장음표시 사용
91쪽
eoque ine, quo ea ea eaeitus est, numerari Hebet, et Ulpian. H. V, 10. te us Meetatur - eaeuionis. Vindicat Gajus summi juris regulam, a qua etiam Neratius et Ulpianus it. non discedunt. Fuere autem jam aetate GHi, qui summum jus benigna interpretatione et studio favendi causae libertatis temperarent, veluti Marcellus in tit. Institi. I. 3. laudatus, donec convaluerit in foro, obsoleta juris summi regula, humanior haec, quae est in Institi. ll. et inprimis excitatur a Paulo R. S. II, M. et a Narciano L. b. q. 2. D. de statu hom. Batio a Paulo allata est: favor libertatis exposcit; a vir- Ciano : non E et calamitas matris nocere ei, qui in
. Quam vocem G. Elvers in Prom . GH. omisit; saepe adhibetur ae GH o, ubi duo juris pla-
eita sibi opposita componit. Vid. f. Ib6. et q. I35. I9I. II. 283. III. 146. q. 15 Lliai legitime conelinitantur, ex con Ptionis te Ore. Vis regulsie superiori veluti oppositae haec gst : Concepti a Parentibus, qui justis sunt conjuncti
nuptiis, cum nascunt , non eam Conditionem Dan- Ciscuntur , quam mater hoc natalium tempore habet, sed quam tum, quum concipiebat, habuit. Aconeoptionis tempora hahentur pro natis, quando ipsorum commoda agunt . Add. et . I. 135. Ceterum cons. L. II. Cod. de Dat. liberis, et Theoph. I. 12. q. s. in justis nutiis conee tionis remus S ccsamus. m. nulieri -- interiae iam fuerit, eoque m 'eregrinafat. Anacoluthon i mulieri-- interdictum, eoque stae. An excidit eo, et Iegendum , eaque'eo mota p
92쪽
Peregrina fat. Apud Ulpianum in L. 18. D. do
Stat. hom. rescriptum est Hadriani de muliere ultimo supplicio damnata. mPl res. Non unus et alter , sed multi Jure- consulti , qui consentiunt et hac de re conveniunt.
Ex justis nuptiis conceperit. Modo conjungebatur cum Persona ejus eae guo conceperit. Adde Ulpianum II., ubi idem adfert exemplum iisdem sere verbis. Peregrinum ex ea nasci. Ulpianus Il. liberam liberum parere. An libertam significat Aeregrinum pliam opponitur II. ex justis nutiis cipem parit. At quomodo nascitur peregrinus ex matre tum, quum edebat partum, adhuc cive Romana, quippe nondum supplicio adsecta λ certe civem non nasci verba Iegis laud. satis declarant. Dem. Hoc est, alterum exemplum. q. 9 I. Praegnas. Est in Dig. perpetua haec lectio ex ΜS. Hor. , non Praegnum. Vid. L. 5. l. I. D. do stat. hom. Gajus declinasse videtur: Prown , PTGwnantis , praegnatem. Vid. q. 94. . . , rasito et taenunciante. Opponitur sese ii in q. M. Benunciare est nuneium mittere, qui domini nomine vetet, mulieremque jubeat abstinere a servo i b bare profestaVe.
Trina denunciatione opus esse vult Cujacius qd Ulpian. Fr. XI, II. at non probat. Neque --ficitur ex L. 27. D. depositi, qui Iocus notabilis est, tum quod sublato a Iustiniano SCto Claudiano integrum eum reliquit Tribonianus, tum quod exemPlum
93쪽
ibi allatum docet, suisse, qui filias ipsi suas in contubernium darent servis ; idque vi patriae potestatis 'licuisse, ostendit Paulus R. S. II. 21. 10. Filia- familias, inquit, si, jubente Ratre, invito Gmino , se i alieni contulernium feem a sit, ancilla efficitur,' quia parentes taeteriorem Iliorum conditionem facere
Bistinguunt et existimant. Existimant et superius putant eandem potestatem significandi hahent, quam quam GHuS universe putare magis usurpat in excitandis sententiis quorumdam, a quibus dissentit. Siquidem ex justis nUtiis conce erit. Quod denuo assertur exemplum rei turpissimae, declarat hoc soedam morum pravitatem. Creditur mulier nupta, 'Postquam conceperit ex marito, rem habere posserum servo et ita turpitudini se dedere, ut denunciante frustra servi istius domino incidat in poenam
SCti Claudiani. . Pertinet huc Juve Iis Satis. VI, 2 9.
