장음표시 사용
451쪽
sum haereticum Author intenderit, an non: si inceditum , sapientis non est judicium inordinatum facere, sive ad assensum moveri ab aliquo fallibili signo: Suam documaue verδ inrellectus moetur ad judicandum ab a-
tirtio stlibili signo , s aliqua inordinatio in ipse , με
essem , με imperfecte moveatur. S. Thomas qq. iasipui. de cognit. prim. iam. q. I 8. a. 6. Multo minus sapientis est serre tunc judicium in condemnationem a thoris ; cum hoc sit contra regulam Evangelaeam, Nolite judicare , nolite condemnare : nec credibile est
fideles ab Ecclesia compelli ad judicium probabiliter falsum ; cum in incertis & dubiis locum hamat, quod Apostolus ait: tanusquisque in suo sensu abundet. Et sicut Augustinus ait, In dubiis libertas, in necessariis un
Argumentum quintum, senum , septimum is octa
Rgumentum quintum. Ne omnibus quidem legi. bus seu Constitutionibus Ecclesiasticis , quae rem exteriorem a fidelibus exigunt, debita est corco more obedientia Christiana ex animo prosecta, cum interio ri mentis assensu, nisi de istius assensus veritate ab Eoclesiae Praepositis fideles ratione doceantur. Quia, ut optime Scriptor eruditus observat, legum Ecelesiasticarum quae rima rem exteriorem versantur, aliae iunt absolutae quarum executio a mera subditorum volum tale sic pendet, ut ad earum executionem non desit possibilitas, si adsit voluntas. Aliae sunt hypotheticae, quae pendent a certis conditionibus, quas Ecclesiae Praepositi adesse stipponunt, sed nec ipsi sola aut ritate, nec subditi pro arbitrio suo ponunt, nec ponere Possunt, quae tamen si non adsint, executioni lex mandari
non potest. Talis exempli gratia est lex jejunii, utpote supponens in subditis aetatem di vires ad Jejunium ferendum idoneas. Talis quoque Alexandrina & Qe: mentina
452쪽
mentina lex irmularii, utpote etiam supponens eos qui formulae cum juramento subscribunt, rationabilia
ter non dubitare de secto Jansenti. Siquidem Alexander VII. & Clemens XI. 1upponunt factum istud esse
omnino certum, nec de eo posse esse rationabile dubium , nec proinde subscriptionem denegari posse, nusi mala fide sive ex pertinaci studio fovendae haereseos, vel ex authoritatis contemptu. Et isti quidem sine d bio inobedientea sunt, pertinaces, rebe les, siquidentvrs non illi, qui de facti litiua veritate rationabiliter dubia tantes , vel etiam de ipsius filiitate ex accurata libri l et ne secundum critices regulas manifeste convicti de
persuasi, bona fide subscriptionem detrectant, ne comtra constientiam jurent, librumque innocentem comtra Dei praeceptum & conscientiam damnent. Neque
subscribere cum juramento possunt, nisi de laeti ipsius veritate certo persuasi scum persuasionem istam so1 mularii lex supponat nec de Jans iani facti veritate serto persuasi ella possunt sela vi Ecclesiasticie authoriatatis utpote quae in definiendo iacto illo falli & fallore potest) nec iubditi ipsi pro arbitrio suo, seu voluntaria submissione de ea certo persuasi esse possunt, sine signo certo intellectum certificante. Et ideo Ecclesiae spiritus non est, ejusmodi iactorum , altem de se difficilium . obscurorum & controverstrum fidem sola auctoritate exigere, sed ratione docere, teste D. Gregorio l. 8. Moralium in Job. n. 3. a uia Sancta Eeclesia, ex magisterio humilitatis instituta, recta qua re rantibus dicit, non quasi ex authoritate praeripit, sed ex
ratione persuadet, bene nunc iacitur ri Videte anis mentiar. Ac si .aperte dicate Ea qua assero , n quaquam mihi ex authoritate credSte : sed an vera sint ex ratione pensate. Argumentum sextum: Non semper pium ac religi sum est Praepositis obedire, seu coecam absque exceptione obedientiam , judiciique submissionem ipsis praestare; imo nonnullis in occasionibus id manifeste impium est, atque irreligiosum. Quod contingere videtur, dum adest prudeaa religiosusque metuo coeca Obedien
453쪽
43ο Artes 'esturiga tia jurandi se credere aliouid contra sineetitas , --ritatem dc justitiam , creaendo inlicet de factis, dia etis, vel scriptis proximi aliquid vergens in detrimem tum honoris famae ipsius , quod vel cognoscitupese falsum , vel certe cujus veritas vel prorsus ignota est, vel incerta. 8c sub incerto duntaxat veritatis signo proposita. Hoc est namque injustum & inordinatum. clivinaeque naturali legi contrarium : Nolite iudicare. nolite condemnare. Estque contra ordinem divinitus mstitutum . dc contra naturale lumen, & sipientiam.
