장음표시 사용
51쪽
Jam , inquis, si anto duodecim illos annos a Chri- 'sto praefinitos Petrus & Joannes ivissent Samariam , Apostoli & Discipuli praedicassent Evangelium , priuia quam Petrus lintei de Caelo descendentis , & genus
omne animantium continentis visione, quae refertur Actor. cap. XI., admoneretur, Evangelium esse Gentibus praedicandum. Quid si doceo I planum facio , Samaritas non fuisse Gentiles , sed ex genere Proselytorum , ar atque Circumcisionem & Legem He-hraeorum observaste , quamvis aliquibus Ethnicorum caeremoniis essent addicti P Chri lius enim Dominus eos diversos facit ab Ethnicis, apud Matthaeum cap. X. q..verbis illis : In viam Gentium ne obieritis , in Clistates Samaritanorum ne intraveritis. Ex quibus facile intelligis , eo spectasse Christi mandatum , ut Apostoli primum docerent Iudaeos , quorum erant prOmissiones, deinde Gentes. Quo pariter sensu accipienda sunt, quae idem Christus Dominus dixit de se , apud eumdem Matthaeum cap. XU. et . Non sum mi Ius nis ad oves , qu.e perierunt domus Israel , cum ipse Samaritanam , & cum ea Samaritanos plurimos traxerit ad se. Quod si adjicias , S. Lucam in Actis nullam mentionem fecisse de adventu Petri Antiochiam, nedum de institutione Ecclesiae Antiochenae , id nullum mihi negotium facessit . Petrum enim Antiochiae fuisse , tradit D. Paulus in Epist. ad Galat. cap. II. II. Cum autem venisset Cephas Antiochiam , in sariem ei restiti.
Lucas tamen ne verbum quidem facit de contentioneca , quae eidem Paulo fuit cum Petro. Ille enim intentus exponendis gestis potioribus D. Pauli , gesta inulta aliorum Apinolorum , atque inter cetera Antiochenae Ecclesiae institutionem silentio praeterivit . Rem totam sic explicat Hieronymus comment . in Epist. ad Cal. cap. a. Nec mirum esse, inquiens, se Lu
t 1i a Proseliti apud Iudaeos appellabantur, qui in eorum regione commorabantur , fiυe qui origine a Iudaeis alieni ad eorum religionem manserant . Augustinus Calmet in Dictionatio Hi- Itorico, verbe Projebtur.
52쪽
eas hoc Petri ρο Pauli dissidium tacuerit, eum ct alia multa , quae Paulus sustinuise se replicat , hisistiGr phi licentia praetermigerit : O non satim esse contrarium , s quod alius ob caussam dignum putavit relatu , alius inter cetera Hereliquit. Deinde primum Episcopum Antiochenae Ecclesae Penum fuisse , accepimus, oe R mam exinde tragulatum , quoia Lucas penitus omist. Postremo urgeas , Ecclesiam Antiochenam institutam fuisse a Cnristianis Cypriis , & Cyrenaeis, ut legitur Actor. cap. XI. I9. ΣΟ Hic vero te admonitum volo , me de Antiochena D. Petri Cathedra dita putantem non intellinere , ipsum omnium primum
Christi fidem in eam Civitatem invexisse lubens enim discipulos illos , qui post necem S. Stephani Hierosolymis pulsi sunt, Christianam religionem eo intulisse concedo sed illud unum contendere , Petrum Apostolum fuisse primum , qui tamquam . Antistes Ecclesiam Antioc nam gubernaverit, Christianis Antiochenis praefuerit, Urbemque Patriarchali dignitate e
53쪽
ctum omnium laetitione linguarum , I imium-aum Evangelio mundum , distri tis sibi terrarum pamribus , suscepissent, beatissimus Petrus princeps Apost lita ordinis A arcem Romani desinatur Imperii, ut lux
Neritatis , quae in omnium gentiam revelabatur salutem , esseaeius se ab ipso capite pre totum mundi corpus effunderet . a Ad Urbem igitur Romam , cum iam Antiochenam Ecclesiam fundasset 3 Petrus venit, ibique constitutae ab se Ecclesiae usque ad vitae finem praesuit, inde utramque epistolam suam scripsit , atque
In altera extremo cap. q. Romam designavit verbis illis : Salutat vos Ecclesia , quae es in Babylone collosa : id quod omnes persuasum habuerunt usque ad saeculum Christi decimum sextum. Ex eo demum tempore exstitere Heterodoxi , qui veterum haereticorum& Schismaticorum audaciam atque impudentiam supergressi docuerunt , D. Petrum neque Episcopum Romanum suisse , neque Romam venisse. Inauditami et Vide Historiam nostram Apostolieam, De Apostolia in
universum. S. Leo serm. 8o. eap. 3. t m. I. pag. 264.
