장음표시 사용
61쪽
Si vero ea colere consueverant poetae quae descripserant , profecto id praestare nonnisi ope artis pictoriae potuerint. Quis enim non intelligit , Deorum fabulis repraesentandis necessariam fuisse Pictorum artem ' neque integris Statius id satis obtineri potuisse λ Illis sane non excidium Trojae exhiberi , aut Nativitas Minervae , DianaVe gryphesursum subvecta, Veneris cum Adonide amores, tot denique alia Vela peritissimo Sculptore potuissent , nisi opere anaglyptico proxime ad picturam accedente . Argumentum igitur ejusmodi in tabula pictum memorat Plautus in Menaechmis: Dic mihi, numquid et Misi tinguam Tabulam pictam in pariete, bi . quila Catamitum raperet, aut ubi Venus indoneum Z Nempe id ferebat excogitata a Poetis fabula , Ρictorum nempe Praeceptoribus. Quare Lactantius etiam, Libro Divinarum Institutionum I. scribebat Mentitos Hunt esse Poetas , his tamen credunt ,rmmo vero non esse mentitos rei a probant . Ita enim Deorum Simulacra
consensunt , ut ex ipsa d erstate sexus appareat , vera elise quae dicunt Poetae . Nam quodnam aliud argumentum habet Imago Catamiti, fg quili cum ante pedes Jomis ponuntur in Templis , O cum ipsoauorantur o nis ut nefandi sceleris ac supri memoria maneat in aeternum Z Quantum Homeri Poemata suis in Picturis exprimere satege rit Ρolygnotus, fuse ostendit Ρausanias , cum in Atticis , tum etiam in Phociois , si1ve Libro I. X. ubi illius Viri tabulas describit . Heinc jure mihi videtur scripsisse vetus Auctor Vitar Homeri: Si quis dicat Homerum Picturae Magi rum, nequaquam erraverit. Eι δἐ κή ζωγραφίας διδασκαλον o χηρον φαίη τις , ουκ αν αμ αρτάν0ι. LucianuS , περι τοῦ οἱκου, Picturis quibusdam Deorum egregie descriptis, subjicit, primum earum exemplar fideri Ibi , Pictorem ab Euripide Sophocle siccepi se . ἡ τὰ ἀρχετυπον ο γραφευς παρ Κυριαιδου , η Σοφοκλέους δοκῶ μοι λοιβῶν . Qui tamen in Dialogo , cui Κρονοσολων fecit titulum , hunc inducit adfirmantem, vidisse se Saturnum, neque compedibus vis NMm, neque stu obstum , qualem eum Pictores fugunt, exemplar a de-itris Poetis mutuati . G δἐ ου πεδιεπς , ου δε αυχαῆ πλε - , οιον αυτ0ν οἰ
Themistius Oratione V. Apollinem ita factum inducit : Neque enim multis pinea saeculis de Nerone Romanorum Imperatore dubitavi , tum cum ad hocce Templum Oenit , num ad me Deus aliquis venisset et sciebam enim sub hominis Aura latere belluam quamquam ille quidem eo venit habitu , ut Citharam manibus teneret , Citharaedorum so- iam Asaret , quam mihi gratam esse Poetarum Pictorum opinio es .HMτοι αφίκετο πιθάραν ριετὰ χαρας εχ Hii , κοαρνδικῆ , ξθιοι sἰλ υπολαριβανουσιν οἱ ποι - u οἱ gωγράφοι . Libani HS
x thopoeia II. Pictorem inducit de suis operibus gloriantem , quod
62쪽
egregie Poetarum de Diis inventa seret imitatus: Ita enim apud Sophistam ille Pictor : Non tam imitabar Imagines , quae apud homines
cernebantur, verum etiam Deor exhibebam Cupidini servientes atque in
lorum indolem sexumque deformabavi, quod Natura pati non assolent. Jovem si quidem pingebam Bovi smi em propter amorem I Europam humeris ibis impostam ferre adegi, o colorum subsidio tranare maria r quin etiam per me olor fuit. quum huic gratum facere sudui, aurum inninxi. suid autem quod pollo tardior lingua per dexteram meam expressus cli, cursum immensum coloribus inferis in pedibus immotis . Scio me
