P. Virgilius Maro qualem omni parte illustratum tertio pubblicavit Chr. Gottl. Heyne cui Servium pariter integrum et variorum notas cum suis subjunxit N.E. Lemaire volumen primum octavum et ultimum

발행: 1819년

분량: 606페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

346 P. VIRGILII MARONIS

Nec non et sterilis, quae stirpibus cxit ab imis, Hoc faciet, vacuos si sit digesta per agrOS: Nunc altae frondes et rami matris opacant, a. Crescentique adimunt fetus, uruntque serentem. Jam, quae seminibus jactis se sustulit arbos, Tarda venit, seris factura nepotibus umbram; Pomaque degenerant suCCOS Oblita priores; Et turpis avibus praedam fert UVa racemos. imScilicet omnibus est labor inpendendus; et omnes Cogendae in sulcum, ac multa mercede domandae.

si . faciat Medie. a ri . pr. et Gud. disjecta ed. Ven. - 55. Nune tritae frondes Wakes. P. IV p. 4S et mox urunt te. - 56. quinque. rum Goth. e . a m. Fer. , et O escentesque quatuor apud Burruann., hoe etiam Regius et i,antabrig. liabebant. - 57. Nam Gud. et tres alii ap. Burm ., duo ap. Martin. et veri. ed. Nanaritae laterque Goth. -59. Deos Toll. prioris Mentei. et Leid. 6 . una Menag. - 6 i. tivonendus laudat Philarg. ad v. 288, male. 62. ma ararum cultum adhibeas, seliciter tibi nuco derct videbis. 53 - 56. Alius modus silvestri-hu artioribus nait an naturam induendi est, si stolonos ab radice pullulantos v. 7- 9 in Cum-Pum vacuum et in solem transferentur , cum ipRis nunc umbra matri A noceat , ut adulti aut nullos

fructus serant, aut maligne. Quae eadem res docuit Plantaria et seminaria institueror cf. Plin. XVII,

sterilis r substituendum τομοητον , arbors. fetus , arborum fructus , saepe , ut supra I. 55. in . 429. urere vero Perquam a commodate de gubducto succo. 5i-62. Sequitur altera rationaturalis pro reandarum arborum supra v. 34- si , ex gemuno in solum d lato , una Cum m dis pam arte emendandi or a ljuvandi. Ex h. l. dilii id a diis Plin. XVII, io, s. o. Earrat de scinino - Omnia haec turdra Procentu ac degenerantia et insita restilueu . - 57 seminibus jactis, ficu lo more cadentibus iis in solum, seu marit jactis r utrumque enim nunC Complectitur propter Parem eventum. - 58. tarda venit. tarde provyriit.

piros: ca03ent tua Poma nePotes. cf. Seneca Ep. 86. Ursinus νιν les de arborum sobolo accipiebat; quom refellit Bum. -59. oblita rde iis, quae aliam naturam induunt et suaviter; haustum ex per tini illo sonise poeticorum Phantasmaturi:

cum lim asseruntur ad res inanim las ea, quae animantium sunt. roris

insulis : -- ω. turpes racemi Prie lare , 4leficient cultu, squalidi, rugo i; ut contrati ine culis , nitentes pulcne. uuia L. l. Pro vito; quae t OAtris quidem iii torrig rx nrinulis non pro rcatur;

at in inviilia Americae adhue id

fieri narratur.

362쪽

GEORGICO N. LIBER M. 34

Sed truncis oleae melius, propaginc vites Bospondent, solido Paphiae de robore myrtus: Plantis et durae coriali nascuntur, et ingenS .,

Fraxinus, Horctile. que arbos umbro in Coronae,

Chaoniique imiris glandes; etiam ardua palma

Nascitur, et casus ubi es visura murinos.

mercede Franc. v. ad Tibull. I, I, 2. - 64. et Paphiae Ven. Re omlent meliusmphur litius Arundel. , e glossa intrer lineas. -65. et durae Medic. et ceteri sere omnes ap. Η ins . , sitque Aldd. et hinc Prosectae. Alii . in qrithraa Goth. sec. . edurin, qt ille Praeserebat, ut esset imbis diariae, ut GP. IV. 45. Eadrm varietas apud Servium. Pierium, Martinum. Ite isLius diu piletiat: Plantis e vel ex, durae. Murce inter editas hahent ranat. Comine lin. Fabrie. Pulmann , et hine vulgat T. At recte reuticavit alteram lectionem Burin annus. Nam sententia requirit, ut Continua sit oratior Et roruli nascuntur melius Plantis. Nax tur Arundel. Un s. - 66. que a Lest . I a id. tino. ar s frondosa Goth. pr. -s . In illo Chaonii Patris Possit sublimidiis aliquis haerere, cum absolute quidem Pater saepiti , vix Vero cum gentili aliquo nomine dicatur, pater Do minus. Obmpius, Id tis; cui rei

