장음표시 사용
381쪽
reliquit, opisthographos quidem ic minutissime scriptos, qua ra tione multiplicatur hic numerus. Reserebat ipse potui uecum procuraret in Hispania, vendere hos commentarios Largio Licinio CCCC. millibus nummum'; ec tunc aliquanto pzuciores erant, quo in loco non elictorum quae Latina dictio est, sedecuctorum lego. Sunt enim eclecta Graece adnotata, Si γορα adnotationes, & ea quae legendo adnotamus. Caeterum quis nunc regum emere bibliothecam consertissimam de- aureorum millibus velit, quanti a Plinio ciuis unus priu potuit. tus regesta quaedam extemporanea licitari ausus em Et Plinius tamen tanti addicere noluit. Plinium autem iuniorem diuitem fuisse, multa eius epistolarum loca declarant. Iam primum mil- ρ μ' Epistolarum ad Corelliinis scribens, ita inquit: Tu qm mnestissime, quod tam impense V reta es exigu, ut accipi a te iubeam promum agrorum, non ex septingentis mi&bm, quanti ins a liberto meo: sed ex nongentu, quanti a publicanis partem vigesimam emisti. Inuncem ego es rogo exigo, ut non solum quid te, verum etiam quia me deceat, afficiis. Et ex his verbis di ex epistola paulo puperiore quam ad Fabatum scribit, apparet eum ducenta millia nummum pro acce
sione precii contempsisse, emptrice etiam hoc petente, ne ratum non habere videretur quod a liberto suo gestum erat. Idem , ad Caninium: Equidem commodius nihil inuenio, quam quod ', ipse seci. Nam pro quingentis millibus nummum, quae in alia
menta ingenuorum ingenuarumque promiseram , agrum in
meis longe pluris actori publico publice mancipaui, eundem vectigali imposito recepi, tricena annua millia daturus. Pot hoc enim S rei p. sors in tuto, nec reditus incertus, et ipse agerispropter id quod vectigali longe supercurrit, semper dominum a quo exerceatur, inueniet. Ex his verbis apparet Plinium patriae suae donasse annua sestertia tricena, quae a nobis septin i iis & quinquaginta aureis aestimantur, pro quingentis sestertiis in numerato, quae pollicitatione patriae facta debebat, id est duodecim millibus di quingentis aureis. Qua ratione paulo plus sedecim millibus sestertium Sc quingentis, singula millia sester Milum annua aestimauit. Idem libro V. ad Calvisium scribens: HSaturniaus qui nos reliquit haeredes, quadrantem reip. nostra,
382쪽
isdeinde pro quadrante praceptionem quadringentorum mil- 'istium dedit. Hoc, si ius aspicias, irritum: si deiuncti volunta- istem, ratum S firmum est : mihi autem desuncti voluntas an- tiquior iure est, utique in eo quod ad communem patriam v ῖ luit petu ire. An cui de meo sedecies contuli, huic qua- dringentorum millium paulo amplius tertiam partem ex ad uentitio denegem 3 sici im in omnibus exemplaribus legitur, sed corrupti mi me : quare sic locus restituendus : cui de meos imum decies contuli, linic quadringenta mistia, es relissa ; sicque se sus liquidus erit: liquidem plinius his verbis significat deciesce uena millia nummum rei p. suae antea se dedi se, &tum quai dringent millia coii onare per praeceptionem a se haerede relicta, quae ipse paulo plus tertiam partem decies sestertium essiciunt ; quadringenta enim millia, tertia pars est duodecies sestertium t & ideo vltra decies sestere. olim in rem p. collatum , , ait se CCCC mitti donare tune, ut quae cogi non post i soluere, si iure summo uti voluisset; ita enim erat ius constitutum, ut nec haeres institui respublica, nec praecipuum accipere ex testa- mento posset: ut ex eadem epistola significatur : duae autem
