Vita Ioannis Dunsii Scoti Franciscani Doctoris Subtilis. Et Apologiæ pro eodem. Authore Matthæo Ferchio ...

141쪽

o LOGIAE. LIB. I.

eredentes, , ii asseris,decepti sunt: quidni & post se pultum Diansium falli potuere ij, qui eum Vivum quamuis post mortem crediderunt ρ Non isthaec abs te scripta quasi impossibilia respuo fieri potuisse concedo, facta nego. Postremo ad Epitapiiij examen

Epitaphia Scotica expenduutur.

. V E G L E N S I S. SEpulchrum Ioannis Duns Scoti Doctoris subtilis

in chori medio Franciscanae Ecclesiae Coloniensis a terra eleuatum unius palmi mensura, vel paulo amplius visitur; ἱn cuius tegumento ex aere Vel auria calcho affabre insculpto cernitur Ioannis Scoti imago,sub cuius pedibus hexasticum sequens est incisu.

Ante oculos saxum Doctorem deprimit ingens , Citius ad interitum sacra M inerua gemit.

Siste gradum, lector, fulvo dabis oscula saxo et .

Covus Ioannis hac tenet urna Scoti . . . Anno misieno ter CCC. cumq; adderet octo Postremum elausit letho agitante diem. .

Istud est omnibus expositum epigraphe: alterum antiquius antea retuli ad num. s a. Iam tua caenotaphia , imo Ioviana considerentur. Primum Epi ta ph ium. Quod nulli unquam hominum accidit, Viator , Hie Scotus iaceo, semelsepultus . . Et bis mortuus e omnibus sophissis Argutus magis, atq; captiosus . . Secundum Epitaphium Luacunq ; humanisuerant, iuri , sacrati ,

In dubium veniunt cuncta, vocante Scoto . O, dubium lilius sit vita vocara s . .

Morie illum Amili ludificante Hrophat

142쪽

mum nou ante virum vita iugularie adempta , LXVI.

Conser, Matenesi, epitaphiu epitaphio &an Vere scripseris, intuere: Poetas falsu cogitato Canere, clarumcu epigramata se supra Dunsiij sepulchru am-Na cantet,cui nunqua assXa. neq; amgeda luce clarius Ianus agnosceret Tu bone vir,9, ad laude pu-hlite expositu tacest; ad vituperi u occu te copos tum quasi tuba clangis, mundoq; videndu exponi Adie excuses te ea quae in BZouio,exarasse: Si ea du- taxat nil mihi,& tibi: Cur urbem Ecclesiam chorii, scripsisti, quae no scripsit BZouius. caenotaphiu nequaqua/ An quia epitaphiu verumsedit multa falsa. Conuicti sunt erroris Brouius re Matenesius so-Ia tumuli superscriptione relata. Loci veram cir-- custantia expressisti, epigraphe suppressisti; nimirune falsias detegeretur suppressa inscriptio:vt veritas opprimereturie X pressus locus. O grauem veritatis iniuriam,de veritate contra veritatem pugnare. Verumtamen veritas magna,&fortior prae onmibri Veritas manet,& inualescit in aeternu & vivit,& ob tinet in saecula saeculorumenedictus Deus veritatis.

Carmina libro quam modesta vera in laudando Lxvi, qua myrocacia falsa in vituprador Primum tuu epitaphiu canit serali bubonis vlulatu Ioannem Scotum letho super omnes homines infelicissimo cor- ruisse,atq; in do strina super omnes sophistas captiosum extitisse. Leve erat Doctori dethahere ni & doctrinae detraxisset itaq; parente,& prolem quatuor versiculis iniquissime transfixit Ianus.Latomus ca-tat Scotu omnia in dubiu vertiste, ob idq; vita eius in dubiu vocatis& in prima parte ipsu haereseos notat dum de sacrato iure dubitantem explicat, insecunda mortuo illudit crudeliter; ne vivo fidem,

mortuo fama relinquat B. Virgo Doctoris subtilis

' tutelaris Viderit.

