장음표시 사용
231쪽
lateat non video. Sirapicor ενιυν Ess' factum ex fine versus se . ποιη , quod rahique eorruptum πισσης, ποι-ης ,
4. o trem viilgo altero loco cum vitio versus. Matini ἀλετο. 23. κώπα πυκπε' editum a Vales. Vulgo : κατα παμπαν. Ex iis, q iae Constantinus interiiretationis caussa adjecit, Putes eum legisse : Ασσύραν, Θ eis. λ ι κατα--ον- μον ' Perporam accel, tis Maronis ve his I 8. ηχΘοWο. Gra arae Sunt areae, spiris. Vulgo ποντο Sitie sensu. Et si hoc ipsi in Consi Antinus interpretatur τοι πεστιν ο καρποe τοὐλιου νομου ηγετο εἰς χρειαν.
37. Me παρ' Maiit. H. Me ρτος. Alterum tamen cum ἄρα bene Convenit. 38. Vulgo em ρι αμοῖρον λ ι- προτατοι ν .... Ex Marone Cedet et ipse mori sector, nec nautka Pinus Mutribit merces in promtu est in α ριστ latere ναμνm et in αλιτ . latere ἀλιτρ. Vidit jam Maiit. ἁλιτρύσοις Uirtione consectis legendum esse. In fine versus deficit vox, quae naυ0ntionem declarat. Vales. posuerat . Nox φυομενων ἄμυδu, h. ἄμα, non dispergim , sed promiscue ubique. o. 41. Ἀγρae δ' se. ἔσται. Editum
, δρεπανου h. l. sit. Parum id romin modum, nisi sit ἀμα pro frondatione
die a 4 a. Non necesse, ut homo tingat lanam; aries ipse mutabit eam purpura : παρατρέψ N Fc. 'riast .
232쪽
Ecl. VI, 6. 7 namque super tibi erunt qui dicere laudes , Vare , tuas
cupiant, et tristia condere bella. t . te nostree, Vare, Myricae, Te nemus Omne canetr nec Phoebo gratior ulla est , quam sibi quin Vari prπ- scripsit pagina nomen. Uri. IX, 27 Vare , tuum nomen - Cantantes
sublime ferent ad sidera cycni. Quae ex his de Varo, cui Ecloga inscripta, si modo in utraque Eeloga de eodμm Varo agitur, colligi po8sunt, haec sunt : fuisse hominem Maroni amicissimum ; Musis gratum et jucundum nomen; eum rebus bellicis clarum misso et tristin condere bella , promitti ei nominis immortalitatem ; suisse quoquo aliquam eju8 6ra etiam ac meritum apud Mantuanos , in vindicandis iis a veteranorum injuriis. Nec tam n illa sufficiunt ad declarandum , quisnam ille Varus fuerit; cum tot gentium, ut Quinctiliae , Pompeiae, Atiae, Liciniae, c
M. M. Vales. malit παρα πρέψει sed quid παρα sit, non a sequor. So. ορα. Vulgo ορίαν, quod Homericum esset; sed in tali carmine vix
52. Α- in personam abiit. Miras in his verss. turbas sarit Vales.
55. πληξειεν. πλησσειν Per utere FeMin luctu aeta vulnere pro ν κἄν ni icorruptus et mancus Ioeus est.
