장음표시 사용
41쪽
rus s. Deus revelavit dari in Deo sanctili mam Trinitatem, ergo certum est & evidens eam
3. Ratio I. Si darentur Husimodi demonstrationes in statu Quaestionis expostrae, jam Fidei nostrae
Mysteria non essent supernaturalia: cum supernaturale excedat vires naturae creatae.
. Ratio JI. a. Corimh. Io. ait Apostolum Militem C si oportere omnem intesiectum in captivitatem redigere in obsequium Fidei: ergo intelleiunii non possunt esse quidentia Fidei nostrae Mysteria: idem Jhisaeor: II. ait: Hades est argumentum rσum non apparentium. Quomodo autem non apparentium, si demonstratia vesciantur 3
Resolutio Husidem siuaestionis ex Schola
L propositiones sano Intellectui humano claras ct evidentes de M3 steriis orthodoxae Fidei, etiam independenter k sacris Paginis.
possibile dari hominibus a Deo sortiora & nobiliora media ad amandas creaturas, amore scilicet creaturis Competente, quam ad amandam sanctissimam Triniis rem, Deum incarnatum M. Nam noritia scientifica de amabilitate objecti sortius attrahit amorem, quam obscura ejus cognitio, uti Patet in amore Beatorum, quo in Deum feruntur , comparato cum amore Viatorum: sed hoc est impossibile, quia Deus aliis plus amaret minoritatem medii cum fine, quam majori ratem: hoc est, plus amaret medium minus conveniens cum fine nobilissimo, quam magis convenienS:
quod iterum est impostibile ; eruo necesse est dari Musinodi demonstrationes: vide Iguminatum Docto
42쪽
L. P. III. An Veritates de M steris Ll, 3 --ipssim Pnmo 4: Magni operis Moguntiae impressi. Libro De Disputatione Dii b Intellectus, ubi susei ipsum S sblidistime probat. i
. Ratio II. Ex sententia Trium aliarum Scholarum Mysteria Orthodoxae Fidei sunt evidenter credibilia ex lumine naturali & proinde cognoscibilia: sed evidens etiam est sanctissimam Trinitatem, I carnationem Filii Dei &c. esse Mysteria Fidei Orth doxae: ergo evidens est haec Mylteria esse evidenter credibilia & cognoscibilia ; & cur non perinde demonstrabilia 3 confirmataer Ι. ex contraria opinione sequeretur, Logicam, 'Physicam S alias stientias quoad virtutem demonstrativam esse nobiliores stientias, quam Theologiam : quia omnes istae habent demonstrationes secundum tres propositiones: non autem Theologia de Deo ejusmodi afferre possiet rergo esset quoad intrinsecam virtutem demonstrandi omnium impersectissima scientia: & sic Deus de objecto humani Intellectus persectissimo denegaret m dium perse iussimum in via, concederet Vero medium persectissimum ad obje a ignobiliora: quod est absurdum S impossibile: confirmatur II. Myst ria Fidei nostrae debent credenti proponi ut evidenter congrua sive convenientia sanae rationi ac divinae Sapientiae : ergo hoc ipsb evidenter cognoscuntur saltem ut possibilia: deinde, cum illud, quod est diavinae Sapientiae conveniens, sit imme conveniens: nihil enim Deo infinith persecto convenit, nisi sem- me persectiam: & cum dari non possint in Deo duo modi contradictorie oppositi utrimque summe perfecti v. g. Naturam Tri-unam esse convenientem lumini naturali & non esse convenientem: posse assumere Naturam creatam & non posse: sequitur manifeste motiva credibilitatis evidenter cognita ut congrua rationi S divinae Sapientiae, etiam esse neces
43쪽
38 Cursus Theol. Ludianae Tr. I. v. I s. Estote parati ad satisfacitionem semper omni poscenti vos dare rationem de esi, quae iii vobis est , Dernotatum est ad latus ta Fide conformiter interpretationi Syriacae: sentit etiam nobiscum b. Augustinus in 1 f. libr. de sancti md Trinitate. Textus eJus citantur in Praelatione ad secundum Tomum magni operis Lulliani Moguntiae impressi, & quidam ruc in sequentibus hujus Tertiae Parris. 8. Dices I. Contra rationem I. Motiva credibialitatis procedunt Fidem, ergo intelligere est propter fidem: consequenter Fides est nobilius medium ad
