장음표시 사용
211쪽
r T AI Ies Jesuitica sit, qui Absectos ab eo in 18. articulis errores, aut saltem eorum aliquem sustineat r . Au vel unum nominare possit, qui declarationi Ο-ratoris, objectis iliis i8. articulis prorsus opposita subscriA
Post haec, inquam, subjunxit: Si τeI unum talem
nominet, cujus contrariam declarationem propria manu substriptam, orator intra bimestre non produxerit, deesserat idem orator coram Sanctitate vestra se dare victas manus, paratumque instare eum eodem P. Desirant pro obtinendis remediis ad ejusemodi errores ὸ Belgio extirpandos necessariis. . Sin vero, B. Pater, tamdiu provocatus, ne modo quidem unum talem nominare possit, hoc unum ro- , gat Orator, ut idem P. Deserant aliique ejus adharentes,
ab ejustmodi accusationibus deinceps saltem sibi temperiare
cogantur auctoritate Sanctitatis V. quam Deus 'c.
Histe persuasius Innocentius XII. Praedecessor vester, optimus Pontifex, accusatos Belgii Theologos, deinceps non Ianstnistas, sed pratenses Pansensas semel de
iterum vocavit in Brevi ad Episcopos Belgii de 2 . N vemb. I 696. in Brevi autem ad eosdem de 6. Duruarii 169 . Fraternitatibuς, inquit, vestris 'quantum in D mino possumus, prasentibus nostris mandatis injungimus, ne nuda ratione quemquam vaga sa accusatione is invidioso nomine ransen ι traduci aut nuneupari sinatis,
diue, uti semel di iterum ibidem exprimit) eonstiteri aliquam ex his propositionibus docuisse aut tenuisse, nee quemquam sub hoc praetextu repelli ab Osciis, muniis, beneficiis, gradibus ac Concionibus habenas, vel alia quacumque functione ecclesiastica permittatis, nisi servato juri ordine, eam poenam, qua viris alioquin Catholicis gra- uissima est, commeruisse probatum fuerit. Decernat ergo Sanctitas tua, decernite δc vos Principes qui judicatis terram, an fides ulla adhibenda sit Iesultis post haec omnia dictitare pergentibus, plenum tale Jansenistis Belgium, quando Episcoporum ab ipsis seductorum Deputatus coram Apostolica Sede toties 'Provocatus, ut vel unum proferret in hunc usque
212쪽
diem prosem non potuit, nec accusationem suam pro bare , sed Sencio uio se calumniatorem istae risitis est.
Ermim is finem ipsos vehu Rigoristas apud Principes . Magistratus,'Populum deamare.
Heologorum Lovaniensium de Rigorismo accusis a tio haud minus infundata est atque injusta, quam accusatio de Jansenisinoe, imis tanto magis exitioia, quod in ea de scholastico aliquo non agarur Theorem te, sed de morum remia, sed de Sacramentorum usu, sed de mediis unde silus dependet aeterna. Nihil porro aliud est, esu recriminatio quaedam, duplici de caussi a Jefuitis usurpata. Primis ad tranquillius stabiliendas Moralis suae laxioris Regulas. Secundo ad repellendam accusitionem partim a Loraniensibus. pa tim ab aliis formatam , adversus nimiam . ipsorum de moribus opinandi licentiam. Utra accusetio aequior sit, utriusquesuccessus omnino diversus satis mantinum iacit. De Lovaniensium Theologorum rigorismo accusitio . selido hactenus fundamento probari non potuit, neCessicere Iesultae potuerunt, ut pars aliqua istius rigoriL Sede Apostolica proscriberetur ρ Laxisimum vero Jesultarum, aliorumque Casu istarum, Granietases tanta probarunt soliditate, ut cometures portentosi istius Exismi propositiones Ecclesia univeria proscripserit, Universitates utique por judicia doctrinalia, Episcopi per sententias juridice pronuntiatas , sumin Pontifices per apostolica decreta. Universitatum , Epistoporumque judiciis famosa suam Castistarum Apologiam sesiuitae opposuerunt sed numquam librum alium Orbis meepit majori cum- indignatione publica, nec Antistites stigmate notarunn majori cum ignominia, nec consensu magia unanimi Doctores, Episcopi. summi Pontifices proscripserunt. nota xenerice dumtaxat, sed specifice damnatis quam-
213쪽
Igo Aries yessitica plurimis propositionibus, quas Eminentissimus Avirius in preteistione maximae suae Collectionis Conciliorum
Hispaniae n. χχ. monstra votat opinionum, etoa adversus
moralem christianam, is aestiplinam ecclesiasticam ae ca
Post tot nihilominus Anathemata, Apologiae patrωcinium Jesultae non abjecerunt. Quin imo defensionem ipsius Honoratus Fabri anno 16sy. iub fictilio
