Nicolai Hemmingii Tractatus de gratia universali sev salvtari omnibus hominibus, cui adiiciuntur vicini loci ...

발행: 1591년

분량: 202페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

eon cientiam vastat,quarevi fidem amittit. Sic enim Paulus ait, i. Timoth. I. 9. Retine fidem&bonam conscientiam, quam quidam repellentes naufragium fidei fecerunt. Huc pertinet illud Dauidis dictum, Psal. I9.6. Tunc non confundar, cum respexero ad omnia mandata tua. Confusio haae perturbatio est

conscientiae.

Sexta, Timor Dei uniuersalem seu copulativam obedientiam requirit. Nam qui timet aliquem,facit quae illi grata intelligit, cauet quae displicent, ne in

iram&poenam incurrat. BeatuS,ait David Psal. I a. I.

vir, qui timet dominum, de in mandatis eius delecta-ttar valde. Si delectatur mandatis Dei, profecto tristatur si aliquod horum negligit. Huc illud Ecclesiast. 7.19. Qui timet dominum nihil negligit, scilicet eorum, quae vel facere vel cauere oportet,hoc est, declinata malo&facit bonum. Huc pertinent haec dicta Salomonis Prouerb. 8 ira timor domini odit malum, recedit a malo. Prouerb. 3. T. expellit peccatum. Hic timor dominicum oritur ex fide, temperatur dilectione, summa est hominis in hac vita sapientia, sine qua omnia sim vanitas vanitatum. Hic timor sanctus est cultus Dei, de quo David Psal. r. I. Seruite domino intimore Breuiter, hic timor fons vilmest,& felicitatis omnis scaturigo. Septima,confessionis conditio. Confitebor tibi,

fessio est totius cordis, hoc est, mentis, affeci uum, voluntatis quam confessionem laudis, fidei, de peccati esse oportet. Confessio laudis interna est de externa.Interna est mentis,cordis voluntatis,quae debet fieri ex toto corde, adeo vintillus ab hac confecsione excludatur affectus bonus. Externa confessio internae est publica protestatio, quae fit lingua vita. moribus quae quia proficiscitur ab interna, integra

esse debet. Consessio fidei mera hypocrisis est. nisi ex

172쪽

3ε C. HEMMINGIV sconsessione laudis proficiscatur quare hanc integram, hoc est, omniux pastium legis esse oportet. Confessio peccati , quotidie est necellaria coram

Deo: iuxta petitionem nostram: Remitte nobis peccata nostra, sic uis nos remittimus debitoribus nostris. Hic si homo affectibus indulgens aliquem affectum prauum excludit, notha est&simulata ipsus cofessio, qua Deus irridetur,&fanguis Christi pedibus

conculcatur.

Octava, sanct i scatio cuius partes sim duae,mo tificatiori vivificatio uniuersalem obedientiam postulat. Mortificatio enim omnes affectus prauos cohercetvi mortificatvi cupiditates refrenat.Viuificatio similiter est omnium partium legis inchoatio. Rom. 8.is. Si oritu actiones carnis mortificetis,

Nona, Exemplum sanctorum angelorum in caelo, qui promte sinceram integramque Deo obedientiam praestant, quorum exemplum vinos imitemur vult Christus,cum iubet nos orare: Fiat voluntas tua, sicut in caelo&in terra Sancti angeli in caelo nullam legis partem omittunt, sed totam legem intuentur, eamque praestant sincere sine repugnantia. Nam omnibus rebus in caelo in terra anteponunt Obedientiam erga Deum in hac petitione, Sicut, non pa ritatis sed similitudinis nota est.

