장음표시 사용
471쪽
Argumentum nonum , decimum, undecimum, duodecimum , decimum enium.
ARgumentum nonum: Ecclesia, vel Romanus Ponisti sex aeque fallibilis est in definiendis factis doctrunalibus, atque in definiendis factis persenalibus. Ergo infert illustrissimus Cameracensis cap. 70 religioni non magis debet esse privato cuilibet, rationis sua lumen non
subjicere , ut ea eo more veritatem decreti Ecclesia circa
facta doctrinalia, quam circa facta per alia credat. A qui , ut constat , religioni non debet esse privato cuilibet , rationis lumen non stubicere , ut caeco more credat v rismem factorum mere persenalium , in quibus infallibLlem non .ine Ecclesiam fatentur omnes. Ergo etiam, ut patet, religioni non debet hine privato cuilibet, rationis suae lumen non subjicere, ut caeco more credas veritatem factorum doctrinalium , sive, ut ipse loquis tur, textuum ab Ecclesia definitorum. Argumentum istud pauloaliter hoc modo confici potest: Nec Ecclesia, nec ripa, sola vi talitati; authoritatis suae , fideles obligare potest ad credendam verit tem factorum personavium , dum justa ipsis ratio occurrit de eorum veritate dubitandi. Ergo nec ad credendam veritatem factorum doctrinalium &c. Cur enim ad illud sola vi &c. obligare non potest, nisi quia alias obligare posset ad credendum errorem , cui obnoxia est auctoritas ipsius 8 Atqui similiter ad credendum errorem obligare posset, si ad istud credendum ita vi&c. obligare posset. Cum authoritas ipsius aeque obnoxia sit errori in isto quam in illo casu. Tana igitur supersitione sconcludit idem Illustrissimus puerilisque
animi imbecillitate ageretur , qui uis non auderet umquam supponere , in eo casu circa factum doctrinale, aeque ac permnale, Ecclesiam actu versari, in quo posse illam quocumque rempore versari supponitur. Comfer
472쪽
Pontifiei se orbi denuntiara. f. VIII. Py
hr cetera quae Illustrissimus addit supra in argumem
Argumentum decimum : Ρapa non minias est fallibilis in decidendis faetis doctrinalibus, quam in decidendis factis Historicis , Geometricis . Astronomicis sic. Ergo sola vi supremae in Ecclesia Authoritatis suae
non magis obligare potest ad credendam veritatem factorum Doctrinalium, quam Historicorum, GeometricΟ-rum, Astronomicorum dic. Atqui ad credendam horum veritatem sela vi authoritatis suae obligare non posse, Doctores consentiunt. Et ideo licet Eugenius IV. Epist. ad Henricum Archiepiscopum Cantuariensem expresse declaret, Cardinales non Episcopos, a tempore S. Petri, supra Episcopos non Cardinales praeeminentiam semper habui sse, Historici ac Theologi potius credunt Bellarmino , qui re ista propius examinata , suo labore, studio, diligentia, segacitate contrariam veritatem detexit, variosque assignavit gradus, per quos ad tantum fastigium Cardinales sensim evecti sunt. Quamvis etiam Nicolaus I. Episcopos omnes compellere voluerit ad recipiendas veterum Pontificum Decretales tan- quain veras , eruditi id non credunt, quia Centuriat rum Magdeburgensium probationes in contrarium magis credibiles existimant. Quamvis Zacharias Papa e roneam declaraverit Virgilii episcopi sententiam , alios esse sub terra homines, contrarium velut indubitatum ne mo non credit, ex quo Americam Christophorus Columbus detexit . ad eamque Hispanorum colonias Hispaniarum Reges miserunt. Nemo denique jam culpatristitum Ahulensem suis deanno Christi emortuali conjecturis & calculis astronomicis potius credentem, quam opinioni & censuris Eugenii IV. Quia nempe in iis quae pendent a scientia naturali di experimentali. naturale lumen , studium, industria & sagacitas , quibus scie tia illa acquiritur . non eo ipso majora sunt in homine, quo ni or eit dignitas ipsius. nec praecellentia cogniti nis naturalis semper conjuncta est cum praecellentia diagnitatis, prout sub finem Artificii XIII. dixisse me memi-
- Quae ratio aeque probat pro factis doctrinalibus seu
473쪽
3 Artes rassitisa quaestionibus criticis de sensu libri, vel authoris, quam pro faetis seu quaestionibus Historicis, Geometricis&
cum criticae illae quaestiones aeque pendeant a scientia, lumine, industria dc sagacitate natura ii, quam quaestu,nes Historicae , Geometricae &c. Argumentum undecimum : Nec Papa , nec vel
sa a fidelibus exigere potest aliquid impossibile : Adiqui exigeret ab ipsis aliquid impossibile si sola vi auth