suscepit Bernardi Stubrochii nomine, notis editis adinversius Wendrochii notas ad Litteras provinciales. --rum Stubrochii, non Wendrochii notas; utrasque licet ad se delatas Roma procripsit, sicut & ejusdem Honori rati Apologeticum doctrinae Moralis Societatis annaa 6 o. duobus in folio voluminibus editum, atque a novem Primariis ejusdem Societatis Theologis approbatum , ab ipsoque Generali Praeposito commenda
Nec meliorem fortunam sertitus est Matthaeus do
Moya Jesulta Hispanus, Reginae Hispaniarum Consessarius, qui pariter Apologiae patrocinium suscepit sub larvato nomine Amadaei Guimenti. Tantum quippe in se horrorem Guimenti liber conncitavit, ut ipsum Alexander VII anno i 666. ac deinde Clemens X. anno I 67s. prorsus damnarint. Cumque nihilominus adhuc distraheretur, Innocentius XI. anno I 68α sub gravioribus eum poenis iterato prinscripsit, ac velut infamem librum Romae flammis addixit. Tandem Alexander VII. & Innocentius XI. centum& decem propositiones laxioris Ethices. velut ut miniamum scandalosas & perniciosas solemni censura perstruxerunt, nullam vero ex rigidioribus . tametsi plures a Jesultis .accusatae fuissent: nec Pontifices isti conquesti sunt de gratante in Ecelesia Rigoris o , quernadmo. dum de grassante Laxismo verbis gravissimis Alexandex VII. conquestus est in decreto suo de a . Sept bris i66 s. dicens: Sanctissimus D. M auditis non sino magno animi sui moerore , complures opiniones, christiana distiplina relaxativas oe animarum pernιciem inferenses. par,
214쪽
tim antiquatas iterum suscitari. paraim noviter proiare. Ostimmam illam luxurantium ingeniorum licentiam milies magis excrescere, per quam in rebus ad confrientiam pertinentibus modus opinandi irrepsit alienus omnino ab angeliea simplici M, sanctorumque Patrum doet imo.
o quem si pro recta regula fideles in praxistquerenturi.
ingens irreptum esset vita christiana corruptela. auare ne ulla umquam tempore viam salutis, quam suprema Ver ras Deus, cujus verba in Mernum permanant arctam esse definivit, in animarum perniciem dilatari, .seu meriua
perverti contingeret, idem sanissimus D. N. ut oves sibi creditas ab ejusmodi spatiosa lataque per quam itur ad perduionem, via,pro pastoralisollicitudine insemitam rectam
Si tanta Bret Jesultarum submissio ad Pontificia D
ereta in materia morum, quanta in negotio Formularii, se convictios faterentur de injustitia accusati a se Rigorismi. Cum certum sit id quod sub odiose isto. nomune accusant, nihil aliud cile, nisi sanctum & salutarem
Evangelii rigorem, moderatamque observantiam regu larum, quas sancti Patres unanimi consensu semper tradiderunt velut occessarias ad salutem, peccatorumque conversionem, quas etiam Ecclesia stmper retinuiti, novissiimisque hisce temporibus Sancti novissimi ren varunt. sanctus utique Carolus Borromaeus, S. Tho mas Uillanovanus, S. Franciscus Salesius atque cum
ipsis Concilium Tridentinum, Cardinales & Episcopi sanctissimi, Theologique sipientissiimi, tam Secula res quam Regulares ex omni ordine, etiam Societ tis lesu. Hujusimodi est praxis abselutionem certis in casibus disserendi, qui utique casus designantur in Rituali Romano, in Initieuctionibus S. Caroli, & S. Francisci S Iesii, in decretis Cardinalis Grimaldi Archiepiscopi Amquensis, in statutis Synodalibus Cardinalis G Camu, Dpilcopi Gratianopolitani, in Instructionibus Pastorali basCardinalis Denhossit Episcopi Caesenensis, adoptatis ab minentissimo Cacdinale Ursino Archiepiscopo. Bene' enimo, in Instructionibus deatque Illustrissimi Iλ
215쪽
i82 Artes Iesu rica Guidonis de Seve Episcopi Atrebatensis , quas tri ginta alii Episcopi approbarunt plurimumque com
Istaque fuit praxis Sanctorum novissimorum, quos Deus Apotholico repletos Spiritu ad animarum specialiter vocavit salutem, peccatorumque comersionem, se licet S. Francisci Xaverit, aliorumque proxime laudat Tum . Nec dubium quin eam secutus fuerit Cardinalis Bellarminus praeclarum Societatis ornamentum' u pote qui eam magno cum larvore coram summis Pontia ficibus docuit in Contionibus suis , quarum particulas describit Aguirius dissert. VIII. in Can. . XI. & XII. Concit. Tolet. III. Excursu I. dc s. Eamdem praxim triginta alii Epistopi, vigintique Doctores Sorbonici magnis en omiis celebrarunt in approbatione libri m 'equenti Communione. Atquem iis
Episcopis, sexdecim librum istum per fimm in Urbe -- putatum egregid tuiti sunt eoram Tribunali Apostolico. ad quod licet ipsum Jeseitae depulerint sub Urbano VIII:
Innocentio X. 8t Clemente IX. numquam incere potuerunt ut proscriberetur.
