장음표시 사용
211쪽
16o Defensio Decretorum Concilia Triae se.
strorum distinctiunculas vanas, commenta inepta praeoccupasse , eorum que deposita, & peculia damnare proprietatis. Ad rem. II. Uenerabilis Humbertus, explicato Regulae pro emio, ad textum illum Regulae, non dieatis aliquid proprium , sed sm υobis omnia eommunia, exponendum accedit, & a cap. XIII. usque sere ad finem, proprium, &peculium insectatur, atque praeceptum communitatis munit , explieat , confirmat. Ex plurimis pauca seligam. Primum Cap. XIV. communitatem commendat. circa primum nota, quod in satu natura ante precatum erant omnia communia . . . Item in primordiis flatus gratia, M. q. erant illis omnia communia. Item in flatu futura gloria. Beda super pra. Aicto verbo, qui ita vivunt, ut sint omnia communia in Domo Coenobis vocantur, quae vita tanto felicior es, quantum satum futurum imitatur ,
III. Deinde cap. XV. & XUI. invehitur in vitium proprietatis , ad quod tollendum duplex praescribit remedium non permittendi peculium, sed omnia porrigendi de communi. Contra Me es duplex remedium . Unum eslιberalitas Praelatorum , ut liberaliuer administrent de COMMUNI , σ3ollatur occasio huiusmodi. Ast. 4. Dividebatur singulis, scue cuique ι pus erat . . Aliud es patientia i non peculium J Iubdi rum. Stim enim quidam, secundum Gregori qui pauperes esse voiano, sed fine defectu . . .
Sunt enim adeo aliqui circa curam carnis intenti in edis, o vestibus , quod non sunt comenti necessariis, qua eis competenter miniserantur : σrdeo inordιnate procurant alia ad satisfaciendum Carnalitatι sua. Ut huic
earnalitati fiat satis, ut solatiis Religiosis indulgeatur, peculia , A deposta quaeruntur a RR. Magistris. IV. Cap. XVIII. Praelatos admonet , ne unquam absque manifesta necessitate eum aliquo in rerum usu di spensent. Verba Humberti recitabuntur, dum punctum istud dispiciemus infra. Verba nunc resero, quibus ibidem exerte Mandatum adstruit communitatis . Sint ergo vobis omnia communia. Sed quia de ejusmodi communi minifrandum es fingulis , non aequaliter , sed secundum exigentiam, stibiungitur de hoe MANDATUM : Et distribuatur unicuique vestrum a praeposito vestro&e. Quia dixerat omma communia esse debere, posset credi, quod quilibet de communi posset accipere , tanquam de suo, pro libito . Cuem errorem ex ludens, subiungit, quod non propria auctoritate fiant res accipiendae ,
212쪽
U. Explicatis tribus Regulae capitulis, gradum facit Magister Generalii Humbertus ad exponendum quartum Regulae Capitulum , quod est de sot-ma communitatis servandae tam in Victu, quam in vestitu, ut textus Reatulae praescribit Et sicut pascimini ex uno Celiaris , se induamini ex uiano Vestario. Hunc itaque textum sic exponit Humbertus cap. CVII. HOC EST MANDATUM, quod traditur circa vestium provisionem . Et tanguntur his tria, scilicet Subsantia MANDATI, cum dicιtur induamini Modus implendi, cum dicitur ex uno Vestiario γ Ratio Mandati a simili tracta , cum dicitur Iscut pascimini ex uno Cellario J. VI. Reponent acuti Magistri, praeceptum severum contineri in Regula quantum ad provisionem victus, & vestitus de communi, laeus s sermost de quibusdam aliis. Verum huic effugio iam praeesu serat aditum Hum-bertus cap. XIX. inquiens o Cirea tertium nota, quod non solum vilius,
vestitus accipienda sunt per distributionem, sed OMNIA alia necesssaria et tamen de his magis facis mentionem l Augustinus J quia sunt maioris necessἰtatis, quotidianae. VII. Instabunt iterum , sermonem esse de necessariis, non de religiosis solatiis. Respondet Humbertus cap. XXIV. Quidam reperiantur , qui de parvertate venicules quartim in Religione abundantiam. Hier. ad Eliod. Diso. Ditiores sunt Monachi , quam fuerunt seculares. Alii non solum quaerunt abundantiam, sed etiam DELICATA. VIII. Admittat Humbertus Mandatum exactae communitatis, pro Grea ne damnabit UESTIARIUM nostrum , quod datur in pecunia, Scnon in vestibus λ Audite, utrum illud damnet cap. XIX. Illa consuetudo, qua dat certam pecuniam certo tempore pro VESTIBUS, aut aliis
necessariis cuilibet, OMNINO EST REPROBANDA, non solum quia .s MATERIA PROPRIETATIS , sed quia est contra Regulam, quπ dicit, non pecuniam, sed victum v situm esse tribuendum . Quid alhaec RR. Magistri Illud vestiarium pecuniosum , quod defendunt, re