illaed summae, XXXV. mistia aureorum nostrorum valent. Apud eundem epist D qvaria ad Traianu , libe8alitatem sestertii quadrin- entu pro 'uadragies legitiir. Magnani enim esse pecuniam ex eo ostenditur, quod epistola aba ad eundem legitur: matrum δε- mine IViceae maxima iam parte construectum, impers tum tamen, sese itum svi auriοὶ amplius centres hausit. Seruius grammaticus autor est Vergilaum poetam tres libros AEneidis sua Augusto reciliasse, secundum . quartum,& sextum: sed sextum maxime ob Octauiam Aimusti sororem, Marcelli matrem, quem Marcellum Augi istus tibi adoptauerat , qui periit anno decimocctauo va- , 'tudine correptus. Haec igitur Octauia cum recitationi inter
esset, di Vers lius ad carma. ia illa venisset circa finem sexti libri qua Mandelli luctum describunt, desecisi e animo illa didicur cum
ad illud ventum est: emu miserande ρuer siqua fata aspera rumpas, Tu Z arcessus eris. - 'κ
383쪽
citur, ic dena sestιrtia pro singulis versibus dari iussisib, qui numero sunt unus & viginti; quod si est verum. Vergilius paucis
versibus supra quinque millia aureorum meruit. De hoc poe-on'Ma-ta ita inquit Seruius, aut quicunque fuit qui eius vitam scripsit: ,Bona autem cuiusdam exulantis non sustinuit accipere pos, sedit prope centies sestertium ex liberalitatibus amicorunia: , habuitque domum Romae in Esquisis, quanquam secessu Cam- , .paniae Siciliaeque plurimum uteretur. Quaecunque ab Augu olto petiit, repulsam nunquam tulit; parentibus quotannis au- Arum ad abundantem alitum mittebat, quos iam grandis ami--sit. Haeredem autem secit ex quadrante Augustum. Centies sestertium ducenta quinquaginta aureiurum millia Vale et quare non frustra Iuvenalis eius meminit ut copiosi in Savra septima. Qui autem diligenter reputauerit commoda magistratuum non modo in prouinciis, sed etiam in Urbe, is non mir bitur tam diuites quosdam suisse. Argumentum eius rei iu-- Amb tia videtur ambitus Romae flagrantissimus, cuius unum Romi in- exemplum sat erit ex Ciceronis sumere libro secundo Epistola. gen se δε tirum ad Quintum Fratrem, sic enim scribit: Ambitus rediit himmanis a nunquam fuit par, non dico hyperbolas, vel sester ,..is.' ,,tium centies constituunt in praerogatiuam pronunciare. Res
ardet inuidia. Tribunitii candidati compromiserunt, sestertiis ,,CCCC. in singulos apud M. Catonem depositis, petere eius,,arbitratu : ut qui contra secisset, ab eo condemnaretur. Hic
locus in impressis pridem libris corruptissime legebatur, in quibus etiam numerus sestertiorum deerat: in recens impressis ne restitutus quidem satis est: quare a me citari integer non pituit. Male tamen sestert. CCCC. legi ex eo apparet, quod idem ,,Cicero libro quarto ad Atticum ita scribit de his comitiis Is quens: Sequere nunc me in campum ardet ambitus, seruus siex triente Idibus Quintil. factum erat bessibus. Et post ali. sequot versus Pompeius fremit, queritur, Scauro studet, sed G, trum fronte an mente, dubitatur; exoche in nullo est. pecunia. omnium dignitatem exaequat, Messala languet: non quo ani-iamus desit, aut amicis careat : sed coitio C O S. 6c Pompeius
isobsunt. candidati iurarunt se arbitrio Catonis petituros. Λ-
384쪽
PARTIBVS TVS LIB. III. ispud eum sestertia quingena deposuerunt, ut qui a Catone da ,annatus esset, id perderet . di conlpetitoribus tribueretur. locus hic non mendosus est, supra quingentis vel quingeius po us Iegi debet: cui parti autoritas Plutarchi non Latini facti sta
