장음표시 사용
31쪽
Secundum igitur praeceptum, quo Sculptilia prohibentur, picturas etiam prohibere existimavere Ρatres Veteres , & celebriores Iudaei , quorum de odio adversus pictas Tabulas, quod pictis in Tabulis suos adorarent Deos Ethnici, dicemus in loco. Nunc enim ostendendum magis est, Moysen praecepto , sive interdicto illo haud minus, imo fortasse magis, picturam respexisse quam Sculpturam ipsam. Nempe ad aegyptiorum Idololatriam & Idola respexisse tunc praesertim Moysen, neminem futurum qui dubitabit, arbitramur . AEgyptios vero animalium Symbolis suos pinxisse & expressisse Deos monent probati magis & vetustiores Scriptores . Vidimus moX ex Plutarcho , ipsos accipitre Osirin pingere solitos fuisse . Herodotus autem in Euterpe, I dis imago, inquit, foemina quum sit ,
cornua tamen Bovis habet, qua ratione Jovem pingunt. Tor γαρ et Ibι-
α γαλμα εο, γιναι κέος βουκερων ετὶ καθάπερ 'I'ῆν γραφουσι. Lucanus Libro IX. Pharsaliae:
Multas volucresque ferasqueZEmpti posuere Deos. Quo cum facit Lactantius , Libro Divinarum Institutionum II. qui de aegyptiorum Idololatria loquens ; portentosissimas , inquit , anima-irum figuras, quas colerent, commenti sunt. Et Lib. Divinar. Institutio num V. de eisdem rursus , qui turpissimas bestias pecudum figuras colunt. Tacitus Libro Historiarum V 'ptii pleraque animalia, effingiesque compositas venerantur . Et Pomponius Mela de Si tu orbis Lib. I. Cap. o. eisdem de populis scribit . Colunt e les multorum animalium , atque ipsa magis animalia. Quod posterius subsequutis fuit solum tamen temporibus, ut nos in Vindiciis ostendimus religionis Iosephi Patriarchi admersus Bonagii criminationes . Ρhilostratus aeque in Vita Apollonii, Libro VI. Cap. q. hunc AEgyptiorum de figuris Deorum ita loquentem inducit: suanam disciplina compul , tam absurdas,
ridiculasque Deorum Imagines , praeter admodum paucas vesris hominis scolendas praebuisis p Paucae namque atque admodum paucae Deorum form conspiciuntur, quae sapientiae Disinitatisque ullum praes erant volselum diu ceteris vero Templis irrationalium animalium, atque infantium potius , quam Deorum e les coluntur . Pro Mercurio , Pallade , aut polline , immanium ferarum aυium Imagines honore sacrifolis dignamini . τἰ μαθον πς, α Πτα, γ, γελώῖα - δει παρα δεδωκα τυις δευρο ανθρωποις, πλά ολ ων, οισοφὼς, ηι ειος δως ἶδρυτM , - λοιπα δἐ νμῶν ἰδιῶ ζωων αλοκων, αδόξων τι cistu μυαλλον , ἡ φαίνον ι . αντὶ Ερμου τε , ΑΘ ας, 'su A OH. νος, - αεν Θηρόα, τηι ορνεα γλ -- δοξρειν των ς κόνων . Illam vero ad Idololatriam alludit Apostolus ad Romanos I. ubi habet : sui quum cognovissent Deum , non sicut P μm glorifcaverunt nisi a runt gloriam incorruptibilis Dei ἐν οριο
32쪽
των, in similitudinem corruptibilis hominis , volucrum, quadrupedum , serpentium . Ope pretium est animadvertere vocem illam Apostoli εν ομιοι οὐ ματι in militudinem. Nonne ipsissima est Molaici ex Interpretatione LXX, Decreti & interdicti, ώδε παντος οριο ἰωρια ' neque smilitudinem ullam P Quam revera Ρid iuram interpretantur Patres ,
Heb orum Magistri, doctique omnes λNeque sculpta modo, aut insculpta verius quod ad picturam potius quam ad Sculpturam accessisset ) sed picta fuisse illa animalia evincit non solum quod Plinius, Libro Hilloriae Naturalis XXXV. rein fert, AEgyptios gloriari solitos , artem pingendi sex annorum millibus
