장음표시 사용
101쪽
86 De Cardinalis Ecclesia Christi destruit, meliores laicos esse,quam clericos. Igitur si dia tuus quiuis,&quiuis vulgaris clericus, quia ex Dei familia est, hanc debet per fectionem sectari,facile est hinc argumentari,quid a Cardinalibus exigatur. Etenim Praelati omnes, aut qui maius aliquod negocium in Ecclesia gerunt, r. mora ij sunt, ut ait S. Gregorius, qui vi Noe ς-7 arcam in undis,iis dum ad forma viis
populis praesunt, β ancha Ecclcsam in tentationii fluctibus regum Ipsi etiam, ut idem S.Gregorius alibi,orbe portat, quia tantorum pondera nusquisque sustinere compellitur , quantis in hoc mundo principatur c illi veterem illum clerum consideremus , ut est a
Christo institutus, ab Apostolis excutitus, atq; primis illis sarculis in Dei Ec- clesia viguit,plane videbimus quid de hoc ordine cogitandum sua qua alte suspicere debeat, qui ita se instruere velit, ne ab huius status praestantia Zeperfectione degeneret. Quis enim italis temporibus seruor quae in Deum charitas,quis animus qWat aliaritas timarty ium subeundum ritu /einde
.eteius in proximorum tali te proc randas
102쪽
Dignitate, Urs'. Cap. VII. 'randue pro qua nullis laboribus, nullis parcebant periculis menique qua
tu contemptus rerum omnium terrenarum, honoris , diuitiarum, com-- 'moditatum,cum etiam plerique,ut de Cypriano accepimus,paternas omnes
pollessiones , quicquid habebant,
Venderent, ac pauperibus distribuerent ipsi vero ut plurimum in pa pertate, Tumma rerum omniu in pia traherent vitam)ltaque non illi ordinem hunc, ut gradum ad ambiti nem, aut ad opes augendas suscipiebant sed quod vere est , tanquam Dei militiam, dc obsequium , v se totos eius intimini consecraret.Itaque si verum fateri olimus, nosque ipsos sine assentatione respicere , adeo nos deflexiste a prisca illa cleri formula reperiemus,ut vix eius maneant vlla vestigia. Quam iacturam δε quam plagam , iam tum suo tempore Milebat Gregorius , ea'aque in Samueloe4 in M. expressam putabat, in quo quoniam 8 g nouum Sacerdotium designatum est, cum sacra Scriptura si senuisse com- anemorat, hoc pittat indicari diun Eo 'clasi per decurrentium Omporum
103쪽
88 De Cardinali j patia ducitur, in nonnullis sacerdotibus conuersationis pulahritudinem veterascere Quoesiqnim, inquit, iuue nis erat Samuel, quando Sacerdotum
ordo solis coelestibus xsideriis in thians, dum nulla terrena quaereret,
quo es actus superna praedicare poterat, eo ad ea nihilominus verbis de exemplis subditorum animos accendebat,valebatenim robore,& iuuenili pulchritudine radiabat , dum vim coelestis verbi in splendore ostendereti tactae conuersationis, quia quicquid validum loquendo poterat praedicare, nitebatur etiam sublimiter vivendo ostendere.Sed iamdiuest,quod Samuel senuit Multa enim tempora elapsi sunt,ex quibus multi Sacerdo . tes amorem staculi sequuntur , quo rum virtute depelli gaudia mundi ab aliorum cor'ibus debuerunt. Haec de alia multa ibidem Gregorius quibus hoc unum adiiciendum videtur, hanc perfectionis formam,in omnibus esericis exigi,quos ut ait S. Hieronymus, nomen ipsum admonet eos de scri te domini esse , se Dominum eorum esse inrtem , ut propterea nihil extra
104쪽
. Dignitate es O . q. VILDominum habere debeant. Verum si haec perfectio omnibus necessaria est, qui clericos se profitentur,certe multo magis iis,qui in clero ipso eminent: quo magis eminent, eo magis debent omni virtutis laude praecellere, quoniam communes cum aliis ca fas habent,& propria . Videamus nunc tertium gradum