143쪽

APOLOGIAE. LIB. I. I xvij, Novum epitaphium sua puritate suae veritatis

candorem demonstrat, & ait ad Coctoris subtilis interitum sacram sapientiam, hoc est, sapientes gemere., quid fastosum, aut turgens y Vin' hoc verum esse icteram 8 Ba euibus. In nullo Concilio Genera- Ii , aut Prouinciali Scoti Theologicae disputationes in fide damnatae. Hoc solidissipium est doctrinae tum sacrae, tum sanae documentum. In Parisiensi uniuersitate nunquam erroris notata sunt Scoti Di - uina , Vel humana dogmiata et id Vero paucis concessum. Veraces igitur, ac defaecatae sunt subtilis antesignani elucubra tiones. Quis ergo tanti Doctoris fato arrepti, Cbitum non deploret./Deplorari autem a sapientibus, qui eundem in celeberrimis V niuersii-etatibus, Ut Ro ,Patavii Compluta Papiae,Parisiis, S alijsiquoque interpretantur, est in confesso : Vt ir-eterim de mirorum Religione taceam, Apertiss- , avum pariter est, Scotistas tanto erga suum praeceptorem amore accendi ob admiraodas veritates erutas, Ut nequeant se continere,quin Moticum saXum osculentur, venerentur memoriam,& animae illius in aeternum optent collaetari.

c et IA .. ad uaist 'in L . :Hasce, quae scripsisti, Matenes. pro tempori S angustia . & vhium imbecillitate pei pensis : superest, ut quod feci, aequi, boniq; consulas. Verum antequam calamum deponam, operae pretium me facturum reor, si quae pertractata sunt,uno quasi obtutu videnda obiecero, Vt quiae de tuis striptis iudicium factum sit,iu,atque omnes agnoscant.

144쪽

4 Ioannis noti cognomen Duacius fui m .s Inititus, ct nolen s ex vita leuius im

falsum is salsum, is calumniosum .

falsum, ρομ- spectum in f

fassium si falsum. falseum a falsum, aut

incertum .

falsum .

Scotinos passim dictur

Omnia in dubium vo- cat dis Cum in dubium omnia vocet, eius quoque vita iudubium vocata Ly Vita Dunsj vocata in dubium I o Nou exanimis putatu; exauimisi a Scoti funus nimis festinatuma a Ad sepulcrum Scotus in chorum delatusas In sepulchro adse reuersus ain Misere mugiis sepultus, a s Sepulchum pulpavit, la o Eliso capite perikt . a 7 Epitaphia duo hac sis ita

falsum , ct fabulo.

sum s

Meorum de tuis assertionibus iudiciorum proba- LXX.tiones datae superius: tu autem rem totam sine ratione, vel authoritate exposuisti,quod minus decet. In historico veracitas, in epitomatario fidelitas desiderantur: Et quoniam his te oblectari sentio , idcirco illas obieci . Dole te lapsum non subleuatum. ne medicum oderis, qui medelam apponit; suauiorem mallet, at pro oualitate Vulneris,&proficuam,& mitem. Μemento te aspersisse Ioannem Scotum stygia haeresis caligine , dum eundem de rebus fidei dubium accusasti . Nulla viro Christiano atrocior iniuria, nulla minus toleranda. Ne quaeso, perte ferat Scotus, quo minus gloria , quae ipsum trecentos, & amplius annos e Xornauit, usque ad mundi rogum prosequatur ,& vltra. Prima veritas Omnis

145쪽

fons veritatis nos veritates ceratas edoceat, seque summam veritatem nobis tandem reRelata facie specu

giatur.

FINI

146쪽

ν - . .

sCOTO DOCTORE SUBTILI.

LIBER SECUNDUS

Folonum .

AUT HORE

Matthaeo Ferchio Veglensi.