s 3 ὶ Idem S. Leo ibidem cap. s. Primus, quod seiam . qui docuit, D. Perrum neque mpiscopum fuisse Romae , neque Romam ipsam umquam vidisse ,
fuit Gtilielmus quidam Ioannis I ictephi praeceptor , ut 'Tsomas aldenss refert ιib. a. Dominatis fidei art. I. eap. . : Ita Belia Iarminus lib. a. De Rom. Pont. cap. r. Gulielmum istum feeuti sunt Mattinus Lutherus in Colloquiis ad mensam habitis capite De Antichriso, Uldarieus Velenus Lutheranus, qui Librum in hane rem edidit, Illyricus in lib. contra Primatum Papae , Ioannes Calvinus lib. 4. Institui. cap. 6. g. Is . Magde burgenses Cent. I. lib. 2. cap. ro. pag. 433. aliique, ut legere licet apud Indoeum Coccium tom. I. Thelauri Catholici lib. 7. art. s. pag. 214. Disit os by Corale
54쪽
ditam antea & novam opinionem selsitatis convincit unanimis & constans Patrum tam Graecorum , Tam Latinorum consensus , qui iam inde a Nincipio Christiante Ecclesiae floruerunt. Ex Graecis Papias Ioannis auditor, Pob carpi autem contubernalis , intus homo , 3 seu alii item veteres apud Eusebium lib. a. Hist. Eccl. cap. 13. Marci mensetionem feri aiunt a Petro in priore episola , quam Romae scriptam esse contendunt , idque Petrum ipsum innuere , qui Romam figurate Babisnem mellat his verbis: Salutat vos Babylonis Ecclesia, a Deo perinde ac vos elefia , o Marcus filius meus. Dionysius item Corinthiorum Episcopus in epistola ad Romanos , Soteri tunc temporis Episcopo Romanae Urbis nuncu-ta apud eumdem Eusebium extremo cap. 23. P tri & Pauli in Urbem adventum certum amrmat. Ι-renaeus quoque vir Apostolicorum temporum , O Papia auditoris Evangelisae Ioannis discipulus , a mari ibusragdunensus ob quasdam Ecclesia cuaestiones legatus
Romam missus 8 sub Eleuthem, aib. I. cap. I. te
sta i s S. Irenaeus lib. s. adversus Haereses cap. 33. 6 Verba hae a praemientibus , quae sunt apud eumdem Ei sebium, omnino seitivit valesius in hunc Eusebii locum pag. as. existimans non este Papiae , quemadmodum sunt praecedentia. At licet Papias non faveret allatae explicationi, faveret i men profectioni D. Petri Romam, ae probaret Petrum Romae ripiscopi munus sustinuisse. Quod ibidem probat etiam Eusebius, veterum seu Clementis Alexandrini, seu Papiae testimonio ali xit, Romam Babylonis nomine lanifieari. Quare Valesius ipset Romam Portis figurate Babylonem voeavit, veι ob magnitudia em se potentiam , vel propter impietatem , eo quod daemonum cultui dedita tune esset Roma , perinde ae olim Bais o . Potes etiam alia ratio hiatus eognominis asserri, quia scilicet ut Bab IoniiIudaeos in serυitutem redegerant ; se Romani runc Iudaeos ditioni suae subire ent. Sunt qui in dicta Petri epistola, Bab ν- Ionis nomine non Romam, sed Babylonem ipsam, quae caput Dis αννio m , designari eontendant . Vertim ιi omnium veterum Parrum tesimonio νUeuuntur .... Nihil in tota historia Eαυ- fastica si strius , nihiι emtius atque testatiui , quam s entu Palfi Apostoli in Urbem Romam. ν 9 Eusebius lib. Hist. Mel. cap. 23. pag. 1 7.
55쪽
statur , Petrum ρο Paulum Romae evineelirasse , crfundasse Ecclesam. ρ ) Origenes similiter , in Ge
nesim tom. a. pag. 24. & apud Eusebium lib. I. cap. 1. Petrum Romae fuisse ad mortem usque , narrat . Quam narrationem comprobant etiam Patres Latini.
