장음표시 사용
221쪽
Qiiod autem mihi videtur tribuere, Spiritum Sanctum balbutire in re ipsi cum vulgo, ut salsum significetvi testetur cum ipso, id asacra Scriptura mente mea alienum esse protestor. Sed manii stius consensus noster patefit cx ipsus verbis. p. q8. Spiritu Sancitu mutvatus hic es --bum seu nomen opinionis a popula non vero opinionem , quae est ipsssinissententia mea, quam laic defendo. Item p. 39. Spiritu Saninus nautarum more loquendi phrases scuti prolata sunt, describi ist. Item ras locuti nem a cominum risus errore desumptam et xxv 3I. 27. De illo adversariorum consensu qui plura cognoscere volucrit legat caput hiijus nostri
Tractatus xxii I. Et sane nemo eorum, cum qui bi: haetcnus sui eon
gressus, ninare suit ausiis, in lingua vulgari, qua Sp. Saηctin utitur, dum is tantatem suam de salute nobis revelat, reperiri phrasees erroneis vulgi opinionibus innitentes, isque Spiritum Sanctum solere mi, non per cas ullos errores exprimendo, sed semper aliquam veritatem docendo. Et hoc solum est , quod nos negare non aude natas. Quemadmodum vero illi negant, Spi,itum Sanctum in Scriptura laquentem adoptare ut i rhudicito errores, eosque in Scriptura docere, it ad ego hoc ipsum conliani r nego. CCCCLV. Hanc meam sententiam satis etiam mihi videbar expressisse in editione Di rtationii. Qitam vis enim usus fuerim formula aCopernicanis usurpata, dicendo: Spiritum Sanctum saepe loqui ex opinione vulgio
secundum apparentiam nonsecundum rei accuratam veritatem. Item, Scripturam sapi ime de rebvi naturalibus loqui ut apparent, Mon ut sunt secundum ακο ζωα, Philosophicam. I eni Scripturam de rebus natural bus loquentem
non accuratam siemper veritatem, sed potius sensium 2 vmionem rusti sapius sequi, tamen satis ex explicatione passim data potuit patere, ni e non sta tuere, Spiritum Sanctuin deserta veritate opinionem error cam vulgi as sumere. Passentiri, eam docere, testari vel signiscare in . it cris, quod communiter adversarii mihi videntur tribuere. Loquii nim duplici senias i aliquis potest dici secundum vulgi etroneam opinionem , vel verba tantum usurpando iisque veritatem generalem exprimendo, quo sensu id Spiritu Sancto tribui, vel opinionem ejus assumendo, ei assenti cndo, sic sermonem secundum eam formando, ii sensu id de Spit tu Sancto constanter nego. Vidit hunc duplicem sensum istius phraseos jam olim Melchio Canus Loc Theol. lib. I. cap. s. p. 36. Falsa vulgi opiniones inquit, in duplici sunt disserentia. Quadi , qua non nisi verbis fal=s . nificari atque exprimi possimi. Ut Christim esse Iohannem aptistam, vel Hieremiam, vel unum ex prioribu Prophetis Atque HVmodi opiniones semper auctis sacri ita reseransi ii non ex se, sed ex vult nomino retulisse rideantur. Alia
222쪽
istia fiunt ubivis ne falsa quiram, se/verbis expressa ac gnificatae, quasnsensu aliquo vulga urera ηL U Posep esse patrem Chris adro isensium Dipum omnino erat, sed reret meηyatcr Ofine salpitate dicebatur.
