장음표시 사용
21쪽
16 Cui s. TheoLLullianae Tr. I. Virgine: Sed per viam merae creationis. . . . Se Dan effectus ad dextra a Deo modo persectissimo di Congruentissimo positi realiter omitti & in nihilo relinqui, vel .saltem alio modo realiter pom possint, ac nunc a Deo possiti sunt 3 Cum autem ex resolutione hujus quaestionis complanatio multarum dissicultatum Theologicarum dependeat, sblidis fundamentis nostram Resblutionem stabiliemus.
ARTICULUS LResolutiones ad hanc quustionem ex om
nibus Scholis Anti- Lusitanis. . a. o E SOLUTIO L ex Scholis-Se IA iistiea,N Marsana e potuit Deus pro priori rarionis omittere Decretum, quod modo Congrue habuit de effectu ad extra v. g. de producenda Hum nitate Christi, & potuit pro priori rationis habere aliud Decretum de producenda quidem Humanitate Christi, at alio modo, quo nunc fuit producta V. g. Per Viam merae Creationis, non autem per viam G nerationis ex Beat'Maria Virgine. . Ratio I. Si Deus non potuisset pro priori rationis omittere Decretum, quod nunc habet, nec habere aliud ; quam quale nunc habet: ergo esset ejus voluntas adstricta ad unum Specificum , imo individuale decretum: & Sic, quia esset magis constrictus & limitatus, ac nos homines, foret deterioris Conditionis, quam nos, quod est absurdum cogu
. Ratio II. Congruum per hoc ipsem differta necessario , quod, si ponitur, ponatur rationabilia ter & prudenter; non tamen ponatur nec Tario: e go Deus loco hujus Decreti congrui potuit pro priori rationis habere aliud Decretum. s. Ratio III. Creatio mundi activa tota aeternitate '
22쪽
tate non fuit in Deo realiter, alioquin debuisset ei in aeternitate correspondere creatio passiva: Cum creatio activa sine passiva nec esse nec concipi possit: hoc autem est erroneum; ergo & Decretum de Adamo v. g. condendo , saltem pro priori rationis, potuit abesse a Deo. 6. RESOLUTIO II. Effectus ad extra οDeo producti potuerunt pro omni tempore relinqui in nihilo siti, adeoque realiter plan) non esse. . Ratio I. Effectus ad extra producti stant entia contingentia: ergo sicut nunc sunt realiter, ita realiter potuerunt non esse. 8. Ratio II. Si effectus ad extra necessari , sunt, ergo aliter fieri non potest, nec potuit, quam quod FRANCISCUS in hoc Saeculo sit primus Romanorum Imperatorcin priori vero FERDINANDUS Quartus item Deus necessario permitteret Peccata, nec ea impedire posset: imo peccata hominum fierent necessario: quae Omnia sunt absurda. ergo Sc. Sc. ccetera Argumenta reseruntur & Qlvuntur Tradi. I. Quaesii.-ue Noua de Libertate Dei.
