장음표시 사용
481쪽
puli, Regum ae Principum, ipsorum etiam Roman rum Pontificum. Neque enim supradictos Jansentini libri bona fide defenires, magisquam defensbres scriptorum Theodoreti, vel episto sarum Honorii , Alexander VII. filios vocasset iniquitatis, nisi fallacibus adversam
rium maledicentias suas quaqua versum opportune i portune spargentium artibus circumventus, supposuisset eos mala, non bona fide librum illum defendere. nec Sanctitas vestra eosdem , piae desen λribus The doreti Zc Honorii, in sua nupera Constitutione, Vineam Domini Sal ore , homines appellasset veritati non a
quiescentes. . . in quietos homines, A quibus non deponi. rur error, sed absconditur , vulnus tegitur , non curatur, Ecclesa illuditur, non paretur, Θ lata demum
filiis inobedientia vita sentitur ad fovendam silentio h resim. Coem manifestum sit, epitheta ista bonae fidei d
fensoribus non convenire ; qui nec unquam do erun
nec probari possimi docuisse, ad veram orthodoxi hominis. Medientiam, A postolicis Constitutionibus debitam, non requiri ut suis damnatum quinque propositionurix sensum Jan senii libro attributum, interius up hareticum damnet. Clim vera orthodoxi hominis obedientia Co
stitutionibus Apostolicis debita, sit fides divina, quae ipsis haud dubie debetur quoad dogmata , tametsi juxta Theologos passim omnes) non magis debita sit quoad
dormatum illorum attributionem ad Jansenti librum, quam debita sit Concilio V. quoad haeresis Nestorianae attributionem ad scripta Theodoreti, & Ibae, vel debuti sit Concilio VI. VII. Ze VIII. quoad Monothelitata tributionem ad epistolas Honorii. Quoad dogmata itaque in quinque propositionibus damnata, causa aeque finita est, quam causa Concilii V. VI. VII. & VIII. quoad dogmata ibi damnata ; perinde etiam finitus est error Apostolico mucrone per se sus. Neque enim solius facti Jansentani bona fide d
senseres, magis censeri possunt errorem dekndere com tra veram orthodoxi hominis obedientiam , 'quam bona fide desenssires factorum omnino similium Theod rati di Honorii : neque vera orthodoxi hominis obedien-
482쪽
dientia magis postulat. ut fidelis quisque credat errorem facti non irrepsiste in Constitutionibus Iunocentii X. Alexandrii UII. & Clementis XI..dum haereticus quinque propositionum sensus pereas attributus fuit libro Jan senii, quam, ut credat, errorem faeti non irrepsisse indefinitione, .qua Concilium U. sensium Nestorianum - attribuit scriptis Theodoreti . Conciliumque VI. VII.& VIII. sensum Monotheticum attribuit epistolis Hon rii. Qua in definitione eum errorem ficti irrepsisse, cum Barcinio de Bellumino innumeri Theologi credant, absilue ulla Conciliorum illorum injuria , de abfaue ullo, dictasia scandalo ; similiter errorem facti in laudatis Constitutionibus irrepsisse , . a Theologis , si ratio gra
viisma id stadeat, credi potest, absque ulla Apostolicae Sedis injuria. 8c absque ullo Ecclesiae scandalo. Cur enim istud minus quam illud, dum aeque istud quam illud ratio gravissima suadet Quinimo de honore Sedis Apostolicae esse videtur, id
permittere, ne in ea sedentes videantur dominatum vel
etiam prout haeretici calumniantur tyrannidem exedicere, non Apostolatum, id est patientiae, humilitatis, elementiae , charitatis plenissimum ministerium . qube secendaι utique , non premendas oves subceperuut, ut martius ait l. a. de considerat. c. 6. ubi absque Apostolicae Sedis injuria Eugenium III. sic alloquitur : Esvirium, cujuε si Te immunem sentis, . inter omues quos novi, ex his qui eathedras astenderunt, stibis , me iudice, flolitarius Facilitaι medendi haec es et cujus calluissima vulpecula magnorum neminem compexi satis eamissa in tuo. Inde eis ka multa . innocentium stoquans adaic ιo
Argumento itaque plane sephistico delusi Molinisimi, que sui propagandi ardore nimio . velut lascinati, facti Jansentani bona fide defensorum obtrectatores, Beatissime Pater , Urbem di Orbem ab annis plusquam sex, ginta dolosis artibus su is callumitiosisquc clamoribus circumveniunt. Sic enim adversus eos arguunt : Inmeentius X. Alexander VII. , Gomens ΣΙ. yansentani libri sensum damnarunx ut heriticum. VM defenestu
