장음표시 사용
231쪽
ilo Defensio Decretorum Concilii Trid. oec.
Concilii Tridentini Decreta , ct Summorum mutiscum Consitutiones exactam communem vitam praecipiunt :peculium quodlibet blae depositum, spe censum vita litium probitent.
Raetermissis Decretis Conciliorum Lateranensium III. & IU. atque Summorum Pontificum Constitutionibus , & aliorum Conciliorum Canonibus, qui exactam praecipiunt communitatem , quaeque omnia te. gi possunt Difert. I. a cap. VIII. ad XIII. Disi . Apost. Monasica . referam dumtaxat Cone illi Τridentini Decreta, atque postiriorum di ei ficum constitutiones.
Primum TridentIni Decretum, quo graecipitur vita com
munis ut basis Disciphme Regularis.
CE s. as. cap. I. is Quoniam non ignorat Sancta Synodus , quan- ων tum ex Μonasteriis pie institutis . & recte administratis, in Eccleis sa Dei splendoris, atque utilitatis oriatur; necessarium esse censuit , is quo iacilius ac maturius, ubi collapsa est, vetus & regularis Disci- ,, plina instauretur, & constantius, ubi conservata est , perseveret, PRE. - CIPERE, prout hoe Decreto PRJECIPIT, ut omnes Regulares, tam ,, viri, quam mulieres, ad Regula, quam professi sunt , praescriptum s,, vitam instituant, & componant e atque in primis, qua ad sua profesis ramis perfectionem, ut Obedientia, Pavertatis, o Casitatis, ac se quati otia sunt alicuius Regula σ Ordinis pretiliaria vota, o PRAECEPTA ,, οβ eorum resperuυe essentiam, NEC NON AD COMMUNEM VN,, TAN, iactum. ρο vestitim consertanda pertinentia , fideliter obser- ,, veni : omnisque cura & diligentia a Superioribus adhibeatur tam inis Capitulis Generalibus, & Provincialibus, quam in eorum vi stationibus, is quae suis temporibus sacere non praetermittant, ut ab illis non recedatur:
232쪽
is eum compertum sit, ab eis non posse ea, qua ad substantiam regulatis is vita periment, relaxari. Si enim illa, quae bases sunt, & fumlamem ais totius Regularis Disciplinae, exacte non fuerint observata, totum cor- ruat aedificium necesse est is .
I. II. Secundum Tridentini Decretum, quo peculiuin cfasquc
generis vetatur. T On satis suit Sacro Oeeumenico Concilio vitae communis praeeptum λ inculcare, sed insuper aliud adjecit Decretum , quo tam exprelle& severe peculium quodlibet prohibet , ut tergiversationi locus non s
Persit. Est autem hujus tenoris, eap. II., , Nemini igitur Regularium , , , t m Virorum, quam mulierum liceat bona immobilia. vel mobilia, ca- is iustumque qualitatis fuerint, etiam quovis modo ab eis acquisita, tamquam
is propria , AUT ETIAM NOMINE CONUENTUS, Aere vari TENERE, sed statim ea Suneriori hexa, neui, Conventutque INCOR-- PORENTUR . NEC DEINCEPS LICEAT Superioribus bona stabilia a- se licui Regulari concedere , etiam ad usum fructum , VEL USU U ,
,, ADMINISTRATIONEM, aut commendam . Administratio autem is bonorum Monasteriorum , seu Conventuum ad solos inciales eorumis dem, ad nutum Superiorum amovibiles , pertineat . Mobilium verori usum, ita Superiores permittant, ut eorum supellex statui paupertatis,
,, quam prosessi sunt, conveniat: nihilque superflui in ea sit: nihil etiam, quod sit necessarium, eis denegetur . Quod si quis aliter quidquamis tenere deprehensus , aut convictus fuerit, is biennio activa, & paLri sua voce privatus sit, atque etiam juxta suae Regulae, & Ordinisis Constitutiones puniatur,1.
233쪽
ra a Defensio Deeratorum Concilii Triae cte.
Tertium Tridentini Decretum, quo omnis habendi seculii radix amputiatur.