ARTICULUS ILR olutiones ad hane si uasionem ex
s. DESOLUTIO I. Deus non potuit pro priori ei rationis omittere Decretum, quod nunc habet, vel ponere aliud, quam quale nunc habet: N hiscum sentit expressε S. Anselmus L. de Trinitate passim di in aliis Libris. Item Nobiscum sentiuiit Maurus, Esparaa, Ruiet, Viva & alii. Io. Ratio I. In Deo ad extra agente non datur Libertas contradimonis, sed sola Libertas a Coaetio- , ne, ergo pro priori rationis &c. dcc. Probat&r Au- recedens: Ea Libertas datur in Deo ad extra agent et, quae est persectissima: nam omnis modus agendi,
23쪽
qui in Deo est, sequitur modum essendi, & est per. sectissimus. Sed Libertis contradictionis non est Pe sectissima Libertas, sed ea, quae est asbia Coactione:
etenim Libertas, quae non potest esse in Deo ad intra agente, quo modo certe Deus agit persectissime, non est persectissima, Cum ergo sola Libertas a Coactione sit in Deo ad intra agente, haec debet esse persectissima Libertas: &, cum Libertas contradictionis in Deo ad intra agente esse non possit, haec nota est adeo perfecta: quod autem non est adeo Persectum , etiam non est in Deo ad eXtra agente, alias tunc haberet modum agendi sibi intrinsecum & identificatum minus perfectum, quam sit modus agendi ad intra, quod per sie implicat. II. Ιl. Si pro priori rationis Deus potuisset omittere Decretum, quod nunc habet, potuis: set Summa ejus Sapientia eligere impersectionem prae infinita persectione ; nam Decretum, quod nunc habet Deus absque dubio est infinita PerseElio, cum sit actus Voluntatis divinae S ipse Deus: Omilsio vero, cum sit nihil, & quidem omissio infinitur persectionis, qualem pro priori rationis fingunt Adversarii, utique est impersectio, sed hoc es t impossibule, ergo &c. Sc. 12. Rario III. Quando Adversarii consipiunt pro priori rationis omitti potuisse Decretum divinum, quod nunc Deus habet, merissime fingunt: cogitant enim contra realem Veritatem, quae
in Deo datur: realiter Deus est in decreto immutabulis : realiter in Deo nihil datur prius aut posterius rAdversarii contra has Veritates reales cogitant de Deo Decrerorum mutabilitatem Pro priori rationis rCogitant de Deo aliquid prius negari posse ; ergo
saltem in intellectu sano vere cogitante concipi nequit, quod pro priori rationis Deus possit omittere
aut mutare decretum, quod nunc habet.
I 3 ores. Fundamentum verE cogitandi, quod Deus pro priori rationis Potuerit Omittere decretum,
24쪽
quod nunc habet, est Libertas indifferentiae & contradictioiiis in Deo.
I . contra est essicaciter. Libertas contrari tatis ad bonum S malum morale repugnat Persectioni divinae; ergo etiam Libertas contradictionis ad Ponendum vel omittendum Decretum de effectu Teati extra se: v. g. de Adamo producendo. Probatur Sequela. ideo repugnat Deo Libertas Contrarietatis ad bonum & malum morale, quia hoc in statu reali &reipsa contrariatur Sanctitati divinae: & vel ideo non licet nobis sine fictione injuriosa Deo cogitare, quod pro Driri rationis potuerit ejus Voluntas eligere marum morale, quae nunc elegit bonum, imo optimum: atqui etiam omissio Decreti, quod nunc Deus habet de Adamo condendo reipsa' pro flatu reah contrariatur Immutabilitati divinae; ergo vel ideo non licebit Adversariis sine fictione injuriosa Deo cogitare, quod pro priori rationis potuerit ejus VoluntaS omittere Decretum de Adamo condendo, quod nunc habet: brevissime, in ipsis terminis Sanctitati Divinae re- Pugnat malum morale : ergo etiam in ipsis terminis
repugnat Immutabilitati Divinae potuisse habere aliud Decretum, quam quale nunc habet, vel illud omittere posse, quod nunc habet. is. Ratio N. Quando Deus agit ad extra, agit modo persectissimo & sibi congruentissimo , quod omnibus certum est : Sed si concipiatur pro priori rationis omittere hunc modum perfectissimum S sibi
congruentissimum, non concipitur iterum modo perfectissimo & Congruentissimo agere ; ergo modo non ita persecto & sibi Congruo : ergo Adversarii indignas planE de Deo fovent cogitationes. Quod autem omissio modi hujus in agendo perseEtis Iimi de Deo Congruentissimi non sit seque perfectissimus, Patet, quia omissio est nihil, adeoque imperfereo:
S praeterea inconceptibile est, quomodo modus
agendi persectissimus, ct ejus contradictio sint modi sequd persectistimi. I 6. Confirmatur nervosὸ; Si hic modus agendi
25쪽
persectissimus & Deo Congruentissimus v. g. Ada mum producendi & eJus omissio essent respectu Dei duo modi perinde persectissimi, sequeretur , quod IJeus aliquem ex his modis realiter non habear, nec habere possit; cum pro statu reali & uno indivisibili nunc, quod nec habet prius , nec Posterius , qualellum est in Deo di ipse Deus, impossibile sit dari
