장음표시 사용
121쪽
emancipetur ab eo, qui jam desierat illum habere
in potestate. In causa manciPii. Sequitur igitur posse filium esse emancipatum ratione Patris, in mancipio vero adhuc esse ratione siduciarii, qui nonduin ipsum
3.134. Ae insere enses manumissiones proinde stin . Nimirum si adoptio, quae est alius modus solvendae potestatis , fit imperio magistratus, veluti Praetoris, filius ter a patre mancipatur, et ut tres mancipationes sic etiam tres intercedunt manumissiones. Deintae aut patri remanciFatur - aut jure ma
ematur patri. Duplex forma significatur hoc loco enucleatu dissiciliori. Vide etiam finem hujus j.
Dei e. Hoc est post alteram mancipationem, P Stquam pater naturalis iterum mancipio dedit, et Pater adoptans iterum remancipat. Uinineant Iius a Teitur. Vindicans est adoptans, qui eorum Praetore, Praesente patre naturali et filio ejus his mancipato, hunc manu lenens vindicat in suam potestatem formula , qui e est in libro II, M., solenni usus. Potuit quidem pater naturalis contra vindicare , sed dicendo se nolle et tacendo et jure suo cedendo patitur filium hae tertia vice in mancipium dari, atque adeo E potestate sua exire. Hicitur. Est vocabulum hac in re legitimum , vid. Etiam II, 24. sed minime eo sensu ueCipie indum , ut infra addictio ΙΙΙ, 189. Si quaeris, quomodo nunc distinguatur adoptans ab eo, qui in mancipio habeat, ut in g. 140. , diversitas sormulae in j. 119. et II, 24. satis distinguit et diversum
122쪽
Jus signis eat. Adoptans hic non emis, ut mancipio accipiens, sed vindicat, ut pater potestatem habens sibi per in jure cessionem adquisitum. Aut jure manet atur Fa rei. Huschkius conjiciendo supplet: a stivo vineseanti iliam ab eo, uuae quem
is in tertia mancipatione est. In mancipatione emancipandi causa videmus in usu quidem magis esse et observari solere, ut idem identidem mancipio accipiat et remancipet, sed Posse tamen patrem diversas mancipationes cum diaversis celebrare personis. Idem juris h. l. In s Periore adoptionis forma rudoptans solus prima bima vice mancipio accipit. In hac vero x altera sorina accessit tertia persona ejus, Cui pater bis reman-eipatum filium mancipavit et sic e suo iure dimisit. Ab hoc igitur patre propter fiduciam fiduciario, apud quem filius in tertia mancipatione est, adoptivus nunc vindicat haud secus atque in superior forma a Patre ipso non contra vindicante et juro
Sed sane commodius est. Quia non requiritur interventio tertiae personae. t Aut remanci ni r Aarensi. Supple ex superiore rvindicare deinceps eum , qui adoptat, apud Praetorem. Parens tantum de patre naturali potest usurpari; Pater etiam de adoptivo. Eaesem et in provinciis. Utraque nempo forma adoptionis tum ea quae fit per remancipationem, tum quae per jure mancipationem.
Non pertinet ad locum de adoptione filii, nec de q. ID.
