Sophoclis Oedipus Coloneus cum scholiis graecis edidit et annotavit Augustus Meineke

171쪽

ΑD OEDIPUM COLONEUM 153

uamen Laui'. ceterosque libros omnes consentire in καθέξων

quod qui revocavit Nauckius praecedente versu pro 'Aργος scribendum putavit aυτος. ΙIoc quidem fieri non potest, at illud negari non potest, multo rectius haec omnia de Polynice quam de Argivis dici. Quamvis enim sine horum auxilio Τhebae expugnari non potuerunt, Polynices tamen totius expeditionis auctor extitit, ut ad hunc potius quam ad Λrgos referri debeat quicquid de Thebanorum vel strage vel victoria dicitur. Quare suspicor scripsisse poetam ως αυτίκ ωργμεν τὰ Καδιιείων πέδον αιΠιῆ καθεων, utpote Thebanos statim bello victurus aut si ipse inserior evaserit vel in pugna occubuerti) eorum gloriam ad caelum usque evecturus. Aero θεν est quod nos dicimus von grgos aus, ex Argis prosectus eorumque auxilio susten

tatus.

382. ταυτ' Ουκ ἀρiθμος ἐστιν, ω πάτερ, λογευνὶ Frequens quidem est αριθλιός et numerus de hominibus dici nulla virtute insignibus, quorum praeter nomina nihil in censum venit; at de inani verborum strepitu dici, nullo vel graeci vel latini scriptoris exemplo comprobari potest. Forsan igitur scribendum: ταυτ' of κ ἄρ' υθλος ἐστὶν tu πάτερ λ orcov.

His sermonum nugamentis rectissime opponitur veritatis atrocitas. Tvetur tamen librorum scripturam Spengelius, αριλιος nostro Gefiige respondere dicens. 383. οποι J Corrigunt alii oreo v alii orrv. 384. κατοικτιουσινJ Bothius κατοι-ουσιν. atque ita habet Par. F. 385. ἔδηJ Praestare opinatus sum v δή. ergo re vera. 388. τί δε τεθεσπιστω τεκνονὶ BlaydeSius νέον pro T-νον coniecit. Nullam causam video cur emendentur quae Sana sunt. 390. ευσοίαςl Libri εὐνοίας, correcti e scholiasta. Rari

172쪽

usus Vocem, quam per ευθενεια interpretantur grammatici, non vana opinor coniectura restituendam arbitror Aeschrio Ρrom. 446. ubi nunc editur: αλλ' ων δεδωκ ευνοι- Erinyoυμενος, me quidem quae sit donorum benevolentia nesciente. Emendandum puto ευν δεδωκ ευσοιαν, benefactorum prosperitatem, quod nobis etiam melius nostro idiomate exprimere licet den Segenmeiner Gaben. In Sophoclis fragmento a scholiasta allato scribendum videtur: των τρι- ιυας λαβεῖν ευσοιαν ἀρκεῖ, pro ιιίαν.

395. Asserunt h. v. Apostolius VI, 15. et Gregorius Cyprius ΙΙ, 97. 399. Exteris omnino potuit Oedipus prodesse, quum exsilio scelus iam esset expiatum; Thebani autem mediam quandam ingressi viam atque ita oraculi mentem interpretati sunt quasi iis lucrum paraturus esset mortuus, in quorum non tam terra quam potestate laret. In confini igitur loco sacilius se vindicaturos sibi sepulcrum quam si in media alius populi terra conditus esset. SEIDLERUS. 401. θυρασιl Ante Elmsteium Θυραισι. 402. δυστυχωνJ Hoc corruptum videtur. 405. κρατοῖςJ Libri κρατῆς. correxit Brunchius.

173쪽

Plers unus ad Moer. p. 265. 407. α μα σ' co πάτερJ Paulo durior structura vitari potest facillima mutatione α ιιά σου, πάτερ, non licitum hoc Thebanis propter paternum, quum patrasti, caedem. 4l5. ως φασί γ'J Vulgo ευς φασιν, Veram scripturam monstrat accentus notatio in Laur. ως spaσίν. 422. εν δ' ει oli εν τ ει οἱ Elmst eius. 424. κarraναίρονται J Ante Hermannum legebatur κἀπα