Tam quoniam nutrisius erat, tam quoniam Vir matris erat. Et licet vulgi sermone, vere tamen pririgninsiliati vocatur, mater noPerca, vitricis pater. inbus rebul, fateor, vera historia lex es vulgi opinionem exprimere. Num s d. priore rerum genere sermo su in historia profana absurdus est, in satra etiam im in Sapuntes quippe cum rust loq*Πmursere, sed non sensiunt cum xtilno. De mendacii tamen rei sunt, quoniam, qua loquotur, ea secundium iliquem τιrbisigni cuium vera ege intelligunt. CCCCLVI. Art. 8. cap. I. diss 3 sic explicavi meam mentem, ut appareret, me nihil aliud statuere, quam quod etiam ari que hujus capitis posui. Sic enim dico : Uti quidem Spiritum Sanctum illis forinulis, quibus xu visuam opinionem exprimit, ciui praeter veritatem generalem praeis judicium etiam, quod eam involvit, soletignificare at non ideo etiam Spiritum Sanctum hanc opinionem suamfacere, sed id, quod more recepto formuliue trivio desiumptis profert recte intelligere, hoc est, signiscare tantatum veritatem generalem, non vero consignificare istud praejudicium, quo in ista formula veritas est involuta idque declaravi exemplo Astronomorum, qui, quamus formulis receptis ab apparentiis praejudicii θη- suum derivatis, sive qua praejudiciis innituntur, utanIur, non tamen ista praej dictasua faciant, laoc est, non significant ea, ac tantum veritatem gens raten iis involii tam Interim nan velle dixi Spiritum antiti in Scriptura nudam, B rmitatem nudam dixi, non simpliciter veritatem non enim nego,inii in aliquam semper istis sermulis veritatem doceat, sed eam dico ratione formularum esse involutam praejudiciis erroribus circa res na-rtirales, quas optime cognita habet, manifestare intellige, nisi etiam cognitio vulgaris ad nudaria huius vel illius rei veritatem pertingat sed eam in meso relinquere, permittendo interea ueratis hominibvi, ut locutiones tales
conferant cum hilosophia, ct inde. rum accurata sint, num vulgares discant, hoc est, ut, postqtiam per generalis veritatis gnificationem scopo Sp. S. satis factum esse viderint, videant, num in iis sorii. ulis sorte praejudicium aliquod sit implicatu tu quod non a Spiritu Sasi isto, sed a vulgo, si in tali sormula utitur, signit cetur, atque sic sint vulgares; num accuratae, ut nudam veritatem exprimant.
CCCCLVII. Similiter D s. prima p. 89 ipsis illis vcrbis , quibus
hic usus sui an statum controversiae expresseram , dicendor Disqui rendum itaque restat, num ad puritatem Scriptura requiramr, uti propρη Dd tur
223쪽
tur in F aliqua vulgari, in qua sum multa secutiones rustares erroneis opiniο-mbra innitentes, a sensuum praejudati plerumque hausti aut, si proponaturtio gua vulgari, ansaltem omnes tales locuti es evitari debeant, imo, tib Oua 'fert, in contrarium servio vertendus errorque vulgaris ratandus c refutan- Nos dicimus, hoc modo nihilqhicquam puritat Scriptura decedere. X his enim ui milibus sententia itica cxplicanda, Z ad haec rcfercnda ea,vaae, a iis separata,durius qui sonare videmur. Quoniana tamen qui- Oin ex solo titulo librum prioretia iidicantes phrati Copernicana Leorunt offensi, nos in eoruna gratiani ab ea hie abstinebimus,4 proptet ea statum controversae art. q l. aliis verbis proposuimus. CCCCLVIII. Sed ut adhuc mani scilius evadat, me per phrasinae pernicanam nihil allird, qualia quod ait. si dixi, volui sic expressu nis occasione examinis objectionum seqq. nostra in iram phrasin ulterius c- clarabimus. Objicit B. p. et . . culta dici secundum apparentiam non considerata opinione vult, atque hoc es te mi ineum neudos, quod sec dum apparentiam secundum opinionem erroneam mihi aquι valeat. Resp. Phrasin hanc secundum apparentiam loqui in sua latitudine consideratam mihi eandem esse cum ea, tosti secundani opinionem erronea1n c-go, sed tunc demum mihi a qui valent, quando prior vel aperte vel implicite opponitur τω loqui secundum rei vcritatem accuratam. CCCCLIX. Pergit B. p. 26. Un. lectiam liquet alter Wittichii error, quod hanc phrasin secim dum apparenti .im ponat ut unisonam i li, non secundum ei veritatem : nam non ovinis qui fecitndum apparentiam loquia tu , negat rei veritatem esse saepe tantum determina rei veritatem prout sese nobis exhibet.