IX. Duo hei ne colligamus. Primum. Humberluq in ipso Capitulo X.
ubi explicat proemium Regulae, praemittit ceu fundamentum suae commentalionis, Multa Mindata reperiri in Regula, quamvis non secundrem ex pressi em sequendi, sicut Ditana Scriptura, eum nobis loquitur eodem mo do , tamen quaedam reputantur simplices exhρrtationes, quaedam Praecepta ,
213쪽
161 Defensis meretorum Cone Pirita M.
M Lue. 7. Ergo aut negent, in Evangelio multa contineri vera Manda ta, aut confiteantur, aliqua haberi in Regula secundum Humbertum . Αlterum , quod inter haec mandata, quae secundum Humbertum habentur iti Regula, privus tenet Praeceptum communitatis exactae tum in victu &vestitu, tum in cateris omnibus. X. Quid, quod non modo sub praeeepto, sed immediate sub voto,pso hane rerum communitatem comprehendi Humbertus docet . An. tequam illius textum affero , lubet reserre arbitrarium commentum Migistri Visa Clauseratis , quo eludere inaniter tentat hune suarum Constitutionum textum . Verumtamen ante uam stabilitatem o COMMUNE IJ VITAM promittant, o obedientiam Praelata , o successseribus suis m. Dis. I. cap. 13. f. a. Audiamus nune festivum interpreta- metitum laudati Magistri Pisa mustralis inquientis pag. 23 ρ. is Germa-- nus sensus est, anteaquam quicumque e seculo, ubi privatam vitam, si nullo adhue statu firmatam .dueunt, ad stabilem, & communem no-- sitam vivendi formam veniant. Nemo profecto , nisi unus Concinais dixerit, Praedi eatores suis in Claustris privatam, & desultoriam viri tam ducere, sed communem & stabilem , tametsi MLquid ad proprissis necessarios usus Priuato indulgente habeant ,,. XI. Quam sit perridiculum, & nugatorium praelatum commentum , nemo non videt. Nihilo secius , quia ad Humbertum causam appellavit , Humbertum audiat cap. 3r. In uno meat Augustinus Religionem communem vitam, in alis Monaserium. Superitis autem vocat eam Samtiam Socιetatem . D sie tria nomina designantur, quae pertinent ad TRIA POTA. Dicitur enim Sancta Societas , eontra immunditiam . COMMUNIS VITA audiat MagisterJ CONTRA PROPRIETATEM. Monast
rium, quod est Monachorum satio, propter obedientiam. XII. Denuo cavillantur ambo RR. Magistri r aures vellunt, clamanis do , se communem vitam dueere, tametsi aliquid ad proprios necessarios us 'alato mulgente habeant. Aures animumque intendant ad Iudicis Humberti Generalis, ad quem appellant, sententiam signatam cap. 22. ii sunt, qui sua deferunt ad Monaseritime tamen di=denter de communi provisone, nolunt TOTUM ponere in COMMUNI, sed propter fene- Nutem, vel infirmitatem, partem, vel totum sibi reservari procurant. PEIORES Anania Ο Saphira, qui tantum partem reservarunt , Act. 3. Ui
214쪽
s rutam ciιmittunt, O tamen Religios mn sum, immo partim Retigisse . partim saeculares. Unde cuidam tali Beatus Bastius dixit o Senator esse demissi, m Monachum non ferisi. XIII. Est ne alia latebra , ad quam se recipiant Magistri nostri Una adhuc superest. Uidelicet, quod peculium suum habeant ex Praelatorum licentia, & in communi Arca seu deposito asservatum . Hoc est ultimum effugium, quod undique versum praeclusit Humbertus cap. CX. In quibusdam Religionibus inquit in maxime possessones habentibMs , providetur Canonicis Me modo 2 videlicet, quod detur cuilibet certa semotis pecunias quolibet anno, de qua prolidet Hi de Vestibus , scut vult. Sed hoc est expresse eontra Regulam, qua dicit supra i Distribuatur victus, o
