장음표시 사용
81쪽
Ad oneri priuatim ab amico salius est, quam obiurgari msice A inimico. et φιod Gesau Neroni duexit : uera mula bene cantas tua bona male dissonis Est .s doque lauis laedam insessio aduersori ad alia in uerbis sine sensu, aut contra infense sine uerbis. OB Or Fabius a primarijs, quum uesceretur pane fecundum. cicero erat sine arrogantiagrauis, o sine signicie uerecundus. Existit aduersum sae dum peruenustum, quum nomini additur adiunctum, quod epitheton nomina tur, contrari , ut clementia crudelis , uel clemens crudelitas. Habent aduersa haecgraue plurimum ad gentes omnes propter illant rerum pugnantium complectionem similem naturali compositioni elementorum, qua constant humana compora. Haud dubito, quin alia sint ominemvis Miserae orationis complures, sed mihi praecipua fiunt oi stili collecta, ex maxime annotatu digna. Du et ueri quae attuli edocebit certius, Cresia inueniet, sicut horam ipsorum inuentor fuit obstructione diligenti. Interiora considerantur a nobis in ratione explicandi,
non in ipsa udrietate CT generisim senserum, quae inp-nitu prope stat: nec artis huius oed singulis fuata propria. Nostra vero haec sumunt ex fontibus, unde
tanquam riui demanant, nomina: ut ex acumine, eruditione, iudicio, memoria, alfectu, uigore, moribus,
82쪽
num ficut in homine, ita in oratione ex fine RArademimo simus.mpis omnibus principi a repetitis, nox,
c I VIVIs VALENTIni de ratione dicendi, Liber Secundus. . R T E s omnes propositis arepta
praemi mi excustae. Ossim uero, obsieri it multa, quaesita's Dimia aetas j 'rurauit, eiusmodi artiuis neglims.Ita olim,qui eloquenti e ludiosi ingentis Acerent operaeprecia, coplura in oratione erdicendiviribus aruiolauerunt,sueposterisActa fiunt ignota desertuditae istius fuciij. 'sequimusingula, nec meae esset Acultatis, nec unius hominis uires fuscerent, in quod unum tam multa er uaria boni nu excellentum in fuerunt ingenia. Tantum uoluita ingenti quadam ruina coriam ea, aerem ad Accurdum conment, tum ad iudicium eπ intelligentiam au-ι m. Vtili erit exerceri studiosium in his, quae a m
83쪽
'Lites opius contemplatu ui optime diserant. τὸ-mes magis dilo operium ut haec biferat distincti ia tisium suum, quam ad intelligenti aetorum. Dissen- tiunt ci em prisci scriptores inter se non raro in nomi, ' nando, er defatendo. quemadmodum in vita. Est qui uerruca renascinalis obfenditur, ut ob eam uerruc sum illum nominet. est, qui ne decem quidem mouetur. Brutus Cr caelius longe aliter de oratione ciceronis statuunt,quam M.Fabius. Ad eundem modum lili, quos ite, in logo de oratoritas inducit Corn. citM. De Portio. Latrone quim aliter censi an quam Seneca. Hermogenes e Dioninus Halicarnasiau non consentiunt ut
Drusi Demosthenis censenda, ut non est usus Aeschini sans Atticus. Arguit haec discordia illi haud dubia
illorum aliquos. Aod sibaec mos er exercitatissismiis ingeni contingebant, quibus in illo us quoti diano stimulis erat iudicure,quanto paratior esse de ωt nobis uenis σnos interdum ladanistri isso lana
olim exercitio artis huiuss Uerum nos, uti dixi, ea tr ' demus potifimum, quae ad institutionem pertinebunt. Ex ijs nominibus, quae orationi attribκerunt ueteres,
deprehendo issos aquae e 'spe in quibus simi-
Lm,sed in omnibus certe homini. Acute mea sententia, Cr perficienter. Quippe oratio exintimis nostripe ris recesibus oritur, ubi uerus ille ac purus homo in ' tat Et imago es animi parentis suisque adeo hominis si a. Am βε
84쪽
. ues. usn sit ustumspectioni,quia botichriam certim reddat, quam oratio Nec iniuriaco prouerbio iactatur,tulam esse quems, quasissit eius oratio. Ergo easdem appellationes indi si quo in bomine solamus usiurpure ex animo corpore, er ab Vs quaesiunt exterius, tum ijs uris ausis,uel conici liis aliquot. Nec aliter quam in homine nuncupationes inde nascuntur, quod omnia sint tulis sic in oratione. Videlicet non ideo nuncupatur homo albus, quod nihil. bocat coloris diues: Ad quod maxima, uel praecipua purast tulis, nempe ista, quie oculis est bibularunden minatio solet defiumi icies putauies pili,sicut plumaein. -bus. eundem in modum nomen recipit oratio, quod pleraque pars talis sit, aut ea quae praecipuefustinet iu--. dicium. Qiunctium scut homines per translationem . easdem nominationes recipiunt ex animo σcorpore,. Mi aster urus,candidus: ita oratio ex uerbis er sensis. Permiscentur enim haec ιι eadem dicuntur decolore,. Pae de ornatu: er de halitudine, quae de moribus.