in AEgypto floruisse, antequam transiret ad Graecos sed eruitur etiam
ex Platone , Libro de Legibus II. hospitem quemdam Atheniensem , Cretensem Cliniam , & Megillum Lacedaemonium hisce loquentes in
ducente : Atheniensis Hospes Nunquid arbitramur, tibi Leges bene constitutiae sunt, aut in poserum ita erunt , in disciplinis jocisque Musarum , eam poeticis fore licentiam , ut quicquid Poetam deletilet vel Othmo , vel cantu, vel verbo poetico , idem docere ei liceat bene institutorum Civium pueros , adolescentesque in choreis quaecumque contingit vel ad virtutem, vel ad vitium secteret Clinia Cretensis : Praeter rationem id es . Megillus Lacedaemonius : Certe . Atheniensis : Et shuc , ut breviter dicam, ubiqur fere, praeterquam in AEgi pio agere licet. Clinias: uno au
tem pacto in AE pto hanc legem sancitam esse dicis P Atheniensis : Miarum hoc quidem auditu est; nam id olim, ut mihi υidetur , illi cognoverunt , opsrtere quod nunc nos dicimus, in Cimitate juvenes bonis figuris σ&His cantibus assuescere . 9uae Cero qualia sint hujusmodi , in Sacris ab eis est in istitum: praeter illa , neque Pictoribus , neque aliis δεμ
rar quorumcumque artifciorum fabris noυa ulla licebat inducere , neqMe etiam excogitare alia, praeter patria - neque hodie licet, aut in his, aut tu universa musica . suod δε ea obse ares illis in locis , comperares a decem annorum millibus retro depicta vel expressa s nec vero eum numer miscerit m pro certo pono , ut fert quotidiani sermonis εonsuetudo paene dixe rim, sed revera decem annorum millia signisco ) iis quae nunc ab inrti Abus f ut neque pulchriora esse , neque turpiora , sed eadem arte confecta - ξάθιενοι δε ταυτα αττα επὶ , μοῖ αττα, ἀπεφ'ναν εν τοῖς ιεροῖό -
ae ust, de Sacriscus, illas animalium figuras, quae aegyptios reprae sein
33쪽
tabant Deos , quum descripsisset , subjicit : Heinc es ut Ara prioruis
Dii nunc etiam eas obtineant formas, quas id temporis assumpserant . illae siquidem formae diligenter depictae , idque ante annos plus decies mille , ma tis positae servantur . δ ο δὴ λσετι η νυν φιλαTTETαι τας τοτε μυρ- ψας τοις Θεως . ταυτα γαρ αμ ελει ἐν τῶς αδυτοις αποκειται γραφέντα ,
πρὶν ἡ πρὸ ἐπήν μυρίων. Exaggerant heic quidem Ρlinius ti multo magis Plato, & Lucianus, tantam aegyptiis picturis antiquitatem tribuentes idoneo sunt adhuc tamen testimonio AEgyptios fuisse solitos sua pingere Numina ' immo bene animadvertenda Ρlatonis verba , asserentis aetate sua Ρictores apud aegyptios iisdem, quibus antiquissimi, usos fuisse Deorum figuris; illud enim adeo certum , sive adeo enim est certum , ita efformatos depictosque fuisse AEgyptios Deos ,δc exhibitum religiosum cultum figuris picturisque Deos illos repret sentantibus , ut vel aetate Platonis aevo posteriore id a D. Gregorio Nazianzeno, Oratione sua secunda in Julianum , illo in Caesare, illarum cultum nempe Picturarum , notatum esse videamus ; ita enim Sanctus ille Pater : Unum solum in tuis rebus es , quod venerationem mereatur, nimirum honores ii qui apud AE ptios Nilo per andros nos habentur I des o Mendesi Dii, sedes , ceteraeque omnes Asiae ex diversis generibus conflatae , O prodigiose, quas confingis, oe pingis .
