장음표시 사용
261쪽
v. 55. ΛRMEN. a I B. II. I 9 Dum cuique ad vero capienda exordia haediaturam asseclum si dei conserre docetis Dumque aliud non est vobiscum Gratia , quam Lex, Quamque Propheta monens, et quam doctrinaministri. Scilicet ut late arbitrium generaliter insit Semine damnato genitis in corpore mortis Quale habuit nondum Deccali lege subactus Prianus homo et nullum in prolem de vulnere vulnus I ransierit, nisi corpoream per conditionem Quae sic exterius respondeat, ut nihil intus
Imminuat, teneatque suum substantia mentis Splendorem , et nulla poenali nocte prematur.
Addite quod superes tumidi, ruituraque vani
Congerile , et causis causas aptate SequenteS.
Et quia nil primae periit virtutis apud vos; Dicite ab illaesis animis procedere veram Justitiam , regno dignam , coeloque locandam Ut rustra Christus sit mortuus Edite ni ullos Arte et sponte sua Sanctos ab origine mundi Absque Deo placuisse Deo : decretaque Legis Tunc data, cum pejor mos et corruptior aetaS Terrore instanti et formidine morti egeret. Dicite plectentes apices mortisque ministros Hoc explesse operis quod Gratia vivificatrix. Nunc agite, et quoniam suerit sine Lege voluntas Libera , quam scripti munibat pagina cordis:
Sic vitam aeternam acquiri potuisse, vacanteriae Pe quae Legem sui pereminet, ut sine Lege Ex naturali potuit virtute capesSi. Nunc autem studiis vergentibus in mala multa.
262쪽
Crevisse auxilium : non quo cessant , Salutem
Non caperet per dissiciles natura labores, Sec quo conatus operum assectusque juvante Propositam citius ferret mens libera palmam.
Dicite , cum insantes renovantur , non renovari Insontes animas , et Sola carne renasci
Exterius lotos, non existentibus illis Interius maculis quoniam licet edere rectae Signa voluntatis nequeant, tamen hoc magis omni Sorde vacent, super auctoris quod conditionem
De proprio nihil addiderint quod fons aboleret.
Haec si non vestris spirant de cordibus , et vos Non cum damnatis eadem ratis extulit alto Mergendos pelago, submittite vela tumoris Nobiscumque humiles placido consistite portu.
Edite constanter naturae vulnera victae Exutam virtute animam , coecalaque cordis
Lumina , et in poenam propriam jaculis superantis Armatum arbitrium nunquam conSurgere POSSe, Inque novos lapsus Semper nitendo revolvi Cui sua sit laqueus sapientia, morsque subactum Detineat, nisi vera salus ex munere Christi Adsit, et oppressam dignetur Gratia mentem. An vestrum sublimem animum pudet ista fateri, Ne sub tam multis morbis sit vilior teger Cum nihil ex omni majorum dote supersit Quo medici mereatur opem , et mercede valescat.
Ergo in castra gradum revocate hostilia , et illis Addite vos , quorum ingenio et fallacibus armis Luditis ejusdem vibrantes spicula linguae.
263쪽
t. 3I5. CARMEN. LIB. II. 25 I xsultate bonis naturae , et mentis honorem omnibus a sectis illaesum stare docete. Neu vos in totum retegatis dogmate nudo Gorporeo tantum decurrere tramite poenam Peccati perhibete , animis nihil imminuentem. Vulnere transfixos absolvite crimine , et ipsam Iustitiam accusale Dei, transire sinentis Supplicium , quo non vultis transire reatum.
Sed non injustus Deus est, manifestaque Pauli
vox docet, uno omnes homines cecidisse ruente. In quo tota simul series prostrata nepotum De periit, nec habet quisquam quo surgere POSSit Ad vitam, sacro nisi rursum nascitur ortu. Quotquot enim summo ustos numeratis ab aevo Hac ope non dubium est salvatos, quam modo toto Lalius omnipotens exercet Gratia niundo. Hetec, sicut dictum est, non judex est meritorum
Quae nisi plena malis non invenit: et nisi donet Quae bona sunt, nihil emici et bene coeca voluntaS. Haec ut cujusquam studio affectuque petatur Ipsa agit, et cunctis dux est venientibus ad se Perque ipsam nisi curratur, non ilia ad ipsam. Ergo ad iter per iter ferimur : Sitie lumine lumen die in videt: vitam sine vita inquirere mors est.