432. κατίνεσεν ex aliquot apogr. in quibus κατήνεσεν sine tota, pro κατήνυσεν quod est in aliis, κατnίνυσεν scriptum in codice. DINDORFIUS. 434. ἱ διστον τέ Ante Hermannum ν δισον δε. 444. φυγας σφιν εξω πτc0Πγς ηλώιιγὶν αειJ Neque ἀεί, quae Laur. Scriptura est, neque εγω, quod ceteri libri habent omnes, satis aptum h. l. est. Hinc suit cum corrigerem ηλωsινναλην, cli. Eurip. Orest. 56. ἄλαισι πλanχθεές. Huc antiquo more AAM scriptum facili lapsu in ΑΕΙ transmutari posse mihi videbatur. Nunc vitium loci in ημμην potius quam in ἀεί mihi positum esse visum est. Pro eo in Laur. Scriptum est ζλομζν, priore η in litura pro εMi scripsi igitur εὐλομην ἀεί, cli. Τrach, 652. α δε οἱ φίλα δάιιαρ πάγκλαυτος αἰεν ωλλυτο. 45l. Λυδε σφι Ante Elm fletum ovτε σφιν. 453. συννοῶν τε ταξ ἐsiovi Partem vitii, quo horum verborum sensus Obscuratur, sustulit He athlus: libri συννοῶντα τ'-h ov. at praeterea corruptum ἐ/ιου, quod ego olim et nunc etiam Din dorsius τἀπιτ' ἐμου scribebamus, vereor tamen

ne non recte τἀπί τινος ιι αντεia dicantur. Eo sensu opinor i iii sed by Cooste

174쪽

156 ANNO ΤΛTIO CRITICA

dicendum erat ταα hiol, ut recto legitur 414. καὶ ταυτ' ἐφ' ηιιιν ωοῖβος ει ρηκως κυρε7. Quare malui nunc locum ita resingere συοoων τε τακ θεου, παλαίφαν ciμοὶ Φοῖβος ἴτυ- σέν groτε, denique dei cogitans oracula, quae olim mihi edita sero tandem Phoebus perfecit. , 458. προς τασδε τωςJ Laur. προς ταισι et ala σε-1ιναῖσι. Cani erus συν ταῖσδε ταῖς. Dindorsius totum locum ita edidit εαν γὰρ ψεως, ω ξενοι, ὁμου προστaτισι Taῖς σει νaισι. Nauchius πρὴς ταισι τρὶς σΠιναῖοι, quod alienum puto ab h. l. Nec προστατισι verum puto, quod si scripsisset poeta. credo eum additurum fuisse cujus illae praesides essent, quod adiectivo δημουχοις non satis indicatur. Equidem

totum versum si abesset non desiderarem.

μεν τῆ rii φιεγαν coniecit, deleto πολει, audacius etiam sequen

tem versum tentans.

467. κατέστει paςl Laur. κατέστινας. 469. αειρυτουὶ Ante Brunchium αειρρυτου, frequenti errore, ut apud Polluc. III, 103. 470. ἐνεγκουJ Ante Elin fletum ενεγκου. 473. Οἰος Dindorsum sequutus sum, libri νεα- ρας. BlaΙdesius νεωρους, ego νεογνου conieceram. Quod aliis placuit οἰος γε νεαρας, hoc loco serri non potest, quoniam

Oedipus non an lana crateres cingendi essent quaesiverat, sed dubius haerebat ramisne an lana an alia re sibi utendun esset. Ibid. νεοποκo J οἰνεοτόκ qa superscripto οἰοποκ ia Laur. νεο-τoκco et οἰοπoκφ apogr. Emendavit Canterus. Mox λαφον apo- grapha quaedam. Diuili eo by Cooste

175쪽

AD OEDIPUM COLONEUM 157

479. τρισσας γε πηγαςl Haec optime ab importunis recentiorum coniecturis vindicavit Spengel. 480. του τονδε πλήσας θωl Non statuendus erat crater, sed effundendus, ut milii quidem prorsus inutiliter adie-etum videatur. Fortasse scribendum est ToD Toνδε πληρωσω,

vol quod eodem redit του τόνδε πληρη crio; 494. Vorsum in libris Ismenae tribulum Antigonae dedit

Brunctius; pro τι Laur. σε.

495. μητε σωκεisi Recepi probabilem emendationem Dindorsit. Libri sis δυνασθω. Recte idem εν non sollicitavit. cf. Matthiae ad Eurip. Hipp. 323.

τεῶν βουλιος φερει φρ ν. 502. ερνιον οὐδ' υ pii γ του δίχαl Pro οὐδ' Hermannus et Uexius ti J probavitque Dindorsius; at hoc esset desertum ait videtis, quod ab li. l. alienum est. Monstrant hoc ipsi quos Dindorsius attulit loci Oed. Col. 1375. Antig. 919. Oed. Τyr. 83. quibus adde Plii l. 228. 265. et sic constanter. Tum D p rq υδίχα Hermannus apud Dind0rsium, at idem apud Bergilium υφνὶ- γητων ανεν. ipse edidit ωδ' υ νγητου γ' αν . Laur. δ' Gνευ. 504. χρῆστcul De hac forma dixit Nauchius Observ. crit. de trag. gr. fragm. 23. Laur. χρῆστaι.