τεις, η γραφεις, Θυρὶα συνθετα α λόκοτα. Quin & picta illa AEgyptiorum Hieroglyphica in aliarum etiam Sacris Gentium usu habita &. Propagata nos docent veteres Scriptores; & significare videtur Aput ejus, Libro Metamorphoseon XI. ubi ista: . fides tibi dies υotis assin E is exoptatus , quo Deae multinominis D inis imperiis per fas meas manus pilismis Sacrorum arcanis ins eris injetita dextera senex co-mVsmus ducit me prorsus .ad ipsas fores AEdis amplissimae, rituque solemvispertionis celebrato miniserio , iso matutino peracto sacriscis , de opertis obii profert quosdam Libros literis ignorabilibus praenotatos , partim si-gurii ejuscemodi Animalium , concepti sermonis compendiosa verba sugge
rentes , partim nodosis in modum rotae tortuoses , capreolatimque condensi apicibus .... jussus supersiti, by sena quidem , sed soride depicit
ves: conspicuus o quaqua tamen siseres colore vario circumnotatis animalibus . Hinc Dracones Indici, inde Gγphes hi perborei, quos in speciem pinnati alitis generat mundus alter . Hanc Olampicam solam Sacrati nuncupant. Recte & acutae vero animadvertit Isaacus Newtonus , de
Mundi Systemate agens, in principio , ubi scribit : Sacra Vesae inge-ηiVM Z ntiorum sapiunt , Minseria captum υulgi superantia sacris rLηHi hieroglaphicis pingentium . Sed & ad aegypt i as Numinum si-gRra. adlusisse reor Latinum veterem Auctorem, apud Divum AugR C stinum,
34쪽
I8stinum, Libro VI. de Civitate Dei, Cap. X. Ethnicas scilicet superstitiones irridentem, Deorumque hisce Verbis notantem formas : Hambitus illis hominum, ferarumque piscium quidam vero mixto sexu diis mersis corporibus induunt, quae si spiritu accepto, subito occurrerendi, mon sta haberentur. Ea igitur ratione qua, posteriore aetate, pingebantur colebanturque aegyptiorum Dii, ita antiquissimis quoque juxta Ρlaronem, pingebantur & colebantur temporibus; ideoque jure & merito inferendum est , praeceptum sive interdictum Mosaicum de non colendis Imaginibus, picturas potius aut aeque saltem atque sculpturas respexisse ' quum Verbis illis: neque omnem similitudinem , qui es in caelo desuper , quae es in terra deorsum , neque eorum quae sunt ira aquis sub terrat verbis, inquam, illis, prorsus cum Apostoli verbis , convenientibus , in similitudinem corruptibilis hominis , oe volucrum , quadrupedum serpentium, ad Idololatriam aegyptiorum pictas Animalium figuras & effigies colentium, animum Moyses intenderet, inter quOS, antequam eorum ex regione egrederentur, diu versati saerant Iudaei. Bestias jam vero illas, & animalium figuras quas pingebant & adorabant AEgyptii , Deorum symbola appellabant , uti in Deorum Concilio ostendit Lucianus, Iovem inducens ita Momo de adoratis illis in AEgypto animalium figuris quaerenti respondentem: Turpia profecto sant, quae dicis de A 'ptiis . Attamen pleraque illorum, o Mome , sunt Nigr
iem Hieroglyphica appellantur, quae vetustissimis omnibus populis in usu fuisse , non modo probatissimis testimoniis evincit Warburtonus Tom. I. Art. VII. illius argumenti , verum etiam hieroglyphicas illas notas ex antiquiore sacro quodam Picturae genere ait esse deri-Vatas' animadvertit siquidem, Eusebium Praeparationis Evangelicae Libro I. Cap. 1 O. haec memoriae tradidisse: Taautus vero Deus, Coeli ar*sem imitatus , mox Saturni etiam atque Dagonis , ceterorumque Deorum c sit F, unaque sacros Elementorum obaracteres expressi. Quin etiam insigne Negni Saturno, ejusmodi excogitasti c. προ δἐ τουτων λος Tααυ- ος imbιηγαθιενος ρ ουρανον, πιν - Κρονου τε γsu Δαγῶν λ τὸν λοιπῶν διετυπωσεν τους ἱερους τύ, ποι ἰων χαρακτῆρας. δε ε; τῖ δε
