Universae Campaniae Felicis antiquitates a Mariano De Laurentiis elucubrate

발행: 1826년

분량: 614페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

II 8 tunda , quae haud cocta conspicitur , et alius coetus ,

et semiustus. Ova adhue integra, placenta ad illorum temporum usum. Visuntur etiam hami piscatorii fumo absumpti. Praeter haec omnia theca chirurgica cum suis instrumentis; plura vasa lacrymatoria ex vitro I) , variaque sorma elaborata ; et pleraeque aegrotopli Orae , et eiusdem materiae vasa, aliaque ex argilla. Amygdalaa

insuper , ficus, oleum exsiccatum, vinum eodem reda-Ctum modo , cuius nunc apparent in vasis vestigia r ad- haec plures fructus , ut nuces , castaneae et Cetera: gr

num sa aliaque id genus.

i Pro re nata heic aliquid iuvet de vitrorum usu spud veteres appingere. At videndum utrum Pompeiani cives, et Herculanenses illud adhibuerint. Probabile est illis ipsis civibus vitrorum risum in more suisse positum , eum inter alia effossa fuerint identidem es, ct praesertim anno MDCCLXXII. plura repei ta sunt, eorumque singula Neapolitanum palmum non excedentia , et a nostris hodiernis parum disserentia. Vtrum vero oci senestris inservierint, et utrum ab aytiquis huiusce rei species ad

easdem adhibita, videsis quae sentit Carolus Fea in Adnotationia hus epistolae Winchelm anni supra Herculaneum pag. aos tomo

IlI. Storia des Disegno, Roma 1 84 M quae etiam adnotavit Cl. Aneora Storia di Pompei pag.

Vitri vero usus anto Augusta aevum erat prorsus ignotus , et a veteribus ad senestras adhibita suere specularia , quae alia vota suerunt , quam subtilissimi lapides. qui lumen in cubiculum admittebant , quibus ab antiquis obducebantur senestrae ad lumen immittendum , et ad ventos arcendos. Plinius epist. lib. II. I de iis sermonem ita instituit: Coenationes sinu egregium ad-

penus temPestato neceptaculum : nam specularibus , ac mulio magis imminensibus tectis muniuntur. Temporis Progressu, et 1. quiori aevo vitrorum usus ad senestras non solum, sed ad Hios usus transivit varios , et ad plura invaluit genera.

α Granum, et fructus semiusti , qni in Regii Musei asservantur thecis , sunt sane fructibus hodiernis , et communibuatrandiori forma. Rem num mirandam lectori sapienti propono δructus ne grandiores , quam sunt nostra ibiti pestate Τ Profecto lector erudite, rem tibi novam , quin curiosam anto tuos octiliss

132쪽

In aliis uero Musei aedibus mustea instrumenta vi insantur, uti tibia , instrumentum nempe oblongum , ac

animadvertendam propono , et ausim assirmare extra nullam duia hilalionis ut eam , fructus Ilerculanensis Musei tales esse. At dices, fructus, et frumentum ipsum numne immutatum p ad quod respondendum ad si ustula per summa capita cum eruditissimo Ma.