Porro hic se questio offert digna quae excutiatur Si

Deus abominatur opera hominum nisi fiant, vidictum est, ex fide ingloriam Dei praeterea, simulta praeclara opera eorum qui sibi in aliquo peccato carni dulci indulgent, auersatur ut impia, an non igitur

perinde est, ac si toti ruant in omnia flagitia,ac finita

omnes partes legis contumaciter transgrediantur Absit hoc,& procul absit nos Stoici non siumus, iudicantes Omnia peccata esse paria, lari poena punienda, nec Stoicum habemus Deum. Respondeo erg

173쪽

DE OBEDIENT DEO PRAEIT. 6s ergo ad quaestionem Multa distri mitia sent hic ob

seruanda. Primum,discernendum est Inter externam

disciplinam furorem acolastorum. Illa gubernantur externi mores, hoc euertuntur. Ita utilis est multis, hic omnibus pernitiosus. Secundb discernendum est inter infirmitatem carnis contumaciam voluntatis. Qui indulgent suis affectibus in uno aliquo delica o, ex infirmitate carnis hoc ut plurimum faciunt; qui autem contumaciter ruunt in omnia scelera, superbe declinant a mandatis Dei, nartantur

cum malefecerint,Prouerb. r. I . Tertio,discernendum est inter fanabilesvi infanabiles. Qui sinunt se regi,magna ex parte externa disciplina sanari possunt,&frequenti auditione verbi corrigi Spes ergo est,

ut aliquando resipiscant. Atqui feruntur praecipites in omnia flagitia,ut nullam externam disciplinam ferunt, ita nec spes est, ut corrigi&fanari possint,cum indies magis magisque indurantur, ut Pharao. Qua to,discernedum est inter gradus peccatorum scandalorum. Qui in non ullis sibi indulgent in aliis videtur honesti, minus peccant,& leuiora dant scandala, Min viam ut sanabiles reuocari possim t. Atqui in profundum peccatorum deiecerunt se totos, ut maiora dant scandala, ita seipsos in puteum perditionis demergunt, iuxta illud Solomonis Prouerb. s. 22. Iniquitates suae capient impium,&funibus peccatorum constringetur ipse morietur, quia non habuit disciplinam , in i ltitudine stultitiae suae decipietur.In hoc dicto Solomonis notetur peccata funibus comparari. Vt enim quo pluribus funibus res aliqua ligatur,eo difficilius solviturisi quo pluribus peccatis homo implicatur, eo difficilius ab illis explicabitur. Omnis ergo peccator perseverans vel in uno peccato,addit peccata peccatis,& funes peccatorum multiplicat. De partium persectione hactenus nunc dear

174쪽

64M C. II mi s 'dibus partium pauca subiiciemus. Sed priusquam ad gradus veniamus, repetamus distinctionem perfectionis Christiane, eamq; paucis declaremus. Est auteperfectio Christiana duplex,una personae,altera perum. Personae perfectio est omnibus numerisin gradibus absoluta, quae non fuit in Petro, quam in latrone maior, sed in omnibus credentibus aeque magna de perfecta est. Haec nihil aliud est,quam iusticiaChristi imputata credentibus. Haec Christi iusticia,quia omnibus numerisi gradibus est absoluta, quicunque eam habeti habet autem om nis qui credit persecte iustus est coram Deo. De hac loquitur Paulus Rom. F. IJ. Sicut unius inobedientia multi sunt constituti Peccatores,ita unius h oc est Christi) obedientia multi Choc est, omnes credentes constituentur iusti. Rom. Lo. Christus finis legis est, in iusticiam omni credenti, hoc est, omnis credens habet iusticiam Christi, quae est legis perfecta impletio, sibi imputatam.Quod autem huic non admisceri debeant opera nostra,manifestum est ex verbis Pauli Rom. . . Ei qui non operatur ted credit in eum,qui iustificatimpium,imputatur fides eius ad iusticiam. hoc est, eum, qui nulla opera habet iusta quique impius est, Deus facit iustum dum credit in eum, iusticia Christi illii inputata Sic iustincatus est latro in cruce, Manasses in carceres ad quem modum omnes qui iustificantur,iustificari oportet. Hac sola iusticia nitimur in omni tentatione, Min agone mortis, Dominum nostrum Iesium Christum inuocantes in corde ad Deum

clamantes, Domine adauge nobis fidem. Qui hunc in modxim gratis iustificatus est, obligatur diuino praecepto ad gratitudinem erga Deum, qua declaratur erga ipsum sinccra obedientia. Ideo dictum est Abraham Genes 47. i. Ambula coram me,& esto perfectus. Hic loquitur de persectione operis, quam requirit Deus ab Abraham o,qui prius erat fide iustificatus ttis II