. ita ιδ σαν ἱρων. Turbatum et hiemat in Graeci , ut ab interpretibus in Latinis: Ἀρχεο μειδιό - ανορα in codd. μιιDA At ἄν ορῶν. Verum vidit jam Vales.sia. Interpolatum hoe in Graeeis, ut sensus ait: Λt lihi non mortales pare lea suemuit
233쪽
gnomon illud fuerit, Dee alia iii scriptoribus Vari huius memoria satis liciti illo prodita sit. Grammatici vero mulici magis turbant disputati
DPm, Cum non modo Pluryx Varos confundant, verum et Varium cum Varo misceant. Frane. Aristus in Cremona literata T. I. P. 27 sq. , a quo haec fi verius tractata Pxpectabam , et ipse diversos hominos miscuit; reprehensus jam hoc nomino a populari in Gio male de ' Leteratid' Italia Το. X, p. 264 sqq. 3. Dignum lamen nomen hominis a Marone
a m studiose celoti rati, ut paucis do eo agatur. Nescio enim, quomodo accidit, ut istis aetatibus, quibus magna rorum inversio facta est, magnique viri, et rebus gestis et ingenio clari, floruere , nullum nomen sit , quod non animum imp Ellat et studium nostrum in se convertat. Tum vero, si magni viri studio semel tenemur, etiam amicos lus cognoscere avide cupimu q. s cornamus primo Varos, quos temore huc Vocarunt Grammatici.
P. Quinctilium Varum V. C. 76i in Germania caesum jam ipsa tem- Porum ratio excludit ; si quidem florente aetato Virgilius hoc carmen scripsit. Eadem de caussa locum risee hahot P. Alfenus scribitur et
Alphenus et Alpii ius Varus, Cos. 754, nobilis I Cius, ad quem malore tu loro Horatii locum sal. I, 3, 33o. Alium Alfenum Varum ah Augusto Tranqpadanae provinciae et agris dividundis praefectum , ne Virgilio ager eriperetur, Curasse, In morant Serviatia ad Eel. VI, 6 et in P olido donato s. 3o. Hun Sse de quo Virgilius hac. Ε l. VI, tam magnifieo loquitur, probabile fieret: si mododo ii minis rebuq bello gestis aliquid constaret, quae tantae S Sont, ut carmini epico materiem idoneam Praeberent. Quin et ilium , aculum et govorum illum criticum np. Horat. Art. 438, de cujus morte solatur Virgilium suum Horatius I Carm. a , et 'litoni Hieronymus Cliron. Eugeb. Cromonensem apPellat, enotato rius utario
emortuali ad Olymp. t 8 i, i lJ. C. 73o, ante C. N. 24 , nulla idonea
auctoritat se Vari cognomine appollant Grammatici, Se vius ad MI. V, 2 , et Schol. Horat. os. Dua us ad Mi. VI, 7. Q. Alium Vamna ex Carsaris comment. de B. G. VIII, 28 B. Civ. III, 3 hu vocat Martin. Dominis similitudine inductus. Q. VAR. occurrit in Sarda Daetvlioth. Lipp. Tom. II, 2, 219. L. Varus , Epicureus, CaesariS amicus, memoratur a P. Quin tit. I. r. VI, 3, 78. Nullam hic loclionis varietatem notatam video; ut ne in altero lopo X, 3, 3. Vinyilium paucissimos die composuisse Demus
In dubitatum qiuoque Vari nomen ost ap. Horat. I, I 8 Carm. Nullam, Vare, sacra. Et Epod. V, 73, ubi Canidia in eum, tanquam in Constan
Nihil in his ost, quo mani stum fiat, an de oodom Varo agatur. Quin oratii ami us suit, pi, iiii et Virgilii esse; potuit idem Caesaris a mi Cus sse. Pria oodem itaques cum L. Varo Epicuroo habu runt cum virid Dii, iti hi g Masson. Vii. Horat. p. 222. Eidem adeo ct haec Eclossa VI tu cripta videri potest: si verum est, quod Servii ad v. SI, Phocin