huiu obligationis,ita proprium Cardinalibus , ut nullis aliis conueniat. Quod vi plenius intelligatur , quoniam magnum in eo momentum positum est , videtur res paulo altius re-- petenda. Etenim aliua est perfectio, aliud vero perfectionis status Perfectio in diligendo Deo consistit, quam ob causam charitas a B. Paulo perse- COLctionis vinculum appellatur, eiusque ratio est,quia unaquaeque res tum perfecta dicitur , cum suum attingit sinem; Finis quippe est consummata rei perseetio a charitas cum Deo con- iungit, qui finis est noster, quoniam
qui manet in charitate , in Deo manet, D η or Deus in .Verum perfectionis star Usipectari debet,no tam ex eo, quod
ius in minis agitur respectu Dei,
105쪽
uo De Cardinalis quam quod fit exterius respectu Ecclesiae. Requiritur enim ut hic status Eum obligatione ineatur,atq; haec ipsa obligatio cum aliqua solemnitate, e que huiusmodi ut perpetuam habeat firmitate. Itaque in persectionis stareuesse alliquis dicitur, non ex eo, quod
perfecte Deum diligat, sed si se obligarit ad aliqua perfectionis ossicia. Fieri enim potest,ut quispia ei se obli-gex,quod postea n5 praestet, alius vero id praestet,cui se non obligauit ut duo illi quos D minus narrat apud Mat- thaeum,quorum alter iussus a patre in
Misi i ViHςδm ire,respondit impigre E δε--mine, nec tamen ivit alter prius qui- dena ire,recusauit, postea paruit. Hoc
igitur posito,facile est discernere,quinam in statu persectionis censeri debeant; in primis videlicet Episcopi, religiosi,quoniam trique obligatione perpetuam suscipiunt ad opera perfe-Gionis, idque cum aliqua externa caeremonia Episcopi quidem , quia ad id se obligant, ut animas sibi creditas inluminent, instruant, ad perfectionem adducam,ac pro ipsis etiam si opus sit, vitam prosundant. Sinistra iis consecrau
106쪽
ecrandis cesti ritus adhibentur, st-que nexus ille perpetuus,qui per naissu Pontificis dilJblui nequeat. Eadem est ratio etia religiosom, sed hoc λmplius in Episcopis, quod etialia ut Z ς Η 'perfectores , quemadmodum ait Dio- σε nysius,quoniam alias perficiendis operam nauat, religiosi autem,ut perfecti. Cum igitur de hoc utroq, genere, hoc certum iit,videamus iam de Cardipalibus. D. Antoninus quide diserte, it , , , Cardinales non es. institu perficien M. Idorum, sed perfectorum, quidem multo magis quam Episcopos Idem etiam scripsit Augustinus Triumphus. optimus Theologus aliquanto senior ri Antonino,natus quippe est,ut accepimus,anno MCCXLIV. Hic igitur ipse quoq; hac quaestione posita, utrum Cardinalesint in statu perficiendorum, an vero perfectorum, aperte re- spondet, perfectorum immo vero in
hoc genere perfectionis primum in Ecclesia locii tenere etiam supra Epi- , scopos ac proinde maiorem in eis ch
ritatem, maiorem iustitiam, maiorem etiam reru temporalium despicientia,
107쪽
De Cardinalis fib. . da etiam Turrecremata cum ipse qua ξαις que ex proseta quaestionem hac proposuisset, subiicit eandem responsionem, omnino Cardinales perfectionis statu censeri. Nam praeter quotidiana officia pro Ecclesiae bono, quae magna,Mardua sunt, obligant etiam 4
deuouent Deo sese ad fidem Catho .licam,Christianamque religionem toris viribus tuendam , etiam si in ea causa sanguis profundendus sit, ad
