Caii Caelii Sedulii, Belisarii, Liberii, Honorii, Aviti, Prosperi, Aratoris, Lactantii et Dracontii opera

281쪽

v. 8. C AB IEΝ LIB. I V. Esse Deum, in capitis foedere non stetimus, Sperantesque animi de libertate coronam Perdidimus quam dat gratia justitiam. Quique igitur geminae miseraris busta ruinae die nostro exitio consociare cave. Nam si quae Domini data munera sero latemur Haec homini credis debita , noster eriS.

282쪽

DI VI

IN OBTRECTATOREM AUGUSTINI. ONTRA Augustinum narratur serpere quidam Scriptor, quem dudum livor adussit edax Qui caput obscuris contectum utcunque cavernis Tollere humo miserum perpulit anguiculum. Aut hunc fruge sua aequorei pavere Britanni, Aut huic Campano gramine corda tument. Quae concepta ovet, promat quae parturit, edat, Seu vetere armatur dogmate, sive novo. In quoscunque Sinus Spirarum torqueat Orbes Et sallax multa contegat arte caput, Currentem attritos super aspidas et basiliscos Declinare senem vipera non poterit. II.

Carpere et adversum , condere sertur OPUS.

283쪽

Usque adeone bonum ingenium et lacundia dives

ostentare artem non aliter potuit,

In nova prostratas acies nisi bella cieret, Impiaque exstinctis hostibus arma daret 'Haec pugna, incentor, mor est tua Me stylus iste Consi cit, et verbis perderis ipse tuis. Dumque doces quantum valeat mens libera, monstras Velle tuum tibimet sufficere ut pereaS. Verte gradum, fuge perniciem, Stratosque rebelles

oris Apostolici ulmine ubique vide.

Nec te mutato defendi nomine credas, Si pastorem ovium laedere vis, lupus S.

III.

Dum sacris mentem placet exercere loquelis Coelestique animum pascere pane juvat, Quosdam ceu prato libuit decerpere flores Distinctisque ipsos texere versiculis, Ut proprias canerent epigrammata singula causas, Et pars quaeque suo congrueret titulo. Nec nostrum hoc opus est, sed ab illo sumitur hic ros Qui siccam rupem undere jussit aquas. Ut quod in assectum cordis pietate magistra Venerit, hoc promat carmine laeta fides. IV. Persecte bonus est, et vere dicitur insons Nec sibi, nec cuiquam , quod noceat, faciens. Nam quicunque alium molitur laedere, primum Ipsum se aculo percutiet proprio, Et cum sorte animum non sit secula facultas, Non dubium in cordis viscere vulnus habet.

284쪽

272 PROSPERI Nec sugit insecti sceleris naens prava reatum Cui nimis hoc solum, quod voluit, nocuit.

Naturae quisquis proprio non Spernis honorem In quocunque hominum , quae tua D OSCix, ama. Sic tamen, ut pravos vitet Concordia moreS, Nullaque sint pacis foedera cum vitiis. Namque, quod artificis Summi fecit manus, unum est, Quaeque auctore bono condita sunt, bona sunt.

Divinum in nullo sigmentum despiciatur. Sola malis studiis addita non placeant. VI.Mternus vere est solus Deus omni creator, Vita in se vivens permanet eSSe , quod est. Hoc pater, hoc verbum patris, hoc est spiritus almus, Quorum natura est una , eademque Simul.

Non coeptum, aut actum, non hic mutabile quidquid

Quod subeat leges temporis, aut numeri. Virtus praeteritis prior, ulteriorque futuris Nil recipit varium , nil habet occiduum. Nam quas , ut voluit, rerum sapientia fecit. Vita quidem multis praestita perpetua St, Sed quodcunque potest sese amplius aut minu esse, Quodam fine , ipsi quod fuerat, moritur. Sic nihil aeternum , quod commutabile factum est, Cunctaque quod superat, Semper idem Deus est.