Parata medicina foret: Ouionueque miris Imris. Sed . . VIII. 454 parer Lem- horum e somino pro reatarum in- Cromenta a celerati di ; qui non minus locum habent in reliquis arbori hus, sive spontΘ, Rive ex Uiviradico natis; itaque rem sen

ratius proponit; nec tam eri cons. Thooptir. de Caii A. Plant. I, 6),

it po tam de sebat , oundem noa a s q. Ordinem anxie gemat. Arboron, inquit, silvestres omnes transferendae sunt in alium agmni

et in gerobibus hi xunt sulei; vidov. 24 3 d se figendae, Pt multa mere de , multi laboris impendio, Do lyndae. Ilaine opta vetorum d his diligentor exposuit Plin. XVII, s.

sq. Habuit Poeta ante oculus Lucret. V, 33ω- 377. 63 - 68. Est tamen cuique a bori suum culturae genus a Commodatissimum. Oleae melitae rein Pondent, Votis consilio, folirius Proveniunt, e truncis: h. caudicitius sectis vide v. 3οὶ sive taleis oleaginis v. Cato 45, t. Varro I, 4O, . ubi v. Not. I. Solineid. Colum. V. 9, t sqq. Plin. XVII, 33,

s. 29 in terram defixus : Diles pro-ptainibus in humum demissis v. 26ὶ; murti autem, Veneri sacra , v. Botitisti. ad Horat. II Carni is, sin , solido de robore, h. trunco u stipite aut vastiore ramo ait pali modum in terram inso fisci. Vi-do v. 24. Plin. XVIII, 17.

s. 27. At surculorum plantatione

vide v. 28, 29, et Plin. XVII, 37, s. 28ὶ optime proveniunt coria tus, fraxinus , Populus, Herculi

sacra supra ML Vii, si in; et

quercus, o vi Dodonaeo ron o rata;

Palma etiam et abies, aedificandis navibus apta, ἐλάστη , ut Theophra t. Il. Plant. V; 8. Martinns sui esse sibi ex amicis narrat, qui quercum, Palmam et abietem alit r quam ex satione nasci nogaret, qui quo adeo cum V. 66 fient Piuiam claudi, et in illis ichaoniique patris standos Ptc. Femine subintelligi vellet. Hoc ta- meu fieri nequit , et PCia erum

363쪽

3 8 P. VIRGILII MARONIS

Inseritur vero et fetu nucis arbutus horrida; Et steriles plutant malos gessere valentis; r. Castaneae fagus, Ornusque incanuit albo

mitis de Vulcano. et Dan Gud. eum tribus aliis et utroque Mea d. , ut v. 18. et ar dua Toll. planta Franc. - 69. Inseritur Dero et riineta arbutus horrida fetu Medie. a m. pr. Ita plane Gudianus et Goth. xec., nisi quod ille ex nucis . Utriunque ah eo. qui versui metuebat, interpolatum . arbutus horrens Bottend. alter Z lich. . et rca Martini, ut jam Servius viale quosdam legere ait. et foetu pro vulgari fetui recte r positum a Burmantio, ut sex libri apud I einx. etina uno Arunde l. ei t Oili. se ., Pro ex fetu. - . Jam veteres h. l. tentarum. vid. Serviana, Plii largvr. et Pierium. Si aliger in Proleg. ad Manil. logebat Castaneas fvus antique. pro, sagi, gesscre; quod Cerda amPlexus e&t et Cuninglia in . Ite itis. fusos graeca sorma acri-Piebat pro fugus. Alii interpunxere : Inseritur - et steriles platani malis: st aere lentes Ca stanere fastos. Pro scopulo, rui impingerent, fuit ambigua str ictura. Vulgo legerunt et junxerunt verba Et Castranea fis . cum aut eccilcntihufi, ut

dubita uir do illo vetorum usu ;quo illas arboros plantis seu Sur Culis procrearunt: de Palma vid.

Pallad. April. cap. 5, a, de quercu Colum. IV, 33, 5.