timorem persectum, quilin evidens cognitio ac demonstratio. R. I. DisInguo antecedens: ex amoris persecti exigentia Nego ex exigentia Intellectus nostri, Qui rationabiliter non credit nisii persuasus & convictus ge objecti credendi existentia Conredo: D. H. distinguo antecedens aliter: ita ut quiescat in Fide Nego: ut ii bita Fide prudenter indaget in demonstrationes semper pei sectiores, uti etiam Professore facere asi lent: Concedo. porro sic procedimus in persuadendo ad Fidem . nimis oportet crediturum esse animo indifferentem : num objectum Fidei, V. g. Incarnatio
Filii Dei, possibile sit, an impossibile: an detur necine. hoc pacto deponitur pertinacia intellectus hactenus aliis, sed falsis motivis imbuti v. g. in Ethnico S Judaeo: atque si hoc praestet Judaeus, jam cooperatur Gratiae divinae ad id excitanti & Fidem habet quasi conditionatam ejusmodi: si convictus suero rationibus tuis, possibilem esse aut lactam esse Inca nationem Dei, credam, di quidem propter altius motivum Fidei, quia Deus revelavit: Secundd audit, discit oc convictus assumit proposita motiva credibilitatis, quod non saceret, nisi antea jam acceptasset Gratiam excitantem, S Fidem elicuisset quasi condi-
minatam ordinarie praesiappositam ante persuasionem
demonstrativam juxta illuci Jsaiae: nisi credideritis, non intelligetis: Tertis assentitur objecto Fidei sibi domonstrato ab luth non tantum ob motiva evidentia,
sed cum summa apprenatione, quia divina Veritas il
44쪽
2 I. P. LIL. An PFritates de D sterio fidei in. 3slud revelavit, maxime cum per motiva credibilitatis agnostat adlisic infinitb plures esse in Deo Persectiones, quis non Videt, & tamen credit, ita ut Fides haec ipernaturalis sit in altiore gradu, quam scientia , & proinde maneat ratio me iri. Denique ut viis vacius ad amandum tantum bonum excitetur, inqui rit persectiores semper demonstrationes de eodem objecto credito. 9. Dices II. contra eandem rationem : tapius
amat Deum intensius simplex Rusticus, quam profundissime doctus Theologus: ergo scientia de Deo Triuno & Mysteriis Fidei nostrae non est aptius medium ad amandum Deum. Distismo antecedens receteris paribus rigo. imparibus, si Theologus scientia sita abutatur & 1e vitiis. det Concedo: alioquin i gens solatium deesset Theologis Doctoribus; deinde etiam multi illiterati habuerunt altissimas de Deo Triuno demonstrationes, uti noster Beatus Doctor Illuminatus , dc sanctus Ignatius Fundator Societatis JESU , quibus scientia infusa fuit medium eximium ad amorem Dei valdh intensum.1o. Diras III. Hanc Doctrinam Lullianam prae- liminariter explicatam esse Scholis omnibus in Eces 1ia orthodoxa receptis S approbatis peregrinam &oc Paradoxam, adeoque contra libros Beati Lulli valere decreti Urbani VIII. verba sequentia : ante -- cideatur, utrum contineat errines contra Fidem vel Mnos m res, vel Doctrinam aliquam nmam vel Irreo
alienam dic. dcc., Contra es. I. Illud decretum agit de Canonizatione Sanctorum sive de Hominibus, qui libros edidere , in album Sanctorum solenni ritu authoritate Eeclesiae reserendis. Quae materia inquirenda &dis cutienda non est nostri laboris, sed relinquimus eam summae Sedi, ubi modo processus, pro confirmati ne Sententiae in Iudicio contradit orio super immemorialitate & legalitate cultus nostri B. Dotioris latae
45쪽
U Curseus Thes Ludianae Tr. I. Gutra es II. Inter omnes Scholas in Ecclesii orthodoxa receptas & approbatas etiam est Schola Lulliana approbata a multis summis Pontificibus, Universitatibus , Ordinibus & Uiris sanctitate non minus, quam Doctrina florentissimis , uti demonstrat Praefatio hujus Libri. Floret etiam in Regno Catholico, ubi Inquisitio haereticae pravitatis accerrimis, ut par est, exercetur & viget. Nihil igitur
contra Ficiem & bonos mores continet: quod autem
