Caii Caelii Sedulii, Belisarii, Liberii, Honorii, Aviti, Prosperi, Aratoris, Lactantii et Dracontii opera

271쪽

v. 79. CARMEN. LIB. III 59 Invictum ad solium Christi suspendere nutum Cujus judicium sic inscrutabile et altum

Dicimus , ut verax prorsu lateamur et aequum. Nam meritum ad mortem subeundam sufficit unum

Ad vitam , nisi quod donari Gratia , nullum.

Tu ero, O nova gens , veteris quae stirpe oleastri Velleris , et sacrae ramis in Olescis olivae, Quaerere formatae sentis te frondis honorem Non studio coepisse tuo, sed jure potentis Agricolae insertam secundo vivere ligno Vince superborum satus , et vana furentum

rurbinibus stabili sortis pietate resiste Nec tibi allacis subrepat imago decoriS.

Nullum ex his errare putes dicet in cruce vitam Ducant, et jugi assiciant sua corpora morte, Abstineant opibus , sint casti, sintque benigni, Terrenisque ferant animum super astra relictis Si tamen haec propria virtute capessere quemquam Posse putant, situ ut dignus labor iste juvari,

Ingenium meruisse aiunt bona vera petentis Crescere quo cupiunt, minuuntur proficiendo Deficiunt; surgendo cadunt currendo recedunt. Unde etenim vani frustra splendeScere quaerunt, Inde obscurantur : quoniam sua laudi amore,

Non quae sunt Christi quaerunt, nec si Deus illis rincipium : et capiti non dant in corpore regnum. Non horum templo est Christus petra, sundamentum, Sed super instabilem arbitrii nutantis arenam Assurgunt, foeda lapsuri mole tumoris. Isti quem quidam reprobarunt aedificantes,

272쪽

disio D. P Res V. 227. Nunc eliam reprobant lapidem , pariesque Sine ipso Tertius esse volunt, quem nullo foedere Deciat, Angulus , et quem nulla habeat compago ligatum. Hi thalamum ad sponsi non perducuntur , ct intrant Liberiale sua : quae Christi Gratia consert On acceperunt, et habent: non attrahit illos Vis Patris ad Verbum , Sed sponte et praepete CursuPrίoveniunt cesSanli opem, nec ad omne gerendum Ejus egent, sine quo sibi plurima posse videntur.

273쪽

DIVI

LIBER QUARTUS.

Vin prodest verbis commentum Pelagianum Respuere, et sola damnatos plectere voce, Cum paucis qualida sublatis de cute nervis intima viperei oveantur viscera sensus 'o bene quod diri erroris malus ille magister Vuli praelevit lethalia pocula melle Sed non ambigua insectum feritate venenum Protulit, et gustu virus detexit amaro Nam si argumenti primordia non Onerasset ni quae discipuli dempserunt callidiores ianum eras dubio cepisset plasmate mentes duo dum multa vident informia limine in ipso. torrida terrisca declinant atria mortis.' ec jam illis possunt altriti illudere ures, Juorum quo tendant artes, atque Unde oriantur, On dubiis promptum est cuivis cognoscere Signis. Ἀοn igitur cum damnatis sentire videntur, 3

274쪽

,6 D. V. 7. Cum dicunt mortem in cunctos transisse per unum Primum hominem , cujus crimen resperserit Omnes Nec quemquam in vilam aeternam , nisi sonte renatum Venturum insantesque eo hoc munere solvi,

Duos prima ad mortem generaliter edat origo. Sed cum damnatis sapiunt, damnataque promunt, Cum dicunt nihil esse animis per vulnus avitum Detractum decoris, splendoremque omnibus illum Nunc talem innasci, qualis sui ante ruinam. Hinc libertatem arbitrii discernere sano Ρosse oculo cordis quidquid sit rite gerendum Nec solum ad vitae praeSentis commoda Olers Sufficere ingenium quo se tueatur et ornet Sed summis etiam mentem aptam percipiendis ternisque bonis , sponte ad coelestia ferri, Perque viam ad Christum quam fecerit ipsa venire. Hinc hominem multa recti assuetudine firmum Posse repugnare adversis nec cedere poenis Quas superandae animae per carnem admoverit hostis

Auxilio abscedente Deiri qui deserat apte

Utiliterque suo , ut de certamine agor is Quaesitas referant palmas me nulla piorum Sint merita, et verae priventur laudis honore Si quod naturae sensu noluntque , Voluntque,

Praeceptisque tenent legalibus insinuatum Divini auxilii manus hoc operetur in illis Ceu solis Christi famulis virtute carere Sit dignum , et non posse probos apprehendere more8Quos plerumque habeant etiam simulacra colentes.