- - 7 a. Insitio restabat ex V. 32 sq. optimo inseritur arbuto, iuari,uto, in arbutum horrida ea dicitur a cortice hispido et aspero

nux, platano mulus, fago cust Nun, orno Pirus, et ulmo quercus.

nospicit locum Plin. XV, 15, S. I '. Traduntur hic in itionis genera, quae a nostris hominibus, qui inliae re aliquid se videre putant,nogantur fieri posςe : non enim inseri Posse arborem arbori, nisi sui generis. Negat idem auetor praestantissimus Mille rus : Conf. Martin. ad h. l. Nogat pilam du

cum tamen alii orno so inspuisse pirum, Cast Eum quercui, testentur. Verum et Colum. lib. V;I , II nntiquos Cori tendit malo idem nygasso, et quondam quasi mem sanxisse , eos taritum sumti- AH ros Oules c re , qui , ut comtice ue libis ac frucIu consimiae, iis arbor buc , quibus inseruntur. Cujus ille opinionis errorem dι scutiendum tradendamque Posteris rationem existimabat , qua Possit omne senus surculi omni generi arboris inseri. Quod nil nucem iii arbuto insitam alti riset , t statur Pallad. II, IS, I9. Postquam indea s. 6 copioso de nuce, inprimis amygdala egerat, subjicit : Inseria ritur, ut plerique volunt, mense Febrtiario in arbuto, sed melitis in trunco; ut aliqui, et in pruno, Det in se. Et in Carmine de Insit. 363:

Arbuteas frondes vastae nucis occupat umbra. Et paullo ante t Humineam salicem fecundant arditia membra castaneae. Ita salici insita PSt, C a Stati ea et ut h. l. in fago Quod ad verba ut tinet, tenendum, vulgari quidem ratione et arbuto nucem inseri, dici, at nec minus tamen rari Oro modo : arbutum inseri nuce, ut h. l. nucis fetu, quod non tortio, Sod sexto casu ac i-piendum. Nux autem grnerale vocabulii iii , ut sit nux juglans , Dux avPllana, Dux amys data, Pitio aal. - 7Ο. Platai us gerit maliam sibi in ii alia. - fossus 1Die Oa-

364쪽

GEORGICO N. LIBER II. 349

Flore piri, glandemque sues fregero sub ulmis.

Nec modus insercre atque OCulos inponere Simplex. Nam, qua se medio trudunt de Cortice gemmae, Et tenuis rumpunt tunicas, angustus in ip SO 'SFit nodo sinus: huc aliena ex urbore germen Includunt, udoque doconi inolescere libro .

stibi utelligatur Wssere. Ita vero insita essot castaneae e mira res, quam nemo Larile Probet. Martinus, cujus septem codd. in Castaneae fassos consentietiant, eum eas laneae inter obvios et viles fruetus fuerint in Italia, sagineae cotitra glan- dea Pro diaethus habitae, nota dubitat has castaneis inseri potuisse atque adeo vulgatam lectionem et si ructuram sequitur, quae in Aldd. pr. et sec. et hinc Pr fectis in currit, cum Egnat. et aliis. Meliorem ieetionem dedit Nauger. in Ald. ert. Castanere suus, o usque. Ut sententia a superiore versu sit disjuncta, ut quae fassus is canuit fore castanein jungMur. Mirari licet, editores eum iterum deseruisse. Iingitii r hoc idem in Mente l. pr. a m. sec. et in Goth. sec. Nihi Dyus ameta positum. sed a Grammatieis ex inani metu, ne stillisa brevis me rum solvere , in sapis mutatum horque ad antecedentia retractum esse videtur. Vix dici Potest, quot I uictarum loca corrupta sint ah iis, qui non videbant, caesura ac tono omnem syllabam produci posse. Castaneas autem inseri aliis solitas e Plirato docere possum XVII, Io, io Omnia autem fure id e ratione egerat) tarda Protientia ac et enerantia et insito restituenda. Interdum etiam eastaneae, M. in eae Proveniant laetius, inserendae sunt: tit h. l. sago, h. quercui esculentae. Reis iusfois τῶ fugus substituebat. Nox incanduit Moret. sec. et a m. see. Err. que ahesta Νen. - 72. 9landesque Gud. et quatuor alii, et duo Martini. Plin. XV, 15. . 17. Cerassium pro glandibus raudat, memoriae lapsu. Etsi Pallad. de Insit. t 3 Cer ηMm in lauro, Populo, et platatio, inseri ait. sues Myere Moret. Pr. , ut ale. id. Bumi. - 4. medie EA. trudunt medio Zulich. Deriae Moret. 1ee. - 77. In

taneae et ornus albo piri fore incanuit: h. e. Castanea inseritur in fago, cons. Pliii. XVII, ID, O, et Pimis in ornor consentit Pallad. de Iti titions 6O : Dirug - Fraxianeasque suo feci t honore manus. Ornus enim fraxini silvestris si

DUS. V. Marti . h. l.