Denique praxim illam auctoritate sua comprobat avmen ingens Theologorum, omni ex Natione, ipsam fundatam existimantium in verbo Dei. duplici'ue p restate Sacerdotibus a Christo collata , non Qlum r mittendi, sed de retinendi peccata ι cujus potestatis parte ipses spoliare contendunt, qui Praetendunt , abitutionem peccatoribus certis in eanbus ab ipsis megari vel differri non posse, ea eum moderatione ruam charitas & prudentia istis in occasionibus ip-s suggerere debent, cujus soli ipsi Judices, sunt; cum totum negotium istud, inter ipssis Mos pce vitentesque, sub arctamro inviolabilique secreto tra
Quod ergo de legibus & praeceptis S. Thomas, hoc de praxi illa verissime dicitur, utique illam non esse
contra veram fidelium libertatem. utpote utilem, imo necessariam ad ipses liberandos a servitute peccati, pr ut S. ωr. a. a. q. 147. a. Σ. ad 3. d ut 'acvis non
216쪽
' Pontifici is orbi denustriam. f. VIII. 183 esse eontra libertatem populi fidelis , sed magis utilia ad
impediendam semisutam peccati. qua repugnat Obertati spirituali, de qua dicitur ad Galat. s. Vos enim, fratres, . voemi sis m liberialem, tantum ne libertatem m occasio
Nihil ergo aliud est rigor a Jesultis adeo dissamatus, nisi sanctus 8c discretus de rigor, quem Spiritus Samctus in sacro Eloquio, quem sanctorum Rigor istarum' fie eloqui fas est) Princeps Salvator in Evangelio necessarium esse docet, quando dicit Matth. x. I 3. Iure τε per angustam portum: quia lata porta ct spatiosa et ias qua ducit na pendisionem. multi βnt qui intram per eam. Astuam angusta porta is arcta etia est qua ἀ- cu ad visami is pauei sunt qui inveniunt eam.
Matth. II. Regnum Caelorum vim patitur, o visumti rapiunt iliud. . Matth. Io. et 8. Sui non acripis erucemsuam ρο sequi 2αν me, πω es me dimnus.
ἔπrvuli, non intramitis in Regnum cadornm.
Lue. I . 33. α' i non renuntiat omnibus qua possidet, non potest mens esse distipulus. c. I . 16. Si quis venis ad me, is non odi3 parrem ct matrem M. natae autem ct animam suam , nompors meus esse disti Eus. Lue. 8. I. Oportet semper orare , non vi ora. e. 21. 36. Vigilate stmmi tempore Mantes, ut digni habeamini fugere a ventura ira, ct flare ante Rbum o
Matth. s. plurima Salvator adjicit, de non irascendo Barri, de abriciendo membro scandaliEante, de non treddendo malum pro malo, de inimicis diligendis, de . bene laetendo ris qui oderunt nos. Apostolus etiam a Cor. 7. s' i utuntuν hoc mundo ramunm mn nra Q. E. Cor. s. a Mi vivunt non sibi vivant, sed ei crini pro ipsis montitis es. r. Ad Th. Miun-4. 'tam sunι Christi, carnem isam eruet erunt cum virus concupistentiis. Denique, ceteris omissis, Christi Praecurstr necesi rios
217쪽
.r8 AHes Iesurrisa rios asserit fructus dignos poenitentia ad fugiendam ven turam iram: & Salvator ipse, Nisi poenitentiam egeritis,
omnes similiter peribitis M. Ista est pars Rigorismi Evangelici, quo spiritualear
non terrentur homines , nec veri Christiani, sed homines animales Sc terreni, qui , quae sursum sunt non sapiunt, sed quae super terram: sunt enim amatores mundi, contra id quod striptum est I. Joan. 2. I f. N lite diligere mundum, neque ea qua in mundo sunt. Si quis diligit mundum, non es charita, Patris in eo.
