . Illud etiam praeterea obserυ dum moneo , quod ipsum fugit oculatissmum Scri' pistrem ἰ in utroque ejusdem Tabulae latere, adnexos esse duos anulos, fue
126쪽
volutas , meluti catenulas, s mavis etiam dicam . rensulas , quae metani sese declarant sculptum , pictumque in tabulis, vel in cypeis , vel in.
tra presiosas coronas Sacrosanctum Chrisi monogramma in Cosmeteriis, in
sacris onaxibus adtolli suspendi consuevisse. Huic Picturae metusissimae
apud Bonarrotium , aliam fere smilem: adfert Boldettius, Ρart.. I. Lib. I. Cap.. 39. Tab. IXL Num. 38. cum eodem Emblemate, in qua eadem Sacra Tabula in sublimi posta , oe quidem utrinque ansata exhibetur , tu qua diminissimum Christ nomen ita pariter inter duas sellas pictum est. Perspicuum igitur es , quanta devotione, reverentia cultuque hoc salutare Signum , ipsis Ecclesie cunabulis, divinis honoribus fuerit consecratum. Ante illa omnia Capite V. Num. IO.. idem Auctor : Ne ve in Basnagii adsectae jactent nos. vitrea tantum adferre monumenta , tit consei Chrsum Redemptorem Boni Pasoris E ir expositum fuisse priscis Fidelibus proυocare etiam lubet ad pictas Imagines , ejusdem Boni Pasoris Sanctorum tum in pluribus Cubiculis Romae subterraneae , tum etiam in vetussimo Praetextati Coemeterio , cujus habitacula detecta anno MDCCXVIII. describis CL Marangoniux in Appendice . Quoniam autem in hoc versamud argumento, omittere heic nolo pulcherrimum Cyrilli Alexandrini locum , Libro adversus Iulianum VI. eX quo mirifice nostra, nisi vehementer fallimur , confirmari videtur , de cultis apud Ethnicos pictis. Deorum Imaginibus. sententia . Dixerat jam vero Apostatae Imperator : Et o miseri homines , s Christiani ) quum serventur arma quae magnus demisit Iupiter , hoc es Pater Martis, pignore dato , non verbo , sed re, quod Civitatem nos ma perpetuo protecturus sit, cessatis adorare colere I interim Crucis lignum adoratis, imagines illius in fronte ante domos pingentes .. Ad quae sic regerit Cyri lius : Preciosam. Crucis Imaginem facimus, sed quoniam vituperatione
id non carere censet Julianus, dicat oro, interrogabo etenim . Βάλει τῶἰς ν δωματίων ἐρκίοις επικρατήσαντας τ νακας αριτορο ρα καλωμεν ζα γραφον , εἰτα λεγωριεν αυτω . τα τὸν ριειρακἱων εν ωρα σωματος σκοπος ηψν ω ζωγράφε βουλε ει μαθῶν ως εΘρου προξενον ἀυτο ις το ακολα- ται νειν ἐς l. κ. T. λ. Vis congregantes Tabulas intra domus septa , optismum accersamus Pictorem, cui dicamus finimus. nobis. es o Pictor velis docere formosos Pueros intemperantiam damnum i s serre, volumusque
suadere mulieribus, quae in domo sunt, inhonestam vitam ipses esse perniciosam e sed fortasse ipse sermo non sincit, ut recte inculpate vivere
velint . Ponatur eis ob oculos Pictura quaedam adjuvans sermones docentium , pingaturque ante alios in Tabulis Jupiter Deorum summus a videat gutem , δε placet , Plγx adolescentulus Gany medes, honesus item illius o memorabilis ludus, intemperantisque libidinis indicium a pingatur autem lcumena , apud quam nomem permansi noctes , qui in for- diomis satietatem non experiebatur. Stet etiam Semele , oe omnis multorum
127쪽
Choras. V deatur praeterea oe Neptunus . visentes habens , quas flagiariose υitiavit . Fnonen , AEllopen , Hippothoen , alias . Et etiam pingatur simul adolescens dius Pelops, inquam . Decoram E iem sumat in Tabulis subridere solita Venus , qui multos novit amatores M. re me praeteriissent , o Pidior , redolenti a illa planta , Daphnem diaco , quae de illa celebrantur pinge mihi . sollinem τι tum modesae puellae fragrantia , fugiat quidem suella inquinamentum exosa , insectetur autem Apollo , etiamsi amantem non assequatur , coronetur ramis ,