Resp. Non oppono istam phrasin secimdum apparentia in ci itati simpliciter, ac si sub ista apparentia non a'iqua lateat veritas sed veritati acis curatae exaetae nudae. Secundum apparentiam ergo loqui opposite ad
veritatem acculatam nihil aliud est, quam viisermone, non reritatemhu .
dam,sed praejudiι iis visus involutam exprimente, siccundum ea quae superius suerunt dicta. CCCCLX. Tuitus praeterea sueram in priore cditione hanc meain sententiam exemplo Astronomorum, quod etiam hic facio cap. .an. 2Gdicendo quod Astronomi etiam post detectos errores brases consueta usum pratoc contra quod B. p. 3 6. sic excipi Sic cum Astronoinus Uirnaid cum apparentem Planete, non negat, eum esse verum 6 in lacum, sed docet in uadoc. ii res nostri a nobis videatur, undeo illum verum locum secvu-dum Urmomorum 'lum pocabit: sic cum Lunam dirimus plenam vel dimidiana:
224쪽
diam, ita loquimur, quia talis mbis apparet eu secundum apparentiam otamen etiam secunduna rei veritatem, vid resteti nostr quia Iuna, eνε bu 6 plena, vel dimidia, id est, ab illo latere, quonia νιkiur e plenaris rei dimidia parte iliumιuata. Et p. 3 I. inquit, nosse quia astro minim exemplo me tuear, se negare M uti ἡ- seruora valle visione d
Rese. Non est usque eritas illa nuda, quando loeus Planetaeiseris scitur is, qui est tantum anaum s di ita sensus iussim, fallacia
visus obvoluta. Secundum enim midam S accuratai rei veritatena,cum planetae in suis circulis singulis dimus aequalia spatia permeent, non possunt ea spatia mensurari singulis diebus per lineas motali apparetus , sed per lineas motus messii Lineae ergo mosus apparent , delis liaiue locum planetie apparentem, non designant locum ejus exacte et accurate verum,
modo maiora, modo minora perciliis , Q m. - . , . 'm, quod respectu nostri oculi revera talem mesa trabeis ibi hi bis
autem non negati quintales locutiones veritatem aliquam exprimam, sed dicimus, eam non esse mi o----, venam sellacia virus invo tutam. Sic Luna dimidia dicitur apparenter, oppotat ad accuratam rei Veritatem, quia secunditii accuratam rei veritatem semper heini sphaerii us pars illuminatur, ut seinper sit plena, nunquam dimidia vel cornicuislata Atquin sub illo involucro lateat quaedam generalis veritas quam solam Astrononii, hac locutione utentes, signfiicant 'munegar uvero dicet adversarius de Eclini Sesu, no Medaindis nostin compei Giπσιfleuarimi fixa, o Solis μι- atque mi mei'- Re similibus, per mina uomst, anes iliis motus realis stellis fixistis .imitur. Nini R 'poterissent quae M. p. rQ , 98. contra libe imi maiorvi x et umexcipit mi ila ex dictis reserabuntur, sae Horipi e eat conferre. Quicquid tamen sit de vero, comm b sensit istius phraseos Scripturam loquisecundium nrmea ναξιν adula, vel, siem
. . cundum vulgi eν meam opinionem cum ea nunc passim ab adversariis hoc sensu accipiatur, ac si lignificaret, Spiritum Sanctim in Scyrptu)i or erra--μ vulgo, o erroνemGocere quamvis nemo antiquorum d recentio.
a ii Theolouorunt, cum quibus in Dissertationibus Anno Meditis suexati inclitus, noc scissu ea phrasi si testis, nee ego unMam enix, ne
225쪽
aia CHR. ITTIc MI Iues abstinui, firmiterque constitui ea imposterum non amplius uti. Num . quam enim censui de vel bis litiganduiti,ubicunque de re ipsa est consennis; adeoque re igiam illam, non quia, quod dicitur, non bene dicituri sed quia quod bene dicitur, non bene intelligitur. Non est ergo quaestio, napiritis Sanctus in Scripturu erret cum vulgo, errorem doceat, adeoque si quis perlatae phrasea, Scripturam loquisecundum vuli erraneam opinionem, intelligat, Spiritum Sancto in Scriptur loqηentem errare cum vulgo ct errorem docere, idque affrii; et, ei tanquam bla Phemo anathenaa dico, atque hanc sententiain toto corde abominor.
