장음표시 사용
31쪽
quitur eum, nostri adsumpta persona, partes nostras suspiciendo, his verbis u- Sum esSe. Quaedam autem per excogitatam mente praecisionem dicuntur. Nam si ea quae revera disiungi nequeunt, hoc est carnem a Verbo, cogitando seiunxeris, caro Serva erat et ignarat verum eadem ob hypostaticam cum Deo Verbo coniunctionem id habuit, ut nec serva esset nec ignara. Eadem de causa pistrem Deum suum vocavit. Quaedam vero aiebat, ut se nobis manifestaret, no iramque firmaret fidem. Veluti cum dixit e pater clarisca me claritate quam habui, ρrius quam mundus esset, πud te. Etenim ipse quidem et tunc clarificatus erat, et nunc clarificaturr nequaquam tamen nobis claritas eius Pat sacta comprobataque erat. Postremo interdum ita loquebatur, tamquam Iudaeorum personam adscivisset, se in eorum numerum adscribendo; ut cum s maritanae alte Mos adoratis quod nescitis; nos adoramus quod scimus: quia salus ex Iudaeis est.
5. S. Gregorii theologi ex oratione secunda de filio. Dicere autem, quod pater maior Christo sit, quatenus hic homo intellia gitur; verum id quidem est, haud tamen magnum. Quid enim mirum, si Deus homine maior est p
32쪽
6. S. Athanasii ex disputatione quam habuit in saneta prima' nicaena magna synodo adversus Arium. Allianasius dixit: quinam igitur fatigantnr; homines ne, an angeli Z Arius dixit: angeli incorporei sunt, ut cum ipsi ministrant, nullum lassitudinis exi, rimentum percipiant. At hominis proprium est saligari, propter gravem nem corporis molem. Allianasius dixit e quomodo ergo satigatus est Dominus p Scriptum enim est e Iesus Mero jatigatus ex itinere, sedebat. Arius dixit i ut v luisti , eo me , angelorum ' homi uumque exemplo , adduxisti, ut latear Ver-hum non ut Deum satigatum esse; sed ut appareret carnem hanc, quam antea Verbum et Deus non habebat, adsumsisse i idcirco carni quae sibi erant propria pati permisit, ut carnem esse evidens seret. Athanasius dixit e memorsis, concessum iam esse Verbum et Deum ubique existere. Arius dixit: recte admodum.Λthanasius dixit: si igitur ubique praeseus est, qualiam de causa ait, Imiser metis, qui misit me, maior me est y Αrius dixit: obsecro te, ne grave ris velum a littera quam cito detrahere. Valde enim angor animo. Athanasius
iὶ Edit. Mauria. T. II. p. uio. Porro vides eritiei inter spuria auianasiana eo sidenter col- graecam famuli XII. uti iam agnovisse ut genui- Iotaverunt. uum Athavaaii opus, quod pollea Maurini aliive
33쪽
dixit: quis satigati is est, homo ne, an Deus Verbum p Arius dixit i homo. Α- hanasius dixi t tuum igitur iam est intelligere. Arius dixit a percipio quid tuo hoc responso tutelligas, nempe, cum Deus Verbum ubique adsit, Prorsus constare ipsum propter carnem dixisse , Pater meus, qui misit me , maior me est. Caro enim gradiebatur et fatigabatur, et a loco tu locum migrabat. Certe id recte se habet. . S. Amphilochii ex sermone adversus Arianos. Idcirco nune sublimi nune humili oratione utor; nempe ut sublimi , inhabitantis Verbi nobilitatem demonstrem humili autem , comitantis carnis infirmitatem significem. Et iterum. Modo me patri aequalem, modo Patrem maiorem dico di neque ipse mihi repugno, sed me Deum hominemque demonstro a Deum, sublimitate sermonis; hominem, humilitate. Neque tamen cor vestrum turbetur , quia dixi vobis, pater meus maior me est maior enim est illo qui ad eum vadit , non illo qui in ipso esti nam quatenus Deus sum, in Patre sum ; quatenus autem homo, ad patrem vado. Illo igitur maior pater est, qui
ti In S. Amphilochii reliquiis apud Combessium ius leagmenti octurrat etiam apud praedietur. Comin' riseitatur idem hie titulus; sermo vero ipse ρο- heritum p. r 6. eum titulat in illud. 'ter maior riit, ita tameti ut partieula quaedam vatieani lium me est.