ritatis suae exigeret astensum certum de secto v. g. Jan seniano. Siquidem exigeret assensum certum, Crius innicum δc adaequatum a stentiendi motivum esset inceditum . sola utique vis sellibilis adeoque incerta , auth ritatis suae. Asiensius vero certus , cujus unicum di adaequatum motivum est incertum, est mens sine valle,
lamen sine luce. triangulum line lateribus. Est igitur quidpiam pariter immisibile. Nec enim cognitio ulla esse potest certior ea re , a qua accipit, ii quam habet, certitudinem. Illa vero cognitionis species, quae assen sus dicitur , a suo motivo unico & adaequato accipit, si quam habet certitudinem; sicut conclusio, ii quam habet certitudinem, accipita praemiilis; aedificium,si quam habet firmitatem, a suo accipit fundamento. Quemas modum ergo impossibile est firmum esse aedificium, cujus fundamentum unicum dc adaequatum est infirmum; impossibile quoque, certam esse conclusionem syllog, Mi. cujus incertae sunt praemissae; lic impostibile est certum e1le assensum, cujus motivum adaequatum est imcertum. Quale necessario est, dum motivum, seu si
sentiendi ratio unica & adaequata est authoritas Ellibilis utpote eo ipso latii admittendi capax, quo tallibilis; nihil proinde ex se sola habens, unde cum veritate hic&nunc necessario conjungatur. Authoritas ergo sellibilisse sola nihil habet, unde certa sit & indubitata; ac per Comstqucns nihil habet, unde asiensium certum, firmum&indubitatum generare pollit. Neque enim firmitatem di certitudinem eflectui suo dare potest quam non habet. Sic itaque naturae ordine comparata est humana mens , ut ad certum indubitatumque assensum duplicitantum modo valeat inclinari, vel ratione evidenti, per quam
474쪽
quana convincatur, vel aut horitate certo infallibili, per quan, in sui obsequium captivetur. Cuiusmodi se sola non est authoritas pure humana, sed sola divina. Dixi authoritate certo infallibili. Neque enim authinritas soli im probabiliter, incerto proinde in lallibilis, fundare non potest nisi assensum sibi propol rionatum, probabilem utique, M incertum. Cum certus essen queat assensus unicὰ fundatus in authoritate sistum probabiliter de incerib infallibili; hoc ipso namque quod incerta est infallibilitas ipsius, solumque probabilis, in- eertum est solumque probabile, quod hic & nunc non fallatur in eo quod sola vi sua hic & nunc decidit; ne que enim falsitatem decisionis certo excludere potest intillibilitas incerta. Ad summum verd probabilis infallibilitas tribui potest papalibus decisionibus iactorum. de quibus agitur, utpote quibus tribui nequit infallibilitas certa certitud,
ne morali, utpote quae contra se habet fortillima argumenta Artificio pi cedenti deducta. ; multo minus ce titudine fidei divinae. Neque enim talis habetur in E esina , ncc talis ab Eccletia declarata. . Alias haeretici forent Theologi pene omnes, qui ei contradicunt. Hoc autem a1lerere, fatuum esset, ac prorsus temerarium. Argumentum duodecimum: Ecclesia quidem sicut&Papa, exigere potestatim si m, seu credulitatem cel l amfacti, s. u perlonalis , seu doctrinalis, dum factuna is udadeo certum est, clarum ac notorium , ut absque .controversia ab omnibus sit admissum; bonaque proinde si- de illud negare. . vel de eo dubitare non cenicantur, si qui negent, vel de eo dubitent. inua non praesumuntur factum ab omnibus admissum negare, vel in dubium
revocaic, nisi ut damnatum tueantur errorem. Verum
aliud est de factis obsi uris, ambiguis, dc inter Doctores Catholicos controversis, quae in bonum sensum trahi possimi, atque in bonum iunium trahi debere rationes gravit imae suadent de Patres docent, praesertim dum rationibus illis adminiculantur circumstantiae, suadentes
illius laeti damnationem sab Ecclesia vel Papa fallibili Authoritare iacum dictam non esic cum exacta ob
475쪽
432 Artes 'esiuitisa 1ervantia regularum necessariarum ad suffcientem ver talis cognitionem. Quia rationes illae gravissimae tunc stla Ecclesiae vel Papae authoritate, seu definitione elidi non possunt, sed sola ratione evidenti vel aut horitate falli nescia, ut supra demonstratum est. Tametsi enim Ecclesiae & Papae authoritas tanti sit ponderis, ut nulla authoritas major, vel aequalis, in eo genere, apud ino tales inveniri queat; summa proinde veneratione, tam interna, quam exterma, a fidelibus omnibus excipienda sint decreta seu definitiones, inde provenientes , iisque temere contradicere non liceat: sola nihilominus vi sua praecise parere non possunt certitudinem de sui decretiveritate ac justitia, nec justam omnem de ea dubitandi