' Andem, ut Sacrum Concilium omnem habendi peculii radicem evelleret, hoc tertium edidit Dccretum, quo cavetur , ne ad pro-sessionem Monasticam admittantur ultra eum numerum , qui ex Monasterii redditibus ali possit . Eadem ergo Se s. haec habentur cap. III. isse Concedit Sancta Synodus omnibus Monasteriis, & domibus tam vir is rum, quam mulierum, α Mendicantium, exceptis domibus Fratrum ,, S. Francisci, Capuccinorum, & eorum , qui Minorum de observantia is vocantur, etiam quibus aut Constitutionibus suis erat prohibitum , ,, aut ex privilegio Apostolico non erat concessunt , ut dei neeps bona se immobilia eis possidere liceat. Quod si aliqua loca ex praedictis. quibus,, Authoritate Apostolica similia bona possidere permissum erat, eis spo- ,, Eata sunt et eadem omnia illis restituenda esse decernit. In praedictis is autem Monasteriis, & Domibus tam virorum, quam muIterum, bo-h na immobilia possidentibus, vel non possidentibus, is tantum numeriri rus constituatur, ac imposterum eonservetur, qui vel ex redditibus is propriis Monasteriorum, vel ex consuetis eleemosynis commode pos- is si sustentari. Nec de caetero similia loca erigantur sine Episcopi, in is cuius Dioecesi erigenda sunt, licentia prius obteritan.
Animadversiones in laudata Decreta . Vana quorumdam
commenta refelluntur. I. D Rimum Saeri Concilii Decretum exactam communitatem praecipit servandam ubi viget , & ubi collapsa est instaurandam . Praelatos omnes severe astringit, ut istius communitatiς observationi invigilent. Declarat, nolla eos pollere facultate praefatam communitatem relaxandi. Haec quippe communitas basis est & sundamentum universae
234쪽
Regularis Disciplinae r est forma, qua servari debet votum pauperiatii Monasticat: est ipsius voti praxis, & expressa imago. II. Alterum Decretum, ut praescript m bonorum exarum communia talem essicaelut confirmet, & ab ineptis cavillis sartam tectamque euastodiat, peculium quodlibet tanta perspicuitatς & verbis adeo luculemtis prohibet, ut nullus evadendi pateat aditus. Non satis fuit prohibeare possidinem, quia argutandi occasio remansisset; sed vetat vel ipsi mretentionem, seu PECULIAREM USUM pesidere, vel tenere. Post iubet, ut omnia hona quois modo sive praedicatione . sive lectione , s.e
industria, sive parentum, amicorumve donatione, aut eleemosyna aeqκLsta, Superiori tradantur. Hie non s stit Concilium , sed ut fraudem , do lumque illorum improbet, qui afferebant . satis esse bona illa Superiori
praesentari, ut voluntate eadem inter bona Monasterii deputet, & sub eiusdem dominio constituat, usum vero Religioso privato concedat, continuo subdit. Comentiaque incorporemar eo modo , quo caetera eiusdem Monasterii bona incorporata sunt, ut fusius deelarat Clemens VIII. Haee satis essene ad declarandum communis vitae praeceptum. Re ad cucllendam cuiusque privati peculii radicem Tam in xiit a Concilium pergit, atque Superioribus ipsis potestatem adimit. Quoniam Superiores non pauei laxioris Disciplinae abutebantur potestate dispensandi, dee Iarat, ilios eadem carere. Nec doneeps Superioribus licear C . Denique Praevenit , damnataque consuetas excusationes & praetextus, quibus se retinere pee ulla asserunt Regulares ex licentia Superioris, & non ut propria, sed ad merum usum Facti: Etiam nomine Comentus et Etiam ad usum fructum , - in SUM, admi rationem, aut commendam. Quibus verbis Ia Lamia remanet altera excusatio, qua dicunt, superiores instituere singulos Fratret
administratores proprii peculii. Expresse enim prohibet , ne vel in adminiserationem concedi possit. Quin adiicit, hane administrationem ad
suos ossicialis, ad nutum revocabiles, pertinere. Denique iubet, ut usus mobilium bonorum, quae ex communi patrimonio pro eella, & indumentis porriguntur, si congruus statui paupertatis . En USUM FACTI quem Concilium, & Regulae omnes impertiunt. inum viro Mobilium ita Stiperiores permittant, ut G. III. In postremo Decreto, ut Concilium alteram consuetam repellat cavillationem , qua dicunt , Monasteria , seu Conventus destitutos esse
235쪽
a δέ Defensio Dee retorum Concilii Triae cte.
