장음표시 사용
481쪽
Omnes parturientium stus non aeque commodi. Variant pro diuersitat8 partus. Iu partu naturali mulier recti nata in fessa ised at, f/d in quali γ Au utile sit, Ut pariens sup r genua mulieris vel viri collocetur Parstis praesem vaturalis quis et qEofuplex γ Si ars et natura in pariti con-ctirruus, muller Ni in naturali collocanda. Si ora praecia dere debet, melius ut primum iaceat, sed 'in sella, et hinc erecta fere fetaeat. Parius confra naturam quis P In hoc naturae impetus reprimendus. Hiie mulier supina veἱ tu Iect0, vel, quod fatιus ε', in fella collocantia. q. I. Sed quorsum haec tam multa ex Anatonae disputor nempe ut obstetricantes intelligant, partim ita ultum referre, in quo situ parturientes collocentur, etsi inulti ex iis, qui de hac arte scripserunt, in ea mulieribus aliquid con edendum esse existimant, e partitia posse omnium positurarum certam causam rationemque ex Anatoriae reddi. Itaque, quoniam hoc nobis sumsimus, ut de cunctis parientium sitibus distincte disputaremus. ex iis, quae hactenus de utero et pelvi, deinde de respiratione abdominisque musculis, proposita sunt, primo de mulierum situ in partu naturali, deinde in eo, qui praeter naturam, quique contra eandem fit, videamus, sed ita, ut ruptas semper membranas dissus asque aquas ponamus. Cum vero mulieres saepe in nullo alio situ, quam cui assuetae sunt, vel qui ipsis arridet, parere volunt, etsi hoc ipsis neutiquam concedi posse existimo, tamen in naturali partu ipsis interdum aliquid condonandum esse uidetur, modo is situs, quem praeferunt, partum non nimis tardare queat, ac dissicilem reddere, vel uteri aut infantis situm ita prorsus Gg 4 m Utare,
482쪽
mutare, ut partus contra naturam fiat, et mater cum inissante in vitae d i scrina en adducatur. Sunt enim nonnulsis tus, qui, etsi per se partui obesse videntur, tamen propter alias singulares causas eundem iuuare potius quam impedire possunt. Nihilo tamen minus id certum manet, in naturali partu utilissimum esse, ut mulier sedeat, non quidem erecta, sed paullulum reclinata. Desidero autem, ut idonea sella adsit, qualem vel DEvgNΤERus vel Celeb. FRIEDIVs excogitauit, in qua parientemsc collocari oportet, ut solis ossium Ischium tuberibus innitatur Nam etsi
fere omnes qui de arte obstetricia scripserunt, de coccy.gis osse, nullus, praeter DEUENTERVΜ , de sacro, praeceperint, ut ab omni compressione liberum sit, tamen et huius ossis habendam rationem esse, ea de causa existimo, quod id minimum in teneris ac iunioribus foeminis, tum qua cum Ossibus coxarum committitur, tum qua eius inter se partes conglutinantur, propter interpositas cartilagines, aliquantum retrocedere potest. In hoc situ mulier primo aera liberrime ducere ac retinere, comprimereque ut rum tur gentem septo transuerso potest; deinde ventrem musculis abdominis valide premere, et ita arctare valet, Vt partus in pelvim compellatur, atque externae vi cedenS, per Vaginam nitatur exire ; porro quarta et quinta ex iis vertebris, quae in lumbis sunt, et quae, si homo erectus est, intro exstant, retro versae partui edendo cedunt; denique partim propter hanc causam, partim, quod ossa pectinis aliquantum ad thoracem conuersa sunt, recta magis via per totam pelvim est, maxime, si manu submissa, os occygis retrocedere cogitur. Praeterea aliae sellae commoditates sunt, de quibus et SoL1NGEN et D EvENTE Rus et alii, quiSis
eit. p. II 8. ait: La Chase e stolours preferable an lit. Vrgente nece aetate etiam concedi potest, ut pariens super binis sellis ita compositis sedeat, ut
inter utrasque spatium sit, quo obstetrix manum demittere et
483쪽
de commodo parientium situ. 473 quisque de sua, quam inuenit, scripserunt; nempe quod mulier eum illi fulcro, quod a tergo est, tum brachiis sellae manubriisque anniti potest: deinde, quod lumbi coxaeque subiectis pannis puluinaribusque suffulciri queunt:
tandem, quod obstetrix, in hoc parturientium situ, plurium mulierum auxilio minus indiget, quae dum alias et pedes et caput, aliasque parturientis partes firmare ac sustinere debent, huic terrorem incutere, obstetricique impedimento esse non nequeunt. Hisque adeo intelligitur, sellas obstetricales a Mo1 Tio g non solum sine causa damnari, verum etiam tutius esse, parientes in idonea sella, quam super diducta femora mulieris hominisue sedentis collocare, quo tamen se commodiorem aliquem situm nescire, idem MOTTIus praedicat. Nam profecto os sacrum, etsi iaeo situ, quo parturiens super alterius mulieris semora collocatur, minus, quam si in sella, comprimeretur, partim tamen, et multis mulieribus opus est, quae parturientis brachia pedesque sustineant, partim et illa, super qua parturiens assidet, huiuy thoracem amplecti non potest, ut se, doloribus urgentibus, nimis torquere non valeat, quinos pectoris comprimatur, quod dissicillimam respirationem efficit, praeterquam quod una mulier, si partus non sta. tim succedit, ei labori onerique serendo non sufficit. Hunc tamen situm existimanduin est, utilissimum post illum in sella esse, magnamque habere partum promouendi vim et facultatem. Deinde concedi etiam aliquando mulieribus potest, ut erectae flent, sed cubitis manibusque vel sellae
vel mensae aut etiam lecto innitantur. Erecto autem coris
pore in genua procumbere, in nullo partu potest utile esse. ' Hactenus de mulierum situ in partu naturali.
s. loe. cit. Refex. Fur ' Obs. sitim idoneae fuerintl
I22. Hoc tamen in MoΥΤ Io t. loe. cit. Obs I 2O. propterea non prorsus vitupe- u. Hic enim situs et naturaerandum est, quia non constat, vires infringit, et artis auxi-
an illae sellae, de quibus dieit, lium minus admittit, quorum satis commodae et ad hune ut hoc per se potest intelligi,
484쪽
Alia procul dubio est partus praeternaturalis ratio, cui, qualis mulieris situs conueniat, iam quoque est ex iisdem
principiis diiudicandum. Partum autem praeternaturalem intelligo eum, in quo praeter naturam, quae sola non sussicit, artis desideratur auxilium. Quocirca mulierem in hoc partu sic collocari oportet, ut et ars et natura suulnmunus quam commodistini e e X plere queat. Sed quae sit Daturae vis atque efficacia, ex ante dictis clarum os se opinor, de arte a Utem Videtur non posse, nisi positis partus praeternaturalis exemplis, iudicari. Eaque maxime haec esse existimo, nempe, si vel nimis aligustae viae, vel infantis partes, quae exitum, ut ita dicam, toti infanti parare debent, iusto maiores sunt, siue caput, siue nates utraeque tange uti digito occurrant, in quo situ infans raro sine artis auxilio editur; deinde, si partus in pedes versus prodit, quamuis tunc non se traper ars succurrere debeat, nisi
is su pultas exitum quaerat: denique, si vitium quodcunque partum impedit, quo correcto emendatoque ars sola potest foetum protrahere, sue id vitium in utero, siue tu partu sit. In partu id esse intelligitur, quoties vel brachium aut pes, aut umbilicatis funiculus cum capite prodit, vel hoc, dum non recta', sed oblique exitum quaerit, siue in sacro, siue inpubis ossibus, aut in margine pelvis a lateribus haeret. In utero tale vitium est, quando oblique est positus. Requiritur
et nulla probatione eget, sic ad illud animo comprehenden
cari oportet, quae de ossium pelvis praesertim motu supra proposita sunt. Dixi autem, in eo situ, rectis aliisque ah do. minis musculis quam maxime extensis et respirationem dissi cilem , eorumque musculorum quasi nullum effectum esse, in quo tamen vis naturae in par. tu consistit: deinde os sacrum eum Vertebris, quae in lumbis sunt. intus exstare, ae pelvima superiore parte et angusti Orem, et aperturam obliquam facere, quo uteri situs non raro mutari , infanti exitus