rationem elidere ac superare, uti demonstrant argumemta superiora; demonstras di ratio ista , quod secundum Augustinum restie rationis usis postulet, ut res ipses simpliciter, prout sese cognitioni nostiae Brunt, attin-
amus, iis per judicium nostrum nihil addendo , necetrahendo. Quod is demum facit, qui habet ut certo verum id quod sub certo veritatis sieno sibi proponitur ut verum; & ut certo falsum, quod sibi proponitur sub certo signo lallitatis; denique ut incertum & dubium quod sibi non proponitur nisi sub incerto 3c ambiguo veritatis signo. Atqui iactum Jansenii v. g. non proponitur nisi sub signo veritatis incerto di ambiguo , dum sub alio non proponitur veritatis signo, nisi talibili E
elesiae, vel ripae definitione. Dixi secuniam Augustinum , utpote qui EneVirid.c. II. errare docet, qui ratione aliter utitur : Σ' is , nisi errans, malum neget, approbare falsa piaveris, aut improbare vera pro fassis, aut habere increta pro certis , vel certa pro incertis 'Argumentum decimum- tertium sumitur ex unaniami contensii Controversistarum, adversus nostri temporis haereticos disputantium, catholicamque fidem defendentium. Uno namque ore docent, quod si Ecclesia ira fide errare pollet, sive infallibilis non esset, ejus de fidGDecretis firma fides praestari nec deberet, nec possex.
Igitur nec ipsius de facto non revel xo Decretis firma i dea
476쪽
Ponti ei se orbi denunciata. g. VIII. 43 3 des csaltem sola vi authoritatis definitionisque ipsius,
praestari debet nec potest, cum in iis errare possit. Consequentia negari non potest. Antecedentis veritatem probat doctillimus author libri De obedientia credula, quia Bella inus i. a. de Concit. c. 3. Zc . sic loquitur: Si Concilia generalia in fide possent errare , uultam esset in Ecclesia Armum iudicium; quodque possent merito revocari in dubium omnes damnata sareses. Nec ulla esset certitudo de multis S. Scriptura libris. Illustrissimi Fratres de Walemburch to. I. controvers tr. 3. p. 2. v
gant in Ecclesia Romana sensum unius hominis syricet Papa) esse sensum fidelium omnium propter Pectistiatem obediendF. Neque enim obediendi necessitatem Ecclesia agnoscit, dum assensius praecipitur absque Certitudine non errandi. Becanus in Manuali Controvers agens de Ecclesia, ipsius de fide definitionibus credendi necessitatem unice repetit ex infallibilitate ipsius de fide definitionum quae si fallibiles essent, nihil certo ac tuid credi posset. Unde ex eo qudd haeretici aiunt, totam Chrisi Ecelsam errare posse; insere, neminem apud eos securum ac tutum esse de suasis : item, Lutheranos is Cabi insas semper dubios ac incertas sore , quandiu sentiunt Ecclesiam errare posse. ε& rursus , Catholicos tutos ac se- meos esse in fide; quia, ut anta dixit, cum Augustino sequuntur hanc certam regulam: tua Ecclesia mimi ι non potes errare in fide. Quia vero adver*Arii tenent, quod rata Ecclesia potes errare in Me, inseri, neminem pud eos fletixum esse de fide. Lenisus h Σ. de Ecclesia docet , quod in materia etiam fidei, si Pastorum Ecclesiae consensio desit , nusiam esse credendi necessitatem. sed relictam tae, iudicandi libertatem. Sed ea quae de fide concorditer populis tradunt, certa se indubitara Inde teneri oportere. Citatque Augustinum l. 7. de bapt. Contra. Donat. c. 3. dicentem : Nobis tutum es in ea non progredi atiqua temeritate sententia , qua Mialo in Molico. . . . plenario Goncilio terminata sunt: id aurem siducia securae vocis asserere, quod in gubernatione Domini. . . IUι Christi, uniuersalis Ecclesia consenso
477쪽
4 3 Artes Iesiatica promissa est specialis gubernatio D. N. Iesu Christi, ne
erret. Unde Ecclesiae universalis cbnfensionean. authoritatemque falli nesciam Lenisus his Christi ve his confirmat, Si quis Melesium non audierit, sit tibi sicut ethnicus is publiennui. Ex iis quippe insere, Ecclesiae judicantis sententiae , tunc tantum necinariis ac-. quiescendum. o im judicium ipsius is rectum est propter veritatem, O nec6sarium propter obedientiam, O nutum propter divini Spiritus assistentiain Christique pramis em.