Κρο - παρασημια βασιλείας . Animadvertit , inquam , Tomo I. de Hieroglyphicis Warbui tonus , haec scribere Eusebium , ad quae ita habet : Hoc nos docet tesimonium , Ouranum sibi genus quoddam scriptμμper pingendi artem imaginatum esse , quod Trautus ad umbrticum per inxit I I autus, inquam , sυe Thol , qui idem cum EF ptio Mercurio , cui facile hoc iam itum assertum es. uuam igitur Sanchonialon apud Ez- sebium
35쪽
sbium describit scribendi per pingendi artem ratio , quamque Taautus perfecisse dicitur, ab Hierogi bicis nihil dissert I ast illa qua ante ipsum
Ouranus usus eis, cum se lici mericanorum Pictura prorsus contenis. Ceterum , prosequitur WarburionuS TOm. I. pag. 289. animadvertem dum eis, antiq'iorem cultum animalium in AEgopto haud certe ipsa υἱ respexisse animalia, sed verius eorum imagines pictas, coloribus repraesera- tatas . Secundum Decalogi praeceptum, Mysis ad Israelitas sermo, quo eos ad obedientiam hortatus eys, evidentissime o Zendunt, Exodi aetate A F-ptios nondum viventia adorasse animalia, sed eorum picitas solum riguras. Hieros mica igitur Mosaica Lege probibebantur, quod ex illis vere orta idololatria est. Fuse inde ostendit Warburtonus, quomodo ex pictura
simplici , orta deinde fuerint Hieroglyphica . Sed & Andreas Mulierus, in Di qui tione Geographica Historica de Cbatha, fuse de Scriptura ejusmodi pertractat , penicillo & Pictorum more , apud antiquissimos Populos vigente. Quum igitur Sancti Patres, Iudaeique Sapientiores, verba Moysis de pictura quoque interpretentur' quumque ad pictas Deorum figuras, ad aegyptiorum picta Symbola , & senigmata , & Hieroglyphica respexisse interdicto Decalogi illo Moysen ,
Clericus, Warburonus, ceterique alii clarissimi Interpretes ostendant , cur obsecro, ex illo Decalogi praecepto pergunt adversus ritum nostrum argumentari Graeculi λHabent illi quidem in ore semper Psalmistae verba Simulacra Gentium argentum , aurum ' os habent non loquenmr c. neque defuere qui animadverterunt , de Statuis tantum verba fieri in Apocalypsi IX. zo. Κέ οι λοιποὶ ν ανθρωπὰν οι άκ απεκτανθησαν is rλσγως -ταις , ουτε μετενόησαν ἐκ Πρ, εργων των χειρων αυτων , Παμή προσαwησυντι - δοαμονια, 'su Gδωλα τα χρυσῆ ,-- αργυρα , M , Ut τα λίθινα , 04 τα ξυλινα , α ἔτε Βίπειν δwυατε ,ου ακουειν, g περ πατεῖν. Et ceteri homines , qui non sunt occisi in his plagis, neque poenitentiam egerunt de operibus manuum suarum , ut nouadorarent Daemonia, Simulacra aurea, vel argentea, aerea , m lapidea , m lignea, quae neque vivere possunt, neque audire , neque ambulare . Verum, ut quod res est, loquar, graeca omnino est haec disserendi ratio. An quod aliquibus Scripturarum in locis de aliquo dicitur tantum genere Imaginum , vituperanturque modo aureae, argenteae, Uno Verbo, sculptae Imagines, consequi ne debemus aut fortasse possu
mus, illas vetitas fuisse, contra licitas esse & permissas pictas 8 Minime sane gentium' sed scopus, sed finis, sed praecepti sensus , sed
alia Scripturarum testimonia sunt etiam quam maxime consideranda quibus erudimur, omnem Deorum profanorum similitudinem esse in trerdictam .