plerumque praecludi debet, et ipse, si in caput conuersus est, in curuo illo ostis saeri sinu
485쪽
de commodo pariensium stu. 47 s
ritur autem, ut haec vitia corrigi possint, praeterquam quod obstetrix foetum pedibus conquisitis attradiisque educere debeat, quod ad partum contra naturam pertinet. Ita
que, qualis patientium situs, in his singulis casibus, esse
debeat, deinde commemorare propositum est. Iam quia, quomodo in uniuersum mulieres, in partu praeternaturali, collocare oporteat, quaeritur, utrumque, scilicet ut et sedeat et iaceat, utile esse existimo. Nam ex ante positis eXemplis apparet, partum praeternaturalem duplicem este, alterum, in quo ars et natura eodem tempore ad eliciendum Partum concurrunt, alterum, in quo illa bina seorsim agunt, siciscivi ars semper praecedere, et, quae impedimenta naturae impetum excipere possunt atque comprimere, remouere debeat. Is adeo existimandus est magis ad naturalem, hic ad partum contra naturam accedere. Quare, cum in hoc pallia conuenire sim ostensurus, ut mulier iaceat, in naturali vero ut sedeat, antea di num sit,
eur utrumque situm, et quando in partu praeternaturali Conuenire censeam, vel per se apparet. Oportet scilicet, ut parturiens sedeat, ubi ars deficienti naturae succurrit, et vir aeque simul partum absoluunt, quod sit, quoties i usto maiori infantis capiti via aperienda, vel per nates eXiturus, digitis aduncis in inguina coniectis educi, aut in pedes versus, maxime supinus prodiens, verti, et iuuante natura extrahi debet. Quomodo autem mulier in sella sit collo. canda, et quantum is situs reliquis praestet, iam equidem non repetam. Contra, ubi ars ita parturienti opem fert, ut vel membro, quod intempestiue eruperat, in uterum reposito, vel capite partus rite collocato, reliqua naturae
committat, Veterum recentiorumque nonnullorum praecepta mihi probari fateor, de muliere primum supina, deinde foetu composito, sensim ita, ut sedeat, collocanda. In hoc enim situ existimant, plurimum valere naturam. Praestat autem, ut mulier ab initio in sella supina collocetur, in qua deinde sedens partum eniti debet, ex quo si nullam aliam utilitatem, saltem hanc percipit. ut neceisq
486쪽
non habeat, quae e sella in lectum. ex hoc in sellam sera. tur, quod sine aliquo incommodo fieri non posse, concipio. Cur autem, quando partus est recte componendus, mulierem supinam iacere, quam sedere satius sit, ex his potest intelligi. Si membrum aliquod infantis, quod descendit, in uterum reponi, vel caput aliter collocari debet, estne necesse, vi in utero spatium sit, in quo illae partes moueri componique queant' Iam quis hoc neget, dum uterus constringitur, atque a diaphragmate abdomitiisque musculis cogitur, eum infantem ab omni parte arctissime complecti ' Quemque fugit, uterum minus resistere, si eum diaphragmatis et abdominis musculorum
vis desidi ty quod fieri diximus, quando mulier supina pedibusque pendentibus iacet. Ex quo intelligitur, quoties
partus componendi causa manus demitti debet, situm supinum conuenire. Eumque propter eandem causam, quicunque fere de Obstetricia arte aliquid memoriae prodiderunt, in partu contra naturam in uniuersum commenis
darunt, de quo, ut nune quoque breuiter dicam, reliquum est
Partus enim, quem contra naturam dicunt, is est, in quo artem Omne auxilium praestarst oportet, adeo, ut cuncta naturae conamiua non tam iuuari ab arte, quam reprimi deceat. Nam quis non videt, si partus intus haerens aliter componendus, et in pedes, ut hoc exemplo utar, est cotiuertendus, uterum se constringere minus deis berer quod, cum infans hoc motu in angustum cogatur, neque manus a Medico commode demitti, neque
partus facile moueri ac dirigi queat. Quare perspectum quisque habere debet, parientem esse in eo maxime stucollocandam, in quo nihil natura valet, sed ars necessariam opem, quam commodissime, praestare potest. Atque ad hoc simul respiciendum esse arbitror, quia is stus, quo mulier supina sic collocatur, ut caput et pedes propen-ι deant,
