Historiarum Galliæ ab excessu Henrici 4. Libri 18. Quibus rerum per Gallos totâ Europâ gestarum accurata narratio continetur. Autore Gabr. Bartholomæo Gramondo ..

발행: 1653년

분량: 919페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

24. HISTORIARUM GALLII

jure decesserit. Nulla in pacem via bello saevitur quam ante atrocius; vulgantur hinc inde scripta queis Palatinus electionis , Ferdinandus succellionis jura vindicabant: scinduntur Europaei Doctores varia in studia : districte reseram utriusque sententiae sundamenta queis innititur omnis bessi Bohemici moles. Quorum erat pro successione sententia, citIbant reri Bohemicarum scriptores praecipue Iohannem Dubravii fidei probatissimae autorem : is libro VI. rerum Boi enicarum scribit in haec verba: Iaramirum Bohemorum Regena Hersoviensibus Dynastis captum is quercui asiuatum, &ι. cumque de alio Rege ageretur, proposuisse quosdam ὸ proce ribus unicum Videricum successorem , fratrem Iaramiri tum in aula Caesaris degentem. His adjicit idem Autor. Iarami. rus tanquam senior, Ridericus tanquam victor contendebant. Et paulo pbst. Viderico Regi Eretisasis filius nulla electio=e successor est. Ille ipse libro III. Breti iis cum morte premetetur testamento maximum natu filiorum regni haredem seria

sit, huic defuncto succedit qui proxime in bat frater Ararisam, assensere ordines regni , &c. Deinde ita persequitur. Erat huie Vrati o filius Breti iis agrestis homo ct frin,

cujus contumaciam perosus pater testamento indignum regno Iudicavit, pralato Conrado Uus fratre dein Rege: hui cum

septem menses regnasset consiensu Ordinum successit filius. Citabatur idem Dubravius libro X I. scribens, Sobisaiam Bo- hemia Ducem dum Conrado cibari nepotem exstatre offri Abi successorem ita prolocutum: Nullum mihi majus beneficium dare potes, Casar , quam si me adhuc superstite Ulai umhunc ex statre nepotem mihi successorem declaraveris, c. Libro item XXVII. idem Autor sic ait; Asserto Rege mortuo cum ordines de futuro Rege seliciti essent, inexspectatus ades nuncius Elisabetham Alberti conjugem pshumum peperisse, haud dubium regni Bohemia haredem , tit omni de quarendo novo Rue laborisupersidere possint, cumq; pueri n-fantiam pertasi Bohemi. Albertum Bavaria Ducem ad rosnum vocarent, recusavit,malu se mori dicens, quam ιου hunc modum ut Bohemi volebant ipsis imperare. Idem Avior libro XVIII.Vencestatim Bohemiae Regem jam moriturali , ita ad filium loquentem introducit praetentibus regniBchemici Episcopis,quorum intererax: Vnum a patre meo regaum accepi,

fili,

282쪽

Lia ER A R T v s. 249 fili, nune moriens duo tibi relinquo; horum alterum erat Bo- hemicum. Ergo nulla BGemis electio est. Plura his addebantur , additaque postmodum plura, ab Austriacae Gentis nutoribus pro electione. Contra quibus placebat electio Palatini eodem Dubra via autore utebantur; is libro X IV. in haec eadem verba scribit. Henricus Rex ager , pavLo ante mortem vocat ad se proceres animumque illis suum de principatu deponendo aperit, datque eisdem eligendi Principis pote statem. Et alibi. Misit Conradus qui Prage es certioras fac tirent se suffragiis primorum ordinum, Principem Lohemia δε- claraturum. Idem Autor libro XIX. ita loquitur. Lohemos amisso herede regni, de eligendo alio variasse sententiis , ALbertum vel Fridericum nominasse hos ; alios autem , &c. Cum Primit laus anno M. c C. vi i . a Philippo Imperatore in Regem Bohemiae coronatus suit, Fridericus II. Imperator electionem confirmavit anno M. C C. xi I. per rescriptum in haec verba conceptum. Volentes ut quicunque a M-