G, inquiunt, Sacrae Litterae loquuntur praesertim de similitud,
36쪽
ne viventis, videlicet de Statua , lae quodammodo vivere Videtur, auia dire, videre, loqui posse , & odorari heinc dum Imagines oppugnandillas adflati divinitus Prophetae , consilium maxime Ethnicorum noistant , qui Imagines ejusmodi conflabant in similitudinem viventis quare imaginaretur Populus eas audire, videre, & veluti vivere, &posse ambulare. Hoc tamen, pace Graeculorum disputantium, falsum omnino est. Si rationem quippe Idodi sitam arbitremur iuniversam in s militudine viventis, ut Adversarii praeconcipiunt, consequi fas inde erit, Idololatras, non, fuisse veteres Germanos , de quibus ita in suo
de moribus Germanorum Libro Tacitus: Ceterum nec cohibere parietibus Deos, neque in ullam humani corporis Deciem assemilare, ex magni--dine Caelestum arbitrantur e lucos nemora consecrandi, Deorumque nominibus appellant Secretum illud quod sola remerentia vident. aeque consequi fas erit, Idololatras non fuisse olim Celtas , qui Tyrio Maximo teste, eX celsam, coluere Quercum , & Iovis nomine solemiarten ap- Pellaverunt. Tacitus rursum allegato in Libroe: Apud Naharvalos antiquae Religionis lucus ostenditur. Praesidet Sacerdos muliebri ornatu, sed Deos, interprnatione Romana, Casorem Pollucem memorant. Numinis Hymen . scis .. Nulla Simulacra ,. nullum peregrinae supersitetonis vestigium, Ni fratres. tamen, ut juvenes venerantur. Idolum , quod Cyprii, Pale-
paphi in Templo adorabant, describens idem Auru,r, Libro Historiarunn II. Simulacrum Dei, inquit, non e te humana, continuHi or his latiore initio tenuem, in ambitum metae modo exurgens . Et ratro mobscuro. Arnobius autem, Libro adversus Gentes VI. Videtis , inquiebat, temporibus priscis Persias fluvios coluisse, memoralia ut indicant Scr pta I informem rabes lapidem, inscinacem Scinthii Nationes, ramum pro nihi a Thespios. Lignum Cariis pro Diana colebatur. Videtis Pessinun-rios silicen pro Deum matre a pro Marte Romanos basam , puteum, Samos pro Junone adorasse. Lactantius quoque Libro Divanarum Institutionum I. Romanos ajebat ridendos coluisse Deos, mille' alia portentar ut jam vaniores qui haec colenda susceperint, quam Z Intios esse dic res, qVimon seruosa ridicula quaedam Simulacra Generantur . Et haec tamen hambent aliquam imaginem . suid qui lapidem colunt informgm , atque rudem,
cui nomen est Terminus P fmio publice supplicatur, quasi Custodi tam Deor qui non tantum' lapis, sed etiam sipes interdum s. uuid de iis dicant, qui colunt talia 2 nis ipsos potissimum lapides ac sipites esse ZReapse quis ignorat, Ddeam matrem , Ρessinunte Romam advectam , Lapidem fuisse , quum eam ita Livius fuse representet Decadis III. Libro nono λ Syllabum Imaginum Deorum contexuit AleXander ab Alexandro, Libro Dierum Genialium. IV. Cap. 12. Libro VI. Cap. 26. quorum Symbola, ut ita dicam , Simulacra, & Signa , neque sculpta, Zuz Sculptilia sane erant, neque cum virorum foeminarumque sormi S
37쪽
I figuris comune aliquid habebant. Et sane otia Graecis omnibus, scri. bebat etiam in Achaicis Pausanias, sive Libro Descriptionis Graeciae VII, patrium fuit rudes lapides pro Dus perinde ac Simulacra ipsa colere .