487쪽
de commodo parientium situ..deant, etsi naturae impetum reprimat, tamen eidem in. telligitur, magnum auxilii , ab arte praestandi, impedimentum este adiunctum. Mihi quidem videtur hoc ita vitari posse, si mulier supina sic collocetur, ut caput et humeros demissos, coxas subiecto puluinari sublatas. et femora flexa et ad ventrem adducta diductaque genua habeat, quae utrinque cum calcibus ad nates datis, et suppedaneo innixis, ab adflante muliere contineantur. Nam in hoc situ nullum est, a diaphragmatis actione impulsitque, impedimentum metuendum. Atque ut illi, quod propter femora et pubis ossa ad ventrem adducta, aliquanto liberius agentes abdominis musculi afferre possent, occurratur, mulier, ut omnes dolores comprimat, et ab omni labore, quantum potest, abstineat, serio et diligenter est exhortanda. Iuuat etiam, ut mulier, si vires sum ciant, firmae cuidam stabilique rei manibus annitatUΓ, contra, si fractae vires longo grauique labore sunt, una ex adstantibus mulierculis eam sub humeris amplexam vel aliter, ut potest, sustineat. Nam Medicum, qui, ut prae aliis, illo affectu, qui humanitas seu φιλανθρωττια Vocatur, teneri, sic fugere, quidquid pugnat cum hac virtute, debet decere plane existiino, ut durum illum, crudelemque parturientes vinciendi veterum morem consuetudinemque abhorreat. Neque fere esse aliquem ex recentioribus
scio, qui in hac re antiquos sequutus sit. Quoniam vero auctorum sententiae, de supino mulierum situ in partu contra naturam, ita diuisae sunt, ut alii eas in sella, plurimi in lecto sic figurandas esse clament, posse quidem concedi profiteor, si vel mulier vel obstetrix ei rei assuetal sit, vi in lecto, satius tamen esse, ut in sella idonea collocetur, in qua et mulier commodius iacere, seque ipsa
LVs REGINETA Lib. VI.Cap. 74. item ARTIUS, ALBUCAsis et alii Vltimo ei. iam ΡΑΗΛΕVs id facere tristit, de quo videas Lib. de Homin. gener. Cap. 26.
488쪽
Gsina Commentatio firmius sustinere, et obstetrix liberius agere potest, Opemque desideratam ferre. Ad quod accedit, os sacrum et coccygis minus in lecto, quam in sella, a compressione immunia esse. Quapropter de lesio ita dispiciendum est. ut non solum talis sit, qualem Dio Nusius esse voluit, 'verum, ut in eo parturiens transversim sic collocetur, ut
os coccygis a sponda lecti promineat. Atque sic potest
etiam, vigente necesssitate, in mensa figurari, modo non nimis alta sit, aut super quatuor, ex V AN HOORN sententia, inter se compositis sellis. Oportet autem, ut, in omni supino situ, coxae subiecto puluinari excitentur, et subcava loca, maxime sub lumbis, siue pannis, siue pulvinaribus expleantur. Iam quid de puluinaribus capiti atque humeris, deque mantili lumbis subii elendis, sit
iudicandum, vel per se apparet, nempe, non tam utilitatem ea, quam noxam afferre, quia, quod supra ostendi, naturae auxilium in partu contra naturam relicere plane praestat, quam adminiculis hisce expetere. Praeterquam enim, quod naturae auxilium eiusmodi partum certissime impedit, pariens etiam debiles iam vires perdit, et in morbos grauissimos, periculumque vitae non raro praecipita tur. Potest tamen et hoc in eo partu contingere, ut ante quam ars ad finem peruenire, educereque infirmum aut emortuum, vel ab alia quacumque causa retentum partum possit, situm mulieris aliquoties mutari oporteat. Ita.
quei in omni partu in uniuersum praestat sella idonea, quam lecto uti, in qua et sedere, et supinae et in latus decuit bere parturienteS queuut.
Q. Qualis hic lectus sit, iam III. et vulgaris usum plane
ante dicitim est. Praefert au- improbat DE LA MOTTE locistem hune quoque vulgari, a cit. Liv. III. Chap. 4 I. Res. MAURICA Eo commendato, sur l'Obs. 29o. D AB LAIN COUE T loc. cit. P.