hemis in Regem fuerit electus ad nos, ct successores nostros accedat regalia accepturus. Quam electionis iacultatem Carolus I V. Imp. in Comitiis Imperii , Nor imbergae habitis anno M. c C. I. xl . Salvam Bohemis habuit, ubi cum Electoratus seculares ex tenore aureae Bullae successivos fore declyrasset; regnum Bohemiae excepit velut electioni debitum in haec eadem verba: Salvis privilegiis is eo uetudinitas regni nostri Bohemia super electione Regis in casu vacationis, per regnicolas qui jm habent eligendi juxta continentiam eorumdem privilegiorum o observatam consuetudinem diuturnam, qua decernimus nunc is perpetuis futuris temporibus in omni suo tenore se Dpma in ubiam tenere roboris firmitatem. Deluper diversa tempora Reges ex more Boliemis usitato , litteris quas Reversales vocant, solenniter professi sunt Ordinum se decreto ab libera electione ad culmen regium provectos. Post exempla ducta ex vetere Bohemorum historis, subdebantur recentiora & novissima: quo tempore regnum Bohemicum ad gentem Austriacam pervenit per Annam

Ferdinandi primi uxorem is Caroli V. Imperatoris frater palam professus est. Ferdinandus solenni recognitione anno

M. D. xxv I. quod Barones, Nobiles,Civitates se tota Communitas Regni Basemici ex sua libera , bona voluntate jux-m illius regni libertates elegerint se in Regem Lohemia, non

283쪽

2 so HIs TORIAR vM G ALO AE ex aliquo debito, cte. Quam recognitionem prave ab Hispanis suasus , specie obreptilii erroris tentavit postmodum contraria declaratione evertere idem Ferdinandus,quod non licuisse ipsi palam est. Anno M. D. x L iv. ab Ordinibus ejus

regni idem Maximiliani filii electionem petit & obtinet. Maximilianus favore Rudolphi primogeniti sui anno

M. D. L x x v. idipsum ab Ordinibus petit & impetrat. Ru-dolphus anno M. D C. v i ii. Matisiae fratri regno Bohemiae lubens cedit, ea lege si Bohemiae ordines cesso a se juri subscriberent. Ipse Ferdinandus II. anno M. D C. Xv I l .

Pragae in Regem dei Tnatus, postquam Matthias id beneficii ab Ordinibus impetraverat , ut delignaretyr patruelis, datis de more litteris reversalibus, gratuitum dixit quod electus fuerat ,& pro beneficio , publice Bohemicis ordinibus acceptum tulit. Petunt successores regno Bohemico Ferdinandus , Maximilianus, Rudolphus, Matthias , ergo indebita erat per naturam successio. Exhibent Bohemiae Annales exempl3 innumera Principum , vacante regno, electionem, per legatos ab Ordinibus regni petentium. Ita Albertus Imperator anno M. CCC. v I I . pro filio Friderico ita Henricus VII. anno M. CC c. x. pro fratre Walramo; ita Sigismundus IV. pro Alberto genero, an . M. CCCC. XXXu Ii. ab Ordinibus Bohemiae obtinuere regnum. Pluribus exemplis fir Habatur utrumque controversiae caput, ut cuique studium pro Austriaca gente, aut contra erat.

Pro successione, aut electione regni Bohemici susius tum scripta aut dicta redegi in synopsin , tuum esto judicium qui haec legis, Principum jura saepe in armis sunt, nescio an eo jure praevaluit Ferdinandus ; quicquid id est, essit Palatinus sortiori. Bohemiae diversus in praesens status est ab antiquo, provinciam armis domitam novo jure possidet victor, eoque defendi potest esse in irritum leges antiquas, quod apertius declaravit ipse Ferdinandus edito circa annum M . D C. x v m. Viennae scripto in haec eadem verba.

Suamvis jus suum hereditarium anceps foret, ct Bohemi hactenus habuissent aliquod Ius libera electionis, nunc tamen postquam regnum universium armis sibi cessit,seque tanquam legitimum heredem ex debito , non ex arbitrio tu cepit, 'M AEdisputationem de Iura electivo insaurari, eum ipsum regnum

sui juris factum , jam jiu hereditarium rimm Austria

284쪽

noverit. Ita Ferdinandus vulgato per haec tempora in rebelles Bohemos libello. Spinoia res Hispani Regis in Belgio procurans ingentibus copiis Palatinatum inferiorem invadit, levi Friderici in contrarium nisu , in quem incumbebat belli Bohemici pon-

dus. Ita dum stringit lubricum anguem male consultus Prin- ceps, equgiunt avita seuda, duratura, si his continuisset am-ε bitun . Magna in dies Ferdinando augmenta adveniunt, quo Actum ut legati Galliae pacem orantes parum Vienn. ae audirentur : Palatinus annuere proposito studeri, Regique Gallo indignari, quod argumentis, vane per legatos agebat super controversia , quae tota in armis erat. Certe nemo ante

hanc diem vidit, nemo legit majoris in Germania momenti quaestioneni qua de regno florentissimo, qua agebatur de