176쪽

509. εἰ πονοῖ ει πονῆν Laur. ει πονει apogr. εἰ πονοι Dindorsius. 511. εραι ou πυθεσθαιJ Forsan καμαί τι πυθεσθω. 516. πεπονJ Vulgo πεπονθ', quod alii aliter, optime omnium Bothius correxit, quem Dindorsio praeeunte sequutus sum; nescio cur hoc ineptum dicat Hermannus.

mannum.

520. πείθουl Malim grιθου, nec obstat metrum. 521. εκωνὶ Ita verissime Bothius correxit librorum scripturam ακων. vanae Sunt reliquorum coniecturae.

523. αυθαίρετονὶ ἐθελητον Hermannus, ἀκάθαρτον G. Wolfius. 525. ἴδρινὶ Libri ἴδρις. correxit Mudgius. 527. ιιατροθενὶ Ante Elmsteium μητροθεν. 528. ἐπάσωJ Libri επυ σω. egregie emendavit Nauchius. 530. ιιενὶ Hoc ab Umsteio additum; nescio an praestet φ , ut voluit Reifigius. 532. naidet Elmst eius pro παῖδες 534. αυται γαρ ἀπογονοι τεαίJ Laur. σαί τ' αρ' εἰσὶν ἀπόγονοί τε καί, similiter apographa. recepi Hermanni emendationem quamvis incertam, etiam propter τεαι qua sorma dubitari potest an Sophocles usus sit. Quod aliis placuit σαέ τἄρ' εισ' ἀπογονοί τε καί, propter Sequentem versum, qui ante Sol-gerum chori erat, probari non potest. 535. κοιναί τεJ Ita scripsi pro κοιναί γε.539. εὐυφεδεῖσα πολεος εξελέσθαιJ Ante ΙIermannum πολεως erat. ἐπευφέλησα prorsus incredibile est poetam dixisse pro Aφελον. Lasciva temeritate Blaydesius corrigi voluit

177쪽

M OEDUUM COLONEUM

εκ τασδε πολεος οφελον εξελέσθαι. Qui autem nihil vitii loco inesse statuunt sensumque liunc esse sibi persuadent accepidouum, quod ut nunquam a civitate debuerim accipere, ei profui, oratione utuntur non magis latina, quam Sophocles, si ista scripsit ut nunc eduntur, graeca. Accedit quod aliud est δέξασθω, aliud εξελέσθαι. Videtur res satis leni emendatione in hunc modum probabiliter contici posse: Ο UVITOT Erco ταλακαρδιος

quod nunquam ego tum forii animo eram ut pro beneficiis civitati praestitis mihi elegissem. Orationis forma paulo implicatior coniungenda enim ταλακάρδιος ἰν ἐξελεσΘ ou), sed a Sophoclis ratione non aliena. 547. καὶ γαρ αλους εφονευσαὶ Libri ἄλλους. Recepi Hermanni emendationem, non tamen ut ὁλοῖς εφονευσα pro ἔαλων φονευσας dictum putem, quod et ipsi et Doederi ino placuit, sed ut sit oppressus, s c. ab Laio eiusque comitibus. Respi-pit Opinor Hesychius 'Aλους πιασθείς. Hoc ipsum illud est, quod dicebam, oppressus. Multo deterius est quod Porsonus coniecit ανους. Neque enim mente captus suisse dici potest 0edipus, quum patrem occideret. Ibid. καὶ εἴλεσαJ Vulgo καὶ απωλεσα. correxit Bothius. 560. ἄσταληJ Dindorsit emendatio est. Lihri ἀπεσταλη, Hermannus oς ἐσταλη. 552. Hunc versum cancellis circumscripsit Nauckius ex Euripidis Phoen. 870. αἶθ' αἱματωποὶ δεργειατων διαφθ)Oecia ab interpolatore factum suspicans, quae mihi parum probabilis esse videtur Suspicio. 554. εν ταῖσδε λευσσωνὶ Inepte vulgo is ταῖσδ' ακουων

legitur. correxit Nauckius. Duili reo by Cooste

178쪽

160 NOTATIO CRITICA

Din dorsius, alterum Doederi inus correxit. 563. εἶςJ Vulgo τις. emendavit Dubraeus. 565. ἴστε ξένον γ' αν οὐδεν' ἔνθ'l Hemannus ti9στ' Oυξενον γ' α, oi δἐν ita cod. pro ουδέν') ον λ'. aut hoc verum est, aut in fine versus scribendum Ουδέν' ον γ' o ζερ συ νυν, nem nem hospitem qui in tali statu est in quo tu nunc es. Ceterum

