장음표시 사용
401쪽
petratricem redemptricemque proscriptionum quae sub lia fa- Etae sunt. Cui tamen morbo languenti Sylla repudium misit, ne felicitas sua luctu uxoris contaminaretur, cum interim ipso epulum magnificentissimum populo instauraret decima rapina- . rum N proscriptionum Herculi pollucenda. Plutarch. n Pμι -- ' cita loquens, quod ter incensum, quartum: a Domitiano extructum est, tanti deauratum fuisse suo temp. - . te prodidit, ut nullius ciuis Romani priuati hominis census ae quare eam impensam potuerit : quippe quod duodecim
in talentorum deauratum ; sic enim inquit: τουτου του καθ' ημας
sis Jἰνον. Quod tamen opus longe minus mirandum esse din mo principis ipsius ait, quae undique auro splendebat: id quod mirum est Plinium & Tranquillum silentio praetermisisse. niam autem hic liber iustam iam magnitudinem accepit, Smul' ta nos transmittere necesse est, hac veluti coronide ex Strabono I sumpta bb. V. finem ei imponemus. Is enim autor demine R
ma loquens, s de Caesaru Augustinouidentiat circa eam constitueniam Tanta autem, inquit, aquae copia per aquaeductus in urbem inuehitur. v amnes per mediam urbem V per euniculis insuant i emnesque fς urb aedes, cisterem,siphunculos es salientes habeant redundantes: qφ. in rebus conficiendu Marciu Arrima operam bona ex parte no V ιm Romam adornauit. Adsummam,2 δ isti Romani urbis decorem neglexerunt, fidelicet in aliis rebmm t=ua.. op ior ιbm es necessari magis occupata : recentiores autem, V mo me timribua aniγλ memoria nostra fuerunt, ne istis quidem ea in cura cesserunt,seu.- - . ς ς ορο monumentis permultu et speciosis impleuerunt ; siquidem Pompeiu es , um Caesar, Augusti, se eii tiberi, amici, es υxor frorque omni dium ιn urbe extructis operibus ornanda, si iamque si pergressi μ' quorum verum pleraque habet campus Martius : ύο ει πων, ὀι 'τα
402쪽
TM , ταυτων πα-ό μαριο De hoc Plinius ita inquit: Agrippa vero in AEdilitate sua adue a Virginea aqua , caterisque corriusvis atque emendatu, lacria DCC. fecit, praeterea fontes C V. castella centum XXX. complura etiam cultu magnifica es operibus: lis signa CC Q aersa aut marmorea 3mposuit, es columnas ex mam more quadrι Uentas, eaque omnia annuo spatio. Adiecitque i e in diutatta suae commemorationem es ludos undesexaginta diebus factos , sgratuisa praebita balnea CLXX. quae nunc Romae ad ιnfinitum auxere . numerum. Pιcit antecedentes aquarum ductus nouissimum impendium operis inchoati a Caio Caesare, es peram a claudio, quippe a lapide XL. ad eam excelsitatem, ut m omnes urbis montes leuarentur, influxere Cum tam atque Caerulem fontes. Erogata suid vis festertia quintenta quinquaginta quinque millia ; quod β quu Aligentim esimauerit aqua=um abundantram in publico, balneu, piscinω, rimibus, euripis, hortissuburba- . nis, villis,statiaque aduenientis, extrusus arcu , montes perfossos, vallis aequataι, fatebitur nihil magis mirandum fuisse in toto orbe terrarum. Idem paulo superius: Mirabuntur cloacia operum omnium dictum trimum, Missis montibus, atque ut paulo ante retulimus, urbe yensili, subterque nauigata. Id Marcin Agrippa fecit in AEdiotate post con*iatum, per meatus corriuatis sieptem a bin, cursu praecipiti torrentium modo rapera atque auferre omma coactis. Insuper mole 'mbrium com citati vada ac littora quatiunt: at quando Tyberis retro infusi recipium suctus, pugnantque diues aquarum impetuι --,s tamen obnixa sirismitas resistit: trahuntur moles interna tanta non succumbentibus causis
veris. Verum in loco superiore ubi legitur in impressis: Praete- Plin. Deus . -- fontes CV. in vetusto sapienter legitur e quare salientes lego; restituti . sensus nim id exposcit. Vbi autem impressi habent, eruasa in id ν- sisertia quingenta LV. millia et antiqui nonnulli talenta, vetustissimus H. S. L. V. D. ordine notarum inueris; quare sesternum quingentur qηinquagieIquinqωυ
403쪽