73 - 77. Plures inserpndi m dos vid. ap. Colum. V, II, de Λrtior. - 26. Pliri XVII, ιέ, s. aasqq, qui copios se de iis agi , et Theophrast. de Causs. Plaut. I, 6 et recentiores, qui curii quo de arborum cultura tradidere, inprimis dii H

mel P sique des Arbres P. II, Liv. IV, c. 4 sqq. Est quoque Palladii Carmen de insitione in libro XlV,

quod sigillatim recensuit Memg- dors in Poet. min. Vol. VI. Ex hisingor nili modis, qui sunt variis nec modus simplex est, b. sunt varii ut IlI, 482 nec Dia mortis erat simplex in non nisi duos ius igniores

et insitionem proprie dictam. Ino- euiatio fit, dum in ca parte, quassem mcae , h. DOVn germina ficu Oculi se trudunt , erumpunt x CO

tice, ruptis tuniculis, h. libro, interiore cortice, vultius fit; sive an sustus sinus, h. cavitas, avulsa gemma et cortice in modum ficu-

tuli, cujus loco includitur novum

germen , ut coalescat Cum Vetere

libro . Respicit h. l. Plin. XVII, 14,

365쪽

35o P. VIRGILII MARONI sAut rursum enode A trunci resceantur, et alto

Finditur in solidum cuneis via; deinde feraces Plantae inmittuntur: nec longum tempus, et ingens Exiit ad coelum ramis felicibus arbos, Miraturqiae novas frondis et non Sua poma. Praeterea genus haud unum, nec fortibus ulmis, Nec Ralici, totoque, neque Idaeis cyparissis. Nec pinguos unam in faciem nascuntur olivae, . 85 Orchades, Et radii, et amara Pausia bacca:

ducunt Bollend. alter et allo M nag. Pro var. iro . , sed vid. Ite ins . - 78. At MOret. sec. et alta Parrhas. cum Et f. - 8o. immittantiar nonnulli apud Pieriuro. - 8 .arbor e tribus Pr Pu r sonum praetulit Burm. arbos alii. - 8a. Mirata estque Νervius laudat. Sic Gud. Miratrisque Medie. Meniel. uterque, Frauc. Regius cum Goth. see. At Mirata que Dagiu. Gudiano eodiei assulum, ut auctor notae Servianae in suo invenisse videtur. Satis liquere milii videtur, lurc omnia osse eorum, qui post exiit idem tempus continuari voletiant. Miratisque vel ratia Cori. Heius. . hoc alterum quoque Schrader. Expressit versum Silius VII, dia8 Hie - florebat Massicus - Miratus nemora et iacentes Sole MN Umos. 83. unum est alter Menag. 84. Iotot e; sed eopulantur sic plura ejusdem generi . Neque l. in scriptis Heliasii. -86. Orchades, quod dudum in melioribus erat, Aldd. et hinc Propagatis, etiam Steph. , Heliasius e suis et Pierianis revoca

s. 23 et s. 24 , ubi idem : Viryclius

8 - 8a. Iam de insitione Pr prie dicta. rami felices filant arboris feraris, cujus h. surculi silvestri arbori inscrutitur. Aut

rursum non Contrariam aliquam

rationem infert, ut tangitis puta-hat: sed aliora ratio nunc subjunias itur. resecantur , fit incisio seu fissura in trunci stortico, qua parte nullus nodus Pst. - 8O. 8 I. 82. Puleerrima descripto; quis Dori

videat 3 Calpurn. Ecl. II, 4i

Non minus arte mea mutabilis induit arbos Ignotas frondes et nongentilis Poma. Sed alii luxuriantur in hoc. vid. loca a P. Cerdam. 83- ro8. Ad culturam, in qua Poeta Versatur, spectat dilectus cum generis praestantioris, tume eli ac soli idonei: de hoc alteron Vs. Ita sq. II 7 Sq. Itaque varias arborum familias seu species ejusdem generis esse, exem Plies, ut Poetn, docet. ornatissimus locus adjunctorum copia ac varietate.

Illii Atratio uberior o Plinio, Colu- media, et Palladio petenda. 84. Lotus modo herbae pratonsis genus est, jucundum pecudis P hulum, nobis Stein iee, cons. in . III, 39έ, modo herba palustris ex

nym Pliararum genere, Nilo frequens et hoc vero loco est s nug

imo fratctu. ziziPhiam nostram Aouluiubam esse putat cum aliis Mariatinus ad h. l. In Ida , Cretae monte, cyParissi s. rupressi sponte provoniunt. cs. Ursin. ad h. l.

86. Ex infiniti oloarum generibuas vid. quos laudant Cerda ol Martinus tria tantum, observari a

366쪽

GEORGICO N. LIBER II.

