Vita Ioannis Dunsii Scoti Franciscani Doctoris Subtilis. Et Apologiæ pro eodem. Authore Matthæo Ferchio ...

발행: 1629년

분량: 293페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

VII. VIII. 6o APO LOGIAE. LIB- ILLatomus' addidit aliud cpitaphium .

Euacunq; humanisuerant, ruri ; sacrati, Dra' dubium molunt cuncta, vocante Scoto o' quod is in dubium iEius sit vita vocata , t Morte illum simili lud monte fropha raeuum ustu ante virum vita iugularit adempta,' si ὰm vivus rumulo conditus ille foret.

Sed iii eunt alij haec luserint: ego virun vel hUCnomine Liude dignum duxerim; quod sensoru subtili profunditare occasionem ingeni js obtusioribus protulerit, qui se attolerent ad arcana recondita tum acri oculo pervestiganda, tum acri voce, & calamo ab aduersarijs fidei catholicae defendenda; namque horum non modica seges , R si omnium saeculorum temporibus, vel hoc tamen praecipue postquam Rai mundus Luilius perditae memoriae homo scholam ex roribus ante triginta , & oliquot annos aperuisset. Tenebris Cimmerijs damnanda sunt,quae tenebricosus ille errorum magister inter mysteria proposuit: quibus eludendis, eludendisque post Aquinatem so- Iem tum Ioannes Scotus, tum eius disciplinae addicti Minoritae plurimum lanceati luminis attulere. Haec tu BZoui . Ggrediamur iam susceptum opus,& quo iucundius sincerum tuum cor rapiam, dum corripio, rem tibi optatissimam, quam Omnis terra,atque cae- Ium inuocat, Veritatem, offerre connitar .ETrahit sua quemque Voluptas. voluptas historici Veritas:. Haec sol gemma, fons menti tuae . Hunc solem,quasi Clitia sequeris : hunc magnetem. ceu ferrum deperis : hunc sontem,ut ceruus telo ictus inquiris. Hur Cin Scotica historia pro posse referabo. Ac primum Iego , sed non intelligo,qua ratione authori Annaliuannum errare licuerit. Qui libet scriptor eniti debet opus titulo consentaneum excudere. Annorumo: dine in digerere tuum erat, an digesseris, disquira-

152쪽

rrus. Ioannem Duns ex humanis abi jsse asseueras armo Christi rao . Item Caelestini V. anno a. Ad Ol-phi Romanorum Regis anno 3. Cum neque illo anno,neq; illo Pontifice neq; illo Rege diem clauserit. Sed quia per partes ad totum Venitur, Ve sam annorum summam Scoto adeptam per partes Ostendam . Et pri*o quatuor annorum. Nam Bonifaciusl Cctauus Caelestini U.succetar anno .sui Pontificatus edidit librum sextum decretalium, prout ex fine eius dein libri sexti constiterit. Annus vero Bonifa-i ci j Quartus, te ipso teste, in annum ra98. incidit.

Quod si Scotum legisse praedictum librum ostende-: ro, ante quatuor annos non suisse mortuum. deIT Ona strauero Lege itaque Scotumlla 4.sent.djD.o. J S.sci i- i bentem . Et Bonifatius VIII.in prooemio Ieari libi i mans dat quod de eon ution ιbus editis A t. ore Gregorij IX. inq; ad repus Dum iri sola habeant robur, quae ibi inserta

: q. raaepiusq,alias libru sex tu decreta liu citat Scotus. γ Quare velUunsius post annu a a 98 ViXjt, Vel se X tum , ii- decretalium legit,& .sentent.scripsit, postquam eli- . la capite mortuus occubuerat. Obseruauit istud ipsum Nicolaus de Orbellis Scotista neque nouus,neq;

, fuit ante Jextum deo eralium : Scotus vero post sextum , F ante septimum ἰ unde quandθq; astegat ipsumDatum it in sententiar m.