Nam Caitis vir Catholicus , qui Zeph ini Romanae Urbis Episcopi temporibus fomit , in eo libro , quem frinis versus Proculum patronum sectae Caivmγω-rum , de Ioco , in quo praedictorum Aposotorum Petri & Pauli sacra corpora deposta hunt , ita Ioquitur: Ego vero , inquit , Aposeolorum trophaea possum Uendere. Nam sis in Vaticanum , Me ad Ostiensem viam
pergere libet , occurrent tibi trophaea eorum , qui Eccle-
sam illam fundaterunt. io Id ipsum asserit Tertullianus loci ς pluribus : II Asserit S. Cyprianus
epist. que . ad Cornelium , ubi Romanam Sedem Petri Cathedram , atque Ecclesiam principalem vocat. Consentit S. Ambrosius, qui lib. a. de Sacramentis cap. i. dicit, Petrum Sacerdotem Iule Ecclesae Romanae .
Opta- ct de Viris illustribus cap. a. pag. 4so. & eom. a. pag. 239. t ο ὶ Idem S. Irenaeus eodem Iib. s. cap. 3. : Sed quouiam valde longum es in hoc tali usumine omnium Eeclesiarum e numerare fucresoner , maxima antiquissimae o omnibust e guttae , a gloνiosomis duobus Apostolis Petra O Paula Roma fundatae oe constitura Melesa, eam quam habet ab Apostolis Traditionem s annuntiatam hominibus fidem per successiones Dias oporum pervenientem que ad nos indieantes, eon dimur omner eos, qui quoquo modo , vel pre fibi piacentia , μι vanam gloriam , vel per caecitarem ct maiam sententiam ', praeterquam oportet, estigunt. Ad hane enim Eesesam propter portorem primcipalitatem necesse est omnem tan- ire Eecissam , hoc est eos ,
qui sunt undique Fueler, in qua semper ab his , qui sunt timrique, eonfer ra est ea, quae est ab Apssis, Traditis.s ici Apud Eusebium lib. a. cap. as, pag. 34. S. Hieronymus epist. 46. alias a'. ad Marcellam F. 11. pag. 2M. torn. r. r o quidem iri Sancta Ecelsa , sunt tropbaa Mnstolorum , s Marurum .i x et in De Praeseripi. Haeretie. cap. 32. pag. 2 3. & cap. 36. pag. Zis. De Baptiuno cap. 4. pag. aas. Et lib. 4. adversus Marcionem cap. s. pag. 4rs.: Romani de proximo soneno, ευμ bur Etiangelium s Petrus oe Paulus sanauine quaque suo mana:um reliquerunt. Et scorp cap. I 3. pag. 3oQ. Disitiros by Corale
56쪽
Optatus etiam Mileuitanus , qui lib. 2. can. 2. Negare non potes , inquit , scire te , in Urbe Noma Petro primo Cathedram Episcopalem esse collatam , in qua I derit omnium Ap iolorum caput Petrus , unde Cephas appellatus es, in qua una Cathedra tinatas ab omnibus se aretur : ut jam schismaticus o peccator effet , qui contra sinpidarem cathedram , alteram colloca ret. Quid autem plures ego testes in medium adduco' Illi enim omnes , quos bene multos Bellarminus de Rom. Pont. lib. a. cap. a. 3. & 4. Natalis Alexander dissertat. 13. in His L Eccl. saec. I. Jodocus Cocclux Thesauri Catholici tom. I. lib. 7. art. 5. Pearsonius Ο-per. Posth. dissertat. I. De successione primorum Romae Episcoporum cap. 7. recensent , id quod probare contendimus, firmis lime as leverant. Itaque Calvinus ipse Institui. lib. ψ. cap. 6. f. I 3. Propter Scriptorum consensum , non repugnat, quin Petrus Romae mortuus fuerit , etsi Episcopum fuisse , praesertim longo tempore , persuaderi nequeat. Ia) At si Scriptorum con setisus effecit , ut non auderet Calvinus negare , Ι'etrum fuisse Romae , non video quid caussae tamdem fuerit, cur sibi etiam non persuaderet, Episcopum eiusdem Urbis fuisse. Nam qui Scriptores de Petri Romam adventu non dubitant, iidem de Episcopatu Petri Romano testamur. Id certe D. Augustino scribenti contra Epi solam Manichaei , quam vocant fundamen-ri, cap. q. ita persuasum fuit, ut fateretur, se eam etiam ob rem in Ecclesia Catholica constanter permansiisse, quod certam Romanorum Episcoporum sue cessionem usque a D. Petro perspectam & exploratam haberet . Multa sunt alia , inquit , quae in eius eremio me iustissime teneant . . . Tenet ab ipsa Sede petri Apostoli, cui pascendas oves suas post resurreflionem Do-mlutis commendaetvt, usque ad praesentem Episcopatum Iuccessio Sacerdotum . iῖ
Nunc ia in Apud Iodocum Coeeium Thesauri Catholici tom. r.
s Idem S. Augus inus Contra litteras Petiliani lib. 2.