Diis ipsis fabulati. Ρhotius, in Bibliotheca, Canone CLXI. de Eclogis agens Sopatri Sophistar in quibus plurima de fabulo D narrabantur
Gentium Dus, deque Heroibus , Dioscuris , denique de iis qui apud inferos degunt, aliaque id genus plurima , quae collecta quoque , scribi zΡhotius, e secundo Libro Iubae de Pictura. η, περὶ των ἐν α δου . γ Hoσα παραπλήσιοι. ετι δἐ σὼ αλ- ι αυτω ἡ Mβλος η. ἐκ του δευτέρου λογου περὶ γραφικης Γωβα.. Uno- verbo , sibi invicem in repraeis sentandis Veterum Diis suppetias tulere Pictura & Poesis ; quod etiam a Luciano in Dialogo de Imaginibus animadversum , qui Vetus esse
effatum dicebat, quod Libro de . rto Poetica eleganter expressum legimus a Flacco Pictoribus atque Poetis
suidlibes audendi semper fuit aequa potestas.
Fabulis autem Deorum oculo & imaginatione rite & ordine objiciendis, eo magis Ρictoria ars esse necessaria videbatur, quo hare, linea in menta , statum & figuram non modo, sed 3c repraesentatorum Numinum Heroumque παθος, & ηθος , in quibus totius aliquando fabulae natura, vis, & sensus) clarius quam Sculpturae opus exprimere &referre posset. Hac certe versabatur in sententia vetus Auctor , ha Tum , uti videtur , admodum peritus artium , Flavius Philostratus ,
ita in Exordio disserens Libri I. de Imaginibus : Et singendi quidem nrtis multae sunt species. Nam oe ipsum sngere, ρο quae aere fi imitatio ,
gdinem vel Parium sculpere lapidem, atque eburnea opera, oe ipsa per Iovem Sculptura ad Ploticem pertinent. Pictura vero coloribus quidem constat, sed non hoc solum incit verum multo plura ex sa re , uni licet di
63쪽
jicat, quam alia ars quaecumque eas multis comminiscitur I Imbram enim demonserat, obtutum observat, furentis alium , alium maerentis , aut gauisntis; oculorumque radios, qualescumque fuerint, fictor quidem minia me exprimit, caesum autem oculum, glaucumque nigrum ars pictoria agnoscit. Agnoscit comam flavam rufamque mutilantem , vesiumque
colores atque armorum a thalamos praeterea oe domos, nemora item , mon
πηγάς, 6 πον αβερα, ε, ω ταυτα. Si quas igitur imaginati fuerant fabulas Poetae inde in Imaginibus adorabant , pictas oportet fuisse ejusmodi Imagines, pro adjectorum natura , locorum videlicet , in quibus gesta illa evenerant& affectuum, quos aeque eXhibere neces se erat , quo Mysteria illa quae descripserant, & quibus , ut Prudentius ait, dicati Ethnici Vates erant, coluisse ipsi, jure dicerentur. Sanctus Augustinus, Libro I. de moribus Ecclesiae Catholicae, Num. 73. adversus Manichaeos disputans , haec scribit: Nolite mihi colligere Professores nominis Chrisiani nec professionis suae vim aut scientes, a texbibentes. Nolite consectari turbas imperitorum, qui vel in ipsa vera Religionρ superstitiosi sunt, Gel ka libidinibus dediti, ut obditisint quid pro-m iserint Deo . N i multos esse Sepulcrorum Picturarum adoratores et