Secundo alios duos adde ad summam annos ex IX. Doctoris subt. testin onio, qui in a. Prolcgi quaeris. γ de septimo , inquit. Si oblisiatur de permanentia sectar Machomeri . Respondeo illa capit plusquam sexcentis un- nis post Let m Christi , ct in breui Deo cooperante finie- rur qua multum debilitata es anno Chrsi agoo. 9eius cutiores multi mortui, o c. Si perconteris, de qua a clade mentionem fecerit, quanquam id sit praeter, rem, tamen Vt hunc Scoti locum illustren, di estica

153쪽

61 APOLOGIAg. LIB. II.

cius illo anno vim isse confirmem e recensebo, ouae collegi ex libro cui titulus est,Compilatio Chrono- logica ab initio mundi usque ad annum a ex Germanicarum rerum scriptoribus. In eo libro sub

anno 13oo haec legi. Anno Domini agoo. dum C uitar Accon, is toga Terra sancta in potestate Gentilium se ferit VLiI Mis , Rex Tartarorum nomine Ga an potenter cum flos i Rege Armenia ipseum adiuuante, terram hinctam usq; Damascum hostiliter acquisierunt, in duobus consioribus LXX millia hominum gentilium ad amma valentium occiderunt, praeter reliquum populum, cuius numerus non poterat determinari. Idem Rex Tartadiorum a Natiuitate Domini usiq; ad Maium permanens in Dama co potenter mittcns suos solemnes Nuncios Summo Pontifici Boui fucio petens li is desiderans, ut omnes Chrintiani adueuirent terram sauctam accipiendo,

sed siue hoc, siue aliud praelium Dunsius innuat, se uost mortem abs te illi assignatam, sextum annum 'vixisse demonstrat . x Tertio quinque insuper annos adiudicare Scoto debemus: si quidem ex Piatina post Caelestinum V.

accipiente,ac deponente claues Petri an. 1.2P.e ΟΞ.anno die a 4. Deceb. Bonifacius VIIJ.electus est, qui obiit an. 8.mes.9.die a . nepe an , io, Sufficitur ipso eod. an./ 3 o i. Kal.ΝOueb. Bendictus XI.qui decetiit anno 1 .nonis Iunij. MOX inter pontificium sequutum est usque ad nonas Iuli j anni iesequentis r so . tum vero Clemens V. assumptus, qui clauum liquit Ecclesiae anno s. mense 1 o. Nunc Ioannem Scotum consulamus in ψ. dist. as. q. r. de quodam illegitimodisserentem in haec Verba . Vnae Benedictus XI. cum quodam tali sine dOengatione ordinato , ct in ordinibu mini Hrante, postea faciliter dispessauit 'sicut ipse vidi Bullam dispensationis. Vixit ergo sub Benedicto XI. vixit anno a so3. Sint Scoti Opera, ut vis, ineXtricabilis error, tres extricant errores: primum de

154쪽

de tempore, quia lucem non amisit anno ra 9 . s cundum de Pontifice, quia Caelestino Bonifacius , Bonifacio Benedictus, Benedicto Clemens U.successit, sub quo Ioannes Uuntius defunctus est: tertium de Rege Adolpho nam Scotus vivebat anno l.3oy. Adolphus peremptus est iuxta tuam. sententiam anno rap9. id quod neque Matenesius in compendio tuorum Annalium probauit. Praeterea Petrus Rodulphius in lib. ρ. hilto . seraph. Relig.renarrat epistolam Gondissa lui a S. Francisco Franciscanorum Generalis ministri quinti deci dantis iacultate recipiendi doctoratum Ioanni Scolo : dataque est ea epistola r so . a . Kalen. Decemb. Igitur Scotus anno sequenti ιρos. doctor effectus, nam post adeptam lauream docto es Parisienses de quolibet in e Xamine interrogato quaestiones de more scribebant: quales & Scotus tanta perfectione desci ipsia, ut Scoti flos, Q nodlibeta nuncupentur . . t Ruar to demum auctio trium annorum facienda, X scilicet a rpos. ad annum II OS. quo corpore terri S relicto, Uunsiij anima euolauit in caelum quemadmodum testantVr. Ioan.Trithem.Αbb. in lib.de scriptor.Eccles& in Chronic.Hirsa Ug. Robert. Bellarmin.io lib.de scriptor. Ecelesiast. Anton. Posscuin. in Apparatu sacio de Ioanne

Chronic. Colonie n. Germanicξ impressum apud Franciscanos Coloniae seruatum.

Francisc.Gon .in lib.de orig.Francisc. pari. r. Cenebrardus lib. Chronographiae sub anno mu

Girard. Mercat, in Athlante de Scotia .: Gulielm. Eysenoren. in catalo. testium veritatis., a Iacob.