tegumenitam, Nel issimentum, non aequaliter omnibus, quia non squaliter valetis omnes. Per hurusnodi modum aequalitatis providetur plus , o mimis indigenti. Praeterea hoc vel es PROPRIETAS , vel PROPRIETATIS species manifesta, quorum virumque emendum es. Item per hos datur interdum ouam expendendi, quod pro vestibus datur, in usus alios prater Domini voluntatem, quod furtum reputatur, ρο adhue remanet ea dem iningentia vesium . Propter hoc Hii hae inconvenientia declinare volentes , faciunt aliter,
ordmantes, quod illud , quod datur pro vesibus Fratri, me de intus , Me de foris, Me in panno , sis in pecunia, S E RUATU R ELDEM SUB COMMUNI CUSTODIA. tia tamen, quod aliis NUMQUAM DETUR . Sed Me iterum utra Regulam, qua vult omnia esse eommunia . Et infra DICIT EXPRESSE, QUOD
IN REM COMMUNEM REDACTUM, eri necesse fuerit , praebeatur. Item Me non emet SPECIE P RO P R I ET A T IS. Iιὰ μnim PROPRIETARIUS es ille , qui saeti Mi aliquid ab alio illicite se ari, sunt ille, qui servat apud se.
Propter hoe aIii reprobantes hos modos , tenent alium modum, Ποι-
pve in pauperibus Religionibus, dantes licentias fingulis , ut Hi prori
deant tempore necessiaris , quaerendo ab amicis , vel famιliaribus . Sed hoc videtur iterum reprobandum , quia sequitur ex hoe multa in qualι- as : cam videtiret anus habet , a quo regiatral , alter non . Unus cum
facilitate multa potest aequirere , alter non fine multa didicultate . Ums invenit , qui dat eis bonas veses , alter non nis viles . Haterea ex X a Mis
215쪽
164 Defensis Decretorum Concilii Trid. Oe.
huiusnodi ordinatione coguntur homines resumere curam sui, quam deposuerant, centra illud Bernardi et cui nobis semet curam vestri commisisis , quid iterum de vobis vos intromittitis Propter hoe, istis tribus modis reprobatis, ordinandum est apud pauperes, nod ita quaeratur quidquid glueritur pro Vestibus, quod etiam in COM MUNI ponatur quidquid datur, quidquid habetur pro vestibus, o ex UNO VESTIARIO proiadeatur omnibus, sicut dicit Rr Sanctus. Tandem de abdicatione proprietatis concludit doctissimus Generalis cap. XU. Igitur ex primitivae Ecclesiae perfectione discere polevitis , quod habere CUNCTA COMMUNIA DEBEATIS . Item cap. XVI. a
Dominicus nobis moriens hoc legavit . . . . Et cap. XVIII. Quamias en mnobis necessaria habere liceat in COMMUNI, nullus tamen QUICQUAM habeat in speriali. XIV. Ad Tribunal istius Sapientissimi Magistri deferant nunc RR.
Magistri Vindiciarum, & Vitae Claustralis suas crumenas , suos census vitalitios, vestaria pecuniosa, deferant sua deposta in communi Arcaseu C Odia asse ta . Videant quam optime congruant cum Iudicis ab illis electi sententia, iterumque clamet Magistex Ga -- Pag. 24 . cui non obsequi illiberalis pertacaeis es, oe indomiti animi indoles. Vociferetur pag. et q. quod Humbertus sententiam asserentem, sub pra cepto communitatem impositam esse ab Augustino, tamquam falsam re iecit , expulit, eliminavit, ut visum es. S. V.