34쪽
πολλα λαλησιο ε θ' υμην - ου του λεγοντος οὐκ ἄφη ω υμας ος φανους υ γαρ εἰμι κατάσας τας η ρας ἔ- ut m τελε:ας ερχεται οκοσροι ἐν ἐμοὶ ουδbν ορας τινγ μειζων , του κειν μενου επ' ὁ - Φτιν ἀοχ.οντων, ου του ποιήσαντγ τ οικουμενην' ἐγείρεσΘε ἐντευθεν ad ipsum vadit; non illo qui semper in ipso est. Atilue ut veri a ad Compei dium conseram, maior simul eςt atque aequalis r maior sciscitante quot Pa nes habetis; aequalis populum universum quinque pauibus saturantie maior i terrogante ubinam Lazarum posuistis ; aequalis Laetarum iussu suscitanti r maior dicente quis me tetigit; aequalis perpetuum haemorrhoissae fluxum sistenti r maior dormiente in puppe, aequaelis mare increpantit maior eo quem damnavit Pilatus; aequalis ei qui mundum damnatione liberati maior eo qui ala-Pam crucemque sustinuit cum latronibus; aequalis ei qui latronem gratis iustificavi te maior eo qui veste nudatus suit; aequalis ei qui avi mam ornatr maior eo cui propinatur acetum ς aequalis ei qui proprium sanguinem ex vivo faciti maior eo qui dissolutionem templi id est corporis sui passus est; aequalis ei qui suum templum id est corpus suseitavit et illo inquam maior ,
huic aequalis. Et iterum. IIaud pluribus verbis vos morabor. Cernis, haeretice, quouam maior sit Pater , eo nimirum qui ait , iam plura vobiscum non loquar; non eo qui dicit, non relinquam vos orphanos ; etenim vobiscum sumeunctis diebus usque ad saeculi consummationem. Venit princeps huius mundi , neque in me quicquam invenit. Cernis quonam sit maior ; illo scilicet qui coram Principibus damnatus suit, non eo qui mundum feeit. Surgite, eamus
si Notemus de eueharistica transubstantin- valde nobilis. qui sareulo quarto post christum liolae testimotuum eatholiram ecclesiastiei patris solebat.
35쪽
ἀλλ' οὐκ D- ---ἰσωθήσεται τὼ πηοαιωνιω το προ φατον; ς ποῦς ο Aoua Θη εται τὰ ἀνάζχφ το εναρχον; Xera μετ' ολιγα. Πως φησὶν omατὴρ ἔν-τῆ ἄνω πρὸ αιωνων γυνή ' πι- ο νατηρ sτῆ κατω - παρθενου Θ. Tu αὐτοῦ - του ειε τας βασιλίατας λογου et . Πῶς οἶν κλαττωται in ΔΘελους, ὁ πρὸς αυ, ' προσκυνούμηυνγ, ὀ σύνεδρος πα I; ἀλλ' εσι-η προφασις καθίνοιτο si εν τοις g αν- hinc. Quonam maior est paler P nempe dicente, eamus; non dicente, habitabo vobiscum et inambulabo. Ego sum vitis vera. Cernis quonam maior sit pater ἔnimirum dicente, ego sum vitis; non dicente, ego veram vitem plantavi. 8. S. Cyrilli ex bonii lia in ramo& palmarum. Sed quamvis rationalis natura nostra personaliter Verbo unita fuit, non tamen est aequata. Qui enim fieri potest, ut temporale exaequetur aeterno ;id quod habuit initium, ei quod sine initio est y Et paulo post. Quomodo , inquit, ego et Pater unum sumus p ob caelestem scilicet ante saecula nativitatem. Quomodo pater meus maior me est y ob terrenum ex virgine ortum. D. Eiusdem ex sermone ad Reginas. At quomodo is angelis minor evasit, qui ab illis adoratur, unaque cum patre regni solium obtinet P In promptu est responsior nam Corpore ,
36쪽
