Universae Campaniae Felicis antiquitates a Mariano De Laurentiis elucubrate

발행: 1826년

분량: 614페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

fuit da mina illic iacerentur: in dubio vertebat tir, utriam Herculaueum esset ibi sepultum , an in ea vicinitate. Uiuo laetum ut cum calidius ad effossionis opus pergeretur, , illius temporis eruditi viri, quo nomine haec esset donanda , nescirent. Quidam Pompulos , alii Herculaneum, alii tandem Retinam esse dictitabant , quidam haud Pompeios urbem esse heic conditam asserebant , cum ipsa

extitit olim ad Sarnum amnem , ubi hodiedum parum distat vieus vulgo dictus Ia Torre delP Annunziata......es zu Reueutiores eruditi, Herculaneum antea Retitiam apia

,e oauia. -- pellatam esse, et Romauae elasSis tutam fuisse stationem

μιδ sunt arbitrati. Nam ipsi huoc olim locum firmissimum eiusdem classis portum fuisse censent, in quem saepe Romani eonfugiebant. Re sane vera Plinius lib. VI. ep. 16 verba facit de nautis, militibusque Romanae classis hoc modo: Resinae ctiasiarii immineuto Pericula exterrit ic nam ea υilla sublucebat, Neo ιιlla nisi nabibus fuga aut se tanto discriminc eri erent, orabant. Hunc Plinii Ioeum quidam interpretes male audierunt: imo uti ada lavit Cl. vetranius Pro domis Vesu V. pag. II9 tot interia,etrationes accepit, quot auut Veεuvii ipsius cineres. In. ter ceteros , quos inter exortR Pugua , adnumerantur L mitis, et Μecattus , qui ulti . Qitroque non semel , sed millies seipsos literariis certaminibus dilacerarunt. Nam

unus hanc villam Miseni, altor sub Vesuvii radicibus poniti necnon Plinianum ita corrum Punt tex um, ut ipsi

illum diversimode interpetreutur. At nihil his obstanti bu, Cl. Μariorellius Theca C l'm. to m. II. pag. 586 hane villam suis e scribit sub Vesuvii pedes , ubi nune

etiam adsurgit , et eandem a quodam Paetino nomen usu passe , cuius meruiuit Tullius ad Attic. lib. XIV. ep. 16eumqne virum Consularem, et divitem suisse prodit, qui in Herentaneo opido plurimum vitae vixerat, nobilemque villam sibi construxerat. Ex ipso Tullii citato lo. eo , hunc Paetinum Herculaneum apud , et etiam apud

Puteolos , Cumasque villas habuisse dicitur. Hinc iuxta Μartorellium Paetiua sui mutata in Retinam , et nu9c

112쪽

Πaee laodledum urbs reperta, a Latini. dicta fuit Ilee-culaneum i) , et a poetis urba Herculea, et Salinae Herculeae. Hinc canit Columella lib. X. v. 135, Quae dulcis Pompeia palus vicina ratinis

Herculeis . . .

Hasce salinas extitisse creditur ante Vesuvianam primam e

consiagrationem, quae quidem s loci huius facie omnino

immutata ) iam submersae, et deperditae suere, A Grae cis vero sa) , Η'ραηλ ον , et II'ρκουλεν ιγν; ab Ita- nune Ercolano appellatur. Hanc vero urbem ab Hercule, de quo legesis serue subieetam adnotationem 3 , aedificatam fuisse an ''' ' '

i Haec urbs communi omnium voeahulo veteribus historiographis Hereulaneum appellatur r verum enimvero inter centenos unus ex antiquis adest Florus lib. I. e. 8 qui hanc urbem Her leam appellat. Pyrrhicum enim describens bellum , et da praelio Romanos inter, et Epirotarum negam Herculaneum irope secuto sic tradit i Apud Heracleam, et Ompanias Iurium oram, Lae inse consule prima pugna, quas tam atrox Ibit, ut Ferentianae turmae praefecim obsidius inuectus in regem tum perit, coegeritque pryiectis insignibus proelio excedere. Ex quibus verbis Sane coniicito, nullam esse posse urbem , nisi Hereulaneum , quam quctor ponit in Campaniar eum enim Florus Campaniam , et Lirim indicet, ea urbs profecto nulla alia essam tuit, quam ea , de qna hete nune sermo. Ita eliqm opinatur

Palmasius in hunc auctoris laeum.