me lateat crimen . Vis igitur Vir strenue, ut lignum quod nos ad recor-Bationem omnis virtutis inducit, abiiciamus , oe relinquamus , puerisque miaterculis tua proponamus P .m forte repugnabunt Dii oe Deae , ne
a pueris ρο mulierculis, qui vident haec plane inutilia deseruantur ' . unon Fidicula sunt haec , eυidens summae supiditatis demonstratio . Quam belle haec , inquam , pictarum cultum Tabularum apud Gentiles evincunt i colebant christiani pictam Crucis Imaginem, quod certum & notum adeo, ut Imperator, qui Christianus fuerat, huncce illis cultum apertissime obiiceret. Quid ad illa Cyrillus Τ Conseri picturam Crucis quam venerabantur nostri , cum Ρicturis quas Ethnici colebant, rogatque num Ρicturae ejusmodi sint pictae Cruci anteferen dae J Nonne exactam Ethnicarum vides Ρicturarum , ut ita dixerim , Picturam 8 Nonne earum rerum quas Religionis ergo , erectas ab Ethnicis dixerat Clemens Alexandrinus Τ Nonne illorum objectorum quae ab oculis Mulierum & Adolescentum removenda praeceperat Aristoteles, qui Ρatresfamilias modo eisdem sacrificia debere offerre contendebat λ Uerum ad Anaglypha revertimur.
Ut Christiani non pictam modo, verum etiam sculptam Crucis figuram columnis imponentes , inque Tabulis in sublime suspensis, in AEdium fronte, in arcubus denique, in Cubiculis subterraneis, inque Cin meteriis erigentes, elevantes , exaltantes , Imaginem illam Crucis summa coluisse religione, & divinis honoribus eo pacto adfecisse existimantur ' ita Ethnicos s quorum nos ritum imitari pie consecraVimus) suorum Imagines Deorum in januis , domibus , thermis , cete risque publicis 3c privatis in locis, vel media planaque Sculptura eL
fingentes, Vel textorio concinnatas opere circumgestantes, textilia &anaglypha coluisse sacra jure optimo arbitramur.
128쪽
Num veteres Graeci aliquando Sculptilia coluerint ρ anυe ab eorum euItu isdem abhorruerint ' Cur vero Graeci recentiores eundem Idololatriae
postulent 'NON desunt qui in ea versantur opinione, Graecos scilicet, quinto sextoque Saeculis, Statuas quoque Christi Servatoris, Dei parae , & Divorum , fuisse religiose Veneratoso: prudenti vero taconomia, Iconoctastarum tempore, ne hosce magis irritarent , ab eisdem coepisse abstinere ' quo factum , ut erumpente demum Graecorum ab Ecclesia nostra .Schismate , iidem, qui picturis tunc tantum sacro incultu utebantur , quo majorem Latinis invidiam conciliarent , hos cultarum quoque Statuarum postulaverint . Et Vero Cl. noster Iacobus Goarus , in Notis ad Rituale Graecorum , postquam de odio dixisset recentiorum Graecorum adversus Statuas , Veteres Graecos tamen
etiam Statuis , & per se stantibus Imaginibus , religiosum olim e hibuisse cultum colligit ex Paulo Diacono, Libro Histor. XXI. nam Tante , Iudaeum quendam Phoenicem , Leonis Isauri tempore ; Giaid Arabum Ρrincipi suasisse , ut Ῥenerabiles , quae in Ecclesiis toto P. . .' Lpatu suo Imagines honorabantur , deponeret I clarius autem sequenti in Libro , referente , Coni tantinum C mymum Magines magni Secreti , quae sculptae erant in ligno deposeu se , ceterarum Imaginum facies deinlinivisse, hoc est, delemisse. Quibus ex testimoniis, Virum etiam doctissimum Iohannem Lamium , vidimus , Capite hujus Commentarii primo , fuisse arbitratum Graecos aliquando & integre Sculpta fuisse
