장음표시 사용
91쪽
Ipsa etiam c0nsessi pr0pter rhibescentiam maxima pars Stsatisfactionis. Nam in primo e0ntriti0nis puncto dimissa suerat ei culpa, deinde c0ntritione inardescente et c0nsessi0neaecedente deleta est p0ena. NOVICIUS: Non minus miror c0ntritionem huius h0minis, quam Mariae, cui tantum lacrimanti et nil distenti v0ce Salvat0ris dictum est: Dimissa sunt ei peccata Milta, quoniam dilexit vilium . MONACHUS: Ex quo mentionem sedisti Mariae Magdalenae, dicam tibi demira contritione cuiusdam mulieris hiXuriosae, in qua n0Stris temporibus Christus non minora ostendit gratiae Suae intracula, quam olim in Maria.
De muliere, quae de silio concepit, quam Innocentius Papa ob perfectam contritionem a peccati poena iudicavit
In diversis locis a diversis pers0nis h0 quod dicturus
sum audivi. Ante h0 quadriennium, eodem, Si bene memini, ann0, quo destinetus est Im10centius Papa, millier quaedam igne libidinis succensa, pr0prium adamavit filium, de qu concepit et peperit lium alterum. Terr0re tam nefariae e0mmixti0nis perculsi ), quolibet m0mento timens se tradi Satanae, Vel 0rte subitanea interire, De miserante de Satissaeti0ne anxiari c0epit. Praeliabit prius e0n8is sacerdotis sui, infantulum secum t0ssens, ita enim mihi dictum fuisse puto, Romam venit, et cum multa importunitate d0mini Innocentii Papae eulis Se ingessit, cum tantis lacrimis et clamoribus cunctis audientibus faciens conse8si0nem, ut miles Verteret in stup0rem Gestavit m brachiis insantem, c0mmissi saeinoris testem. Videns dominus Papa in muliere tantam contriti0nem, et quia vere esset 0enitens, miSerie0rdia motus Supeream, Sicut prudens medicus, V0lens infirmam plene et cito Sanare, medicinam etiam contritionis probare, praecepit ut in tali veste ibi appareret, in quali venerat ad silium, cum peccaret. Illa confusionem aeternam temp0rali anteponens, mox exivit, Vestes deposuit, in amisia rediit, et quam paratissima laret ad omnem satisfactionem, ut tali bedientia satis
ostendit Considerans vir iteratissimus, tali hedientiae,1 Luc. 7, 47. - 2 CP percussa. - ABD ostendens.
92쪽
tali verecundiae, tali poenitentiae, nullius peceati p0enam p08Se resistere, coram Omnibus dixit ad mulierem: Dimissum est peceatum tuum Vade in pace. Et nil amplius inimixit ei. Audivit haec quidam ex Cardinalibus, et eum Pharisae eontra Papam murmurans, iudicium eius reprehendit, dicens ad tantam ulpam tam brevem p0enitentiam minus suffieientem ). Cui ille respondit: Si ego iniuste egi eum muliere ista, et insumetens est eius coram De p0enitentia, p0testatem habeat diab0his ingrediendi 0rpus meum, et coram omnibUS me VeX et si vero tu ' iniuste me reprehendis, simile tibi fiat. Statim diab0his Cardinalem eundem exare coepit, per UiUS vexati0nem perlaetam mulieris p0enitentiam Deus palam ostendit. Tandem omnium rati0ne purgatus Cardinalis, didicit in sua exatione, divinae misericordiae de cetero n0n blatrare. Ecce mulier ista, sicut supradietus clericus, infirma cecidit, et sanissima surrexit. NOVICIUS: Magna Dei clementia, quod tam magnum pesteatum, ut poenitentia debetur quindecim i 0rum, tam brevis delet contritio. MONACHUS: Delet peceata est maiora. NOVICIUS: Qua sunt illa MONACHUS: Idolatria δ), haeresis, abnegati Creat0ris. Sta
sunt ex insania diab0lica, peceat ver caritalia ex insmitate humana. Unde ad mitigandam iram divinam in commendati0n desunctorum dieitur: Licet tibi peccaverit, n0 tamente ) 0garit. NOVICIUS: Rogo, si nosti aliquem qui Dei un
De contritione nobilis iuvenis, qui Christum negavit, et per intercessionem beatae Virginis gratiae restitutiis est.