Mariorellius Theca Calam. tom. II, pag. 566 hane vocem Ηρακλειω a Phoenicio derisat Praegnans igne , utpote su pix urbs Vesuvium prope. O r .. 3 Plures extitisse HercuIes celebratissimos ex historicis eompertum est , quosque a veteribus plurimis exornatos laudibusaeeepimus. At quinam horum urbem condiderit, sub iudice adnue is est Iuvat heie interim pro re rata pauca adnotore, quo res aliquantulum patescat.

Omnium antiquissimus fuit Herentes Phoenicins, quia quihusdam traditur suisse ipsum , qui in Saeris Literis indicitur. Abraham en m cum hoc foedus pepigisse ex Genes. e. 3ή

113쪽

te Troianum bellum narrant nonnulli. Is enim postquam tyrannos , vel latrones Hispaniam, atque Galliam inse- stantes subegit, viam per Alpes aperuit, et ici Italiam descendit, ubi annum mansit. Eius classis post alimrod

tempus tempestatum causa ad Sarnum amnem prope Vesuvii pedes restitit, ubi eo loci diis divitiarum ab hostiis

bus ereptarum dimidiatam sacravit partem, dicavitque Hinc Pompeios condidit urbem , ubi victorias celebravit,. quo tempore Herculaneum aedificavit septem millia passuum a Pompeiis dissitum , quod accidit anno ante Christum inatum M CCLVIII. iuxta quosdam chronologos. . Λt nos procul dubio sepultae urbis situm haud sciremus , nisi aliqua scriptorum auctoritas in medio produceretur. Hi Iegrinius Disc. II. para gr. 23 histori ei fisus aucto pitate Sisennae apud Nonium Marcellum, ad verbum Fluυia legit, illam urbem sitam olim fuisse ad montem Vesuvium supra parvum collem ad maris altit luem tu

dux ab antiquis aestimatur, ac propterea illorum temporum homines ut rerum ignari, hunc veluti semideum, aletne tyrannorum destructorem coluere ; atque inde vernm cum rabula placuiti inmiscere. Postea hie s mutato nomine Esches in Hereis γ lau-

dein Hercules fuit vocatus. Multa Ipsum egisse ad unum omnes narrant scriptores' inti reetera eum Titanibus pugnasse prodit Diodorus Siculus lib. Lethune Eschol Titan uiu fuisse principem docet Eusebius Praeparis Evang. lib. IX e. qui Amraphel Sennae negem ab Abrana in narrat superatum esse propter Esch I. Pliua hic insnper Here les gessit , quae Herculei labόres dicuntur. Alios estitisse Hereales ex historia scimus ; omnium celebrior est ille , de qnoe hele scimo. Plura si cupis, adeundus Baiardus in opere quod inscripsit: Prodomo delle antichita 'ae Ercolano; in noc seriem per quam texuit longam auctor de cunctis Herculibux, qui olim extitere: attamen nihil quidpiain de Hereulaneo , et Pompeiis verbum appinxit. Crediderim igitur , si hic auetor opias absolvi

set , monumentum prosecto suorum laborum posteritati memorandum relicturum..Laeter hunc si alia de Hercule quaeris, adi sis Venulum Deserietione desse prime scoperte ut Encolano, ubi re