' ν εἴπη, ἐγὼ ἐν τω πατρι , o πατῆρ εν εμοι, αυτοῖ σκουετε' εὰν quod mori posset, adsum lito , ad humanae naturae infirmitates se ipsum demisit, in eoque veluti proprio spontaneam mortem sustinuit. Ob eam porro mortem et passionem , summae gloriae coronam promeruit ; quippe qui ipsa vita et incorruptio est, et mortem holerit, et cori uptionem omiti vi spoliavit. Cum Iesum ergo nominat, et angelis minorem Praedicat, non simpliciter nos liomibuem , Seorsumque aC Per Se Positum, mente . concipere oportet; sed ipsummet unigenitum propter incarnationis ordinem Potiores Partes angelis deserentem. Nam qui excelleutiae illorum cedere praedicatur, is vere homo iactus dignoscitur. II la autem sanctorum angelorum eminentia tu hoc praecipue Posita est, et quod earne sunt immunes, et quod morti non sunt obnoxiii his autem infrinitatibus propter voluuiariam exinanitionem subiectus suit silius. Verum enimvero , qui prointer humanae naturae conditionem paululum infra stngelos minoratus dicitur, is
in deitatis excellentia existens, ab illis adoratur, considetque in iis maiestatis thronis, quos illi venerabundi undequaque cingurit, indelasso laudum Praeco uio illum extollentes, ac virtutum dominum apPellantes. sto. S. Iohannis Chrysostomi contra Arium , et in annunciationem Dei parae, homilia quae incipit, Praecedente dominica. Si dixerit ego et pater unum sumus , ipsum audite. Si dixerit ego in
1ὶ Hane homiliam inter spurias eollocat Mont- nucle Comneno ge uinam existimabant. faueonius T. XI. p. At Grami eme sub Ma-
37쪽
Patrem, ipsum audite; veritas enim non mentitur. Si dixerit , qui misit mesPat V , maior me est, id vos ne terreati neque enim divinitatem divinitati opponit a sed ait divinitatem maiorem humanitate; res minor ad maiorem re
II. Eiusdem ex interpretatione epistulae ad Hebraeos. Aliquantulum infra angelos minoratum videmus, inquit, Iesum propter moditis passionem. Deinde rursus bona adiecit, gloria et honore coronatum. Viden ut cuncta ad hominem accommodavit 8 Nam illud aliquantiatum, cuinam magis quam ei congruerit qui tres tantummodo dies in inseris mansit Z Certe nobis haud litaquam qui ad longum tempus corrumpimur. Deinde progrediens ait. Nam si is qui adoratur , inquit, ab angulis, sustinuit quiddam minus habere quam angeli propter te; multo magis tu qui es minor angelis, debes omnia Propter ipsum perferre.
38쪽
qui misit me Pater , maior me rat. Dic mihi quonam sensu ais patrem filio maiorem P Haud ego , inquit, dico, sed dicenti credo. Ipsemet enim ait, qui misit - ρater, maior me esti Si dicenti credis , iam tu a contentione desiste , et ego quoque linguam cohibebo . ipsique filio permittamus proprii sermonis interpretationem. Ain ergo , Domine ; cur modo dicis , ego et Pater unum sumus; modo autem , qui misit me Pater, maior me est Z Si maior, quomodo aequalis P si aequalis , quom do maior 8 Ego , inquit, utrumque adfirmo e nam et maior me est, et mihi aequalisi nempe secundum divinitatem, aequalis; secundum incarnationem , maior. Ego aequalis illi sum , quatenus ab eo genitus e maior ille me est,
quatenus ego ex virgine natus sum.