E N Τ V M iamdiu esset ad finem huius operis, nisi aliarum aliarumque rerum recordatio subiens identidem mihi negotium facesseret. Alter nunc de integro prope instaurandus mihi labor, Persa um opes expendendae: qui soli, Romanorum , fortunam ad terminos usque Alexandri euadere gestientem, retro in occiduam mundi partem inhibuere: a Romanis etiam ipsi longe ad Orientem summoti. Herodotus Ali- carnasseus biso IV. qui Thalia inscribitur, Darium Histaspis fi-ι , lium, qui post Magorum caedem hinnitu equi ad regnum pertis. . sicum assumptus est in viginti satrapias Persarum regiam di stribuisse dicit, di praesectos unicuique dedisse, S tributa stata fixaque indidisse, ea lege dicta, ut qui argentum tributi nomine penderesst, talenti Babylonii pondere: qui aurum, Euboicis. bibri si afferrent. Valet autem inquit, Babylonicum talentum LXX.ιalentum. minas Euboicas. Quare Darium apud Persis ob hanc tributi istimulam constitutam capelum verbo Graeco, id est institorem vel, negotiatorem vocitatum ait, eo autem verbo hominem ut quaestuarium notabant. Cambysen vero denotem, id est dominum dictum. Nec Cyrus enim nec Cambyses tributa ad certam
404쪽
sormulam, & praecisam redegerant necessitatem, sed dona tan- tum anniuersaria a Satrapiis accipiebant. Has Satrapias, quas Nismi, id st. Aomos Herodotus appellat verbo Graeco, Plinius praefecturas ver- praefectura. tit, Murentius portiones subabsurde vocitauit. Herodotus igitur has seu prouincias seu praesesi uras ab Hellesponto ad Ini diam usque sigillatim percensens, 5c quicquid unaquaeque quotannis pensitaret, tandem summam colligens : unodsi, inquit,
bonica pecunia ad pondiu Euboicum rerigatur, fient nouem millia quingenta quadraginta argenti talenta, et si δὴ ἀργυριον Γ βααλω-
decus expendatur ad argentum, ψ summa reperietur aci rationem Euboicam esse quatuor milba talentorum, sexcentaque es octoginta, τὸ δὲ Μυσ3ον πισκαδεκαςααον το ἐυωσκεθ εον ἐυίοικῶν ταλαντων ὀγδωκοντα, vi ἐξακοωων vi τετρακιπλίων. In Laurentiii interpretatione mendose hic locus legitur. Ramentum auri, ima ab Herodoto dicitur, quasi aureum sob m dixeris. uui-
bim, inquit, in unum cοκ Iis, fit siumma eorum quae quotannis collige- bantur, quaterdecies micena quingena'sexagena salinta Euboica. Supra autem dixit, το δὐ ταλανοῦν δυναται εαοικας ε ορ--χοντα μνέαe. Valet autem talentis Babylonium septuaginta Euboicaι
minas. Ex verbis Herodoti ut scire non possumus quantum Euboicum talentum fuerit, ita intelligimus minus fuisse Babylonio. Nos in superioribus nonnihil de hoc diximus cum loca Livii citaremus ex libris septimo et Octauo de bello Macedonico. Fossus Euboicum talentum quatuor mistium denariorum fuisse dicit Romano nummo aestimatum, quod si est verum, apud plinium Lb. XXXV. ubi legitur: Talentum autem Atticum ut ait Varro se--cim sestertiis legendum esset Euboicum. Sedecim enim sestertia, quadraginta minas valent, di quatuor millia drachma rum. Sed apud Plinium legendum potius existimo denarium sex millia, quod olim sic scribebatur, X. VI. M. ex quo sedecim se- p.rtia facta. Millia enim S sestertia ut idem significant, sic ea dem nota scribebantur. Hermolaus Barbimus in IsissemWis Plinium eritis, dum autorum magis nomenclaturae quam rei ex
plicanda studet, explananda huius sei dissicultatem prope con-
405쪽
clamatam reddidit, autoritatumque inter se pugnantium com gerie veritatem obruit. Interdum enim ea culpa summis in iam geniis deprehenditur, ut ambitione instincti, omnia magis consectari, quam veri similimuim quodque amplexari cupiant: quasi diligentiores se diatioresque quam consideratiores existimati maluerint. Ego cum rei obscurae, & caligine quadam variantium autoritatum obductae, lucem aliquam afferre magnopere laborassem, nihil appositius ad illustrandam eam obscuritatem inueni, quam quod Pollux in nono de voeabutas rerum inquit quod equidem miror ab Hermolao non esse animaduersum, aut certe non explicatum: ut iudicare possis, forulos quidem eum .