114쪽

ter duos fluvios Sarnum ci) scilicet,

et Sebethum. Eu

i Alii locum hunc Sisennae ita legunt: Samum inter, et

Draconem. Hinc quantoquidem ad Draconem venimus , liaud abs te erit aliqua de eodem enucleare. Iluiusce si uvii mentionem faeli Procopius de bello Goth. lib. IV. c. 56. Cliterius Ita l. antiq. lib. IV. e. 5 hunc fluvium nullum alium suiffs autumat , quam Sarnum ipsum: primum quod Procopius huius sontes ad Vesuvium ponit; secuncio quod tradit illi ere Nuceriam prope. Neque vero Pellegrinio est credendum, qui ut probet , Draconem extitisse, Archivii Trinitatis cavensis auctoritatem asseri Disc. II. par. 24 fluvio D Ucortiis , et Dr Oncclio oecurrit mentio. Neque etiam illorum auctoritati adstipulanditur, qui asserunt

hodiodum in subterraneis Vesuvium prope alveum extare, quemque aiunt nostra tempestate per mediam Turrim Octavam per suhierraneas labi scatebras. Nec vero tandem illorum ducenda est opinio, qui asserunt ipsam Turrim Octavam nunc aquis quam maximis abundare, quae ex Vesuvio procedunt.

Cl. Vetranius in Sebethi Vind. c. 7 validis argumentis negare nititur ex Nolanae historiae collectoris auctoritate , ubi scribit, hunc Vesuvianum Dracontium nunquam extitisse. Hinc arguit hune fuisse eundem ac Sarnum, haud obstante Surrentini auctoritate in Ilist. Vesuv. e. et a qui hunc si uvium olim decurrisse probat. Ad Vetranii nostri auctoritatem aliam addemus ex Rei non di-nio depromptam, qui in Hist. Nol. lib. I. e. I9 salsum omnino esse scribit, Dracontium fluvium extitisse. Iuxta eundem hic si uvius idem est ae Sarnus, Dec aliter intelligenda Procopii auctoritas: hic enim fluvius satis esset parvus, et brevis longitudinis: enm Graecus auctor illum magnum esse scribit, etsi iuxta alios, qui eiusdem cursum extendunt a Vesuvianis caveis , recto cursu ad Turrim usque Octavam fluitare dicatur. At concedamus Procopium hunc fluvium appellare Draconem, idque verum; id enim liaud mirum , cum hic auctor Gothorum historiam eo elucubravit loco , ubi nostrorum locorum topographiam ignoravit. Concludendum igitur, Dracontium csse ipsum ac Sarnum. Quod si quis fluvius in Turris octavae subterraneis nunc lem poris subterlabitiir , is vel aliquis Sarni ipsius rivulus , vel alter ignoti nominis fluvius profecto est. Re sano vera eruditus Sianua

in opere , quod nuper edidit, Memorie di Sarno pag. So et seqq. autumat, fluvium multis abhinc saeculis in his locis excurrisse sub nomine Draconis , veI Veseris, et hunc disserentam ab Sase

115쪽

eiusdem verba Opidum tumulo excelso in loco Prve mare Parvis moenibra inter duos su Dios Sebe. thtim , et Samum intra Vesuvium collocatos tranJgrrasus sumen , quae secundum Herculaneum ad mare stertinebat. Haee vero urbs arcem habuit munitissimam in parvo maris promontorio , eiusque portus adeo tutus suit , ut a ventis defenderetur horribilibus , et praesertim ab Africo. Hinc portus evasit celebris, ut narrat Halica ruas saeus ita seribens lib. XLIII. , tutum habens portum. Cl. Winckel mannus leti re fur la decou- Vertu d'Herculanum , Dresde, pag. 5 hanc urbem super idem promontorium fuisse arguit. Hinc prodit, assiduaa Vesuvianas consta grationes loci faciem vertisse , ac Propterea mare ipsum eo loci multum fuisse elevatum, ut evenisse tradit in Hollandiae mari, ubi litus multum amari erectum adspicitur. Quaenam νη- Sicut vero e Strabone tib V. ediscimus, primum ab

Uscis, a Cumanis deinde , a Tyrrnems, alusqua per Orbem occupata fuit uibs diversis temporibus. Osci eni primum , uti quorundam opinio fert, eadem gens suit, ac optet, appellati etiam Ausones , et Aurunci, qui Italiae vetustissimae existimantur gentes. Osci vero per longam tempestatem Campaniam quondam occuparunt Ril montem usque Vesuvium. Per alios vero auctores compertum habemus , plures post annos ab eiusdem urbis aedificatione , in Italiam quondam commigrasse gentem , Cumanos nempe ex Euboea insula derivatos , quae ut sera, et strenua Cumas petiit, illamque condideruut urbem, et vi-ςinas nationes belli iure subigentes , Herculaneum occupano numine suisse , ipsumque deperditum ob assiduas Vesuvinnaseonflagrationes. Praefatus auctor Procopii auetoritate probat, Draeonem originem ab Vesuvio habuisse , cum Sarnus a Saro ino te derivat a Vesuvio satis ditatius, .