Veneratos. Extat vero vetus Canon Apostolorum in Antiochena quadam Synodo, ab illis, ut ferunt , editus qui de Imagine, imo , ut Interpres arbitratus est , de Statua Christi Domini decrevit': Ut hiqsi salvantur , circa Idola non errent I sed pro eis Dei Cirilem manu factam Statuam meri Dei Salmatoris no ri Jesu Chrisi v ipsiusque
Servorum, contra Mola o Judaeos colant . τοῦ ριή πλανατθru τῆς U-Mς δωλα, ἀλλ άντειον ἱζειν τ Θεανδρικην χειροποίητον τηλην τῆ αληθινοῦ Θεου, Ν σωτηρ η μων rhi τοῦ Xρις ου , γ, των αυτοῦ Θερα ν αντικρυ τ ῶν μέδωλων, ' I . Denique Mabillonius, Praefations in Saeculum IV. Ordinis S. Benedicti f. III. postquam animadvertisset , nullam in Canonibus Synodi Nicaenae fieri mentionem Statuarum , quas nondum usus ferebat, imo neque ad hunc usque diem fert apud Graecos, sed planarum modo , sive pictarum, tessellatarumque Imaginum ' unum tamen opponi posse huic sententiae subjecit, ex Epistola
videlicet Michaelis & Theophili Imperatorum ad Ludovicum Augustum:
129쪽
stum : in qua querebantur , quod Graecorum nonnulli corpus Domini in manus Imaginum ponebant , a quibus Communio accipiebatur 'quod quidem pictis convenire Imaginibus non posse, sed tantum sculptis , quis non videat Θ Haec autem praecipua Videntur fundamenta , quibus aliquo suspicari quis pos e videatur , ante Iconoctasti cum errorem , Statuarum quoque usum de cultum apud Graecos obtinuisse. Verum , ut eodem in loco statim addit Mabillonius , ejusmodi unico , qu6d ipse retulit , ex facto, consequi solum potest , aliquem
fuisse apud Graecos nonnullos ea tempestate usum maginum sculptarum , rariorem tamen, nulla Ecclesiae auditoritate approbatum v tinde in aede Sano i Sophiae , ab Iustiniano Augusto constructa , Saeculo sexto , cum multae essent Imagines , nullae tamen fictae exstabant e sed tantum caelatae insculptaeque in argenteis tabellis, referente Paulo Silentiario , teste ocu-
ato a quae qMidem Essigies a pictis a planis parum disserunt , uti tessellatae . Heinc Philadelphus ille Libycus, cujus testimonium retulimus Capite priore , quique a Sculptilibus Graecos jugiter abhorruisse contendit , ea quae Goarus in Euchologio refert ex Historiae Pauli Diaconi Libro XXI. quaeque suspicionem posse ingerere videntur , Graecos aliquando Sculptilibus fuisse usos , de Anaglyphis interpretanda esse jure Sc merito ostendit, non autem de Sculptilibus per se stantibus, deque fusis Simulacris, ab aliis rebus suo corpore sejunctis. Hanc autem juxta interpretationem intelligenda veniunt quae Nicaena in Synodo Theodorus pronunciavit Amorii Episcopus , in sua videlicet Fidei Confessione : Probo similiter quae a primordio receptae traduntur Imagines, Je' Chrisi primum Domini notri, dein Sanuetae
Virginis Deiparae, sive ex auro , sive ex argento, sive colorum ductibus , sive quacumque alia materia exprimantur . Nam & in auro Sc in Irgento , aliaque etiam insculpi in materia poterant ejusmodi Imagines; quare perperam nonnulli plo ex testimonio Statuas Sacras ante Nicaenam Synodum a Graecis cultas fuisse arbitrati sunt . Quin ut ad Pauli Diaconi testimonium revertamur, praeterquam quod igno tum nemini esse debet, Arabicam illam, quam idem memorat , Historiam, inter fabulas es is enumerandam, animadvertendum seque ducerem , Auchorem illum non adeo presse