MONACHUS: Infra hoc quinquennium iuxta Floremam,
coenobium ordinis Praem0nstratensis in Dioedes Le0diensi, ad0lescens quidam nobilis habitavit, cui pater m0riens, Ulp0te vir magnus et potens, multas dilutias reliquit. Faetus miles idem iuvenis, ut gloriam sibi conquireret temporalem, in brevi ad magnam deductus est paupertatem. Causa enim laudis humanae Ἐ0rneamentis t0tui deditus erat, histri0nibus larga
93쪽
mam sua tribuebat. Et quia ad tales emisiones redditus amitii minus sufficiebant, tereditatem paternam Vendere Ompellebatur. Erat autem in pr0Xim manetis miles quidam dives et h0nestus ministerialis tamen. Huic iuvenis iam dicitis altodia, sive feod i sua partim vendebat, partim in adi-m0ni exp0nebat. Et eum iam n0n liaberet quod venderet Vel Xponeret, cogitabat exsulare, 0lerabilius iudicans inter extraneo mendicare, quam inter not0s et affines gestatis e0nsusionem sustinere. Habebat autem illi eum, h0minem quidem malignum, n0mine, 0n re Christianum, et daem0nimi ministeri t0tum mancipatum. Videns hic dominum suum tristem, et tristitiae 110n ignorans causam dicebat ei Domine, vivitis dives fieri Resp0ndit Libenter dives fierem, dummodo ipsae divitiae esse possent eum De0. Et illidus: 0lite timere, Sequimini tantum me, et bene erit vobis. Statim secutus St GSerum, tanquam Serpentis vocem Eva, quasi sibilum aucupis avicula, in laqueum di 0li celerius deponendus. Et duxit eum in ipsa nocte per qu0ddam nemus in locum palustrem, et coepit qua8 eum aliqu0 habere Sermonem. Cui iuvenis: Cum quo l0queris Respondit d0mino suo villicus ille utiquitatis: Tacete tantum V0s, nee sit V0bi cura cum quo Ι0quar δ . Cumque Secundo l0queretur, et iuvenis iterat Seiseitaretur, resp0ndit Cum diabolo. Et 0epit iuvenis nimis horrere. Quem n0n concuteret horror tali A loco, in tali hora, et de tali sermone Dicebatque xullieus diabolo: D0mine, ecce virum hune nobilem d0minum meum adduxi gratiae vestrae, maiestati vestrae supplicans, ut Vestro auxilio pristinis honoribus atque divitiis restitui mereatim'. Ad quem
diabolus: Si mihi v0luerit esse devotus ' a fidelis, dabo ei
divitias magnas, insuper addam gl0riam et On0res, qualeSn0n habuerunt patres eius q). Resp0ndit villieus: Libenter vobis bseqtuosus erit tradetis, si talia suerit consequius. Et ille: Si voluerit ista a me consequi, abremmeiare in instanti de-bht y Altissimo. Quod cum iuvenis audiret et saeere renueret, dicebat ei 0m ille perditi0nis: Quid timetis pr0serre verbulum tum Dieite, abrenunciate ). Tandem miser iuvenis a villie persuasus, Creatorem suum re negavit, mam 1 P seuda. - in laqueo. - BC loquor. - 4 C in tali. - obediens. - sui. - DBCP debet in
94쪽
exsestueavit, diabolo honuntum ' laetens. Hoc scelere perpetrato, diabolus adiecit: Adhue pus imperfectum est. Etiam renunciare debet matri Altissimi illa est enim quae maximum nobis inseri damnum. Qu0 1ilius per iustitiam abiicit' , mater, quia nimi misericors est, ad indulgentiam reducit. Sibilavit iterum serpens in aure adolescentis, ut 0mino Suo in h0 obediret, ut sicut filium, ita etiam et matrem abnegaret. Ad quod Verbum iuvenis nimis expaVit, turbatusque Supra m0dum, resp0ndit: H0c nunquam faciam. Quare inquit. Fecistis qu0d maius est, tacite nunc qu0d minus est. Maior est 'creator, quam creatura. Et ille: Numquam eam negab0, etiamsi me p0rtuerit Stiatim mendicare per onme dies vitae meae. Et non acquievit. Sicque inse et neg0tio, amb reversi Sunt, nihil quidem honoris consecuti, sed maxim peccati pondere gravati, isticus suadendo, iuvenis consentiend0. Pergentes vero simul venerim ad quandam ecclesiam, cuius ianuam campanarius exiens reliquerat semiclausam. 