Scripturam uti debere formulis usu tritis, etsi praejudiciis
eae innitantur atque veritatem iis involutam reserant, probam Argumento ex Elai. VIII. I. desumtin
CCCCLXI. Pro inussamen a mentis hanc sententiam, quod Seriptura utatur Brinulis usu tritis eiu praejudiciis innitantur, atque titatem iis involutam reserant Ptimum ad obtinendum nostrum institutum arginalentum des inius ex Elatae 3 caci v. I. ubi mandatur Esaiae,
aiscriberetilo humano, hoc est, tali Scriptura, quam quilibet posset legere, vel secundum modum qui erat in usu, vel juxta stylum communem oeconsuetudinem, interpretibus Belgis. Ergo non debebat aliter loqui, quam verbis, quae quovis intelligi possent. Ergo porris dum incideret in mentionem rerum naturalium, debuit adhibere formulas communi usii tritas, non aecuratas Atqui tales somnulae usu tritae saepe innituntur pri iudiciis, teritatem non nudam, sed relatam ad tu, indiri praejudiciis involutam referunt. Ergo etiarn talibus debuit Propheta uti. Similis, tio est liorum Seriptorum hoκνίσων ubi enim communis est causa id quod dictim est uni, omnibus diei intelligendum est. Hacsententia esto Calvini, qui in commentario in Genesieωs ea I. Imita notat: Ma. ηεψes non minus indomo russibus, et am doctis ordiristinerat magister, minite patuit parte seu implere, quamsis demiteret ad crassum istam rara ηιm. Si de re bis gηotis loquuta fuerat causari poterant idiota altιora Messe captu suo Deruque cum D. S. hic promiscuam omnibus scholam aperiat, non rum est, s ea niaxime deligat. qua usuar ab Omnibus intelligia
Haec autem cicu, quando declarat, quomodo blases Lunam reserat inr
226쪽
te Luminaria magna, piae secundum Astronomos a stellis fixis magni tudine longe superatur, ostenditque respectum habA ad apparentiain sensuum nostrorum. Atque, ut istud argumentum nostrum re u intelligatur, cogitandum est nobis, linguam de stylum hulnanum proculdubio
esse eum, qui exprimit conceptus &ideas humanas de rebus ciuibuscunque obviis, prout ab hinninibus illa formari solcnt. Inter illas ideas, sive conceptus sunt variae de rebus sensibilibus, de Sole, Luna, stellis, terra, mari, plantis, arboribus dec de lumine, decolore, de calore, de frigore e. de magnitudine figura quiete, noti&c: Has ideas formamus ab ineu te aetate per sensus, illaeque ad Notitiam Cωnmunem pertinent, qua de re CAP. L prolixius suit actum. Hae ideae intervenientibus sensuum organis in mente nostra sormatae mera apparentia nituntur, atque tales sunt, ut rem exprimant, non prout in se est, , proeat a nudo intellectu sive
pura mente potest cognosci, sed, prout sensus nostri ab illis rebus imaciuntur. Ita de Solis niagnitudine omnes habemus ideam bipedalem ta-Ies sunt idea de com ad cauda cometarum, de remo fracto in aqua , de numino ad superficiem aqua conspecto. quae sunt ii miles aliae. Quae omne, deae ejusta Limpressionem per sensus secerunt in mente, ut, quainvis ex certis rati iniis simus persuasi, Solem ipsam Terram multis vicibus excedere reinum integruin esse, nulla fractura corruptum,in sic de reliquis, nihilominus dum Solem adspicimus renavin c. non pota sumus non eandem ideam sensualem repetere. Quando igitur de rebus istiusmodi incidit sermo non potest ille aliter forinari qua in ut cum istiusmodi ideis plane conu natat, adeoque non potest is esse nisi vulgaris. non accuratam nudam ωPhilosophicain veritatem exprimens, sed eam. quae apparentiis iraejudiciis sensuu ui sit involuta Scriptura igitur eo ipso, quo voluit stylo humano uti Spiritus Sanctus quia nova lingua Iuit scribere, sed recepta aliqua tota inter homines voluit uti, codeniserinone de rebus quibuscunque obviis quae sub sensis nostros cadunt,debuit loqui, quo homines uti consuevc unt idque tanto magis quis etiam h c sermo veritatem aliquam exprimit, quae Notitia Communi ab oenni bus oeninibus cognoscitur, em Sp. S. istis in imis voluit designa
CCCCLXII. Exe. r. d. p. et oscriberentest μον aliquu Scriptura legibili secundum inodum, ce' est in usu, iuxta stylum ommi
nein consuetudinem, verbis quae a quovis intelligi possunt, fimuιικ- actam rei veritatem docere, o male prasi ponitur, hoc talibin modu4squendim,priis radi cumam melim quam talistri doceamr.