155쪽

.APOLOGIAE LIB. II.

Iacob. Gualter. in tabu. chronogra . in I I. Decu. Ioan. Rioche in compendio temporum lib. . Petr. Rodulph. Tossin. lib. y. histor. seraph.relig. Denique Sixtus Senensis in Bibliot. Sancta tom.1. Iib 4. Scotum asserit mortuum ann. a 3os. quem tui ordinis authorem, si legisses, profecto non errasses. nisi volens. Referam Sixti verba , Ioannes, inquit ,

Dunlius, natione Scotus,ex Minorum familia, Alexandri Alensis Britanni quondam in gymnast o Lutetia auditor miν admiranda eruditionis subtilitate praeditur,ob prosuV- dissimam dicendi obscuritatem , Scotinos , ident, tenebri- eoos , quod olim obscurissimi Anaxagora cognomen fuit , cognominatus , is ob nouam scholastica Theelogia aenaenetiam de nomine sivo dictam omni raus scholis notis iis . In fine . Claruit anus Domiui Σ3os. Tu autem BZO-ui scribis . Ioannes Dimssus, natione Scotus, ex Miuorμm familia, Alexandri Alensis Britanni quondam in 'mu Iio Lutetis auditor, vir admi aura jubiuitate eruditionis, ob prosundissimam 4 ceudi scribend q: obseur itatera Scotinos, ides, tembricosus, quod olim Obscurissimi Ana xagora evnomera fuit, cognominatus, i, nouam schola sica Theologia sect4m de nomine suo dictam ,omnibus lov-

se notissimus c. Quid si,& nos duos recitatores bnstitueremus, ex duobus codicibus, videlicet Bibliot. Sixti . & Annalibus BZoui3 alterna de Scoto capita conferentes ut in oriatione pro A. Cluentio M. Brutum,& L.Crassum secisse Cicero tradiu nonne audiremus utrinque eadem Verba resonare i Senensis, &Poloni contextus est idem. Cur principium suppresso Sixti nomine sumpseris, finem omni seris, nelcio. Timorem tamen ingerat ordo'abs te seruatus inia V .anni descriptione. Nam bonum commune te

ius Ecclesiae, & Capitis priuato Scoti, R Scotistaruptae ponendum : & in primis Annalium aecclesiasticorum authori , cui hil actis Ecelesiasticis antiquius esse debet . At Petrus Moetonus ex eremo ad Petri

156쪽

Petri cathedram evehitur, incredibili populorum affluentia coronatur: summa humilitate summam dignitatem deponit, ingenti cum suspicione crimi-

nis Bonifacius VII. suscipit: res tum dignitate , tum raritate maximae. Sed Seoti actis postponuntur: forsan ne lector tantarum mole rerum fatigatus Scoti-' i cam vilitatem praeteriret. Non sie inueni praepositas, luel semel sanctorum Franei sci, Bona uenturae, An- , toni j, Ludovici, Clarae, aliorumque FranciscanOrum Martyrum, Confessorum , virginum laudes i3- saeculo gliscentes. Itaque primas obtinent Minoritarum tenebrae, secundas gesta Ecclesiae, tertias Minoritarum claritas. Casu tictum crederem,si de Minorum regula,vel religione caste,integreque tractares. De regula Franciscana scribis,quum 3216. nu. II. xI II narras BB. Dominicum, & Franciseum, suarum religionum approbationem ab Innocentio III. flagitasse, ae ab eo dimitas fuisse ad vitae formulam est 4 endam. Porro regulam, s. Francisco rogante, ab Honorio III. anno Ponti fie. VIII. 3. Kal. Decemb. , confirmatam dotes in annum II 14. Cum ex adueris in B. Franciscus vel duas regulas confirmari obisnuerit, vel bis eandem : secundo prout recte animaduertis, ab Honorio III. primum ab innocentio III. ut ex Franci canis Chronicis, edi Firmamentis trium ordinum, Hugone in expos. reg. S. Franc. constit, re iuxta Eman. R de r. io m. I q. a. ar. 3. Confirmatio primae regulae ab Innocent. III. fit anno I 2II. secundae regulae ab Honor. III. anno 1ia . Verum & a me tribus comprobabitur testius, vestrate, nostrate, atque omnjum communi doctore. λ Primus testis erit B. Antoninus 3. par. tit. 24. c. a. in principio ante primum g. Luibus, inquit, Papa