Potaemo aliis pluribus omissis illustrisLD. Benignita
Bossuetus, Ε scopus Meldensis in sua Historia Variationum l. 1 f. ista duo sinonyma ine dicit . fas esse numquam ab Ecelsa doctrina desectere . ac eam esse in- fallibilam. Si enim ista sunt unum & idem , a contrario sensu sequitur , fas este aliquando ab ejus doctrina deflectere, si infallibilis non sit. Unde in colloquio cum
lamoso cum Ministro Claudio, inferi:, quod sicut difeipulus de Philosophiea quadam opinione Magistri sti tandis intertus es, donec ei fueriν euiuenti ratione com probata , quia Magistrum θum a rioptione prorsus im-.munem non esse cognoscit. Pari ratios qui Emesiam errori credit obnoxiam, is de verbi dimini, ab ea propositi, v .ritate merito dubitat. Ex quo ulterius reprehendit in ramenti Drmulam, qua particulares Ecclesiae praetense-Reformatae, deputatos suos ad Synodum nationalem apud ipsos sturemami mittentes, jurabant hunc in modum: Coram Deo contestamur , quidquid in vestrosancto Consentu institutum eris, nos esse amplexuros. HOC namque sub juramento polliceri non poterant, nisiom nino certi de veritate futurarum institutionum seu decisionum istius Synodi. Alisis per jur tam iliam pollic,
tutionem obligarent se ad amplectenda decisiones forte. erroneas, sive Cum morali periculo amplectendi errores. Quod prorsus illicitum est. De veritate autem futurarum illarum decisionum omnino certi esse non poterant, si suam illam Synodum errori credebant obnoxiam. Igitur aut ea formula , cui subscribere stilente ui se reformatos dicunt, dum a se delegatos ad Syn
478쪽
dum nationalem mittunt, prorsus illicita est , & delusoria sinquit Illustrissimus Meldensis in aut infallibilitatis
Ecclesiae clara demonstratio. Haec ad Jan senii causam transferri posse non dubitat Illustrisiimus Cameracensis Docum. . pastorali p. a. Si enim licita non sit, imo delusoria pollicitatio pie credendi quidquid definitum fuerit a Synodo errori Obnoxia, non obstantibus quibuscumque rationibus , quae Occum rere poterunt in contrarium; pari, imo majori ratione li-: cita non est. sed deluseria jurata professio pie creden-: di factum Jansentanum, definitum a Papa vel Ecclesia, ista in re errori obnoxia, non obstantibus &c. cum ista professio. sicut illa promissio , conjuncta sit cum moralI periculo credendi errorem dc de praeterito quidem commisium in priore casu; nondum commissum in posterori. Cum tamen de re futura benignius praetumiqueat, dum nihil adhuc occurrit, unde Synodum suam erraturam praetens& formati in principiis suis, merito suspicari, vel credere queant; sicut de Jansenti ficto illius defensores justam habere se credunt rationem credendi, Papam, male intarmatum, errasse in tutelligontia definiti a se critici sensus libri Jansenti. sUBSECTIO DECIMA-SEPTIMA
. Suntia ad S. D N. Clementem XI. Apostrophe. . ARgumenta illa tredecim adeo sortia & convincentia. videntur. Beatissime Pater, ut super iis ratione doceri quam humillime postulent pii fideles. Neque enimiis solvendis pares ipsi sunt, nec absque eorum soluti ne vident, quomodo sermularium Alexandrinum in conis scientia jurare queant, vel sola fallibili authoritate prohiberi a revocando in dubium Jansenti iacto, cum gravissimae ipsis occurrant rationes de eo dubitandi, quas a gumenta alia probant sola ratione certa , vel sola a thoritate fallere de falli nescia , non fallibili vinci elidique posse. Nec tamen ob rationes illas dubitant, haerericas esse quinque propositioncs Jansenio attributas , sed . T a 4 de
479쪽