57쪽
Nunc antequam adversariorum argumenta refello , operae pretium est adversus eosdem probare, D. Petrum epistola prima Romae scripta nomine Bablinis Romam significare voluisse. Ita sane docet Papias Apostolorum discipulus , cuius verba supra recitavimus ἔ1ta S. Hieronymus De Uiris illustribus cap. 8. i4 Beda , OEcumenius , I veteres novique sere omnes . Nec ullo modo de Babylone AE3ypti , aut Chaldaeae accipi potest ea Petri vox. Siquidem neque
Scriptura, neque ullus veterum Historicorum tradit,
Petrum in illis Urbibus fisisse , aut ibidem tunc tem- ρο is Ecclesiam extitisse , quae vere dici Ecclesia ponset. Ac de Babylone quidem, quae est in Chaldaea , sermonem non esse , colligitur ex Iosepho , qui lib. I 8. Antiquit. Iudaic. cap. q. reseri, Cati Augusti te-- Hebrams omnes illic & in Assyria tota habitan tes ad unum expulsos suisse , & internecione deletos . Num igitur Mypti Babylonem significat P At
obscurus plane locus erat, nee Urbis nomine dignus. Huc accedit, quod cum multa Concilia firmata su scriptionibus Episcoporum edita fuerint, nusquam inter eos reperire licet Episcopum Babylonis AEgyptiacae, nisi post annos amplius quadringentos , quo primum tempore in Actione prima Concilii Cialced nensis Cyrum eius Urbis Episcopum filisse , dicit ex
Spanhemio Calmetus , vel post annos quingentos , quando sub Jusino iuniore primum nmminatur Episcopus
Babunis in AEgnto Zinimus Cilix apud Sophronium ,
ut cap. st. Verumtamen se omnes per rerum orἔem laser essent . quales vanisme eriminarii, eathedra tibi quid feeis EeAU. R mons , in qua Petrus sedit, o in qua hodie Anast fur serii ri 34 Tom. a. pag. 8χς. t Petrus in epistola prima sub n mine Babylonis figuraliter Romam sani eam : Salutat vos EO Hesia, quae est in Babylone collecta, ct Mareus filius meus .i rue in Beda in primam Epist. petri cap. s. pag. 'I 3. tom. s. Babylonem typice Romam dicit , videlicet propter confusionem
multiplieis Idololatriae. Teumenius in eamdem epistolam cap. s. pag. 326. tom. z. 1 Babisnem autem vocat Romam , eo quod insignis ac praeclara
, quod o Bablon musto tempore habuis .
58쪽
ut Bamnius narrat. I s Babylon igitur , unde scribit S. Petrus , necue in Chalisa erat, neque in mgypto ι sed in Italia , Roma nimirum, quam etiam Ioannes in Apocalypli cΨ. XVII. Babylonis vocabulo designat, interprete Tertulliano adversus Iudaeos cap. q. & Augustino lib. I 8. de Civit. Dei cap. 22. Praeterea qui evitandi periculi caussa latent, nomina obscura , arcana & vulgo ignota usurpare consueverunt. Quod faciunt Reges serumque, & exercituum Duces , qui ad occultandam sententiam suam epist las notis conscribunt, quae sibi unis cum eo conveniunt , ad quem mittuntur. Quare cum S. Petrus ex Herodis Agrippae manibus , quem amicum Claudii Imperatoris , & inimicum Christi Domini esse noverat , Angeli ope elapsus venisset Romam , ac time ret , ne forte epistola sua tradita Gentibus , palam fieret , plurimos Romanorum Christo nomen dedisse , atque inde contra ipses versecutionis caussa nasceretur , ut malum huiusmodi provideret, locum te xit , in quo cum multis Christianis degebat , R mamque arcano & mystico 'bylonis vocabulo nu cupavit. Sic Paulus cum Timotheum certiorem faceret de liberatione sua ab Neronis crudelitate, proin prium sceletiissimi tyranni nomen reticuit, stridens ad eum , se liberatum de ore Leonis. II Quam ob rem Grotius, vir inter Protestantes magna commendatione famae , annotat. in Epist. II. D. Petri r Demolone , inquit, dissident veteres oe noeti Inter'etes. Veteres Romam interpretantur , ubi Petrum fuisse , nemo venus Chrisianus dubitabit : nisi Babylonem iis
Chaldaea. Ego veteribus assentior . et 8 Iam
59쪽
am frivola & levia pertinacium Heterodoxorii argumenta convellamus . In divinis Litteris , inquiunt , non legitur Petrus fuisse Romae. Belle enimvero , si ea omnia in dubium vocant , & n gant , de quibus Scriptura sacra non meminit , negent etiam , D. Petrum mortuum esse , quandoqui-clem Scriptura mortem ejuS non commemorat.