483쪽
Argumentum istud esse sophisticum . inde manifestum est, quod quatuor constet terminis . perindo ut hoc Gmillimum: Sexta Sy nodus Oecumenisa, duaque sequentes, ac duo Romani Pontifices , duarum Honorii ad Se Iium ustolarum senseum damnarunt ut Bareticum: Em, ne nis i Cardinales Bellarminus oe Baronius , vsolarum illariam senseum defendunt': Ergo defendunt sensum damnatum ut haereticum. Quatuor terminis syllogismum hunc constare certissimum est, quia sensum illum non defendunt Bellarminus & Baronius , quem sexta, septima dc octava Synodus, duoque Romani Pontificos intellexerunt, & sic intellectum ut haereticum damnarunt, Monotholicum utique; sed alium certissime catholicum , in quo Epistolas illas benigne interpretati sunt. Simillimo prorsus modo , Catholici Theologi, Janueniani libri bona fide defensores, sensiam illum istius libri non defendunt, quem tres Romani Pontifices in libro isto intellexerunt, sicque intelleinim ut haeret, cum damnarunt, sensum utique gratiae nccessitantis, sed sensum alium certissime catholicum , gratiae utique,
salva libertate, per se essicacis, in quo Jausenii librum nigne intelligunt & intelligi polle ex diligenti excusisone operis, totiusque orationis contextu , & authoris
Optime proinde scriptor eruditus observat, duplici ratione hominis etiam ab Eocksia damnati, sensium de-kndi posse. Primo , ut ille ipse in individuo sensus, eademque sententia, quam velut haereticam damnavit Ecclesia , defendatur. Hoc qui facit, haereticus est sveritati non acquiescens, inquietus homo La quo non deinponitur error, sed tegitur; vulnus tegιtur, non curatun ι
Ecclesia illuditur, non paretur L is lata filiis inobedientia etia ste mitur ad fovendam haere uti dicit Constitutio vestra Vineam Domini quia scilicet vera omthodoxi hominis obedientia Constitutionibus Apostolicis denegatur. Secundo, sic utalicujus Auctoris sensus ab haeret ico sensu ad Catholicum benigna interpretatiom. siect
484쪽
flectatur , prout striptorum ΤΩ oreti, di Epistolarum Honorii sensum flexerunt Theodoreti di Honorii bona fide defensores. Hoc qui facit sine probabili ration temerarius est, ac praepostere benignus; in haereticus dici non potest. Non enim haereticum', sed catholicum sensum defendit. Et ut Facundus Hermi 'nensis ait l. r. c. 3 Aliud est deo haeretitum excusare , quod Catholicus putetur . ct aliud ipsam haresim approbare atque defendere: quemadmodum alicid est ideo accusare Catholicum, quod hare,cus putetur, ct aliud ipsam im probare metie defend re Catholicam sidem. Porro hae sola secunda ratione Jan senii liber a permultis viris eruditis deisnditur: quia nimirum ejus verba eo sensu accipiunt, quem nemo haereseos accusare audeat. Nec illum Dia senii senstm Romani P -- tirices, & complures Episcopi velut haereticum damnant, in quo ipsum cruditi illi viri defendunt, sed alium quem Jansenti esse Romani Pontifices Jansenti obtrecta- 'torum sebreptionibus circumventi crediderunt. Atquci ita desensores illi a Romanorum Pontificum Epistoporumque mente dc sententia non distedunt in aliquo dogmate, sed tantum in intclligentia Jan senii, quem isti duri sis, illi benignius interpretamur, sicut dierum est de definisoribus Honorii di Theodoreti. Quae mim ita sint, judicer tertio Sandritas vestra. an non maniseste temeraria. injusta & calumniosa. sit, ab iisdem obtrectatoribus ubique sparsa adversus viros alia unde probos, pios, apprime catholicos , haereseos nota, vel suspicio , eo mio nomine, quod circa obvium h& naturalam Jansentani libri sensum dubii & ancipites, ob occurrentem sibi gravit lanam de eo dubitandi ratio- nem, jurare non audeant, se indubitanter credere, ve- 'rum ac genuinum Jan leniani libri sensum , esse haereti- cum illum quinque propositionum sensum, quem sen- Sedes Apostolico mucrone percussit, di juste per- 'cussit m etiam ipsi profitentur, cumque eadem S. Sede
sincere damnant, anathematizantque, parati haereticum '
illum sensum Jansenti libro cum Sanctitate vestra attri 'buere, hoc ipso quod istius attributionis veritas signo '
485쪽