γ' αν Vauvillersii est correctio, libri γάρ. 570. βραχέα ιιοι J Brunckius pro βρα ' δει ol. 574. χω λογος διοίχεταιJ Laur. διερχεται, quod bene in

pluribus apogr. διοίχεται Scriptum est. Postulat hoc constans loquendi usus; exemplis aliunde notis adde Euripidem Stobaei

sensum, sed violenta correctione pro κηιί ειν Nauckius scribi Diuili od by Cooste

179쪽

AD OEDIPUM COLONEUM 161

voluit κατελθειν. Ego dubitanter scripsi κεισ' ἐπαξιουσί με. Similiter, sed cum verborum transpositione ideoque etiam minus probabiliter, Engerus κεινοι κομί&ιν ἀξιουσ' ἐκεισέ με. 590. ου θελοντων si Laur. ει θέλοντ' αν γ , apogr. partim ει θέλοιντ' αν, partim ει θελοιεν ἄν. Correxit Eduardus Goebel Observ. in Lucretium p. 49. qui γ' delevi 591. o 1' αυτo: Libri o αυτος. correxit Nauchius. 592. θυμος δ'J Stobaeus Flor. XX. 27. omittit δ', eiecitque Brunckius, male. V. HermaΠnum. 594. λέγεινJ Vix dissert a νουθετειν. Nimirum vox media est λέγειν, ut in utramque partem dici possit. Bergkius dubitanter φεγειν. 596. ερειςJ Non necessarium puto quod Nauchius coniecit λέγεις. cf. Aeschrii Pers. 1029. Sept. 490. 603. ἐξαναγκασειJ Alii ἐξαναγκαζει. 617. τὀJ Libri τε, anonymus τά, IIermannus To. Inutiles

sunt recentiorum lusus.

vereor ut defendi possit. 632. δτφl Libri oτου, quod e Suida correctum est. 637. χωρ 7 δ' εμπαλιν κατοικι ut Musgravit coniecturam arroλιν receperunt omnes praeter Elmsleium, librorum scripturam εμπαλιν praestare existimantem. ΙΙunc resutavit Her- mannus. Mihi nec ει παλιν neque εμπολιν scripsisse visus est poeta, Sed Icoeg δ' ειιπα νιν κατοικιέ5, quod ut non raro alias prorsus, omnino signissimi, velut Antig. 845. εμπας ξυμμαρττρας υ ιbd ἐπικτωμαι. Nostri id novitio loquendi more

Soph. Oed. Col. 11

180쪽

162 ANNOTATIO CRITICA

dicerent isdes Falla. Formam εsurca pro εμας habet ipse Sophocles in Aiace us. 563. 638 - 641. Haec vulgo ita scribuntur:

Apparet in his nullum esse legitimae orationis vestigium. Laur. ceterique libri sere omnes us. 639. habent εἰτ' ἐυου στειχειν μετα et vf. sq. το δ' χ δυ TovTων. Vos, ut par erat, sequutus Spengelius us. 637. post κατοικιω virgula distinxit et vf. sq.

seripsit εἴτ' ἐνγάδ' νηδυ. Atqui hanc rationem si sequimur, non intelligitur quid faciendum sit verbis σέ νιν ταξεο φυλάσσειν, quae iam non in apodosi posita sunt, sed sententiam per se emiciunt, cui deest aliquid orationi rite connectendae necessa rium. Sensit hoc ipse Spengelius, qui sic illa vertit, uud indissem Falle solli tar stir AEn so en . Atqui illud uud in dissem Falle prorsus arbitrarie illatum est. Diu muliumque me hic locus occupatum tenuit, donec tandem vidi post us. 839. excidisse aliquid in hanc sere sententiam dictum εω εμου στείχειν ιισα, αυτοὶ φυλάξηιέν σφε ιι ii πασχειν κακωςJ. Itaque servata ubique librorum scriptura unius versus lacunam indicavi. De εἰ - εἰ τε comparari potest Deil. R. 91. εἰ τίῖνδε χρῖόεις πλγια Κόντων κλυειν,ετοιμος εἰπεῖν, εἰτε καὶ στείχειν ἐσω.

quod correxit Nauchius. 658. πολλαὶ δ' απειλαὶ πολλὰ ὁ j ιιάτην επηκατηπείδε σανὶ Iure mirati sunt viri docti illas minantes minas,noquo inepte Schnstid 3Winus πολλοὶ di πολλοῖς coniecit, nisi

라틴어 텍스트