x lito , qui in Spici Ieg. Bibl. tom. I. pag. 1so Diatribam satis

eruditam clucubravit de Gigantibus ad Genes. c. et in pariel II. ubi ara et brumnum animantium per eosdem gnadus coryora diminutia videantur r sapientissime respondet Cl. auctor , singula esse diminuta prout hominum nus , et mundi aetas senescit,sivo de animantibus rationabilibus, sive irrationabilibus sermo est. A diluvii enim tempestate ad nostram usque aetatem sicuti munisdus inveterascit , ita et alia cuncta. Et sicuti tunc temporis homines praegrandis fuere staturae, ad quos alendos profecto sin- gula humanae vitae rationi comparata ea forma grandiori esse debuerunt, ita ut ad alendos similes Erisichthones, talia esse de-hnerint. En ut loquitur pag. 396. Olenum , PO mm, glandium, εeminumque vires ante diluvium erant eiusmodi. At post diluuium eadem omnia defectu viribus prinutivis, cum satis au alendos momtiales non viderentur κατα συγκατ*3-τιν per indiagentiam Creator postea mortalibus etiam pecudum aviumque usum, antea tialicitiam , fuit elargitus. Nec mihi dubium est, quin γα es, poma , fruges ante diluoium excelsiorra, post diluvianis ampliora exiiserint. Ex quibus verbis satis coniectatur , humanam naturam rationabilem , et irrationabilem esse mutatam ea diluvii tempore ad nostram usque sere aetatem. Possem infinitis vetustorum scri-plorum id testimoniis os undere. Laudatus Marochius in citata Diatriba de Gig. mascula eruditione omnes antiquos assert aucto. res , ex quibus coniicit, homines esse omnino diminutos, praecipue a Romanorum aevo. Vnam huius auctoritatem adducendam arbitror ex Vegetio destiniptam , ad quam aliam meam ex vetustis lepromam sepulchretis. En ut illo res pse lib. I. c. 5 ait :Proceritatem firmum a Consule Mario scio se er exactam , ita ut senos pedes, vel certe quinos, et denas uricias halentes incer aliares equites , Mel in primis legionum cohortihus probarentur. Apud Solinum vero legitur , fuisse bomines septem pedum, qui Herculis potius staturam imitarentur: Hemsque donire , minum Posse excedere longitudinem pedum septem , quou intra menciariam istam Henculas I uenit. Vnde hominem septipedem pro

133쪽

teres , quod inflatum , et digitis modo adductis , modo

reductis temperatum, gratiosam veluti symphoniam es fi

maximo dicebant , quod mensura isthaec longissimi hominis ossa crederetur. Vide igitur quoad altitudinis staturam veteres recentibus hominibus quam superiores fuerint, et praecipue milites L esis Suetonium in Nerone c. I9 qui sibi tironum Senum pedum legionem paravit , quam Magni Alexandri appellavit.

Subiungit indo Cl. Maetocli ius loco citato : Ex Vegotio conis stat sim Caesaribus tironum uulgarem natum sex Pedes fiat e , eamquc staturrim ad Palum quem quidem In umiam, sie Ἀ- comam Pocabant Atqui sex pedes Romani ab Octo Ptilitiis hodiernis Netipolitanis mi urniam distrat: Diue hinc quianto iis . qui nunc procerissimi habentur qui quidem Per δω ο εγtem ρaι- mos Novoliuanos aequani inferiores Romanis mitissitis deprehendiantur. Hi adhuc tirones octipalmares totidem enim palmos reni pedes Romani , ut dictum esciunt esse debebant, ac dem. de poterant cillius a tirocinio adsurgere : ac hodie pene Prodiagio habetur, si ςriis forte septimum Palmtim e leat. Consulsis

accuratius Vegetium in hunc locum ante citatum , eiusque adnotatorem eruditum Stevechium.

Ex his Cl. Mazochii verbis quisnam claro rum perspicit co lo , quantum hominum antiquorum altiorem fuisse staturam , et quantum ab hodiernis disserentem' Tamen bis haud obstantibus. in diversam omnino sententiam it Cl. Ancora, qui in peculiari er dita Diatriba de Gigantibus, eorum bifloria, et natura, quaa Collectaneis Actibu, Societatis Italae Veronae typis odita reperitur tomo VI. pag. 371 et seqq. solidis urgumentis contrarium probare nititur , homines Semper eadem suisse statura. Vnum addendum restat, quod spectat nempe ad antiquorum sepulchrela. In hisce enim praeterquam quod non solum repertau. fuere hominum compigea grandiorὲ communi hodierna statura ;verum etiam quod mirum est. sepulchrorum loculi in quibusdam laeis eruderati fuere grandiori forma , ut nunc sunt ipsi met homines. His omnibus addendum, suisse reperta ossa tam grandia. ut minime ad humanam retulerint staturam auctores , seu vitius ad quaedam animantia nobis Prorsus incognita : praetereo hominum infinitorum compages, quae quo misin essossue suere in pluribus mundi regionibus , et praecipue in Siberia , quae pro sucis ruinime ad Romanorum historiam, aevum qu u spectant, sed PO.

