P. Virgilius Maro qualem omni parte illustratum tertio pubblicavit Chr. Gottl. Heyne cui Servium pariter integrum et variorum notas cum suis subjunxit N.E. Lemaire volumen primum octavum et ultimum

발행: 1819년

분량: 606페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

86 P. VIRGILII MARONIS

A iit Ararim Parthus hibet, aiat Germania Tigrim; Quam nostro illius labatur P ct Ore vultias.

MELIBOEUS.

At nos hinc alii sitientis ibimus Afros; sis

Pars Scythiam et rapidum Cretae veniemus Oaxem,

63. Ingenio e H n ahat Io. Νchra iter. Au Athim Parthis, II et 3 ιe pro M. cultus rom. vir din lira apud Burma n. - 66 al. Oaxen, Οατm , Ε- . t et Cieta n. ii emitti luemoratus. Praeter Vibium Sequestri m. sorie ex hoc ipsoloeo ; de urhe tamen Cre te. Oam, non duhitatur, sorte eadem. 'Mae Λυis es aΡ. ter dot . IV. 151. vhi v. esse l. 348, 53. nune adde Fevh et D tr. timor. D. ll. p 3os; neque illud ignotum, Cretam Oeariari dii iam esse. Alioliori . l. t i 3 t. iiij iis versu ah Varrone Atar expressos Semrius reeitat Mirantur porro sagaciores. crar ta n Dim ri Dominis uii itis h. l a pastore hominetur, neque illud satis a Me quaintrar. quomodo liost Asriram et Scythiam, quum remotissimorram finium terra Oxpectaretur. Cretin in ritio tacta sit. Oaxim itaque jam veteres modo Mesopotamiar incido ,rythiae fluvium haberi malu et ini. titilla tamen D minis ronimonio rata auctoritate. Et ere . qui A rarem reponi mallent; et sane apud Clatidian. B. Cild. 31 inter Darem et Amrem odices fluctuant. Possit etiam confirmatio hujus ementia inuis e Theocrito Pe i, ut emii noster ante oriatos habiterit. Is enim. Hieronis laudes ultra Pontum Scythicum et mistinem ut exteri latitur, precatur Idyll. XVI, 99, i . Tradem itaque modo Vi milius dis it hi auxei Araxem diversarum Orientis regionum fluvium memorare potuit. Verum ,

tam sic, ut dicant, hanc ipsam l

eorum inscientia in indoctum fier-Vulum non malo do ore. Sarie 'Hidem populos Gallos ot Germano vulgari sermo no foro confundi, Constat. V. Bu ann. h. l. , ite iri Bitiae uin et Martinum. Et fit hocendo tu soro ratione, qua Tigris, qui Parthorum fines facit, Parthorum fluvius appellatur. 65. Ibimus elisum in quod in epico earmine melius fi ret, Homorico in ore. alii Et Parra, pro alii et alii. v. Burm. et alii Musgra v. ad Ei irip. Bacch. 4 37

quod sano fit intor lum; et si VII, 6 5 Homolen Othrynque ni-i alom Liιiquentes huc non ros ram. At h. l. est: ot pars v niemus ad Oaxem et pars ud Britannos. - 66. rvpidiιm Cretae Peniemus ad omatum sportat: ita ut alter alterius sities pererraverit, ad alteri u fi fiodos Pervenerit; h. ant a Pat uti migrabunt in Germaniam, ei Germani sed os Parthorum occupabunt; quod nisi violis ot sub aetis nomanis, fieri non poterat. Exsul hic non urgendum; simpl.

apud Poetas, ut sup. 4 qui ad alio nas terras Prosici, itur. Sic in illo i Pat 1ice quis exsul se quoque fugit' - 63. . ut Anarim Parthuς bibet. Reprehenduntur

haec, ol merito, tanquam aliena a Pa Si Drum memoria, nomina, nimisque Ionsst petita. sed re ossit Uirgilius ab antiqua sitii plicitat in moribus, quos pastoribus suis ribuit. Porro Germania et Ariar ibi ros ponitere des bestiant ; hie vero Galli:e fluvius ost, qui in Illiodanum se immittit. DPseudunt poe-

102쪽

BUCOLICA. ECLOGA I. 8

Et penitus toto divisos orbo Britannos. En, unquam Patri Os longo post tempore sinis,