novi multos esse, qui luxuriosi me super mortuos bibant , epulas cam veribus exbibentes, super sepultos seipsos sepeliant, voracitates ebrietatesque suas deputent Religioni . Hoc in loco nemo certe non Videt, ad serales respici illas coenas, & veluti aliquorum Christianorum sili- cernia , quae Ethnico more imperiti celebrabant , iisdem prope acti
quibus Gentiles opinionibus ', ut enim Lucianus in Contemplantibus , a jebat de suis Ethnicis: Vides ne ante Urbes aggeres illos , columnas , ramidas ρ illa omnia sunt cad erum receptacula, corporum con ditoris . Saxa illi coronant unguentoque inungunt I alii prae tumulis conqβημcto rogo, fovea usossa, sumptuosas illas exurumi coenas, vii Ammi lsumque in ipsas foυeas infundunt. Nescio quid haec ad eos pertineaut , Di apud Inferos agurat. Verum illis persuasum est, Umbras ab Inferis re .uces , circum nidorem fumum quantum possunt volitando coenare , σω fovea mulsum bibere. πλώ τοι πρὐ των πολεων ἐκεινα τα χρουματα
64쪽
πίνειν δἐ απο του βοτρου μιελικρατον. Ut, inquam, haec de suis Ethnicis Lucianus , ita , eadem ajebat prorsus de aliquibus sui temporis
Christianis Paulinus Nolanus in Natali Sancti Felicis:
--- Ignoscenda tamen puto talia parvis Gaudia qui dicunt epulis r quia mentibus error Irrepit rudibus o nec tantae conscia culpae Simplicitas pietate caret, male credula Sanctos Perfusis halante mero gaudere Sepulcris.
Nempe , pro majore vel minore abusu , ritus illos magis vel minus criminabantur Patres, consuetudinem alii ethnicam vituperantes, alii benignius rudium ti imperitorum pietatem veluti respicientes, ut tot eorum in testimoniis videre est apud Joannem Faes Luneburgicum ,
in Notis ad Gregorii Gyraldi Librum, de maris sepeliendi ritu. Quod
nostro in praesentia argumento convenit, illud est, ex Augustini verbis erui, rudes aliquos Christianos , more ab Ethnicis proculdubio derivato, ad suorum non modo Sepulcra Defunctorum fuisse epulatos, Verum etiam picturas, sive eorum Imagines in Sepulcris pictas fuisse Veneratos . Ethnicorum sane de cultu erga Sepulcra Heroum praesertim , dubitandum non est; quum res imo sit notissima ; quare Prudentius, Libro adversus Symmachum I.
Et tot templa Deum Romae, quot in Urbe Sepulcra Heroum numerare licet, quos fabula Manes Nobilitat, noster Populus Deneratus adorat.
In Sepulcris autem pingi solitas fuisse Heroum Imagines , colligere quisque potest ex Ρausania tot Graecorum Sepulcra describente . Adnotat ille in Corinthiacis, hoc est, Libro Descriptionis G ciae II. Xenodachis monimentum non eadem quidem constructum fuisse forma, qua reliqua Sicyoniorum Sepulcra ast adhuc in eo, in quo pingi sole bat, locum relicitum fullse , pi Iuram sane, ut aliam quamcumque , res liquam fuisse , quae spectaretur dignissimam . πεποίητε δε ου κατα f λιχω- ριον τροπον, οιλως αν τ' γραφῆ λαλις ι αρμιο ι ' γραφη δε εἰπερ α λητἰς , και αυτη ἐςὶ Θεας αξόοι. Docuerat jam vero in Mittas, sive Libro I. idem Auctor, multos homines, post mortem, ceu Heroas, suis
se divinos honores a Graecis consequutos, eisque aras , Velut I Diis, fuisse consecratas. Plurimos tunc ejusmodi enumerat, quorum non monimenta modo, verum Sc pietas Imagines in monimentis repraesentat.