116쪽

Io3runt, quod dilidum, ut e strabone ediscimus, magnum ante desectionem suerat passum. Si autem Mantuano vati Ta.. VII. v. 733 et seq. praestanda est fides, et seposita Poetica narratione, Te leboae, sive quod Graeci fuerint, sive Phoenices , cuui in Italiam pervanissent, Capreas insulam occuparunt. Illorum rex Telon iam senex nympham Sebethidem in matrimonium sibi conlocavit: ex his nuptiis ortus Oebalus, qui patre e vivis erepto, nec insula contentus, sua viris tute alias bello gentes subegit. Idcirco cum leges ad pa-eatos ferret ipse populos, eiusque Virtute et armis com pulsi omnes illi gererent morem, propinquae ipsi se an biecerunt gentes, in cuius etiam Potestatem cecidit Herculaneum. Ipse Oebalus adhuc vitam agebat, cum Troiani in Italiam ad navigarunt ; quapropter cum iElaea eurum duce

amicitiam constituit.

lneertum vero est quonam evenerit aevo, ut Hercu- cumani, indalanenses in Cumanorum transierint Potestatem: haee enim ia.'gens multo fuit potentior quam alia quae quidem sequio Bo niri aevo etiam in Romanorum Pervenit dominium. Post Cumanos a Samnitibus Herculangum suit administratum ante quos a Tyrrhenis occupabatur, qui Campania domi. nati sunt annis pluribus , et Samni Les eorum sinitimi post longum cum iisdem bellum gestum , et tandem destitiga. ti , pace reddita statuerunt, ut Tyrrheui Campaniae illis

aederent partem. At suetum est ut Samnites eum iure belli eas occupassem regiones , suos prodiderint foedera. tos. Fama vero est, noctu Post Sollemne editum epulum et sestum , quo tempore Tyrrheni Bacebo, Venereque se.

Iulti, en Samnites perside in Tyrrhenos irruentes, et ii

orum iacta internecione , Capuam, totamque Occupasse

Campaniam. Inde ex pei fidia Campania per Samnites ea.

Pta, et Herculaneo utpote urbe reetu munita, novem. poston nos ab iisdem expugnato, eo usque sunt dominati donec Romani rerum domini idem Uecuparunt. Hanc omisnem enarrationem prodit Patavinus oueto F lib. IV. c. is.

Ita Romani Herculaneo potiti suere anno CXVIII a o M

post Papirii Atratini, MNaqtii Rutilii Consulatum anno

117쪽

roέ . sexto post Samniticum bellum. Samnites tunc tendebant ad huius urbis moenia post Volanam , et Palumbinam cladem. Tunc Consul Corvilius de industria eum illis manus conseruit semel et iterum aequo Marte ; tandem de--nuo cum iisdem congressus , ut tu urbem confugerent , coegit. vatis uobilia. Capta interim a Bomanis urbe, cum ipsius situs omnibus esset acceptus maris propinquitate, et Vesuvii amoenitate , iidem viri nobiles , divitesque heic domos villas.

que multo auri pondere aedificarunt. Florus u hi de Herculaneo, vicinisque opidis verba facit, haec tradit: om. nium non modo Italiae, sed toto orbe terrarum ρMLcherrima CG aniae Plaga est . . . . hic nobilυ POV-tus .... hic amicti vitibus montes Gaurus, Palemnus , Massicus, et Pulcherrimus omnium Vesuυius ,

