Institutio ad grammaticam Aramaeam ducens in discipulorum usum

61쪽

4S hocce multo rarius apud Aramaeos, quam apud II hraeos, locum habere solet g 21 et 22.6. Denique mediis vocibus duae literae mobiles, vocali destituta unam eandemquo ullabam nec iuri simul nec inchoant, sed prior ad praecedentem, posterior lilera ad sequentem semper Vocalem rese tur atque ita illa priorem claudit, haec posteriorem incipit ullabam ut opem p in . seuomodo a tem apud STros subinde haud una ratione significetur, utra liter is anasto tu cum Schoeare aut quiescenti, aut mobfli proprie scribenda sit, dictum est 6 4, 2. et g 7, II, 1, 2.

0uaret. Unde emplicandum, cur unirersae Aram orum syllabae minus probabilue formatae sint et in qu busnam Chaldaeorum monumentis syllabarum formalis Ummum maris displiceat

SYLLABARUM DIVISIO.

amnem, paucis item adumbrandam paucis, inquam, nam ob ea, quae et antea, et modo etiam in capius hujus exordio diximus, inius itur Aramaeorum lium 8γllabas, parum esse puras, seu simplices, parum

62쪽

mi as, Seu compositas. uamobrem suffecerit hic nobis utriusque generis stabasum alterove exemplo illustrasse. Ita V. c. in ΣΠ, cilata surreremia, et in re ni utraque flaba est pura, sed indu suem n priorpura posteri inutii L2. Schera autem quiescens more Hebraeorum sublitera mali plerumque non exprimitur uti nunquam ante myrac forte apud Syros vero semper latet:

. 1 in C s. porro gra. Intelligitur ergo, alium se quam in sermone Arabico Scheratis quiescentis usum non tantum propterea quod Reaina ab una parte in pluribus casibus latet. Verum etiam, qualeni ab altera parte litem malis vocali destituta semper cum BDamale it qualenus liter in varii generisso mis, apud Hebraeos et Chaldaeos vocalem non habens, cum vocas scripta reperil Consa 4 3.3. Duae porro literae mobiles sTllabam mistum

nempe Dalem illam, essicientes Sta a quiescens sibi, quemadmodum apud Hebraeos, subscriptum habere scient; sed apud Tros, ut facile intelligitur, non item, neque etiam, quamquam aliam ab caussam, apud Arabes in . l. et g 12 3. Cons. V. c. mpy

63쪽

5 34. Denique malae Silabae liter mulis eaque maxime, seminini generis nota, in statu Nominum absoluto, apud Aramaeos per apocopen saepe pellitur uti regnum pro ruta, , Ηο aulem verbo tantum hic ita monuimus quo nium do literarum obseetione proprie demum g 18 dispulandi locus eril.

DuaeSl. 1. Ouam ob caussam Aramaei nominatam iliam lite ram au tam frequenter peliuia idque non si statu absolutordua l. 2.

Ubi et quare Syrtisi puris Hebraeorum ac Chaldaeorum syllahis usurpant mutua uti etiam . ubi et quare 'amue syllabam errant ubi Hebraei eum destrum f

Postrema, quae nobis in hocce capite, lictarunt adumbranda restat proprietas est earum quantitus. sive ceria quaedam in ullabis pronuntiandis mora.

64쪽

qune pro diveres earum indole modo longior, ni obrevior t. l. Diversa diversae morae hujus signa, hic spe tala, eaque minime omnia semper expressa, apud Chaldaeos sunt silera cum mobiles tum quie8cente8, porro, ales, et denique utriusque generis accentus.

Sola autem vocalis longa justa morae, ad quamlibet festabam pronuntiandam, necessariae est signum, bre eis non item atque hanc ipsam ob caussam, non ut illa,ssiabam lamare potest 12, 2. Sed quid plura requisita mora unicuique ullabae inter pronuntiandum tribuenda, prorsus eadem est, quum apud Hebraeos, neque eliam alia sunt signa, quibus e consuluitur et producitur, et corripitur. Hinc mox intelligitur quae ullaburunt quiantitas sit in hisce V. c. exemplis:

comenerunt, lique aurum. AnimadVe lendum tamen hanc γllabarum quantitatem inscriptura Chaldaica haud rara perquam negligenter

Quomodo tactum, Quam frequenter ciliquot signorum, quibus justu syllabarum qua villas indicatur in sermone Chaldaico desiderentur' 2 Apud Syros quanti uti signa, quemadmodum sequitur ex iis quae q. l. et g S. l. diximus, non

65쪽

52 iis in oculos incurrunt cinnia sed nonnulla plane uι apud Arabes, semper in visa voce et in universa γ labarum indole latent. Et haec diversa sγllabarum indoles cognoscitur diversa vocalium et g . et analogia, qua haec dialectus cum Hebraica Cha daica et Arabica dialecus copulata est II, IL)Ila constat, quae Tilabarum quantitas V. c. sit indicia saecidum i, utata, grogarit.