123쪽
emancipatione aut noxae datione ejus, 'sed a K --vam venditionem sive pretii capiundi, sive alius. rei gravioris sic contrahendae causa is Clam , acleujusmodi mancipatorum conditionem etiam reserendum arbitror ΙΙ, Τ. m. 96. Ι60. ΙΙΙ, 6. nec brevis spatii tempus hic cogitatur 3 hoc attingit
propterea ut doceat, quam late pateat jus potestatis avorum in nepotes, Mando quaeritur de iis aut Emancipandis aut in adoptionom dandis. Post fertiam manci rationem. Postquam pater illum ter venum dedit, filiusque manumissus Rheo, in cujus mancipio est, liber ust, sive sui juris. , scatur. Conditio igitur infantis hio non pendet a natalibus, sed a conceptione secundum regulam
. At A. Ae non adeo contradicentis est, sed contrarium superiori exemplum opponentis. In tertia manciueatione. Quum ter jam mancipatus a patre nouo in mancipio. Bst apud eum, cui Pater mancipaverit, quaerere licet, an . uxor mari
tum filin amilias sequi aut potuerit aut debuerit 7 . Fon naseitur in api muria te. Nam quum concipiebatur, avus jam in filium ter a se mancipatum omne jus patriae potestatis amiser t. Sees eum Labeo giaitaem. Quod sibi informavit
h. l. exemplum Dabo , continet certe decem mensium spatium 3 nam uxor, dum in mancipio est maritus, et ex eo concepit, et peperit. Pro secl
ejusdem mancipio. Nascitur igitur secundum Di iii od by Cooste
124쪽
Labeonem servilis conditionis. De potestate non potuit cogitari, quum pater ipse non esset in potes
Pendeae jus ejus. Et patris potestas in suspenso est. Itaque interea non est, neque in mancipio mancipatoris, neque in Potestate Patris, qui, dum servi loco est, non potest habere potestatem. Pater ejus - ea it in ejus. Grius anxia diligentia quinquies repetit pronomen personale is, sed nius tamen ejus reserendum est ad filium, alterum ad patrem. An ad exemplum filii impuberis Patris captivi ei interea tutor fuit datus p i juris se. Etsi avum adhuc superstitem habet. Ceterum haud multum dissimilis quaestio etiam ipso jure Iustinianeo usu venire potuit in emancipatio filii uxore praegnante, vid. Institi. I, I 2, 9. Quaeritur an filiae nepotesque potuerint in hujusmodi esse mancipio diuturno, atque h. I. significatura
Ut supra diximus. Vid. q. I32. . quamquam ibi
agitur de mancipatione emancipandi causa, quo etiam
Maximi et Tiseronis. De hoc loco, quemadmo- ῆ. 135. dum illum restituere voluerit Cl. MenZe, vidd. notae. Jon convenisset Rotralate parentis. Vidd. notae. Vellem docuisset Vir praeclarus, Gaium sto acribentem non plane bis dicere in eadem enunciatione, et exemplis probasset dictionem da lege lata Cloria Ie consutam; denique initium hujus loci: νerum etiam dubito an satis aptum sit loco superiori, nisi dicas pertinere ad solutionem patria. Potestatis per coemtionem matrimonii causa.
125쪽
i Viri - aut extranei. Id est, aut matrimonii aut fiduciae causa. At non intelligo, qui quaeri possit
de soluta patria potestate in ea, quae siduciae causa coemtionem fecerit; nam haec non nisi sui juris potest esse , quum fiduciae causa in manum extranei conveniebat, tutelae, sacrorum, testamenti cogit
tione commota. I 37. In manu esse et pes. Vidd. notae. Vereor Rutem ne enunciationes, quales V. C. Sunt Sequente Secum Mel - sciuntur Oel cum - revertatur.
nimis abhorreant a constanti scribendi ratione, qua Grius utitur, quamquam frequentissimus est Co junctionis pes apud eum usus , numqua in tamen haCPotestate adhibetur, ne dicamus vel cum et cum vel in eadem enunciatione adversari sero videri indoli sermonis Latini ejusque elegantiae.