Doctrina haec videatur peregrina, intelligi debet de illis, qui peregrini sunt in sanctis Patribus maximhantiquioribus, Richardo a Sancto Victore, Sanctis Anselmo, Isidoro, Cyrillo, Augustino & aliis quorum duos priores B. Doctor ipse citat Tom. r. his. rande Demo r. cap. I . his verbis : Item Anfrimus j Rιchredus a Sancto νιλυου multi alii signi eant in suis sermombus , quod imigestas habeat po litatem intedigendi Articulos. Iginar non est hare Doctrina contra mentem Doctorum omnium retro taculorum, atque ideo temeraria; ut nonnulli. sed malEvoli, longe, quam oportet, acerbius m riunt. Porro Cum in ore duorum aut trium Testium stet omne verbum, quaedam loca ex S. Anselmo de Augustino hic reseremus. II. S. Anselmus, qui famam non solum miraculorum S sanctitatis assecutus, sed etiam Doctrinae, quam ad defensioneni Christianae Religionis, animarum prosectum di omnium Theologorum, qui s eras Literas Scholastica methodo tradiderunt, normam, coelitus hausiisse videtur, quod ex ejus omnibus Libris Uparet , prout testatur Sancta Mater nostra Eeclesia in
Festo ipsius. Hic Doctor incomparabilis, decus &gloria Ordinis S. Benedicti in Monol. p. editionis novissimae probat Sanctissimam Trinitatem distinctim
Per tres Personas: ac primum probat productionem Filii, & proinde duas Personas verbis sequentibus: is Nulla ratione negari potest, cum mens Tationalis
esse ipsam cogitando intelligit, imaginem ipsius naia, ei in sua cogitatione, imo ipsam cogitationem set .
46쪽
ω. P. III. Utrum DBissemper' ueat Optimum. 4 Iri esse sitam imaginem ad esus similitudinem tanquamis ex ejus impressione formatam; quamcunque enimn rem mens seu per corporis imaginationem, seu pero rationem cupit veraciter cogitare, ejus utique simia Blitudinem, quantum valqt, in ipsa cogitatione cori natur imprimere; quod, quanto verius facit, tam h tb rem ipsem verius cogitat &c. Sc. habet igiturm mens rationalis, cum se cogitando intelligit, secum imaginem suam ex se natam, id est, cogitationem
sui ad suam similitudinem quasi sui impresIione so is malam, quamvis ipsa se a naa imagine non nisi ra--tione sola separare possit, quae imago ejus Verbum es esus est. dein pergit: hoc utique modo quis negetis summam Sapientiam, cum ci dicendo intelligit,ri gignere consubstantialem sibi similitudinem suam, is id est, Verbum suum, quod Verbum, licet de reis tam singulariter eminenti proprid aliquid satis conis venienter dici non possit, non tamen inconvenienistiter, sicut similitudo, ita de Imago, & Figura, Character ejus dici potest.
I 2. Ulterius cap 48. probat, quomodo Filiussit Intelligentia Intelligentiae, Scientia Scientiae, Sapientia sapientiae, Memoria Mamoriae deci resumen do eandem comparationem cum mente rationali: fide Memoria quid sentiendum est 3 an aestimanes dus est Filius Intelligentia Memoriae; sive Memoria se Patris aut Memoria Memoriae equidem cum sumisma Sapientia sua memor esse negari non postit, ni is hil competentius, quam quod in Memoria Pher,sicut es in Verbo Filius, intelligitur. Quoniam de Memo- ωria nasci Verbum videtur, quod clarius in mente ,, nostra percipitur: quoniam namque mens humanais non semper se cogitat, sicut sui semper meminit, ,, liquet, cum se cogitat, quia Verbum ejus nascitur de memoria; unde apparet, quia, si semper se co- ωgitaret, semper Verbum ejus de memoria nascere
' ,, tur zi rem etenim cogitare, cujus memoriam haberimus, hoc est mente eam dicere; Uerbum vero rei
est usa cogitatio ad ejus similitudinem ex memoria
47쪽
42 Cressus Threc Lussianae Tr. . D formata: hinc itaque liquido animadverti potest de
,, si1mma Sapientia, quae sic semper se dicit,ucut sem-ri per sin memor est, quia de aeterna Memoria ejus Μ coaeternum Verbum nascitur; est igithr Filius M