latino sermone loquutum esse , aut loqui solitum fuisse , sed more potius Scriptorum Ecclesiasticorum, qui non adeo felicibus temporibus floruere , pinguiore iccirco minerva mentem suam expressisse δc exposuisse ; quare ex verbis illis Imagines deponeret, male consequamur Imagines illas fuisse Simulacra. Nonne Auctor Libri de Mortibus Persequutorum , ut Capite vidimus hujus Elucubrationis VIII. de Maximiano scripsit : Imagineseisi, quocumque pictus esset detrahebantur Θ Nonne de Diocletiano ScHerculio : Simul plerumque picti erant, oe Imagines simul deponebantur
130쪽
amborum ' De Picturis en loquitur Auctor Libri de mortibus Persea
quutorum , & tamen utitur Verbis deponebantur , detrahebantur . Sed& illustrius habemus exemplum in celebri Divi Gregorii Magni ad Serenum Massiliensem Episcopum Epistola . Picturas quasdam sacram ad Historiam pertinentes sua fieri in Ecclesia quum permisisset Sere inus, inde vero novisset, Populum a Sacris Ethnicis ad Christiana recens traductum pictas illas Imagines coepisse superstitiosius adorare , eradendas easdem confestim statuit . Id quum intellexisset Gregorius Summus Ρontifex suam ad illum dedit Epistolam , quae est CXVII. Libro VII. graviter ipsum redarguens , quod quosdam Imaginum adoratores aspiciens, easdem Ecclesi imagines confregit atque projecit. Quaequidem de re quid ipse Pontifex sentiret, hisce aperire perrexit Verbis : Et quidem , telum vos , ne quid manufactum adorari pulit, habuiise , laudamus a sed frangere easdem Imagines non debuisse judicamus. Idcirco enim Pictura in Ecclesiis adhibetur, ut hi qui litteras nesciunt ,
saltem in parietibus videndo legant, quae in Codicibus legere non valent. Tua ergo Fraternitas , prosequitur Gregorius , illas servare , O ab earum adoratu Populum prohibere debuit v quatenus litterarum nescii haberent unde scientiam hi oriae colligerent , Populus in Picturae adoratione minime peccaret . En ut de Picturis seque loquitur Gregorius, qui tamen verbis utitur frangere, confringere, projicere. Ex phrasi igitur, aut non exacto dicendi ex modo Pauli Diaconi Graecos Statuas olim sacras coluisse erui non potest.
uoniam tamen Divi Gregorii heic testimonium allegavimus , det mihi benignus Lector hanc veniam , paullulum in rem nostram digredi ut possim . Petavius, Vir praeclarissimus , Libro de Incarnatione XV. Cap. I 8. in medium adducta Divi Gregorii super facto Sereni Epistola, subdit : Nimirum quod complures in ea Provincia Gentiales adhuc degerent, qui Idolis Simulacris assueti , eorum implicati
supersitioso cultu , difficile labem hanc eluere poterant . Itaque nonnulli ex ris , ut apparet , rudes barbari, pinquam Religionem Chrisianam amplexi erant , ex Imaginum aspectu in prisinum elaberentur errorem .
Cur autem, ajo ipse , recentes Christiani illi pictarum ex Imaginum adspectu in Idololatriam facile adeo relabebantur , nisi quod , antequam falsis Diis valedicerent , pictas eorum Imagines adorare essent soliti λ Neque enim alia de caussa , aetate illa opportunum arbitra-baTtur , aliquando , aut aliquo in loco, sacri Antistites Christianas etiam ab imperitorum oculis arcere Picturas , nisi quod rudes illi ,
Gentilium more & sensu, aliquando eas adorarent.
Sed latior adhuc ex mox recitato Massiliensium facto, praesertim si cum aliis illud conferamus, latior, inquam , nobis aperitur Via, qua tuto doceamus, Picturas illas etiam, quae in parietibus Templorum, hi