0 iuvenis desiliens de equo, e0mmisit eum villic0, dicens: Exspecta me hic, donec revertar ad te. Et intrans celesiam ante rium aurorae, prostraVi Se ante altare, et ex intimo c0rde ipsam matrem miseric0rdiae coepit invocare. Erat autem super idem altare imag0 ipsius virginis et matris ), puerum Jesum in sinu tenens. Et ecce, meritis ipsius praeclarissimae Stellae maris, verus hicifer oriri coepit in c0rde saepediet adolescentis. Tantam ei Dominus pr0pter h0n0rem matriS, quam n0n negaVerat, c0ntritionem donare ' dignatus est, ut pro fletu rugiret, et pr0 planctu nimiis clamoribus ecclesiam repleret. Eadem hora supradictus miles, qui omnia eius bona habebat, dirino, ut creditur, nutu ad eandem ecclesiam divertit, et eum videret apertam, putans ibi divina celebrari, maXime pr0pter elamores intrinsecos q), 80liis intravit. Inveniensque eorun altari iuvenem sibi bene n0tum lacrimantem, et putans quia Suam soluimiodo defleret calamitatem, retro quandam columnam latenter Secessit, rei Xitum exspectans. Cumque terribilem illam maiestatem, quam negaVerat, nominare, Vel inV0caren0n auderet, Sed tantum piissimam eius geniti icem lacrim0sisv0cibus pulsaret, utr0que audiente, per S imaginis Suae be- 1 B homicidium. abiecit ad enim. - )D ad Mariae. - Α donari. - DP intrinsecus,
95쪽
ata et singularis Christianorum advoeat filio l0quebatur in haec verba Duleissime fili, miserere huic homini. Puer vero matri nil respondit laetem ab ea avertens. Cumque iterum
rogaret, h0minem eductum asserens, matri 0rsum vertit, dicens: Homo iste negavit me, quid ei laetam Post haec verba imago SurreXit puerum super altare posuit, et USque pedibus se prona prostravit. Et ait: 0g0, fili, ut pr0pter me dimittas ei peeeatuni hoc. 0 insans matrem elevans, respondit illi Mater, nunquam tibi aliquid negare p0tui, ecce propter te t0tum dimitto. Prius simiserat culpam proptere0ntritionem, delia de poenam peccati propter matri ilitercessionem. NOVICIUS: tiare tam durus an dilectae matrisuit AIONACHUS Ut iuveni ostenderet, quantum in Sepeccasset, et ut per dolorem cordis amplius in se peccatum ipsum puniret. Surgen autem iuvenis, exivit de ecclesia, uistis quidem de eulpa, sed hilaris de indulgentia. Exivit post eum saepedietus miles latenter, et quaSi rem ignoraret, quaesivit, quare tam humidos et tam tumid08 eul0s haberet. Resp0ndit De vento est. Et ille Domine, 0n me latet eausa tristitiae vestrae habe enim unieam siliam, si vultis illam ducere X0rem ), omnia vestra Vobis eum illa restituam, insuper et divitiarum mearum heredem V0s instituam ). Ad haec iuvenis laetus esseetus resp0ndit: Si hoc sacere dignaremini, plurimum mihi laeeret. Reversus miles ad uxorem Suam rem ei per ordinem retulit; 0nsensit illa nuptiae elebrantur iuveni sub n0mine d0tis onmia Sua restituuntur. Adhuc, ut puto, Vivit via uni et Soceri 908 qu0rum mortem
e0rum hereditas ad ipsum revertetur. NOVICIUS: tutiuniuvenis iste regratiari tenetur beatae Virgini, quia per ipsam
meriti remissionem peceatorum, insuper et onsolationem tem-p0ralium bonorum MONACHUS: Verum dieis, quia ipsa
intercedente Dominus ordi eius insudit contritionem per quana peceat meruit remissi0nem Poena etiam peceati, ipsa intercedente, iuvene audiente, dimissa est. Ecce homo iste gravissime cecidit, sed ceteris, de quibus supra dictum est, celerius surrexit. Cedidit intempesta nocte, Surrexit in mane.