234쪽
in Vita Virg. v. 63, Donati in V. V. fido traditur, in V. 3l sqq. Epicureum dogma proponi; si porro Srionis, pli dosophi El,icurei
e Ciceron noti, una rum Varo auditor fuit Virgilitis. Sunt in non hue omnia tam paraim firmatae fidoi, ut nihil illis pquidoni confidum. Cisntra gravem dubitationem movet adversus hanc Massoni opinionem hoe, quod Varus Virgilii nostri bello clarux fuit: nam Eol. Vt erunt, qui dicete Ditilas, Viane, tuas cupiant et triettia condere bella r id quod in Epirureum illum philosophum non radit. In loco Εel. IX, 35 vulgo lenebatur : Nam neque adhuc maro Dideor nec dicere cinna Digna, sed a Uufos inter strepere anser olores. Si hoc recte se haberet : recte in reos : Varum aut poetani arit carminum judicem tumum fuisse; prius illud ustrius ; nam Cinna notus sali poeta fuit, non Priticus ; ita vero de Varo poeta multo in or duhitatio sub- rietur. Enimvoro multo probabilius fit, Vario logondum et do L. Va-ν io tragico locum aceipiendum ess , de quo v. ad Donat. Vii. Virg. s. 3o et 53. atque secundum haec Vario reposui. Apud Servium ad Eel. IX, 35 legitur: . Nam Varus victor et dux suit, cui supra hianditur a unde colligit doctiss. Bubnken. ad Vellei p. 364, Varum oum sui se, non Varium, quem Acron narrat ad Ca Sium Parmen om occidendum ab Augusto missum. Veraim et illud Soliolion Aeronis et hoe servit tam pontaminatum est Grammaticorum in pliis , ut vix quicquam inde confietas. In Serviatiis, quisquis illud apposuit, quod paullo ante adscripsi , indocto expressi Horatianum : Scriberis Vario fortis et hostium victor.
Restat pro Varo poeta qui memorari possit locus Ovidii ex Ponto IV, 16, 31 Cum Variis Graech usque darent fera dicta brannis. Duo
traga diarum auctores m morari manis stum est. Gracchum tragicum
illustrat Heina. ad e. l. Cum varii Thyestes tam nobile opus fuerit; Vari autem aliunde nulla prostet memoria ; equidem non dubito in Nasone quoque Varium substituerer etsi is paullo major natu esse debuit Nasone Puer .
EXCURSUS II 'Do Sileno a Sau ris et Nymphis mincto.
Eel. VI, i 3. chromis et MnaUlos in antro Silenum pueri somno videre jacentem - Adgressi, nam saepe senex spe caraninis ambo Luserat, in-Iιeιunt ipsis ex Dincula serti . Addit se sociam , timidisque supervenit Alale, Die Naiadum Pulcherrima. Cum motus m ntis magnis sensibus eontactae et Phaniasmata animi concitati ab aetatum priscarum hominibus nee discemi satis inter so
neu ad Caussas suas POfis tu revocari, adeoques nec re nec nomine no
lari : ad furores illi di initus melitibus immi .sos revoeati sutit , modis
235쪽
aeoliciosos, modo sati distos faciotiant opinioni calores animorem es furores in orgiis Bacchi ei fi et Phrygiis per phoros ad numeros coiicitatos tympanorum et tibiarum moveri soliti : de quibus ad locum Sirationis lib. X. disputatum est alio loco Commentat. Societ. Bes. Se. Gotting. Vol. VIII. ) Jam haec eadem translata esse ad Vates, Et inde ad poetas,
ut et ipsi deo incalescere, furere, Putarentur, nota rDX Pfit.