Romano Imperio, &Europaea dominatione in necem Regum & Principum Christianorum in gentem unam transferendis; nec vanae in Regem Gallum querelae. Haud pigebit fusius dicere quae praelibavimus supra in transitu. Mens per id temporis Galliae ministris laeva fuit & leve consilium; nescio quid illis animo volvebatur, an non debuit praevideri incrementum Austriacae genti sore immensum ex Friderico debellato, rem lethalem Principibus Europaeisὶ Gallis qui probe sapiunt nulla in Austriacam gentem odia sunt, sint illi extra res nostras laeta omnia , per nos licet: gentem odisse nefas , cui Rex noster uxorem, cui Gallia in praesens Delphinum debet & sobolem masculam secundo natam: Austriacorum augmenta ad Borbonios spectant desectu prolis masculae ex capite Annae Austriacae Reginae Galliarum , quod nec dissilebuntur ipsi si rite calculum ponunt: at si crementa que is augentur in dies vicinis Principibus nocent, si velut res debita, usurpatur ab ipsis Europae dominium, qui obstare potest , injuste patitur in gentem unam conferri Omnium apicem. Non desuere qui crederent Friderico nega tam a Rege opem religionis intuitu & ex caussa cognationis proximae qua Hispanum Regem contingit. Vt ut res se habuit , Palatinus profligato ad Pragam exercitu succumbit exutisque regalibus fugit una secum uxore & liberis. Praelii ordinem & exitum, quo, non anteparta victoria illustrior i

285쪽

Fridericus tertio Praga milliari castra metatus, certis se turi casus praesagiis, a Bavaro cognato suo cujus milite premebatur misso tubicine colloquium petit, adjecto magni esse momenti negotium ; negat congressum Bavarus , nisi Palatinus Bohemia , provinciisque adjacentibus penitus abstinet; ea conditione finem bello fore ; non alias. Desperato in pacem consilio admoventur castra castris, Bavarus pugnaravidus est, cunctatur Palatinus virium dissidentia aut causiata ; Palatino militi ante praelium vociseratio ingens , & impatientia ; Bavaro contra alta silentia & quies , pavere dic res ; at sortissimus in ipso discrimine exercitus , qui ante discrimen quietissimus. Medius collis, dissulis lata planitie radicibus dividebat utrumque cxercitum, placuit occupari, missi hinc inde rorarii praelium adornant, nec longa pugna, Caesarianis cedit locus; hic bellica tormenta duo ponuntur. Postridie velitatione inter alarios dimicatum, Λ iniquo Bo- hemis Marte; vulgo praeliorum exitus sunt, qualia suere

initia ; levis Boliemo jactura ex primis casibus, nisi quod mali praesagium erant imminentis. Vbi se Palatinus premi ab hoste videt, per obscura Pragam dilabitur , montemque urbi circumjectum insidet, fisus loco & urbe amica ; vallo& munimentis firmantur castra velut detrectantium pugnam, Caesariani sequi audentius, sugientibusque instare. rati,ut res erat,bello finem fore si praelio vincerent. Palatinum premebantiaon minus sui quam hostes: iret litemulentos quo fortuna monstrabat iter, nihil cunctatione opus ubi nihil ultrasserandum, justum esse exercitum, audaciam militi, iram odium in Affriacos , pro Rege suo amorem , pro religione ne- tam , armasuppetere quantum satis; iniquum hosti locum in quo pugna necessitas es; urbem a tergo amicam : victores latis

populi acclamationibus excipiendos, ct si vinci destinatum ess .

urbem receptui profuturam , cogendumque mox fortiorem exercitum Oeranda hinc vita fomenta ct annonam. His Palati nus in praelium suasus, militem Uillo exerit, planitieque urbi

circumsita distribuit; ultro citroque commeat eques explorandis castris: Bavarus morae impatiens primo cornu irrum Gomi. d. pebat in adversum hostem, cum assertur Bucoyum alariorum