is mori. Patris, & Memoria Memoriae, id est, Memoria ,, memor Patris, qui est Memoria; sicut est sapientia P .estris Sapientia Sapientiae, id est, sapientia sepiens ',, Patrem Sapientiam. Et Filius quidem Memoria es nata de Memoria, sicut Sapientia nata de Sapientia.:ri Pater vero de nullo nata Memoria S Sapientia. I Deinde cap. 49. Per totum probat tertiam in Trinitate Persisnam ex amore Sancti Spiritus. Ini rodenique de Ade Trinitatis V Incamnatione Perbi cap. s. Probat ex eo necessarium fuisse fraudae Persenae Incarnationem, quia hoc Deo fuit congruum. Juvat ipsa ejus verba referre: is cur autem Deus magis, assumpserit hominem in Unitatem Per nae Filii, D qqam in Unitatem alicujus aliarum persenarum; es quamvis in hac Epistola nostrum hoc propositum
is non fuerit; tamen, quoniam hujus rei mentio seri obtulit, aliquam reddendam rationem existimo. B Nempe si Spiritus Sanctus incarnatus esset, sicut Filius est incarnatus, esset Spiritus Saninas Filius: Dunde quaedam nasceretur dubietatis confiisio, cum ride sivo Filio loqueremur; uterque enim esset Deus is&Filius, quamvis alter Dei, alter Hominis: fieretis quoque quasi quaedam inaequalitas diversarum Pe . . is sonarum secundum hoc, quod Filii essent, quae is omnino aequales esse debent, cum alter Filius mari joris dignitate excelleret, alter minoris Parentis hu- ω militate subesset, quanto enim major est Natura
is Dei, quam Hominis, tanto dignius est esse 'Filium is Dei, quam esse Filium Hominis. Si ergo Spiritusis Sanctus natus esset ex Uirgine, cum Filius Dei ha- ω heret excellentiorem nativitatem selam, quae ex Deo est, ct Spiritus sanctus minorem tantiim, quae esset MeX Homine, alia Persisna esset major, & alia minor, secundum dignitatem nativitatis, quod non conVe
tinis, Quodsi, Pater in Unitatem suae Personae Hon
48쪽
minem assumpsisset, easdem faceret in Deo pluralitas Filiorum inconvenientias. & adhuc etiam: nam ,, si esset Filius Virginis , duae Personae in Trinitate ,, nomen Nepotis assumerent; quia dc Pater nepos es
isset parentum Virginis, & Filius ejus Virginis essetis nepos, cum ipse tamen nihil haberet ex Uirgine. D 23oniam ergo quamlibet parvum ineomeniens in Deois es impossibila , .non debet alia Persona Dei in renni, ,, quam Filius. Illo enim incarnato nullum sequitur ,, inconveniens. Quod enim Patre di Spiritu Sanct ciis minor dicitur Filius secundum Humanitatem; nonis tamen illae duae Personae ideo excellunt Hlio: quiari eandem Majestatem, qua majores sunt Humanita-
ω te Filii, habet 8c Filius, qua & ipse praeest cum illis
Humanitati. Ecce, quod Scholae Anti-Lullianae dicunt inconveniens negativh, hoc est: non ita conveniens ac aliud, hoc cum Lullianis asserit Sanctus Pater esse in Deo impossibile, & opositum conveniens saltem ex hypothesi Incarnationis esse Deo necessarium. adhuc clarius loquitur Libr. I. cur Deus Homo: cap. IO. ,, Sicut enim in Deo quamlibet parvum in- is conveniens sequitur impossibilitas , ita quamlibeth Parvam rationem, si majori non vincitur, comit is tur necessitas. I . Pro coronide excerpta quaedam adnoto ex
S. Augustino, quibus docet hoc praeclarissimum Ecclesiae Lumen Mysteria Fidei nostrae, ipsum adeo 'summae Beatissimae Trinitatis Mysterium non. fide solum cognosci, sed naturali etiam praesupposita tamen Fide, quod idem profundissimus Ecclesiae Doctor continuo inculcat demonstrari posse. Intur L br. I. Retract. cap. I . ita habet: se Item dixi: duae is enim Persenae in religione sunt laudabiles; una eo-Mrum, qui jam invenerunt, quos etiam beatissimosis judicare necesse est ; alia eorum , qui studiosissimbis&rectissime inquirunt. Primi ergo jam sunt in Gipsa possessione, alteri in via, qua tamen certissimbo perueinitur. in his verbis meis , si illi, qui jam invenerunt, quos in ipsa possessione jam esse diximus,
49쪽
,, aut vero ipsa Sapientia sexu steminea est, quia si is minini generis vocabulo & graeca & latina linquati enuntiatur Sc. Sc. Quid aliud hic anctus Doetor