Pomaque, et Alcinoi silvae; nec surculus idem Crustumiis Syriisque piris, gravibusque volemis. Non eadem arboribus pendet vindemia nostris, Quam Methymnaeo carpit de palmite Lesbos; DSunt Thasiae vites; sunt et Mareotidos albae;

Pinguibus hae terris habiles, levioribus illae; Et passo Psithia utilior; tenuisque Lageos,

vit; quo aliorum podd. aberrationes alludunt. Et sic Gr. Obsidebat lameti ex edit . a sinat. et Mamilii emendatione editiones Orchites, Servii auctoritate et usu Perpe uo xcriptorum de re r istica comprohatum. vid. Harduin. ad Plin. XV. x , s. a et h. l. Heins. At hoc metri lex non patitur, ut nee id, quod unus Mea-dianus offert, Orchades, mituque, nec si Onchites rudiique et a. scriberes, aliud ageres quam ut vulgare substitueres doctiori. O innitio varie idem vocabulum cxtulere veleres ex -87. Poma neque, Alcisini silυα emendabat ne iskius. - 88. Sisiisque remis ed. Ven. , male. --mis Medi . Et Memel. pr. tholomis Bottend. - . pendent Medi C., quod Heinsiti arridet, querar vid. ad Gi. VI, Io9. Sed h. l. itate estiva elegantia. - 9 . Quam Cruqu. FcIiol. ad Horat. Od. I, i 7, male. rii de cesριω Zulicli. 9 . et Sunt Leid. pr. M. uυα Ers. a m. pr. - 93. Est Passo reponebat Reis kius

Feribunt libri Phithis, Sithis, Sichia, Phisia, Psiuiis. Variat scriptura iterum itis. IV, ais turi Psithiis passos de Dite racemos; etiam ap. Colum. III. I, 24. ημ. est Geopon. V, a. 4 apud Hesych. Dymol. P. 249, I, 26, et qui Primo loco memorandus est ap. Nicand. Alexiph. I 8 I. Psyinitim est apud Plin.

vi iam Plinio XV, a, enumerat Poeta, orchadas, oblongi generis,

radios, longioris, et Pausms, qu ae, dum adhuc vidi re et acorbae sunt habent autem tum amarum su

eum, hine amara bacca legunturae tunduntur Colum. XII. 47. I. - 8 . ADinoi silvae furit ipsa P ma, ut saepe apud Poetas. De ejus hortis Odyss. κ, II 2 sqq. - 88. υ tonia pira grandia, quae volam sa-eile impleant; a Catone 7, 3 sumtum. v. Plin. XV, I S, s. I 6.89. Italas vites diversas osse a haliis ait. Vindemia pro veritus vitium, uvae. Pendet arboribus, vel quia iis vites mari tantur in Italia, vel ut arboros pro vitibus dici arsint; ut alibi apud Virgilium et

Horatium; et hoc Praestat. BPre Mim Veterum Vitium ac vinorum

vide in Athon. I, p. 26 sq. Colu molia III, 2. Plin. XIV, 3 et 6 sqq. ,

e seriore aevo nonnulla v. Ap. CO-ripp. III, 89 sq. Ε recentioribus inspicienda praeter Andr. Baceium et E lw. Barru, de vitibus Itali ei soli commentatio in Gio male d'L. talia T. XI, pag. 253 sqq. Maro

h. l. ad XV tenora prium erat . Eum Gallica vina igni.asse notat Plita iXlv, s. 3. et s. 4, 7. Dixit litis rinstat , et Mareotidias et La -

qcas, compluresque externas, quae non reperiuntur in Italia. - 9r. IIareoticum vinum notum vel ex

Horat. Carm. I, 37, ii a loeis

eirca lacum Mareoticum super Alexandriam : vid. Borrichii Hermes c. 4 : nunc dotorius illud, qu niam Arabum latrocinia mntur ita tem uvarum tutercipi uul. - 93. Vi-

367쪽

352 P. VIRGILII MARONIS

Tentatura pedes o linia, vincturaque linguum; Ρurpureae, preciae pie; et Iuo te carmine dicam, οἴBhaetica 3 n e cellis ideo contende Falerni S. Sunt et Aminaeae vites, firmissima vina