duo simul contradictoria; ergo &c. Sequeretur por. ro, quod Deus necessario carere debeat uno ex modis agendi persectissimis, quod est absurdum.1 . RESOLUTIO II. Effectus a Deo ad eritra producti non possunt nec potuerunt pro omni tempore reali in nihilo sui relinqui & plane realiter abesse. 18. Ratio I. Si essectus 1 Deo ad extra productiesent vel potuissent pro omni tempore reali in nihilo sivi relinqui, sequeretur, quod potuerit realiter a Deo abesse Decretum de producendis hisce effectibus rnam, si pro omni tempore reali essectus nunc producti potuissent ese nihil, Deus realiter non habuis. set Decretum essicax de iis producendis, & consequenter realiter Decretum, quod nunc habet Deus, ab ejus Voluntate abfuisset: hoc autem est impossi, bile, quia alias Deus realiter in decreto esset mutabilis, id, quod sana & pia mens refugit cogitare. I9. Dices I. Seseretur tantum, quod Decr tum Dei realiter possi abesse a Deo denominatisὸ , non autem emitatis/: in hoc autem nihil esse ab-siirdi..eto. Contra est. Quod Deum denominat velle S decernere, est ipse actus divinae Voluntatis, qui cum Deo est idem, ergo, Si Decretum Dei potest a Deo realiter abesse denominativd, potest a Deo realiter abesse id, quod ejus Voluntatem denominat volentem di decernentem, nimirum ipse actus Voluntatis divinae, imo ipse Deus: & sic Deus abesset a Deo, quo quid absiurdius cogitari potest Z nihil e go patrocinatur Adversariis illa phrasis, denomin timὸ, V entitatioὸ. Praeterea si De us potuisset habere aliud
26쪽
aliud Decretum , potuisset habere alium actum intrinsecum, aliam terminationem ad alias creaturas: non enim aliud Decretum idem est , ac alia creatura te minata, ut in terminis patet; nec est idem Deus eodem modo intrinseca readem intrinseca terminatione alias creaturas resipiciens: nam sicut Decretum Dei
simpliciter est in Deo, ita aliud Decretum si pro pri ri rationis filisset possibile fuisset lineo aliquid aliud
intri ec8.eta. Diras II. Sequeretur tantum, quod Decr tum Dei possit realiter abesse terminariis quoad eL semim, non primipiatiis quoad ipsum actum volu
aa. Contra es. Si termini re effectus ad extra Pro omni tempore reali fuissent nihil, etiam in Deo non fuisset realiter decretum e ax de producendis his effectibus : & quia hoc decretum emax, quod nunc habet Deus, esst realiter ipse Deus, tunc suisset alius Deus vel nullus Deus: quod est maximὶ impos sibile. ax Urges. Si pro omni tempore effectus ad e, era nihil sunt, sequeretur tantum, quod 1 Deo realiter abesse possit Decretum e ax terminativh, non
Principiativ. M. Contra est primδ. Hoc ipssi, quod decretum
Dei essicax de Adamo v. g. producendo non possit realiter abesse a Deo principiativh , sequitur, quod termini & effectus non possint Dro omni tempore reali esse nihil, & proinde, quoa decretum Dei efficax etiam a Deo non possit realiter abesse te in -rivh: nam si sit in Deo decretum essicax de Adamo Producendo, facit ejus e acta, quod Adamus non Possit pro omni tempore est. nihil. as. Contra est Seeunct. Si effectibus ad extra nullo tempore reali existentibus abest a Deo Decr tum Dei essicax actuale de illis effectibus producendis, abest ex parte illius, ex parte cujus est essicax, non tantum ex parte eorum , respectu quorum est essicax: sicut, si posset Dei omnipotentia abesse a Deo,
27쪽
dia orsius Thesi Iugssimae D. L. impossibilitatis effectibus, qui nunc int possibiles,
abeliet non tantum ex Parte effectuum: respectu quorum eit omnipotentia, sed respectu illius, respectu eujus est omnipotentia ; scilicet resipectu Dei: Sed
decretum Dei est efficax ex parte Dei, non eX parte effectuum: ergo si possent realiter omnes effectus ense nihil, abesset a Deo decretum efficax principiati-oc ex parte Dei. 26 Katio II. Si possint pro omni tempore re ii omnes effectus creati esse nihil: ergo realiter tunc deesset Deo Summa Largitas: ille enim non est LaraguS, multo minus Summe largus, qui potest sine
ullo detrimento, quin aliquid perdat, sine omni dii
ficultate, quin onus sentiat, quin vires atrerantur Sc. Sc. alteri bonum largiri, & non facit: haec sanae menti apparent evidenter sed Deus potest communicare honum ad extra, quin aliquid perdat &αSc. ergo, si id nou faciat, non est summe largus, sed necessario est summe largus sicut summe bonus : ergo non potest non communicare bonum ad extra, ct si non possunt pro omni tempore essedius creati esse nihil. ατ. Ratio III. Deus non vult Pro omni tempore reali effectus creatos esse nihil: ergo nec potest.