redditibus, qui ad exactam vitam communem lassiciant, praecipit, ut in posterum in quolibet conventu is tantum numerus Religiosorum ad mittatur , qui vel ex redditibus propriis Monaseriorum , vel ex eo ueris eleemos is commode possit sustentari. IV. Quero ab Adversariis, quid in his Decretis desiderari potest, siuve ad manifestum vitae communis servandae mandatum, sive ad severi L smam cuiusque peculii prohibitionem exprimendam λ Conferant nunc ve lini haec Tridentina Decreta cum Regulis , ad quarum praescriptum prosessionem emiserunt, & cum Conciliorum Lateranensium Decretis ;& nisi ex his omnibus evidentissime concludatur demonstratione luculentissima debitum exactae communitatis, & cujusque peculii prohibitio evincatur, sponte de sententia decedere velim. U. Tandem Sacrosanctum Concilium ultimum effugium praecludit eorum , qui opponunt proprii ordinis Constitut iones, & Capitula quaedam eorumdem ordinum , quae peculia permittere videntur . Siquidem post tria recensita capita, quae unice Monasticae paupertatis observantiam spectacit, siliit pro Regularium resormatione editis ordinationibus, praecipit, omnia sua Decreta ad Massim servanda esse, non obstantibus quibusquestiuilegiis , CONSTITUTIONIBUS , consuetudinibus , vel praescripti
nibus, etiam immemorabilibus. Haec omnia linquit Concilium cap. 2 r. 3σ singula in superiorisus Decreta consenta observari Saneia Sonodus PRAECIPIT in omnibus Coenobiis, m Mouoci iis ... non obsantibus eorum sm Ditim , oe sngulorum privilegiis sub quibuscumque formulis verborum eon cotis, ne Mare Magnum ancitatis, etiam in fundatione obtentis, nee non CONSTITUTIONIBUS aut REGULIS etiam iuratis, atque etiam eonsue. iti ibus vel praeseriptionibus etiam immemorabilibus. Haec a RR.PP. Magistris altius memoriae mandari velim, ut hinc colligere valeant, qua ii snt ponderis, quae ex Constitutionibus, & Capitulis Regularium a tempore invectae laxitatis editis , ut omnes testantur Historici , opponere silantis
236쪽
Interpretamenta RR. PP. Matisrarum Vindicis oe Vitae Claustralis.
I. A Deo luculenta sunt Tridentini Decreta , ut nulla eludi cavilla- ΖΘ tione valeant . Nonnulla excogitaverant Defensores peculii sophismata, quae refert P. Passerinus, adeo vana, ut ridicularia, atque The lagis indigna ostenderit Author Disciplinae Monasticae Dissert. r. eap. x 4. Dolent RR. Magistri sigmatietatum Passerinum talia sophismata ob trudentem : illorum erat fligmatum delinire dolorem, & labefactata in
terpretamenta desendere. Verum tamquam pisces obmutuere ambo , &Passerim responsis neglectis ut vanis, ad alia se recipiunt commenta Io ge maxime ineptiora. Ne quicquam tamen dissimulem, P. Magister Ira Claustralis pag. aue . bellam Passerim defensionem suscipit. Scripserat
lis Monachalibus vel un im producat , qua vel anuuos redditur , vel pecu. niam pri tim Monachis impertiar , tantinuo ei assurgo , victoriamqtie illicano. Reponit autem laudatus Magister: Mu unam, sed plures adducam REGULAS , ex his etiam, quas Romanus Pontifex solemnibus Confisu. tionibus approbaveris . Guid mihi optabιlius , quid iucundius , quam hominem hune mihi affurgentem , mihi post tot tantasque D tantias vicI riam canentem aspicere, atque audire' Prima Repula Monachalis, quam ibi adducit, est interpolata Cardinalis de Turre Cremata interpretatio. Secunda Regula Monachalis sunt quaedam statuta seu Constitutiones Congregitionis Cassinensis anno I 63o. editae, & ab Innocentio XI. approbatae. Caeterae Regula Monachales, quas Magister noster in medium effert,
sunt alia statuta ordinum Mendicantium, & potissimum Constitutio ordinis Hieronyminiani a Clemente XII. anno i 734. approbata . Oh quid perdiderunt Benedi eius Abbas Anianensis, Hugo Menardus, &ILucas Holestentus, qui illum non audierunti Si audissmi , Codicem Regularum Monachalium in immensum auxissent . De Regulis a SS. Patriarchis institutis sermo nune est, secus de quibusdam sive Capitulis, s- Tomo I. A a ve
237쪽
18s Defenso Dee retorum Concilii Triaecte.