175쪽

amic

D OBEDIENT DEO PRAEST. 67ncatus, Genes. c. 6. Sed in qua re consistit haec persectio operisὶ Hoc propolitis duobus exemplis clarum efficiemus Horum primum sit iuuenis, Matth. 9. I.Dominus interrogatus a iuuene, de modo consequendi vitam aeternam respondet Si vis perfectus es.s vad vende tuas possessiones V pauperibus;&veni sequere me. Alter u sit Abialiami, qui cum a disset mandatum, esto persectus, rubetur a Domino, filium suum unigenitum,quem diligebat, mactare ita holocaustum.iam autem cum omnes pH iubentureia se perfecti,nec tamen omnes abiicere facultates, nec

omnes iubentur mactare filios suos, necesse est ut ex specie praecepti personalis colligamia genus, quin m nes obligantur,idque hoc modo. Iuvenis iste charas suas facultates habuit,& nihil profecto charius. Abrahamus harum habuit filium suum dulcissimo, Mnihil profecto charius fuit illi sub sole. Hinc colligamus genus, quod est res charissima& dulcissima, quam quis habet Ex his ergo recte concluseris persectionem operis esse obedientiam erga Deum omniabus rebus mundi anteponere, id quod facit omnis quivere timet Deum. Verum inprimis notandum est, quod Abraham non compleuito per quod proposito decreuerat,4 ta men persectum ipsius o vis a Deo iudicatur Nunc,inquit, Gen. 22. I Maoui quod timeas me id est, quod persectus sis quod non peperceris filio tuo unico.Ergo perfectio operis non sita est in opere operato,aut operis cosummatione, sed in proposito operantis&acceptatione diuina. Abraham non perfecit opus mandatum, sed quia propositum filii rectum: voluntas prompta, Deucacceptauit opus ut perfectum , veri timoris Dei testimonium minime fallax Hic locum habet dictum Augustini: Non intuetur Deus , quantum quilibet valeat, sed quantum velit item,Quicquid vis: non potes,Deus t actum computat.

176쪽

36s NM C. EMMINGIVs Iam unde digressissem tus,redeamus. Cum degra-mlum perfectione agimus, omnium primum .iaciatur hoc fundamentum,quod ut sempei fides crelccie debeat,idque percrebra quotidiana pietatis exercitia tametsi nunquam ad summum perfectionis gradum perueniat)ita quotidi conari oporteat nosa pios stuperare obedientiae prosectu etsi obedientia nostra nunquam erit omnibus gradibus perfecta in hac vita. Nam qui non proficit,deficit. Christus ipse gladiis fidei esse ostendit.Discipulos ei in suos vocat

mincia habere maiorem fidem quam inuenerit in Isi ael Aulicus ille Iohan. . 8t languidiorem fidem habuit. Fidem Cananea approbat Dominus ut magnam, sied non ut perfectam gradibus, Matth. J. 28. Discipuli petunt Luc.47. . Domine adauge nobis fidem. Etsi ergo fides in omnibus piis est perfecta substantia&partibus, tamen in nullo unquam nisi infilio Dei fuit perfecta gradibus, aut ellia potest. Quomodo ergo obedientia quae fidei opus est, erit persecta gradibus moniae Paulus multis argumentis ad Rom.&Gal. probat neminem posse in hac vita implere legem Dei quis quaeso audet dicere, nisi Pelagius spiritus nabaptisticus,sie adeo proficere possiem hac vita ut dicat se non indigere remissione peccatorum Iam ubi est defectio, ibi non est perfectio. Haec enim ita pugnant,ut simul stare non possint. Sed obiicitur dictum Iohannis, i. Iohan. . Omnis qui in eo hoc est in Christo manet,non peccat.item, Omnis qui natus est ex Deo peccatum non facit,quia lamen i psius in eo manet,&non potest peccare, quoniam a Deo natus est. Hinc ita concludit spiritus ana-hapstiticus: Qtii non peccat qui peccatum non facit: qui non potest peccare,is certe perfectus coramDeo xlt, idque ex legis sententia.