1 υ, praefectum haud procul esse magno praesidio, is vulnere tardus recens accepto nondum Bavari copiis se adjecerat, nihil

auso hinc inde milite transigitur dies, alta utrinque silent iae: castra

286쪽

castra denuo movet Palatinus; Caesariani rursus fugere rati, pugnae copiam deposcunt: praeire jussus Bucoyus quingentos alarios raptim ducit explorando hosti, is novo firmaverat castra munimento: miles Bavarus metu hostium factus audentior pugnae copiam petit: cornu dextrum Comiti Bucoyo, sinistrum Tillio permittitur, ille Bavaros , hic Caesarianos ductabat: in media acie belli Dux Bavarus cum delecta equitum, peditumque manu submissurus auxilia pro necessitate pugnantium. Alta erat dies cum signo dato irrumpitur, Bavaricis& Caesarianis tessera militaris in eam diem erat, Sancta Maria, in qua genti Austriacae magna est fiduci, ut iidem facit memorabilis in Ottomannos ad Naupactum victoria, cui idem nomen praelio pro tessera fuit. Pugnae exordium est ab immanibus tormenti; bellicis hinc inde displosis, horrendum fragorem sequitur legionum, alaxiorumque una congressus , strenue utrinque pugnatur ancipite diu victoria, Bohemicis pro libertate, Caesarianis pro gloria & regno di in cantibus: miscentur ordines, projectisque sclopis dum serro dimicatur, omnis cominus pugna est, dubia diu victoria, pari ferme utrinque numero: in equitem eques, pedes in peditem, in phalangem phalanx, ala in alam, aequo velut Marte conserri visa. Praecipua Principis Anhaltini iunioris virtus .is alae Bohemicae praesectus

Bucoyano equiti instabat ea audacia, ut ea parte nutaret exercitus Caesaris,donec inter conserta hostium cadavera sepeliretur. Ipse sibi insidias struxerat in quas incidit; quippe semivivis hostium corporibus intricatus, dum viam qua se expediat quaerit, suffosso equo & exanimi in terram agitur,advenienteque Tillio capitur, haec in dextro. In sinistro cornu Caesarianis adversa item sortuna erat primis conatibus; ea parte Hungaris pro Palatino cum Cosacis pro Caesare pugna erat: hi postquam terga verterant; projectas manubias, equos& supellectilem ingentis pretii invadit victor Hungarus, pugnaeque pertaesus praedae incumbit. Deterrima est Palatino urbis vicinia,unde militi suo audaciam fore speraverat;impedimenta , carcinae , praeda ex Cosaco ingens in urbem asportantur huc se tumultuario conseri miles ea parte victor,&, ut

statim talis corrumpimur, negligit hostem persequi, victoria satiatus, antequam potiretur: haec via cladi fuit. Quippe Caesariani , agnito praedae incubare victorem non hostium , non

287쪽

214 His τORIA RuM GALLIA sui memorem; colligunt se in manipulos factoque cuneo unὶ irrumpunt, quo caeli Hungari hac illac vagi & graves onere sarcinarum: praeda recepta est; plures Moldavia amne absEr-pti,dum se proripiunt praecipiti fuga ferro graves, aut nandi imperiti; explentur Caesariani Bohemo sanguine donec deficerent ira & dies. Pugnatum utrinque strenue, certe acrior

concursus fuit quam caedes , quanquam victoria illustris , quanquam Germaniae decretoria bello quod ingens fuit. Vix caesa memorant Bohemorum septem millia , vix bis mille captos , eos inter praecipui ex Vim mari ensi Saxonum familia Dux Christianus , Princeps Anhaltinus junior, Rhingravius , Schlichius ; capta tormenta modi majoris decura, si gna militaria centum. Christianus senior Princeps Antiat

tinus copiarum Bohemicarum imperator, Comes Holico lotus in arcem se recipiunt desperatis rebus, unde non multo post Palatinus cum uxore & liberis surtim digressus in Silenam sugit. Postridie Diix Bavarus urbem triumphans in. greditur, praedaque summo studio inhibita, Ferdinando salvam habet metropolim regni. Ea victoria& magnum sibi

nomen promeruit Dux Bavarus, & magnos obventus, ut in

Da memorabimus. Hic finis Bohemico bello. quo prostratae penitus res Friderici, nedum ut Regis Bohemici, sed,& ut Comitis Palatini. Decessere ipsi statim lauda omnia quae possidebat; Ferdinando uno fortunae ictu subacta Bo-