Inter deos, qui vatibus et poetis furores injicerent, Ai,ollo et Musa mox et Nymphae et alii dii, habiti sunt, tum et Bacchus, qui et in Apollinis et Musarum consortium eo nomine venit. Non mirum itaqueat, cum illo suos comites et ; in primis Baccha , Maenades inde dictas , furore impleret, Silpnum ita ινθιον ab sto redditum osse
ρωθι ἔς narrarunt poetae, ut et vaticinaretur, utilia moneret, tandem et vatum more caneret; itaque eo devotitum est, ut Sileno tribuerentur
carmina, tandem disputationes, de rebus physicis ac divinis r eo modo, qui expositus est a me in argumento hujus Eclogae. Cum semel ea, quae de vate vaticinante narrari solebant , transferri ecepissent ad poetas : Sileno a Virgilio tribuetur hoc quoque, quod vaticinantium erat proprium, ut non nisi inviti et reluctant f deum reci- Perent ; nam Silenus ad carmina sua recitanda non nisi invitus accedit; itaqua vi rogunt eum Satyri, ut alibi videmus Proteum aut Pythiam ad vaticinandum vi admota eo egit qua de re v. dicta ad us. 28. Adseripsi haee in breve collecta in eorum gratiam , quilius haec seripta sunt. Poeta hoc ipsum in lepidum mythum mutavit, cum narre
Satyros duo, qui dudum carmina flagitaverant a Silono, vi tandem
adigere eum voluisse ut caneret, adjutrico NImpha. Versa tamen re in iugum , cum et corollis senem vincirent, et Nympha procacitor riua frontem rubro Pingeret. Inter argumetata operum antiquorum nullum est Copiosius et locupletius Ba obicis orgiis et lusibus. Satiri itaque ludentes, Silenus temulentus et Baechae, h. e. Nymphae cum Barcho bacchantes sunt inter ea in quibus artifices ingenia exercuerunt vel maxime. Sunt quoque in his quae Cum nostro carmine comparari possint. Silenus recubans in pello substrata , utre vini pleno nixus, altera manu Cantharum inversum
tenens qui tamen artifici recentiori vitiatum marmor reficienti de heri videtur in in villa Ludovisi a visitur Boniae, caelo Pasgim e
Est Silenus ad arborem revinctus , Satrro ae Nympha exorantium specie adstantibus, in gemma L perti meγlioth. Milt. I, I, 183.
Sunt alia apud Tanie. Inventum est nuper in finibus Neapolitanis ana glyphum, Silenum in antro sedentem cum Nympha frondem seu sur- Culum Ostentante, exhibens , Saturis duobus auscultantium similibus ; ne antrum Sileni asellus eum duobus Satyriq xaltantibus. Id anasi FPbum e nostro poeta adumbratum esse cen uit Xaver. Mattei iudiss. t 759 edita. Ropetitum anaglyphum parum scite et affabre factum et aere sculptum in odit. Virgilii Ambrotiana. Similis fere argumenti
aliud est anaclyphum , quod ad refert Vir doctus in Diu
236쪽
ad. cortonensis To. I. dus. VIII. aliud vero manifeste expressum o Virgilio marmor XVI figuris, inter quas reste pingens Sileni faetoni, visitur in villa Pombroh. Wilton. Etsi nondum salis confido miliquitati horum monimentorum ; vix enim artifices graret Vietilium edidicerunt.
De C. Cornelio Gam sima Mine de Et horionis Chilias
Mi. VI, 64-73 Tum canit errantem Permessi adsumina Gallum etc., et Ecl. X, a Pauca meo culto, sed quae legat ipsa Lycoris, Carmina sunt dicenda. Est Gallus inter eos hominos , qui aliorum potius laude quam sua virtute, nomen ad posteritatem propagatum habent. Iterum nostra aetate multis de eo egere viri docti per Italiam, dum de rius patria decertarent, aliis eum Foroiulienseri , aliis Forolliriensem fuisse asserentibus. Priores partes tuetur doctiss. Fontanini in Hist. lit. Aquilei I, i, quum fere transcripsit Io. Ios. Liruit in Notirie delia Vite Mopere seritis dia' Leterati deI μι uti Tom. I pr. γ. At pro Foroliuisensibus, post Perogrinum Magerium, Sigism. Marchesium in Supplem. Ιlist. Foroliv. lib. I, p. 34 , et Ge. Viviarium Marehesium in Vitis illustr. Foroliv. lib. II, cap. S, P. 227 sqq. , denuo Pugnavit cruditiss. Morg gnus in opusc. Miso Il. P. Ill Ep. et Io, Add. Burm. ad Antilol. Lat. ΤΟ. I, p. 353. Adeo ot hujus hominis exemplo Propo,ilo contemnor aliquis discat Dominis famam et immortalitatem: in qua et ipsa easus