227쪽
itur libus expritici veritateira accuratain, quod fieri praecedenti cap. dixtimis in iis, in quibus Notitia Coinmunis accuratain rei veritatem eli aD secuta ctiani , p. S. ca utatur, sed non potest aviator aliquis stlibere jum coiiam aeua stylum4 consuetudinem, quin utatur phralibus, quae cunaideis sensuum conveniunt,4 hic quaeritur: an si formula vulgaris pros rat veritat cui ad sensus hominum relatam de praejudiciis involutatia, adeoque, si ista sormula praejudicio su involuta, an non Sp. S. candem de buerit reulacri, si ci bis , quae a quovis intelli igi possint, debuerit ut, quod ego assirmo, tanquam ad perspicuitatem cripturae imprimis necessarium illudque ari praeced. probavi. CCCCLXIII. Exc. a. B. p. a. utile nimium esse quod addam, Prophetas non potui se intelligi ii de rerum natura semper, uti est, u tiliter Macculate sui illant locuti. Qit i ciosi Spiraim Sanct dixi et, Tιrram moverio bolevi quiescerc, id a rustὸ non potinisset intelligi.
Resp. Solidissimum et quod dixi. hii cnim non videt, qudd si Propliet a formulis a communi usu remotis titillent usi, intelligi noni lucrint nisi ab iis, a quibus formulae istae usurpata: Quis dicci formulas abstius a & ab usu emotas poste a quovis intelligi ' Quod si vero Sp. Sanct iis ad significandam prolongationem dici cmporc Josuae falliam dixisset Terram a sua gyratione cessasse, nonne cocipiti res per se clata, phrasi ista abstrusa Mab usu remota naultum fuisset involuti CCCCLXIV. Exc. i. p. s. t)l humano scribere stulteνis diastinctis claruis magnis scribere, qua ab omnibus pratereuntibus legi po ni ita
ut restici.itur notis ersus perspicuιta ,sed literarum claruas ct legibiliti. Sieyumus, Calvinus, beneve es.
R. sp . Utrumque hic respicitur, imo unum ex altero sequitur. Et Calvinus utrumque conjungit, quod dissimulat adversalius. Vinium, inquit Calvinus, quo melius populum expergefaciat Deus jubet hanc prophetiam publicari ac profribi, ut ab emnibus intelligatur. Post catac multi verba ab antagoiusta citata declaritate di magnitudine literarum subjungit. Inspiciatur ipse Calvinus. Ad quid velo latitas literarum iis ad sensus perspicuitatem Et quare dcbebat ista Scit plura ab unc uoque legi, si non potuisset intelligi, Sententia ergo unii, Geneventium nobis non contiariatur. Videmus autem, quam tali exceptione Reso initotum sententia de Scriptura perspicu: latc contras nati tos me
228쪽
CONfENsus VERITATIS.&b biit tantum cureo distincte scribi, ut a quora legi possent, etiam a properante in transcursu.
Rcsp. Negamus versim primum tantum de illis verbis intelligendum, contrari uin patuitae Calvino S dictis.. CCCCLXVI. Exc. . . p. 7. Si is hominis loqui adsummum nihil aliud est, quani veritatem eurimere phrasibin vulgo tritu. Resp. Atqui hoc ipsum ei quod volumus Murgemus. Cum sermu- . . trita saepe respondeant apparentiis, atque praejudiciis innit latur, si forinulas tritas debuit adhibere Propheta, saepe, non qui deiiυalsitas debuit doceri, c tiadi, sciveritas ad homines eorumque senius relata , praejudiciis involuta. CCCCLXVII. Exc. s. B. p. Ad sententiam Calvini pio me
citatam ari q6. -υι Calvinus com ra illos argutos homines, qui Mosen imperiti rguebant, quod Lunamfaceretpecundum luminare. Itaque dicit Cauνinas Mosen populariterscribere, qua in doctrina ct Iiteris omnes idiotae communi sensi percipiunt. Resp. Haec exceptio nihil quicquam nobis obest Verba enim Cato vini ad nostra sententiae confirmationem faciunt, praesertim si jungantur cum iis, quae postea sequuntur Mosi duofacit magna luminaria, Atquι - 'Olui irin rationibu probant, Saturnifidus, quod omnium nilnimum propter longinquitatem apparet, tunari esse majus. Et paulo post serum id est reconditum oculis enim aliud apparet. B. Item meque nos in coelum evocat,
sed proponit tantum quae ante oculos patent. Itaque ad crassam rationem si de tiere, nihil aliud est Calvino, quam ad apparentiam sensuuin respicere opposite a Astronomorum rationes, qui veram Luna inagnitudinem indagant. Dein reconditum illud circa Lunae magnitudinem est, quod Saturno sit minor,idque velum demonstrant Astronomi ex mente Calviui:
at ei oppquitur aliud quod culu apparet, quod proinde non est verum, sed phaenomenon sensuum praejiidicium. Eadem ergo est sententia mea Calvini, nimirum , Scripturam de rebus naturalibus loqui secundum apparcntiam sive, uti sol mulis veritatem ad sensus hominum relata navi praejudic is involutam referentibus . t mirum, quod Aduel serius clario funa, ciba Calvini audeat adeo detorquere. Disitiro b Corale
229쪽
Curtam 1ττIcHI secundumArgumentum pro sententia dicta a modo agetudi Scripturae Dialectico desinitum.