Talia lingua procax verbis cum undit ineptis,

275쪽

v. 7. CARMEN. LIB. IV. 263 Essuge tu nova gens , hostiles effuge Sen Sus, Et procul a laqueis sapiens abjungere Orti S. Christus enim lua justitia est, quo te duce oportet

Currere , ne cursus Christo sine , sit vagia error. Nemo etenim, nemo est, qui non cum vulnere Primi Sit patris genitus inuo vulnere mens prius intus

Percussa est, quam membra foris cum mente recep tum est

Quod regione poli disjecta superbia suasit. Sic animus cui lumen erat de hamine summo, Arbitrium involvit tenebris , et luce relicta Consilio legit tetrae nigrescere noctis. Nec jam captivos oculos extollere in alium Sponte Potest quoniam hoc etiam spoliante tyranno Perdidit, ut quanto jaceat sub vulnere norit.

Si quid enim de principiis felicibus illi

Et vita exsilii superest prudenter agenda Hoc sanum , et quo nil fuerit sublimius in se Credit, amatque suum mundi sapientia sensum

Innumeras claram sese mirata per arteS,

Quod conjecturis sublimibus abdita quaerit, Quod meminit recte , sapit acriter aestimat apte, Quod studium fandi excoluit, quod legibus urbes

Instituit, moresque feros ratione recidit, Ut poenae metus ossici certari a in Oris. Jam cum exercetur numeris ad sidera coeli Per tarsus noscenda suos, et scire videtur

Desectus solis varios lunaeque labores, Quam speciosa sibi est, et quam vanescit in ipsis Quae licet ex primo natura habeantur honore

276쪽

Non tamen ad veram possunt perducere vitam

Denique ab his praeceps in ullas religiones Decidit, et factis lipesit actore relicto. Nam si nunc etiam illaesis vigor ille maneret,

in quo insons natura suilla sua quemque voluntas Conciliare Deo, poenaque absolvere posset: Nequicquam Christus mortem moriendo piaret: Peccatum et mundi sanguis non tolleret agni Nec genus humanum generari rursus egeret Conditione nova, quoniam Sapientia Sana, Setina fides, sanum arbitrium, mens libera morbo, itam agerent dignam summorum Participatu . Sed prostrata semel, quanto natura prosundo Immersa , et quantae Sit mole oppressa ruinae 'Verbum homo fit, rerumque sator sub conditione

Servilis sormae dignatur Virgine nasci,

Inque infirmorum cuncto descendere sensuS. Vexatur virtus sapientia ludificatur; Iustitia injustos tolerat clementia Saevos; Gloria contemptum subit, et tormenta potestas Inque crucis poenam nulli violabilis usquam Vita agitur cujus perimatur morte peremptor Iusto ut pro injustis effuso sanguine, sit mors Unius insoniis multorum vita reorum.

Hoc igitur pretio captivi cun redimuntur, Agnoscant quali conclusi carcere , quove obsessi fuerint morbo: quibus eripiendis Succurri haud aliter potuit quam morte medentis. Et quia de magnis opibus nonnulla SuperSunt,

Quae decorent nudos, et quae Solentur egeno :

277쪽

v. Io6. CARMEN. LIB. IV. 265Νon ita pro summis oblectent ultima lapsos, Ut te supplicio tumeant atque Ordine verso Quo sint essecli miseri, sint inde superbi. Aut cum hebetes visus longa ex caligine tandem Νaturae hoc potius , libertatique volendi, Quam Christo tribuant : De scilicet evacuetur Arbitrii virtus, si desit recta legendi.

Hoc patribus primis mortis sator insinuatus Consilio est hac arte omnes pro Stravit in uno Dum suadet multo praestantius esse quod ipsis

on tribuente licet Domino sponderet habendunt

Prudens libertas, vetitoque instructa cupido Duae nunc per veteris Serpens vestigia fraudis Deceptos simili studet inflammare furore Ut quoniam pulchrum est veri impendere cur am, Justitiaque avidos bona nosse et velle salubre est,

Suadeat ingenio cujusque hoc lucis inesse Ut naturali mens vivida mobilitate, Non spirante Deo , Christi exardescat amore Utque ita salvatrix nil Gratia conserat istis, Sed reserat, pretioque bonos non munere dilet. His de seminibus multo jam plura oriuntur, Et frumenta inter primo turgentia lacte Spinis fulta subit seges horrida iZaniorum. Sed nos qui Domini semen sumus , agricolaeque

Stamus ope , et supera persati vivimus aura, Vipere calicis gustum procul excutiamus, Divinique operis constanter consileamur Figmentum nos esse novum : quod prorsus ab illa Stirpe vetustatis discretum est atque reciSum.