Potestas enim & Voluntas in Deo sint idem, ergo non potest quid Omnipotentia producere, quod non simul 1 ult producere Voluntas: alias Potestas in suo actu possendi esset sortior, quam Voluntas in suo actu volendi; & quia Potestas Dei est infinita , esset insito actu possendi infinith sortior Voluntate in suo actu volendi; S consequenter Voluntas esset infinith minor & debilior: quae omnia sunt absurda. Qui invertere praesumit hoc Argumentum Lullianum , diali genter restectar ad Decreti divini immutabilitatem . haec enim quamditi stat, tam diu immotum consistet hoc, & alia Lulliana Argumenta. Porro Scotus I ullo Coaetaneus ad probandam demonstrandamque immaculatam Beatae virginis Mariae Conceptionem eodem ullis est argumento Passim noto. decuit, potuit , voluit'. ergo fecit. Quae Demonstrario utiquo hunc
28쪽
ZL An id, quod est Deo congruum 23Jaunc sensium habet: Deus secit, quia volst, ct ideo Voluit, quia Potuit, & ideo potuit, quia decuit: Ecce Argumentum Scoti planillime Lullianum.
Solvuntur Argumenta contra Doctrinam
GHianam supra Articulo Hiatu. .
28. Ad Rationem I. 3. retorquendo : ergo pro statu reali esset adstricta Dei Voluntas ad unum specificum & individuale Decretum, quod, uti concedunt Adverserit, si imperfectionem tollas a verbo ad Brictus: ita & nos concedimus.. pro Statu intentionali ver3, qui debet esse consormis Statui reali, 29. Resp. II. retorqueo aliter : ergo etiam OPON . tet dicere Voluntatem Dei esse restrittam S limita- .ram ad unum specificum actum moralem contrarietatis scilicet ad actum semper bonum. go. Resp. III. est Voluntas Dei proprie restricta S limitata ex imperfectione ad unum specificum & individuale decretum Nego : ex persectione esset determinata Concedo. termini restrictus j limitatus Deo non benε applicantur , non igitur Propterea Deus foret deterioris conditionis ac homines: sed Naturae infinite perfectioris. Ad Rationem II. N. 4. Congruum a neces serio differt per hoc, quod , si Ponitui', Ponatur rationabiliter & prudenter , non tamen Ponatur necessario in creaturis, quae non semper agunt Pe sediissimh & congruentissime, adeoque omissis uno' Congruo possunt congruentius ponere aliud Concedo in Deo, qui necessario agit modo persectissimo S congruentissimo Nego non enim datur modo agendi
persectissimo & Congruentissimo alter Oppositus vel, adhuc persectior vel aequ1lis. Ad Rationem III. respondeo I. retorqueo: B creatio
29쪽
creatio mundi activa tota aeternitate non suit realiter, ergo etiam Decretum Dei de Adaini productione Non tantum pro priori rationis, sed realiter potuit abesie a Deo. . II. Nego Antecedens. Probationem Distinguo : creationi activae debuisset in aruernitate respondere effectus cum - & pro tempore Ponendus Concedo in aeternitate ponendus Nego creatio activa cum iit ipse Deus, fuit utique in AEternitate, sed hujus effectus creatus est incapax. Quod autem Deus jam in AEternitate denominetur creans, . sive habeat sibi identificatum altum creationis activae intrinstacum, quin tamen in aeternitate fuerit creatura cum
creatione passiva realiter distincta , inde est, quia Deus in suo actu agendi non est alligatus ulli tempori, cui necessario alligata'est actio passiva: & cum tempus ipsum sit creatura: -- rutem non sum rit in aeternitate, neque actio passiva potuit dari in Aternitate, in qua nihilominus Deus habet actum creationis activae intrinsecum sibi identificatum, ocProinde etiam debet in AEternitate a nobis denomianari creans active.
