Orationes studiis auspicandis habitae, commentarius epistolae, ellogia, inscriptiones Antonii Angelini

발행: 1857년

분량: 295페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

- 157 -Τum litteris tum sermone quamplurium a i me p T- sertur, te oculis, ut ante, laborare. Quam graviter id sorum, te non praeterit; nec te fugit levius patientia fieri quidquid nefas est corrigere. Valetudinem tuam cura diligenter. Vale.

Romae idib. ianuar. MDCCCXXXVI.

ANGELO ANTONIO SCOTTI

No hospite insalutato arguar discessisse, neve ossicium meum requiras, has ad te litteras altera n lis vigilia properatas dare decrevi, quibus noscas, quantum mihi in animo insederit illa humanitas, qua me apud te divertentem amplexus, non advenam, sed contubernalem et

fratrem habuisti. Tantis profecto me benevolentiae ossiciis cumulasti, ut mo verba in gratiis et habendis et reserendis deficiant. Cum tuum meumque Franciscum Manera, qui in penitiorem gratiae naturam sublimiter disserendo est ingressus, coram videro, quid animo verses, quidve in tuis convallibus, quas Sebethus pauper aquarum, et sa-mae dives alluit, agatur reseram. Nec ingrato premam silentio tua illa omnium sermone praedicata scrinia, quibus haud scio an electiora queant inveniri: hinc noster De-Bossi aequissimus iudex graecum tuum Isocratis codicem longe vaticano et barberiniano antetulit. Tui videndi spes mihi nulla aut perienvis relinquitur: Vereor enim, ne te tot negotia impediant, quominus latinas

162쪽

- i58 hasce plagas, et urbem revisas. Suavissimis Paladino, Alaggia, et Giordano salutem plurimam dicere ne graveris. Vale optime adolescentium institutor et rector, tuaque domus universa valeat.

Romae idib. Octobr. MDCCCXXXVII. ANGELO ANTONIO SCOTTI

0uod tibi decedens pollicitus fueram, data opportunitate persolvo, nec vereor, ne tibi ingrata haec sedulitas videatur. Equidem diu animo agitabam, aliquam benevoli memorisque animi signiscationem prae me ferre, sed superiora tempora in asianae luis trepidatione iacuerunt, quae nec dandis nec exarandis litteris tempestiva videbantur. Νunc vero omni metu seposito, turpiter mihi sacere viderer, nisi omnem studiorum curam illi voluptati posthaberem, quam tecum veluti colloquens percipio. letudinem tuam firmam nulloque tentatam morbo lubens accepi; hanc vero et manentem et in dies firmiorem opto ut rei christianae, de qua optime et voce et scriptis merinris, incrementis consultum satis et provisum sit. Mihi quidem, ut liberius eloquar, suborta Spes erat

tuum os tuendi, at haec exaruit: nec fingere animo, aut mente revolvere potuissem, me qui, te auspice te auctore te duce, ad vindicias religionis accessi, consuetudinis luao fructu iamdiu cariturum, qua, dum una eme

163쪽

- 159 licuit, avide fruebar, quasi divinarem, te absente, undo

discerem, soro neminem. Utinam aliquando aut tu ad nos, aut nos ad te revertamuri Vale.

Romae VII kal. novemb. MDCCCXXXVII.

0uam ingenuo et liberali esses animo, facile ex iis litteris perspexi, quas ad me superiore mense dedisti. Quod meam in scribendo desidiem molli brachio, nec sine atticis salibus corripis, facis benevole, et gratiam habeo, sed eodem te crimine damnarem, nisi ius persequi lacessitus viderer. At de litteris hactenus. Ad filium fratris venio, quem diuturno gravique morbo consectum iacere scribis, cui nihil medentium studia, nihil caeli clementia, nihil ruris et Pausilypi deliciae profuerunt. Assequi coniectando potes, quam alte animo meo haereat haec cura, quae me dies noctesque angit, nec Sinit hilum quiescere. Quid consilii capiam, non suppetit. Deum, Deique Parentem votis precibusque saligo, ut puerum sospitent; si quid vero gravius evenerit, ita sum mente comparatus, ut nihil illi mali futurum ducam, qui tot

virtutum comitatu viam sibi, vernante aetate, ad superas sedes munitavit. Quid rerum noster De-Peregὸ Quid tute rerum suavissime geris p Εὐτραπελιαν luam serva, tuosque in

164쪽

- 160 excolendis ad pietatem et severiores doctrinas animis ad Iescentium labores Deus fortunet. Quinam in vulgus serantur rumores, silens praetereo, ne Oleum et Operam in iis enarrandis absumam. Vale anima candidissima, et sic habeto, te mihi et praesentem et absentem aeque iucundissimum. Vale.

Romae prid. idus decembres MDCCCXXXVII.