489쪽
Partus praefer et contra naturam exempla praecipua Feceni finiar. Si vitium iu Aura pelais, an et quomodo corrigenaeum P Quando necese infrtimentis uti et quibus pQuomodo pariens Auranda, s uterus obliquus p Prono, s uterus super os pubis propendet. Alii casus in quiabus hic Attis conuenit. Omnium rufiones adduntur. De seu mulieris, antequam ruptae membranae. Item, ubi placeula extrahfnda.
Postquam hace de situ mulierum in partu in uniue sum ii iximus, de singulis exemplis, et quomodo in iis
collocari parturientem oporteat, iam disputemus. Cum Vero primuini de partu naturali dicendum sit, scire opo tet, eius ut olim unum, sic nunc plura exempla esse. Nam veteres Medici ad partum naturalem requisiverunt, ut infans pronus summa capitis parte recta exiret, recentiores etiam si pronus vel pedibus vel natibus procedat, partum solius naturae ope excludi posse, existimant. Esntamen necesse, ut neque in matre neque in foetu aliquod vitium sit, quod partum tardare queat, quouiam id, etsi infans vel maxime in caput conuersus esset, tamen disitacillimum esset, laboriosi si unumque partum effecturum. Ac prout ea vitia plura vel pauciora, maiora vel minora sunt, ipsa plane vel praeternaturalem vel contra natUTam partum efficiunt. Ubi autem, cum tribus illis infantis posituris, nullae harum difficultatum coniunctae sunt, in quo vere partus naturalis consistit, mulierem in eo situ, in quo eam diximus in partu naturali in uniuersum figurandam esse, collocari oportet. Quare necesse est, ut statim de partus, qui praeter naturam, et qui contra eau dem est, non quidem singulis, attamen praecipuis eXem plis disputemus, quae cum a vitiis sine matris, siue infantis proficiscantur, ea secundum has binas causas in totidem claues digerere, et primo illa, quae a priori viti;
490쪽
48o Guna Commentatiorum genere, scilicet matris pendent, enarrare est constituistum. Primum vero, quod solet in matre esse, grauissimumque vitium pelvis osseaeue viae, per quam partus transire debet, mala est conformatio, quae ut plerumque infanti, . nec raro mulieri mortem infert, sic fere sola potest Medicum eo compellere, ut aluo uteroque matris incisis, partum CAEsAREvΜ vocant,) viuum mortuumve foetum hac via in lucem protrahat. Peluis igitur, cuius superius osti utri proxime a circulari figura abest, vel nimis angusta, vel iusto amplior esse potest, praeterquam quod haec circula ris figura mutatur, vel ita angusta est, ut mutata illa fi .gura, id spatium, quod inter utraque Ilium ossa est, longissime superet id, quod sacrum pectinisque ossa intercedit: nam quae pelvis angustatio ab incurvo extremo L. ero coccygisque osse procedit, eo parturientis situ, quem in partu in uniuersum diximus conuenire, est emendanda. Neque alium situm aliquam vim ad partum promouendum habere existimo, ubi pelvis in toto ambitu nimis angusta est, quod vitium potest nullo artificio corrigi: contra vero, ubi tam ampla est, ut per eam totus uterVS cum contento partu possit descendere, etiam situ commodo, ' ab hoc vitio metuendae noxae sunt praeuertendae. Desiderat autem haec res nonnullas animaduersones, scilicet, si Medicus arcessitur, antequam uterus est deuolutus, et laetus in eo ita compositus, ut de facili citoque partu possit securus esse, parturientem satim esse in sella, propemodum uti in partu naturali, collocandam, et ipsum uterum manu demissa sustinendum, ne, cum insante, labore partus expellatur: deinde si iam ante aduentum Meis dici uterus in vaginam descendit, mulierem primo in idonea sella reclinari, et uterum caute et lente reprimi, hine si in situ infantis nullum vitium est, parturientemateriam cum fulcro sellae, quod a tergo est, sic eleuari debere, ut sedeat, partumque pariter ut in illo casu, possit tuto facileque in lucem edere: denique ubi partus male eompositus est, siue iam descenderit uterus, siue in sua