omni sollicitudine non cavere probabile periculum sentiendi errori in praejudicium tertii, cujus periculum semper ost, dum id, cujus assensus requiritur, nouproponitur sub certo veritatis signo. Tunc proinia cum Pctro A fh . dicendum: Si justum est in eonsspectu
Dei vos potius audire quam Deum. Et c. f. Obedire oporteι Deo magis quam hominibus. Tunc procedit dimitii istud Augustini: Humanarum rerum gradus avi
vertite. . . . Non stique contemnis po salem, sed e
gis majori siervire. Nec hine debet minor irasiri, si maiον
r.elatus est. . . . Suis prohibet assensum praestare , j ramentoque firmare λ Major potestas. Da veniam, tueareerem , vel Ordinum aut Beneficiorum, vel ossicio. rum privationem, ille gehennam minatur. Tunc obe dientia non est ver8 simplex, nec verε humilis, imis contraria simplicitati di humilitati Christiante; utpote quae imprimis omni Verbo absque veritatis examine non credit. Nam, ut scite Bemardus i. de praecepto dc disp. cap. a . n. 3 s. Ego ut interior oculus vera simplex sit, duo ilii esse arbitror necessaria , charitatem in inrentione, ct in electione veritatem. - Nam si boniam quidem diligat, sed verum non eligat; habet quidem αμlum Dei, sed non secundum scientiam: e, nescio quem admodum judicio Veritatis tera spe possit eum falsitate simplieitas. Volens denique ad meram disicipulos inseruere simplicitatem magistra Veritas, Epore, inquit, prudentes
senui serpentes, simplices sicut eolumba. Praemiser esero prudentiam sive qua nemiuem satu esse posse simplicem
sciret. omodo denique vere simplex erit ociam cum
454쪽
ignorantia veritatis f Aut vera potes dici simplicitas . quam simplex ignorat veritast Unde concludit laud Dilem simplicitatem absque his duobus non esse bonis, benemolentia is prurintiar ut oeulin videlicet eo dis, non
suum pius, qui fallere nolit, sita ct cautus sit qui falsi
non post, fallibili veritatis signo credendo. Illius e go , qui bonum diligit, se malum neficius agit. . . bonus quidem est oculus, quia pius non tamen simplex, quia
πων. . . . Istud revera oculum simplicem dixerim, cuinpureum bonum desit, nec Lelm lcibeat bonus, nee scien tia veritatis. Huaec prosecto requirit oeulum Deus. Sub ditum ergo penitus non excusat obedientia coeca , si averitate fit aliena. Quia ut iterum Bernardus ibid. n. 4o. Sine malo quocumque non erit decepta simplicitas His versis , , Omne quod non est ex fide, peccatum est
complectitur Amstolus, , eineam malitiam, is deceptam innocentiam. Obedientre proinde simplicitas in eo sita non est, ut nihil examinando coeco more subditus projimiscue exequarur quidquid a Praepositis jusIum fuerit, sed ut in simplicitate cordis laetus obediat, dum illuminato mentis oculo cognoscitur nihil praecipi in se malum, vel falsitati obnoxium. Similiter obcdientiae humilitas incauta esse non debet, nec absque discreti me; quia incautam indiscretamque humilitatem improbant Sancti. Dicit enim Gregorius l. 3. Pastor. Curic. I 7. quod humiles admonendi sint, ne, , plusquam expedis, sint subjecti. Et l. r. in EZech. homil. 9. quddin subuitis libera esse hamilitas debet. Cur ita 8 Quia humanus timor sub humilitate se piatiat. . . . se nommunquam, dum timet ne majorti gratiam amistat, atque per hoc aliquid temporalu damni sustineat, recta qua