Si pero Oiago conee erit. Hoc est, si gravida prius ost sacta ex alio quocunque homine , quam servo Sedederit; nam si ex ipso servo concepit nulla est . dubitatio, quin pariat Servum, quem Cum ipSa matre adquirat dominus ex SCto. 92. Item. Novum denuo exemplum. Si viam eo Ferie, - cipem Romanum Paris. Nam spectantur in hoc insanti vulgo concepto ipsi natales. Quodsi mater ante partum civis Romana lacta est, seri non aliter potest, quin etiam filiussit civis Romanus sui juris, Patrem Spurius non
habet. Leges moresque Pere rinorum. Fon jure comi Diuitiam by Cooste
94쪽
111ibii sed jure gentium honestissimum potest esse hujusmodi matrimonium, sed jure civili injustum ; nec Senatus hic succurrit, ut in g. 86. Argumento de nuo laic locus, quanta sit habita ratio peregrinorum ci juris gentium. Add. III, 120. IV, 37. Ex SCIO, quod auctore Divo miniano fac um. Est idem ac laudatum in g. 77. - si patri ejus cisuas quaesita. Sive interea petenti concessa sive bene merenti Oblata, vid. q. 55. Filius jam ipso jure cum ipso ad civitatem pervenit. n aliter in potestate fune, quam si I erator g. 93
redegerit. Nec poterat hoc ipso jure coneedi, ne beneficium civitatis donatae resurretur ad tempus praeteritum et jura adquisita corrumperet. Aestimaperit, hoc sitis eveae e. Aestimauerit, hoc est, re diligenter explorata arbitratus fuerit. Pertinet huc quod in Edicto quodam significasse dicitur Hadrianus supra in g. 55. Add. III. 20.
Expeta e. Eveaeis, ut Graecum H - 7, prae sortim in rei familiaris amplificandae cura usurpatur. Quemadmodum redactio in Patriam potestatem e pedire potuerit filiis, ostendit Plinii locus in Paneg. e. 3T ; Dimirum sanxerat Nerva, ut in paternis bonis filius, qui cum patre in civitatem Veni SSet, neces- . 3sitate vicesimae solveretur , si modo reductus malim ob G i locum re clus J esset in patris potestatem. Diligentius atque exactius causam cognoscit taei uberibus absentibusque. Gravitus ipsa verborum declarat stylum Senatusconsulti. Causa. Est argumentum ipsarum precum ad Caesarcin de civitate et de patria potestate. Di siligod by Cooste
95쪽
M. Signifieat hoc locor ubi aguntur commoda impuberum et absentium. L ube vim. Quia vix intelligunt, cur consentiant. Explorabit igitur Caesar, rem patris familiarem, qualis sit, et an liberis Venerit pecunia a rationibus patris sejuncta. Absentiam. Fe, dum negotiandi causa peregrinantur , Status ipsorum diminuatur et aliquid detrimenti capiat. Et hiare ita Einelo. Ita : videtur igitur locus superior ex ipso SCto nam sic Edictum intelligendum) esse descriptus. Add. q. 27.
l. s. Romanus sit. Videtur excidisse cisis. Simia. Hoe est in eodem libello sive precibus ad Caesarem oblatis, sive ipse petit sive per Magistratum majorem gratia apud Caesarem florentem , qualis erat Plinius apud Traianum. Exemplum illustre in Epist. X, 6. Rogo vi pro ivias ejus medici, qui Plinium curaveratJ Ues civi alem: Chrysimo , uxori -- libeρ δε - ita ut sint in patris potestare a ue iis in libera servetur Ius Patronorum. Atque hac etiam in causa diligens causae cognitio instituatur necesse est ob liberorum commoda natemere petentis precibus indulgeatur, quod liberis ipsis minime expediat. I. 95. Alia eausa est qui Latini sunt. Latini igitue Juniani privilegio utuntur, quod peregrinis in g. M. negaturi ipso igitur jure liberi subjic untur sine causae cognitione aliqua in patriam potestatem. Puoae jus quibusdam peregrinis. Quibusdam peregrinis civitate donatis idem ac Latinis ipsis singularis hic savor concessus videtur, ut simul cum civitate etiam patria potestas adquireretur. Quales
96쪽
autem peregrini hic intelligendi sint , non satis Constat; nam qui in g. 96. significantur , hi ita
videntur commemorari, ut ad illos non pertineat
Beneficium quibusiam peregrinis datum. Minus Latium est. Sic ex sententia Niebutivi; l. 96. ut resutat hunc Q. MadVig. Opusc. p. 278. rubet proposita a Niehultro lectio eum quicunque quod vel ch stylum displiceat. Iustum sibi suum esse, h. e. , quem habiturus sit g. 99.