Duodecim myriades & semis dracmnarum Atticarum , hoc est centum 6c vigintiquinque millia denariorum , quingent millia nummum valent , sicque summa quadrat ad nummum. 4Hanc historiam tetigit Plinius in praefatione: Cum apud Cato. ripem, inquit, ambitus hostem, & repulsis tanquam honoribus ineptis gaudentem, pecunias flagrantibus comitiis deponere ,,candidati, hoc se iacere pro innocentia' quod in rebus humeth Mnis summum esset profitebantur. Uerumenimuero ex ve his taceronis apparet animosum illum fuisse ambitum, cum in tribum vel centuriam potius praerogatiuam centies sestertium pronunciare candidati non dubitarent. Oportuit enim pro- portione & aliis aliquid diuidi, qua numero quinque di triplata erant. aut certe tot tribubus aut centuriis quot ad renunciati nem magistratus lassicerent. Hoc ne fallum putetur, tametsi creditu difficile, Cicero praefatiuncula fidem sibi praestruit: dico, inquit, hyperbo , vel 'perbolos acerbialiter, hoc est hyperboistice, vir ue enim modo legitur. Argumentum etiam insen iis summae est quod Cicero ambitum simus intendisse dicit, valtero tanto maius secisse, hoc est ex triente bessalix. Eiusdem
rei magnum argumentum apud Appianum bb. II. best. e l. De trismuiratu enim loquens C .ru, Crassi es Pompeii, sambitu ingeα-ri, ita inquit: ἔ, τι--τοι-- ται-- .
Deprehensi est quodam in loco summa octia nis-rum talentorum apud Sequestres deposita pro consulatu adipi- . scendo ; haec summa non multo minor ducenties sestertio. Di-κimus in praecedentibus, moris fuisse apud Romanos, ut AEdiles di alii magistratus Iudos vel munera magnifica sacerent δέ ed'
rent in Theatro vel circo vel Amphitheatro, quasi populo vn,
385쪽
uersam quandam mercedem soluentes ob lata sussi agia. Dedimus et magnificentiae exempla, indicia omnino valida ad eam, rem quam nunc ago conficiendam. Oportet enim magna fuisse commoda eius honoris qui tanti aestimetur. Nunc quanta fuerit potestas Imperatorum in bello, &Proconsulum Praetorum-Pora ΤώG- que in prouinciis suis, demonstrandum est. Iam primum Stra.
, ται ino' τύ δέμω ο ρομμυων ἐῶντες. Postea autem Romano ram duces alias atque alim contrib/Miones fecerum, Reges es D nastas constituentes: ciuitarumque partim νmmunitate donarunt, partim pote rat,bus attribuerunt, partim etiam sub altione populi Romanoramque roliquerunt. Ex his verbis intelligimus non modo Pompeium , post Ponticam victoriam hoc iuris usurpasse, sed etiam alios I si .peratores pro albitrio suo statuere solitos de iis prouinciis quas armis domuerant. Exemplum eius rei luculentum est ιιῶ, Idro. De quadam enim regione loquens campestri it feraei. dc pecore copiosa, ita inquit: -- regi Μ partem Amasim obtiaret,
nutarin. partem Pompeι- Deiotaro dedit, ut Pharnacta es Trapertiae adiacem ita usque in Colchidem es minorem f meniam : horumque ocre RG lgem eum creauit, cum alias haberet MN arιam a patre tetrarchiam Galatarum qui Tol origi dicuntur': ω τουτ--αυτον βαιπλέα, χοντα χή ἀ- παπωαν inquit, itarum eum ere
uis. Hic idem Pompeius Timnem Armeniae Regem potenti simum, sed victoria Pompeii fractum, ad se venientem, & diadema suum ad pedes eius demittentem, genibusque aduolutum, diadema vel tiaram raviam resumere iussit, di in sella regia s ldere, mulcta sex millium talentum ob culpam atque iniquit, . rem ii ata, ut Plutarchus autor est; ut Appianus, sex millibus4 ' talentum ab eo dono acceptis. Sic enim inquit in Mithridatico,
rursus post aliquot chartas de Commanis Poni cu loquens , quod eidotium Dianae dicatum erat, P π με suo
386쪽
o αν αρχέλαον ἐπέσησεν kρέα, β -οσωροτεν αυά πύραν τοῦτs so εξηκοντα σάδεοι αρος τῆ -ροῦ, ποσαξαὶ τοῖς χειν Arti . Accepto inuem imperio Pompeim Archelaum sacerdotia ρ- θcis, es regionem ei attribuit duorum schoenorum in circuitu, qua siexaginta sunt stadia sacram urbem ambientia : iussitque eius ambitus inisco smperio eius parere. Quale autem fuerit aut quam locuples
sacerdotium, ex eo intelligitur quod idem autor ait his verbis:
Regum Ponticorum tempore aiebm festu qui Dianae sacri erant, sacervis SarerritiῶCommanorum diadema regium gestabas, es secundum Regem honari ha-ε beb tur. Commana autem imperio eius siuberat eum sacris Hiero si dicebantur, numero non pauciores sex millibus , in quos omH-- 'fartam potestatem habebat, praererquam eos vendendi. Cicero autem hoc docet in lege Agraria contra Rullum, cum dicit non licere Decemuiris a populo creatis statuere de agro Pontico S Mithridatico a Pompeio capto. Itane vero, inquit, hos gros regios Mithri datis, qui in Paphlagonia, qui in Ponto, qui 3n Cappadocia fuerunt, cum adhuc imperator in bello versetur , in locis autem istis etiam nunc beti nomen reoquum sit, eos agros quorum adhuc ρenes Cn. Pompeium omne iudicium potestas more maiorum debet esse, Decemviri vendent I E
dem pertinent ea quae apud Lucanum Pompeius ipse gloriatur in secundo Pharsaliae, cum auxilia undique euocanda disierit, ob id allegato. Hoc tamen verum est, quod ea quae ab his imperatoribus statuebantur , necesse erat ianatusconsulto confirmari: id quod eodem in loco Strabo docet his verbis r g π- .
τ φάεις ν δ νομα. . Iniquum enim esse, bello eo ab alio confecto, in alterius arbitrio bessi praemia , es decorum militarium codationem manere. Nemo autem ignorat Ponticum bellam Lu.
cullum bona ex parte gessisse, sed cum ei Pompeius apte die successisset, conficere non potuisse e Pompeium ex rebus ge- .stis Luculli triumphasse sortunae iniquitate, quae Lucullum summo fauore euectum, repente destituit, ut videre est Plutarchum
387쪽
in Lucusta legmtibus. Causam tamen praebin Cicero, qui orationem pro Pompeio habuit ad populum cum Prieturam4 Ogereret,quae Oratio pro lige Manilia inscribitur. i ob hoc Lae Ius Reipub. insensus, in ocium se eontulit, singularique lautet splendore sumptuum vitam per omnem vivendi amoenita' traduxit, ex ea ipse prouincia summis opibus 'auctas', elimi men triumphi sui die aureum simulachrum Mithridatis sex pedum longitudinis, clypeumque gemmis consertum, cuminis ni summa auri et argenti facti sisnatique in aerarium intulisset. 'cis νορνα- Cicero in Pisionem praeolati facinoris loco ponit quod prouinciam
contempserit. Eto Antonium, inquit, i in Rempub. molientem, patientia atque obsequio inis inuti m to prouinciam Gastiam Senatus a ritate exercitu es 'eusis instructis es ornatam , quam cs- Antonio communis- δ quod tempora Ris. ferre, in conci re densii, raetimanta νερου-κ. laevi eum prouinciam Ciliciam obtineret, ad Auleum scribe,νδε vita sva interitare t inquit, in Asiam profectus sum τ-β: Noliis I nuariis et non meherculi dici potest qua admiratione G Me c t eis, maximine Tharsensium Postea vero quam rum trans σήν βονα, inirilis expectatio Asia nostrarum dioecesium, qua sex nitas mimperii
' millia aureorum nostrorum eo nomine lucrisa - potintiti famam cotempsisset. opulentam autem Cyprum olim ibisti. ex eo coniicimus, quod Ptolemaeo Cypri Rege eonfiscato, citor. qui Sodii factione ad colligendam eius garam ablegatus Wia minus 5 ptem 'midia talentum Romam deportauit ex aureo pabilia ne gazae vi autor est plutarchus; ας 5 ,-
pecunia fuisse videtur, quod Cato aliqbando in altercatione μ' peio obiecte se ex cypro plus auri atque argenti nullo ex tu
388쪽
dinitiise, quam Pompeius ex omnibus triumphis concussis terra- - :rum orbe ipse instructus ingentibus copiis intulisset in aerarium t quo tempore Cyprus in prouinciam praetoriam redacta est factione eiusdem Publii Clodii Pulchri Ptolemaeo insens ob nega. tam ei pecuniam ad redemptionis precium, cum a piratis interceptus esset; quae historia a Strabone narratur infe bbra decimiqui ti.