hemia, Austria coercita, Mor via in obsequium redacta. Silesia repressa, Hungaria recuperata; mox Palatinatus Rheni uterque superior inferior Hispanum inter & Bavarum dimviditur velut inter coheredes, Germania tota sub Austria cae gentis servitute redigitur. Plane indignus Fridericus qui per suffragia in Regem legeretur; decretorium illi erat Pragense praelium : quis credat quo tempore conserebantur pro ipso manus, ludicris Pragae exercitum & tripudiis inter sceminas 3 postquam instructae in praelium acies, recipit se Fri-dericus esiae minatus homo in urbem sub cujus muris agebatur de summa rei Palatinae, de corona Bohemica, de Imperio Occidentis: certe vel hoc uno tam iniquae electionis

indicio, digni Boliemi qui jure electivo privarentur, si quod

habuerant.

Interea Bellengabo rus in Regem Hungariae electus ab indigenis , postquam negaverat Turca subsidium , bello

288쪽

L i s x R Q v A R τ v p. ass Impar,suaderi se patitur ab Angolis mens legato Regis Chri- 16 imstianissimi, ut corona Hungarica decedat Ferdinando Regi legiti mo, retentis seudis eo regno praecipuis sub dominio ejusdem Ferdinandi , quo titulo fidem praestitit. Mansseldius Heidelbergicos de Bohemos, reliquias pr Iii Pragensis legit, componitque justum exercitum, quo bellum ex integro renovatur , desolata per incendia & praedas Germania , illi fas & nefas aeque habita , militi raptim lecto ex rapto victum facit, impune pcrmissu Ducis, praedae, caedes , incendia, queis haud injuria dici possit Mansseidias degenerasse a veteri Mansseldii nominis dignitate, nisi quod

nothus erat.

Dum desolatur Germania bello intestino, bello item civili Gallia affligitur, laborque Ludovico est: post Pontis- Caesarei victoriam retrahendis in obsequium Sectariis re- bellibus ; quas expeditiones , in libros digeram qui mox se

quentur.

Rebus externis totus hic liber debitus est quas in unam am,h;.

seriem consero. licet per diversa tempora transactas quo in- Lectorem.

sinuentur facilius uni expeditae: dicta haec per synoptim &velut in cognitionem praeviam sui ius narrabo libris sequentibus in tempus quaeque suum digesta, nam S partem faciunt Historiae nostrorum temporum Gallicae quam suscipio, hi

casus queis arcana gentis Austriacae continentur.

Per ea tempora Philippus III. Hispaniarum Rex vita e cedi succedit Philippus IV. vix sexdecim annos natus, magna statim, ut fieri amat, in aula Hispana mutatio: dejiciuntur summa rerum Dux Lermaeus idemque Cardinalis ,

Dux Vssedanus ejus filius munere Secretarii Regii quod inter praecipua habetur, Comes de Saldauna sis& Lermaei filius ossicio supremi in Regia Hipparchi: Dux Ostianaeus vir prosapia & magnanimitate illustris, Neapolitana legatione

recens defunctus ex improviso in vincla conjicitur incerta caussa: Regis novi gratiam occupat rerum Hispanicarum arbiter per longos annos , Comes Olivares, de quo pleraque in tempore memorabimus,ut Cardinati Richelio non multbpost rebus Gallicis admoto aemulus suerit, ut utrique, rebus utriusque regni procurandis summa autoritas , ut per diversam administrandi rationem diversa utrique regno fortuna,

ut per hunc crementa Ludovico , per illum decrementa Phi-

289쪽

lippo maxima, ut ex publica utriusque gestione invicem ae mulatio , ut aemulationi ccesserint privata odia , per qux decessit Austriacae Genti Europae dominium.

Ineunte anno M. DC. xxiii. Ferdinandus, Germanii

Principes Comitiis imperialibus habendis Ratisbonam con vocat, vocata item municipia , & urbes per legatos. Ratis bona urbs est sita in Bavariae finibus qua parte Rheni Palatinatuin spectant, Danubio irrigua , eoque commerciis valens .Postquam in unum convenerant Principes per se,aut per legatos ; Ferdinandus praelibatis calamitatibim ex bello Bo- hemico quod Germaniam totam ferro , flamma vastaverat, superesse dixit pro communibus omnium in rempubticam su- diu. ut restituta tandem tranquiliιtate, contra dissidii autorem