Pauperis et iugii r I congestum cISpite Culmen, Post aliquot, mea regna vid ns, mirabor aristas -o

Impius haec tam culta novalia miles habebit p

c tiamsi hoc liceret. vel- idus Cretae jungendum esset, qui rapit terram albam. radendo litus, lutulentus: atque hoc illi n. Alii Oxum in runt nune a Poeta sine exemplo Oaxum dictam . qui Ionum Dehie turbuius se er secundum Cura VII, 3 . Excusemus poetam. quem de udore equidem ntiri ausim. Sunicit nuvium huius nominis in insula Creta exse, eujus mentionem hic fieri minus mirahitur qui, uti Afros, seu Iahyas, et Ma thras , sic insidas ab Italia remotas cretam et Britanniam sibi Opponi, citiservet. Protiabile mihi fit , Maronem arate oculos habuisse locum ex antiquiore aliquo poeta, quem nimis docte et loro alieno expressit. Notabilia mihi haec et alia in hoc maxime carmine, tum in Et risthahentur Eclogis, qtiod in iis juvenile Maronis ingeni rim, nondum satis matum judicio et subtilitate subactum, elucescere videtur; quo ipso apparet . a quibus initiis ille ad summam carminis alisoluti laudem progressus sit. - 67. Britanos Cliti h. notat Ge. Fahrie. -68. En Patrios nunquam Ven. En nti quam unus ne in . - N. tu'urs v. Pier.

axem: alii adi hirmis Crotam. De Oaxi Cretae v. Var. Lem. I Dius locus alienus a pastor itii carminis

in dolo; noe modo tragicum quid spirat, Lyrieus dixit ultimos Orbis Britannos I, 35, 29) verum adeo

απροσδιονυσον : quomodo nim Pastorcs, agro Mantuario riecti, armonia sua ag ntes, pyr Africam et Scythiam errare, aut Britanniam et Cretam insulas adire Poti rarit 3 Exprossit tam n locum uestines.

68. En unquam Pria Linquam rae.

iii . Eol. VIII, 7 En erit unquam Ille dies. Illi Atrat Ho in s. ad li. l. Ititpp. Liv. XXIV, 1 .i. XXX, a I.

- 7 3. Vulgo aristas de annis exponi riolum os t. in hunc' sonsum jam Claudianus accuri fiso videtur,

qui IV Cians. Itonor. 37 a de aias

me usus aristas dixit. Ilue otiam Iuliani, χειματα πριας τε - - εἴκοσι πάσας, advocui i PO Sunt, a P. Pausan. IV. t 7 ext r. Enimvrro

mea reyna subjiciuntur patriis fianibus v. 68, ac tussiario v. 69, et

seri Meliboei dono tant; haec itaqu videris post, posthac sex v. 68 longo post tempore , h. quando

pos aliquando iter iam ad pio rct mihi toti lingo , mrar in illis aristae aliquot oeulis occurrentp hi tame ulti tis ri novalia dixit v. 7i Om nino pro agris quibusvis) per ri vos suos colonos inculti nes lectique jacebunt 8 ut. Ge. III, 4isi Nunc

quoque Post tanto videiat desertaqiae regna Pastorti m. In suque litibus poeta sui Oblixi ficitur : Pastor, cui Pecus Pascendum erat, do segetitius, de po in Ortini insitione, de viri a agit. - 7 . Impius, sc loratii, , n Diariti': utpote iii hono civili. Et si omnino perpetuum P Pi-lliola in est : impia bella. impius hostis. impius ensis. ut FInou ma

103쪽

88 P. VIRGILII MARONIS

Barbariis lias sessio te sp Εn, quo discordia civis Produxit mi soro si Eri, qui S Consevimus agrosi Insere niti ui Meliboee, piros; pono ordine vitis. Ite, meae, solix quondam P c Cus, ite, capellae. Non ego vos POSthac viridi puriectus in antro, Duinosa pendere procul de rupe videbo;

Carmina nulla canam; non, me Pa Scente, Cn Pellae, Florent in Cytisum et Salices Carpetis amaras.

TITYRUS.