NOVICIUS: Quid tibi videtur de his, qui in sine e0nterun-
l BC respondens, et paulo post avertit. 2, in uxorem. 3 ABC constituam.
96쪽
tur MONACHUS: Audi de hoc n0n meam, sed beati M-gu8tini sententiam ait enim sic:
Qi id ustiistinus sentiat de sera poenitentia. Si quis positus in ultima neeessitate, voluerit accipere poenitentiam, et aecipit, et mox reconciliatur, et hinc adit, fateor vobis, non illi negamus qu0 petit, sed n0n praesumimus quia bene hinc exit. Si securus hinc exierit, ego neScio. Poenitentiam dare possumus, Securitatem Vero n0n. Numquid dico, damnabitur Sed nec die0, liberabitur ). Vis ergo a dubio liberari Age poenitentiam, dum sanus es. Si te agis, die tibi quia seeurus es, quia poenitentiam egiSti, quando peccare potuisti. Si vis agere poenitentiam, quando iam peccare non potes, peceat te dimiserunt, n0n tu illa. Item: Duae res sunt aut ign0scitur tibi, aut 0 ignoscitur. Quod horum tibi sit futurum, nesci0. Ergo tene certum, insueincertum ).
De Henrico converso, qui peccatum distulerat usque ad
Dicam tibi quid ' ante paue0s annos contigit in d0mo nostra. Conversus quidam Henricus Domine, homo Senex, et secundum ingressum prior omnium e0nverSorum, peccatum quoddam commiserat, quod nunquam Abbati, neque Pri0ri, neque alicui consessus suerat Saepius tamen solitus eratc0nfiteri, et videbatur n0bis omnibus, quod Vir Sanctus esset et multum religiosus. Cum iam in extremis laboraret, idem peccatum domino Danieli, tunc Priori OStro, conseSSus est. Et sicut nobis postea retulit, ut 0s caut0s redderet, tam graVe erat pesteatum, quod omnino damnatus suisset, si tacuisset. NOVICIUS: Quid sentis de salvatione huius h0minis 2 MONACHLS: Sicut Augustinum lego sensisse: Si 0ntritio eius sui in caritate, Salvatus est; sin autem, damnatus. Qui sero poenitet, oportet non s0lum timere iudicem, sed illigere. 1 C salvabitur. - 2 Augustin. Serm. 393. quod.
97쪽
NOVICIUS: Mentit ergo vigilando ieiunando, laborando, obediendo, aliisque peribus iustitiae, quamdiu in ill0 0rtalisuit MONΛCHUS: Nequaquana, quia opera X tra earitatem
facta , mortua sunt, et nunquana reviviscunt. Vae org illis qui quotidie in Dei serviti m0rti si eantur, et nihil inde mercedis in vita aeterna e0nse linuatur. Multi ista ign0rant, de finali 00nitentia plurimum praesumentes, nesciente Poenitentiam, quae in sine agitur, ut supra dictum est, tam incertam esse. Dieam tibi tamen exempla de duobus, ex quibus unus in sile setam, alter veram egit 90enitentiam.
De canonico Parisiensi, qui sacramentis in sine partiripans, et post mortem cludam apparens, dia it se ob non er
Parisiis in ecclesia sanetae Dei genitricis Mariae canonicus quidam nuper obiit, qui multa liabens stipendia, delieatissime vixerat. Et quia ex delieiis maXime ex ' his quae ad gulam pertinent, libido nascitur, nata nutritur, et quotidianis eius institamentis augmentatur idem iuvenis valde tunicam carnis suae maeulavit, et tam illi quam aliis suis peceatisu am Dei in se proV0cavit. Tandem per infirmitatem laetus. tim0re mortis consessi0nem secit, pesteata deflevit, emendationem promisit, Viatieum aecepit, inlinetus est, hominem deposuit. Cuius e0rpus, utp0te Viri 0bili divitisque eum magna p0mpa Saecularis gloriae tumulatum est. Et erat in illa die tanta serenitas, ut ipse aer eius exsequii famulari videretur.