Innocentius 3. de confirmanda regula dans consens/m, is si nondum solemniter Ponfirmata, de poenitentia praedicanda mandatum , cum gaudio illos dimisic nimirum

Franciscum, di socios. si se-

157쪽

ss APOLOGIAE LIB. II.

seeundus s. Bonau. in legenda S. Frane. e. 3. de confirmatione per Innoeentium 3. loquens ait, Approbauit regulam , dedit de poenitentia pradicanda man- tum, ct laicisse tribus omnibus , qui seruum Dei fu

rant comitati, fecit eoronas p mul seri, ut verbum Dei tibere praedicarent.

Tertius omni exceptione maior Honorius 3. testimonium perhibet in eo diplomate, quo regulam . Minorum confirmauit, dicens. Ordinis vestri regulam

a bona memoria Innocentio Papa pradecessore nostro approbatam, annotatam prasentibus , authoritate vobis apono tica confirmamus. Ne, quaeso, dicas D. Franc. ad re

gulam, seu vitae formulam eligendam dimissum etiam hoe, ut faeile de Beato Dominico concesserim, ita facilius de B. Franciseo negauerim. De Religione Μinorum iam rimemur. Prima mentio, quam de Francisti asseclis in tuo reperi libro, est ad annum rar 3. num. ia. per os diaboli facta ad interrogationem S. Dominici. Anno vero Iaisnum. I 6. Franciscus per os tuum vndeeim lac j ssipatus describitur. Anno I 2I7, num. 9. te assertore, Deus Franciseum consolatur maerentem ob su orum Datrum in obseruantiam nu .ro. Carnalis quidam B. Franeiseum subsannans resertur, Anno demum Iai 8 describis ingressum Bernardi Quintauallis primi so- cir s. Franeis ei, atque primi omnium Minorum fratrum in religionem, mox aeeessionem seeundi Petri Catanei. tum terti j, quem num. I . vocas B. MO Ticum: qua in re tria notabo. Primum, quod sub anno I 2Is. num. l6. Franciscum undecim socios habuisse scribis, quibusleomitibus anno I 2I6. ab Innocentio 3. religionem approbari postulasse, testaris: quum anno lai 8. nullum adhuc habere, sed per id temporis primum, secundum, ac tertium ae- . quirere religiosum, deseribas. si solum 18.aequiritanno primum qui sunt illi vadecim priores primo e

158쪽

ρη secundum, quod B. Morieo inter D. Franeisti s eios locum tertium vendicas, cum ille neq; in duo- deeim sociorum numero fuerit. Tertius sane non fuit. Bartholomaeus de Pisis in Conformit. car. 6. col. . scribit. Frater AEgidiussancta memoria de qui fuit tertius frater, sitius, oe focius P. Francisci. Α stipulatur S.Bona u.in legenda s. Frznc .cap.3. Filiorum, inquit, Francisci senarius numerus completus est, inter' quos tertium fortitus est locum S. auidius vir utique Deo' plenus. Nec aliud in Chronicis Franciscanis, aut in libro praenotato Firmmenta trium ordin. reperies. Tertium , quod futuram plurium Minoritarum reprobationem a diabolo praedictam narras, fratres inobseruantes praedicas, petulantiam irridentis Franei lcum demonstras, quum nullum haberet fratrem, in si tibi credimus ad ann. I x i8. vel saltem nullum

ψ' tam perditum. Ergo prius Franciscanos prauos suis- se, quam fuisse describis. Longe aliter de tuisdisseris. Sed & nos tui sumus X v. j Non improbo , si Beatum Dominicum, atque Dominicanam religionem gloriosam extollas, sed simplicitatem eadem iterum, atq; iterum inculcantem miracula. Plura quidem, sed librum quendam imii ignem ter iniectium , ac ter illaesum , tu non ter, sed f/' quater commemoras: nempe anno.