134쪽

hiebat. Sutra alia instrumῆnta, aenea nempe crepitacula quibus AEgyptii sacerdotes in Isidis sacris uti solebant. Crotata vero crepitacula , quibus etiam AEgyptii in deorum caeremoniis utebantur , in quibus duo ossicula ad sonum ciendum collidebantur. Quidam autem existimant annulum ex aere suisse iactum, qui serreo percuteretur baculo ad fistulae sonum reddendum. Alia instrumenta ad veterum usum addicta adservantur, quae ne in longum progrediamur, praetermittimus. Adhaec plura alia ex aere, argento , aliave materia constata ; bellica, uti galeae , Scuta , Parmae , enses , vectes, mallei , clavi , aliaque permillia domestica variorum generum, ne

dicam ad ravim usque. De numismatibus dicendum modo est: ea ex auro, γ' thm M argento , ex aere cum servantur, et ad priseum Bomanorum , et variorum Caesarum aevum pertinuisse apparet. Ipsorum quaedam ad Imperatorem Vitellium , alia ad Titum pertinent: unum inter cetera ad Vespasianum Post Ierosolymae eversionem eusum s ex una parte legitur VesPas. INer, ex postica stat foemina quaedam sedens passis capillis, quae patriae desset ruinam hisce characteribus: Iudaea capta. Paucis vero abhinc annis, nempe MDCCCXII. CCC. et amplius nummi ex aere repelli fuere , qui omnes ad ipsum spectant Vespasianum Imperatorem in quorum pluribus ex postica legitur parte

Ex S. C. ob crura rematos: nam Imperator Cum ur.

tius ad tempora ante diluvium. Tandem me vidisse memini in Regio hoc Borbonio Museo cuiusdam foeminae caput, et pecto vis partem sato ereptae in prima Vesuviana conflagratione, ex quihus satis magnam fuisse arguitur. Vbi vide quaeso iam a Titiano aevo ad nostram usque aetatem essa dubio procul imminutum

humanum genus,

Ex his usque dictis patet , antiquos apud Graios, Romanosque suisse altiores ceteris recentibus nominibus, ae proinde cun clo ad ipsos sustinendos suisse grandiori forma, quam nunc sunt,

T. I. 'I

135쪽

Papyri.

bem motu terrae Conlapsam restituisset, bine opidani iaetus grati animi memoriam ea numismata excudenda curarunt. Sunt et alia ad Augusti tempora pertinentia. Plura insuper sigilla , quae vulgo Carnei dicuntur , annuli aurei , argentei, inaures eodem metallo , perplures geminae figuris caelatae. Veniam nunc ad Papyros apud Uerculaneum reperintas si), quae profecto magnae sunt spei eruditis viris.

Hae autem Graecos continent characteres, sed hodiedum adeo sunt igne consumptae , et a tempore deformatae, ut aegre post longas laborum elucubrationes a viris Herculanensis Academiae ad id destinatis, et apprime Graecum

sermonem callentibus, plura variorum auctorum scripta versa in Latiarem sermonem suerint. Picturae Pompeianae sunt infinitae, quae domorum parietes condecoratant : harum nonnullae suerunt sartae

ι Haec insignia monumenta eruderata suere in Herculanei ruinis sub hortis Augustinianis villae Retinensis ad MDCCC. citia ei ter in cuiusdam domus cubiculo , ubi praeter repertas papyros, Epicuri statua , et celebrium Epicureorum imagines effossae suere : unde recte putandum hanc domum , ct bibliothecam ipsam ad Herculanensem civem quendam ignoti nominis Epicuri sectatorem pertinuisse. Huiusmodi papyri carbonis iaciem praeseserunt ab igno semiuin sine , tereto figura , et bacillo convolutae. Harum evolvendi inodus est satis dissicilis , ac inde adhuc non amplius , quam nonnullas evolutae fuere. Primus est Philodemi Sophistae , ac poetae liber, cuius meminit Tullius : Φιλοδωιου περι et ς Μουσικης.