XIV, 9. s. Pr. Athen. P. 28 extr. ex Eubulo. Vel sic lanien pra seram Pinhio.. tiui sie in Medi eo sit et in edd. Aldd. . cramque litirariorum serioris a vi aberret sere stili, ,r in y. Lassea Commodam etymologiam iaciti Lahet discunt apro λαγωος, leporinus); memoratur tamen a P. Macron. II. Sal. ext r. et a Plin. X lv. a. s. 4. 7 Virgilio, ubi additur, esse vitem ex ira Italiam. Variat Mycos. linos ut in Goth. Pr. - M. Gud. M n. g. Utorque, et ed. Junia'. 95. yrcet - , PrereQ, Pretis scribili T. Pinco quin ι re in nollend. Ser. a m. 1 c. quo in nomine dicum apud Senrram laudatur Nat. Quaest. I, c. II. - . Rethianratie nil ne cessis militi a P. Buran ncc cellis adeo in nonnullis antiquis legi et ah Arusiano laudari notat Pierius. 97. In Aminam ei scriptura et sythaharaim quantitas variat, et secundum illam vel Sunt et, vel Sunt etiam seribitur. In M die. Stini et Aminneae; quo alii variis modis alludunt. Ita Ald. pr. erat Sunt et is mi nem, in see. sunt et Amyncere. Correxit Nauper. in tera. Sunt et Amina . docte utique . Esnat. Amm nece. Primus interi olavit Palilbis Manutiris : Sunt e uim Amminem, quod hinc vulgo olit inuit. Non miratis Poriariun auri aritas et scriptura in ,raecis libris variat. vid. Pierium, Cerdam. l Ioi f., Bii . ad h. l. . I lardui n. ad Plin. XIV, 2, s. 4, I , Gesne r. in Ind. ad Seripit. de R. R. h. v. , et nuper Nicias ad Georon. V, 17. I. inter liaec tamen teneri poterat hoe : Amineum Ἀμ-Mινὶ vel Amininum s 'Aμιταῖονὶ esse veriorem et alati iratorem scripturam ; Da in litera duplicat:e serioris aevi xunt; sussa harum aut ni quantitatem Constitui ex Famoni oe. 37 Aut in Aminero c. 29 Succus Aminaeir r et sic in i Ialeno Method. med. lili. XII, 4. Praeclaro de vitiorum diversorum vir utibias 'Αμιν Moel Iesycli. et alii meli Orcs. Corrupit codices more jam Ausonii a vO. quippe qui seripsit: Solus qui Chium miscet et Ammineum. Urigo vii irim, unde ad imilla loca translatae sunt, jam olim suit ineerta. Si verum est in Prolm ex Aristotele leni. vinum ex Chio suisse : patriam hane ei assignare licebit; at Philargyr. ex AristOnum Panum Vis a Paridendo, li. in solo coetis, ut Oxa r ficer ni. Nodum conficiei idi vid.

apud Colum. XII, 39. Psithia vitis, Iasea, quae facile inebriat, Purpurea et Precia vitis apud Pliii. XIV,

bens. olim, quum uti lia arido vi

- 95. 96. Plin. XIV , G, s. 8, 5 In

Veronensi Rhoetica vina, Falernis tantum posthabita a Viryilio. Molior interpretat in , quam quae' a Se

eunt Tiberium in Rhaeticis prior

tam . v. Martiri. h. l. 96. 'ariatio no nova dicta haec pro vul::ari rat Illia tiei uva oinui laude major ost : tametsi in serius sit hirium Blurticum Fatorno. 97. 98. Vinum Amimrum, cuis j iis, ut vinorum Dolobritas Partim

culiu eni in deli tui ite viles Optisti M

368쪽

GEORGICO N. LIBER I I.

Tmolus et adsurgit quibus et rex ipse Phanaeus;

telo iii Politicis Thessalos suisse narrat, qui suae regionis vites in Italiam transiuialerim Porro fortissima Distra Moret. quavi. Burnia in O, SMnt υites Di , durius dieium videliatur; conjiciebat: Dant etiam A. At enim : Sunt et iram A. M. accipie dum: Aliud vitium genux est Ain tueariam, unde vinum diuturnar Lonitatis conficitur. - 98. Nolius adsur9it. Ira Pierii Medie. et Longob., nec non Ne die. et reliqui potiores Heinsii, quo spectant Tiamotius Franc. Timolias fragm. Moret. Timolius V s. pr. Mollius unus Me ad. Quod si pro vero habendum est nolim tamen cum Burm. regem aliquem Tmolium et Plianarum intellitere, qui olim ita illis partihus regnarim ; quae tota ratio jejuna et indigna ibret tanto poeta ; sed ui montem Tmolium et Phanaeum substitu Erem, pro vino dictum, quod in eo nascitur, aut versum ex Gravo aliquo Poeta Convereum dicerem, tibi κά. erat, scit. οἶνος; et te Citur in Servianis: ID Lin illis hoe tractum est, qui ait Xιος τε id est, ο νος. Apud Silium VII, i 66 Falernus. Iti Tibullo II, i. 27 sunt fιmosi Falerni, se . cadi. Θασψρυς et Πραμνεμυς .absolute dictos leaeas. Philostr. II, Imagg. 26 ex tr. Sed in edd. , ut Aldd. pr. Et sec. Junt. , et codd. nollend. Golliano sec. Tmolus assur9it legitur, quod Ego oli in pro vero hahebam; montes duo, Tinolus et Phanaeus, Pro vilibus in iis miliis linei iee poni; id miseranio probatius fieri putabam, quouiam Tmolus erat nuuieti inoritis. v. Ovid. Met. xl, IS9 et s. ntimum Sardianorum, qui apud inultos visitur; v. nunc Eritiei D trina Num. Vol. lli P. 113, qui et P. Ias rarissimum num uin urbis Tutoli eodem capite insignem memorat; occurrit quoque Tmoli capiat in maruiori hiis et gemmis ; eos autem, qui mereo metuebaut, nec sibilo gominari litorain videliant. interpoliasse id modo Tmolus et, minio Tmolius, rotis. Var. Leel. ad v. 7 . Nunc mihi proliabilius videtur, scriptum fuisse ali Marorae : Tmoltis et adsumit, exei disse postea et, et inque vitium animad Vel irretUr, rescriptum esse Nublius. Tmorus et Nauser. quoque reposuit Ald. teri ., Benedictus in Flor. Sao, et, qui Xaugerium sequuti fiant, Manut. Fabric. Coin melita. Pulinann. Ad hoc itaque redii: etenim rationem liabet, incitiles licmi Pro vitibus: Tmolus, et ipse iurauae M. rex inter montes vitiseros. Silius VII, 2ro respiciens hune loeum, ubi de tractis Ma sico: atque ex illo tempora dioes Tmolus et ambrosiis Ariusia Pocula succis AeMetha m ferox lacubus cessere Falemis. μυentis V ratisi.