certo qualis est sola authoritas infallibilis, Vel ratio
certa) ipsis innotuerit. Nihil aliud a trium Capitula- rum detenseribus postularunt sancti decessores Tui, Pelagius I. & II. & Gregorius Magnus, ipsisque propterea permiserunt, post definitionem Concilii U. in sei su suo abundare , donec veritas ipsis ratione duce illa- cesceret. Nihil quoque aliud a Defensoribus epist larum Honorii postulat a cclesia; utpote quae ideo pem
mittit ipsis litterarum illarum defensionem. contra trium Synodorum oecumenicarum definitionem , duobus Romanis Pontificibus confirmatum, quamdiu istius definitionis veritas verta ratione non clarescit: esseque istum Ecclesiae spiritum, supra nos docuit Gregorius Magnus, decessor tuus. Iudicet tandem Beatitudo vestra, an non sine causa
persecutionem jam ab annis plusquam quinquaginta patiantur , inauditique & indefensi conilemnentur, viii moribus integerrimi, doctrina praestantissimi, fidei odithodoxae & Ecclesiae addictissimi , etiam de ea optime meriti, etiamsi nullum hactenus assignari potuerit dogma catholicum, ab Ecclesia disertis verbis definitum, quoatoto corde non admittant ό nullus error ab Ecclesia absque ambiguitate damna is, quem non rejicianti nec alia est istius persecutionis causa, nisi quod Jaesenti li-uum in catholico sensu credant intelligendum, quema modum Honorii epistolas earum defensores. At v ro eum in alieno fripto intesistitur aliquid veri, etiamsi fortὸ hoe siti qui siri ι non intellexerit , nullum crimen est; ait Augustinus in l. de utit cred. Unde etiam de eo qui fata putat Epicurum in virtute summum bonum posuisse, dicit, quod huic non obest error Epicuri, summum bonum hominis, voluptatem eorporis esse credentis: ehm iste non se dederit tam turpi noxiaque senseruia ι ne que aliam ob causam ei placeat Epicurus, ausi quod eum sensisse non putar, quod sentiri non oporteat. Et addit , quod hic error non modo humanua es, sed spe etiam hori
AEque ergo absque crimine, imo aeque pro opere ho- miae dignitumo, tantam ipsi persecutioncm patium
486쪽
tur, ac si eam paterentur ideo 1olum. qudit Honorii epistolas cuin Bellarmino di Baronio in catholico sensu intelligendas crederent, in quo licet judicium siuum Ε clesiae judicio coeco more non siubmiserint Bellarminus& Baronius, Ecclesia non ideo dignos ipses censuit pedi secutione, sed potius laude & r ercede , pro opere homine dignissimo. Enim veris judicii submissionem cem
tamque credulitatem sin concursu & occursu rationum gravissimarum contrarium suadentium j non magis de
bitam esse fallibili definitioni trium Romanorum Ρ-tificum , quam fallibili desinitioni trium Synodorum
Uecumenicarum, demonstrare videntur argumenta Cr
decim Subsectionibus praecedentibus deducta. Imo demonstrare videntur, fideles sola vi fallibilis authoritatis trium Romanorum Pontificum id definientium certo cin. dere non magis posse sensum obvium 8c naturalem quinque propositionum esse sensum obvium & natura. em libri Jan senii, occurrentibus & concurrentibus ra tionibus gravissimis in contrarium, quam Bellarminus& Baronius, sola vi fallibilis authoritatis trium Synod rum Oecumenicarum, id definientium, certo credere queant, sensum obvium ec naturalem lHonothelitarum elle sensium obvium & naturalem duarum Honorii epistolarum , occurrentibus & concurrentibus rationibus gravissimis in contrarium. Per consequens In conscientia jurare non posse,i quod id certo credant; nec pr inde Alexandrinae Brmulae certam de eo credulitatem requirenti, ' juxta Constitutionem Sanctitatis vestrae subscribere: maximε cum formula ista nimis vaga esse videatur, & indistincta, propter implicatam definiti ni fidei controversiae de facto Jansentano, seu vero M. genuino ipsius sensu critico, definitionem, ad fidem superfluam. Quo fit ut Jesultae asserant, factum istud. aeque ac fidei dogmata, credi oportere fide divina. Quae
a fertio, Beatissime Patero communi Theologorum au dicio est haeretica ; cum kbsque haeresi asseri nequeatinum seculi decimi septimi, Apostolis non revelatum se
esse posse fidei divinae objectum. De fide namque cile docent Theologi passim omnes, fide divina eredi nota