De hae Philodemi papyro reperta agit Mariorellius Theca Galam. tom. I. in Additamentis g. MIX. et seqq. Altera papyrus evoluta , et typis Regiis edita est Περι τῆς P τορικῆς : terita edita anno MDCCCX. Emκου περἰ τῆς Φυσιοs , de Natura Quarta papyrus est, quae Rabirii, vel Varii, ut creditur, celebris Miseni poetae a Seneca memorati de Bello Actiaco fragmentum continet. Perplures tandem alii libelli evoluti superioribus annis suere, ad alios auctores pertinentes. Si plura eupis de papyris existentibus in Regio Musto Boctonio , earumque historia, et de modo easdem evolvendi, adeundus Cl. Iorius in opero, quod nuperrime Hucubra

136쪽

I 23 atque integrae ab ipsis parietibus ablatae, et Neapolim

duetae , et nunc in Regio Museo visuntur. In quadam ex hisce tabulis repraesentatur Theseus Μi.

notaurum superans. Haec Theseum ostendit stantem , et uam.

nudum , cuius vestis ex humeris ad brachin m deseendit laevum. Ante illum iuvenes Athenienses manus hastantes sexo poplite ipsum adorant. Minotaurus vero significatur per hominem tauri caput habentem, qui ad eius genua provolutus adest. Adhaeo visitur laemina supra nubes pha. retram habens, quam quidam Dianam esR arbitrantur. Α-lia tabula Herculem insantulum in cunabulis repraesentat, qui serpentes strangulat a Iunone missos ad illum interimendum. Hinc Iupiter ex alto supra thronum stupe eius sedet , et infantis victoriam admiratur. Huiusce tabulae fortasse mentionem facit Plinius Ilist. Natur. lib. XXXV. e. 9.Αlia tabula Orestem , uti creditur , et Pyladem ca- oreat . at ptivos repraesentat, qui a Toantis Regis milite ante Dianae statuam perducuntur : dea supra aram adest , supra quam adspicitur patera , et praesericulum. Iphygenia stat. ex alia tabulae parte , a qua non procul duo adsunt cum instrumentis ad sacrificia comparata. In alia Telephus a Iupa ablactatus adspicitur cum Her- Telephus . Acule parente , retro quem Dea Flora adest, et Pan hu- .s': '.. iusce pueruli tutelare numen. Duae Ariadnae tabulae historiam praeseserunt : harum prima repraesentat ipsam a somno excitatam; et a Theseo relictam in insula Naxo super litus , quae mare Contemplatur , Theseumque fugientem deflet. In altera tabula visitur eadem superleetum eubans: mulier quae Fama creditnr, humerum leviter tangit, illique navem in mari demonstrat. Ad eiusdem Ariadnae latus est Veneris puer, qui arcum Pharetramqne laeti. Alia tabula Baechum adhuc puerum Com. monstrat a Sileno sene educatum , qui ipsum evehit ad uvae racemum: prope vitem DrIades adstant cum Faunis. Plures visuntur in aliis cubiculis tabulae , VirOS an libuti. . liquitatis celebres repraesentantes: inter alios Orestes sol Diqiligod by Corale

137쪽

Pyrii hol uxorem liberantes. In alia adspicitur Alcmena maxime agitata , dum e coelo Iupiter herois gesta prospectat. Aliae depictae adservant ne tabulae in Regio Μuseo ad nonnullos alios antiquitatis homines pertinentes; et hae quidem variis formis elaboratae diversa continent argumenta. Adhaee illarum pleraeque marium , litorum ,εgrorumque prospectus, sive quod ad veterem architecturam , sive quod ad alias res Curiosas , antiquosque mores attinet, continent, Quae singula huc usque descripta infinita prope sunt, eaque cuinscunque Musei cele. britatem , et magnificentiam superant. Alia plura lectoris ob oculos proposuissem , si singulorum meminissem monumentorum , et praesertim Herculanensis Collectionis avitis eruditis elucubratae, quae pluribus abhinc annis Ne

poli typis Regiis suit edita.