AElnaei ignis imitator. Vrbes ad mare Formias , Cumae , Puteoli, Neapolis , Herculanei , Pompeii etC

lib. I. c. I 6. Hinc ex historia accipimus, Marium, Cae sarem , aliosque viros divites heic villas aedifieasse. Sene- ea lib. III. c. aet de Ira, verba facit de allia Caligulae Imperatoris domo , quam ille a fundamentis evertere propter eius matris memoriam iusserat, quae ibi olim Tiberii ae Vo captiva fuerat, quam domum satis pulchram, et delisosam esse prodit. duo immo Prima vero huius urbis eversio aceidit anno post na .ibi. ζ. Σ' tum Christum sexagesimo, et quarto Neronis, et Vegesi

mo gecundo vel vigesimo tertio ante magnam Vesuvii conflagrationem , quae evenit secundo anno imperante Vespasiani silio : quo tempore motus terrae Campaniam, vicinasque urbes evertit. Ιε aecidit Nonis Februariis. Pompeiorum urbs funditus est perdita hoc tempore, et Her-oulanei pars desedit, cum vix alia pars urbis stetit. Id omne ediscimus ex eodem Seneca lib. VI. c. I Quaest. Natur. Pompeios celebrem G aniae urbem , in quam ab altera Parte Surrentinum , Stabiantamque litus , ab altera Herculanense con Ueniunt , mareque ex veri Disitiam by Corale

118쪽

reducitιm amoeno situ cingis, desedisse terraemotu , vexatis quaecunque adiacebant, regionibus , audiviamus Νonis Februariis fuit hic motus , Regulo, et Virginio Coss. qui Ca aniam nianquam securam huius mali .... Νam et Herenianensis Uuli Pars ruit, dubieque stant adhuc etiam , quact relicta sunt. Annos circiter XXII. vel XXIII. post motum terrae supra memoratum imperante Tito Flavio Vespasiani filio tota urbs Vesuvianis ruit flammis. Quo tempore Pompeii urbs paulo ante restaurata , et Herculaneum misere Corruere.

Postquam haec duo opida a prima Vesuviana conflagratione eversa sunt, et illorum cives Sedem alio con tritionem fue-

Iocandam statuerunt, haud amplius ea inhabitata suere crediderim vel ipsa ex aliqua parte, vel propinquas ipsis urbibus villas ab igne intactas restitisse. Hinc vicina loca , et vici adhuc post conssagrationem , et sequiori aevo etiam cohabitati suere ; ita etiam arbitratur San felicius de Situ Camin pag. ao qui sic scribiti dicendiorum iniuria Persa sunt in vicos. Re sane vera Florus loco ante

eitato, qui suam elucubravit historiam Hadriano imperante , et plures post annos Titiani aevi , harum urbium mentionem facit, Cum scribit, easdem suo tempore adhuc extare , vel saltem propinquas adhue villas esse habitatas. Herculanensium civium partem Neapolim aufugisse nos edocet vetustus lapis , quem infra asseremus , cuidam Munatio dicatus.

Hae igitur duae urbes post Titi aevum suere dubio procul rursus habitatae. Qui enim fieri poterat, ut

illorum nobilissimorum opidorum tam cito memoria soret prorsus obliterata i Et ego in eam sententiam descendere haud dubitavi , cum eadem post Titi aetatem denuo suerint nominata; et arbitror ipsa in ea prima conssagratio. ne haud integra suisse conlapsa, sed illorum partem adhuc extitisse sartam tectamque , aut saltem in parte reae di fieata ab iisdem suis opidanis patriae amore captis. Hoc in Vero tam certum est, ut post Titum harum urbium sae Pius oecurrat mentio, et praesertim Herculanei. Praeter

T. I. Is

119쪽

Io6eitatum Florum , aliorum et am Ser piorum adsunt a velo. ritates. Cl. Ignata a de Palaestra Nea P. Pag. 188 et seqq. procul dubio censet, hanc urbem post Tui tempestatem rursus habitatam. Qui quidem auctor alibi sentit, Pompeios praesertim quamvis emorientes usque ad Theodoti . cum suisse regum , qui vixit Samulo quinto elabente ab Eeelesia Christiana Condita. Vnum procul dubio, quod nostrum confirmat argumentum, est illud quod in huiu- ,ee urbis ruinis reperta identidem monumenta nonnulla , quae non nisi post Titutu spectaui aetatem , quod magis probat Pompeios , οι Herculaueum Per aliam profecto extitisse tempestate u .