intelligit occultat, atque apud se tacitus ipsum timorem, quo constringitur, humilitatem nomi t. Et l. 26. Mo-Tal. c. s. Incaute sunt humiles, qui se mendacio seu errari illaqueant, uom arrogantiam et itant. Dicit citam S. Paulinus epist. ia. quod ipsius nobis humilitatis servanaa mensium es, ut nonnisi i ore ditino humiliemur ...
Ilia humilitas condemnatur, qua non ex sis, sed exu via mentis hominibui MLucutir dum humilitas pu-S x vatur.
455쪽
a ta Artes I uitieatatur, quae aliud nihil sit, quam ejus, quae cum v tatis vel Christianae libertatis defensione conjuncta est humiliationis fuga) is humanam gratiam, magis quam suam salutem curat. Et humilitas ista est maniadaeii famula, veritatis inimica, liberaatis expers, iniquitati obnoxia. Ad quod cavendum non oportet humit, ratem earere constantia ait Hilarius in Ps a ) is libertas Dei a nobis, in ea quam hominibus debemus se
vitute, retinenda est j ne ad potentium impetus terre mur ; ne ad malevolorum arbitria cedamus Tenendus
itaque humilitaris is altitudinis modus inquit Hilarius in Ps. 33o. ut corde humiles , sensu vero is animo μmus excelsi H Noli esse humilis in sapientia tua , ne humiliatus in stultitiam seducaris. Eccli. a 3. Simuliter tenendus est simplicitatis modus, ne ultra quam decet subjecti, nec tam simplices, quam incauti, nec humiles, sed timidi simus, Meseliae Praepositos edirantes semper sequendo. . Argumentum septimum , quo confirmatur 1extum.& demonstratur simplicis & humilis obedientiae legem non exigere, ut Ecclesiae Praepositis coeco more temper obediatur, petitur ex gravis imis absurdis quae alias sequerentur. Quod utique I. obedire debeat Judici Ecelesiastico, qui, post contractum cum sorore sua matrimonium, probare non valens eam esse stir rem suam, sub poena excommunicationis ab im jub etur ei petenti debitum reddere , ipamque habere tan-
am conjugem : cum tamen debear potius excommunieationis sententiam humilirer sustinere, quam per camnale commercium peccatum operari mortale , prout Innocentius III. ait cap. Inquisitioni extra de sent. e
com. nec id Iudex ipsi praecipiat nisi ex suppositione quadam quod conjux ipsius sit, cujus suppositionis seu
conditionis veritatem authoritate sua sola incere non potest, sive emcere ut homo ille conjugem agnoscere bona fide possit. Quomodo nec Ecclesia sola auctoriatate sua evicere potest ut iactum Jansentinum bona Gale verum dc credibile appareat ei, qui ratione certa
persuasus est esse falsum. a. Quod dum in Concilio
456쪽
'nifiei se orbi denunciata. f. VIII. 44 3 Ariminensi oo. Epistoporum, mundus miratus est se Arianum esse , di in Concilio Mediolanensi 3oo. Epuscoporum S. Athanasius injustissime condemnatus fuit, unusquisque subditus Episcoporum illorum tenebatur in istis judicium suum judicio ipsbrum coeco more sis mittere, ipsisque coeca .. simplici & humili obedientia credere . adeoque errori contra fidem , & injustae damnationi innocentis desen ris fidei consentire. In Conciliis quidem Mediolanensi & Ariminensi pler que Episcopi non libere, sed Constantii Imperatoris terrore victi subseripserunt errori. Plures tamen non sic. Nam exempli gratia dum Dionysius S. Athanasii condemnatione primum subseripsit, sollam id fecit Baudulentis Arianorum pollicitationibus delusus . spondentiam universa Ecclesia pacem is unanimitatem , cui ps Ma unius hominis, seρius iuvisatio damnati, tima debebastix, prout Caballivius refert in Notitia Ε clesiastica saeculi IU. Idem reserens de pluribus Epistopis in notitia Concilii Ariminensis, in quo plures , imquit. Episcopi quos inter S. Plaebadius Agennensis, αS. Servatius Tongrensis Epistopus' dolotis Arianorum