264쪽
Hic vanam insano pro sertis corde querelam, Omne opus arbitrii sublatum vocis erantes Currere currentum si non et velle volentum est e vitus poenam deberi, aut praemia laudi, ei e naturam obstrictam mala velle neccesse est, Vel nostro scribi nequeunt bene gesta labori. Nunquid non eadem sapiunt, eademque perorant vestra illi quorum ructa lis verba magistri Sed quia consimili cognata superbia questu Prosilit, et vobis nunc respondetur et ipsis. Inviolata Dei quondam et sublimis imago In prim cuncti fuimus patre, dum nemore almo Degit, et edicto parens cavet arbore ab una. At postquam rupta mandali lege , superbum Consilium mixtum invidiae de sonte recepit, Corruit, et cuncti simul in genitore cadente Corruimus' transcurrit enim virosa per omneS
265쪽
v. 7. CARMEN. a B. III. 53 Peccati ebrietas, corrupti et cordis in alvo Persistit, cruda fervet carbunculu eSca. Hinc animi vigor obtusus, caligine tetra Induitur , nec fert divinae sulgura lucis Lumen iners : hinc arbitrium per devia lapsum Claudicat, et coecis conatibus inque ligatis Molus inest, non error abest. Manet ergo voluntas Semper amans aliquid quo se ferat, et labyrintho Fallitur, ambages dubiarum ingressa viarum. Vana cupit, vanis tumet et timet, omnimoda que Mobilitate ruens in vulnera vulnere Surgit. Hoc itaque arbitrium cum sanat Gratia, tolli Dicitis, et perimi vita aspirante putatis. Quid mirum rabido si corde phreneticus aeger Morbum amat, et pellit medicum P Cognoscite tandem Λntiqui commenta doli, et desuescite captas
Aures vipere rursum Praebere Susurro.
Parcite de si actis, praecerpere noxia poma Arbitrii ramis mon haec vos esca reformat,
Nec speciem Angelici nutrit cibus ille decoris Sed vetitorum avidos et tetra bile tumentes De fastiditae procul abripit arbore vittes: Hujus ope et fructu vescendum est, ut re valescens Languida mens, etiam propriis bene viribus uti Possit, et in Christo inveniat quod perdidit in se. Non igitur quisquis terreni veste parentis
Exueris, priscum naturί perdis honorem
Sed recipis : Sic acquirens quibus ante carebas tua misi collatis utare modeste, W
Σ quod habes, hoc te acceptum satearis habere.
266쪽
Fluxerit hoc nobis majorum est causa bonorum Dum largitori sua reddimus , eque relatis Augemur , nostrumque bonum sit gloria dantis. Sed qui judicium arbitrii meritumque lueriS, Quique hominum studiis ascribis dona vocantis :Insantum discerne animos, et dissere quales Assectus, qualesque habeant haec pectora moluS. Da teneris mores , et libertate volendi Instrue , vix aurae tenui lacti Sque capaces. Nulla tibi arbitrii respondent signa , nec ullis Dissociare pares meritis potes : Omnibus una est Natura , et pariter nequeunt bona vel mala velle. Et tamen ex istis miseratri Gratia quosdam Eligit, et rursum genitos baptismate transfert In regnum aeternum , muliis in morte relictis Quorum causa fuit similis de vulnere eodem. Nec meritis istud poteris aptare parentum Ceu pia prosuerit redimendis cura bonorum , Abstuleritque aliis aliena ignavia vitam Cum videas mulios sanctis genitoribus Ortos Nullo salvari studio potuisse Suorum :Expositisque aliis ob turpia crimina matrum
Missam externorum curam, qui Stercore rapto SDe sontem vitae coelesti traderet aulae.
Quid si diversum hunc finem quo Gratia Christi num alio pereunte legit, donatque Salute In geminis etiam videas i quod dividis uno
Tempore conceptos atque uno tempore natos,
Non ullos potes arbitrii praelendere OlUS.
267쪽
. 77. CARMEN. LIB. III. 55 essat opus, cessat meritum , nihil editur impar. ed Deus et tales discernit, quo mage Christi xcellat bonitas, quae sola Si causa vocatis est fidei et meritici quoniam Sapientia dives
doc etiam tribuit multis , ut Sancta operatis smem vitae, fieret de munere meΓCeS. Non autem recte nec vere dicitur, illos ui sunt exsortes divini muneris, et quos, ratia neglexit degentes mortis in umbra 'eccati non esse reos, quia recta gerendison data sit virtus Naturae compede vinctos 'rocubuisse negant, nec ab uno germine credunt innigenam prolem cum poena et crimine nasci. Juod qui non renuit, videt hujus pondera culpaeram valida pariter miseris incumbere mole, Jtsi nulla etiam cumulent mala sit tamen unum hoc γussiciens sceliis ad Ortem ascendo biendam. Hanc igitur legem quam per se nemo resolvit, , merito et juste positam impositamque sale mur ut querimur, quod non omnes salvantur ab illa p uui si progeniem super Omnem irrupla maneret, te cunctis juste damnati non qu reremur. in quod de tot ferretur, non toleraturbe partes in melius foret omnia debita cogi, uam suuritia ex solida clementer muli remitti quis vero exemptus squalterili carcere pulset nvidia miserantis Opem , quia non Simul Omnesi lucem veram tenebris eduxerit iisdem p
um Poenani , qua mersus erat , non experiatur
uam misere strat addictus , nisi liher ab illa.