Antequam hinc abeamus , heic pauca de antiquo.

in . de me ii- rum picturis, et de illarum usu appingere curae sit. Om.

nes Herculanenses , Pompeianaeque tabulae , quae usque modo ex Vesuvii visceribus erutae suere , nihil aliud continent, si paucas e medio tollamus, quam marium, portuum , doniorum , urbium , et eamporum adspectus ;hinc a Romanis , et non a Graecis eas tabulas depietas fuisse erediderim ; apud Graios enim in pingendo in more suit positum , ut morum , vel celebrium virorum ima. gines potius repraesentarent. Adhaec dicendum in parietibus pingendi usum ante harum urbium conflagrationem fuisse satis recentem. Nam ex Plinii auctoritate Hist. Nati lib. XXXV. c. Io compertum habemus, hunc usum s

pra tiarietem pingendi a quodam Ludio , qui vixit Au.

gusti aevo fuisse excogitatum. Hinc puta eas tabulas, quae eruderatae suere, esse satis nuperas ante conua- grationem , eum hic usus paucis abhinc annis fuerat re- Pertus, posteaque undique evulgatus, Hoc vero quod diximus , de Romanis tantum accipiendum, seeus de Graiis, qui iam pluribus abhinc saeculis pingendi arte maxima pollebant. Eadem pictura satis a sculptura disserebat, in quo Diuili od by Corale

138쪽

Ias quidem genere satIs eximii evaserant veteres. Hinc est ut Praeclara artis opera saepenumero in ipsis opidis passim sint effossa, cum sculpturae ars eo tempore ad maximum Persectionis apicem fuerit evecta. At procul dubio disserebant statuae marmoreae ab aeneis, cum primae maxima arte fuerint scalptae e aenearum iam usus , atque ars delabi incipiebat. Hinc e Plinio ibidem signorum aeneorum artem Nerone imperante elabi coepisse addiscimus. Hincluta , omnes statuas ex aere repertas in praefatis urbius susas forsitan paulo ante conflagrationem haud comparandas cum aliis anterioris aevi.

Quinam Pompeiorum conditor, incolae diυersi ; quando urbs eυersa. Eiusdem portus; Municipium , et Colonia. Describitiar Mammias sePulchrum, antiqua aediflaia , templum Isidis, Theatra, Amphitheatrum , et Forum. Arrii Diomedis domus , et ρagus Augusti Felicis. Postquam de urbe Herculaneo satis verba fecimus , et Begium descripsimus Μuseum, de Pompeiis ci nunc

sermonem instituemus ; quae urbs haud procul a deseripta ab suit, quacum communem eruditi habuisse sentiunt

i Hare nins a Graeeis dicta suit Ποι ἰα , et Πομπηtῖi. Mariorellius quantum Vir in Hebraeo, et Graeeo idiomate eximius , tantum novorum exeogitator vocabulorum, hanc, ut mos eius est urbium etymon nune ex Hebraea, nune e Phoenicia lingua derivandi, arguit , a Phoenicio ortum habuisse nomen, et os flammae signifieasse, utpote urbs aedificata fuerit super vulcanicas materias. Ignarra de Phra tr. Neapol. e. Io dictam fuisse autumat primitus Βομβλs , nempe a Vesu ianis misitibus, qui Titianam ante conilagrationem hisce in locis identidem audie

bantura

139쪽

Ia 6 originem. Pelasgoa, et Oscos eandem possedisse, et He cutem Phoenietum fundasse tradit Strabo lib. V. Geogr. quod eonfirinat Solinus Polysth. c. io. Oscis successere Ausones: inde Graii sub Ippocle Cumano Campania dominati suere; et Pompeii, et Herculaneum in eorum pervenit manus. Inde Etrusci. postea Samnites; hinc temporis progressu Romani eas urbes possederunt. Secundo Punico bello Carthaginensium partes urbs est secuta , et Socialis belli tempore a Romanis defecit j post id temporis Municipium , et inde Colonia militaris evasit.