Si Theologi illi qui Rigoristae dicuntur, rigidiora tradant. si duriora carni, si praxis illorum severior sit divina illa severitate, juste accusantur; si vero nullum doceant nec practicent rigorem ab Ecclesia damnatum ut revera non docent θ nec alium nisi quem divina docet Scriptura, & ipsemet in Evangelio Salvator, proin ut a Sanctis passim omnibus antiquis di novis intelligitur, manifesta est injustitia accusationis, qua a Jesiuitis de uimio accusantur rigore, Iesemque in persona ipsorum persequuntun Socii Jesu; in hoc non Socii, sed
per cutores, dum eos persequuntur, quorum non Mliud crimen est, nisi quod cum Jesu arctam doceant mlutis viam, Theologiam a laxioribus opinionibus pumgare studeant, anima ue suae curae ac directioni comis missas, per angustam portam deducere contendant, nα per spatiosam & latam ingredientes, eant in perditionem facti interim ipsi serma gregis sui, dum,ut Ministros Christi decet, non quaerunt quae sua lunt, sed quae IESU-CHRDsri , officio 8c piis operibus incumbentes, carnemque suam cum vitiis & concupiscentiis crucifigentes. Isti simi, Beatissime Pater. quos velut Rigoristas J suitae persequuntur, ab Omnique munere tum in Eccle-sa tum in Republica suis apud Reges & Principes c lumniis excludere conantur, non advertentes sese latis, simam per hoc aperire portam hominibus improbis, ut soli promoveantur. Cum enim probus nemo sit, nisi qui arctam Evangelii viam sequitur, sequentes autem
velut Rigoristae vel de Rigori si no suspecti persecutionem proxime dictam patiantur; aliud non superest, nisi
218쪽
Porifici is orbi denuncula. s. VIII. - - Ι 8 rudi soli improbi, spatiosamque saxuli viam professi pro
Decernat proinde Sanctitas Τua, annon vere Abbas da Minoir in libro Gallico , cui titulus : Defensio duorum Bm iam α. D. N. Innocentii XII. Papa pag. 26. di-Car : is Daemonis ejusque asseclarum inventum est ,
- & quidem inter artificia . quae ad illaqueandos seduri Cendosque fideles spiritus ille erroris hoc iaculo adhi-ri buit, haud postremum , quod pietatem Evangeliis Cam, accuratamque disciplinae, quantum peccatoris infirmitas sinit, observationem , Rigorismi nomineis in odium adduxerit; cum e contrario praecedente ta-- culo sub reformationis ac Evangelicae pietatis nomine, ri ut venerandam proposuerit horrendam Christianae ethicae conculcationem omniumque consiliorum Evan-- gelicorum& Apostolicarum sanctillimarumque exercitationum abrogationem. Artem, inquam , inve-- nit vocandi in suspicionem sanctiores leges, quas fi-- deles Christi dispensatores observant, necnon moresse puriores quibus veri Christiani ornantur. Iis nomenis odiosum imposuiu, invidiam conflavit, bellum int is sit, ut pietatis amantes, dum hinc corruptelas oderunt. is aliunde nimium illum rigorem metuendis, medium ,, quiddam investigarent Ec Rigorismi viam declinareri volentes ab Evangelico tramite deflecterent ad laxa'
is mentum pedetentim devent ... Haec enim est talis lacia qua daemon ab ipsis Ecclesiae cunabulis seduxitis intellemim . di cor Fidelium etiam virtute ac professi sione Christianae persectionis inclytorum. Quot haedita reses peperit oppositae haereseos metus lis Hac via tot errores diverses & contrarios homi-- num mentibus instillavit. Nec absimili arte Baby-- lonicae ethicae depravationes cordibus inspirat, metuis immoderati rigoris, quem vix aut ne vix quidem re-- perire est hoc saltem taculo. Nolim tamen dicere,, nunquam fieri posse ut inveniantur Confessarii, quiri in animarum regimine modum tantisper excedant circa administrationem sacramenti poenitentiar.