216쪽
Dissertatio Secunda. Issg. V. Cardinalis de Turre Cremata vi gravusini praecepti exactae rerum communitati ad rictos e sse Regulares docet . Quin addit, teneri R R. Magistros ariersarios, si degant in Conventibur, ubi peculia serpant , petere eo, uti exacta servatur Communitas.
emicat bona fides, & candor ingenuus adversariorum. Citarunt illi Eminentissimum interpretem eo loci , quo proemium Benedictinae Regulae exponit, ubi nisi imitatus suisset ipsos RR. Magistros, qui omnia perturbant , non poterat de communi vita sermonem habere. D. Patriarcha Benedictus cap. XXXIII. & XXXIV. Regulae, praeceptum communitatis explicat. Turre Cremata, qui tract. o. in Regulae proemium statuit , quod non omnia contenta in Regula sunt pr.ecepta, sed quaedam SIC, qui m NON, interpretans laudatum caput XXXIII. tribus aut quatuor tractibus gravissimum exactae communitatis praeceptum exponit. Ex plurimis pauca seligam. II. Tract. 93. in caput 34. Regulae. Postquam B. P. Benedictus di xit, omnia a P. Monaseris esse praeflanda, nune subdit doctrinam eirea dispensationem rerum a Patre Monasserit observandam, dicens .... μι dispensario
G disributio rerum scut fasia legitur a Patribus primititiae Ecclesia, M. 4. tibi seripium est Dividebatur oee. Unde GRAVITER pereat Abbas, vel Praelatus non disribuens Monachis, vel Fratribus necessirium victum , vel vestium, sed permittit quemlibet promidere mi ipsi, cum in hoc praeisset causam, oe occasonem subditis habendi proprium, oe multorum aliorum malorum, quibus imυοlυvntust obditi , quibus SECUNDUM PRAECEPTUM REGULAE DE COMMUNI non providetur in vita necessariis. III. Tract. 92. in caput. 33. Regulae. Omnia omnibus debent e se communia, sicut seriptum es in Actibus Apostolorum, unde sumpta es Regmia, o eonversatio Carnobitarum, Attendat Magister Vindex ibi enim cap. q. dicitur: Et erant illis omnia eommunia. me es differentia inter Fratres Carnalis, o Spirituales in Religione, quod illi dividunt quod COM
217쪽
MUNE G : i t Isi vera quos divisum est, is commune ponunt iuxta m rem primitiis Gelesi, M. 4. Ergo secundum Cardinalem de Turrecremata RR. Magistri aut suos census vitalitios, pecuniasque praedicatio ne, lectione, & quovis modo acquisitas ineommunes Monasterii usus conserant, aut Fratres Carnales commune dividentes se se reputent ne-eesse est, iuxta Arbitrum causae ab iisdem elee um. IU. Recipiunt se ad consuetum cuniculum . An non litet aliquid eximia Praelatorum habere separatum a communi Respondet Cardinalis Iudex elictus eras. 93. in visis Patrum totidem verbis hoc narrat Hubertus cap. I s. eum Frater quidam venisset afl Cellam, volem relinquere faecii luin, sed retiaree ALIQUA MODICA propter neresstapem, Δxit ei fenex: si .s esse Monachus, vade ad Macellum, σ me carnes eraudas, pone supra dorsum tuum, fite veni ad me. Quod eum fecisset, inυ erunt eum e.rnes, oe occasone earniam dilant erunt eum di m erim etenisset ad suem se trafinitis, dixit ei senex : Sie ἀilaniantur a Daemonibus , qui abrenun
tioni saeculo, O ALIQUID RETINENT SIBI. Audistic P. Magister
Claustralis , qui toties obtrudis illud δε aliquid de tenta senioris, se a
V. Verum, quia haec Praelatorum Iicentia,& dispensatio est unica a chora, cui crumenas suas fidunt, ideo doctissimus Cardinalis has Praelatorum dispensationes tanquam nullas irritasque reiicit, & damnat . Et licet alibi sermo de hoe habendus sit, tamen, quia Magister Vita Claustralis causam appellavit ad hune Iudicem, cogimur planam Iudicis sententiam promere. Haec ergo scribit tract. 94. En alio , vel defenso, quibus Monachi me Religios aliqua, se defendera nituntur super usu rerum multarum, quas posiant, Dis rarionabili cauis, utpote isses fumrfluas, li-b s inutiles , inutiles pecunias ad sumptus , healia , atia bona Misi modi molitia, dic. ntes se babne Praelatoris Di pensationem , NULLA
EST. Secundum . Tolerantιa, aut dissimiaiatio Praelatorum in praemissis abusibus , non viduuν excusare Monachum . Tertium, quod Praelati, qui talibus d pensationibus minus providis a itimur, SUNT IN PERICULO ANIMARUM, non revocando illas. Quartum. PERICULOSUM es in Religionibus hujusemodi MODUS VIVENDI sub talibus dispensationibus, quae fiant sive esu D , sm NECESSITATE . Patet ex superioribus ubi didrim es , quod
218쪽
Dissertistis Meunda. 16 TAM PRAELATIS DISPENSANS, QUAM SUBDITUS Fui modi
Dispensationem ββipiens RAVITER PECCANT. Euintum,quod GRAEVISSIME PECCANT, qui REFORMATIONI hujusmodi ab tium resias i in Maaseriis , σ se O .His defendum, ne ab hujusmodi LABE PURGENTUR.