CCCCLXVIII secundini Arei nonre .lico, qui Quasi imini rimatur Megre E explicat Neldesius, oui ex Aristotele Logicam accurarius eruit; quain illi Peripatetici, duni iminues disterentias Analyticarum ita lecticarum rati onum hanc facie
Asire a crin mimisque-icuisiuit dine. At Analyticus qui naturai --nwm rimatur, non flet loqui mrustrin sinas verba rebus cmora nocte. Atque hinc Aristot opponit inter se non tantum Anasttice Looke, sed etiam καὶ άληθει- -δοῖ--παγματάι', quod laaec ita eademi ste Nel delior. 3I8. Atqui Scriptores sacri circa res natiuales debuerunt agere dialecticos, cum ira non propritim eortim objectum spectent, a que exemplo Claristi appareat, eum similitudinibus a rebus terrentibus
me usum, possitque id aliis modis ostendi Non ergo es e crees dere a conlinunt loquendi consiletudine: At ea inter alia in eo conssit, in phraso baenomenis sveapparentiis convenientes adlii amur, sesique deque habeas, sive illa phrases praejudiciis debeant originem,sive res
uti sunt accurate, iude exprimast.
Resp. Nog. Est desumtum ex natura modi agetidi Dialestici, qui a Logica docetur, cum enim finis Dialectici non sit scientia, nec naturas remincxplicet ejusque rationes quibus utitur, sint communes, pr babiles, non proprii necessanae, cumque agat cum iis quorum intelle-
230쪽
ininus accuratas vulgares. CCCCLXX. Exe a M. p. s. Conceditin, licere in dialecticis dis Distiorubis aliquando adieritatem exprimendam adlabere secutiores min accuratas, minis distinctas meχυλως ι in adaqu/i --m exprim-m, quod nobism&ι cquam adνersatur.
Resp. sese ici, etiam disiatico veme usurpare verba, ouae a semper sum conveniant; imii loquetullam eunt vulgo, sentienatistic iv,α--mhiletarius dici potest pro uatrimianim, ventiam non nudaeis, sed tu illiscvsinvolutam m. resere
CCCCLXXI. Exc. . . p. 7o. Si non fit recedendo a -- . consuetudine, ero χ-Iiset morum stra exprimere verbis---θ-Φεrrupta loquendi consuetudine motum Solis exprι nentibus.' Lese. Ubinam vero hoc a nobis est dictum, per thrases eriptura: exprimi vel signifkari motum Terrae nos εcontrario suo Ioeo osten
demin, locis illis, quae contra Terra M' Metam producuntur, aliquod Phauiompion sive apparentiani uestem, ae hoc modose Molis insisnt, denotari, ita ut non disquirantis modum ei in causim, uti liauenomenon debeat ortum. CCCCLXXII. Exe. q. M. p. o. Nos ritur. - imi
in dialectuis, id licet Spiritui Sanctim Scriptura. Resp. Cum Scriptores facti dialecticos apant circa res naturales, utpote non spectantes ad suum scopuin sive insis ima.des iamini modinnagendi dialecticum sive topicum usurpare.