487쪽
posse, nisi quod divinitus est revelatum. Ipsaque fidei
definitio hoc ipsum demonstrat. Porro certo certius est factum Jansenti. licet a duobus Romanis Pontificibus
definitum,divinitus revelatum non esse magis quam H G-rii factum, a tribus licet Synodis Oecumenicis definitum. Et ide3 Husimusti facta, etiam post similem d finitionem , ad fidem non pertinere, imo ad fidem supersuas, nulliusquc momenti esse de iis quaestiones. tres Romani Pontifices, Pelagius I. & II. Gregoriusque Magnus declararunt, prout constat ex dictis secta a. addiditque Gregorius de Faelice diacono loquens contradicentes definitioni quintae Synodi quoad simile
factum trium Capitulorum . haereticos non esse. iIgitur, trium illorum Romanorum Pontificum judicio ejusmodi factorum definitionibus contradicentes, dummodo definita fidei dogmat recipiant digni non censentur, de quibus propterea dicatur id quod de Pelagi nis haereticis Augustinus serm. h. de vem Apost. dicit, quod eorum causa Inita est scausa utique fidei; non tar, men finitur es error: vel quod homines sint veritati nono quiescentes non sine gravi Ahosesica Sedis imoria , maximoque totius Ecclesia scandalo . . . . A qui bus non deponitur error , sed absconditur be. Revera est nim de causa fidei ipii non controvertunt, sed de quae- ὲstione, quam decesibres Tui vocant ad fidem sum
fluam, ac nullius momenti; per coinquens non dignam propter quam adversus innocentes sustitetur exemCeaturque persecutio tanta. Neque enim controversia
ista obstat, ne omnes Christi fideles in Mei. untiata si
contineant. Cum in nullo penitus adversetur sancia dei ae sacroram dogmarum. integritati. Qui cum unicussit scopus Constitutionis vestrae Vineam Domini Sabaoth sicut & Alexandrinae, Ad Sacram, & Regiminis, nec suam , nec Alexandrinam Sanehitas vestra necessariam verisimiliter censuisset, si de vers istius controversiae statu bene informata fuisset: ast Molinistarum artibus 2 dc fraudibus prorsus ex adverso informata fuit, sicut α. . aliquanto tempore iisdem artibus male informatus fuit
clemens IX. Dece or Tuus, quando de Liacienda Ε
488쪽
clesiae Gallicanae pace tractabatur, prout ipse declarettin stio Brevi ad quatuor Episcopos de die iv. Ianuariit 669. sicut & Eminentisi . D. Cardinalis Patronus Ro-spigliosus in suo Regesto, & in Relatione adforum in lansenti negotio n. I 9. Iso. I 63. Neque enim in sua illa Constitutione Santiitas vestra dixisset. qucki in controversia Jansenigna, non deponisAr error, sed ab com
ditur, vulnus tegitur, non curatur . . . . o lata . . .
vias likr ad foetendamsilentio haeresim, si scivisset in ea non agi de quaestione fidei, sed ad fidem superflua ,
nulliusque momenti. Nec Iansenium benigne interprotantes Alexander VII. filios vocasset iniquitatis, nec krmulae su pia memoratae legem statuisset, qua Jansenufactum ad fidem non pertinens, cum fidei δogmatibus absque ulla explicatione implicatur, Ermulaeque vago isto modo conceptae subscriptio jurata exigitur. 2uo fit ut mala multa ex lege illa sequantur. Primδ innumera fiant perjuria ab iis qui, licet certi non sint, quinque haereticas propositiones extractas esse ex libro Jansenti cin quo ut eas ostenderent , plurima)esultarum millia a quinquaginta annis frustra desudarunt: cx adversis centeni & centeni perspicacissimi Au-gust ni discipuli diligentissime quaesitas non invenerunt, sed iis dilecte oppotitas, exactissimeque discusso i lius libri contextu & scopo, siccundem criticae artis re gulas, testimonium perhibuerunt, sese non invenisse , nisi Augustini doctrinani, certo catholicam, Molini ire doctrinae diametraliter oppositam, de gratia per se essi caci se tamen id credere, juramento assirmare, adeoque pejerare audent. Secundo, qui selo Dei timore, sinceritatisque ac veritatis amore, id jurare non audent, tametsi doctrina; pietate, Zelo salutis animarum. aliisque praeclaris doti laus excellant. ab omnibus Ecclesiasticis beneficiis, ossi iactis & iunctionibus, a sacris quoque ordinibus repelluniatur. Contra illi, qui spe promotionis, vel repulsae metu poetare non verentur, etsi nihil, aut prope nihiFEcclesiastis dignum habeant, ad omnia admittan