ve Con stitutionibus post collapsam Disciplinam editis . Sed hae de re
Communia utriusque Magistri vindiciarum , & Vita
I. T r Iam hactenus tum Canonistis, tum Theologis omnibus incogni- tam ineunt RR. Magistri, ut quoquomodo eludere Tridentina Decreta valeant. Munus cujusque interpretis est verba, & sensa Sacrorum Canonum expendere, veramque intelligentiam promere . Ita praestitere Navarrus, Diana, Passerinus, Bordonius, aliique . Uerum vi sis istorum commentis ab Authore Disciplinae Monasticae penitus convulsis , alio se recipere studuerunt. Intactis itaque relictis Sacrae Synodi Decretis, opinponunt plurimos ordinum Mendicantium Capitulorum Generalium texistus, in quiliari permitti peculia asserunt . P. Magi ster Vindiciarum pag. 6ς. ρο seqq. transcribit omnes ----d --δdrae Us , aliosque similes. P. Magi iter Vitae Claustralis offert. III. cap. a. quatuor allegat Comitia Generalia sub quatuor praestant issimis Magiitris Generalibus celebrata. Caute ne, an imprudenter Disciplinam unius determinati Ordinis communi causae immiscuerint, caeteri videant. Ego, ut, quoad fieri potest, invidentiae periculo me subtraham , singulares ordinum invectas consuetudines praeteribo , nisi interdum grauis necessitas ab hoc proposito recedendi coegerit, quod non nisi cautione summa eveniet. In memoriam Lector revocet, quae Dissertatione prima dicta sunt. Ibi enim ex Ferdinando de Casti glio , ex Olmeda , Fontana , aliisque Historicis patefecimus saleb s, per quas peculiorum pestis ordines Mendicantes invasit. Legat, s lubet, Commentarium H orico Amugeticum C roli Antonii Plantamura, qui, necessitate cogente, ne videlicet seducerentur imbecilles a vanis Pornasi commentis, omnes textus, quos Magistri nostri nunc in nos regerunt , in germano sensu interpretatos inveniet. Consulat quoque quae superiore capite ex B. Humberto dedimus. Missis itaque prae satis capitulis , ut ab instituto nostro veluti alienis , quoniam, ut dictum est, non peculiarem, sed communem omnibus professo-
238쪽
sessoribus trium solemnium votorum causam oramus , nonnulla satis iucunda ex ultimo adversario obiter indicare lubet. II. P. Magister Vitae Clauseralis, antequam Tridentina Decreta reseri, praefationem valde festivam praemittit , ut retinendo peculio viam paret . Animadvertit primum , Sacro Concilio ex Regularibus interfuisse quadraginta sex supra centum. Aliquorum sublimia merita effert, enco
mia Iaudesque pangit, & quae sequuntur subdit . se Adeo ut vix eis n-o gi possit, quidquam adversus Claustralem Disciplinam sancitum sui Dis se, vel quod eius arctaret vota, aut relaxaret. Et sane, si unus Tho- is mas Catalius, agentibus quibusdam Episcopis , ut praedicationis mu- ,, nus Claustralibus interdiceretur, tanto Zelo , tantaque animi praesen- ,, tia Claustralium causam oravit . . . ut non leve inter Patres exciis tarit dissidium ; quanto magis si Vota sua , quae omnis Disciplinae,, Claustralis basis sunt, fundamentumque praecipuum, e proprio dimo is veri loco , & quasi luxari animadvertissent , nonne ad ea sarta te-- cla custodienda continuo insurrexissent' Aderat Bartholomaeus a Maris tyribus, . . . aderat Canus, aderat Mutius, aderat Salmeronius, Solor, adurat . aderant & Prino ἰprim Oea, num Magistri Generales s Deusis bone, quos Viros J Qui viri qui quantum servidioris studii in damnanis dis erroribus adhibebant , tantumdem suarum partium putabant NEM cUID NOVI supra proprias Regulas moliretur, aut fieret. III. Quid prudentius, quid eruditius excogitari poterat λ Si celeberrimi Regulares isti animadvertissent, Vota Monastica a Cardinalibus, Arinchiepiscopis , Episcopis , caeterisque Tridentinae Synodi Patribus proprio dimoveri loco oe quasi luxari, facto agmine insurrexissent. Pape t Nisi celeberrimi illi Mendicantes interfuissent Sacro Concilio, periculum imminebat, ut eiusmodi Patres solemnia Claustralium vota proprio dimovearent
Ioco, eademque luxarent. At non accidit, quia Regulares facio agmine intercessere. Ergo nihil NOVI supra proprias Regulas molitum est. Nonne omnes Mendicantium Regulae prohibebant bona stabilia vel in Communi possidendi Nihil NOVI supra illas Regulas molitum est Oh quanta eruditio, quantumque prudentiae in R. Magistro Claustrali l Nulla ergo in Tridentino Concilio Regularium Resormatio. Eadem ratione nulla Ecclesiisticae , sicut nulla Monisticae , Disciplinae instauratio p Abolenda ergo tot de Resormatione Decreta. Reponit P. Magister ibidem. is Si quae in A a a hacce