artibus circumventi, re minus penticulate considerata,
subscripserunt formulae sibi a Valente Ariano Episcopo
propositae, qua Filius Dei asserebatur non esse creatura ut sunt ceterie creaturae; adeoque asserebatur creatura ceteris creaturis longe sublimior.
Quidquid tamen de eo sit, si justi ratio judicium
suum non submittendi judicio Conciliorum tam numerosorum sit, quod Epistopi, qui ad ea convenerunt, bonis rationibus probentur Conciliorum illorum sente tiis non substripsisse omnino liberi a timore Constantii; justa quoque ratio non submittendi judicium situm judicio Conciliorum sive aeque, sive minus numerosorum erit, quod Episcopi. qua ad ea convenerunt, bonis r tionibus probentur, eorum sentcntiis seu definitionibus voci subscripsisse omnino liberi ab humanis passionibus,&. praeventionibus, vel a falsis inimiationivus, pravis suggestionibus , fraudulentis consiliis Zcc. sed iis ci cumventi. 3. Quod dum in lacundo Coucilio Oecumeis S 3. ni ,
457쪽
nico, anno 38 r. Constantinopoli celebrato, quod vocatur Constantinopolitanum Id major pars D coporum uti rursium Caballivius enarrat) de justitia , deque Ee elisiariιm pace, , sanctiore admini ratione parum fodi rita , propriisque atque humanis assectibus plus aquo imdulgen1. . . . pleraque praestitit Epistopis inigna , is imdecora, exempli gratia dum schisma Etasa Antiochema,
quod erat opportune extinguenatim in metti An istaeniri usis interitu , sudiose propagari voluit, contra superiora conventa , norem subrogando Episcopum Elavia num , per invissiam adversm Paulinum conceptam; quias licet cum Damas Papa conmentabat, neque in titiosas Orientalium adυersus occidentales factiones an labar. Gregorium quoque metianzenum, ipsis suspectam de eadem cum Damassi 8c Occidentalibus conventione, Constantinopolitano tumultuose.spoliarum Epistopam. mem hoe ipsum omittam, ante paucos dies', unaAimi
constustu ei contulerat, O populus ipse Meritissimi Pros sis electioni faustu aeriammiaxnMu faverat, , eandem magno assa , magni sique laudisus Theodosim Augustus
exceperat . literasque eongrati torias ad Θnouum dia exerat . . . . sthabito nihilominin pudorε, ct Messa
debita sollicitudine, Desque respectu, , Theodosii ven ratione, motis e populi ad salubriose propense, meruis
mum, siquis unquam fuerit, Anthstitem, cujus doctrinae, pioque zelo, maxima fuerat civium Regia urbis pars ah Ariansmo ad fidem Catholicam conversa, ct cujus et quentissimu concionibus praet i mores omnis generis homianum a mitiis ad meliora traducti stierant, exturbam Concilii Patres Et m locum abdicati indignissime Gregorii, senem quemdam ordinis Senatoris, fientiae E
Hesiastica prorsus imperitum, eligunt, se usque adeo in