Toc δε ετι ποι πιοτερα και τοῖς πασιν 'E jι , τιμιας θεῶν αντι ἁγάλματῶν εἴχον αργοὶ λίθοι. Ut sexcentos praetereamus alios classicos Scriptores, Clementem praesertim Nexandrinum , in Admonitione ad Gentes , eadem adfirmantem. Ejusmodi igitur Idololatras, si effato Graeculorum subscribendum est , numquam reprehenderit Divina Lex &Sacrae Litterae, quod Simulacra sibi non estinxerint in speciem viven. tis , quaeque effgiem habuerint Viri aut Mulieris, Simulacra non coluerint, quae videre viderentur audire, Velle loqui, & odorari. Quare quid insanum magis excogitari possit, non video. Itaque inserendum Mosaico Decreto vetitas fuisse Imagines Gentilium Deorum omnes, sive pictas, sive sic as, sive in humanam, sive aliam quamcumque in speciem colendam efformatas; tametsi aliquando Sacrae Litterae in oppugnandis Idololatris ad aliquem particularem Deum, ad aliquod speciale Simulacrum adludere , illudque denotare
videantur. Psalmista reapse verbis illis, Simulacra Gentium argentum m aurum, animum fortasse intendebat in Chaldaeorum, ceterorumque sui temporis Orientalium Statuas, quae aureae revera erant, & argenteae . Lucianus in Jove Tragoedo: Videntur autem soli Dii barbari primo occupaturi sedes e nam Graecos vides,Jupiter, quales sint o venusti quidemm pulchri, secundum artem compositio lapidei autem, aut aenei omnes, jici, qui omnium sumptuosissimi sunt, eburnei, pauculo auro renidentes, ut qgi eo tantum intincti , refulgeant . ceterum intus lignei, in quibus manentes m scarum toti greges conteguntur. Bendis autem haec, nubis ille , o prope ipsum Mittis , o Mithres ex solido auro sunt consati . εο ἰάοισι δ' V Zρυ, οἱ βα ρβαρικοι , προεδρευσειν μόνοι . bos τους γε E' ωας ορῆς ρπόῖοἰ ε σι . χοιρὼ ες μεν, gi Dπροσωποι, κατοι τε Γ εσχημα τισμενοι . λίθινοi δε, ἡ χαλκὸῶ ορι ς ἀπαντες . η οἴ γε 'r0λυτελετατst
εκεινοτι , παρ ἁ τὸν, ὀ Α' τις , Uu ὀ MὶΘ ς , μ ολοι ολο ρ σφι, η, βαρGς, U παλυτιμ τοὶ ως ἁληΘόῆς. Ejusmodi respiciebat Deos divinus Ρ saltes , verbis illis Simulacra Gentium argentum , aurum CX quibuS, uti non excluduntur tenete , eburneae , & lapideae Imagines, ita neque etiam pictae, quas imo non semel ligneas appellabant, VetereS Scriptores , quod Pictores veteres Graeci , & Romani usum pingendi in linteis prorsus ignorantes, antequam se Nero Princeps in M. pingi primus jusserit, suos credere labores ligneis tabulis consue- Verdnt, uti Vir Cl. Menardus ostendit, Part. ΙΙΙ. Cap. 3. de Moribis
38쪽
G- pum, & doctissimus Iacobus Belgradus Epistola altera de Hereu. lanio. Dum igitur τα ξυλινα ab Ethnicis culta queritur Apostolus , Deos etiam innuit ligneis in Tabulis depictos. Nonne & pictae ejus
modi Imagines ita sunt reVera comparatae, ut oculos habeant, & non videant' aures habeant, & non audiant' nares habeant, & non odorentur λ Sane hunc Scripturarum dicendi modum picturis Deorum quoque, ceu ipsis quoque insana mente adoratis, asseruere Sancti Ρatres, etiam Graeci, & praesertim Mosaicum interdictum, uti vidimus & evidentius constare rursus potest ex Clemente Alexandrino in Admonitione ad Gentes Nobis enim, scribit, es aperte metitum artem fallacem exercere ς non facies siquidem, inquit Propheta, cujusvis rei smilitudinem , eorum quae sunt in Coelo quaecumque sunt in terra infra. Revera enim Cererem Praxitelis, Proserpinam , Iacchum sicum Deos