Ia II. num a III 3. num aras Iaa Ianum.

si hoc pacto paginas implere pergas breui totam urbem libris tuis refertam videre spero, si Deo pla

cuerit . Imple sane . Communis est claritas vestra nobis.laetamur: communis obscuritas nostra vobis, tristamur: communis laetitia , communis tristitia, quia commvue cor, communis anima. Timui ergo

ne sis animo, di corde diuisus a nobis, di malui cu

159쪽

fg APOLOGIAE LIB. H.

i. Maia Machabaris reuocare fraternitatem , ac amicitiam, .ia. ne sorte alieni efficiamur a te, cum vno animo , & uno eorde esse debeamus.' Ad institutum reuertor. Scotus lucis usuram non Ir9q. sed i . annis post exoluit. Ad idem antiquitatis monimenta, quae aduersus Matenesium contribulem tuum attuli, silentio inuoluam, eum ea tibi ab Urbe Colonia disiunctissimo nota esse minime potuerint. Caenotaphio excepto, quod apud Petrum Tossin. abs te an. III 8 citatum, postremis carminibus Scoticae mortis tempus indicat. Anno milleno ter CCC. eum, adderet octo, PosZremum elausit letho agitante diem. Igituratio anno , alio Pontefice , alio Rege, ac dixerat Betouius, Ioannes Dunstus defunctus est. Hactenus de tempore. De loco Scotici suneris,quia tu in historia praeteri, M. ego quoque praetereo.

-υω Prosequamur reliqua . me anno volens nolens ex humanis abjt Ioannes Dunsius. Haec Abrahamus. Volens , nolens duo contraria sunt, ambo falsa , aut alterum ad aures Aristot. in I. e. eorum, quae post praedicamenta. Logice ea simul inesse Scoto,est impossibile, grammatiee, insuave. Nonne si anni quarti, ae septuagesimi supra ducentesimum ,& millemum acta scriberem ea syntaxi: Hoc anno volens nolens ex humanis abjt Thomas Aquinas, stomachareris ξ & iure,quoniam beatissimum virum ascendentem in caelum libentissime, inuitum, atq, reluctan- tem raptari designarem. Ergo si tetram hane phra sim in Scoti morte appositam aegre feram, ne mire in ris. Naturalis horror mortis, ferendus et liber di i sensus, minime. Ille hominis,hic peccatoris est Dei conspectu fugientis, corporis taces amantis. Antea duas eorporeae vitae aetates Dunso detraxeras,nunci spiritualis vitae a talem eripis sempiternam. Volens nolens moritur Dunsius λ cur volens nolens Pi-

160쪽

ger, iuxta salomonem, vult, is non vult. Scotus au. Pro tem vividus, solers, ardens, nedum Deo eogno 13. stendo , sed etiam amando. Amando quidem , quoniam soli amori principatum coneedit honex statis, delectationis, beatitudinis : beatus in via, in patria eatenus est homo, quatenus Deum amat. Omnia vincit amor , ad Scoti aures. Tantam amori dignitatem non coneederet, qui Deum ardentissime non amaret. Quam amans, quam amatus a Christo Dunsius λ Ex Chronieis nostrae religionis perspicitur. Nocte stitieet, qua saluator Euangelizatus, dilectus dilecto, Iesus Christus Ioanni Seoto sese infantis specie tractandum ob- ώρ- 7. tulit, futurae pignus immortalitatis mortali conces- μι. sit, ac inebriavit torrente caelestis voluptatis. Mira . Christi dignatio, mira scoli dignitas , Ille contra- et a regni maiestate suauissimum se corporeis obtutibus praebet infantem: iste in ergastulo carnis eaelesti fruitur liberatore, ac libertate: atque I in illo inexhausto deliciarum oceano inextinguibi- Iem extinguendo accendit sitim diuinae bonit lis. Ex hae pra guttata superna suauitatis dulcedine dice- S. I. bat cum Psalmicta. id mihi es in esu φ ct a te ser. ψε

quid votui supen terram i Defecit caro mea is cor meum, de san. De cordis mei,stpars mea Deus in ἀternum , Quam PF71.

aegre tum diuulsus a charis amplexibus t Quam cupidus eisdem perpetuis restitui QuaM attentus ad vocem elamantis λ Ad motum pulsantis Quam alacer, quam velox pernicissimὸ volavit ad

sponsum.

Gulielmus Vortionc rea annum Domini 14 o vim In z.dist 4 . q. r.eximium Seoticae obedientiae specimen repraesentat. Nam obedientiae litteris a P. Generali aeeeptis, quibus Lutetia Coloniam dirige- . batur, seotus eontinuo obtemperauit . Atque tra' ditio est , eum discipulis percontantibus , cur aut B I di-

SEARCH

MENU NAVIGATION