Dixeruntque homines ad invidem Multa bona praestitit Deus homini isti. Nihil ei desilit horum quae homo Christianus
habere obuit Doministis sacramenti munitus est aer hi eius m0rte serenatus est, cum multa gloria sepultus est.
Sed 40m videt in aete, Deus auten intuetur c0 P0st paue0 dies cuidam sibi Valde amiliari apparens, dicebat se
esse damnatum. Cumque miraretur ille et expaVeseeret, poe- alitentiam eius atque consessionem, aeram etiam c0mmmii0nem et nuneti0nem e0mmem0rans, respondit defunctus: Unum b0num mihi demit, in qu nullum h0rum, quae enumerata 1 ex oni CR. - 2 P magna. - 3 Reg. I. I 6. T.
98쪽
sunt, mihi pr0desse potuit. Qu0d ' est illud inquit. Respondit mortuus: Ver eontritio Licet enim De promiserime0nsilio consessoris mei Continentiam, sive alia quae salutis sunt, tamen dicebat mihi onSeientia, quia si e0nvalueris, observare non p0teris. Et quia cor magis declinabat ad transgressionem, quam ad Vot 0b8ervationem, nullius peceat meruiremissi0nsem Deus ' requirit Xum pr0908itum p0enitendi. Eode hominis huius poenitentia sera sui et feta nec tamen 1riisset sera, si fuisset Vera. NOVICIUS: Non mirabor am0dop0enitentiam Seram Vix esse veram. MONACHUS: Phu es sunt in Saecul0, qu08 eg bene novi, qui temp0re infirmitatis, eum timerent mori, se inter manu Abbatis reddiderunt, et eum convaluissent, transgressore V0ti saeti sunt. Anno praeterit apud Bonnam istum Dioecesi Col0niensis, Vagus quidam clericus ' , Nie0laus ii0mine, quem V0eant rellipoetam, in aeutis graviter lab0ravit, et cum mori timeret, tam per se ipsum quam per canonie0 eiusdem ecclesiae, ut in ordinem SuSeiperetur, apud bbatem 110strum obtinuit. Quid phira 3 Cum multa, ut 0bis videbatur, contritione tunicam induit, quam saeta eris celerius Xuit, et eum quadam irrisione pr0iiciens, aufugit. NOVICIUS: Multi sunt peceat0res, qui c0ntriti0nem habere n0n 0ssunt, et de hoc ips dolent. Quid ergo sentiendum est de tali 0l0re MONACHUS: Talis
dolor meritorius non est, quia Sine caritate praeparat tamen aliquando viam caritati Caritas et peccandi olivitas simul
inesse n0n possunt. Quid de tali 0lore sanetus Bernardus Senserit, verbis et exemples' illius doceberis.
De milite emensi, qui in praesentia scincti ei nardi
commisticans, contritus decessit.
Rotulit mihi state Godest idus m0naehus noster, qu0ndam Seh0lasticus sanet Andreae in C0l0nia, cuius in superiori distineti0ne capitulo tertio menti0nem Dei, tale quid contigisse in civitate Remensi. 0, inquit temp0re ii Remis sui in studi cum domino Philippo, 08t0 C0l0niensi Arehiepi800p0, cuius magister et paedagogus eram, c0ntigit ibidem
99쪽
militem quendam infrinari iisque ad 0rtem. Instinctu diaboli idem miles, si bene memini, habebat avunculi sui filiam
concubinam. Cui tanto conglutinatus fuerat amore, ut 0n adm0nitione, non Xcommunicati0ne, neque aliqua verecundiatunnana posset vel vellet ab ea separari. Tim0re autem Orti Vocavit Sacerd0tem, satis puram et cum lacrimis de Omni- l)us suis peccatis illi aciens consessi0nem. Quem eum Sagerdos moneret, ut tam illicitam abiuraret commixti0nem, ipsamque perSOnam cognatam suam; resp0ndit Domine, 0n OS-
sum. Et ille: Si in tali 0l tale m0rtuus fueris, gaudi0