Hic tamen hanc me iam poteras requiescere noci mFronde super viridi: sunt nobis mitia pomu,

o I. Wan. xi,ud Hetris. distinguehat: Impius miles Lethel. a Barbarus p hossem les p m et erat in t Oil. Frane. - 73. Pr uxit. Ita ex Heitis. et Plemi Codd. edidit hie in s.;-Periluxit, quod gravis auctoritas Vatic. et Longob. Ne ur . quodque nunc repetiit WaLef. Voces hae sere permutantur. Sic in s. hae l. V . 6o Perducant alii pro cant. Fat tam ora perduxit id quod proprie hic Ioeum Lahet ait triam erit Pro exquisitiore trahendum. en quis vel queis conseDimus agros; ita optimae edd. et i mid. At R Mn. Co l. , quo Pierius usus erat: his nos cori suetamus agris , sed expiarie o Prim in coωueDamus, corria Pte et interpolate. Arr P tam am n hoc a nciri nullis 1 v. Burin. en quis consueυimus agris Lia lich. m quis cons υίmus auris Gud. -- 75. quondam felle alii ap. Heius. . et sic vid go editum , usque ad I ulmann. Meliorem ordinem jam Pieritis doetierat e suis. - 7. Frondoso Mediretis Pi rii, et Pomiis . Sah. de rupe procul pendere Parrhas. Serv. na l. IX. 5 o. et edd. ante Pierium. Qi Od nunc editur est quoque apud Arusianum Messium. - 78. nec me in s. Let nich. Pastore unus Mentet. Pro vari l. --79. amat s conj. Viit. ad Gratii Cyneg. 39o. - M. noctem. Sic jam inde ab Alclo edi tim. Ueelim ii tali, en in scriptis et edd. Me - nocte: Red illud literit arurins . ni rin. Martiri. POMxas editum jam a Nauger. in Ald. teri . firmavit e Bom.

Med. Pieriais, et ex optimis Heliis. Alii poteris . ut sere Codd. in his temporibus variant. Illud prius elegantius . cons. Ovid. Met. 1, 679. sint σος saevus, durus, crudelis. Contra pius ost initis, humanitatis Astragum tintien'. - 72. Barbarus ,

Galli, aliique, qui iii legionibus

Domnia rarum tum orant. 73. En

quis c. , quibus, in quorum utili

Di eo dictum ne i pios. Quid juvat Diinc insevisset Sive ut inserere sit Pro Plantare, quod fit pluribus Irari liri: quod contendit Martiti. ad ΕH. IX, 5o Insere, Dia 'hni, raros: sive ni sit de insitione proprie dicta accipiendiam. -- 76. Ε Maoo Crit. I, II 6. 337. - 79. De O tiso

82. Castaneae molles varie explicantiae, ut sint maturre, uri receu tes, vel tostae; vel de s noro qM dam, fluod ephinum s Qv eortice iis minus durum hab t, cons. Comia.

Fit id in primis , si amygdalis

insor uritur. Laudant ex Palladio lib. XIV, 155 Castaneamque t cem clepulsis cogit echinis Mirari

104쪽

BUCOLICA. ECLOGA I. 89

Castaneae molles, et pressi copia lactis. Et iam summa procul villarum culmina sumant, Majoresque cadunt altis de montibus umbrae.

fruetus laevia poma sui. Potitit i men improprie Pro maturas molles appellare. Pressι coρὶ iactis, ii Cas i, quia serum e Coastilo, sive eoncreta lactis Parte exprimitur, et adieetis etiam pro soliditate a quirenda ponderibus , ut Palladius loquitur, elDiuatit r. - 83. Euam nox ingruit. cons. Eel. II, 67.

105쪽

P. VIRGILII MA BONIS

Coii Tnos Daslox, Alexidis pueri, qui a communi utriusqu domino aiM NID), insano amore quum fur ret, miserum 'cli si ui atticilina Doc carmine exponit. In votis habet, ut 'ulo ruri secum habitet. Enumerat copias suas et opes rusti-V. 2 , suam ORA APPCiem 23, suam artem canendi .3r , sua munera puero parata, sistulam 36, et duo capreolos 4o, tum Corollas variorum florum 4n, mox tamen damnat ipse amorem suum 58. Dominus per Iolcin nomen declaratus esse videtur v. 57. Idem Corydon amaverat Amaryllidem, asperam Puellam, et Menalcam puerum v. ii sq. 52. F tiam in hujus Eclogae allegoria retexenda misere Se torquerit interpreteΝ, quum a Servio et aliis traditum accepissent, Alexin sive Asinii Pollionis sive Maecenatis puerum fuisse, a Virgilio amnium; quamquam ejus rei non satis constans fama suit: cf. Ne in A., Martinus ad v. I et Catroeus. Quae ita seCuSne s se habeant, scire uti quo nihil refert; neque de castis Virgilii moribus disputare h. l. attinet; etsi ille in dilectu talis argumenti morum suorum Castitatem parum nobis approbavit. In interpretatione tamen sati A est aut tenero, aut Statuere, Virgilium ingenii caussa , sorte ut Theocritum imitatione exprimeret, haec scripsisse, et exprimi hac Ecloga egregio Cum artificio aestum et furiag amoris, quo pastor, Verna Iola', nomine Corydon , in Alox in misere exarserat, qui dominiamus ius erat. Locus autem, in quo illo dolorem animi case

ii Alexis, alii. miam Medicetis,

106쪽

mine mitigat, convenientissime describitur v. 3 - 5; amant amantes solitudinem silvarum. Siculos in hac Ecloga pastores inducere videtur poeta, V. II Mille mein Sicut s errant in monsibus agnin. Quo ipso argutiae allegoriae concidunt; quae Plane corruunt, si expressa pleraque ex Theocrito cogites,

in primis ex Idyll. XI. XXIII et III, quae tamen, si cum his

compares, multo dulciora osse, vix insciari possis. Transtulit poeta in Corydonem nonnulla, quae melius de Polyphemo dicta crant, ut illud v. 25 nu er nic in litore initi. Inverso

modo Polyphemi amores ad Coridonis exemplum expreSSit Ovid. Me t. XIII, 776 sq. 8o I Sq. f OaMosi1M pastor Corydon ardebat Alexin, Dolicias domini; nec, quid speraret, habebat. Tantum inter densas, umbrosa cacumina, sagos Adsidito voti iobat; ibi haee in ondita solus Montihus et silvis studio jactabat inani: so crudelis Alexi, nihil mea carmina curuAPNil nostri mi sororo 3 mori me denique cogeS.

Nunc etiam pecudes umbras et frigora Cupiant; Nunc viridis etiam occultant spineta lacertos;

1. FDr-γmum Rom. , de qua scriptura v. Pier. Corydon, Male Coridonet Chori lcm. Alexin: alii Aselim. v. Heins. hic, et quoties radem varietas rodit. v. e. Daphmim et orphnis. Prius Helns. praesert ex Ohservatione risus. doctioris. Est tamen Daphnin ad astra feramus. cf. ad tS. 26. 73. Tum in eo l. Rom. vG ms cm cirri l. Iael Erat F logam Proper . II, extr. 73. v. vitam Virgilii 7i . I. Nec quori v. edi lit Brimc ius sine lihro: ex usu laceroniano, quod jam ma Iuerat Ν deli. Oh s. 'rit. p. et Jo. Achrader. - 4. Draxenb. ad Sil. Ital. III. 429 malebat solis Montibus. Sed et sistas iniis se tuetur. v. Bumann. Pro iba th. see. ubi; nec male. - 5. Idem helvisti litum in Ciri Io8. - 7. Co ies Rom. et Iletiisti meliores. et defendimi ex Theoer. με-Fed priv-sens. qHOil et ipsum boni codd. Pierii et aliorum agnoscunt, majorem vim haliel. v. Cerda, Bumiant . -9. Nunc etiam Dirides Ven. ap. Brarm. et Coth. sec., is cuia

summo aestivi temporis aestia tria vovi tigia sequor. Suaviter e vita rustica adumbrata sutit Requentia.

ad v. 8 es. Georg. III, 327 sqq. - 9. Ex Theocr. ductum VII, γα

107쪽

91 P. VIRGILII MARON is

Thestylis ot rapido sessis messoribus aestu Allia serpyllii in quo lic rhas contundit olentis: At me iam raucis, tua dum vestigia lustro, Sole sub ardenti resonant arbusta cicadis. Nonne fuit satius, tristes Amaryllidis iras

ant Moret. Daem. lacertas idem fragm. Moret. et rodd. Plures ap. Burin . . it. 4 h. sec. - o. ra bisso enirn . Clericus, rustice a Biimianno exagitatus, q ram- qtiam et illud Lene dicitur et lorum fratri t. - ti. Nonnulli adfia; antiquus uios Conmnas geminas tina lanium scribendi. In latilius itinere nihil attinet. Porro alii semiliam , semul iam , fer elium : sed est quod latine scribi debuit semullum. - a. Ac ni iti. Is insitis malebat distinguere: At me, eum raueis adis, resonant arbusta ut Ecl. I, 5. - Ι4. metius Zulich. , ex interpreta

aione

magno, pria sol rapiatus dicitur, ducto voea iniici ab iis, qui ropi

Curata b. magno et in i ita O seiun- Ur, ad Oque incalescunt. DrVon . Burmanniis, qui h. l. Clericum exagitat, ipso nimis arguto DXPO- Nit, aestum , qui Dines messoribus

rapit. Alio modo flamma rapit ,

tum, noc des finit, bono nn male, modis graviter ne vatili . Simile eduli uin ossμ vidi tur moreto: quod rarmine descrip tim habeti in A. ALIta v ro sor7 vllumque in morantur simplicitor, quia talium homi num iii illi ψ tori t. quotidianus cibus Θrant; nam, quod ideo mari-duons, εν aiulat, rit Oilori gravitate serpora tofi et sporpios sus arciat v. Plin. Valer. IV, 37, Pi Ursin. in Virg. cidi. nil L. l.), id vorta, ne subtilitor magiς, quam re fili Crim sit, vereor. Eoi Pylium cssu

nostrum quendet, 'id iam mel, wilde, Thvmian , Martilius a IGeorg. IV, 3o doeet; dubii alit alii,

uti divorqum Sit. I. Arbusta resonant ci ιs me-Cr4m l . me cantanto, illis uti a Stridentibus. Nam ita mecum a Cri P r

jubet ratio grammatica, iam hie illustrabo. G. I, 41 Is uiarosquσυiae mecum miseratus agrest 'se m

cum, qui eos mis ror ipRe. Go. II, 8 musto tinge noma me iam Cruras mecum, qui et ipso lingo, Dalco uvas. En . I 6 5 Sed magno AEneae

mecum teneatur amore. m Crim, simul, ut ego rius amiar teri UOr.

Montinisse dotiobam ti: c, ad locumri n. IV, iis ex podiondum, tibi Iuno ad Venorom : mecum erit is Ie aborr orit tilii labor hic una m - um; me una tecum allaboranto. In aliis locis res est aportior Ut stati in itis. vs. 3i Mecum tina insili is imitabere Pana eanendo, Una mecum, filii ipso imitor. Apud II Orat. sic collige mecum. Eod ii,

igitur modo h. l. arbusta 3 csoniant cicadis mecum , Ino canente; rem ori aut arbusta et cicadis Stro-Pentibus et mo una canunt C.

108쪽

BUCOLICA. ECLOGA II. 93Atquc superba pati fastidia 3 nonne Menalcanῖ ' is

Quamvis ille niger, quamvis tu candidus ESSES. O forinose puer, nimium ne crede colori. Alba ligustra cadunt, vaccinia nigra leguntur. Dospectus tibi sum, nec, qui sim, qlucris, Alexi; tuam divos pecoris, nivei quam lactis abuta dun S. dio Mille motu Siculis errant in montibus agnae. Lac mihi non . estate novum, non frigore de fit.

5. Menati an a Pictici ex optimis pommemlatum, a Pulmann. aliis receptuni; alii Mimatram. In his igitur si meca termitiatio Prii ex tuisitiore habita ae t. v. ad us. . - 9. qui sim I ita meliores ap. Picr. et liritis. cons. ad Pal. I. I9. Vulca. rum aliis codd. quas sura. Primum um aluin video in Pulm min. et iii ineliti. Est qui mollius et doctius. vid. I tritis. - ao. 1iiDei et ad pecoris et ad Melis , nam ut mi in lite recte dicitur, referri IN 'st. Prius Ferv. et Mart. , i,inlex iii Ileius . . sequuntur. in pecore epitlieton majorem vim quam in lacte niveo licitiet. Si tamen porticum morem, de ilaia 1i OH ut ad 1, 35, si Porro aurem, Cous itas. ion dubitaliis eo modo ilistinguere, quo nunc serimus. - 2 a. I in mihi Meuag. ait. no hi re alii ap. R irin. . sit Goth. Pr. Lac mihi νwn resinae, Nootim n- δεμ

re d si e ita distinguit Burin. Hieme enim iac notrum s v. Ei l. V, 67 suppetere .

id demum esse gloriosui n. Atqui ineunte hic me partum didunt Oves. Verum, etiamsi post noυiam distinguas, repetendum ratique idem voc. in altero ine ris

orna ruri natus. m. ne crede, confido formae.

Ser 'ius se Sallustio laudat: ν irtuti

v. h. l. Corda. cf. itis. v. 63. X, 39, ctili. Theocr. Idvss. X. 28 Καὶ τι Iονρ ἐλαν ἐντι, καὶ α

intelligi cciti tendo Lat: caussas tirM-viter reconsuit Ruariis ad Eol. III, 6 I. Add. nunc Selire hor. ait Tliorierit. X, 28. Scd do li9ustris, Italiae flore, major dubitatio. v. Martin. ad li. l. V ultro troene, Ra in eide, reddunt; alii convolυulum mnio. rem iniselligunt Plinius urtiorem appellat. ,ru'cis cyprux. cf. Potn-POu. Sati. Sufficit, ii iiic niar na, licet pulcitrum, ii egligi, dum liva-

109쪽

Canto, quae solitus, si quando armenta Vocabat, Amphion Dircaeus in Actaeo Λracyntho.

de hieme. De colust o vero non arripi Potest. v. Martin. Lorum ante Octavis labilit et expressit Ovid. Met. XIII, 829. - 23. si cyimnto arm. υ Arabunt nis. Barth. Burua. conj. Docabaria. - 24. Serihi ur Arachinctus, Arachinius etc.; item Am theo, lapsu vario. Item Doeus. At est Pindar. D. 9. I 53 Διρκαιων ὐδατων. Totus versus ex Graeco iactus est: εν Ἀκταίη 'Aρααυνθω, ut adeo manifestum sit poetam Graecum eme expreMum.

beant, ut quotidie lac repens Rpponi possit. Theocritus pro lacte Caseum Posuerat Idyll. XI, 36 ,

etiam hoc ex more harum regi num : vide modo Georg. IlI , 4oo.έο I a 3. Noe imperitum se cantuse e Pronuntiat. armentia vocabat, revocabat, coinppllebat, ut inprimis fit vesperi, ut domum pastor gregem reducat. vid. suaveni locum Apollon. I, 575 sq. et Cerd. Aetaeo Amontho. Hujus

nominis nobilis mons est Acamaniae sive aetoliae; v. vel Strati. X, pag. 6sa A; nam fines harum regionum modo angustius modo latius patuerunt; noli longe uti urbe Pleurono. Ad hunc reserenda hine esse contondit Palinorius Graec. ant. lV, ID, docetque Dum traCtum απιτην dici apud Homerum , quia Ithacuae et Cephalle iliae insulis exadverso situs est in continente. Amphion tamen in Acarnania fuisse nusquam legitur. Occurrit et huic rci ita, ut Partim nos non omnia de hac fabula memorata tenero dicat, partim verba haec iIn Aetaeo AmeFntho, initium cadiminis noti faciat, ut apud Theocr.

Id 1ll. IV, 33, 3a fieri putat, et ut noster Deit Ecl. V, 86. 87, utque

alii sapiunt, v. C. Aristoph. Nub. 964. Alia exempla V. ap. Beoti ad Ilorat. I Surin. 3, Et fori ead eundem modum trali nili Vo

sq. , ut argumenta carminum iri quae Poeta Amorom edocuerit. V rum Fatis contorta ost omnis illa

Palinorii ratio, et tota Amphionis, qui lyrae cantu Thobas pondidit Horat. Ar . 3ci iὶ, tabula ad Bhν tiam pertinet; etiam hic Amphion