278쪽

vit: A quo subjectos vigor Omnis manat in artus, Et sic quaeque suo vegetantur in ordine partes,

Ut quod agunt, et dispositis quod motibus explent, Ex illo possint, qui summa atque uli ima pacans

Ut nos insereret summis, se miscuit imis. Conticeant igitur qui dicunt esse cavendum

Ne desit sanctis sumendae cauSa Oronde

Si non ipsorum bona reperiantur in illis, Hoc etenim tumida nimis impie lale docentes Quid nisi justitia nos et virtute Deoque

Dispoliare volunt me lux in nocte coruScet, Languida ne in vires redeant, ne mortua vivant Sed nobis summo verorum a sente bonorum Haurire haec , super et Semper splendore nil ere

Gloria sit, non spes in sceni flore caduco. Sicut enim palmes nullos valet edere fructus Non in vite manens, quae de radice ministra Succum agat in frondes, et musto compleat uvas :Sic in secundi virtutum, et fruge carenteSPerpetui cibus ignis erunt: qui vite relicta Audent effusa de libertate comarum Fidere , ne Christi sint uberiale feraces. Et mage se credunt propriis excellere poSSe Quam si virtutum placitarum sit Deus auctor. Viles ergo putent se deformesque futurOS, Cum transformalis siet Deus unica sanctis

Gloria : corporei nec jam pressura laboris

279쪽

v. 65. CARMEN. LIB. IV. 267 Conteret incertos, sed in Onanibus Omnia semper Christus erit. quod si pulchrum et super Omnia uia gnum est, Cur pudet hac etiam fletus in valle potentes Esse Deo, minimumque operis Ortalis habere Quod non est nisi peccatum quo discrucietur Libertas ad quam solam male gesta recurrunt' t tamen in sanctos animum cum intendimus actus uiti desideriis carnis mens caSta repugnat, uin tentatori non cedimus, et per acerbas, exati poenas illaes corde manemuS, .ibertate agimus sed libertate redempta ui Deus est rector, summoque ex lumine lumen, ita , Salus , virtus sapientia: Gratia Christi est, tua currit, gaudet, tolerat, cavet, eligit, instat. laedit, sperat, amat, mundatur, justificatur. Siquid enim recti gerimus, Domine, auxiliante egeramus tu corda move tu vota petentis tuae dare vis tribuis , servans largita, creansque meritis merita , et cumulans tua dona coronis. on autem hoc curam minui, studiumque resolvi irtulum, aut pus ingenii torpere putandum est, uod bona Sanctorum tua sunt, et quidquid in illis ut sanum, aut validum est, de te viget ut videaturi actura hominis, te cuncta gerente, voluntδS.uae sine te quid agit, nisi quo procul exulet a tel decipites semper calles , et devia motu gressura su nisi sessam , tu bone, et aegramiscipias, reseras, foveas tueariS, honeSleS.m siet cursus velox , oculique videntes,

280쪽

Iudicium , et sortis virtus, et sana iacultas. Hujus opis semper , Pater , indigeamus : ab ipsa Prodeat arbitrium nostrum, nihil hac sine sensus Corporei possint, opus ut Servile quiescat. Et tua dum in nobis agitur , non nostra voluntas, Legitima in sanctis ducamus sabbata estis.

HERES EO N.

NEsTORIANA lues successi Pelagianae

Ouae tamen est utero praegenerata meo.

Infelix miserae genitrix et silia natae Prodivi ex ipso germine quod peperi. Νam fundare arcem meritis prior orsa superbis De capite ad corpus ducere opus volui. Sed mea dum proles in summa armatur ab imis Congrua bellandi tempora non habui. Et consanguineae post tristia vulnera fraudis Aspera conserui praelia me pari. Me tamen una dedi victam sententia tellio Illa volens iterum surgere iis cecidit. Mecum oritur, mecum moritur, mecumque sepul

crum

Intrat, et inferni carceris ima subit, Quo nos praecipites insana superbia mersit, Exulas donis , et tumidas meritis diam Christum pie late operum et mercede , Olenti