omnes diligenter excussisse, sed volumina quod aiunt)ad lucernam Aristophanis non semper recognouisse, ac ne Plinium quidem ipsum, in quo tam sese admiratus est, quam Peleus in machaera gloriabatur, ut est in prouerbio. Vir alioquin es disertus & et sans,& memoriae suae columen: nec modo domina multiplici, sed etiam stylo graui, licet exultantiore ac licentiore: certe quidem scriptor in quo candidum ingenium, & bonam mentem agnoscas: id Pod opinione nostra multis doctis viris defuit. Cui utinam ipti longior vita contigisset, praeclaraque nunc opera morte eius suppressa non desiderarentur, quae exit ra annos abhinc XIV. audieram cum domi eius pranderem cum homine bene docto & eleganti Accursio Menerio, qui tunc Dὸ talento legatus regius Venetiis agebat. Sed verba Pollucis haec sunt
absurdum erit dicere, quod talentum Atticum Atticas drachmas hiat numero sex millia, Babylonium septem mill a , . incum decem misi et, Syrium mille quingentas, duntaxat ineunda rationesec tam Machmae Attica moiam: quiροι ea ratione qua Auicum trientum sexagenaim
406쪽
nas, Babylonom septuagenas, AEginense centenas proportione capiebat. t Premo mina ipsa ut apud Athenienses centenas habebat rachmas capsid . actos quoque totidem suas cui que gentis, quae pro ratione cultuque linii pii minium valerent augmento vel decremento. Ex his Pollu- ratiis a is cis verbis ad formulam unam omnia propemodum genera ta- mn a ad
lentorum minarumquer digere possumus. Quomodo enim, Atticum talentum sexagenas minas Atticas capit, di minatica centenas suas drachmas: sic Babylonium sexagenas minas Babylonias, quae centenas ipsae drachmas vernaculas capiunt:& AEginense talentum totidem minas Eginenses: & aegineticae rursus minae, centenas drachmas Egineticas. Sic librano. sita nummaria duplex est: es Turonensis. Parisina quin-Paque viginti solidorum est: Turonensis viginti. Quod ideo fit,
quia viginti solidi Parisienses aequales sunt aestimatione quinque
di viginti Turonensibus, quare utraque libra vicenaria est, sed si lidus tantum reseri, ut drachma apud priscos. Verum enimuero ut Babylonium talentum proportionem eph ctam, id est sesquisextam, vel cui alii loqui malunt supersextam ad talentum habet Atticum sexta enim parte hoc ab illo superatur sic drachnis Babylonia Atticam drachmam sesquisexta proportio- : ne superat. Et ut Kginense talentum proportionem superpartientem ad Atticum talentum habet, utpote quod semel id capiat, & duas insuper eius partes ita enim sese habet centenarium talentum ad sexagenarium in sic eandem quoque proportionem Eginaea drachma ad Atticam drachmam habet. Hoc autem ex alio eiusdem autoris loco Irobari potest, qui cunia, quodam in loco ita dicat, id est, et drachma quidem oboles senos habebat: aliquanto post ita subdit,
majorem Attica fuisse advolandum est: vi qua denos obolos Atticos capiat, quos Attica tantum senos: quatre Athenienses crassam eam drachmam vocabant, odio 'metarum Ala naam vocare grauati. Ex dictis
apparet tantam habere proportionem decem obolos ad sex, quantam centum minae habent ad sexaginta: di ea est ana.