Dimaeus a fonte Boeotiae . Tum voronee doficit Aracytithi montis D men et memoria in B Potia: nam non modo Steph. Byz. Asa tan τος, Βοιωτίαι, ἀφ' Αθηνα Α -υν-

et Vibius Sequoster id asserunt, add. Lutat. ad Statii Theh. II, et39, et Sext. adv. Grammat. I, la, P. 27D; Verum et illustris

est Propertii locus III, 3, i l. is. 4i uictoriue ultus matris injuriainὶ canebat Paeana Amphion rupe, Aracynthe, ΠιG. ad quem locum miror in Burmanui edit. nihil esse notatum. Simile quid in Euripidis Antiope lectum fuisse de Amphione, collisehat ex Probo Valketiarius Diatribe pag. 66. 67. Probi verba sunt: Amphionem et Zethum Euripides , Iovis ex Antiopa i etei fila natos, ait cantiando Potuisse armentia Docare. Si recte li: Po a Probo scripta sunt,

firmatur itide lootio Codicis in

Propert. l. c. Prata cruentantur; Zethus Dictorque canebat P. ut sit

Zethus Lictorque Amphion docte

110쪽

BUCOLICA. ECLOGA II. 95

Nec sum adeo informis: nuper me in litore vidi, a Sutium placidum ventis Staret mure; non ego Daphnin Judice te metuam, si nunquam fallat imago. O tantum libeat mecum tibi sordida rura Atque humilis habitare casas, et figere cervos,

II. rvon Ven. Parrhas . , et in nonnullis deest in. - 26. Dum placitum quatitor apud Burina n. mphnin multi Pieriani et Rufiniati. eum pluribus Burman. si Menalcari seri has , dchuit et Daphnin scribi ritui Ptilina iiii. Coumiel. Cons. Ili insad v. 73. Cotificitur res ex V. 5a ram intri ad astra foramus. Itaque Daphium expunxi. DGPlini Rufiniati. p. 272, quod ornari tu,sspi, si tanti esset. - 27. Dilat meliores Pier. et II et iis ; et sic elegantior ferino ferre Putatur Pro vulgari usu fallit, quod erat ante Heius. vulgatu n. Mentet. ι,r. et Veta. fallet. - 28. O lιbeat dantum duo Burm. pro Zethus Amphιonque νιctores.

Nam Priata Zethi, durum

est Priata cruentantur Zetho; et, quae alii conjectant, Pratia cruEn tantur late, v l quae coripetari possint, v. c. lintus Pictorque C. ,

Iubri ea sunt. Quod tandem Aracynthus Acurus vocatur, Puta Eos Pectare, quod motis ille fuit infinitius Boeotiae et Altioae, Unde Actaeus; omnis enim Attica Actima dicitur, h. e. lit Gratis, ab acte, quae pro litore dicitur. Sextus l. I. της Κ κῆρ ε ν οριρ. Λεld.

Barth. ad Stai. II Theb. 239 Ilia Diana suas Cyntho comites assiat, hine Pallas; Aracyntho. Copiosi in locis congerendis Cerda et Mar

tinus.

25. Ε Theocr. VI, 34 sqq. Verum

in eo commode hae e de Cyelopodici poterant; non aeque nunc do pastore, qui melius fonte, rivo, umni, Pro Spe ulo utitur. At Se

vius omnino nygal mare utiquum

esse satis tranquillum, ut imaginem reddat. Videtur is de alto cogitasse; nam ad litus maris facies salii tranquilla et pellucidae fiso Potest: Cons. Cerda et Burm. Servio tameia obtemperarunt alii,

in his Alb. Gentilis, qui de lacu

Mantuario ac ip re maluit , ut Em id. I, γέέ in nre de Timavo Quum placidum Dentis staret mare, h. n veritis, pen Veritos. V. in LGo. IV, 484. cf. Tibull. IV, I, 26. Explieat Seneca Quaest. Dat. V Pr. Itaque si legeras: Quum placidum

venti starot mare, scito illud non stare, xed leviter succuti, et diei tranquilliam , quia nec huc nec illue impetum capiat. Est hoc philosophi artulantis. Quantopor Tassus, dum cundem rem in Am3nta ornar vellet, a rerum natura

recesserit, docuero viri docti. α8. O tantum libeat, ut Thoocr. XI, 65. sordida rura, h. l. non in

vitium dictum, sed pro vilis, Pauper. Servius tibi sordida jungit,

quae tibi sordent. - 29. Ibere ceνυos, si ferae sunt, telo, jaculo, Georg. I, 3O8. aen. V, 5I6. VI, 8o3. cf. Burm. h. l. Venationis tamen studium a vita pastorum alienum esse videtur. Praestat hactenus alterum, quod Servius haliot: α aut furcas, quae figuntur ad casae sustentationem: quae dictae sunteervi, ad similitudinem cornuum

SEARCH

MENU NAVIGATION