facile degenerant, uulla uti a m moria, Praeter nominiis, nobis re lat , Graecae origiliis et Italici cultus, cum in alii, tum in Falernis Uris maturuisse videtur. cf. Inlpp.

ad h. l. et ad Cato t. 6, 3. Multis utique in locis illud momoratur, in Peucetia, Calabriae parte, ap. Ilesych. ubi v. In pp. in Tuscia et in Sicilia; maxime tamen in solo Campaniae Macroli. Sat. II, is nam Aminaei fuerunt, ubi nunc Falem

Nεαπολιν γενομενος,

et ιντον. Ad collea Leuco os, supra Neapolim versus Puteolos, refcri et Aminae os

colles, et Falernos Mart ore Ilus cΙ - Feniet primi Abitritori di Vapoli T. I, p. 371. 19o γ. Atque ejus tantam ex diuturna inprimis honitatis praestantiam Perbibet poeta, ut ei adeo vinum Tmolium, a Lydii monte vineis nobilissimo sup . Ge.

IIae, φανο , Portus Et promontorium

Chii insulae, quae alias vino Amisio nobilis est, in eo templum Apollinis Phanaei), adsumtere, Ccders, 23

369쪽

Arigitisque minor, cui non certaverit Pila Aut tantum fluero, aut totidem durare per nunos. ino Non ego te, dis et men Sis ad Ceptu secundis, Transierim, lili Odia, et tumidis, Bumaste, racemis. Sed ne lite, c iam multae SPE Cies, ne C, nomina quae Sint, Est numerus, neque Cnim numero Comprendore refert:

Quom qui scire velit, Libyci velit aequoris idem ios

Discor litani multa: Zeph Tro turbentur nronae; Aut, ubi navisi iis violentior incidit Eurus, Nosso, quot Ionii veniant ad litora fluctus. Nec vero teri re ferre omneS Omnia possunt. Fluminibus salicos; crassisque paludibus alni Dodiuscuntur; sic riles Saxosis montibus orni;

99. Archiusque alter Roit I d. Argutisque Da . More . curi Veia. - ioi. Νie tibique omites. Ante Ile it s. in edd. , iit iu codd. noti titillis: Norarim te mensis et dis a A., ixialc. dis aul m. Unus Λ1 inde l. - o a. mn terram Ziilioli. a ni. pr. et edit. Get μου. timvidis Bumaste ν racemis unus Mead. , ex interpretatione. - 163. et Nomiitra Voss. tirius P More . fragm., quod solem Poetie ad variaiι-dani orationem ad lithere . quot sint Eri . - ro i. Et mιmoras ed. Vera. iob. Quem si Gildian. ιι e qua Leid. Unus a tu. ser. scis olet urius Ile ad , MD uale. i . Dicere M uir. rtim aliis, verpera n. tira Mintur in tritius a p. numn. et apud Cli, risium Craitimat. ln Columella III. a. 29, rabi hi versus Inemoran Nir, verseritu UaιUnae in vult aribus legiti ir; sed etiam ibi vetusti turbinitur. Apud Almniari. Mareell. XXXI, 4 truduntur vel triadentur legitur. - Io8. quod Gud taenient Moret.