in patria potestate, arrogatione essiciente agnationem civilem
An ies feri patiatur. Hoc est, an fiat auctor perficiendi actus, quo eapitis diminutionem subit. Et Ao udus rogatur, an id eri j eat. Haec verba in 1. 2. D. de adopt. omissa sunt. Ergone etiam GHi et Ulpiani aetate antiqua reipublicae forma incuriatis illis comitiis arrogationis gratia mansit P N
mirum euriata ista comitia hujusmodi actuum celebrandorum semper dicis causa habita sunt, et quamvis ipsius Diocletiani tempore nondum prorsus in desuetudinem abiisse videantur, ut conficitur exl. 2. C. de adopt., tamen ipsa libera republica co vocatus populus tam rarus conveniebat, ut omniβ re solennis actus per triginta lictores, populi per sonam reserentes perficeretur; vid. Cicero Orat
de Legg. Agrar. II, l2. Quaro Galba Caesar, ut auctor est Tacitus Hist. I, 15 , pro auctorit te sua inconsulto populo non dubitavit Pisonem adrogare-POFutus - - j eat. De voce julere vid. q. λΕtiam in formula arrogationis, quae est apud Ge
97쪽
Denique , quod Romae tam solenni modo pnhlic celebrabatur, hoc Athenis Plerumque solo testa mento perficiebatur. a m - qualis est situs - ne os. Filius igia . . tur et nepos hic Sumuntur pro ipsis gradibus. I. 100. - tio - Per m ulum - nusquam nisi Romaest. Idque propter comitia curiata, quae non nisi Romae haberi potuerunt. Cf. Liv. Ηist. VI, 32. . Crediderim cives in provinciis primos precibus adiisse Caesarem, et sic magis magisque etiam in urbe invaluisse formam arrogandi per reScriptum, justi et dissiellioris modi in comitiis gratiam iaciens. In provinciis uuae Praesides earum. Additur
eartam, quia Vocabulum Praesitara semper conjungitur cum adjecta voco Propinetarum; Cous. q. 6.
q. I0I. Isem. Alterum exemplum. Fiam id magis placuit. Itaque quaesitum fuit, an mulieres sui juris in comitiis, a quibus seminae
Etiam feminae solent a stari. Si adoptio h. l. accipienda est de his, quae alieni juris sunt, Grius eodem fere loco bis idem docet; nam in g. 99. d
ferte enumerantur in personis eorum, quos adOP tamus, fila - neptis -- prone tis. An res sic intelligenda i ne ob comitiorum impedimentum commodis arrogationis carerent, ita soro convaluisse Videtur, ut haud secus ac seminae alieni juris i q. 99.
adoptio, etiam seminae sui juris arrogatio celebraretur apud Praetorem; nam status mutatio in so- minis , multum abfuit , ut eandem atque in viris Disiti Cooste
98쪽
emeacitatem haberet. Excipientibus deinde Caesarum rescriptis antiquum ritum, etiam seminarum arrogatio non amplius per Praetorem, sed per re scriptum explicari coepit, vid. l. 8. Cod. de adopt. et L. 21. D. eod. , quae ad novum jus interpretationa adcommodata est; nam qui putant, doceri h. l.. minarum arrogationem vetitam esse, hi, ut nobis
videtur , non assequuntur verborum sensum. Con
futat etiam illos exemplum emanciFatae , ut ipse Plinius illam vocat, a patre et mox a Patruo RdOP-tatae atque adeo arrogatae mulieris, Epi'. XIII, l8, 4. Vel in proseinciis. Et fluxit fortasse haec seminarum adoptio ex jure gentium. Athenis certe jure adoptari potuerunt testamento mulieres; nanciSCE-bantur jura ἐπαχυω i cs. Isaeus de hereditate Hagniae, p. I42. q. 8. et p. 15 I. g. 41. ed. Schomanni. uae proconsulem ieratumve. Ergone in iis tantum provinciis, quae populi, non in iis, quae Caesaris erant, et a Praeside gubernabantur P Promiscue videntur laudari Proconsul et Praeses. Vid.