407쪽
logia talenti Eginaei ad Atticum talentum. Hoc Hermolaus cum non ignorauerit , tamen non explicuit ubi de talento loquitur citandis ut diximus autoribus magis quam rei eis narrandae intentus. Vcrum Herodotus primae praesecturaedringema talenta argenti attribuit, secundae quingenta, tertiae trecenta sexalinta , quartae quirgenta , quintae trecenta quιnquaginta, sextae septingenta , septimae centum m septuaginta , octauae tro trecenta, nonae mille, decimae quadringenta quinquaginta , undecimae duodecimae trecenta sexaginta, tertiaedecimae quadringenta, quartaedecimae sexcenta, decimaequintae ducenta quinquaginta, decioma sextae , decimaeseptimae quastringenis, duodevicesima centis, undevicesimae trecenta : quorum summam non colligit, sed supputata ratione inuenio septem -kia si ringenta quadraginista talenta in summa esse. Atqui si talentum Babylonium proportionem habet ephectam ad Atticum talentum: septem mistia septingenta quadraginta talenta Balytinia, Attica valent talenta mu--llia es triginta. Si enim hanc summam , id est nouem milliadi triginta partiaris septenario, numerus partiens erit mille ducenta & nonaginta, quot talentis crescit summa ad Atticum, modum relata. At Herodotus Euboica fieri talenta tradit κωuem millia quingenta quadraginta , quae summa maior est Atticorum talentorum summa quingentu-decem. Ita fit planum talentum Euboicum mmus esse talento Attico tribus sere minis S triente. Hoc autem promptum est sic colligere : fac ut
singulis illis talentis sexagenariis , id est Atticis quae nouem millia & triginta esse diximus ternae minae cum trienote , id est tribus it triginta drachmis & tertia parte drachmae decedant : fient utique in summa ter novies millia minarunia, id est septem de viginti millia & nonaginta, S pro triente minae, ter millia minarum & decem praeterea. Hunc numerum triginta millium minarum lc centum, si sexagenario partiaris, quingenta talenta & unum confient, hoc est, quingenties semel sexagenae minae, dc sexagies quingenae singulae, quod perinde vaselet, & insuper quadraginta minae. Sic fiunt Euboica nouem, millia & quingenta talenta & praeterea Vnum S triginta cunia, quadraginta minis. Rursus ex talentis illis quingentis it uno terna minae cum triente in stagula decedant necesse est, quia
408쪽
nis mille di sexcentetiae. At vero ex Herodoti summa decerti italenta Euboica restabant, quae quingentas ct septuaginta circuri minas valent. Quod si talentum Euboicum minus Atticosuisse tribus nunis & quadrante pona istini treceritae tantum murrae Sc quadraginta excura es, id est, .se tuenta. Et hae una ratione, quantum qisdem obseruitis possumus
quantum talentum Euboicum Herit. Φ Milo, em talen. tum Euboicum proxime ad Atticum accedit Od quia qua
tum esset, satis superque deprehensum. comprehensum, peremptumque habemus, di omnino compertum : caetera quanta suerint , parum huius operis referre putor etsi id inquisiuisse iuuat propter operis diuerticula , quae velut destinato arguis mento appingentur obiectamenti eausi: Age videamus quid ultra dicat Herodotus de tributis Persicis: Ddi, inquit, risuru
e1 sexaginta megmatu ra is, id est, aurei ramenti. Ramentum Ram iam aurea, ob id alio nomine ab eodem autore αντι tu dicis. αγ-- etiam ad verbum aurea arena dicitur XL eodisis ustiniam. --- autem ram litium, inquit - e talentum ENHuorum quaru- amilium sexcentorum i uita ratio ineatur, ut prima argenti rependatur. hoc enim significat 'erbum vin 'κασαμον, quod unius literie - - Α
immutatione iri libris impressis aliud significat. Laeurem κενεώ. evra loci intellisentia in m assecutus videto,nisi sit error impi orum: de alioquwn humerus in eius interpretatione comam est: quod de ex Graeco e textu dc ex calculo deprehenditur , ς 5 mον inquit Hemdot w-ς ῖν . υωσκο εον - ἔξακοβω- ω Si enim terdecies trecenta Maginta multiplices, quatuor millis sexcenta 6c octoginta in summa timentes. Memmisse antem oportet id quod Herodotus ante diserat . edicto Darii mutum vitie, ut aurum Euboico pondere pensitareturi alio in nueniret lamnia, si Babylonia talenta Megmvis intellighehetur, di psegma tredecies amento repensile. cons ut autem quod Ccc sequi,
409쪽