Patrem potest cogere. Utpote in cujus potestate est. Reputata misso. Qua ipsa in re cernitur discrimen manus et potestatis. Quaeritur autem , num repudio mittendo manum et nuptias ita solutura sit, ut non opus sit emancipationis cujusdam forma solentat pcerte vocabulum com ellere arguit, uxorem debuisse cogere Virum, ut aliquid faceret , nec discessionem
tabulis repudii datis sui cisse. Quod vero de repudii mittondi jure hic tradit Gajus, invaluit moribus , non manavit ex Lege XII. Tabb., nec Ciceronis Iocus in orati. Philipp. II, 29. recte laudatur. Proinῶ - atque si. Quid disserat a superiore
is q. 36. perintae atque si dissicilius dictu. Gajus
126쪽
quo similes r in servitute esse, serVus sere esse, tamquam servus esse, Servili conditione uti, servortim loco constitui, Servire, quando OPPOnitur : servus
esse , ut apud Quintilianum Institi. Orat. V, 10. 60., significant statum diversum a Servitute justa 3 itaque quod ad ius civitatis publicum non servi Sunt, nec leges de servis latae ad illos pertinere possunt. Huc λetiam pertinere nobis videntur auctoratus et Dae carus III , I99. et redemtus pretio redemtionis nondum soluto in L. 20, g. I. D. qui testam. sac. t
L. 43, g. 3. D. de Leg. I. L. 7, q. m. Cod. de
postliminio. Ceterum adquirunt proprietatem man- 'eipatori , ut servi domino, II, 86.; de posse sione Vero , an adquirant, dubitatur, g. 89., quoniam ipsi non possidentur, sed quum istorum nihil suum esse possit, etiam in jure nihil iis ceditur. Censu. In liis imprimis usu venire potuit quaestio, quam ponit Cicero de orat. I, 40. de essicacitate relationis in tabulas censorias. Cons, g. 17.T Iamento. Quid si in illo scriptus est heres
libertatem denuo nactus utitur beneficio abstinendi II, 160. At sac istum discedere intestatum , quae erit personae in mancipio conditio in morte Diancipatoris p Animadverte laudari hic tres illas solennes manumittendi sormas, quibus civitas a manumissis adquireretur.
Manumissi sui ji is fiunt. Dati igitur mancipio
sine lege reinancipationis non revertuntur in patriam potestatem, Si quidem eos manumittit mancipator, atque haec est manumissio, quae non ossicit natalibus. Dissiligod by Cooste
127쪽
l. IM. Tria requirim , cujus aetatis sis. Fihil h. I. significati prorsus non; nisi malit quis interjicere,
nec, ut fur nec culluo aetatis ne illud quies . Ae ne illud quies ,- ae ne numerus quies , et mox ac ne is guttaem, ac ne diu guttaem et ingrata auribus accidit haec repetitio et auctoris in scribendo negligentiam arguit, qui ut forte incidit in aliquam enunciationem, eam non dimittit. Patronum ereditorempe. Cons. q. 37. Jumerus legis finiatis. Hoc est, definitus numerus Iegis, sive constitutus lege certus modus in servis testamento manumittendis , ut est in l. 42. l. I 40. Vuin etiam invito quoque eo. Animadverte vim utriuSque conjunctionis etiam, quoque diversam. Αdd. iv q. Ι45. etiam - Meterra. Invito eo censu libertatem conssui possunι. Libertas h. l. latius patet et etiam accommodatur in eos is qui etsi non desierunt esse liberi. ΙΙ, M., tamen propter conditionem servilem libertate earuisse exi itimantur. Apud Ciceronem in orat. pro Caecina libertas C. 33. Don opponitur servituti, sed eximie
usurpatur de jure Quiritium. Locus hic tantum pertinere potest ad eos, qui jure mancipantur in
Describitur autem a Gaio tr*lex mancipatio, tum ors, quae solvitur censu, tum imaginaria, quaest lege remancipandi emancipationis gratia, tum Doriae causa facta mancipatio.
i Picitur invito eo consequi. Displicet incitur ινρnsus loci postulat: Potest, aut po5t comegia ἐρ
128쪽
. Melia qui furii. An quum 7 nam praecedit vo
Maneipio taedit. An quem ipse habet in mancipio etiam mancipare sive mancipio dare potest ex causa noxalty immo , non potest, quia deest jus potestatis. Actor pro pecunia habet. Id est, loco litis aestia mationis , quam pater debuisset Sufferre, si noxae non dedisset, l. IV, 75. Injuriarum actione tenebimin. Instituenda ah g. 14 I. ipsis mancipatis, qualis actio non datur iis, qui sunt in potestate, ne adoptiris quidem. Neque hie opus erat venia Praetoris, ut in emancipatis agere meditantibus, L. T. q. 3. D. de dijur.
Ac prius dissiciamus tae his. Eadem dictio g. II. g. I43.124. Fufilibus. Sive puberibus , ut est apud Ulpian. q. I M.