489쪽
4 6 Artes 'essifica Tertio, ingens hinc detii mentum Ecclesia patitur,
- dum ineptissimi quique etiam ad curam animarum admittuntur; maxime idonei arcentur. Ex quo incredibilis sequi nata est pernicies animarum. Eapropter considerare dignetur Sanctitas vestra, an
non expediret abrogari legem illam, ex falsa sancitam suppositione, quod damnatae illae propositiones in Jan- semo certissime extarcnt, nec id nisi mala fide, pravaque intentione haeresim defendendi a Jansenti desens
ribus negaretur. vel certe an non expediret eam a
thoritate Praepositorum Ecclesiae ad mala illa vitanda sic explicari, ut non idem obsequii genus, si dei dogmatibus atque ejusmodi factis debcatur, sed dogmatibus Gdes, factis reverentia A silentium , non impium illud , a Sanctitate vestra merito proscriptum cujus pallio non deponitur error quinque propositionum , sed absic ditur oc. ast pium, pacificum dc religiosum ;non sufficiens quidem ad orthodoxi hominis obediem tiam, Constitiitionibus Apostolicis quoad dogmata debitam culpote circa quae non sufficit silere, sed ea o- .portet sincero corde sc ore credere ac profiteri) sed ad reverentiam Apostolicis Constitutioni nus quoad Acta illa debitam, pacemque conservandam , nihil ducendo , nec scribendo Pontificum decretis contra
Hac via, post annorum sere sexaginta contentiones pax in Ecclesia, cum honore Pontificatus Tui, ingentique animarum fructu restitueretur, Beatissime Pater; cum hac via pax restituta fuerit sub Clamente m. aliaque sub Clamente X. Innocentio XI. Alexandro VIII. Innocentio XII. continuata; tametsi deinde rupta consuetis artibus , fraudibus & informationibus falsis eorum, sine quorum interventu sancita fuerat, quorum utique interest, Principibus & Aulae Romanis j giter tametsi falso & calumniose, infusiurrare quod finitus non sit error, sed perseveret, in δ invalescat commentitia secta Iansentitarum , seu Jan senii mala fide defensorum, ut sub velamine isto suas ipsi Molinianas novitates , Christianaeque Ethices corruptelas impune
490쪽
tueantur , dum a Principibus 8c Aula Romana soli audiuntur. Quo pacto nihil non audent, quia a nemine castigantur. Et in tantum ascendit ipsorum audacia, ut
Wiam jam, sub Pontificatu vestro libria impressis audeant,' quod olim vix nisi clam audebant, nimirum as rere gratiae per se efficacis doctrinam certiis me A gustinianam haereticam esse ac Luthera m dc Calubnianam. Siquidem anno proxime lapse i 7o8. prodiit Anivei piae lider, sub hoc titulo : Di talio prima da mente Concilii Tridentini, cujus Author sub adscitit nomine Liberii Gratiani quem Jesiuitam esse nemo unus est qui dubitet) dicere non veretur: Ego re hac diligenter examinata, existimo gratiam seipsa Ocacem, novum isse Lutheri , Caletini commentum. Nec enim ovum
ovo similius, quam Catoni is nomistarum doctrina ι qua in niata di milis est, qua selis verbis dissera see.
Quod autem dixi,pacem nac via sub Clemente IX. Decessore Tuo restitutam fuisse, prorsus videtur manifestum. Cum enim quatuor Episcopi vitae sanctitate & eruditi ne conspicui, Alectensis, Appa iniensis, Bellovaceniu& Andegavensis ob rationes gravissimas squas in epist. ad Clam IX. subsectione sequenti subjiciendas expresserunt formulam Alexandrinam Clericis suis sic exposuissent, ut duas in ea quaestiones discriminassent, unam juris, qua quinque propositiones haereticae declarabantur. alteram fusti, qua propositiones illae ex libro Jam scuti excerptae asserebantur; M priorem quidem definitionem esie fide divina credendam . alteram non fide, maxima tamza reverentia religiosique silentii observantia excipiendam, di taliter expositam ipsimet, non albter subscripsistent, aut micisque plurimorum Episc porum, sicut Zc Regiorum Ministrorum testimoniis, a Nuntio Apostolico Romam missis constitisset hoc pacto
ab ipsis. suisque, sincere dc bona fide subscriptum fessi Q. Clemens IX. Brevi ad Episcopos pacis Mediatores. ec altero ad quatuor Episcopos illos mita, declaravit,
perfectam , Integram, de totalem ori hodoxi hominis