Conligit tamen inter haec , ut multa , quae ad Galli res spectant, a curatius cori Κtituerentur. Contra vero nec minus alia virorum doctorum argutiis fuere impedita et obscurata, etiam in iis, quae ad Vimilium spectant. De amica Lyco e disputatum est in Argum. Ecl. X. Ingenium Galli set sucultatem poeticam pauca testantur frumcnta, quae supersurat; adefitruunt autem eam veterum praeconia , inquo his Virgilii. Vorum hic non tam ab Elogorum felicitate eum celebrat; quam ab alterius generis carmine : altero loco VI, 7 a Grynei nemoris Origianem urgumentum illius constituisse innuit : nain , eum Gallum summo honore a Musis acceptum narrasset Maro , Linum ait ei fistulam Ηesiodi priPbuisse , verbis adjectigi His ealamis) tibi Grynei nemoris dicatur orbo : Ne quis sit lucus, quo se plus jactet Apollo. Altero loco Εel. X, 5 3. Si Gallus loquitur : Ibo , ait , et Chalcidico quae su almihi condita Demu Carinina r pastoris Siculi modulabor avena. GaIlus adeo vemu michi dico carmina condiderat. Euphorionis carmina respici qui Chalcidensis ox Euboea fuit , satis conventi; riusque necesse eSt Aut transtulisse carmen aliquod in Romanum sermonem Gallum, aut
237쪽
iberiore calamo expressis Re. Pro live est ad conjectandum , carmen de Apolline Gryneo ejusque oraculo fuisse illud ipsum carmen. Hacterius conseritam a Sum, quae apposui. Similia illis habet Sem ius ad Eelon.
Enimvsero viri docti suspicione et opiniatione adjicero alia; ex VI, 69. 7o. ubi calamos ei dant Mus ae , quos ante dederant Ascraeo seni: ordo opus aliquod Euphorionis, quod Hesiodei carminis geri re scripiarum erat, rospici. Jam Euphorion Varroni et Columellae inter scripto-Yeg rei rusticae numeratur ideo carmeti illud nomine insertinetum fuisso visum est ; et est nP. Suidam inter Euphorionis seripta 'MAιδιι. G Orgica suis se illud Censent. Vorum cum argumonto hoc pa-xum conventutit versus stubjecti : His tibi Grynei nemoris dieatur origo Qtc. quid etaim in illi Carini ne Convenire potuit cum Georgicis 3 Videndum itaque est de his paullo diligentius Euphorion , Chalcide Euboeae, ut dixi, oriundus Antiochi M. regis Syria, bibliothecae Praefectus , magna olim fama soria it. De eo post Aleues. ad Helladium Opp. ΤΟ. VI I et Voss. de hist. Gr. I. 37, et de poet. Gr. c. 8 rum Casa uti. ad Suci. Tib. 7o, et Davis. ad Cie. d N. D. II, 64. egit TDupius in Epist. rit. pag. 6i, Emendat. novae odit. To. II, p. et qui alia, quam in quae is inciderat, attulit, FOntaninus in Hist. Iit. Aquilei. p. 29 sqq. Desidoratur tamen vol sic justa
de eo commentatio. Laudantur ap. Steph. BIE. et Athen. Euphorionis N. ι.ε. t. Est Porro de eo Suidae locus in Fi ψορίων, in quo ei tribuuntur opera : o laetae rei. Mopsopia ost idem atque Attica; nam antiquius nomen illud suit ab Oceanido Mopsopia r και ι λογοe
jam dolotum a TOupio, minus tamen bono mutatum in Respexerat in eo opere eos qui deposito eum fraudaverant docueratque eos cortam poenain daturos esse periurii. Inde deductus suprat ad eol ligonda oracula, quae Per spatium mille annorum Prodita Prant, oleventus, quos illa habui rant. Huic Saltem inter se quodammodo conveniunt. At Suidas aut malo exscripta aut interpolata subjicit: .iet
norum deeursum eventu Probatis , scilicet Suo ut quodque tempore ovontum habuerit, ut orsus sorte esset librum inde ab Argonauit eis.