Ceterum memores esse debemus eorum, quas respondimus ad quaestionem cum primam tum secundam huic paragrapho in Gramm Hebri subjectam. 0uaret. Mure, e quomodo syllabarum quantilia in se mone Aramaeo haud raro mi Uurp

66쪽

Post ea, quae cum in introitu, tum in Parie prima lassitusionis hujus nostrae de lingua Aramaea, qualiacunque tandem ratione dispulavimus, non ita conlinuo, ut videtur, pergenduin ad describendas ipsas quae Vocantur. Orationis partes sed post adumbratam demum universam elementorum sγllabarumque cum 1 latili alem tum immutabilitatem. Nam tametsi describendae nunc mulasiones, minus equentes apud Aramaeos et praesertim apud S rus habentur, quam apud Hebraeos imo vero quodammodo etiam quam apud ipsos adeo Arabes; habentur tamen eaeque quidem revera et mullae et variae et alia etiam illae. Praeterea utriusque hujus rei adumbrati nos sponis

67쪽

duci eo, ut dialecti Arumaeae cum Hebraica dialecis et Arabica co emerciam simul ac viscrepti iam pem spiciamus, quam connenientiam non tantum, Verum etiam drscrepantiam probe perspectam habere nostra prosecto refert quam plurimum. Num, quia reliquae dialecti vice plus simplici opo Aramaeae, modo confimandae, modo illustrandae, modo supplendae sunt et vicissim in primis haec easdam pariter ob caussas illarum etiam auxilio indiget memoratae, tam com nieritiae, quam discrepantiae intelligentia quantivis nobis momenti est in dialectis hisce juste dextereque secum invicem conserendis Paucis quo facilius, quo plenius rectiusque de ipsis aliquando orationis partibus dispulemus, antea nobis, ut Videtur, constare debet, quando et quare cum elemetuitum syllabae, nunc Varii generis mulationes et subeant et asserant, nunc nullas omnino et quid tandem in hisce omnibus simillludinis, quid pariter dissimiluudinis inter dialectos intercedat.

Ouare in Aramaeorum, Syrorum marime, uti etiam in Arabum scriptis, sermonis elementa ac syllabae pauciores Deioresque mutationes, quam in illisi braeorum . eum subeunt, tum viseram 8

68쪽

Literarum mutationes positae sunt in earum m jectione permutatione et abjectione.

LITERARUM TRAJECITIO.

Ob quas caussas in Hebraica et Arabica, ob easdem pariter illas in Aramaea etiam lingua literae transpo tur et non minus voces Aramaeae transpositis lueris in utroque illo sermone scriptae inveniuntur. Ila V. c. a

m Det Hebr. i, i q. 3 9uu viri, in Hebr. ri mi. q. indiremit. De literae T in sγllaba ι , ill qua species passisae sormantur, cum litoris sibilantibus extra formam, -- speciei Aphel, ut etiam extra formam auream speciei Peat, in Verbis quorum media , o vel , a quiescens est trajectione in grammaticis, haud unam ob caus-

69쪽

56Sam, sin minus unice, certe posissimum describi solitas 33 U I et de literae in media Verborum sede cum prima rudis clitera trajectione I 57, 2 agemus. Itaque, huic nostrae de literarum trajectione dis putationi quod nunc quidem addamus non habentes; transeamus ad describendam literarum permutationem: ad describendam aulem eam paulo fusius pleniusque propterea quod et alius alet, et ad hanc etiana dialectum probabiliter tractandam, suum habet usum

minime contemnendum. li, g 16.

Non rariores etiam sequam in Hebraicu et Arabicaliterarum nobis in hac dialecto Occurrunt permul tisae eaeque ex iisdem item caussis derivatam; nec tamen propteres, ut videtur omnes a nobis allo silestio praetermittendae. Sunt autem illae universe duplicis generis, quatenus nempe silerae Aramaeae non tantum secum invicem, verum etiam cum Η braeorum et Arabum literis permulantur. L Permulandira erue Aramaeae cum Aramaeis. l. Literae mobiles ot cum mobilibus et eum quis

70쪽

extra sommyrnaeam speciei Aphel, et etiam extra sormam passinam species ut ratione habita Verborum medi sive ' quiescerilium, modo cum , modo cum P, i permutari solita. Vid. g 33, II, 2. Alia porro exempla hoc in partagrapsio, m. 2 et 3 habentur, et interea etiam hujusmodi, quibus literarum pinior mobilium cum qui cratibus probal permulatio. 2. Literae quieti obnoxiae cum iisdem eum hi co literis, tam mobilibus quum reapse quiescentibus, usi quoque cum aliis litoris: ut V. s. mi , e. o. cx

ra edit tam , ut etiam Arab.

. 7 pro in ta radicis in pro tam contrwil. 3. Literae sese es, parsim cum iisdem hiscelit ris, tam quiescentibus quam mobilibus, purum etiam cum