rito in odio simus apud exteras nationes propter eorum quos ad eas hoc anno cum imperio misimus, iniurias ac libidines. LQuod enim fanum putatis in illis terris vestris magistratibus religiosum, quam ciuitatem sanctam,quam domum satis clau- sam ae munitam fuisse t Vrbes iam locupletes & copiosae requi runtur, quibus causa belli propter diripiendi cupiditatem in s ,,ratur. Idem Pisoni obiecit quod perfidiam CCC. talentis vera didisset, his verbis: Idemque tu bocentum Bessicae sentis Dprincipem, quum trecentis talentis Regi Cotto vehdidisses se curi percustisti, cum ille ad te Legatus in castra venisset, le,,tibi magna praesidia S auxilia a Bessis equitum peditumque opolliceretur. Et paulo inserius: Nonne sestertium centies ti octogies, quod quasi vasarii nomine in venditione mei capitis
,,quisti Z Nonne cum ducenta talenta tibi Apolloniata Romae dedissent ne pecunias creditas soluerent, ultro Sussidium Equi- ,,tem Romanum hominum ornatissimum, creditorem debitori- ,,bus suis addixistit Vasarium Cicero appellat id quod publice rasis iis dabatur magistratibus, ut muli, equi, vasa, & reliqua quae magistratus instrumentum implerent: id quod patet ex eo quod idem dicit in lege Agraria contra Rullum, de Decemuiru loquens , ' uos Rullus creandos esse censuerat ad agros diuidendos, diuiendosque per prouincias: Dat, inquit, patestatem verbo pratois iriam, re vera regiam : desinit in quinquennium,facit sempiternam,t-ru enim confirmat Osibus es copiis, ut inuitis eripi nulla modo pest. Deinde ornat apparitoribψ, scribu, birariu , yracombm, archite tu, Iraeterea mulis, tabernacula , centuriis, supe, tili. Sumptum haurat . 'ex arario, suppeditas a soriis. Intelligimus ergo vasarii nomine specuniam publice dari solitam magistratibus euntibus in prout Zet 3 ciaS,
389쪽
eias, ex qua sibi necessaria compararent: id quod poste,
sti tempore Senatusconsulto constitutum euot Tranquillus m: Autor aliarum rerum fuit: in queis, ne actaearemur: ne magistratuι deposito bonore statim in prout a. mirier. turr ut pro Consulibuι ad mulos ει tabernacula quere a luari semiant, certa pecunia constitueretur. Meminit eius moris Cicero is quinta in errem -ιone, & Lampridius in Alixandro Eis v lis :. Iudites eum promoueret exemis Veterum, vi s cicero seri es arge . tos nec sariis instruebat, ita ut Prasides prouinciarum acciperent .m 'genti pondo vicena, mulas s equo bino , vses for ei bina6 ἀπ-s singulas, balneares singulas aureos coteπoi, coquos fietuM r es sid - res non haberent, singulaου concμbina , quod sine iis esse πω possint. Κριι γ dituri deposta administratisne mulas, mulos, equos, mia,unes,s cri
. eate sibi habituri, si bene geriissent. Sed illa fuit priscae seuerit iis imitatio, qualis in legibus sumptuariis intelliptur, de insta disiuri sumus. Cicero igitur Pisoni obiicit quod 'te ipore quo Cicero exilib mulctatus fuit, Piso S Gabinius m mutatum pactione cum Clodio Pulchro Trib. pleb. Ciceronis ini mico conspirarint: sicque factum ut per Trib. pleb. prouinciis obtinuerint, Gabinius Syriam, Piso incedoniam: de Pis i in ties s o tigies sesertium vasarii nomine decretum sit, si verus est