ide sola veritate istius attributionis; de qua justam omnem dubitandi rationem non magis sustulisse videtur Alexandrina, vel Clemcntina , Sanctitatis vestrae des, nitio, quam definitio Concilii U. UI. VII. & VIII. Ω- . stulerit justam omnem rationem dubitandi de veritate attributionis, qua Concilium U. Nestorianam haeresim attribuit scriptis Theodoreti & Ibae , & Concilium UI. VII. dc VIlI. Monothesicam attribuit duabus Honorii ad Sergium epistolis. Quam non sustulisse , communi sufflagio Theologi docent, certumque videtur ex eo quδd scripta Episcoporum illorum , Honoriique Papae, Baronius, Bellarminus, aliique passim Theologi, ab cr- roribus per illa Concilia ipsis attributis non obstante illa definitione quotidie Ecclesia permittente vindicent. Conciliaque illa ex non bene intellectis scriptis illis errasse doceant. Quod clim ab ipsis bona fide , rectaque/intentione fieri censeant omnes ; non est cur similiter
Jansenti liber ab attributis es quinque haereticis propositionibus bona fide , rectaque intentione a desensoribus illius vindicati non censeatur; cum id dictet lex charitatis ac justiti e , quae non magis permittit de proximi
scripris quam de proximi dictis & factis male judicare,
ipsumque de mala fide, perversaque intentione Condemnare, quando des certitudo rationis, ait S. Thomas a. Σ. q. 6 O. a 2. Nisi manifesa ratio in contrarium appareat. Ibidem a . ad a. Enimvero ea facta. qua dubium es quo animo flant , in me orem partem interputari debemus. S. Augustinus i. a. de serm. Dona. in monte L. 27. Res qua aurietari subjacet, in partem synper es interpretanda meliorem. Pelagius. II. epist. ad iscop. Istriae. Nulla vero rationis certitudine, nulla manifesta, imo nec probabili ratione unquam probatum
fuit, nec probari potuit, Jansentani libri Defenires id facere mala fide, perversaque intentione fovendi animo ihaeresim , haereticasque quinque propositiones aliquam do sustinendi ; nec de perversitate lita quisquam ipsin irum legitime unquam cou victus fuit: quinimo Coram tD O, dc Orbe universo , omni cum sinceritate inter- ,
posito etiam duramento , semper protestati sunt, it ,
480쪽
Pontificι em Orbi denuntiara. f. VIII. rumque Coram Samstitate vestra protestantur, omnem sese haeresim , in quinque Jansentanis cui vocant) propositionibus a Sanctitate vestra suisque Decessoribus Innocentio X. & Alexandro VII. damnatam, quocumque in libro extet, etiam in Jansenti Augustino , si ibi α-tet, sicut cx aliam quamcumque haeresim, ab Ecclesi
damnatam, damnandamque, toto se corde damnare a
detestari, sempcrque damnaturos detestaturosque est Qua in professione fidei sum cum juxta Gregorium Magium, Decesserem tuum , - nefas sit ipsis non credere si esim credi fideliter confit erui despicitur, cunctorum is dubium Mea adducitur, ait l. s. epist. is.) hinc est quod ad sacratissimos Sanctitatis Tuae pedes provoluti, ei omni cum humilitate supplicent, ut his adstateram austam appensis perpentisque, judicet I. An non sit grande crimen, di atrox calumnia , ' viros integerrimos atque ex
iis plerosque de Ecclesia optime meritos, apud populum Christianum , apud Reges ac Principes, apud ipsam quoque Apostolicam Sedem , a tot aunis traducere volui haereticos , a quibus error non deponitur , sed absconditur, ob id solum, quod Jan senii librum ab attria butis ipsi quinque haereticis propositionibus vindicari' Posse censeant, argumentisque fortissimis post exacti Dtimum libri istius cxameo sic ipsis videatur , sicut ea dem de causa Theodorcti scripta, Honoriique epistolas, ab haeresibus ipfis attributis vindicari posse videtur Theologis gravissimis, de factoque vindicantur absque ulla vel minima. haeresis, vel pravae intentionis 1uspicisne λ Sunt quidem in Jansenti libro termini aliqui ex se ambigui et verum ut bene post S. Ignatium Peravius Dogm. Τheobto. . l. 6. in praefat: Auis es ex illis sanctissimis eruditissimisque Patribus, qui formandis se concipiendis pleri que fidei dogmatibus praefuerum, cujus ex libris vox ' sententia aliqua decerpi nequeat, qua deteriorem in Fartem ambiguitate ipsa μοι, is maligna interpretanone torqueri. Hoc tamen Sanctorum regula non pex- mittit.
a. An maledici illi non sint deceptores Orbis Ec Umbis ι. utpote sua illa maledicentia causa deceptionis p T. 3 pu