239쪽
188 Defensis Decietorum Concilii Trid. oec.
si haeee Synodo facta est Claustralium Resormatio, eo dumtaxat collinea , bat , ut abusus , pravaeque consuctudines , non tam Praelatorum con ,, niventia , aut Claustralium malitia, quam tempora in injuria invectae , is de medio tollerentur , & nonnulla eorum privilegia , quae Episcop, is rum iurisdictionem minuere quodammodo videbantur , moderaren- tur . se Hactenus R. Magi iter , concluditque ingeminans illud suum o
CETERA NIHIL . Quae amabo te sunt hae pravae consuetudines λ Qui altisus sublati Nisi Decreta Tridentina haberemus ad manus , Deus
scit , quae confingeres Commenta . Pravam relaxatae Communitatis comti suetudinem, abusus, & corruptelam peculiorum , se auferre de medio Sacra Synodus testatur in Dccretis suis , ut legenti constat . Nec longiorem poscit consutationem lepidum commentum , quod Sacra Synoduscit. feg. 2 s. eap. 22. conceptis uerbis damnavit . Decretum recitavimus supra cap. VIII. f. q. n. s. & iterum rescribam infra. IV. Aliud non minus curiosum interpretamentum referre lubet , quod
habet Magister Vitae Claustralis cap. I. p g. 269. ubi scribit: se Sive enimis peculium sit ex annuo censa , quem parentes filiis suis Claustrum in- ,, gredientibus destinant , ex privatorum Claustratum ustria . acis labore, semper inter bona mobilia computari debet , ut pote quod ad Suis perioris nutum auferri potes , o tolli se . Retineant privati Claustrales 1 fundos, domus , redditus, villas . Haec inter bona mobilia computari de bent , quoniam ad nutum Praelatorum revocari possunt . Quid Sacrum Concilium prohibet, nemini Regularium tam virorum, quam mulicrum liceat boua immob lia, si respectu Claustralium nulla dantur in rerum n tura bona immobilia , quando consensus Praelatorum eum potestate illa revocandi accedit Haee tamen Praelati potestas immobilis sit oportet ad mortem usque e immo a tot iaculis immobilis fuit , dum nunquam haec
240쪽
stis plurium Regularium Au Ioritate Apas fica appro- fatis etiam post Tridentinum. Eorumdem insincera Indes in referendis O P. Capitulis Generalibus . Ab enormi impostiira vindicantur Maguiri Generales Iusti. nianus, oc Caballus.
I. onstitutiones, seu Capitula Generalia plurium ordinum Regularium, peculia, seu deposita in communi arca servata permit, tunt. Eiusmodi Constitutiones, seu Comitia Generalia, Summorum Ponistificum auctoritate confirmata sunt e ergo peculia licita . Roma rescripta venerunt: ergo causa finita est. Magister Vindex pag. I 6o. refert Ordinationes pro Provincia Regni sui latas, quas duo Uisitatores Apostolici iussu Sixti U. approbarunt, & in eisdem peculium permittitur.
POS ad . rosoae e Capitialiam Ccnerale celebratum anno i s. subdens:
si Quid insuper, si addas Constitutiones, sive statuta illustrium ordinum
is Regularium post Tridentinum edita, quibus deposita permittuntur, se modo iuxta Tradentinι legem in communi area sementur. Argutissime. Tridentinum legem condidit servandi peculia privata in communi a east Ubinam in Tridentino lex ista Sed mittamus hominem pro ingenio, quae sibi arrident, effingentem. II. P. Magi iter Vitae Claustralis plurium ordinum Constitutiones, pe- eulium seu depositum in communi arca servandum permittentes, exscribit a pag. aues. videlicet Constitutiones Cassinensis Congregationis, Ordinis B. Mariae de Mercede, Minorum Conventualium, Regulam Terint ii ordinis S. Francisci a Clemente XII. anno i 39. approbatam, quae peculium permittit, pluraque alia ordinum Mendicantium statuta, quae Praetereo; nam Omnia eo unice pertinent, ut hanc inserant Conclusio nem: Constitutiones plures ordinum Mendicantium, etiam post Tridentinum editae, permittunt peculia. Constitutiones istae sunt ab Apostolica Sede approbatae. Ergo peculium licitum est.
III. Mitto quod omnes illae Constitutiones allatae a M. Magistris