ρxaginta annuo tributo eoi ebantur. Quod si reges Persarum , quaternadena millia & quingena talenta vel Attica vel Euboica ex Asia tantum di paucis locis Libyae tributorum nomine peria cepisse dicuntur, quae nos ad octogies quinquies centena millia aureorum nostrorum ut minimum aestimamus, quantum Romani imperii dicemus esse reditum φ Praesertim cum extra eas praesecturas Persis ipsa dominatrix immunis relicta esset,sic enim inquit Herodotus, ἡ πιρσὸς γ δαυ ices ,
ἀτελειε μ περσαι νέμονΤαι. Persia autem regio una a me inrer is matarι, dicta nan est. Persae enim immunes agros colunt. Ethiopea
autem & Colchi S alii quidam populi munera in Persidem qu tannis asserebant: inter quos insignis est pensitatio Arabum, qui millena quotannis talenta thuris asserebant. Sed Screcer tioribus seculis aucta erant tributa prorogatione impetii Persici facta, ut autor est Herodotus. Quare quod apud Plutarchum in Pompeio Latino fanto antehac legebatur de vectigalibus S tria butis imperii Romani post triumphum Ponticum, merito a nobis reprehensum est ut mendosum libro superiore. Iam primum ριν,- Antiochus ex scedere cum L. Scipione icto, omnibus urbibus θυμώ Ram. agrisque excesserat cis Taurum montem usque ad Tanaim amnem, di a valle Tauri usque ad iuga qua in Lycaoniam vet-git, ut tradidit Liuius tibro VI II. de bella Macedonico: quanquam: apud Liuium Tanaim mendose legi puto, & pro eo restituem dum esse Hus m. Notum est enim ex Herodoto νn primo, Halym .suuium confinium plim fuisse Lydorum et Medorum imperii Meminit etiam Plinius Halyos fluminis iustaero a radicibus Tama πορνυνί, per Catoniam Cappadociamque decurrentis. Ab his autem M. i finibus ad Hellespontum Asia est proprie dicta, amari Meode, Pontico ambientibus in peninsulam consormata. intra quam . dii reg0isnescircumscribuntur, unde Croesi circumfluentes diuitiae in proverbium cesserunt. In ea Asiae parte Herodotus trea popli, mιι ηa rium flauena Babyloma talen
410쪽
mn io tributo penatantes, qxiae ratione istisa millena es quadram Useptuagese valent, aere autem nostro octingena s octuagena
bina aureorum millia. Romano moresistertium t memies quinqu-gias bu paulo plus dicitur. Atqui apud Plutarchum legitur amte triumphum Pompeianum uniuersa populi Rom. tributa quagies decies centena missis fuisse: cum iis vero quae Pompeius populo Rom. in ea expeditione quaesiuit, octuagus quin ymescentena missia suisse. Prior summa quingenties sestertium dici Latine potuit, id est, mille & ducenta quino uaginta millia aureorum. Altera trecenties et quinquagies semitium priori sum.
Inae addidit, ut fuerint uniuersa populi Rom. vectigalia di tribu-
ta cuni augmento triumphi Pompeiani, vicies semel centena vicenaquina millia aureorum nomorum, cum P'petias imperio populi Rom. adiecisset Ciliciam,Syriam,Phoeniciam, Palaestinam, o . Iudaeam, Mesepotamiam, Cappindociam, Armeniam,Colchidem. . . Iberiam, Albaniam, Scythas,oc Arabiae partem. A Cilicia autem Phoenicia dc Syria Palaestinae usque ad fines Syriae N Egypti octingenta qui'quaginta talenta Darium tulisse quotannis Herodo' tus traditi a reliqua Syria & Mesopotamiamon minus quingemtis, quae ad Atticam rationem relata, octingenta decem milliv. aureorum nostrorum valent. Ita paucae prouinciae summam iu. Iam quae apud Plutarchum legitur, pendere populo Rom. p tuerunt, absque Cappadocia, Armenia, Colchide, Iberia, Alba- . , 'nia, & Scythis & Arabia, quas inter stipendiarias non numeri , Quapropter Pompeius pro concione gloriatus est ut autor est Plinius lib. VII.) Asiam se ultimam Nouinciarum accepissY, eande lue mediam patria reddidisse: de Asia Cherroneso, est, peninsula loquens s quam proprie Asiam esse vocitatam dus - ximus Lydiorum olim regno, nunc Turcarum imperio. Haec ab Antiocno, bello Asiatico ablata suerat: dc ei postea Pompeius illas prouincias adiecit. Nunc si iam dictis Peloponne- η' suis, Helladem, insulas Cycladas, Sporadasque, atque unon . mine Graeciam, Thessaliam, Epirum, Macedoniam, Illyricum, in Italiam omnem. Siciliam, Sardiniam dc Corcyram. 6c superi in- . . ferique maris insulas, populos Alpinos Zc Narbonensem Galliag am, cum citeriore ulterioreque Hispania, di Asticam adiecerit ccc a