268쪽
Conciliet miseris, sueta qui nocte gravati Nulla gerunt vola effugii tantum nocet error, Ut juvet errare, et veteris contagia morbi Tam blande obrepunt, ut quo languetur ametur. Unde ergo haec oritur querimonia Non movet illos I alis cura, quibus necdum est sua poena dolori, Et qui se nulla credunt a luce relictos. Qui vero tenebris exempti in lumine vivunt Gaudent, et quantum sibi sit bonitate vocantis
Dimissum, ex illis discunt qui debita solvunt. Vos igitur soli queruli, solique superbi: Vos soli ingrati quos urit Gratia : cujus
omne opus arbitrio vultis subsistere vestro :Et quod non cuncti mortales atria vitae Ingrediuntur , ita ex ipsis pendere puta lis Ut lam ex judicio constet cujusque quod intrat, Quam quod non intrat seu par in utrumque lacullas Suppetat, et tam sit proprium bona quam mala velle. procul insana impietas , artesque malignas
Aufer et auctorem comitare excluSa Britannum. Nos humiles tenuesque sumuS grex parvus, et altis
Inniti metuens, quia sufficientia nostra Ex Christo est ii quid recte sapimus, volumuSque, Illi debemus , qui vincula nostra reSolvit, Proque malis bona restituit, non inveniendo Quod merito legeret , sed donans quo legeretur Ut de perceptis prodiret causa merendi Deque alis in danda gradus industria crescens
269쪽
V. 37. . CARMEN. ad B. III. 257Scaiuleret, atque bonum fieret Deus Omnibus unum. Cur vero humani generis de germine lolo Pars quaedam in Christo rursum generanda legatur Pars pereat, cum causa eadem simul implicet omnes, Nec discernantur merito qui munere distant
Non satis audemuSScrutari, nec per perlaSIre vias, callesque gradu pulsare remotos.
Multa etenim bene lecta latent, nescitaque prosunt :Dum mansueta si desinu taedam dilata modeste Sustinet , et nullo ignorat non edita damno. Sic quando electum ex cunctis populum Deus unum Lege, sacris, templo, unguento , Signisque fovebat, Quod sui occultum , mundique in sine retectum est,
Non oberat nescire, Omne quandoque vocandas in regnum flernum gentes , totumque per Orbem
Donandum, quod spes parvae tunc plebis habebat Sic postrema dies qua mundi clauditur aetas,
Notitiae nostra non est data , nec lamen hujus Secreti impatiens sanctorum turba laborat. Ipsa quoque humani generis carnalis Origi, Ouam multa vari circum tegit ordine causas pCumque omne de seruient producat eodem Una manus , nec diversis elementa parentum
Principiis coeant limo rucedit ab uno
Dispar Opus , mulat numeros per vascula sic tor Materia inque unam discernit jure creantis. Ergo eadem natura animἰ e naturaque carniSDiversis mundum sub conditionibus intrat. His regnare datum est illos servire necesse est Ilos decor, et vires validae, viridisque senectus
270쪽
Suscipit, hos species inhonora et debile corpus Ilis viget ingenium praeclaris artibus aptum Issorum tarda premit gelidus praecordia sanguis Quosdam nec licitus calor incitat ad generandum
Ast alii insanum nequeunt fraenare furorem et Hunc mitem et placidum tranquilla modestia comit. Ilis et mille modis semen variantibus unum Impariles subeunt distincta exordia formas. Nec tamen hetae inter tam compugnantia quisquam Arguit auctorem , qui secum continet hujus
Legem operis dum judicio placita explicat equo
Et rerum causas obscurat ju Sta poteStas.
Si terrenum igitur sigmentum , addictaque morti Progenies , la dissimili producitur ortu Ut cum operis species pateat, tamen edita non sit Norma voluntatis de qua venit hic modus impar Quid mirum si consilii super omnia magni Arcanum latet, et placito subducitur alto Quod dum vana fluunt mundi, dum in corpore mortis Vivitum, et positi expletur certamen agoni ,
Non cognoscendum texit Deus , utiliusque Duxit ad examen quaedam velare piorum. Non ergo instarnus clausis, nec operta procaci Urgemus cura, satis est opera omnipotentis
Cernere, et auctorem cunctorum nosse bonorum
Quo sine nil rectum mens inchoat. Audeat amens Impietas tumido arbitrio subnectere causaSDivinorum operum. Nos cum manifesta videmus Dona Dei, quorum est fons unus, summa voluntas