hoc tam praeclarum munus cosecran-rur cum multis insignibus caeremoniis, certisque sacramentis, quae summo Pontifici praestant,tum vero de fide seruanda. Quare nihil dubitadum est, quin hic quoque status perfectus sit,& quidem multo perfectior,quam Episcoporum,qui bonum uniuersalis Ecclesiae ad cuius gubernationem aμ sumuntur,ac pro cuius propugnatione sponde animas exponere, maius, diuinius est quam bonum particularium Ecclesiarum , quam a curam alii Praelati obligantur Haec ad verbum Turrecremata. Possunt autem omnia ista cons .mari sua ibus argumentis ductis tuex
108쪽
Dignitate, in c. q. VII. is dignitatis amplitudine , de qua ante diximus, tum ex officio, de quo proxime , tum etiam ex dissicultate negotis, quod Cardinalis gerit postremo ex similitudine quadam coelestis illius Ecclesiae. Primum enim honos Ipse, qui bomini tribuitur, simul praemium qupddam est virtuti redditum,&indicium,ac testimonium vir , tutis, quae in homine sit. Quare ex utroque capite summus hic honos summam requirit, perseistamque vi tutem. Ac nisi ita sit , mendacium quoddam coivinittitur,seu furtum in maxim*.Accipitur enim exigitur maximum decus minime debitum.
Adde huc quod Ecclesia nihil aliud
est, quam spirituallis quaedam res publica; quare&munera,quae in ea fiant,
spiritualia sunt,& graduum distinctio in spiritualibus causis spectari debet.
Nam ut in societate aliqua mercatorum,aut militum,Vel nautarum ij quidem in officiis partiendis praeponuntur, qui in suo quisque genere peritiores,in instructiores habenturicontra vero magna esset confuso, , perturbatio si Magistratus, Vel ex formae,
109쪽
9 Deca nasis aut vocis elegantia, vel ex pingendi, aut aedificandi scientia, quae ad rem non faciunt, deligerentur cita in hoe spirituali, ut diximus, regno, multo maius monstrum est, si superiores hi gradus non ex spirituali genere , sed ex diuitiis, aut opibus, aut aliis eius
modi errem rebus constituantur.
L . . . QVRm0brem recte de hoc Hierony-Mansredus, no quidem ex The
logorum numero , sed quod magis
iam mouere debet iurisperitorum, bonus tamen, doetus iurisperitus, ossicium, inquit, Cardinalium est,honestis moribus , de vitae integritate adeo elucere , ut tanquam lumina quaedam sint δε exemplum omnNbus praebeant, ut vere cardines*ppellentur, 'columnae illae dignitatis supra montem positae. Quid enim perniciosius,quid Deo odiosius, quam ut quo docere debeas, eos tu ipse pra ' uo exemplo ad malum allicias Montra Vero quanti refert sircum praestantia dignitatis, vita etiam praestantia
conuenerit 'Nam cum omnium oculi
in eos, qui caeteris praesunt respiciant, sanctiores esse caeteris debem,qui pri-inum
110쪽
irium locum post Pontificem obtinem, velut dii quidam in terris ho-
Ex officio vero a argumentari licet , Cum Pontifici assistere Cardinales , eumque in rebus maximis assidue iuuare debeant , tum consilio , tum opera , nunquam id praestare poterunt, ut quidem rei amplitudo requirit, si vitiis serviant, si humanis affectibus transuersos se agi sinant, ac denique si non omnibus virtutibus se diligenter excolant. Qua de re audi oritatem habemus maximam , utique ipsius Tridentini Con-si scili , in quo cum de Cardinaliumc.I. reformatione ageretur , haec ipsa verba ponuntur a urum constitio apud Sanditissimum Romanum Pontificem cumvmuersalu relisia adminiuratio nitatur , ne' videri potes non iis etiam virtutum insignibin , ac mare di dissiplina eos fulgere , qua merito in se omnium oculos conuertant. Huc accedit,
ut diximus, difficultas ipsius status,quq nunquam vinci poterit,nisi abundantia quadam ac perfectione virtu- m. Qui renim dissicilius,quam inter tantos