장음표시 사용
31쪽
Vindiciarum, & Vitae Clausi alis. Si vel unica periodus e Disciplina Monastica transcripta inveniatur , quae aut errorem, aut rumium rigorem praeserat , sponte cadere causa velim. Porro duo Volumina emittuntur in lucem adversus praefatam Disciplinam , & nec unica perlocha opponi valet censura digna λ Pro ingenio dum. ta Xat erroneae opiniones proximo a Tnguntur λ Deberenthei ne aliquo sensu assici, ne dicam pudore , plures utriusque Magistri Asiectae, & Fautores, qui Religioni
minime sibi vertunt confutatas fabellas in vulgus spargere , easdemque illorum auribus iniussurare , qui obregotiorum molem legere libros nequeunt, & calumniam deprehendere , qui denique labem Rigorismi Disciplinae Monasticae aspergere, eidemque ultimas parare insidias
XIII. Antequam alteram perstringo imposituram, sub oculos iterum veniat Claustralis nostri ultima citati textus pars. suis haec audiens non moveatur, posequam noverit , nec Patriarchas Sanctissimos Claustralium ordinum Institutores, nec Romanos Pontifices , nec Concilia id un-qNam voluisse , tantumque rerum communionem commendasse omnes, nec deesse inter Caelites solamni Apotheos Clisu frates adscriptos, qui dum viverent, eam non exercurriui. Hoc igitur, quod in Daniele spongia dignum invenio , corrigo , arque emendo. Mendum prius designare , non fingere debebat, ut spongia illud delere posset. Nos vero illius gravissimum mendum in laudato textu contentum descripsimus, & severa plectendum censura illis, quorum interest, subiicimus. Neque Patriarchae Sacrorum ordinum Institutores, neque pontifices, neque Concilia Iontarum communionem praecipiunt Θ Hanc Bonorum communionem tantum commendant ρ Nullum est istius communitatis praeceptum, sed consilium dumtaxat λ Hic
est primus, & capitalis ERROR Vitae Claustralis, unanimi Theologorum, atque benigniorum, imo Iaxiorum. Ca istarum aui hcritate improbatus . At, inquit, inter Disit iros by Cooste
32쪽
P R PE F A T IO. xxxiii Coelites solemni Apothes adscripti sunt clauserates , qui
dum viverent, eam communitatem non exercuerunt. Pe.
Tegregia sane argutatio. In Sanctorum albo adseripti sunt, qui repentina correpti morte, absque Sacramen. tis Poenitentiae, & Eucharistiae decesserunt : ergo nullum est utriusque Sacramenti fuscipiendi praeceptum Haec est perpetua utriusque Adversarii hallucinatio, ut in hoc opere fusius palam fiet . Claustralium plures , iusta occurrente causa, vel quod de communi Coeno. biorum penu necessaria ad victum , & vestitum non porriguntur, vel ob aliud grave momentum , quod bo num publicum spectet , bonorum communionem non
servant , sed peculium iustis terminis circumscriptum juste, & licite retinent. Ergo inseri Magi sier Clausera. hi cum suo Commilitone Magistio Vindice, nulla est
leX, quae vitam communem praecipiat, praeceptum nullum, quod peculium vetet. Quae argumentatio, si con-s steret, actum , conclamatumque de legibus omnibus positivis, tum divinis, tum humanis esset. Animo porro adeo fidenti hanc communitatis exae hae legem pem negat Magister uterque, ut manifelli erroris expostulet quemcumque, qui pro eiusmodi lege decertat. amobrem certamςn subire cum istius generis Adversariis detrectabam , quod iustitia, & ratione destituti, arte,& impost uris agere causam studeant. XIV. Quae igitur ad scribendum animum compulore λ Duo, eaque gravissima. Unum, ac potissimum est,
Concilii Tridentini, Romanae Ecclesiae Constituti num ab ineptissimis commentis, & ab iis, quae hei ne profluunt, ostendiculis, justissima vindicatio . Tam qui p. Pe compertum, eX ploratumque est , Vindiciar Regula. rium, & UITAM CLAUSTRALERI, deridendam propinare Romanae Sedis praxim , legesque tum in Concilio Tridentino, tum in Pontificiis constitutionibus rogatas, sibilis, & cachinnis tum catholicorum, tum haereticorum eXponere; quam evidens est , solem lucere
33쪽
PRAEF ATIO. meridianum. Et quamquam hoc vel sub initium Dis.