Haec urbs motu terrae desedit anno post Christum natum LX. sed postea Ilagrante Vesevo anno LXXlX. nammarum globis ab igne tota fuit solo aequata. Huius urbis sitiis per plura saecula suit penitus ignotus, quippe quod cineres lapidesque loci faciem everterant, sed circa saeculum XVI. iam paulatim e terrae visceribus es fodiebatur , et iam ab Alphon si primi Aragonii Neapolitanorum Regis temporibus ea xatis agnoscebatur in eo loco, cui nomen Gυitas, ubi plura rudera excavata saepe suerunt, et tandem regnante Carolo III. Borbonio circa annum MDCCL. fuit detecta. Matoriarum si vulcanicarum imber o eoelo inlitano miseram urbem repente cecidit; hinc adhuc in domorum

eruderatione virorum , et mulierum compages cum monilibus, armillis intactae sunt repertae. Ea const3gratio

accidit anno LXXIX. ut diximus post Christum Kalendi; Septembris Tito Vespasiani filio imperante. Vesuvianas ignitas materias in utrumque opidum ex improviso

irruisse, ac media montis voragine tantas evomuisse flammas constat, ut ad aegyptum usque cineres pervenerint.

Hi ne Saniali eius ita serillat de hae urbe, pag. ao de Situ

1 Materia quae Pompeios evertit . einis et parvus pumex suil. probatur ex Plinio lib. VI. op. 16, ut adli ac nunc videro est ex ea materia , quae urbem opplevit, .l ex cinore , pumicibusque , qui domibus, et aedifitiis supereminent.

140쪽

quoque aeaxis , quas instar ferreas Vumiae misctrabilem illam testantur calamitatem. Haustum eo incendis Herculaneum s Pon eianos Uero in scenicorum ludorum spectaculo considentes rventinus luidum caSus smelisit, uniusque Theatri caυea facta est cisitatis totius

Strabo lib. V. Geogr. narrat Pompeios urbem navalem fuisse communem Nolae, Nuceriae, et Acerris , eamque urbem duos habuisse portus tradit. Ea insuper a Tacito Annal. lib. XV. c. Is et a Seneca Quaest. Natur. lib. VI. c. I. Celebre Campaniae Onidiam appellatur. Hinc scribit idem : Pompeios celebrem campaniae tirbem , in quam ab altera parte Surrentinum, Stabianumque litus, ab altera Herculanenses conpeniunt , marequE ex Verto conductum amoeno 3itu eingit, desedisse terraemotu , vexatis quaecunque amiacebant, regisnsium Ipsa ad Sarnum suvium, et portlim a ventis munitissimum commercio oppurtinissimo cura vicinis opidis ultro citroque habito celebris evasit per ea tempora. Ad huius urbis portum Publium Cornelium classem advexisse quondam tradit Patavinus auctor lib. IX. e. 38. Hodiedum Pompeiani ipsius portus nullum reflat vestigium et assiduae constagrationes, et terraemotus loci

saciem verterunt. Urbs postea nobilis suit Romanorum aevo non solum ob maris opportunum commercium, verum etiam

ob eorundem divitum villas aedificatas maximo sumptu , ut illa Tullii memorata ab eodem lib. VII. ep. 3 His

superadde agrorum sertilissimorum vicinitatem non Procul a Vesuvio , qui mons adeo campos nobilitavit, ut postea vina Pompeiana, cacpas, fructus, aliasque res passim veteres commendarint auctorem Ex Velleio Patereulo Histi lib. II. c. I 6. 3lunatium Munieipium, et Magium Asculanensem eins atavum, et L. Cornelium

Syllam Lueti nepotem belli Socialis tempore , quod

SEARCH

MENU NAVIGATION