34. Urges I. Quando creatura producit activri eodem tempore debet dari effectus & produmo pausiva : ergo 11 Deus in AEternitate crearet active, etiam in AEternitate deberet dari creatio passiva. Resp. Nego. Conseq. di aritas es : creatura in agendo est alligata tempori praesenti, sicut in existendo, nec potest tacunditatem suam extendere ad tempora futura, sed dum agit, pro praesenti tacunditatem suam transfundit in emectuin. Econtra Deus nec in exiciendo nec in agendo est alligatus ulli tempori &
cunditatem si iam aeternam ad omnia tempora eXtendere transfundere potest, quin cesset aut incipiar.3 s. Urges II. ergo etiam Deus ante mundum Conditum jam erat aεtualiter creaturis Praesens. D.
distinguo : praesentia immensitatis sibi intrinseca coraeeri , extrinseca tibi, S creaturis intrinseca Auo: haec enim est altillata tempori
30쪽
Aniae quodes Deo γπνια in. aset 6. Urges III. Quod actu non est, illi Deus non potest actu este praesens: sed ante mundum Condi
Iuni creaturae non sunt actu: ergo illis Deus non est actu praesenS.
3'. Resp. I. Corrigo majorem, quod actu non est, itad Deo non potest esse actu praesens, dc sie
38. Resp. II. Quod actu non est, illi Deus non potest actu esse protiens praesentia sibi intrinseca &Immentitate Nego praesentia sibi extiinseca creaturis vero intrinseca S reciproca Covcedo.
39. Ad Rationem I. Resolutivis secunda N.
effectus ad extra sunt entia contingentia: ergo sicut nunc sunt realiter, ita potuerunt non esse: dissim. guo co equens: quantum ad exigentiam effectuunt ad extra. Concedo, quantum ad exigentiam divinarum persectionum . decreti divini immurabilis Nego. effectus creati antequam sunt, in se siant nihil, consequenter nec possunt habere existendi exiEntiam. Sed divina largitas, divinum Decretum de euectibus extra se secundum Infinitatem, Largitatem, Sapientiam Sc. dcc cum de in tempore producendis jam est in Eternitate & immutabile: proinde oportet diei respondere effectus in tempore determinato. o. Ad Rationem II. N. 8. Covcedo primam δε- quod aliter fieri nec possit, nec Potuerit, quam
quod FRANCISCUS in hoc Saeculo sit Primus RomanorumImperator,in priore verbFERDIN ANDUSIU. id enim exigit Decretum Dei aeternum & immutabile de rebus ad extra ordinandis. Sed quid inde abis seni inseres Z4i. Concedo etiam siecurita equelam, cyaod Deus
Necessario permittat peccata, nec impedire possit. praeterquam enim, quod id exigat Decretum Dei per- , missivum, aeternum S immutabile, sequeretur ex opposito, si Deus posset impedire peccata sine omni contrarietare & oppositione suorum aliorum attributorum, & sine omni dissicultate, & non impediret, ageret contra Sanctitatem infinitam: sicuti enim cre B s mra