v. l cl. VI, 66 dicat . cons. Var. Lyci . - 99. Cum illis : Sunt etiam Amininae Dites aurigo Anyitisque minor. Est Ptiani Argitis vitis, uva. 'Aonit ut, quod vinum caridi liina roddit. E l aut otia mi uor cim sor, cf. Colum. III, 2, II. -- in . Ea vitiς, vitio inprimis aliun- d. t A, est, coquo firmo ac durabili ini. Vinia in Rhodium , cujus inmensis secundi fi H Rus orat; umquo te sto ii te omnia Diis litiaretur, hinc viii g Rhodia dis accerta, grata et meus is sectandis, fere ut apud

mensis et amica templis. - DI. Plin. XIV, 3, s. 3 I 'ument mammarum modo bumasti, ro3 - ιO8. Loeus omatis si ilaus Respieit eum Plin. XIV, I ex r. ot I, s. 4 Pr. - O . nequc Est numeri ιs, enumerandi facilitari cuiqua D sup Polit. neque enim Dositum Pi is,

io 3- 35. Uti div rga sunt arborum isonera, ita cliniri divorsiam solum, quo aut Duscutitur

370쪽

GEORGICO N. LIBER II. 355

Litora in yrtetis laetissima; denique apertos Bacchus amat collis, aquilonem et frigora taxi. Adspice est extremis domitum Cultoribus orbem, Eoasque domos Arabum, Pictosque Gelonos. DIDivisae arboribus patriar: sola India nigrum Fert chetium; solis ost turea virga Sabaeis.

t Iet. Franc., unde Burm. arti ima , sed recte nil mutabat. apricos pineta labat vari 1 Iove n Camile . Fast III. D. 228. --- 3. amurit Leid. sec. I 4. et aherat a quarto Moret. Adsρke et externum, cinnitis cultoribus, orbem Durni. conjiciebat; at vide Notas. - i S. domus Wra. et lin oh. Pierii, Goth. se . Gelones Franc. - i6. Dii Gin Re Imri. sed Ditis Franc. - li 7. hebenum

arbores quaeque aut felicius Pro-

rissirna exquisitiore forma pro vulgari, myrti solent esse laetissimae in

litoribus: quod si fit, litoria haud

lubio si ipsa laeta videri ΡOs fiunt. Ge Il, ias et amantes litora myseros . Noxia aerios colles itidem doctius dixit quam apricos, qui forte

alicui in m ratem vovire posSint. ιιέ. M5. Exemplo Pliam esse Pos iant arbores sexo ic. P; pro his nemorata tir ipsae in extremo temrurum Ortio Ritae rei tono, ut Ar hum set Golouoriam. Sunt autem

Geloni e Sarinati is populis, qui

ultra Borysthenem vagabantur. Doete do iis egit Gutterer noster in Comment. de populis Sarmati-

eis Vol. XII, p. 2 r 9 sq. Picti aΡ- pellantiar, ut aen. IV, i 6 Ayathim si, ubi vid. Nol. Scilicet rommuni plerique harbari et seri populi

mrar orpora pingunt, sive quod in membrorum nuditato id unum vanitatis et nobilitatis genus res at : sivo quod h liacta pigmenti ot colori liti, corii 3ra culices, quorum infinita xamina ineuitat et pallidosae terrae alunt, nec non

et Me ad. Martii l. Sio semper variarit

alii serinunt. et Lon Ob. Pierii. senios, etiam frigus, minus sentiunt; sive quod horribili adspeetia terrorem hostibus in utere volunt. Colorem autem nut cuti acupum tae iii ungunt, alit inurunt. Hinc modo pictum corpus me uia ratur, modo stissmiatibus notiatum.

Claudiati in Rus. I, 3i4 Membraque qui ferro gaudet Pinxisse Gelonus. Illa autem, extremis dom tum cultoribας orbem, ex Poetica copia dixit pro extremis terris. Cum argumerati natura conjunctum erat, ut eas a cultu designaret, Et pro Orbem ea tremum domitumh. subactum, Cultum uti agricolis,a e ultoribus, poetica inversione, extremos cultores memorat. Male h. l. Sprvius et qui eum sequutitur victorias pop. R. huc trabunt. ii 6. II 74 Sunt uri, OruIn ge-n ra cortis terris domestion et propria. Respici I h. l. Plin. XII, 4, s. 8. India et do India propris die taaccipi potest, nam et ibi nasci eb

num, narrant multi e veteribus

vid. Theophrast. Ilist. Phint. I 5 ὶ et, quod malim, de Mihi pia

cui elio litas propria arbor . Sol tonim India lati Κsime diei, ut sati

SEARCH

MENU NAVIGATION