Respondeo: Hicipiritus anabaptisticus triumphat

177쪽

DE OBEDIENT DEO PRAESΤ. 6sphat ante victoriam, sed frustra Primo dico perperam, ad stabiliendam pei sectionern legis, torqueri hunc locum, reclamante totius scripturae consenui. Joeinde errareanabaptisti cum spiritu affirmo, quod non ex collatione plurium dichortium scriptur eruat. quis sit huius loci verus sensus. Praeterea culpa non carere aio, quod accipiat simpliciter, quod peristasis loci monet accipiendum esse comparative. Quod autem dictum Iohannis accipiendum sit comparat lucri primum ex eo manifestum est, quod non sit homo sit per terram qui non peccet, teste Solomone . Regum S. Deinde Iohannes ipse,cuius testimonio abutitur ad confirmandum suum errorem,

idem testatur. Nam cum Ioannes in primo capite deseri aliis sanctis clare pronunciat: Si dixerimus,quod peccatum non habemus psi nos te ducimus, veritas in nobis non est: apertem dicat se in tertio non loqui de perfectione legis plena peccati abolitione. Nam si hoc dictnm: non peccat: non facit peccatum: non potest peccare, simpliciter accipis euertis quod Iohannes antea magna alseueratione enunciauit , videlicet, si dixerimus quod peccatum non habemuS,ipsi nosse ducimus, in nobis veritas non est. Quapropter omnino per comparationem peccati minoris ad maius intelligendum est dictum Iohannis. Minus peccatum est, defectus naturalis, infirmitas carnis,ignoratio,&siub orientes subia de praui affectus, quod peccati genus manet in omnibus sanctis in hac vita, de quo dictum Iohannis ex primo capite desumptum intelligendum est. Maius peccatum est, superbiavi contumacia aduersus Deum, quale fuit peccatum Diaboli&Cain. Quorum exempla adducit Iohannes, ut significet de quo peccati genere loquatur, cum ait: Qiri manet in eo, non peccat, scilicet superbi avi contumacia, ut Diabolus MCain secerunt. De quo peccati genere intelligendu est illud Dauidis:In-

178쪽

crepa superbos, maledicti qui declinant a mandatis tuis. Peccata igitur haerentia in natura humana, ut defectus,arfectus praui, subinde sub orientes dubitationes, si in se considerantur, sunt magna peccata,&transgressiones legis diuinae, sed S comparantur ad peccatum superbia, contumaciae, nullam peccati rationem habent in iis, qui fide iustificati sunt. Horum enim peccata tecta sunt,hoc est, non imputatur credentibus, iuxta dictiam Psalmi Beati, quorum remisiae sunt iniquitates, quorum tecta sunt peccata, beatus vir, cui non imputauit Dominus peccatum. Hoc ergo sensi accipienda sunt dicta Iohannis . non peccat, non facie peccatum,non potest peccare,scilicet supςrbe de contumaciter Rationem suae asseuerationis subiungit Iohannes: Quia manet in eo hoc est,in Chri ito propitiatore peccati quoniam Iemen ipsius manetaneo. Semen autem nostrae nouae natiuitatis est verbum Dei, fide in agrum cordis receptu,&rore Spiritus sancti irrigatum Donec autem hoc semen in corde hominis manet, no peccat homo si1-

perbe eccontumaciter.

Postumus breuius antilogiam, quae apparet in dictis Iohannis, dialectice in hunc modum soluere. Cum Iohannes dicit: Si dixerimus, quod peccatum non habeamus, ipsi nos seducimus, loquitur deis teriali peccati,quod est vitium naturale,defectus, ab errantes motus, qui semper in sanctis etiam manent, sed teguntur propitiatorio. At cum in tertio dicit: quisquis in eo manet, no peccat, c. loquitur de r- mali peccati, hoc est, te reatu, qui sanctis condonatus