Sic de Heliodori Aliensis apud Cephisidorum Sepulcro agens, pisto ejus Imaginem iisdem in Atticis commendat, hisce verbis : Mεταὶ δε Κηφ τοδωρου το μνημ α, τέθαπται μεν 'Hλιοδωρος Α, ις ' τουτου γραφta
65쪽
ἰδδε ἐςἰ. In Arcadicis autem, sive Libro Descriptionis Graeciae VIII. Peliae filiarum Sepulcra describens , Nomina Virginum , inquit , Poetarum indicavit nemo, eorum quos ipsi legimus. Micon certe Pictor earum
Imaginibus Asteropen , Antinoen adscripsit. ονόμιατα δἐ ἀυτάς ποιητης MD εΘετο ουδεὶς οι ἁ γ επελεξάμεθα ημ- . Μικων δἰ ὀ ζωγράφος Α εροπριαν τε ειν, A ινό ἐπὶ ις ἐικόσιν ἀυτων ε πεγραψε . In Phocicis, sive Libro X. Supra Cassotidem, inquit , AEdiscium quom dam esea In eo Picturae aliquot Postgnoti , quas Gnidii dedicarunt . μερδε τῆν Κασσωτίδα, ετ ιν οἰκιμα γραφάς εχον των Πολυγνώ , ἁνοδε ματα μέν Κνιδίων. Eas autem recensens, ac solum quidem subdit, o ex Graecis Neoptolemum fecit Fostgnotus, nondum desinentem Trojanos cedere quod totum ejus argumentum Picitarie, Neoptolemi maxime tumulo convenire voluit. Nεοπτολεμον δε μονον του 'E ωικου φονευοντα ετι τους Tρῶας εποίησεν ὁ Πολυγνωτος , οπι υπερ τῆ Νεοπτολεμου τον τάφον η γραφη πασα εμελλεν ἀυτῶ γενήσα . Ut alia praeteream sexcenta fuse ab eodem Ρausania descripta cum depictis Heroum Imaginibus Sepulcra & Monimenta . Heroas autem illos fuisse ab Ethnicis cultos diximus, lexque eo de cultu erat , inter collectas nempe a Petito , & memoratas a Joanne Ρoltero, Libro chaeologiae L Cap. 26. quarum videlicet secunda, Draconis ex Ρorphyrio , περὶ ἀπο quaeque ita se habet: Lex esto antiquissima aeternaeque auctoritatis in Attica, vemnerandos esse Deos atque Heroas patrios indigenas publice secundum patrias sanctiones, c. Θεσριὸς cuώνιος τως Aτθιδα νεμοριενοις κυριος τὸν ἀπαντα χρονον, Θεους τιμ ιν καὶ Ηρωας ἐγχωρίους ἐν κοινω ἐριπο ινδιοις νομιοις πατρίοις . Ejusmodi vero antiquus adeo Heroum sua apud Se-Pulcra cultus erat , ut ex Sepulcris & Monimentis illis originem esse Templorum repetendam ostendat allegatus Ρotterus Libro Archaeologiae Graecae II. Cap. 2. heinc est , subsequutis etiam temporibus Imaginum illarum in Sepulcris Heroum depictarum cultum permansisse quem morem quarto Seculo nonnulli Christianorum aemulati, Heroum AEq e suorum, praecipue Martyrum Imagines, super eorum tumulis deinpingi satagebant, quas inde, more aeque a Gentilibus derivato, adorarent. Ρrudentius, Hymno de Passione Hippolyti Martyris :Picta sopo tumulum species liquidis viget umbris, glans tracti membra cruenta Viri. Describit inde picturam, & picturae cultum sacer Vates & Hymno de Cassiano Martyrer
Stratus humi tumulo advolυebar, quem sacer ornsi Mart 'r, dicato Cassanus corpore . Erexi in caelum faciem, stetit obvia contra Fucis colorum picta Imago Mart ris.