exfimamus , vel L Uni artes, vel manus inpellis, quae Divinae exi limationis figura praebuere materiae . Καὶ γαρ δη και απηγόρευται υμῖν , αναφανδον απατηλον ὀρι Παι τε s. g γαρ ποιησεις, φησὶν ό προφητης, παντος OMοίωμα ' ὁσα ἐν τῆ ἀρανω , se οσα ἐν τ' γ' κατω . η πουγ αν ετι την τραξιτελους Δημυι ραν , c, Κορην , τΑΦ Ιακχον τον μυτικον, Θεῶς υπολαβο αεν, η ς Λυο ὶππις Ηχροας, η ς χήρας ς Α ε αδε , αιδη της Θεοδοξίας τὰ σχ α τ' υλη περιτος κατιν. Eant igitur recentiores Graeculi, & sola Sculptilia Moysis praecepto, contra Patrum suOrum Graecorum mentem, fuisse dicant interdicta . Oppositum tamen ipsa sonat Interdicti littera, juxta quam eadem Simulacrorum est Msimilitudinum, sive Ρicturarum ratio. Mosaicum igitur praeceptum ad nostrorum Signa Latinorum referendum esse non videtur , nisi aeque Velitae dicantur pictae Graecorum tabulae, quas ipsi tanto cultu prose quuntur. Rectissime Cl. olim Petavius , Libro de Incarnatione Cap. Tq. Ceterum, scribit, tamets fatendum se Imagines pidias in usum antiquioris Ecclesae frequentius receptas esse, quam Statuas ς non es tam raexis mandum , vetitas fas esse, aut Idololatriae Cel umbram tillam contr- nered cum sit eadem ambarum caussa r nec inter eas discrimen sit ullum' ut, sive Decalogi interdidio prohibeantur Imagines I quod Iconomacho contendunt a sve non prohibeantur ζ.quod Catholica defendit Ecclesiar nouminus ad Picitorum, quam ad Statuariorum opera, vis illa Legis pertinero putanda sit 8 Revera Ρrotestantes , qui Iconomachorum in Opinione Versantur, quum tamen philosophica veluti ratione disserendo procedant, non magis a sculptarum cultu Imaginum, quam a cultu picta rum Imaginum abhorrent. Ast quum Graeculi recentiores adeo a Lo
gica & Critice quam a Diobolo abhorreant, quid mirum , si Sculptilia aversati, pictas adhuc Tabulas religioso honor. prosequuntur λ
39쪽
Imagines Deorum pictas ab iis, qui in Idololatriam lapsi sunt, fuisse olim
cultas Sacrarum ostenditur te simonio Scripturarum , quae illos iccirco Detiti impiique cultus postularunt. oKrAΜ vero recentiores Graeci ea semper in ore habent, quae Scriptores Divini adversus Sculptilia protulere, Videamus obse- cro, an expressae minus sint Sacrae Litte , ubi illis de Idololatris loquuntur, quiΡicturas coluerunt; hoc enim pacto operam etiam
dabimus alterum ut eorum oppugnemus, qui Statuas aVersantur, argumentum, Sculptilia videlicet, non vero Picturas, in usu apud Ethnicos fuisse. Ezechiel Propheta, Cap. VIII. v. q. & seqq. dum de Idololatria, in quam lapsi Judaei erant, quereretur, Imagines eos pictas
illi faciunt. Et ingressus Gidi , ecce omnis similitudo reptilium oeonimalium , abominatio , uniet ersa Idola domus Israel depidia erant in circuitu per totum , septuaginta tiri de senioribus Domus Israel , Iezonias situs Saphan stabat in medio eorum stantium ante Picturas, unt quisque habebat thuribulum in manu sua, Oapor nebulae de thure consurgebat. Non ignoro, aliquorum opinione, ea tantum invisione, ut dicitur, Prophetae apparuisse; qua tamen ex re nihil commodi Ad versariis accederet; tum quod ea in Visione Prophetis adparebant, quae ab Idololatris revera perpetrabantur ; tum etiam quod immane facinus adhuc Picturarum ille cultus appelletur . Verum ad litteram , ejusmodi accipi oportere ostendunt satis verba Jeremiae de Idololatria Hebraeorum ubi loquitur Cap. VII. go. his verbis: Posuerunt o senicillo sua in Domo, in qua invocatum eis nomen meum, ut polluerent eam 'εc Cap. XXXII. 