tectus est. Quamobrem si materia peccati spectes, nunquam in hac vita vel sanctissimus quisque expers peccati est, sicuti cum scriptura omnium sanctorum experientia testatur Iam ubi peccatum, ibi abolitio peccati plena non est, nec legis obedientia omnibus numeris&gradibus perfecta. Quam si in hac vita,

dilecte

179쪽

ia deicissi ilata

DE OBEDIENT DEO PRAEST. x x dilecte frater,expectas umbra somnii te oblectas, quq minquam te pium, sediuperbum faciet. Cum itaque fatemur cum omnibus sanctis in nobis esse desectus, quis ita insanit, vile perfectum gradib. somni et ' Audiamus quid Paulus de se dicat, Rom, s. N5 quod volo, ait, bonum, hoc facto,sed quod odi, malum, hoc ago. Item vers. 23 Mente seruio legi Dei,carne verblegi peccati. Item vers 16. Infelix ego h omo, quis liberabit me de corpore mortis huius Gratias ago per Iesum Christum Dominum nostrum. Idem Paulus dicit, corpus nostrum morti obnoxium esse propter peccatum, quod in eo manet donec homo vivit David inquit No iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens. Sed quid opus est multis in re manifestissima, qua scripturis sanctis, testimoniis Prophetarum, Apostolorum dictis, exemplis omnium piorum , confessione sanctorum patrum in Ecclesia atq; omnium hominum experientia confirmatur ξ Qui contra sentiunt,torquent scripturas 4 haereticorum more sibi errores fabricant,non circumstantias scripturarum, quae illuminant dicta attendentes Hos ego velim dictum Tertulhani cogitare. Oportet secundum plura intelligi pauciora, te unus sermo alia multa sub- Uertat, secudum omnia potius quam aduersus omnia intellige dus erit. Quid quaeso ineptius, quam ex ptaecepto concludere praestandi facultatem cum potius inde confessio debui,&petitio veniae cocludenda sit, Mat. 8 2A Qti id in stultius quam ab exempli Christi perfectione,i initationis perfectionem inserrer cum solummodo imitationis studium nobis commendetur. Quid vanius quam ex perpetuo voto Ecclesia ivoti compotem replene aliquem in hac vita, ratiocinari quasi non iubeamur multa petere, quae in sutura tande vita consequemur perfecte ZRelicta aquae adsertanabaptisticus spiritus, omittb. Nam cum doctrina nostra ex veri exstruitast fundam et is, Omnes

180쪽

, C. HEMMINGIV scontrarias obiectiones distbluit,&sea claritate obie mi 'cum nebulas facillime dispellit. Facestat ergo spiritus

anabaptisticus,somnians perfectionem tantam,ut noopus habeamus precari, Remitte nobis peccata nostra,&,Nemducas nos intentationem. Hic impurus qui spiritus olim regnauit in Pelagianis, Manichaeis, Ca tisa ab tharis, Caelestinis, Donatistis, lodie in Anabapti E Gstis,&Libertinis,&in quibusdam, qui in illorum numerose esse dissimulant. ol:

Iam ad perfectionem habitus pie iusteque vivendi sciis iveniamus,&breuiter alcribamus, qua viais habitus ea. qualistunque acquiratur. Sunt autem hic quatuor i in declaranda, quae sunt; thil fa iiit fil

Cum homo in conuersione iustificatur fide, iustitia Christi sibi credenti imputata, simul regenerarivi renouari incipit in nouum hominem per Spiritum lia usanctum, in quo nouo homine noua ex gratia creatur . Ei sit ἀνυαρεσις quam in hunc modum recte describi posse iiiiiii

Π ο, ενιι novi hominis est noua facultas, qualio botectimo iustificatus fide,regeneratus per Spiritum sanctu. Edau&vero iudicio ex verbo Dei petito instructus, noso erit illum volensvi libere eligit pie iuste vivere inDomi ut pno;verumetiam volens&libere aversatur vitam im eis escipiam Miniustam, renuncians Satana, operibus e litarii

ius cum carnis desideriis, ut se gratum praebeat Deo litisin ipatri ob missim&donatum filium, in quo bio iam Hii gloriatur,liberatus a captiuitate diaboli,peccati, mor

SEARCH

MENU NAVIGATION