Soquutus in hoc erat Euphorion exempla aliorum, qui collegerant i inter quos Philochorus fuit, Atthidos scriptor, ἐν σιαμα κλ Δ. ap. Plutarch. de Pyth. Orac. p. 4O3 E. Sequitur in sitie i., ἰ δ. . ἐπιγράqεται δε οῦ χιλιῶ περὶ χρησμῶν , ἀαπο λιυνται. ultima male ab int'rpolatore accessero. Colorum lia eviri docti ita accipiebatit, ut opus illud in quitique miliades divi uni
putarent, quarum quinta inscripta esset. At Toupius Xιλιαδαt opus statuit diversum fuisse a Mopsopia r quintum librum περὶ inscriptum fuisse. Si tamen mille hi anni quinto tibm nomen dedere : utide quaeso quatuor ceteri libri lioc id om chiliadum nomen habuere 7 aut quale earum argumentum suisse dicemus, quod
238쪽
a millenario numero quicquam tralaereti Estilo Porro Sermoni licio con setitaneum , Xιλιαδα apPellari librum , tu quo Oracula exponiuitiar perinille aianos ad eventum Perducta 8 Saltem dicendum erat, clia itidem annorum nomen suppeditasse libro, ut inscribi ΡOssol. Oraculum vero Locrorum , ut per mille utinos placarent Minervam Iliensem, alietium est ab h. l. non enim illud do eventu agit post initio annos. Difficultatem a loci, quae in his Prat, non sustulit Vir doctus, seil reliquit. Verba Sitidae adeo corrupta ; et male luxata sunt , ut nihil tuto sex iis eoiligas , nixi forte hoC ; si Veriam est, totum opus nomen
habuisso, probabile fit, ita tu scriptos esse libros quinque,
propterea quod mill λων orant, h. e. mille Versibus singuli constabant. Nihil adeo est, quod imipediat, idem opus suis ke et Ατακτα , ot χιλιαδιte appellatum: sed liber quintus περὶ, do oraculis, anphat. Attamen dubito uri recte Ponatur, omne quinque libros X,λιαδαρ ingeriptos fuisse; Apud Stephan. ΙφIa. et Allien . potuit scriptum esse ἐν Xιλι-δι, quo solus liber quintu , idem περι inscriptus, et mille forte versibus constans, designatus fuit. Feripserat Sitidas : Dτα συναγει δια non πιων υησμοι et ἀποτελεσΘὼ- responsa et eventa. Ita recte subjecit pro το πίμπιον in χελις ιοῦ περὶ Xρησμον.
Iam quod ad Gallum attinet, ex Ε l. X, 5 a Chalcidico quar sunt mihi condita Demu , ut diximus, intelligitur , eum Euphorion m Chalcidensem seu latino roddidisse , scri quorun luct In D lis ritis carinen saltem imitati Ono Oxpressisse : Prius tamen illud tradunt Graminatici. Quaeritur nunc, quodliam Euphorionis opus hoc fuerit. Iri vss. his
69 sqq. Ecl. Vt Gullus , Musarum jussu, a Lino traditam sibi accipit Hesiodi fistulam, qua Grynei nemoris originem canat. De oraculo hoe Apollitiis fabulae potuere esse Plures ; fuere quoque in iis multa de Mopso et Calchante cf. Not. ad Ecl. VI, 7 a , potuit eas Persequi
Gallus earmine ad Euphorionis exemplum composito : potuit quoquo esso Euphorionis liber de illo sano, cujus ad nos memoria titilla pervenit: quom Gallus latinis versibus rDddidit; verisimilius tum ti est, fuisse particulam miliadis περὶ a Gallo latine conversam. Inter alia Euim oracula etiam Grynei debuit inemoratio fieri. Suspicari quoque aliquis possit , Mopsi nomon latero in voco Corrupta Mo- , et suisse aut Inter haec restat difficulta
quod non intelligi polost, quidnam in simili opera Galli ab Hesiodo
mutuatum esse potuerit: nam Hesiodea fsttila haec canero dicitur. Ni mis acutum esset si diceres, aliud Hesiodi opus respici uoti κα.