Qui cultus etiamsi ab Ethnica Religione veluti derivatus , fuerat a G nostris
66쪽
sono, ris tamen, Objectorum sanctitate, & discrimine a cultu soli Deo
debito, consecratus . Ceterum aliquibus in locis eo res processerat ,
ut imperiti nonnulli non Imasines modo Martyrum , sed reliquorum etiam defunctorum Imagines in Sepulcris pingentes , & ad illa epulantes sive quod nondum adeo defaecatus & receptus esset ille ritus sive quod nondum vindicati essent picti illi in Sepulcris Martyres sive quod nonnullis in locis re in abusum versa , ferales viderentur nostri renovare coenas, & continuare Sili cernia, Haereticorum iccirco criminationes, & aliquorum querelas Ρatrum, ceu in Idololatriam lapsi, aliquorum etiam Patrum Vindicias meruerunt. Hos inter non fuit certe Augustinus, qui Sepulcrorum Picturarum adorato
res Christianos, in ipsa υera Religione superstitiosos Vocat, suaeque vim professionis neque scientes, neque exhibentes. Quid autem ea sibi volunt, nisi imperitos ejusmodi Christianos, presse nimis consuetudines ethni. cas sequutos , ethnicoque Veluti ingenio atque ritu ea perpetrasse , quae apud Gentiles obtinebant 8 Pictas igitur suorum Imagines Heroum Ethnici adorabant. Aliam colendi pictas apud Ethnicos tabulas rationem innuit Divus Hieronymus in Caput Danielis V. scribens , Statuam, seu Imaginem cultores Dei adorare non debent. Ergo Iudices Principes Saeculi, qui Imperatorum Statuas adorant Imagines , hoc se facere intelligant, quod tres pueri facere nolentes placuerunt Deo. Id autem scripsit Hieronymus, quod etiam a Christianis Magistratibus , pro vetere receptissimoque& ab Ethnicis derivato more , Statuis Tabulisque Imperatorum pictis, sive dum erigerentur publice , sive dum ad Provincias Civitatesque mitterentur, divinus honor tribueretur. Indignam autem illam Christiano homine consuetudinem averruncare Lege sua sategeruns Theodosius & Valentinianus, quae, Libro Cod. Theod. XV. Tit. q. hisce est verbis concepta : Si quando no Irae Statuae, vel Immines eriag ntur , sive diebus, ut ad olet , festis, sive communibus , ad it Judex sine adorationis ambitioso festigio, in ornamentum diei loci, no irae recordationi sui probet accessisse praesentiam. Excedens cultura hominum disgnitatem superno Numini reserυetur . Quae Lex indicium est , ante ea tempoVa, cultum excedentem hominis dignitatem , & solo supremo Numini reservandum, Statuis & Ρicturis Imperatores repraesentantibus fuisse tributum, illo imo etiam fortasse tempore sive ab imperitis , si te ab assentatoribus quare Ethnicismi reliquiae piis ab Imperatoribus sublatae. Donatistae revera ut horrorem Sacrorum , quae ab O
thodoxis celebrabantur , ingererent , fingebant Labarum Constantis Imperatoris Catholicorum in altaribus poni solitum fuisse , dum Sacrificium celebraretur; quo nihil odiosius apud Christianos excogitari poterat' ita enim legimus apud Optatum Mileuitanum Libro IIL de Schismate
67쪽
Schismate Donatistarum, Cap. I 2. Dicebatur enim in illo tempore venisturos Paulum mcarium, qui interessent Sacrificio , ut cum Altaria sole iter aptarentur, proferrent illic imaginem , quam primo in Altare ponerent , se Sacriscium .erretur. Hoc cum accepissent aures , percu in
funt animi c. Quem ad locum Balduinus, Mericus Casaubonus , &Dupinus , de Lauratis agunt Imperatorum sive eorum de Imaginibus , cera plerumque depistis, quas religione, aut superstitione quadam suscipiebant obviam prodeuntes Magistratus atque Ρopuli cum cereis & thymiamatibus , ut ex Concilio habemus Septimo , exque Carolinis Libris, & ex Mabillonio, qui Graecorum imo nimium erga pictas Divorum Tabulas studium , quantum ad formam adtinet , illa ex superstitione & more censet esse repetendum . Praefatione siquidem in Saeculum IV. Ordinis S. Benedicti ,. III. Num. 25. scribit:
suam ob rem maginibus sacris plus tribuerint Graeci , eorumque exemplo Massilienses, Graecorum Colonia quondam e quadant enus conjecisse mihi videor. Siquidem in more positum erat apud Gra cos , Hiosque Populos Romano subjectos Imperio, ut statis diebus Imagines Statuae Imperatorum quotannis colerentur certis ritibus e quos postea Imaginibus sacris exhibendos esse Religio facile persuasi . usam hanc Statuas Imagines Imperiales colendi licentiam , tamets tanti per coligatam, improbat Zachaeus Christianus, Libro I. Cap. 28. ubi conquerenti Apollonio Philosopho , cur Imagines hominum, mel ceris pictas, Cel metallis de as, sub Regum reverentia , etiam publica adoratione tenerarentur , respondet: id sbi probari nec posse nec debere. Perseveraυst mos usque ad tempora Gregorii Magni , quibus ab omni Populo Senatu, in Bassica Iulii, acclamatum est Iconibus Focae Leontii. Dum igitur Hieronymus, Theodosius, & Valentinianus adorandas non esse censent Statuas & Imagines Imperatorum , satis aperte, ut ego arbitror, ostendunt, ante interdictum illud, eos praesertim, qui Christiano in Dogmate non versabantur, id praestitisse ' Populis & Civitatibus videlicet fuisse pictas Tabulas , siVepictas etiam Imperatorum Imagines propositas , cultuque religioso &pompa in Urbem publica induStas ad quod non modo AthanasiluSadlusit, Oratione IV. p. 234. Qui igitur adorat Imaginem, in ipsa Negem adorat ' quippe hujus forma species es Imago. O' γῆν προσκυν ν
v G1ονοι, ἐν ἀυτη προσκυνῶ ν ὀα λεαρ η γαρ ἐάανου Ἀειδός ε ιν η ακων ' sed multo magis Severianus Gabalorum EpiscopuS , tu Sanctam Crucem, vehementer confirmat, his verbis: A bsente Rege, Mago Regia locum implet, adorantque Proceres , Neomeniae fac M pera guntur e proceduntque obυiam Principes, Populi adorant ζ non in osserem aspicientes, sed ad Regis Auram - non quae in natura aspiciat r , sed qμα picta exhibeatur . Βασιλεως ἀπομπος , ακον βαξτιλέ ως πληρ*i προτκ ουτ ιν αρχον πς, η, ἱέρθὰ νεο νἰοα ἐπιτελου χι :
68쪽
set 6 αρχον ν πω , ης δνθιοι προ ἱ ουσιν, μύ προ v1ν σανιδα ελε- ποντες , αλλα εν τῆ γραφῆ παραδεδοριενον . De Romanis hunc loquii Scriptorem animadvertit jacobus Cujacius , Tomo II. Paratiti. in Libo I. Codicis Justiani, de Romanis , inquam , Principibus quos Reges appellabant Orientales, quorumque imagines Ρopuli adorabant, ut etiam eX Chrysostomo colligitur, Homilia II. in Epistolam Ρaulli ad Romanos, & ex aenea Gazaeo in Theophrastum . Vidimus jam vero suis periore Capite quid Gregorius dixerit Nagianaenus de Picturis illis Imperatorum a Populo Romano cultis , & in quibus nedum ipsorum videbantur Caesarum Imagines, sed & acta coloribus expressa, ipsique imo depicti etiam cum Imperatoribus Dii. Id autem confirmari in praesens au oritatibus & testimonio veterum Scriptorum Latinorum potest. Latinus Pacatus in Panegyrico Theodosio Augusto dicto : Vos quoque , inquiebat, quibus secunda sors cesset dare famam rebus , ti
ces , vulgata illa veterum fabularum argumenta despicite . Herculeos labores , o modicos Liberi triumphos se oe' anguipedum bella moni serorum .' haec potius, haec gesta manus ducant I his fora, his templa decorentur Ihaec marmore , haec in coloribus G ant. Nagarius in Oratione Constantino dictar Ecce enim , prob dolor s verba vix suppetunt venerandarum Imaginum acorba dejectio , divini multus litura deformis . Sed quid
tandem assequeris caeca dementia. oleri hic vultus non potest : universorum pectoribus infixus est , nec commendatione cerae , aut pigmentorum facies retinet dignitatem. dius expetent quae PictuWa non reddit o fagrantiora sunt animorum desderia , quam oculorum solatia perdiderunt .