Verum his omnibus baud obstantibus argumentis, Iannellius Dissert. tu Cossicem Perottinum pag. 164 et seqq. probare nititur Praelatas urbes penitus corruisse, nec amplius post illud fuisse te Pu . Harum urbium tamen Partem reaedificatam e3se, Opidanosque illas vicatim habitasse saltem probabile esse ait Citatus auctor. Statius lib. IV. car. 3 Silv. harum urbium ruinate miserans , cauit a Vo.uvium montem staminarum globos e terra evellento M ad coelos , saxa immanita sustulisse, earumque urbium landamenta longe lateque dissipasse. Martialis qui noruit post Herculanei , aliorumque opidorum ruinas neus cecinit Epigr. lib. IV. 44. Cuncta iacent summis, et tristi mersa fas illa , . Nec superi vellent hoc licuisse sibi. Repertum fuit multis abbinc annis marmor, sed temporis colluvie vitiatum , quod olim Herculanenses in soro Tito Vespasiani filio dedicarant. Ex eo satis apparet, i

sum Imperatorem urbis Partem e suadamentis restaurasse a staminis anni XLul ; et putandum temporis progressu alios reperiundos esse lapides , qui rem eandem Con

firment.

. et Iam Supra narravimus, Samnites olim hac urbe sui ' ν - - dominatos , quousque Graeci non solum hane, veru etiam et alias Campaniae urbes occuparunt. Quandoquidem Graiorum genus ex Chalcidentibus illis iisdem fuit,

120쪽

Di Neapolim tondiderant, et sequiori aevo Romani hane

quoque oecuparunt, quod quidem eo tempore evenisse arbitror. In hanc urbem Romani Coloniam deduxerunt. Adest inseriptio , sed haec potius ad regionem pertinet Herculanensem ' cives enim eversa urbe in propinquam confugerunt Neapolim post primam Vesuvianam consta. grationem. Ex alio lapide a Reinesio Class. VII. num. Isrecitato Herculaneum Municipium suisse constat. In hac insuper urbe magistratus Quinquennales , Duumviri, Demarchi , sacris officiis Epulones , et praecipue Augustales suere, uti ex hoc patet marmore a Venuto allato, Storia

i) Miretur aliquis fortasse Hereulaneum apud Graecum opidum plura Latiari sermone disiecta marmora fuisse p Et ratione quidem: sed mirari desinet, si advertero velit, hanc urbem Graecam ab antiquae tempestate Graiorum assuevisse sermoni. Mores inde, atque usus Graecorum instar fuere. Attamen et laiapides nuper eruderati Latiaribus characteribus sculpti omnes asia servantur , si nonnullos paucos exeipias Graeco conssatos idioma te. Causam quidem Romanis tribuendam arbitror, qui iam a mullo tempore ea urbe potiti , et eiusdem capti deliciis , heic tra-quentes sibi villas exstruxerunt. Hinc putarim Herculaneum paulatim Hellenismo defecisse . et praesertim sub eiusdem opidi eversionem , quo tempore lapides omnes Latiari scalptos sermone suissa reperimus. Hinc ne miremur si tunc ita factum ; quod et aliis .ieinis Graecis urbibus evenisse ex historia compertum habemus. Nine etiam paulo ante Titianam conflagrationem eiu es ipsos mutatis sponte sua Graecanicis iustitutis, et ipso sermone, Latiarem sensim usum usurpasse crediderim. Hinc quid mirum . si tune plures lapides Latinis characteribus fuerint reperti7 Verum quamvis papyri usque modo evolutae Graecae sint quas quidem putaνim scriptas ante hoe tempus , de quo heic sermo alta manquis neget, alias in po terum exolvendas Latiari lingua , ei eva-

SEARCH

MENU NAVIGATION