μερας , forte επη μαντικα Pt Mελαμποδιαν olim ci tributam, quam Eu Phorion aut sequutus erat aut expresserat. Verum Simplicius res ita
constituitur : idem Euphorion et 'Hσι ιδον et scripserat; prius illud habebat aliquid consuriclum cum vita pastorum et cantibus. Cum Gallus occupatus esset in altero X ησμαιν opere, memorari poterat Linus tradere calamos Hesiodi Gallo , quibus uteretur tu al terci opere ejusdem Poetae exprimetidia.
239쪽
Fi,ntaninus C. miria acumine plura Galli carmina ex versibua Viri: iliatiis exculpsit : ex V. quidem To Colligero vult, eum latinum feeis,o Hesiodum Euphorionis , ex v. 73 eum vertisse latine Cli iliadem, tum ex v. 74 fallulam Scyllae utriusque, quarum alteram superosia in C ri Virgilio tribui solita contendit, et v. 77. tabulam Teeei et Pliilomelle. Haec tamen ad Sileni carmen spectare , meliore intorpretations facile i doceri Poterat vir doctissimus. Cirin Gallo vindiearant et alii, inter quos Gisanius. vid. Promm. ad Cirin. Ceterum Euphorionis, ut ceterorum Alexandrinorum poetarum, magna fuit Romae haec aetate existimatio : et inde interpretandos esse eetisoo cantores EuPhorionis ap. Cic. Tusc. III, I9, non tanquaunmollis alicujus Poetae amatores : quae interpretatio fundamento idoneo caret, cum ejus Carmina amatoria Dulla usquam Commemorentur. At obseuritate eum , et quidem eX doctrinae Copia , non minus quam
Callimachum εν Α - et Lycophronem, laborasse , vel ex Cic. de Div. II, 64, et Clem. Strom. V, Pag. 676 notum est, etsi ob hanc eandem obscuritatem probaverat se Tiberio Caesari, vid. Suet. cap. 7O.
Eel. VI, Nisi, quam fama sequuta est, Candiara su
einetam intrantibας iust uina monstris Dulichias Dexasse rates, et sum. site in alto Ah I timidos nautas eanibus Leerasse maνinis. AEn. III, 426. At Mullam caesis cohibet spelunca latebris, Ora exsertantem et nanis tu saxa trahentem. Prima hominis faeies , et pulchro pectore Diryo Pube tenus : Postrema immani corpore Pistrix , Delphinum caudas utero commissa luporum ἰ et 432 Scyllam et caeruleis canibus resonantia saxa ; add. Ciris s3 sqq. 79 sq. Multum aliqum ab eo consilio, ut fabulam do sortia spu potius f bulas recoquere velim; nam magnus earum numeruη fuit : vide vel Athon. VII, p. 297. et Cirin 55 sqq. nec omnino de Sertim forma i horo , vortam de EO tantum, qua specie blaro Scyllae specioni apud animum suum finxerit. Videri enim potest a se ipso dissidere, eum ait ro loco canes marinas , altero lupos marinos, cum delphinibus Commemoret, qui quomUdo ex ejus alvo prodierint una omnes, haud facito diciu e, fio xidetur. Λpud Homerum, a quo primum Scyllas spoclem declaratam habemus, mythulti omnino simpliciorem et rei declarandae magis consentaneum vidi mus Dd. μ, 8S - IOD. ScopuIus est, Cum antro, cujus fundo illa incubat: πο--παme se obseuro sensu ei tribuuntur v. 89, saltem illa pedibus suis insistere nequit, itaque medio tantum Corpuro ex antro Promiuet ut sex sua capita late exerit, ut Piscetur,
240쪽
rinde vivat, belluas marinas τε Mυ μεῖζον ελ σι Κητος. Vox porro ejus est qualis catuli v. 86 τῆς κτον φων. μὲν, οση
Mutaruut itaque s Diores poetae fabulam, et ea num Docem Piscalionemque delphinorum et canum ad speciem Scyllae uxornandam transtulerunt e ademtis rapitibus sex. Pro his enim superne species Φst puellae, quae tamen inserius corpus monstrosum habet. Ovid. Mot.