VII. Multa diu summi disseri patientia regis , Suspendens equi pondera judicii,

285쪽

E iam plectendis parcit clementia sacus, Dat palium, quo se crimine purget homo. Dat patriam , ut perean crimina non ioni inos Vei e re non unquam castigans corda paterno i e cito consumant saeva flagella reos Sic pietate Iae terrarum non vacat orbis, Et nihil est, quod nos non trahat ad veniam, Ciana rex salvandis, ipsa quo lue consulit ira, Et cura medicus vulnera vulneribus

Cum Deus exerta peccantes verberat ira Ut norint homines, quid mereantur iι Nam dum mortalis peraguntur tempora carnis, Auxilium miseris ipsa flagesta serunt K vindicia brevis sic noxia crimina sinit e sane sine habeat debila poena reos 1 X. Laus vera in Dominum de promitur ore precantis Si quis voce fluunt imi in cordis habent on prodes cuique solis bona dicere verbis N pia mens liabeat, quod bene lingua sonat.

amsari recte mi Seium est, et Vivete Didve

Damnat nota malum regula iustitior.

'lurima sanctorum bona sun communia multis tu quiddam recti constat nosse malis 'ed pia pars summa tendens vi mulis ad arcem omne perum meritum transit amore Dei

tu pariter quaecunque honi inum sic diligat, ui se

286쪽

Unde istis geminis virtutuni qui caret alis, Caelorum ad regnum non habet, unde volet. XI. Exueret Deus ut tetra caligine mundum Doctrinae accendit lumen Apostolicae, Quae nullis animis, nullis non congruit annis Lacte rigans parvos , pane cibans validos Non tempus, non sexus, huic non causa resistit, Omnes curat, alit justificat, vegetat. Sumite, quae magnae apposuit Sapientia menSae,

Et variis pasci discite deliciis, Quarum pars totum est epulum, quo quisque juvat, inde capit vitam , quam parit una fides. XII.

Scire Deum cupiens gaudere , et vivere quaerit, Si verum, et summum norit amare Deum, Cui tribuat quidquid recte sapit, optat, agitque , Et sine quo carnis gloria pulvis erit. Non ergo in quoquam sua munera deserit auctor Perque suun Dominus se manifestat Opus.

Inque illis habitat dives penetralibus hospes, Quae gaudent hoc se cuncta quod ipse dedit. XIII.

Ut perdunt propriam mortalia corpora vitam Si nequeunt escas Sumere corporea , Sic animae , nisi deliciis rationis alantur, Dum verbi aeterni pati carent, pereunt.

Nam quid erit, quod dira procul fastidia pellat,

Cum seipso refugit mens saturare Deo.

287쪽

Esse Deo verum et proprium est cui quisquis adhaeret, Mterni regni tui in semper erit. Nam qui justitiam spernunt non esse laborant, inque nihil tendunt, et esse nihil queunt. ΝΟ ergo illorum poterit pars multa videri, Quorum in sanctorum nullus erit numero. Sed vere magni et multi sine me manebunt, In Christo quorum gloria praepes erit. XV. Nulla Deum oblectat miserorum poena eorum Νec scelerum vindex ira movet placidum omnipotentis enim recin et tranquilla voluntas, Quidquid decerni convenit, hoc statuit. Ut nullis paleat regis censura quereliS, Cum juste accipiat debitus ordo malos. XVI. Scriptorum Domini plenum videt omne prosundum Implet qui factis cognita verba piis. Nam nimis ascensu doctrinae devius errat, Si quae curavit, scire sugit facere.

XVII.

Est et in hac vita multis requies data sanctis, Quorum animas mundus non lene occiduus. Quos desideriis nullis peritura fatigant, Et quibus omne bonum est Christus, et omnis ho

nor.