Incertus Auctor in Panegyrico, Maxim. & Const. Impp. dictor Fortunatus Pistor ille quisquis fuit I quamvis Apellem , ipsumque Parin
νbasum scientia vicerit , materia tamen Imaginis quam arte felicior .
Colebantur igitur in pictis Imaginibus Imperatores , quod vidit quoque Cl. Interpres Taciti ad usum Delphini; ubi ille quippe Lib. Annalium III. memorat Tiberium antiquae parcimoniae Principem , inter cetera, Romanis objicere solitum fuisse, Villarum tinnita spatia ,
familiarum numerum nationes , aeris tabularumque miracula I subjicit InterpreS e Tabularum , quas colebant , venerabanturque mira sup eotiti ne I eodemque in Libro dum scribit Tacitus : nec tamen repertum ,
ovis ut effigies Principum , aras De m , templa oe arcus , aliaque solis censerent v subjicit Interpres o Potuit effigieν statui in Drus decus, quod posset in Sejani gratiam , qui ut pingebatur , adorabaturque cum Cinsare . Quod utique jam olim adfirmaverat Dio Cassius Lib. LVIII. scribens : In Sejanum nihil aperte conatus es Tiberiu4 , sed alia via eum aggrusus, satim Consulem designaυit , oe curarum suarum partis Fem vocavit I Sejanum suum vocans saepe id repetiit, hoc etiam ad S. P.R R. scribenι. Euo credito decepti Romani, omnibus locis aeneas eis Sta
69쪽
zuas conjunctim posuerunt I in Tabulis una ambos pinxerunt i amborum currus aureos in theatrum invexerunt a denique decretum est, ut ad quinquennium Coss. fmul ii constituerentura utrique quum Romam intrarent , obviam procederetur; tandem ad Imagines etiam Sejani, ut ad Imagines Tiberii solebant , sacri carunt . τουτοις oris οἱ ανθρωποι απα ριενοι ηὐπιΠευον πς, αλκους τε αυγυς ἁπανταχου εκ του ἰσου ΤΠασαν , κφν ταὶς γραφαῖς εγραφον, διφρους τε - ρυσους ἐς τά θεατρα ομι φοῖν ἐσέφε
cecidisse tandem Sejanum subdit Dio , quem Romani adoraverant ,
sacrisciis tamquam Deum coluerant. ον τε ωροσεκυουν, κ, ως θεω εθυον .Quod si privatae , ut ita loquar , colebantur pictae Imperatorum Tabulae, quanto magis illae publica quae erigebantur pompa, quaeque ad Civitates & Provincias mittebantur , dum Neomeniae peragerentur , ut ajebant Theodosius, Valentinianus, & Severianus Gabalorum Episcopus λ Consonant igitur Ρatrum, Graecorumque Scriptorum ea de re dicta cum effatis Patrum Latinorum, ex quibus esse videtur consequens, coloribus etiam expressas Numinum imagines, cultas ab Ethni. cis fuisse, Solem in linteo depi tam a Persis fuisse adoratum , adorataS quoque fuisse picturatas Numinum taenias I Ethnicos, dum adorarent, non ad ligna tantum atque lapides, quibus Dii efformati erant , Verum & ad parietes, in quibus erant depi Ii, respexisse ; illos qui pictas Onore prosequebantur & cultu Imperatorum Essigies , id praestitisse , quod tres pueri Babylone facere nolentes placuerunt Deos; illosque , qui Christiana in Religione Picturas adhuc adorabant, neque Christiani Vim dogmatis novisse, neque suae vim professionis, sed Idololatricae ritus superstitionis potius exhibuisse . Itaque , pro Latinorum auctoritate Ρatrum, eorumque fide digno testimonio, nulla dubitari ratione potest, Ethnicos Tabulas Deorum pictas adorasse .