VI. Quid ad hale KN. Magistri, qui reapse suis libris typis editis reis formasioni res ni abusuum peculiorum ' Qui & se, & alios de sendunt, ne purgentur ab huiusmodi labe Qui defendunt sua vestiaria pretiniosa aliosque abusus iam indieatos, & infra indicandos Est ne evadendi lo eus ab hae sententia Iudicis, ad quem appellarunt Et tamen sertius adhue eos ad incitas redigit Eminentissimus Iudex sequenti sententia, citato loco scripta. VII. Quartum dubium. Quid si Abbas, aut Conventus NON VULT VI VERE IN COMMUNI, immo resistam : o' Monachus , sis Religiosius adiguis vellet IN COMMUNI vivere Respondestir, quod TALIS RELLGIOSUS DEBET LABORARE pro alio Conventu , in quo regulariter
visaturi si habere pupit talem Conventum , ibi permaneat e si vero non possit huius M. Co-entum habere, in tali casu excusatur , ut me
habendus sit PROPRIETARIUS, nee sua Professionis Transgressor,HABEMDO DE LICENTIA SUI PRAELATI USUM RERUM NECESSA RIARUM , CUM PROPOSITO resignandi ad beneplacitum sui Sua
VIII. Haee sola sententia Doctissimi Iudicis electi continet universam Doctrinam propugnatam tum in Disciplina Apostolico-Μonastiea, tum in presenti opere. Haec sola sententia ad fabulas amandat omnia sophismata, commenta, cavillos , distinctiunculas hactenus excogitatas, aeternumque excogitabiles a RR. Magistris . Eminentissimus Turrecremata eam exactam communitatem statuit Regularibus necessariam, quae peculium, non superfluum, non rerum inutilium , sed rerum necessa riarum excludit. De eo peculio loquitur, quod habetur ex venia , ex dispensatione Praelati. Docet, Religiosum degentem in Conventu , in quo praelatus, aut Coenobium ipsum non vult vivere in communι, debere laboram, nempe sedulam adhibere operam , ut aliquem Conventum inveniat , in quo vigeat exacta rerum communitas , ibique pedem figere . Quod si talis conventus, diligentia sincera adhibita , non pateat, in tali
219쪽
rasu sconcludit Turrecremata I ex fatur , ut me habendus sis PRO
PRIETARIUS , nee sua professonis transgressor , habendo de LICEMTIA sui Praelati USUM RERUM NECESSARIARUM etim proposito
νesignani. Ergo dum habetis usum peculii, non pro ludis, non pro re ligiosis solatiis, non pro splendido cellarum ornamento, sed pro rebus noeusariis, de licentia Praelati estis Proprietarii , quoties prius eo conatus vestros non dirigitis, ut vel in vestro Conventu introducatur communi tas peculii vacua, vel alio non petatis, ubi vivitur in communi. Cardiis natis Turrecrematae sententia est ineluctabilis & inconcussa omnium Theologorum consensu. Siquidem admisso praecepto exactae communitatis, solavera necessitas excusare ab istius praecepti observatione potest . Porro, ut necessitas haec vera dicatur, involuntaria sit oportet. Ut involuntaria sit,
omnem adhibere industriam Regularis debet , ut eam excutiat , alioquin libera esset, & volita , atque adeo inexcusabilis . Quemadmodum, ut occaso judicetur necessaria, & non libera , tenetur Christianus nullum non movere lapidem, ut eidem se subtrahat. Si nequit , involuntaria evadit, & in eadem permanere licite potest, remediis adhibitis . Similiter Regularis, si post adhibitum studium re se constituemii in Cori Uentu , tibi vigeat exacta communitas absque peculio , Conventum hunc reperire nequit, aut ob infirmitatem, imbecillitatem, aliaque momenta : In tali Casu I definit Turrecremata J excusatur , ut nee habendus si Propriet rius , nee suae Professonis transgressor, habendo de licentia sui Praelati msum rerum necessariarum clim proposto resgnandi ad ben placitum fui Su