ex lege agatur, proscriptum Iamdudum s banni imperialis fulmine percussum Fridericum, indignum esse Palatinam seudo imperiali qui imperii fund. enta concussit; besso prodit rie lacessitum Regem Romanorum , quem ipse in id sigium per legatos 'os nedum vocaverat, sied is pro Rege Bohemo agnoverat in publico Electorum eonventu Francofurti habito, anno M . Dc. x t x. unde rebellio manifestior in Dominum ,

in Regem , quos ipse probaverat titulos. Prorupit dein longa enarratione in Friderici vitam & gesta; ut unionis contra Catholicos Autor ; ut belli caput Bohemiri , ut Viennam in contemptum Austriara gentis ob ederit,ut Transolvano Primeipi ad unctus, ut Ottomannorum porta importune institerit impetrandis Turcarum auxiliaribus in Christianos piis.

Conclusit, substituendum perduel imum Principem . qualis

Maximilianus Eavaria. Dux, eo maxime titulo quod Palatiana e gente oriundus est, ct optime de imperio meritus: aderant

Moguntinus , Coloniensis , Trevirensis Ecclesiastici Lletiores. Ludovicus Dar talus Landgravius, scopuου Salebu gens s ; aderant item per legatos Saxo , ct Brandeburgensis. Obstrepebant Germani Principes quos inter praecipui S xo & Brandebui geniis Electores, non commiseratione tantum erga amictum Principem, sed & quia ipsorum caussa agebatur eo praejudicio, quandocunque ab Austriaca gente deficerent ; iras item Imperatoris deprecabantur municipia de urbes per legatos suos petita humiliter venia pro Palatino Electore: idem & legatus ab Anglo Rege. Addebat is Friderico Socer, injustam sore destitutionem Principis, in neceim libe-

290쪽

LIBER Q v Α R. T v s liberorum quorum infantia plane immunis est a crimine paterno: Ferdinandus unus omnium sententiis pertinaciter adversari,& quanquam vehementer urgebant, stare in proposito: longa altercatio fuit, neque aliud impetratum a Caesare, quam convocatu iri quamprimum frequentiorem Princi pum imperii conventum,in quo amica propositione transigatur negotium, id si ex compacto fieri nequit, lege disceptandum, interea Electoratu investiendum Ducem Bavarum ea conditione . ut stresitui Friderici filiis aut proxime agnatis feret sententia , restituantur post mortem Bavari. Haec Caesar, Fabricio Veros o Nuncio Apostolicae Sedis Friderici seuda in

Hispanum Regem, di Bavariae Ducem, ut transferrentur urgente. Ita nullo tum Electorum secularium assensu transtatus in Maximilianum cum Palatinatu superiore Electoratus

summo jure quod cepe summa injuria est.) Transationis conventui, qui frequentissimus esse debuit, non interfuere Regum legati, nec Germaniae Principes omnes quorum intererat. De Gallo nemo mirabitur foederato Palatinargenti; de legato Hispano plerisque creditum est, noluisse

praesentia sua autorare transationem Electoratus in Bavarum , quia Hispaniae Rex eodem jure Palatinatum inferiorem possidebat, quo superiorem Dux Bavarus quo se titulo Electorem fore sperabat. Subscripsere Ecclesiastici Electores , Moguntinus , Coloniensis, Trevirensis; Secularium nemo: unde argumentum transsati per injuriam seudi ducebatur , nempe desectu potestatis quam in Imperatoris arbitrio esse, negant Imperii leges quae Bulla aurea continentur; nisi ex consensu Principum quorum interest: at non omnium contradictio fuit, quippe assentientibus Moguntino , Coloniensi &Trevirensi Episcopis, accessit Ferdinan dus Bohemiae Rex, atque ita dici potest praevaluisse quatuor Electores Saxoni R Brandeburgensi. Et alia profertur caulsa transtationis a Friderico in Bavarum factae, nempe redemptio superioris Austriae , quam Bavarus jure hypothecae possidebat pro inimenso aere, quod bello pro gente Austriaca gesto impenderat. Privata erat lis de regno Bobemico inter Ferdinandum & Fridericum , ille prospera fortuna ad imperium evectus ex privata caussa scelus publicum fecit, aut finiaxit; & quodcunque contra se ut Regem Bohemiae tentaverat Palatinus, vertit in crimen lanae majestatis,cum neque irv-

SEARCH

MENU NAVIGATION