E trans rediaris terminos antiquos, riou. quos posuerunt partes tui, diuina a a. intonat voce Deus e meo ue ne li- I. mites transiliam , quos tu Abraha- me charissime, transi ijsti, aure charitatis sereno compescit. Patres nostri, quorum utinam dignae simus proles fuere S.Dominicus, & S.Franciscus duae Ahis Olivae, & duo candeIabra lucentia ante Dominum, duae olivae oleum superni amoris stillantes,duo candelabra lumine sacrae scientiae micantiae . quibus exornati diuinitus R. S. E. perpetim illustrare M. Hi praeclariorum Parentes Religionum nobis,quos an Christo genuerunt, vias atque semitas Domi-

147쪽

F6- . AE POLOGIAE. LIB. II. ni demonstrantes, pro ardentissima, qua in alterutrum dilectione flagrabant, fines, quos praetergreditas non esset, praescripserunt, dilectionem, amorem, charit atem. Nam cum Dei para Virgine reuelante,

B.Dominicus ad restinguendum Dei ac Domini Nostri Iesu ου isti sutorem feruentissimum, fuisse delectum sibi consortem B. Franciscum agnouisset, eumque deinde Romae in Basilica Principis Apostolorum inuenisset praestat S. Antonini verbis inpar. titui. a 3. cap. 3. g. . disserere in in osculasaucIn amens dissinceros amplexus d/xte. Tu es siocius meus, tu curres hariter m cum emus simu nultas aduersarius praualebit. Visionem etiam narrauit idi . Ex tune ergo

facti sunt cor muum , is anima *na in Domino Quod striam in posteris s obserua BZOui mandauernut perpetuo obseruari. Quamobrem Franciscanus Dominicanum, atque Dominicanus Franciscanum omni omiscio ac pietate, omni Ornamento ac laude, omni auxilio ac praesidio, fouere, prosequi, protegere debet, uno animo,& Uno Corde. O utinam id praestitisses, utinam obtemperasses: neque enim Dominicanus Ioannem Dunsium Scotum Franciscanum: imo Franciscanorum Doctorem in tuo Annalium opere sub anno ιao . vexas es :quem mortuum, iam olim sepultum excitasti, quietem eius trecentenariam perturbasti, gloriam eius longe lateque micantem obnubilare tentasti. Non

tibi haec imputem, sed ijs quos secutus es : & si tibi hoc quod alios in Franciscanum Scotum, non te Dominicanum conuitia repetere volui tam e quae ab alijs etiam scripta examinans,& e Xaminata reprobatas : vel si reprobare non potas, aut non velles .

suppressisses, Optaui.

Hoc Christianum, hoc Religiosum, hoc Domini- canum, maxime erga Franciscanum decet. Non hortor ad mendacium, absit: aliud est falsum dicere v

148쪽

re , aliud verum tacere. Sans multa in Annalibus abs te non negabis praetermissa. Inter haec, si & ea, quae de Scoto scripsisti, praeterijsses, eo quod amicol arceres: nemo iuste reprehenderet . Atqui aliter actum est unde,& mihi aliter agendum,enitenduq;

ut in viam redeas . . .

Duabus autem de causis potissimum emisso in lu-III. cem libro amplissimum se uetum spero me consecuturum : altera ut ne dum te ed etiam lectores tuos tam praesentes, quam futuros ad Veriora, melioraq; Scoto sentienda deducerem, quos ob loci ac temporis angustias Viva voce monere non est pqssibile: altera , ut Doctorem Doctorum Religionis Minoricae. libro publice notatum, libro itidem publico emacu- Iarem vel potius a qualibet nota immaculatu ostendere conarer . Prior causa Abrahamo optatam a Lfert veritatem. posterior Ioanni iustam defensionem: hoc pietatis est, Vt ignoscas pro Scoto scribenti illud amoris, ut etiam reclames veritatis allatorem . Tibi praeclara de D.Thoma viro.vsquequaque celeberrimo ad annum E ar peroranti gratulor,& quem laudas,collaudo : nam quae laus Doctoris Angelici meritis. & scientiae potest aequari y Vicissim expeto,ut me laudante Scotum, tu quoque collaudes, meamq; in ipsum reuerentiam amorem, pietatem non improbes.Certarunt illibata,& inextincta charitatis flam rem. a.

ma Paulus , & Barnabas , Hieronymus, & Augusti-Hilaro'. nus, atque ita reor, Aquinas, & Scotus. Fuit is do- epis soctrinae aemulator Angelicae ad veritatem, non ad in- ρο ρ3. uidiam . G o 97, Ne quaeso, qui Scotum ferire tibimet concessisti ne I V. ges mihi Scotum defendere.Te vero id libenter largiturum animi tui candor pollicetur, & tua fidere iubet gratitudo. Gratitudo utique, nam in tujs ad Imperatricem orbis panegyricis eandem ab omni originariae Iabis noxa immunem praedicas: cuius

