P. Virgilius Maro qualem omni parte illustratum tertio pubblicavit Chr. Gottl. Heyne cui Servium pariter integrum et variorum notas cum suis subjunxit N.E. Lemaire volumen primum octavum et ultimum

발행: 1819년

분량: 606페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

316 P. VIRGILII MARON is

Ut nuper, frustra pressabimus ubera palmis.

Heu, heu, quam Pingui macer est mihi taurus in ervol iam Idem amor exitium pecori, pecorisque magistro.

II is certe neque amor Caussa est: vix ossibus haerent. Nescio quis, teneros oculus mihi fascinat agnos.

DAMOETAS.

Dic, quibus in terris, et eris mihi magnus Apollo,

Tris pateat coeli Spatium non ampliuS ulnas. ros

MEN ALCAS.

Dic, quibus in terris inscripti nomina regum

A: s. instas Rom. cum aliis Pier. - 99. Pressiabitis ecl. Ven. mensabimus Glich. puls bimus Moret. - ι . Heus Deus Durariarm. ex nonnullis Pro vulg. Eheu.cons. ad Mi. II, 58. in ervo ab Heins. reductum et firmatum e libris periuraliis, et Plinii ae olumellae auctoritate; vulgo aram, quod Manutiva invexisse videtur: nam Aldd. recte emo. Tuentur arvo nom. Longob. et alii. I. Ante Bum. est ante pecori; in O dd. Pierii et aliorum modo post pecori, modo post nivistro; itaque Durm. sustulit; a Goth. utroque abest. - l Oa. Elegatis ile insit et j a iis Pliani eonjectura est: Hi cerae s neque amor caussa est in υμ OMBus hcerent; eam . que recepere Cuning h. et Brun L. Gulielm. e deui uiodo dispungebat, ut tame his ossibus retineret. Moreti quartus omittit est. - M. Oculis Marius Victorin. Pro mynos habet havsos Goth. pr. - OS. GFII scripserunt nonnulli, ut i,oetam Mantuanum tetigerit Maro. qui bonis omnitius consumtis tantum modo spatii sibi servaverat, quod sepulcro siniceret: ap. Servium et Jun. Philarerv. ulnis Ven. et ed. ven ullas Rom.

O . Ervum loguminis, nostra. tum IVicken, genus, bubus jam olim pastum dari solitum, ut ex Columella doc rit Inlpp. Versus sex pressus ex Theocr. IV, 2o, ut Oa ex IV, IS.

lol. 5. Simpliciter intolligam oujuslihoi loci puteum, in quem

Cum quis deficenderit. tantum caeli prospicit spatium, tantum Paeli, quantum Puteus Pato , h. E. .Pu

rei latitudo permisorii. In talibus Grammatici, quorum pericula iii solvotido aenigniate dabit Servius, Clini Philarg mio, ubi sunt qui ad a, quae, crii uon valde inseniosa, ex ipso Virgilio audita fuerant,

provocant, alia Burmannus, crucem sibi fixam esse putare non debebant. Proposita nuper uti AN hate Divotio ratio, ut ad Panthei tholum referatur, et ah Pastoris ingenio, et ab eo tempore, quo plura hujus modi formae aedis ei Romae visebatitur, plane aliena est. Alio eoque magis arguto, ne Clamon magis vero, lusu possit aliquis huc arcessere cryptam ad Pausilypum in Campania, ejusquctitigressum veterem : quod fecit

132쪽

BUCOLICA. ECLOGA III. II 7

Nascantur flores; et Phyllida solus habeto.

Non nostrum inter vos luntas componere Iitis :

Et vitula tu dignus, et hic: set quisquis amoros'

'Aut metuet dulcis, aut experietur amaro S. ' Ho

Destrum inter nos 1 arrhas. inter VOM. pr. liorat. I. EPP a, tr. 2 a Nestor commnere lites Inter Peliden festituit et inter Atri len. - mpius es, et Goua. Pr - Ο. metimi et evertatur Ven. et experietur Leid. duo tum oth. see. metuet et evertatur Nisi et . quartus. V erius conjiciebat et quisquis an im aut mctuet, elu ea citit everis tur amores. Ita sane metuet inagis conveni . nec pit hoe wakelie id. Noti litin me maenitet eorum, quae ante hos XX annos in Notis Dioxqii. in Addendis I om. IV. p. ai S adserti,serati, : necdum, etsi discendi valde cupidus. vidi rillam ration m aut gratii illati eae aut sententiae satis Corasentanearn, qua scabribi versus defendi i 1υς iiit. Nam quae tandem iure est sententia: Et tutula tu dista et hin, et quisquis: cit uterque vitula remunerandus sit salmi alter poculum ferre dehehat ; in illo minus ferri ire, est, ut et tertius altilia is vitulam serat, et oi mos alii Prae iIiiii in i lem serant, et quidem non propter victoriam, sed ProPter amores infaustos. Quis tandem locus praeinio in hoc' et quorsum vitula 3 an vitellae amatae loco' Sin sententiam es, an lece lenittitis sejunotam sarias, ut sit: vel At quι, quis amo es Aut meliaet - aut e terietur, Primo sententia est Contorta . o cura, et, si expeditam dederis, a loco aliena ; quorsum enim re Pente amores

de 'i o sup . ad Erl. II, I 8, in cuius foliis passini lite rufi AI insori Irtas, sive ut Αι, Αι, heus heu l .lliae Apollinis de Iliacintho lamenta

XIII, 3r 8. Reis es duces Graeaeoru invoco Homo rica . Apud Cicor ito in

Phνuida, quam uterque umi Cum sibi vindicarat. v. 76 sq.

obvium habe aut, non tamen, quid

ad reliquam sentcntiam faciant, ab ullo interpret monitum nutdictum est, ne quo unquam dici Posso, existimo. Referre interprelum commenta nil ut tinoi; frigero nim ea cum ipso Parini ne n P esse est. Veriam Palauno id jus in Odi aris bitrium facit, tit utri tussi e Parem esse dicat, iit adeo altor, Morin eas, vitula, uti Dam cita in sponsio no posita, Dat mrtas urit m Poculo Ligitio Meti alca dii: nus videri deheu . Iam, quorsum ri liqua hoc Pt seq. VerΝu APH tent, non facito dicas; ite lue quicquam ex Cali'ur

nio EcL Il, 99 divines, ubi haec

adumbrat : Este pares et ab hoe

133쪽

ii 8 P. VIRGILII MARONI sClaudito jam rivos, pueri : sat prata hil, runt

de ea ritu agebatur; praemiurn dehebatur ci, qui cantu superior esset; nune autem ambo cantu erist Pares, non amore felices arit in soli es; tum vero erammaticae adversatur hoc, ut quis Puis sit unusquisque. Nam quisquis relativam vim Latio . nec absolute i,otii potest; nisi addito aut subintellecto verim ; quisquis ille suerit, quicquid illud est: multo minus quisquis de duobus pro ratemi e dictum esse potest. Mihi itaque satis liquere videtur, duo hos vervus esse settim Gramma- iri, qui supplere viaehat sontentiam breviter a poeta enuntia am e non nostr minter tantas componere lites. Forte plures interpolationis a M tores mere. Adscripserat Di ioe: Et υitula tu dignus et hic Poculo. Casu appinxerat alius versum Patarneli iam ita margine : Aut metuat dulces aut exsteriatur amares. Folt librarius, qrii ut ruinque versum male consarcina uam intexeret. Fmatur tamen Per me judicio quisque suo.

III. Cliati dite jam rivos. Exisse Pala a noti in tolligondus , ut servis suis imperaret . ut rivo S u Canales ad irrisanda prata aperirent; interea a Menalca et Damoeta ar Litor advocatus, nune, finito certam in , ad servos suos iterum se convertit. vid. Serv. et Burruau eous. Calpurn. II, 96. 97.

134쪽

BUCOLICA. ECLOGA IV.

Is hae Ecloga interpretanda dici vix potest, quam inanem operam et olim Grammatici ci hinc viri docti vacia religione capti navaverint. Vam inurionem Si irae de Christi narratibus expressam esse, quam Virgilius ingeniose ad natales nobilis :Pueri transtulerit, jam Lactantius, Instit. VII, 24 statuebat, et Constantinus M. in orat. ad Sanctorum coetum, graeco reddita a non indocto homine, Eusebii libris de Vita Constantini adjuncta c. 39 sq. quam in Exc. I ad Bucolica iterum excudi Curavi demonstrare voluit, ejiisque auctoritatem cum ista aetate plerumque Christiani homines CL Uemsdorf. Poet. min. To. IV, p. 767 s Iq. , tum aetatibus nostris viri docti sequuti sunt plerique omnes, de via ac ratione tantum solliciti, qua reconditum hujusmodi vaticinium ad Romanos pe Venire potu serit. Vide inprimis Chianiners Vindicarion of the Desiense of Christianisγ Book II, Ch. 2, secl. I, et T. II. Posse scri t. p. 44. kVhiston's Surelement to the literat accomplishment of Sor ture Proρhecies p. 94 sq. Cudwons, Systema Imtelleci. c. l I, S i 6. Certis tamen rerum argumentis des ituitur ista opinio; quamvis ea multis aliis exornari possit, quae a viris doctis minus animadversa sunt. Sic , V. C. e Joseph. Ant. XV. 13, qui Uerodem regem Pollionis hospitio et ami- Citia usum esso memorat, colligere aliquis possit, ab Herode facito, Virgilio praesente, Pollioni de Mossia narrari, aut Nicolaum Damascenum, doctum hominem, cujus ministerio Herodes usus est, Augusto percarum, de Iudaeorum Opinionibus commemorare potuisse, et id genus alia. Enimvero, qui Cunque sensum Romanorum et ingenium vel e longinquo inspexit, facile tenebit, nunquam Iudaeorum tantam auci

135쪽

ritat m ac si lem aut suisse aut esso potuisse apud Romanos longes aliis sensibus, reliI:ioitibus, judiciis imbutos, ut istorum opitii oues Publi Ce admitterent et carminibus celebrarent. Meminit superstitioni R Jhadaicae Horatius e verum ut eam risu exploderet. Altamen v I sic vulgata esse potuit tam a itide ab Oriente propagata, de Byge vetitur , de heroe nas- Cituro, de novi saeculi, novi rerum ordinis imminente fatali

exordio. Nam simili mosio alias quoque superstitiones, maxime vaticiniorum, Pervagatas esse Plura loca reperimus; Η mam au leui a cori fluente undique multitudine eas maturius delatas esse quid miro muri Ut ordine agamus; videamus primo loco, quo inam carminis argumentum sit iter se spectati. Carmen hucolicum ad Coti Aulona, quem v. II Pollionem nominat, se Exorsum messe Prositetur Maro: I-3. Agi nunC ultimam a talem a Sibylla me inciratam: inde restitutionem rerum in Pristinam

Ii ominiim Progeniem, melioris aetatis vitam, lilimano generi redituram esse Pronuntiat; id quo eventuriam essD Prastro aliquo riaio, in Pollionis quidem Consulatu, 4 - 14. Illo adscriptus orit heroibus, et orbis terrarum Pa Cati erit regnator, 35-i'. Iam vero melior illa aetas, aetati aureae ac Saturniae similis, per gradus succc isti, ita ut Priero nato exordia, 18 - 25; incrementa v Dro sua hahitura sit, quando ille ad levori , 26 - 36; cumulata autem ut sit et perso ta ab omnitius partibus, ubi ille ad virilem aetateni pervenerit: 37 - 45 noli qua sunt exultantis laetitia et vota iacientis ac gratulantis pocuP: 46 ad fili. Jam in liis tacito agnoscas, si modo nulla praevia opinione

imbutus a C sseris, Primo Poetam Phantasmata ab aureaes tatis narratiODibus petiisse; tum vero, eum illa cumulasse in certo nil quo sui I mporis Eu ritu declarando, quem paullo obscurius designavit, quoniam in vaticini iam rem mutavit, adeoque vaticinantis verbis et phantasmatibias sensa sua exposuit. Solent autem po lae cupide et a nihiliose vaticinia argumenta carminum facer , cum nihil ad enthusiasmi impraeticum sit accommodatius: quod multis exemplis docerii Fosset, si nunc id ageretur. Summa sententiarum haec est, iii R quiitiaram essit temporum felicitatem magnam; eamque initium habituram esse a natalibus pueri, Pollion E COs. nati.

136쪽

BUCOLICA. ECLOGA IV.

tam rerum Conversionem eo nato insequuturam polliceri Posset, hoc est, quod quaeritur. SCilicet inter omnes populos, magna inprimis aliqua Calainitate oppr AsOS, vaticinia circumferri assolent, quae sive graviora minari sives laetiora isolent polliceri, eaque, necessaria rerum vicissitudino, melioritius aliquando succo lentibus temporibus, fere semper eventum habent. Nullo tamen tompore vatiCiniorum insanius fuit studium, quam sub Oxtrema rei Philiti Cae nomanae tem Pora, primosque Imperatores; cum bollorum civilium calamitates hominum animos torroribus omnis genoris agitatos nil varia portentorum, prodigiorum et vaticiniorum ludibria Convertissent. In primis autem ad Sibyllas multa vaticinia referebant, cujuη Oraculorum generis om uino et alias inter Romanos et tunc multo magis orat magna auctoritas. Collegit ex illa aetate oracula nonnulla Sibyllina Fabricius Bibl. r. ΤOm. I, lib. I, c. 3o, S 6 sqq. Sed rem satis vel unus Sumtonii locus Octav. c. 3i declarat; cum Augustus librorum fatidicorum Graeci Latinique generis, qui nullis vel parum

idoneis auctoribus ferebantur, supra dura millia contrassa tin-dique crenuet erit. Iam in magno illo numero vaticini arum et

orisCulorum , quae Partim superstitione partim fraudibus hominum celubrata, et sive sub aliis nominibus si vo sub Sibyllarum Domine passim vendita fuero, unum fuit aliquod, quod magnam aliqua in solicitatem futuram promitteret, ,riusque descriptioncm ab iis, quae de saeculo aurco mem raSsent melae, mutuaretur. Erat alia ab Etruscis prosccta fama de octo saeculis genti Ε ruscae datis, et de saeculo notioinde a Sulla exorso, tum de decimo, Periodi rerum, quae tum erat, fine: cf. Censorin. c. I . Plutarch. in Sulla p. 456 Λ

Opinionis vestigium aliquod apud Sorv. ad Ecl. IX, 4 est

de noni saeculi exitu et ingressu decimi. Erat alia de magno anno vertente e Platonicis et Stoicis petita opinio, quo om

nium rerum πιακυκλωπις et ἀποκαταστα- esset sutura, tum

alia de magno Rege ventum fama: vid. Sueton. Aug. 94, quae iterum sub Nerone increbuit: Sueton. Vespas. 4. Sol l enim ejusmodi superstilici vulgo variis modis Circumferri, tunec ii, variari. Quascunque autem in hoc genere descriptiones novae selicitatis habemus, sive in Oriciatis sive in Graecis ac B manis Poctis, omnes sere inter se ου imiles sunt: bestiae ac ferae Cicures, Serpentes innocui, fruges nullo Cultu enatae,

mare placidum, dii praesentes in terris aliaque rius modi in Distrigod by GO le

137쪽

P. VIRGILII MARONI s

omniinis memorantur. Nullum in his phantasma est, quod iota men fi humana magno metu contacta con Cipere possit, si ad vitae simplicitatem , a pestibus et mali S magnariam rari,itim et magnorum imperiorum liberatam, Cogitatione soro tralpri t. Hae enit m aetatis aureae, saeculi Saturnii, hona cinstituunt. Translata Pa partim ad Elysium, et ad Hypem bot eras, aC similia comm nta. Hoc itaque ora Culo et vaticinio seu Commento ingenioso Virgilii is commodo usus osse, et, quae de aetate nurea, inprimis ab Hesiodo, memorantur, ad ea tempora, in quibus hanc eclolgam Acril, ret, et ad pueri, circa id tempus nascituri, natales, qransi Cum iis aetas aurea initium habitura sit, transtulisso videri lebet. In quo aliquid sumi a viris doctis video, quod omnino necesse esse non video; volunt enim puerum nasciturum novi rerum ordini R auctorem, certe pi-IInus, a Poeta Pronuntiari: quod ita so noti linhet. Τempora felicia nil osse succossura, Poria in trist init iram nata libris pueri ita asAignat, ut Cum vitae hunintiae gradibus on inor montati abitura eqsc cistendat. Potest ita novi sa culi felicitas, Oxpace Iirundusina ducta, simpliciter, tanquam Θpochae, alligari natalibus pueri, qui tum expectabantur. Fuit enim annias V. C. pisi, Coss. C. Asinio Pollione si Cn. Domitici Calvino, ut ex V. tr. Iu Patet. Eo itaque anno, post summos, ne hellum civile inter Octaviarium Di M. ADtonium, qui ex Asia cum copi in in Italiam traj Cerat, re rudes eret, metus,

Maecenatis et Pollioni R opera Brundisii pax composita fuit, cujus quasi pignus octavia , octaviani soror, Antonio in

in atrimonium tradita os t. Erat ea cx Priore marito, Marcello,

gravida, id quod di sortis verbis Dio memorat, lib. XLV MI,

c.'; iriniatem illum Μ. Marcellum, generum mox Augusti, de quo Aii. VI locus isobilis est, misso PDinrit; an omni dubitatiori majus hoc sit, non cum Catrom, qui subi Ciam hanc Badio Asconsio aliisque ration m tanquam n Se Pr fectam mirifica vanitate jactat, dρ id oro ait sim: sunt nim, quae contra moneri possint. Sed, cum ea pace confirmata tandem publica tranquillitas videretiar, satis commode Vi gilius hunc tanquam fundum sui Carminis DC re potuit, ut

eX eo tempore, rerum fortuna in melius mutata, nurΡam aetat in sse reversuram di Pret, eamque Rentcntiam iis omnibus exornaret, quae a poetis de selicitate ejus aetatis commemorari solent. An Saturnaliorum dies intor ea commem

138쪽

BUCOLICA. ECLOGA IV. II 3

randi sint, quibus poeta in rem suam usus sit, paullo loni: ius petita est Conio trara. Haec quidem, quamquam difficultatibus ea suis laboraro non ignoro, inter alia parum Probanda, saltem aliqua cum veri specie disti videntur. In dissicultatibus tamen est in primis haec, quod puer ex Octavia suscipiendus,

non ex novo sed ex pristino matrimonio erat nasciturus: cf.

Vita in Virgilii ad a. 714 exeuntem, ut adeo non apparctat, quanta spos ex liuius pueri natalibus de felicitate publica concipi potuerit; major erat spos ex octaviae prudentia , si Antonium in ossicio retineret. Aliam magnae expectationis prolem eidem anno assignari posse vidorunt alii viri docti, inque his Nauzeus Mom. deI Arad. dos Informi. I Om. XXXI , et jam ante eum vir doc

nCcessit quoque rit Per Sam. uentu, vir clegantis ingenii, in lihello mox commemorando in ex nuptiis Octaviani cum Scribonia, quac lim tamen anno sequente divortium fecit, si scepta ex ea Iulia. Duxorat eam Caesar initio anni, quo Pollio COS. erat, eam irae suti arani exitum, quo pax Brundisina facta est, Par ut vicinam filisse, ex eo intelligitur, quod Iulia sub anni sequentis initium nata sest. Cum in expectatione esset Roma, quam prolem Scribouia editura esset, qNippe uxor Caesaris, III viri jam tum L pidi et Antonii praevalentis opibus, potuit Virgilii is filium ominari et meliorem inde rerum conditioncm augurari; etsi de Augusto rerum domino non dum illo anno quisquam cogitare Poterat. Errat inter duo hos partus interpretati O , cum uterque

habeat, quod judicium inclinare possit. Quod Pollicini inscripta est Ecloga, pro priore opinione facit, quandoquidem is inter eos fuit, per quos pax Brundusina suit composita: missus erat ab Antonio, eui fuit familiaris et studiosissimus; ex nuptiis adeo eius cum Octavia haud parum laetam spem Concipere debuit. Nee obstat, quod idem Pollio mox iterum in Antonii partibus fuit: est enim res ex ejus' anni, quo paX facta est, aetis dispicienda. Iam quod ad Pollionis filium, Saloninum, vulgo e Se

vianis commentis ud v. ii. idque coloris doctius pers qi litiis est Boncier. Dixe. Mad. Tom. II, pag. 388 , aut ad Salonini fratrem, C. Asinium Gallum, ex alio istis Commentariis adstito Panno ad V. I, res resertur non magis fide historica nititur; nam Pollioni puerum illo anno natum esse

139쪽

idii P. VIRGILII MARONI s

igi oramus. Esset adeo hoc, inferro aliquid de suo in poetam. et tum ex eo quod intulimus, probationes petere. In Drusum incidisse virum diactum video in Cominent. I revolt. I7o3, P. 7, id vero tem Porum rerumque rationibus repugnat: Cf. Iluicus pr. hujus Ecloigae. Multo voro molostiorem et nulla

DPQ tuendam ration in proposuit Vii: nolitis sin Bibliotu Germ. I Om. XXXV, par . t 73 sqq. , qui hanc Eclo::ani in innum 73 a conjecit, ut in mera v. ii de M. Tullio Cicerone, M. F. Consule Sus locio 7ai, accipiat, et Trallio pro Pollio i

Igat, ct ad magnae serae Aloxnridi inar initium, quod a mas: iii cycli canicularis, qui est 146i annorum, decimo quarto So Cillo Procedebat, rotulit; quae sententia cum tinctenus speciosa sit, ut valde probabile fiat, poetam ad magnam istam aeram, quae pro DC Olutione magni anni et omnium rerram habebatiir, respexisse cs. Vignotos, Chronologie ιD PILAt. . intes, Tom. lI, p. 7io. 7iI , in uni tam tamen memoratum 73o rejici ipsa Ecloga non potest, nisi perquam

contorto et advorsa rorum verborumque Omni uatura, Ut Prohare se eam rem Durmarino potuisse mirer. Enimvero quorsum hi num otium contero in exponcndis opinationi

bus et hariolationibus, in quibus nihil ad liquidum perduci

potest i iQuid autem, si ne locus quidem hariolationi est, quis Puer ille fuerit, quem Maro nascentem memorat Z Potest enim ille nihili aliud voluisse, quam, calamitosis bellorum

civilium tempori hus successura nunc esse tempora laetiora; quae εν φαντα ἄνδης Poeta per aetates mythicas declarat; cum autem funestum hoc et ferreum saeclitum non Protinus mutari possct in aureum, inversa ratione per gradus reS ad Saeculum aureum adducenda suit. Cum porro melior rerum conditio esse nequeat, nisi homines meliores deterioribus suc-CESserint: eam rationem ingressus Esse Putari potest, ut

HOWanι Progeniem Prodituram esse dicat; haec progenies ut Primordia sua habeat necesse est; deflexit ita liae orationem axi Puerum illum , qui primus in hujus scuculi ausPiciis est nascicurus. Nunc succurrebat vaticinium illud vulgatum denege Seu heroo venturo, seu nascituro. In hanC sere sententiam vidi quoque incidisse unum sex meis olim familiaribus Κuithan, Trentoniensem ncuti ingenii juvenem, nectorem nun C Gymnasii Litinensis Uest phaliae. Puprum illum διογινη. iam hemis Domitie et loco recte impertiit; potuere quoque

140쪽

Iovis pueri incunabula a iiiiiio poetae insidere; recte quoqu Patrias Hrmωs Commemorat, natu fi enim ille puer est a deo aliquo, tanquam heros. Manent quidem vel sic in figmento

IioC Doti nulla Obscura nec satis commode inventa; verum Probe arrogantem esse necesse foret eum, qui hoc sibi sumeret, aut sibi satis Consideret, ut omnia a se expedita inhOC Carmine esse pronuntiet; ipsa enim res, Vaticinii indoles et lex, enuntiationis moduη per mSthica Ornamenta, omnem conatum sufflaminant.

Non oraculum Sibyllae sed Hesiodi quatuor aetates a Maronis respici cola tendebat Fabric. in Bibl. Gr. I Om. 1, 3ι, 30. Fuere tamen hujus genoris et vatum et Poetarum lusus multi alii. In ipso quoquo Hesiodo non Satis aperta est auatum ratio, loco forte interpolato. De Obscurita in carminis Perperum Conqueruntur homines docti, quandoquidem hoc ipsum ad vaticinii indolem pertinet, Mi Per ambages obscurata si oratio. Tum vero singulos versus ad Singulare aliquod ist

Tum temporum factum r vocare velle, non minus inane studium est, quam quod interpretes oraculorum Sacrorum sequi videas, cum singula phantasmata vatum, tanquam si in annalibus Taciti alicujus versoritur, iriter ipsas res gestas referunt, et poetica ornamenta ad DCtorum fidem Oxplorant. Etiam Lowthius Summe Von. Episc. Ι,ondin. Pra loci. XXI erudite de hac Ecloga agit, eamqiae omnino expcdiri posse negat, nec multum abest, quin sibi Persuadeat, Non sine veri dei afflatu eam scriptam osse : cori tra quam sententia in dispulatum est nuper singulari librito a Viro docto, Gm. Henio. Si quis tamen animo reputet, aliorum quin te P pulorum, Praeter Judaeos, vates et vaticinia olim fuisse peris magno numero; eorum Porro vatum ingenia non minus incaluisse phantasmatibus sti visis praeti Cis, seu poeticum o natum admittentibus; quotiesque in eodem at gramento seu calamitatum praedi Cendarum seu feli Citalis publicae privataeque ostendendae versareratur, necessario in eadem rerumphantasmata eos incidere debuisse : non adeo mirabitur, adumbr3tas esse in hoc carmine, ut in tot aliis, rerum species ac formas ex aetate aurea iisqMe similes, quae in Nehrai eis vatibus Occurrunt; ut illud taceam, in magno illo Sihyllinorum Draculorum numero, quem Paullo ante vidimus,

multa esse debuisse a Syris et Iudaeis hominibus propagata. Noluere viri docti hanc Eclogam inter Bucolica referri: quae

SEARCH

MENU NAVIGATION