13. Ex epistula S. Leonis papae romani, quae dicitur columna rectae fidei. Ita non eiusdem naturae est dicere, ego et stater unum sumus i et dice-
si Titullis hie exint apud Comitio um p. p. 9, dieitur apud condaefisium ex sermone iis illud veruin ip materia eodieis valleam est in pater maior me est. dita. Immo vero idem sermo videtur, qui supra ἀ- ca Edit. Dalleris. T. l. p. citur eou ra Arianos. Etenim locus ei atus apud nos
39쪽
οἰ φιλοτο ς μαλλον b ασοφως λέγοντες οτι ἀπεθεώθη ισω Θη nτω θεου λογω, εἴπωσιν ημῖν εἰ αψηλαφητος σορατος α πεt γραπτος Wτὰ F ἔνωσιν η σαρξ τῆ Θιῶ λογψ' ti b τουτο , φαντασιαπαντως etόκησις - οἰκονομα' εἰ δ' ου ταυτα η σαρξ, πὼς ἰσαμ ητω α ιγραππ* si ;ιν. Του Uiu Ttηγρζιου του NυΜης εκ τοῦ λόγου αὐτου του ME ' Θεοτητος υιου αγίου πνευ μιτος εἰς et 'Aetia ι'Oταν οἶν αποφαινηται o λογος ἴτι οὐ δύναται πιιεῖν, δῆλον 3τι Οὐ-re , Pater maior me est. Quamvis enim in domino Iesu Christo Dei et hominis una persona sit; aliud tamen est, unde in utroque Communis est contum lia , aliud unde communis est gloria. De nostro enim illi est minor patre immanitas; de paetre illi est aequalis cum patre divinitas. i . S. Anastasii capitulum septimum ex XVII. adversus Monopbysitas. Qui philosophice vel potius insipienter aiunt carnem iactam esse divinam aequatamque Dei Verbo , dicant uobis utrum haud contrectabilis quoque, iuvisibilis , et lucircumscripta post coniunetionem cum Dei Verbo caro evaserit. Quod si ita est; inearnatio quidem nihil aliud nisi phantasia spectrumque est. Sin vero has qualitates caro non habet, quomodo aeviata est incircumscripto atque i
i 5. S. Gregorii nysseui ex sermone de divinitate filii sanctique spiritus, et de Abrahamo.Quum igitur Verbum dicit, se non ρosse facere, perspicuum est non deitati m
ci nis a Pe similia sunt in heaeso apud ca Edita paris. T. IIL P. ιγ i. c. Anastasium. Praesertim eap. XHL
40쪽
Tου Δαμασκηνου κεφ. t. a)Και Gσαζκωται τοινυν o λουος, της οἰκειας άυλοτητος οὐκ iii geli iti silii impotentiam attribuere; seil imi ecillitatem nostrae naturae impotentem esse testari. Infirma autem caro est, quemadmodum Scriptum est e viritus quidem Pro tus est, caro autem insima. Ergo per utraque verum dicit divina scriptura, dum et maiorem patrem cousitetur, et aequalem filium non negati nam ubi Verbum liumanam spectat naturam , eum qui non Cernitur . maiorem eo dicit esse qui per carnem cernebatur e sed ubi mentem ad divinitatem ducit, desinit haec maioris et minoris comparatio; proque his unitas praedicatur , ego et Pater unum Sum . At ea quae per inaequalitatem variant, unum esse non Possunt. is. S. Augustini. Agnosce geminam substantiam Christi; divinam scilicet, qua aequalis est patri; humanam, qua maior eSt pater. x . Damasceni capitulum centesimum. Et caro igitur Verbum factum est, et naturam Suam materia expertem Don
ci Vestiganti mihi Meurrit hie loeus apud cui Idi editione Lequinu . de M. Orib. lib. Aug. in 1 . traei. LXXVIII. I. Ihi tamen est III. cap. 7. T. L p. aio.