149쪽

APOLOGIAE. LIB. II.

piissimae opinionis in te lactea fluenta e scoti limpidistimo fonte promanarunt. Immaculatam Dei parae Conceptionem sensit & pi δή & vere Scotus, sentis tu quoque vera X & pius. Iti eiusdem conceptionis luce sub Reginae bellatricis clupeo suo bellatore suo scribere exordior quo te ad beneficium heneficio compensanduis excitem. atque ad ea , quae in Scotum scripsisti meliorc stylo pro Scoto , elucubranda . Sed quae in ipsum exarasti, recognosce :singula referam, moX eadem amic8 e XCutiemus.

Quod ut sanctius fiat nouo sancti amoris scedere pescussis, faustissima Iesu , & Mariae nomina inuo

Abr.ethami B ouj Narratio in Annalium Ecclestast

eorum tomo 23. . . t

Iesu Chri annus rapin. OC LyZDat V. an. r. Adulphi Regis Rom. an. 3. Hoc anno volens nolens ex humanis abiit 4oannes Dunsius, natione Scotus eX Minorum familia. Alexandri Alensis Britanni quondam in gymnasio Lutetiae auditor, vir admiranda subtilitate eruditionis, ob profundissimam dicendi scribendique obscuritatem Scotinos, idest tenebricosus, quod olim obscurissimi Ana Xagorae cognomen fuit cognominatus : & ob nouam Scholasticae Theologiae sectam de nomine suo di tam, omnibus longe notissimus . Scripsit praeter logicas dissicultates commentarios in Evangelium in Apostolum.& in Magiltrum Sententiarum, quibus aliquis illud carmen , quod extractatu Ezechielis Prophetae visioni cuida diuus Hieronymus praeposueratJubscripsit .

Hic labor ilia domus, inextricabitis error . l . Vt quondam CretasVtur lab=rinthus in alta, Parietibus textum cecis iter, ancipitemqοῦ

Miste vise habuissa dolum, quo signa sequentum Fasier et iudeprensus, ct irremeahitis error . Itire

150쪽

Iure merito emblematis loco istud epigramma eius operibus praefixum,nam Omniλ,quae scii psit,dixitq; adeo sunt denfis tenebris damnata, ut vix in eius

schola detritis appareant. . i.

Paulus Iouius elogio adiuncto virum ornauit. Nemininquit, eorum,qui non insano Christianae pietatis amore Lagrantes ultro sese coenobijs in seruitutem addixerint, Ioanne scoto in grauissim:is stu-stijs aut acrior aut subtilior suit,quum admirandis

commentationum volun mibus editis , nisuam denomine suo sectam conderet,& in Aquinatis scripta non dissimulanter inueheretur. Natus est in ultimae Britannia ad Calydoniam Sylva, ut ni inus nitrum sit Anacharsim summae sapientiae philosophu apud vecordissimos Scythas c asso. atq; ingeniis eXcolendis importuuo caelo, patriam habuisse . Verum hic Protervo, captio oue differendi genere Chri ilianis dogmatibus illusisse videtur, quum passin. inducta quaestione dubitabundus sacrarum rerutri fide nequaquam tenui figmentorum casigine' confudisset. Seuit enim ideo lites immortales, quando ejus placita vel grauiter ab aduersae sectis p:osessoribus opsugnata, ex aduerso ab eius discipulis acerrime delendantur. Sed qui aliquot praeclara eius ordinisinoenia ad optimam frugem nata , distorto scilicet ad veritatem itinere, suspendisse,perdidissieq, videtur , manifesti, aut certe occulti alicuius criminis, apopleXia,correptu ,poenas persolvjt: ita quidem, vi nimis festinato funere pro mortuo tun .ulatus, uum redeunte Vita sero morbi impetu naturae di- cuteret frustra ad peledam Ope miserabili mugitu

edito, pulsatoq,sepulchri lapide, eliso tandem capite, perijt.Aliquis poetarum epitaphium illi panxit.