G numerus: quam totam pecuniam scenore Roma occupauit, Pra ... non minor suit quadringentis & quinquaginti millibus au rum nostrorum. Sunt & alia nomina pecuniae impelan ci- uitatibus, quam magistratus in rem suam vertebant: q- ' eo eadem in oratione in Psmem persequitur. sμi-imuit,
bssime Boeotii cs Byramisiciae ηι es, nessalonica sensiu Cladme . tum aestimandum intelligo id fiumentum quod in sellam P totis vel Consulis imperatur, pro quo pecuniam iis perabi H-strois quantam collibuerat. Honorarium appello, quod Gitari. - Ριώνη σ Πόδου, . id est xenium aduentilium quod datur inori quanque urbem magistratui. ut hodie principibus noti
eum primum urbes pompatice ingrediuntur. SeqRitur an o sisnaea Mitto aurum coro riures quia ι -- μυλ -- ΜαοA .
390쪽
Aes. Lex enim inmeri tm es decerni, es te accipere ιτα 'ns deerato tria M. His accedit , quod Romani Impera. tines ciuitatem Romanam dare poterant, ut autor est identa, C ro in Oraιω- pro Crenabo Balbo, his verbis r Auribo oriam hoc
emendere, minauam es eandem sum quem eonstarra ab Imperatorem e rate ι-inum. His igitur de huiuscemodi causis Roma- Autum. Ist senator' astescere in immensum poterant. Augusti autem mirum in modum auctum est fastigium Romanum, nisi modo publicum, sed etiam priuatum, licet luxus vitae dia ' utus esset: exemplum prodente principe, mittebat enim inmuincias Constatares & Praetorios it Equestris ordinis viros. 'quoseun*is hinsore dignos iudicabat: qui etiam quo plures ut an Isi verbis loquar panem administrandae Reip. caperent, noua ossicia excogitauit, curam operum publicorum, viarum & aquarum aluei Tyberis, frumenti populo diuidendi, pra sectu μ ρο- ram Vrbis. Triumuiratum legendi Senatus,& alterum recogno 'scondi turma equitum quotiescunque opus esset. Censores aereati desitos longo interuallo, creauit, numerum Praetorun L auxit, exegit etiam ut quotiescunque Consulatus sibi daretur, hinos pro singulis Collegas haberet. Ab iis igitur quos lacu Pletes nouerat ipse, exigebat ut urbem monumento aliquo is i ni ornarent. Hunc morem tenuerunt di alii principes , ut videre est apud historicos, & Plinium in Epist. M. II. -mnin
inquit, sed Im in Senatum, res naut crimina noto. Secuta sum diis xeis sexientia ci-- designarorumc Cornutus 'Tertum censuit orisae 1 --dum: Acutiis Nerua is serti iam pro clarationem ei in non habendam: qua sententia tamquam mitior vicit, cum sit a qm dinire, tristior M. Quid enim miserius, quam exectum es exemptum honor bus Senatori in laboribus'molestia non carere ' dc reliqua quae lor
. gius prosequitur. Qi erum praeterquam quod supra ex Tranis quillo diximus, Augustum inusti a Vrbi Myptia gaza, tantamem nummariae copiam esseeisse, ut multum precii praediis a creuerit, ex eo coniicere licet homines Romanos inusitatis opi- hus amentes fuisse, quod intra XX. annos sestertium .uaterdecies millies Exami orum testamentis accepiae sese testatus est.
Huic dicto fidem atrogat hi quod apud Senecam M. H. vi ben Ariis