Antiacuarietae nominum scriptores,sed distentium . nihil interest. er mos ira siparabimuri ut ficile post it. distingui Adde his,quia in homine quaedam dicuntur f
85쪽
Q M uretis utimo, quandoque uno adie sic oratio sep mero nota in ignitur una uirtutis aut uiiij, aut rei mediam quasi neutrius Illud ne admonendum quidem duco, barbarum Hlam, cris proprietatem Enyae suae sitioinde peccantem, Duum non vocari: utique non magis quam hominem, qui mort Ut, uripigις. nec de hoc noui ros uerba Progrediamur igitur per
humana omnia a corporeis ordientes, quae maxime
sumexposita sensibus Prinia omnium de statura. quesspectatur poni ima in magnitudine er ono verborum ucstructurae.Ex illa appellationes bus sumit oratio magnigrandis, ublimis, celsa,in qua verba sunt urbana Cr custa, sonus eorum amplus, magnificus, compositio plena, absolutiones Ase, modo ne licentiose euagentur. Huius notae fiunt apud Graecos Homerus uates, criptito: de quo Quintiliantis inquit, quia una orationes sim Aurgit, Cr quam pedesse Graeci uocant, pis rumpet istinctus diuino spiritu inalibus comparandu 'apud nosVergilius, Cr Ocera. Ex uerbis antiquis L .co suo admotis oratio existit grandis er antiquior, ut' aetMarcus ilius uelut tempestas pro tempore, sob 'les,lurcrebar, opinabar. Quod non tum uerbis ipsis feri arbitror,quam aetatis maiestate. Apud Gnec a re' plus onus magis'it sublimem orationem, quum apud Latinos.Nam Graecisint prestivi loquuntur,m ore nis
rotundo taliquarium bient, amplior er sublimior H E s redditur
86쪽
redditur ferino, contimatione voces . Eiu'OAcst Plato, G post biinc riuold 'AD osthenes in hoc parcior. Homerius ipse quoties grande aliquid canit, ad onicum dialecton transit, in quantili sunt contruci-- inci,stas uocalium resolutio Latini uero ut crassius. sonunt, prope dixerint rusticius, re ringendiam hahent scrinon , ne por hiatus in vastitarem quandatu
exeat. Quocirca diligentius eam uocalium uitant cormcursim, quae ore magis patulo efferuntur, ut A er E, quam I er V.O medium est. In altero extremo est humi iis,pumila depressa,quae minutis uobis exilis soni con stat, membris Cr periodis exiguis Cr arctis, nec numero h ictis aut coruortis. qualis est Mar.Varronis de rebus rusticisin Epistolarum cic.ia Attici . talia mediocris, er ut Seneca dicit, plana er placida, cuius. haec sunt de Fabiano uerba: Humilia uidentur dici omnia in Fabiano. Non sunt humilia illa, sed placida. sunt enim tenore quieto, compositos formata, no depressa, sed plana Vitiosectunt=upra excelsam, vasta CT times, ct enormis sub humili,diliceti cr humi repens tau est, quae uocabula usurpat grandiu supra comκncm mori usi electa Cr exquisita ono immodico embris asubselutionibus praelongis, concentu numerosioriinflato. Miccta est humili d res rivi Marci catonis de
agricultura. Transtunt hae nuncupationes a uerbis adscnse ex sius itcni quesitares, ut elegans, er acclirata,
87쪽
οrario sublimis nominetur,rmis etiam ac sortis. Quintadmorim in ipsis quoque hominibus Uu uenit,tium ad compa rationcm, ut non spectetur per ρ pulis quae sit oratosta ex rebum censeaurae qui-biu disperit:ut φιe orationis structura excesse est rebus praeclaris,fut uasta de inferiorisv s. quae uero plurida de mediocribuo magnis acesmodetur rebus, iudicetur diem: haud uiliter quam ucstis, quae senatorem decet homini plebeio sit dedecori G econtrario. Est in hisce qualitatibuis urivit latitudo quaedurn, Cr inde gradus. Sta signuse genera sessuris. Figura sequitur, cui c
duae annotantur rationes : rotunda, Cy ter s. cyrae con
stat membris ac perioris breuibus reccinctis,contortis, err comprehensis certo quodam numero, tum paribus,
m comparatis, Erpotifimum quam fiunt aduersis uel diuerses concluse tan iam iaculam amento libratumer emissi . mim notae tui es quintia Pliniani feci litatis est ui sicci illius P cvricus er declamationes quae leguntur Qiuntiliani titulo. Astera est quadrata, quae firma dicitur, ac stabilis: pu ui sius Cr tanquam Pgurae ratione sidunt clausula. quemadmodum accidit in cubo,cuiusmodi es pondeorum espositio. cutis fias in coagmentatione Erconburelio re versorum, unde existit concentivi. Huius qualitates fiunt:linis, dui cissumis,dulci Cmci mo,tum uerbis proni , usi- satis, translator,ta inerecundis er modicis, qualis si
88쪽
Theophroi oratio,itrei Xenobontis Attici, cuius isse lectatu comoedatur iucunditus. Aequabiliter fuit oratio inquit Cicero)in qua uerba extrema ci consi quentibus primis ita iungunturAt ne ue a me concumbrant, iid ue uastiu3 diducantur. contra ut d est com
positioncer sono simili. Ica autem in qua uastiuου A
d cuntur uerta. Q rum contrarium est aequabile. irae sunt quidam cuti Martianus cunila voca renire agerrimis literis in unum concurrentibus . ut sil lud in Efeoru Terentij :Per pol quam paucos reperies
meretrictim fideles euenire adiuro res SWa. Annotauis Dion usin Thuod ide ταραχυ αρμονιαρ. Est oratio dura sono et uoculusis , er translationibus huius notae . cuius est contrarium mollis ac tenera. Vetustate uersorum orationem esci horridum tradit cicero .exemplo sunt Plautui Cr Apuleis. Post haec caro, sanguis, ossa expenduntur.De quibus stequens mentio apud Rhet res priscos.Multum est carnis, ubi multum uerborum C pcriphrasis, er circuitus plusquam oportet longi ea corpulenta dicitur. Qv si haec augeantur, itoratio adipatu er obesa. Unde aratra orationis,qMegim- tur etiam crinis uerbis er siententiu nimium plebeis ac rusticanis,cr quasi pingui σrationis Minerua. sanguis. succus orationis uerba unisue naturalia,sive translata, propria Cr apta,bonus plenior er dukior, comptior, verborum quantam satis sini celentiis
89쪽
vide oratio nominatur, ex benepasta, pleuitis non fiunt. Redundat sanguine, suemiato plus dicit, quam necesses. Id vero se ad pueriles Cy putida redundantias transtu uitiosi est sanguinis sicut contra suauissanguis,mostis,Cr uanissumu, qualem exhistoria peti Quintillarim docet. sumis minus quiddam es quam fanguis. Stolum tenuem tradit Cicero, etsi non plurimum sanguinis babea oportere tamen succi habere alique.Sucrus uideturmitin eo situs, Mapta sis uerba ex decenti significatio basea res,ta' composuisset lenis.Flam Giuerborum est parsimonia, ct cas fere naturalia ono tenui,compositione incultra ratio ieiuna est,macilentishrigosa, vix haerens Uibus, ut
ossa uideantur in pellem congesta, quin lapidesinc leu sine carne exsang3ιine. Huiusmodi olim filii M. Cato censiorius. Tacim etiam fassi lacini caedium ci No est autor. Quidumst astringit, er fingit,
mae, Cr reformat, Cr timet ne uitiosior sanguine colli ga uerum perdidit. st secundum besiumpunicum mpit esse undiorissilendidiors loquendi consiletudo. In qua aetare ricanuου minor, taue, Cr Gracchi potium fur. Est alia oratio quae non minus hilasanguinis,sed hirius cst corpulenta e Murci my:non redundaverbi Meufiunt excusta,apta, dulcia, sonora, compositio comptam iucunda. Est alia astricta erstesse, minus habens carnis T sanguinis. Talem esse epistolarem ait
90쪽
ceri PDin. Cuius geliciis est Demosthenis pro Gesiphonte ea orationis pars, qua de legibus dii uin
vicina est huic in iram ex seiunitae er sobrietate ni mia quidum decidunt,exilis macra, arida, inops. Cuius
exemplum bilcmus in quotidiano Cr iliari ferni ne Ex notatione hac obseruatum est discrimen illud in tus inter dissionesvntiumcit sit qMedam 'rusis Ait c alia Asiana,Aia Blodia. Attici homines, ut ingeninsime atque actuose fuerunt, non Irrebant orationem ad superflua euagari. Satis erat oratori explicuisse, quae
vellet uerbis maxime proni Cr aptis. Admittebant tamen orationis murra e Rumus omnis generis, tan- sumstellasqu)sdam a lumina Ita orato Atticanor
her acre ciuitatis illius iudicium, teretes ac religiosas tres, nihil habet ineptiarum, nihil putidum aut in i lens,nihil redundanser uitiosum: adeo ut Demosthen ausus sit Aeschines tanquam parum Atticum incessere, quod longius ac quodammodo durius aincuriam petisset, qua ruineam ciuitarem vult intelligi, Cr per taxinitores eos,quiperistum d pecularentur.Ergo habet Atticu phrasis redundans Cr uitiosum nihil, carnis no=imustum anguinis Cr uta quantum sat est,ias puri et sani, euis rictas. Quamuis non una fui Atticismi
scies. Attici fiunt se ius, Demosthenes, Aeschines, Cr ocratesca bimultum interse distant.Iositas macillω- texitara tenuis plenior Demosthenes: hoc etiam