34. Et posuerunt Idola sua in Domo, in qua invocatum est nomen meum, ut polluerent eam. De pictis imo Deorum Imaginibus, quas Iudaei, stantes de more, adorarent, Ezechielis testimonium debere interpretari ausior est Divus Hieronymus, ita ad illud in Commentario suo scribens: Non solum Molum Zeli sabat in introitu Portae quilonis , sed γ omnes Templi parietes dimeos Idolorum Imaginibus pingebantur I ut nulla esset Besia, quam non parietis pi Iura monseraret. Hoc in Delubris Idolorum, Phanisque Gentilium , hucusque perspicim G Quod ipsum innuere etiam videtur Cyrillus Alexandrinus, Libro con- ra Julianum VII. Quum enim miraretux Imperator cur Ethnicorum Libros
40쪽
24 Libros Christiani legerent, haec, inter cetera, regerebat Sanctus Ρa
niam autem dulce est omnia scire , iccirco hac ratione valde prudenter, etiam Graecorum sententias diligenter discutimus , quas de unaquaque rohabuerint: ante alia de Deo ς inde videnat occasonem accipimus
quod volunt innumeros Deos, G immundorum Daemoniorum multitudine
honorare, ipset qui ea adorant, ignorant; dum habent in Templis Imagines multiformes, multarum specierum , non solum ad similitudinem Uirorum mulierum fasta, sed ferarum , jumentorum, σreptilium, volatiliumque aquatilium I sileo alias Creaturas, nempσCaelum, Solem, Lunam, pra, quibus d inam summam gloriam impenderunt , omnia confuderunt . Similitudines porro
illae Reptilium & animalium, illaeque Bestiae, Symbola Deorum erant AEgyptiorum , quae Judaei ab AEgyptiis desumserant , quaeque reapse AEgyptiorum in Templis depicta erant, ut nos Strabo docet, qui Libro XVII. de forma & habitudine Templorum aegypti scribens, Vestibulis & area descriptis; ex his, subjicit , aditiu est in atrium , Π fronte assurgit Templum, Simulacris omnibus vacuum, nisi forte figuras quorumdam sacrorum apud AE ptios animalium exhibuerit οῦ quas Ethnicos figuras adorasse oportet sane, quum eorum aemulatione , si
miles picturas pingi in Templo Judaei sategissent, atque colerent. Jam Vero Troglodytas quosdam fuisse , qui Picturas adorabant ab Ezechiele memoratas , ex Philastrio in Commentariis hunc adnotae ad locum Hugo Grotius, & Sel denus de Diis 5bris Cap. XI. Troglodytas autem Ρhilastrio dictos novimus, quod sive subterraneo in syecu, si Ve occulto in antro, omnigenas Numinum emgies , veluti in Panthejo , adorarent . Verum non de antro & specu loquitur EZe-Chiel, uti Reyerus animadvertit in itamentis ad illum Seldeni locum, sed satius de Templo, in quo depictae forent illae AEgyptiorum
Numinum , sive Hieroglyphicorum cultorum apud Judaeos , uti apud AEgyptios figurae. Duo heic interim magnis his exciderunt Viris . GrOtius etenim ad allegatum Ezechielis testimonium , Recutitos putassQxunc se minus peccare subjicit , quum pictas , non sculptas colerene Imdgines. Quod tamen quare ille dicat, profecto ignorabis. Sel denus autem, in mox citato Libri de Diis 5bris Capite , aegre alibi quam allegato Ezechielis loco Picturarum cultus mentionem haberi sibi per suadet; quod statim tamen esse falsum demonstramus. Prosequitur si quidem Propheta, Capite XXIII. orationem adversuS Judaeos suam , adversus Idololatriam nempe Samariae & Jerusalem ,