H. XI, I., qui tamen non monet de tutore his dando testamento. In Epitomo GHi nulla mentio de tutela mulierum. . Permistum est. Ct. q. IM. terra enim vomer m feminas - esse. Solenne est Melle, ubi excitantur veterum sive majorum instituta a moribus prosecta et legum praecipientium instar religiose servanda. diu Gajus ipse mox in l. seq. et in I. ΙΙ, g. bb. t Moluerunt.veteres. Praeivit Cicero in exquisito hujus verbi usu, ab interpretibus, quod sciam, non satis animadverso, veluti in orat. Pro
Murena, c. I2., pro Cluentio, c. M., in Catil. II, 12.27. , pro Caecina, c. 34., Brutus . ad Atticum IT. ἹHominum ne P renum quidem majores nostri voluerunt
erae, de ossio. 3, b. t majorea aliuae j- genuum.
129쪽
Hiad jus eirile erae voluerunt. , de Iegg. agr. II, e. 35. et c. 14.; adde Livium Hist. XXXIV, 2. Feminas etiamsi perfectae aetatis. Significatur aetas duodecim annis major. Adde g. I M. q. 191. In Digestis, ubi vox est interpolata a Triboniano , est
Propter animi linuarem. Cicero Pro Μurena c. I 2.: proster infrmitatem consilii. Urbano Ulpianus li. proster sexus infrmitatem et forensium rerum ignorantiam, ut idem in L. 2, g. 2. D. ad SCtum Vess.; at Gajus infra g. 190. ipsam hanc legis rationem valde ridet. Bepetendum hoc institutum ex aut quissimis temporibus regum, cons. Plutarchus in Vita Numae, c. 10. ubi pro προστατω rectius scripsisset κυρίου. Nec proprium fuit hoc juris Romani, sed in in omni sere 6 vetere observatum. De jure Indico
eons. doct. Halled in opere Anglice scriptor leges Menou, p. 28. 3. De jure Aegyptiaco inscriptio, quam explicuit Cl. Reuvens, in Epp. ad Ampl. Letron noEp. 3, p. s. De jure Attico Plauner ll. II, 275., ubi Grii locus hicce opportune laudatur, adde tamen I. I 89. i. 145. In tutela permanet. An permanet in tutela ejusdem tutoris, qui impuberi datus erat testamento Non videtur, secus est si tutore usa est legitimo. Tantum enim. Displicet haec enunciatio , quae nullo alio loco.
Ex lege Iuria et Pa ia Pomea. Confirmatur his verhis et q. 194. locus ille fragmentorum legis Papiae Poppeae, qui est apud He eccium in Comment.. p. m. Apparet autem Gothosredo rectius
130쪽
inessisse, quam Hetneccio in loci istius constitutione. Necessario addendum Ieritima suum; nam ut a ceteris lutelis, quales g. l94. significat, liberentur, Non opus habent, ut quater pepererint. Lex igitur Papia Poppea viam quodammodo munivit legi Clau
Loquimum a rem. Sic Grius quando veluti cavendo antevertere vult exceptionem, quae sibi
objici possit. CL II, 94. 112. IVI 57. Loqui saeps
eximie de pronunciatione sormulae. In honorem face otii. Sic in L. 36. D. de cond. et dem . in honorem consulatus, et in L. 2. D. deact. rer. amot. in honorem matrimonii. Editores inune-inores fuere conjecturae Q. Schrader: in honorei in Diario Crit. Tubing. III , 316. , quae tamen
Vereor, ut recta sit, nam si nobilissimae seminas tantum liberae sunt tutela agnatorum in honore sacerdotii, hoc est, per triginta annos Cum munera funguntur, soquitur illas finito honore in agnatorum tutelam rediisse, et testamentum quod jure suo secerint, vid. Plutarchus in Vita Numae, c. 10. in irritum fuisse jure civili; add. Gaius II, II8. Eodem jure dixeris restitui in illas patriam Potestatem, unde virgines captae ipso jure exeunt, vid. q. I30. Adde praefationem ed. recent. p. XI. . ubi improbatur Cl. Cramerus, qui in eandem ac Schraderas inciderat conjecturam. Etiam - Meleres. Estam opponitur Legi Papias Poppeae, quae de jure liberorum cavit. De Vi ginibus Vestalibus etiam majores ipsi, in quibus duina rex et decemviri jam solliciti fuerunt.