Addunt , S. Paulum scribentem ad Romanos cap XUI. multis salutem dicere , nullam D. Petro: quod olficium Paulus non omisisset erga conditorem atque
Antistitem illius Ecclesiae. Quid tum P Nonne Timotheus F piscopus erat Ecclesiae Ephesinae, & Iac
bus Hierosolymitanae p. attamen Paulus ad Ephesios scribens illum salvere non jubet, nec in sua ad Hebraeos epistola Jacobum adhuc superstitem salutat'. Nonne fieri ctiam potuit, ut Petrus Roma tunc abesset P Certe quidem D. Petriini Romae non fuisse, cum Paulus scriberet ad Romanos , significat Paulus ipse epistolae cap. I. 1 I. verbis illis : De ero videre vos , tit aliquid impertiar vobis gratile spiritMalis ad rans mandos vos. Nam si Romae tum fuisset Petrus, Romanos idem confirmare potuisset. Non erat igitur Romae Petrus , ideoque Paulus illuc ire ad eos confirmandos cupiebat . ne sorte sine Pastore animos desponderent,& persecutioni succumberent. Hinc Theo QOretus in cap. I. epist. ad Rona. ita scribit : Et quia
prim v eis ma3nus Petrias dolirinam Evangeliezm pra-όuit , necessario intulit, ad confirmandos vos. S. Hieronymus quoque in eumdem Pauli locum , Romanos , inquit, Petri praedicatione fidem tenentes confirmare se Delle Paulus dicit , non quo minus accepissent a Petro : .d ut tiώιbus Apo lis testibus atque doctoribus eorum
ει 38. υιI r. propter eonfusionem Idololatriae , tune in ea vi bat . mei et . propter Iimii rudimetra niagn f euriae, freqtientiae,aniplitia init imperii , peceatorum qtioque , quae tune υθe
60쪽
roboraretur fides. to At Commentarii in Epistolam ad Romanos non sunt S. Hieronymi , sed Pelagii , vel hominis certe pelagiani. Id ego quoque permotus auctoritate Monachorum Congregationis S. Mauri ao concedo libens ; gaudeoque , adversarios suis armis confossiosi,& nec opinantes mecum sentire, non solum Cath licos , sed etiam antiquos Haereticos persuasum habuisse , Romanam Ecclesiam fundatam a D. Petro , quamvis id Scriptura aperte non doceat. Urgent adhuc , & nihil remittunt. Siquidem ex Actor. cap. XXVIII. 22. constat , Iudaeos , ubi Paulus Romam advenit , eum statim rogasse , ut suam ipsis sententiam de secta Christianorum patefaceret :Rogamus autem , aiebant , a te audire , quae sentis. Nam de secta hac notum es nobis , quia ubique ei contradicitur . Bene habet. At nemo non videt , Iudaeos a D. Paulo petiisse , non ut sibi Christi fidem traderet , quam jam acceperant a D. petro, verum ut suam ipte de ea opinionem aperiret . Cum enim scirent, Paulum esse Legis peritissimum , eum optabant de Christiana religione , quae odium & offensionem Synagogae incurrerat , disputantem audire. Et quidem si Fidem Chrilli non tenuissent Romani, quomodo Paulus ad eos scripsisset : Fides ves ra annunciatur in universo muncio ri Ne alia , utpote plena sutilitatis , persequar , tres
insuper habent caussas , tur Petrum numquam profectum esse Romam contendant. Primum qui Lucas, in Actis Apostolorum non meminit de profectione ea: deinde quia Paulus scribens ad Galatas cap. II. 7. asserit, Petro demandatum Evangelium Circumcisionis , sibi vero credittim Gangelium praeputii seu Gentium , ideoque etiam Romanorum , qui erant Gentiles : de
mum i is 3 S. Chrysostonius liom. a. in Epist. ad Rom- pag. 437. tom. q. Petrus illie s Romae J praedicavit.