demonstrat, quam ut homo considerans nerationem in creatura convenientem cum desectu ratione corruptionis, asicendendo ad considerationem generationis in Deo removeat defectum, oc dicat: in Deo est generatio sine corruptione: ergo est persectio sine defeetur quod autem hisc mens fuerit S. Augustini
ex generarione creaturae demonstrare Generationem
Verbi , evincitur inde isno: . quia Exemplum Senerationis in creatura ponit in Libro, ubi expresse agit de sanctissima Triacie, & jubet ab hoc di aliis hujus. modi exemplis ad Deum ascendere. Secund3 paret ex illis verbis : nec enim ervbwt quidam uxorem Abieligere Sapientiam. Haec verba adducit iterum in Tractatu de Sanctiusmd Trinitate : quis nunc est ille euιdam ex mente sancti Patris, nisi Pater aeternus 81 . Dis. i de Trinitate cap. 6. Lit. C. D. demonstrat Sanctissimam Triadem ex creatura rationali.,, An Trinitates istas ad sensus nostros vel ad animos is pertinentes Videmus PotiuS , quam credimus , es Deum vero esse Trinitatem credimus potius, quamis videmus 3 quod si ita est NB. profecto aut insigibi-ylia ejus, per ea, qua facta fiunt, nulla intellicta com, picimum. aut si illa consipicimus, non in eis conspi-iscimus Trinitatem Z . . . . . cur itaque ibi non agis noscimus Trinitatem y an haec sapientia, quae Deus
ridicitur, non se intelligit, non se diligit 3 quis hocis dixerit Z . . . quae si dici sive credi stultum & im- ω pium est, ecce ergo Trinitas Sapientia sicilicet N is litia sui S Dilectis sui: sic enim & in homine inue., nimus Trinitatem, id est Mentem ct Notitiam, is qua se novit, & Dilectionem, qua se diligit. Hie S. Augustinus dicit non setiam credi, sed ex rationali creatura videri Sanctissimam Triadem : an hoc non idem est, ac demonstrari 3 si enim demonstratur Per ea, quae facta sunt, Deus, ex eodem capite, si A. Augustino credimus, demonstratur sanctissima Trinitas. I9. Lis.
50쪽
I P. LII An reisues de Usterio fidei m. Q. 19. Libra. de Trinitate cap. 6. fol. I 36. demou- strat sanctissimam Trinitatem per AEquiparantiam,sivli ut aliae Scholae loquuntur, quod Priori, assumendo pro medio demonstrationis Dignitatem seu Attributum Amoris Rus verba haec sint: ,, at enim, charitatem video, & quantum possum, eam menteis conspicio S credo Scripturae dicenti: quoniam Deus se, Charitas est, is qui manet in Charitate, is Deo m is vet. Ioamus6. versu. I 6. sed cum eam Video , non ,, in ea vides Trinitatem y Imo verb vides Trinita-h tem, si Charitatem vides , sed comononebo, siti potero, ut videre te videas &c. &c. quid est autem Dilectio vel Charitas, quam tantoperi divina Scrip- ω tura laudat & praedicat nisi Amor boni 8 Amor auis tem alicujus amantis est, & Amore aliquid amatur, is Ecce tria simi NB. Amans & quod amatur, &is amor. Quid est ergo amor, nisi quaedam vita duo D aliqua copulans Vel copulare appetens amantem sci, licet & quod amatur. Ecce quam pulchrE S. A ,, gustinus insinuet ternannos, quos vocant Barbaros , , , Amativum, Amabile ex Amare dio. Qui plura similia exempla desiderat, conse- , lat Labr. de Trinitate, ubi S. Doctor in exteriore Homine indUans vestigium Trinitatis, incipit a sensit Visus, resolvitque ipsiam in suum vestigium, visibile & videre tam propinquum , quam remotum,
quae ipse simi Principia Artis Lullianae in demonstratione sanctissimae Triados. Quodsi post haec omnia perspecta quidam Illuminatum Doctorem nostrum adhuc resipuant, quia stylus ipsiuς non prorsiis convenit cum stylo S. Augustini, S. Anselmi & ali rum Doctorum, lichi in doctrina conveniat, audiant iterum S. Augustinum libr. i. de Trinitate cap. 3. seipsum excusantem de hac objectione : utile es plures
libros a pluribus fieri diversetis, non diversa Fide etiam de Gaesiombus eisdem, ut ad plurimos res ipsa
perveniar , ad alios sic, ad alios autem flear. collige: Inane effugium este & tricas merhmetaphysicas, asserere per has sanctorum Patrum rati.