Ethnicorum resimoniis Scriptorum emincitur Idololatras Ῥeteres, suos in Tabulis etiam pictis coluisse Deos. ID ut ostendatur, primo adducemus loco Platonem , ita Libro de Legibus XI. scribentem : Priscae de Diis leges, apud omnes hominet, bifariam sunt positae . Nam Deorum quidem alios mirimus, eosque ita cov spicabiles colimus I aliis Oero, quos Gidelicet Gidere non possumus , Mogi ne= Statuas collocamus - easque, etiamsi inanimatae sent , animatos to πις' illos esse Deos arbitramur ipsos nobis se colentibus multam icci
70쪽
α ben Olentiam oe gratiam erga nos habere . Νομοι περὶ ἀρχουορκε ἱνται παρα τἀπι διν' ' τῆς θιεν γαρ των Θεάδν ὀρῶντες σαφῶς τιριόῆμεν - ρ δ' ακονας , ἀγάλματα. ἱδρυσα νοι , οἶς ημis ἀγαλλου καδε εράψυχους Θέους , πολλta διά ταυτ ευνοιαν κοα χάριν εχειν . Imagines porro illas, de quibus nunc Plato, censendas esse pictas, ostendemus in loco. Loquitur clarius tamen Aristoteles, Libro Ρoliticorum VIII. Cap. 17. his Verbis r suum vero dicere quicquam inhonestum interdixerimus , clarum est , quod ad picere picturas , actus deformes prohibemus. Sit igitur cura Magiitratibus , nullam neque Statuam, neque Picturam esse talium rerum imitatricem o nisi apud Deos quosdam, quibus etiam
lascimiam mos tribuit. o pud hos permittet Lex jam homines factos , pro se, fliis , uxoribus Sacra facere. 'Eπεὶ δὲ τὸ λέγειν τὰ τῶν τοιου νἐξορίζοριεν, φανερον οτι κω τὰ Θεωρειν, ἡ γραφἀβ, ἡ λογους ἀτ 1lμονας 'επιμελἐς μεν ουν ετω τοῖς ἀρχοντι, μχθεὶ, ἀγαλμα, tu ητε γραφ
κων τιμαλφῶν τους Θεους. Nil expressius reperiri posse contestor confirmando pictarum apud Ethnicos Tabularum cultui ; loquitur heic quippe Philosophorum Princeps de Sacrificiis , quae Patresfamilias pro se
filiisque Sc uxoribus ante obscoenarum pictas Tabulas imaginum facere debebant ne simpliciorum animi illarum obtutu violarentur picturarum . Ejusmodi prosecto Tabulas apud Ethnicos publico prostasse cultui sexcenta fidem faciunt testimonia talibus quippe Deorum de picturis querebatur Origenes , Libro contra Celsum IV. Et quid opus est enumerare absurdas de Diis hisorias , Graecorum pudendas primum , sed per allegoriam expositas I quando Ch sinus Solenss , qui Porticum Philosophorum plurimis scriptis ornasse dicitur , interpretatur Picturam in Samo, ubi Iuno depicta est, morem gerens Iovis non nominandae libidini ZScribit enim in suis Commentariis graυis ille Philosophus, quod excipiens
seminalem Dei sermonem materia continet in se ad ornatum ordinem rerum omnium. Nam materiam imagine Junonis Samia pictura segnificat, Deum vero Jovis. και τί δα καταλέγειν τοις περὶ Θεων ἀτοπους Ελ-
η ἐν τ' κα- ' Σαριον γραφ' ρα, καὶ ὁ Θεος ὁ Ζευς . Haec itile ; qui de Pictura scribens , sive picta de Imagine , quam Chrysippua interpretari , & qua poterat ratione vindicare fatagebat, illam M