coelestis vitae privaberis, et aeterna 10rmenta te SuSeipient. Milite in sua bstinatia' perseverante, recessit Sacerdos Cum c0rp0re 0mini, quod secum detulerat ad ommunieandum infirmum. Num divino extra domum saeerdoti e eurrit anetus Bernardus Abbas Claraevallis. Quem cum interrogasset, quare infirmum n0n 0mmunicaSSet eauSamque, quae nota erat omnibus, intellexisset, ait sacerdoti Revertere mecum ad infirmum. Reversi autem, eum sanctus vir militi iam moritur . quae Salutis erant Suaderet et ille praeter illam solam rem iam dietam in omnibus bedientiam 90nderet, n0vissime
subiunxit: Numquid non doles, qu0d 0n potes habere olim-tatem recedendi ab illa Respondit Domine, valde doleo, me de h0 non posse dolere. Audito h0c verbo, Abbas m0X dixit saeerd0ti, ut 0rpus D0mini daret infirm0. Mira res. Statim ut Salvat0 intravit, saeta est salus illi domui. billa enim hora tam perseete mutata est Voluntas eiu perVersa, ut amplius diret quam illicite amaverat, ita ut Sancto vir cum multis aerimis disteret Gratias ' De qui me liberavit, quia m0do libentius Viderem usonem, quam illam. Sicque in bona consessione et perseeta e0ntriti0ne migravit ad
meruerit praediet dolore, sive D0miniet 0rporis partieipati0ne. MONACHUS: Christus in suo sacramento ad iudieium intrat, nisi gratia eius praeeedat. ut enim propter rati0Des cir sancti, gratiam Christi abyssum cordis eius illuminasse, 0lorem sterilem secundasse, ne et vir beatus iudiearetur de praesumtione, et 0rienti p0ena resceret in sua damnati0ne. Eec hominis huius e0ntriti0 sive p0enitentia, 1 CD obstinatione. - ID ad ago. - Δ C miror, Tra
100쪽
multum fuit sera et pene Imorti contigua, Vera tamen, teste sancto Abbate, per cuius meritum illam creditur habuisse. NOVICIUS: Revera iustorum praesentia morientibus multum est necessaria. MONACHUS: Hoc sanetus Gregorius manifestat in quadam Homelia ), loquens de quodam perverso iuvene qui se devorandum draconi datum ' clamabat, quem fratrum circumstantium rati fugavit, et e0ntriti0nis gratiam infirmo blimit. Audi adhuc de qu0dam viro saeculari cuius c0ntritio sinas tam vera, imo tam Verissima suit, ut per
eam non Solum mereretur remi8Si0nem peccat0rum, im etiam gl0riam miraculorum.
De contritione Philippi Comitis an rcensis. Ante h0 triennium destinetus est Pliilippus Comes Namureensis, Vir 0tens et D0bilis, filius Balde vini 0mitis Flandriae. Antequam m0reretur, tantam ei contulit Dominus in infirmitate c0ntritionem, ut talis contriti n0n esset visa inali tu homine n0stris temporibus. Quatu0 Abbatibus ordinis nostri simul et saepe e0nsessionem suam sacere consuevit, in tantum Se accusans, in tantum plangens, ut omnes ad lacrimas pr0voearet. Nec ei ista sussistiebant, quin laqueum collo SU0 nuceret, rogaretque e0nses80re Su0s, ut se traherent in plateam, dicens: Sicut canis vixi, dignum est, ut moriar Sicut
canis. Filias fratris sui Balde ni Comitis, qui saetus suerat Rex Graeciae, tradiderat Regi Franciae, cuius filiam duxerat uxorem. Quidam diXerunt, quia vendiderat ' eas. De quo saet plurimum dolebat. Deportari se lacerat ' in pauperrimam domum civitatis suae, in qua pauper spiritu migravit ad 0minum Volens autem pius Dominu tantam remunerare c0ntriti0nem, miraculi eum I riscare dignatus est, tanquam dilectum conses80rem. Sepultus in ecclesia sancti Albani Mart)ris, in qua ipse instituerat conventum canonie0rum, de suis iustis redditibus eis stipendia adline Sanus ordinanS, tantis usque hodie Signis eoruscat, ut de rem0tis regi0nibus infirmi advenientes ad eius tumbam Sanitatem recipiant, ipsam-1 Gregor. ontil. 9 in vang. Vide et eiusdem Dialog. IV, 38. 2 datum ad B R truditum. 3 DP vendiderit. - θ fecit, ut I, 2b.