IX. Doctrina Turre crematae de transitu ad Coenobium exactae commuis nitatis , intelligenda est , spectatis circumstantiis e nam plura occurrere
momenta queunt, quae a tali transitu excusent. Quisque, si velit, potest etiam in lixioris Disciplinae Coenobio observare Paupertatis votum , dummodo peculio utatur juxta Regulas ab ipso Turrecremata, & a caeteris Theologis praescriptas . Quae de Dispensatione a communitatis lege Turrecremata docet, infra Disser. U. reseram. Interim auscultemus Authorem Vita Claustralis, qui adversus suum adversarium in hanc figuram erumpit pag. 2q8. Unde Concinam meum ita alloquor. Si in hoste interpretes sipresso nomine incidisses, o Daniel, eosque semel, adit iterum legi Ies , quid reposuisis amabo ' Non ne sensa oe phrasim siboriratus, in haec
220쪽
prervisses verba Pria quam impie loquuntur si barbWco quam praeposti re e M. Nonne ego potiori iure eadem verba sua paululum inversa in i
sam retorquere possum tX. Si in hosce interpretes Humbretum & Turrerematam supresso no
mine incidisset Magister Vitae Claustralis, quid reposuisset ' Non ne in haec prorupisset verba Proh quam ample loquuntur harbari sit Nobia qui professionem emisimus, ubi vita mitigata, & a severa legum ob servantia soluta ducitur ex Praelatorum dispensatione , mei serantur har-hari isti, Periculosum esse in Religionibus hujusmodi modum visendi sub talibtis dispensabonibus irrationabilibus P Quam praepostere S S. Patriarcharum Augustini, & Benedicti mentem interpretati suntl Contendunt,
haud posse Praelatos nostros indulgere, ut paveas pecunias ludis exponamus, honestisque vacemus solatiis , quin clamant, quod tam Praelatus
dispensans, quam subdisus huiusmodi dispensationem suscipiens s verba sunt
istorum barbarorum graviter peccant. Medius fidius inversis oeulis eoiarum Regulas legerunt. Quid λ Nos qui a teneris unguiculis a Μagistris nostris audivimus scientia, & fama claris , licitas nobis este cru-menulas nostras, potissimum si maiorem pecuniae summam in communem deponamus Arcam, hac tamen lege consuetudinis obsignatam, ne Praelatus ex arbitrio quicquid tangat : nos bona fide has inter pecunias & Religiosa solatia educatos, alitosque, ad severiorem nunc vivenidi sormam revocare contendunt 8 Quinam sunt, unde venere hi Au gusiniana, Benedictinae Regula deturpatores uid plura Detonansinos in extremo damnationis periculo versari, si horum abusuum re Brismationi resistimus : & quod mentes nostras stupore defixas tenet, adjiciunt, nobis a Coenobiis nostris reserendum pedem esse ad Conventus Resermatos, ubi exacta servatur communitas, ubi severior vestitus, crebra ieiunia, abstinentia perpetua , arcta caputia obtinent , demigrandum , erumenis nostris positis, inclamant, si velimus portum tenere salutis . Heus Heul Apage Commemum, Apage deliraum , non rationibus rans
tandum, sed fiditis explodendum , Hrisque devmendum . Haec Magister Claustralis contra semetipsum. XI. Iudicent nunc Lectores , non modo praeiudiciorum vacui , scd ausim dicere, vel ipsis praeiudiciiς prae venti, an non iure, & merito propria Magistrorum nostrorum sensa & verba in eorum cutem a nobis Tomo I. Y fue-