XIII, 73a Illa feris atram eanibus succingitur alvum Virginis ora serens Tibull. III, 4, 89 Sylla De Virgineam canibus succincta Auram. Est adpo fabula haec ex eo genero , in quo artificum ingenia pristinam
mon tri stirmam injucundiorem mutarunt.
In his ae similibus nihil est, quod hereas. Verum difficultatem sa-eere potest ea specios qua in extrema corporis parte delphines, lupi et canes, una commissi et conjuncti finguntur. In versu r Postrema immani cor ore pistrix Delphinum caudas utero commissa luporum ambi- suum est, utrum sit : Pigtrix, quae commissas habet delphinum ea uias utero luporum , an Iustorum caudas delphinum utero. Neutram speeiem saeide fingat sibi aliquis animo r inprimis si vulgarem Myllae formam ita priscis monumentis reputot, in quibus ea in delphinum raudus desinit, canibus ex utero subtus prodeuntibus. Itaque inrtiam aliquum rationem ingressus sum in NoIis ad e. l., ut sit : commissa caudas delphinum , habens caudas dolphinum Commissas , Conjunctas , cum utero luporum , luporum uteris A. Corporibus, quae inter binas delphinum caudas ex ulvo prominerit. Recte haec se habent, modo
ex plurihus Scyllae sormis eam teneas , quae Virgilii animo insederat.
In antiquae scilicet artis operibus non una ScIllae sorma occurrit; inodo ea in dolphinum hinas eaudas desinit; nillil amplius: modo
intertextae aut intormixtae sunt cacium Protoniae; et haec quidem 3t
sollentiis forma, ut in aere maximo Gordiani Mus. Flor. tis. 73 ὶrt Pupioni Max. mod. Numisin. B. Gall. tab. 25 et simili modo.
Scylla remo sublato ictum intentans in denario Sext. Pompeii, v. c. Thcs. Moreli. Pompei. t. II, I. f. Spanti. de V. et P. N. T. I, p. 26a; si adjunctis binis corporibus virorum. Per canum nexus implicitorum in Piet. Hercul. TOm. III, t. a . et uno viro in gemma ap. Lipperi. I, I, 227. I 28. aP. Ta sie Pl. XXXI. et ap. Tischbein vomer in Zeiaehnuven naeh Antiken lase. III. Et cum his, maxims cum Sexti Pompeii nuuio, compararo malim poetae versus collato Silio V, i 35. Est quoque ita numis Contomiatis navis Elyssis imminente et sociorumonum rapientct Scylla : de quibus v. Εἄhel Vol. VIII, p. 285. Est tamen tertia species, qua alvo adjunctae sunt utrinque duae canum protomar in unam delphinis caudam coeuntes. Hanc speci in habet numisma Agrigentinorum a Principe Torremu2- Ορuse. di Atitori selliani Tom. XIV, tab. vII, IV oditum, et in Siciliae vet. Num. ab. V repotitum, ubi alterum cauis alterum hydrae cst, et jam utito, parum affabre , adumbratum a Pancratio l. c. nec multum abludit I. is