sertationis Proeliminaris ostensurus sum, tamen, quia
Author Claustralis in ipsa sua praefatione plenis buccis pernegat, SS Patriarchas, Concilia, ct Pontifices praecipere bonorum communionem, ut e X allato textu patet, operae pretium e Xistimo quidquam eorum , quae
fuse dicturus sum, cursim delibare. Aio itaque, nullum in universo Tridentino Concilio Decretum quidquam evidentius in morum Disciplina aut praecipere , aut vetare, quam Decreta I a. Sess. XXI 2 iubeant bo.
norum communitatem Regularibus , vetentque peculium. Aio, nullam ex omnibus Pontificiis Constitutio. nibus magis perspicue, Iuculentiusque aliquam virtutem praecipere, aut vitium damnare, quam Conlii tutio LX. Clementis VIII communionem bonorum a Tridentino praescriptam confirmet, novoque mandato iubeat, i m. probetqtie peculium, & omnia excogitata in ejusdem de sensionem sophismata . Quod ut sub oculos obiter constituam, animadverto, Romanam Sedem ea ultima ,eX tremaque, in causa communitatis,& peculii Mo. nastici dirimenda, adhibuiste remedia, quae in gravioribus Fidei controversiis sed undis executioni demandavit. Facta cum faelis conseramus, quae his ultimis temporibus in utraque causa, toto spectante Catholico Orbe, contigere. Pervium nobis est in Fidei negotio exemplum. Urbanus Vi II. peculiari Constitutione annor 6 i. Arati lintran Ian senii proscripsit. Distidiis exortis,
Innocentius X. quinque propositiones, ex eodem decerptas libro, damnavit .. Novis erro libus fit per eisdem prO-
positionibus serpentibiis Alexander VII. FORMULAERIUM Fidei subscribendum transalpinis praescripsit an no i 66 s. illudque posteriores Pontifices, damnato Obsequioso silentio, confirmarunt, eiusdemque subscriptio in dies obtinet . Huie institit viae Romana Sedes in causa nostra. Concilium Tridentinum , ut anteriora siliam, novis Decretis dc communitatis observantiam
34쪽
praescribit, & peculium vetat. Eludere vanis interpre. tamentis Concilii Decreta tentatum . Clemens VIII. Constitutione lata anno IS99. tanta perspicuitate, qua majorem in quacumque morans controversia nulla Pon tificia lex praeseri, communitatem a Tridentino praeis scriptam confirmat , vetatque peculium , cavillis, &excusationibus sublatis. Clementis Constitutioitem con firmarunt Paulus V. Urbanus VIII. Innocentius X. Alexander VII. Innocentius XI. Et tandem Innocentius XII. non modo Praeces orum confirmavit Decreta, ve .
rum etiam FORMULARIUM in hac causa instituit , illudque suae Constitutioni datae anno I 69 s. inseruit sacro jure jurando subscribendum ab omnibus Regularibus, qui facultatem recipiendi ad professionem juvenes impetrare volunt. Accedit, quod Sacrum Purpuratorum Patrum Collegium super Disciplina Regia ari nuncupatum erexit. Sacra: istius Congregationis partes sunt, vocem adversus peculii, & relaxationis corruptelam e. N altare, & clamare, ne vano falsoque silentii nostri prae . textu , inquit Pontifex Summus in sua Constitutione infra danda, excusare se quisquam valeat. Istius quoque Congregationis est, Regularibus facultatem suspendere recipiendi ad Monasti eam Prosessionem iuvenes , nisi prius solemni iuramento laudato FORMULARI a. elae communitatis servandae in prosessionis emittendae Coenobiis, subscribatur . Singulis bienniis testimonium sacro iure iurando firmatum praefatae Sacrae Congregationi exhibent reapse Claustrales, testantes in praefatis Coenobiis exactam honorum communionem secundum Decreta tum Concilii Tridentini , tum S S. Pontificis Clementis Papae VIII. vigere.