167쪽

JOANΝΕS DE ANDRE A Neapoli III kalendas malas anno a reparata salute MDCCLXXVI natus est Ioannes De findrea. Genus duxit e Troiae in Apulia comitibus, et Aremanensium dynastis in Samnio, qui rebus praeclare gestis domi militiaeque claruere. Ioannis pater Franciscus Xaverius summis lanctus magistratibus Neapoli et Panormi, non vulgare sibi sapientiae et virtutis nomen condidit. Joannes optimis usus institutis et magistris spatia diseiplinarum celeriter emensus animum ad iuris scientiam appulit, eamque in legibus cognoscendis est laudem adeptus, ut anteferretur ei nemo, pauci pares cen

serentur.

Cum tristissima temporum conversio sub saeculi huius exordia incidisset, cumque de nuncio uxoribus rinmittendo lata lex esset, maluit Joannes exui dignitate, Senatu Carere, privatus vitam exigere, quam religionis iura resolvere, nefarioque sese sacramento devincire.

Bure delitescens lectissimis animum imbuit disciplinis, Otium omne ad graeca et latina transtulit, Taciti historias

nostratem in sermonem convertit. Sic tantus vir aequam rebus in asperis mentem servans, vicibusque sortunae maior iter sibi, composita pace, ad amplissimos honorum

gradus communivit. Diqiligod by Corale

168쪽

- 16ε Itaque cum Joannes ingenii, virtutis, morum sanctitatis, perspeciaeque in adversis fidei laude floreret hac admoniti fama reges eum in sanctius regni consilium adscivere, honestissimoque auctum magistratu rei publieae praefecere: spem Vero, quam in eorum animis excitarat, vicit Joannes. Α Ferdinando I summus regni tabellariis magister praepositus Joannes novis legibus cursus temperavit, pericula quae epistolis, commeatibus, fideique publicae impendebant, amovit: iter tutius expeditiusque, eodem auctore, est initum. Joannem Ferdinandus II aerario, regni sumptibus, negotiisque ecclesiasticis praefecit: quae munera ita caste continenterque obivit, ut regni census praeteritis bellorum, motuumque civilium calamitatibus detritos auxerit, populos vectigalibus levarit, religionis dignitatem amplificarit, sacerdotii imperiique concordiae studuerit. Pontem quo tutius Liris transiiciatur, serreis ad latera subtentis catenis suspensum erexit, Vola commeantium explevit an . MDCCCXXXII. Emissarium Fucini, quo in Lirim lacus deducitur,

glarea limoque obstructum reclusit, incilia et cunicula quae ad multa passuum millia decurrunt, detersit, egestis arenis tot aetatum sexu concretis: appulisque caeli sanitatem, messibus pascuisque laetissimis centena iugerum millia restituit an. MDCCCXXXIII. Optimorum auctor consiliorum, quidquid e re publica foret, in id animum acriter intendit, pari contentione provexit, nec minore constantia consummavit. Diuitigeo by Corale

169쪽

- 165 Sapientiam, quam ex evangelii sontibus hauserat, in

omnes vitae suae rationes deduxit: nulla spes aut metus

a summa illum aequitato defexit. Episcopis sacrisque coetibus et familiis nulla re do-suit; eorum obsequi studiis, dignitatem tueri, utilitati con-Sulere, muneris sui duxit. Romanos Pontifices christiani nominis magistros, religionisque parentes adsertores et vindices singulari pietate coluit, eorumque iuribus ne quid detractum foret, enixe adlaboravit. Hinc Pius VII et Gregorius XVI eximia Ioannem benevolentia amplexati, honoribus laudibusque certatim cumularunt.

Effusa in pauperes benescentia. Ρuellis, quas asiana lues parentibus orbarat, instituendis prospexit: tenuioris plebeculae querimoniis aures adhibuit, miseris persu-gium praebuit, inopes submissa stipe iuvit large, nudos vel sibi detracto pallio contexit.

Ea vero abstinentia regni opes administravit Joannes, ut cum plerique omnes ex ea administratione abeant locupletes, ipse ne semisse quidem rem suam auxerit: quam laudem nemo unus vel invidia tabescens ausus est

Ioanni praeripere. Cum Lucretia nivera lectissima semina, Laelii e

Marsorum dynastis filia vixit concordissime: quos ex ea suscepit liberos ad omnem virtutem institui, maiorumque exempla referre iussit. Hic vir bono publico natus cum multa religioni patriaeque conducibilia moliretur, morte subita extinctus

170쪽

- 166 est pridie kal0ndas apriles anno MDCCCXLI, cum annum ageret quintum et sexagesimum. Tantae virtutis desiderio indoluit Ferdinandus rex,

indoluere omnes ordines. Disit iam by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION