장음표시 사용
201쪽
xso Defensio Decretorum Concilii Trid Se . si EI ALIQUANDO ALI UID DENT, AUT TRIBUANT OC.,, CASIONEM HABENDI.IU. Qualis est germanus sensus Regulae S. Benedicti ρ Quod servetur in ipsa prosessione pensio vitalitia ' Quod pecuniae ex praedicatione, ex Cathedra, ex donatione Parentum obvenientes, sub peculiari triplici clavi serventur in futurum ' Nae iste genusmus sensus Et huic genuino femfui innixus D. Thomas Aquinas oblatus in Monasterio Cassinensi , utpote de Nobilissimis PMentibus , pensionem sexaginta aureorum habuit nonne Neapoli lcgit circiter annum, atque adeo duodecim dumtaxat aureos Conventus exegit. Ingentior summa conflata ex censu vitalitio Paterno non ne λ Haec sunt Adversariorum erudita commenta . Regulae igitur , tum Augustiniana, tum B cnedicti na, & caeterae omnes , qua severitate
Sint vobis omnia communia. Aut utrumque negent, aut utrumque adfir
ment, oportet, quin effugio locus pateat ullus. Legantur quaeso novem supra viginti argumenta, quibus Gersonius evincit, Regulam S. Augustini peculium damnare. Tractatus Gersonis insertus est Disciplinae Apostolico-Monasticae pag. 3I3. Ex consutatione cavillationum , quibus veritas haec obnubilare student, splendidius refulgebit.
I. II. Singularia Magiseri Vindiciarum , & Vitae Claustralis Responsa.
I. o R. Magistri adversarii quaedam responsa habent peculiaria , &quaedam gommunia. Intra communia, peculiaria hie sigillatim refellenda. Peculiare Magistri Vindicis responsum peracutum est. Scribit pag. a 28. a 29. Obiscit iterum Morsarius Regulas Monasticas .... Verum quam infeliciter ad veterum monumenta , o ad recentiores Regmias adpellet et quam futilis fit argutatio . . . . bene novit, qui vere esseruditus. R. Magister eruditissimus cum sit , quidpiam peregrinae eruditionis nobis porriget. Et primum testatur, se nolle ad Cl. P. Passerini castra confugere, sed propriis velle lacertis cataphractum militem discerpe
202쪽
re. Idque iure sbi veridieat, eum in Palestra Theologico .scholastici diu stipendia meruerit. Hoc ergo praebet responsum albo signandum lapillo . pag. 23o. DAm, quod in veterum PATRUM REGULIS expresse , σsne ambage o luculantissme praecipiatur exacta eommunis vita, QUID
NOBIS IN PRAESENTIARUM CUM ILLIS Oh snceram atque
veracem Confessionem ρ Arma ergo ponamus, P. Magister , mutuo pacis scedere inito. Sed ponat simul necesse eli vestium insignia earumdem Re .gularum. Quid in libri fronte ordinis illius se prodit alumnum , s vi. hil sibi es cum Regula, quam ordo iste profitetur Sed cur, amabo te, sub Disputationis initium eandide fassus non est , sibi nihil negotii cum
Patrum Regulis intercedere, ut suo, meoque labori parceret Uerum ain deo me miseret tanti Viri, ut nequeam illum severius in quaestione toris
II. Singulare Magistri Vita Clauseratis interpretamentum apertissime oppositum est Magistri Uindicis commento. Lucidissima veritas, quemadmodum sol meridianus in tenebris ambulantium iuxta oculorum dispositionem, plus minusve aciem perstringit . Itaque Magister Vitae Claustralis fatetur, Regulares eam profiteri communitatem, quam praescribunt Regulae Monachales. Textus Regularum earumdem , qui allati sunt in Disciplina Apostolic Monastica , transcribit citata Dissere. 2. cv. 7. pag. 242. Post, suam adjicit commentationem , quam bis jam dedimus ;sed tertium rescribenda, quia revera hic propriam habet sedem . Hac erisgo exclamatione infit pag. 2 7. ,, Proh quantum ab utriusque Patriarchaeis mente abscesserit Author Disciplinae Jl Equidem satemur planum es, se, Saneios patriarchas Augustinum,& Benedictum omnium bonorum si communitatem , in Actibus Apostolorum descriptam, eorum Regulas proisse fitentibus praecipere : At Rotunde negamus , pernegamusque , Vitam se communem, quam Aposolorum exhibent Acta, talem tantamque fisisse , is quae et usque peculii expers foret, o cassa. Plura subdit . quae brevitatis gratia praetereo , maxime quod sint prorsus implexa . Modo peculia vocat portiones de communi collatas , modo subdit, primaevos Fidei sis Apos Olorum venia separata habuisse marsupia, non occulte, ut Iudas, Anania, & Saphira, sed de Apostolorum venia, eo prorsus modo, quo nunc laxioris Disciplinae Fratres separatas de Priorum venia suas habenter umenas. Unum oro, obtestorque lectorem, ut legat Clarissimum Tho-
203쪽
rs et Defensio Deeruorum Concilii Trid. m.
masnum ut alias adnanui p. r. lib. I. cap. Quem iterum Magi sternoster, ut novum exhibeat suae sinceritatis argumentum, pro sua er. ronea opinione allegat. Primum commentum Magistri Vindicis, si Regularibus invidiam creat, quasi non Evangelico-Αpostolicam paupertatem profiterentur, sed euauidam paupertatis scirmam ab hominibus excogita tam , saltem obsequium prodit in primam Apostolici Collegii eommuni talem. Verum enim vero inauditum commentum , quo Magi Iler Vita Claustralis negat, ut Disser. Praelim. demonstravimus , perfectam obii nuisse in Apostolico Collegio communitatem , tenebras offundit Apostolorum, & totius primaevi illius coetus Sanctitati, iniuriam gravissimam irrogat Apostolis, primaevis fidelibus, atque omnibus Ecclesiae Patribus, qui semper exacti imam in illo Collegio agnoverunt communitatem . Scandalum denique gravissimum ingerit tum Catholicis, tum haereticis: quod, ut auferatur, error severa plectendus, salvo meliori judicio, censura est, ut alias indicavimus.
Communia utriusque Magistri Vindicis , & Claustralis
commenta , V. Humberti, oe Turrecrematae authoritate falso nixa.
I. A J Egant ambo Magistri, praeceptum exactae communitatis in Re-ι tulis Augustini, Benedi', aliorumque Patriarcharum contine-H . Idque ostendere sibi blandiuntur aut horitate V. Humberti quinti ordinis Praedicatorum Generalis Magistri, & celeberrimi viri Cardinalis de Turre Cremata. Summa hic , fateor , animi moderatione opus est, ne verbum calamo excidat , quod minus me deceat: & alia ex parte vix aliquod occurrit opportunum ad exprimendum negotium ,
quo de agitur. Ut sub initium lector deprehendat , quam cantida sit in hae controversia Adversariorum fides, illud sciat oportet , quod Regula Augustini, & Constitutiones plurium ordinum, ut praedicatorum ,
Jesultarum, aliorumque non obligant ad culpam, genere suo, vel venialem , ut alibi admonuimus,atque indicavimus hoc sophisma adversariorum nimis crassum e Mnemnia, quae c-ιnentur in Rettila sunt praecepta: erro
204쪽
Ilum praeceptum in Regula . Quod ut evincant ambo m. Magistri, textus Humberti, & T urrecrematae exscribunt, fusius tamen id praest,t Magister Vita Claus iis , quia hic potierius , & quinque annorum
intervallo, conficiendo operi desudavit. Alter volante calamo scripsit . Ad rem a II. Sie infert Magister Ria Cl 'alis cit. pag. 243. D Uerum enimis vero, si ita est, indigitet nobis preceptum hocce, reseret nobis quod is occultum est in his Regulis. An in Augustini Regula de exacta omo nino communitate praeceptum esse dixerit ἔ quoniam ante ea ver-- ba: Non dieruis aliquid proprium, sed sint vobis omnia communia , di- ,, xerat Augustinus e Haec sunt, qua ut observetis, pracpimus m μυ-- sterio eonstituti. Si ita est, dicere quoque opus erit, NIL ESSE PROR- SUS in Augustini Regula,.quod praecepto non subiaceat is . Aut ergo,
argutat ille , dicendum omnia contenta in Regula esse praecepta , aut nullum extare. Et ut id evineat, auctoritates allegat, subdens pag. 24 , , Verum quominus ad arbitriam nostrum philosopha i videamur, uis triusque Regulae summos interpretes consulamus , quibus non obse
is qui illiberalis per Uieacia est ,& indomiti animi indoles, Humbertum D mirum post Patriarcham Gusmanum Praedicatorii ordinis Magistrum U. LIV. dictum vitait P. Magiser i squidem cum ipso, non pos ipsumis Patriarcham quintus Generalis fuit HobertusJ Ioannem Cardinalem is a Turre Cremata O. P. quorum Prior in Regulam S. Augustini, ρο- is serior in S. Benedicti, egregios edidere Commentarios et ab his quod ti nam praeceptum in Iaudatis Regulis si dedocebimur . Ab Humberto is antiquioris Regulae antiquiore commentatore exordiamur is . III. Ex prolixa praefatione quisque existimabit, Venerabilem Humbertum tonceptis verbis definire, exactam rerum communitatem haudquaquam sub praecepto ab Augustino imponi . Uerum iudicium suspendas velim, donec textus audieris, quos praelatus P. Magister Vitae Claus sis transcribit. Igitur Humbertus exponens secundam periodum promit Regulae Augustinianae r Hae sunt, qua ut observetis praecipimus in Monasterio consutili , proponit sequentem quaestionem cap. IO. tarum OmNIAE, quae continemur in Regula , sint in pracepto. Et antequam suam promat sententiam, varias aliorum opiniones refert his uerbis. Indetur quod se. GUM enim, quod Me pronomen haec demonstret omnia, quae Durrimo L
205쪽
iis Reeula, o de his dicis P cipimus .... Contra. Sequitur quod P ο- sessor Regula peccet mortaliter quandocumque facit contra aliquid, quod suis Regula . . . . Ad hoc dicunt quidam, quod isa dictio haee, istium si δε- monstratisa uti propositae, non demonstrat Ui NISI DUO MANDATA, scilicet de unitate cordis, & de communitate rerum : o his D D SO IUM sunt in praecepto .... Dicunt ubi, quod etsi omnia praecipiat Augu Itinus, tamen professor Regula illius non peccaι mortaliter contrafaciendo, qu a promittit non ebedientiam Augustino, sed Praelato. Sed fecundum Meviullus mortaliter precaret faciendo contra aliquid, quod sis in Retula,
nis supra verba Augi sies adderetur praeceptum Praelati, si D FALSUM EST. Ideo dicunt alii, quod Regula tota es in praecepto, non tamen s tilis, sed professoribνι, in silvul in eadem domo exscutibus ....
S d Ireundum hoc Iusticeret quod tu eodem Conυentu aliqui scrvarent ab- sinentiam, alius faceret orationem oec Ideo docum alii, quod obseret auris Rigulae es in praecepto, sed non sugula, quae eontinentur in Regmia, sunt Db praecepto, scur non singula qua exprimtimur in Evangelio :IM hec it 1 tim videtur minus hcne di tum G.
IV. Hae sunt quinque opiniones, quarum inrtiam, aperte fallam , am-
plcctuntur RR. Magistri, ut iam iam patebit. His itaque reprobatis suam promit sententiam Humbertus sequentibus verbis.,, Ideo reprobatis prae-- dictis responsionibus dicendum cst, quod quaedam reperiuntur in Ver-zbis Di Vinis, quae habent in se modum A. intentionem praecepti , ut is est illud : in dilualis invicem, fictit dilexi et os : quaedam vero habentis praeceptu in in intentione, quamvis non in modo : ut illud o non stiritim facies : quaedam autem habent modum praecepti, sed non in se tentionem, ut est illud de se ratione surdi &c Et tale est illud si Haec sint, cuae tit ιἷferet et is praecipimu . Non est post bile, quod vir sa-- piens, e: si per modum praecipi cmii loquatur, intenderet OMNIA pota se nere sti, praecepto , & tamam damnisi ionis materiam ministraret a se cedentibus ad Regulam suam pio salute q renda se . , Sed oritur cx hoc quaestio et Quare posuit verbum praecipiendi, ex se quo non intendit praecipere ρ .... Respondetur, licet non intendatis OMNIA ponere sub praecepto, tamen suae intentionis est, quod mul-
ri tum vult omnia serVari M ....
is Sed iterum assurgit alia quaesito. Si enim v cibum praecipimus non
206쪽
is importat veritatem praecepti, sed solam intentionem voluntatis: Er- ,, go nullum praeceptum es in Regula. Res mdeo: verum ell, quod nulis tum praeceptum est in Regula ex viritite huius virbi, SED MULTAh SUNT in intentione, quamvis non secundum expressionem in mo- is do loquendi, sicut Divina Scriptura, cum nobis loquitur eodem m se do, tamen quaedam reputantur simplices exhortationes, quaedam prae- , , cepta : sicut Lucae 7. cum dicitur: Si quis percusserit te in knam mi. xillam, praebe ei m alteram, reputatur constium t & cum dicitur in ,, eodem capitulo : Mutuum date, nihil inde sperantes , licet si idem is modus loquendi, tamen reputatur praeceptum. , , Si vero quaeratur, quomodo possunt haec cognosci . Respondeo per se rationem. Ratio enim bene disposita potest de facile iudicare, quod ,, vir sapiens intendit obligare proflata res suae Regulae ad ea, quae per- ,, tinent ad obedientiam , ad castitatem, ad humilitatem , & smilia dis non autem aeque ad ea, quae pertinent ad ultimam domationem caris nis &e Sicut ergo in sacris Scripturla per rationem, & doctriari nam Sapientum docemur, quae sunt praecepta , & quae consilia, velis exhortationes simplices, ubi Scriptura loquitur uniformiter ; ita iuis Me opere. Patet igitur ex praedictis, quod modus tradendi mandata se hujus Regulae , licet secundum verba praeceptorius videatur , ta- , men secundum intentionem non est praeceptorius UNIUERS II DO TER, 3. U. Haec est tota Humberti doctrina, quam adversue praeceptum exactae communitatis opponit P. Magi iter Claustralis . Hac sola sese 'confodere
adversarium suum gloriatur. Hac enim relata, sic effatur pag. 246. Hactenus Umberius m Augustini Regulam. Ex cuius dilucidatione compertum est, exactam Utam communem sub praecepto ab Augustino positam minime fuisse e qaandoquidem opinionem illarum qui afferunt rerum Communitatem in Ariusini Rutila sub praecepto esse, ut diximus, explodit ac reiicit
VI. Dicat velim P. Magister. Eccur asserat, Humbertum negare prae ceptum communitatis Quia, inquit , explodit sententiam afferentem praeceptum communitatiq. Bona venia, basilice fallitur . Secunda semienti , quam reprobat Humbertus, ea est, quae docet, non contineri in
Regula NISI DUO Mandata, scilicet de unisate cordis, de communi
207쪽
rs 6 Lefensio Decretorum Concilii Troa Sc.
iure Reram, ρο ha duo filum sunt in praecepto . Si quis tibi assereret,
duas tantum esse Divinas Personas, nempe Patrem & Filium , eum. que errorem tu improbares propterea ne negares Patrem & Filium Si aduersus Samuelem Basnagium consulares illius haeresim duorum dumtaxat Sacramentorum ἱ ideo ne negares Baptismum, &Euchari. stiam Quod haec compertissima sint, confirmatur verbis ipsius Humberisti inquientis: Verum est, quod nullum praeceptum es in Regula ex virtute huius mili I praecipimus I Sed MULTA SUNT in intentione ... D vero quaeratur, quomodo possunt hac cognosti . Respondeo per rationem . Ratio bene disposita me. Do trina ergo Humberti est. Neque duo tantum, ut contendebat illa secunda opinio, praecepta sunt in Regula , neque omnia, quae praescribuntur, sunt praecepta. Si ex verbo praeeimmus colligenda essent praecepta Regulae, omnia contenta in Regula essent praece-cepta e quoniam sub illo verbo praeipimus omnia comprehenduntur. Quamquam autem nullum preceptum si in Regula vi illius verbi praecipi s ; MULTA tamen sunt re ipsa, quae per rationem bene dispiniam cognosci facile valent, concludit Humbertus. Haec omnia Per. spicua sunt , & j. sequenti, ubi Hum reus mutia Regulae praecepta e . ponit, magis patebunt. VII. P. Magister Via Clavistratis una eum suo Commilitone Magistro Viniuce ab Humberto ad Turrecrematam gradum facit, allegatque pag. 7. e 1 eodem prolixum textum, qui, cum non contineat nisi ipsssi. mam doctrinam Humberti, ne absque necessitate paginas impleam , ea pauca dumtaxat transcribam, quae ad rem iaciunt. Turrecremata inquit ras. o. prout laudatur a Magistro Vindice pag. 38. ,, Dicendum scutis prius , quod non omnia in Regula contenta sunt praecepta sed
Item tract. U. ubi citatur a Mag. Claustr. is Quemadmodum in R is gula Evangelica, sic in Regula S. Benedicti non OMNIA in ea comis tenta praecepta sunt, sed QURDAM traduntur per modum ordinatiori nis cuiusdam . . . . Sed quaeritur quomodo dignosci possunt, & eo-- gnosci qua sunt Praecepta in Regula, quae simplicia statuta . . . . Peris Doctrinam sapientum potest haberi ista disserentia , & distinctio is . Hic est textus ille decretorius, quo R. Magister Vita Claustralis contendit plenum de adversario reportasse triumphum. Et tamen vel hi ipsi te K
208쪽
tus, quos allegant, iugulum eorum petunt. Nam RR. Magistri nullum extare in Regula praeceptum sustinent , prospicientes , quod si aliquod habeatur, illud communitatis est. Porro tam verum est iuxta Turrecrematam aliqua contineri praecepta in Regula , quam verum est in Evangelio, proportione servata, multa haberi mandata. Additque, haec Praecepta contenta in Regula distinguenda esse per Doctrinam Sapientum . Magistrorum ergo erat , universos Turrecrematae in Regulam commentarios
severius lustrare, ut praecepta illa distinguerent. Uerum tanti laboris im patientes , ad suas summiaificas Regulau Textus Humberti & Turreerematae exigentes , perpetuo argutantur: Non omnia in Regula emtenta
sunt Praecepta, inquit Turrecremata eum Humberto. Ergo inserunt Dialectici nostri J nodum praeceptum in Regula. Haec est illorum perpetua argumentatio, ut quisque videre potest in eorum libris. Quod s nimium absurd1 & monstrosa illis argumeatatio apparet, sateantur ergo cum Hum-berto, & Turrecremata, plura in Regula reperiri praecepta . Tum quae sint ejusmodi praecepta , nobis edisserant.. VIII. Heine duo tanquam certissima colligimus ex allatis textibus .
Alterum, nec Humbertum , nec Turrecrematam excludere praeceptum communitatis a Regulae alterum, aliqua praecepta in Regala contineri, ambos eonceptis verbis doceret. Certum ergo , ut minus , est, non soli in
nihil emolumenti colligere eos posse ex his duobus Theologis , sed potius maximum praeiudicium . Quoniam in er illa mul a praecepta, que ipsi in Regula admittunt, unum esse potest exactae communitatis . Et tamen, cum hae ita se habeant, P. Magister Vita Claustralis, polT relatos uitatos Textus Humberti ,& Turrecrematae , hac verborum grandine aggreditur suum adversarium pag. 2 8. Usque huc Cardinalis a Turrecremata nihil prorbs ab Humberto dissimilis. Unde Concinam meum ita alloquor . Si in hosce interpretes suppresso nomine incirisses, o Daniel, eosque semel, aut iterum legisses , quid reposuisses amabo Non ne sensa , Ο phrasim I odoratus, in hae prorupisses υerba Proh quantum impie I quuntur si barbari, O quam rapoiere Sy Patriarcharum Augustini , o Bened/cὶi mentem interpretati fani I esu o lis ΜEDIUS FIDIUS eorum Regulas legerunt . Nullum ne in Augustini o Benedicti Regulis adesi de communitate praee ptum Communitatem sub gravi sima obligatione non praecipiunt Patrι archa Sanctissimi Quinam sunt , o unde venere hi
209쪽
138 Defenso Decrerorum Concilii Tid Sc.
hi Augusiniana Benedictiva Regulae commentatores, melius dixerim, deturpatores. Ex phras er barbarismo nora nis de schola illa , tibi indocti homines doctrinas sublimiores , sophismis, o metapbscis abstractioni. ἱus indecore pertradiantes, ehimeris delectantur fuis et ex fensis vero igna-υisoni, o mendacissimi homin s abs dubie sunt , qui rei calumnias , Ο criminatioues Sanstis Augustino, Benediolo intcvtant , quot verba ha
bent raram male consuta interpretationes. Apage commentum , non rationi.
bus confutandum, sed sibilis ea odendum , dirisque de Pendum; ne ubi se nes eniti ira ingressum fuerit, actum sit de claustrali Disciplina, eones m itumque. Ita non aliter. IX. Haec transcribere libuit in Lectoris solamen, non ut ea vel resellam , Vel deridenda exagerem, sed infra opportune regeram in adversa rium meum. R R. Magistri nostri passim , & potissimum , ubi penitus succumbunt , figuris, leporibus, & iocis vitulantur . Altius victoriam canere haud potuisset Magister Vita Claust alis , si laudati Theologi perspicue dixissent : Ntillum reperitur exactae communitatis praeceptum in Re gulis Augusini BZneditti . Et tamen non solum hoc non asserunt , sed conceptis verbis plura in Regula reperiri mandata adfirmant , quae Per rationem bene dispositam, & Sapiretum δε Dinam deprehenduntur, inquit Humbertus cum Turreeremata. Cur ergo R. Magister Vitae Claus - plusquam thrasonica iactatione vociferatur , celeberrimos Viros a ses xe8 Cur Sequentibus patagraphis id tibi compertum erit, tedis opti
210쪽
Venerabilis Humbertus exactae communitatis Praeceptum in Regula Augustini contineri conceptis verbii docet , ct probat . Pecul a , deposita quaeque , vestiarium in pecunia collatum, si suo ilegio proprietatis inquinata, execratur. Bona fiss Adversariorum in illius inter.
pretatione . I. N Regulae Augustini astae pro Ocnio quaestionem instituis Vene . bilis Umbertus: Sint ne omnia i a Regula contenta sub praecepto imposita Sententiam negantem dolandit . Idque docent Theologi omisnes, 3c Constitutiones O. P. idem declarant . Quid itaque de hoc e presso in praesentiarum t Quid RR. Magistri ad superiorem para graphum inutiliter scribendum nos coegerunt λ Est ne nobis nunc Disputatio, sint
ne omnia contenta in Regulis Ruguilini & Benedim , praecepta ' an utrum in Regulis contineatur exactae communitatis mandatum Non ne eeundast Cur ergo, indicta secunda, primam movent Cum Humbertus multa in Regula haberi praecepta vel in ipso proemii Regulae commenta4rio doeeat, an non ingenui hominis erat.universos lustrare commentarios,& potissimum ubi in Regula de communitate sermo est , ut colligeret , an Humbertus inter illa mtilia praecepta adnumeraverit communitatis mandatum ' Quid, quod A ut lior Disto a Monasticae Decretorios Humberti textus praeceptum adstruentes in medium attulit Verum hoc. Dubio procul. Quomodo ergo tam elato supercilio iactabundi & ovantes , veluti devicto, atque contrito hoste, sibi plaudunt, triumphosque ostentant. atque in adversarium scommata & dicteria contorquent RR. Magistri' Ubi sinceritas , ubi bona fides , ubi pudor ' Quid igitur, dicet
quispiam, cum uiris istis ludis operam 8 Ego vero illorum causa nec verbum facerem. Hanc illis impendo operam, qui ad amplexandam veritatem proni sunt. Illorum gratia luce meridiana clarius demonstrabo, Uenerabilem Humber tum , non modo docere gravisamo praecepto exactam communitatem ab Augustino praescribi , verum etiam Magistrorum no