ram provecta arate salutis anima negligentem, ut ne dum de suscipiendo bapti o cogisaret, Nectarium nomine, me usio dimine vocationis indicio, intra rei um , ne aeum sufficienter eatechizatum, tapti mi fonte ablutine, deinde eumultuarie ac pracipitanter in Clericum atron-.dent, raptimcline ordinibus Ecclesiasticis iustiant, neque minutum Apostolicum is Manus cito nemini imposueris '
458쪽
Pon Mei se orbi denuntiate. f. VIII. 4. spensi habentes, μαψisi festotione sacerdotio is Digra
patra consecrant, Gregorio quidem suae abdicationi nudio pacis consentiente, propheticumque istud usurpante: Si propter me tempestas ista orta es, mittite me iumare. sic tamen . ut animo eonstituerit, nullis postli chnodis intercile, quoniam inquit epist. ys.ὰ pertina es eorum s Episcoporum) eontentiones ne uilis quidem Mesis explicari queunt. Obser te consuetudinem eorum ait Basilius epist. 7I. fluent perpetuo ad pr. lessem δε- σε partem . imbecillitas coaculeatis amicis . colere potentes, ct o equi Aula. An non hoc frequenter Uisum in Gallia λ An non nuper. Innocentii XI. tem p re, adversus Papam. Ecclesiarumque suarum jura st terunt pro praetentionibus Aulas. Anno Papam, absque Ecclesiae consensu fallibileni esse voluerunt, e
jam in definiendis fidei quaestionibus; quia tunc sic placitum erat Aulie; quam decisionem anno. . . . ex edus
dem Aulae beneplacito sic retractarunt, ut hodie nomnulli ex ipsis infallibilem esse praetendant, etiam in quae, stionibus facti : quod anno a r. in epistola ad Cl mentem IX. aiebant esse novum is inauditum dogma, ab omnisus Aruiquis recentibusque Theologis per4qua damnatum. De iacto Iansenti pene dixeris eamdein fuisse apud Episcopos Parisienses ,.temporibus servientes, o pinionum vicissitudinem. quae apud variabiles Gallos solet esse restium, ait Author libri cui titulus: Obeuien-m Credula Vana Religio. Et obed sentiam quidem cineam in ejusmodi quaestionibus sibi deferri volunt, dum eam i i exigunt; in nomisi cum discretione . conjudicialique examine. judiciis Apostolicis judicium ipsi suum siubmittunt, etiamsi Judbem Apostolicum, seu
Papam, velut superiorem suum agnoscunt. Sed ut ad inustiora exempla revereamur. ingenue fatendum cst.
inquit Illustrissimus Cameracemis , quod ubi Eruscopis speciali ope Christus non adest, nulli sunt hominum consessus . . qui facilius quam Conventus Ecclesiastici
pollini in fraudem induci, aut in crrorem abduci. Quo numerotiores sunt Conventus, eo magi3 patet editus fraudibus, artibus malis . ambitionu L. Adalioni- - S. bH4, ,
459쪽
hus, minis, factionibus, ceteri que cupiditatibus. ... In hae Episcoporum eonfluentium stequentia. . . . sit communi tis assectuum is cupiditatum. Pauri velut duees ceteris facio dominantur, ad quos, praesertim si gratia ct authoritate pollent . cetera turba se proclivis adjungit, Maxime vero tunc se prodit Epistoporum infirmitas Seflexibilitas, cum agitur de sequendis iis opinionibus. quibus Principes acriore affectu favere in liguntur, de prout visum est in Conciliis Ariminensi & Mediolanenias, sicut & in Concilio ad Quercum, in quo S. Chrysostomus damnatus fuit. In Concilio Seleuciensi in quo abrogatum est inam Consubstantialis verbum, a Patribus Nicaenis co secratum, veluti fidei repagulum) dicit Hilarius se reperisse tantum blasphemorum, quantum Constantio F celat. Atque hoc tantum inter eos di iminis fuit Iait Gregorius NaZiantenus tu Chimmio S. Athanasiis γοά alii citius, alii serius m 'audem improborum inciderunt; atque alii impietatis duces antistitesque se prisuerunt ;His autem in secundo ordine locati sunt, nempe vel tim re percussi, vel quaestu atque utilitate subacti, vel biam ditiis is eati, vel denique ignorantia circumventi. SP nodus Nicaena sub Irene pium ac legitimum sacrarum imaginum cultum asseruit. At sub Copronymo es,
quot annis antea easilem imagines aboleverat, earumque cultum numerosissima Synodus Constantinopolit m prostripserat. Sub annum 47 . Basilistus Imperii usurpator encyclicas literas ad omnes Orientis Epist pos misit, Concilii Calcedonensis condemnatorias, quibus quingenti circiter Epistopi substripserunt, ut x fert Evagrius Histor. MCl. l. 3. c. s. nec se vi ac necessitate compulsos , sed eum omni gaudio & alacritate substripsisse testificati sunt in libello quem Ephesi congregati Basilisco obtulerunt. At paulo post Zenone restituto , veniam petierunt, aientes se necessitate ada- s, non ex animi sententia substripsisse, seque juxta Concilii Calcedonensis λrmulam credere , & antea credidisse, prout idem Evagrius refert. C. 9. Quid dicam de Matre Africae Conciliis in causa r baptiza-
460쪽
Ponti i ct orbi denunciata. s. vIlI. 4r7 baptizationis, deque Stephani VlI: & Sergii III. definitionibus, quibus irritas & nestas pronuntiarunt ordinationes a Decessore suo Formoso susceptas, omnesque ab co consecratos jusserunt iterum ordinari; idque sub poena excommunicationis Sergius voluit. Certissimum
nihilominus est r. quδd Episcoporum illorum subditi memoratis in casibus non debuerint Episcoporum suorum, ne eorum quidem quorum fama erat integra, Mauthoritas intacta . judicio setiam necdum ab Ecclesia damnato) situm submittere, sententiamque ipsorum probare, Athanasium di Chrusia omum non ore selum , sed '& corde damnando, em tib tantiatu vocem, & imaginum cultum proscribendo, Gregorii Nattaneteni abdicationem probando, sibi, post baptismum ab haereticis, vel sacram Ordinationem 4 Formoso susceptam, novum 'Baptismum vel ordinationem procurando dcc. n Lehis'
argumentis omnibus sibi in contrarium occurrentibus, .
dc quibus ipsis certum videbatur, falliges Ecclesi praepositos istis in rebus reipsi errasse 10. Quω dum Liberius Papa, exilii sui taedio victus . . ut Sedi tuae restitueretur, damnato Athanasio , Ariani e Demophili fidem suscepit. Romani Sacerdotes nec ρο- tuerint, nec debuerint, spretis judiciis suis, judicio ipsius caeca obedientia stare, dum in urbem , Victoris in morem regressus prout Hieronymus scribit) opprimere statuit quotquot non starent. Constat hoc ex eo quod Ecclesia debito Martyribus honore colat EnetiIsimum virum Eusebium, aliosque Sanetos, qui conatibus ip-sius non istum obstiterunt, sed di ipsi anathema au
30. Quod SP Isidorus Pelusiota adversus S. Cyrillum, . Patriai cham suum, laudabiliter invectus fuerit, ut S. . Joannem Chrysiatomum, quem S.Cyrillus Iudae com
vitio impetebat, partes tueretur.
o. Quod nec Clerici, nec laici Constantinopolitant, . potuerint . nec debuerint se submittere judicio Nestorii Patriarchae sui, Beatissimam Virginem Dei Matrem cς se negantis, etiam ante definitionem Concilii Ephesint ;ner Romani vigilium Papam sequi in variationibus , S s, si iS,