4 Sed alia rea est propria quorundam privatorum im=
219쪽
is moderatio . ad quam eos anripit Zelus , bonus quiadem, sed non secundum scientiam, neque secundumis regulam, quo decepti, poterunt tanquam praeceptumo interpretari quod nonnisi conlatium est , vel ex inconsiderantia peccare in satisfactione imponenda ; Alia ,, Vero res est siem vel multitudo hominum, qui sint , Rimristae pmsessione , ob certa principia & praximopinionum nimis rigidarum praeter Evangelii legem, ,, in quas simul juraverint. - Hujusmodi Rigoristarum secta merum est comis mentum Daemonis . 8d spiritus calumniae. Alterius,, autem seu prioris generis, rari sunt, dumque docen* tur ac corriguntur, satis ostendunt se nullum nisiis Christi vexillum sequi. his Ea de re sic loquitur Episcopus Atrebatensis 3. e ,, pist. Past. S. ι7. Nimium nimiamae funesta horrenes,, da νelaxationis experimenta m Diores nostra depreis hendimus : Ied Θ aeaere licet, quamquam id inmis vita rarius fit, quosdam etiam fuisse qui mente quam is dem optima. sed stela nimio ηvisabant leges Ecclesia, is dum se rem agere exstimabant. Et hos quidem fa- is eis emon Mimus; eumquo non peccaaeent nisi nimia, A si ira o lior, vinina . ae arderuiori amore illius . quam a it Mntur veritatis smmper invenimus eosis pararasso i mristians cum docilitate lumen quia ipsis, , exhibebamus a ubi alii. qui a Deo non aberraban ,, nisi quod inmis a Merent soli lumini rarionis , auris humam intuitu ducereniae, semper nobis visi fuemunt parendo alieniores.. O qui di ιlias se paterentur ad.
Statuet proinde Beatiniaci tua . an non de mollioribus doctrinis. quas Iantopere depereunt adversarii me tenisrum Rigorastinian . sanctus Gregorius VII. praedecessior tuus post Tertullianum dixerit: Ha sunt doctri a damoniarum, pruriemus auri s , nara de ingenio sapienιia secularis , quam Dominus suisitiam vocatas, AEusta mundi in confuseonem aeriam Philosophia ipsius elegit. An non etiam vere Octavius de Bellegarde Archie 1copus Senotiensis in litteris anno ae ad Eminentissimum
220쪽
Pontifici se orbi demunciata. f. VIII.
Cardinalem Franciscum Barberinum datis pronuntiaverit, quod per antedictas persecutiones & molliores regulas, si mossitnes mimo um, ac disciplina elanguescentis dissureris processit , ut jam de vera poenitentia. . . loqui rem sit nefas, quodque usus Sacrammmmum prout quatuor Galliaram Archiepistopi eum duodecim Episcopis eodem anno ad Urbanum VIII. stripserunt) qui sacerommia ae salutaris esse debet, m pemicis=m ac piis omnisin deplorandum is f- svi me eonvertisum Dep vatis denique ae corruptis moribus, blandimenta potius aselus operimmta , quam salubria remedia eo arantur.
me videliore artifieium spergit Illustrissimus D. Octavius in litteris memoratis) humoi generis hostis excogitavit, - fatiscentis Religionis degenerem illam laxitatem p m. ipsa Religi ne obtruderet, quasi a diverticulis ad viam re-INA . is etia Mersere sit. . . . Ita alitur quorumliber i rentia flagitiorum , ita ero Chrsi mutuatur, ita vera. paenitentia tollitur et jam enim erimen ludus est,.'mem-rantia erimini datur. 'His commotus Cardinalis Avirius m eruditissimis Dissertarionibus suis ad Canones XI. de XII. Concilii T letani HI. post sepientissmos pariterque sanctissimos Hispaniae Episcopos . Bernardum Honmeros Calagur tanum , Joannem de Pala x inmensem , & Ludovi- eum Crespuim Placentinum squi a quinquaginta circiter annis , hortatu Eminentissimi Cardinalis de Sand ves Arctfiepiscopi Toletani, adversus molliora morum dogmata Zelo magno scribere coeperans ipse etiam adversus eadem pari isto invehi, moralemque christianam ac vere Evangelisam, iisdem dogmatibus impetitam tueri, ac veluti postlimimo revocare aggressus est. Sa-M inquit m Praefatione Collect. Concit. Hispan. n. 18. non aliter expleremus partes Usscse nostri, με hujus exsemia dignitatis, ad quam strenuo Dei judicis. . . . exigui ratem nostram evexit sancta memoria Pontifex, ct rerum gest rum gloria clarus Inmoeentius M. Cum enim Camdinales ex ei muneris flui sim intimi Gnsiliarii ct adj- rores Romani Pontificis, um in ordine ad banum regimen, .aur resormarionem unias P nimia aur Regni tantum, sta