Utuntur terra , ut coel , fugientia temnunt, Quod credunt, quod amant, quod cupiunt, Deus

288쪽

Quid voveat Domino quisquis bene corde volutat,

Ipsum se lotum piaeparet, et voveat, Maior enim nequitis ferri hostia mentis in ara die Christi exemplo suavior exit Odor, Quam cum homo castorum profert libamina morum, Et de virtutum munere sacra litat. Sic tamen, ut norit, qui reddit vota tonanti, Unum divinis cultibus esse locum. in toto mundo , quem vera ecclesia praebet, Et sine quo nullum justitio est meritum

XIX.

Justitiae merces gemina est, vel cum bona rectis, Vel pravis digne cum mala restituit. Salvatrix autem cunctorum gratia Christi, Non pensans meritum diluit omne malum CredenteSque annes renovans baptismate Sacro, Dat bona, quae propter det meliora bonis. XX. Coelestem ad patriam Christo redimente vocatus Vitam labentis temporis hospes agit; Dumque ad promissam requiem non per sua tendit, Mundanae patitur multa pericla viae. Ouae nunc obseSsa adversis, nunc plena secundis, Aut frangit trepidos , obligat aut dubios. Iuler quos laqueos currentem ad gaudia vitae, Non capiet mundus, cui via Christus erit.

Nulla anima est, quae non mortali carne gravetur, Nec de corporea conditione gemat.

289쪽

Sed coli firmare invalidam , et frenare rebellem Legitimum, et proprium est mentis opus dominae. Quae vis naturae moderamine temperet aequo, Et subdat sceptris noxia cuncta Sui S. A Domino auxilium , et vire petat, ui valeat se Vincere, nec sensus incilet ipsa suos. Νam nullus famulae poterit compeSCeremi OluS, Ni fuerit Christi semper amore PotenS.

Arcta via est, verae quae ducit ad atria vitae Nec recipit carnis gaudia mentis iter. Amplis incedit spatiis terrena voluptas, Angusto virtus limite celsa petit. Et iamen hi calles , quos nundi vana paveScunt, Ouaedam magnificis aequora sunt animi S. Dissicilisque nimis per dura, per ardua greSSus Commendat dei, quod tolerare juval.

XXIII.

Hac desiderii Deus est pietate colendus Justiti te ut merces lota sit ipse Deus. Nam sperans ali se munere posse beari, Non, quod poscit, amat, Sed quod habere cupii.

Culpare in quoque, quae non sunt nota , malignum est, Praesertim si, quae cognita sunt, bona Sunt. Non paleant aciles devis rumoribus aure S. Quae nescire uvat, credere non libeat. Linquantur secreta Deo , qui si quid opertum est

Inspicit, et nullis indiget indiciis.

290쪽

a78 PROSPERI XXV.

Non dubie nostri Deus est et rector , et auctor Cum toto assectu quae bona sunt, gerimus Ex operum specie clarebunt intima cordis. Quive hominis mentem spiritus intus alit. Sanctus enim sanctos facit, et de lumine lumen Exoritur , nullus sit bonus absque bono.

XXVI.

Quod piae ruinque mali in sanctos saevire Sinuntur, Quodque bonis pravi saepe nocere qUeUnt. Absque Dei nulla non sit , qui corda suorum Hiis etiam bellis glorificanda probat. Crescunt virtutum palmae , crescuntque coronae Mulantur mundi proelia pace Dei.

XXVII. Scit legem , docteque tenet ussa Omnipotentis Qui quod novit, agens diligit id, quod agit. Non salis est Domini praeceptum volvere lingua, Is meminit legis, qui memor eSt operi S. XXVIII. Legem spernentes odit cum legi amator, oti homines odit, reprobat id, quod gurit. XXIX.

Scrutari legem possunt utcunque quieti, Si mundi a strepitu libera corda vacent. Ut mens ergo piis ludiis intenta juvetur, Praelia divinus carne vinco amor. Nam templum Domini per sacra Silentia crescit. Et tacite struitur non ruitura domus.