prohibitum est, aliquantas Permissum est. Tertium exemplum impeditae arrogationis in comitiis. Ut de seminarum, sic etiam de impuberum arrogatione ante constitutionem Antonini Pii quaesitum suisse videtur. Prohibit- - permissum. Nempe petitione, ut Videtur, singularem et gravissimam explicante Causam consulibus aut Pontificibus oblata , ut Iegum
et juris recepti quo pertinet Ulpiani Fr. VIII, 5.
99쪽
gratia fieret. Ulpiauus etiam in L. 17. D. h. significat causas , cur aut prohibenda aut permittenda sit.. June ex Fistola. Significat Gajus tempus prae sens, cui opponitur aliquantas, quod reserendum ad tempus praeteritum, ut II, IM , 227. Epistola. Mandatum scripto consignatum, quo auctoritas data admittendi in comitia pupillum arrogandum.
O timi Antonini. Cujus denuo prudentia et humanitas hic conspicua est. Pontinemus. Pontificum collegio, quorum Ructoritate omnis arrogationis actus in comitiis celebrari debebat; nam agebatur de sacrorum translatione in alienam samiliam, praecipuaque adoptionis causa in ipsa sacrorum Conservatione posita erat. Cons.
Disp. Inaug. Iani De Bas. : de vi religionis in Jus Bom. Civile, P. b5. I . B. 183 I. Si - νει itur. Si cum Indicativo significat h. l. guando, add. f. III. Iusta causa. Hoc est, honesta, utilis, commoda; qualis justa causa etiam in arrogatione puberum postulabatur. Vid. L. 15. g. 3. D. de adopt. et h. l. supra l. 18. Cum quibus m eo uionibus. Cum h. l. magnam habet vim , significat acceHentibus - conditionibus. Sic infra g. 112. cum certis perbis, et IV, 141. cum poena agit r, et in II, 153. eum libertate heres
quibusdam , h. e. , certis, definitis. Sic g. III. guoddam genus ρaerifcii.
100쪽
Conaestiones, h. l. , cautiones, quales potuerunt usu venire in arrogatione puberum I quamquam etiam haec flagitabat causae cognitionem. Permissum est. Antea igitur , quum de justae causae cognitione et cautionibus nihil praeceptum erat, Saepius prohibebatur ; nunc semper permi
juscunque aetatis. Tam impuberis, quam puberis. De essicacitate utriusque adoptionis vid.
quales sunt Maesones. Hi exempli causa adserun- l. IM. tur, nec castrati ab illis excluduutur. Secus est in
Institi. h. t. q. s. Fullo mo . Neque apud populum, neque apud I. Iri. Praetorem, neque apud Praesidem Provinciae. Priamus veteri huic juri, etiam in foro Attico vigentit vid. Isaeus de herod. Apoll. p. m. ibique laudatus locus e Symbolis Platneri de raro Att. p. 112. , obrogavit Diocletianus in L. 3. C. de adopt. Lem. Novum exemplum , in quo idem commune q. IM.
utriusque adoptionis. Per populum, sive a ues Praetorem Mel. - Siseh. l. disjunctive sumitur.
Sed et illa quaestio. Illa eximie est gravior et q. 106. dissicilior quaestio , quae etiam aetate Grii adhue agitata suisse Videtur, ut nondum usurpari posset illud plaeet, quo in Institi. h. t. q. 4. Vetus controversia significatur. Ulpianus vero in L. II l. 3.
D. de adopt. non amplius dubitare videtur 3 quin Nodestitius in L. I0. cod. ipsam plenam puberin tem requirit, nec de controversia Ictorum aliquam Diuitia orat