XV. FACTUM istud non minus URBI , & OR.
BI compertum exploratumque est, quam Romam ex
tare. Et in tantae lucis conspectu Magister Vitae Ciau. si alis, eiusque antesgnanus Author Vindiciarum libris typis editis vulgare audent, neque Concilium Triden.
35쪽
tinum, neque Clementem VIII. neque Romanam Se . dem bonorum praecipere communionem, peculiumque vetare R Qui negaret, Urbanum VIII. proscripsisse Jan- senii librum , aut Innocentium X. damnasse quinque propositiones, aut Aleriandrum VII. Formularium in eadem materia subscribendum i ii stituisse , non ne potius tanquam sana destitutus mente commiserandus , quam severa pleetendus ccnsura foret y Quae ergo in eos dicenda sententia est, qui non modo negant, Tridentinum Concilium , Clementem VIII. Paulum V. Urbanum VIII. Innocentium XII. praecipere eXaetam rerum communitatem; verum etiam nos, qui oppositum defendimus, ceu Rigoristarum Aristarchos , atque Claustralium di flamatores traducunt ρ Nullus nunc dubito ,
quin fatis quisque intelligat, quam grave sit, urgensque
momentum , quod me ad hanc adornandam spartam
compulit, & quam opportune opus istud inscripserim: DEFENSIO DECRETORUM CONCILII TRIDENTI
NI, ET APOSTOLICARUM CONSTITUTIONUM ROMANAE SEDIS .
XVI. Alterum, quod calcaria ad causaria hanc gravissimam vindicandam addidit, est ordinis, quem Ad. versarii profitentur, & Regularium omnium, non fieta, & arbitraria, sed vera, pia, & nccessaria propu-rnatio. Ad illorum ordinem quod attinet , jam indetisque a nativitate sua sanioris Doctrinae spiritum imbi. bit , temporis decursu illum aluit , sibique veluti ex asse haereditatem asseruit . Pro hac unica coelesti Doctrina, tanquam pro aris & socis calamo, voce , fanguinisque effusione, quinque & amplius faecula decertavit. His ultimis temporibus adversus Iu Xuriantium ingeniorum NOUUM OPINANDI MODUM recens invectum, & ab Alexandro VII. & Innocentio XI. im. Probatum, eorumdem Pontificum hortatu, & iussu calamum strinxit. Verum enim vero simul atque in lucem prodierunt Vitae Claustralis laxissimae opinioncs,
36쪽
continuo sequentes resonare Probabili istarum voces ipsi audivimus. En bellulas , inquiebant, Anti probabili starum in causa propria sententias ς Ecce severi s sitimas domesti. cae Moralis Regulas e En quo tandem recidat seeuli nostri, quem vocant, Rigorismus Z Pro domo sua, non minus probabiles modo, ex benigniores, sed laxiores, improbabiles, erronea sque promovere sententias : alte. nis vero cervicibus Onera gravissima immiti severitate imponere. In Christianorum formandis moribus Aureae aetatis Legis Evangelicae disciplinam exaggerant. Anti. quorum Canonum, Patrum, & Conciliorum Regulas inculcant. Ut autem Monastica solatia, diverticula, commoda, dc peculia coenobilica, honesta, licita, α
sancta propugnent, primi Christianismi saeculi disti pii. nam adulterant , solatiis indui sisse, & sua privata ha--buisse peculia vel ipsos primaevos Apostolici Collegii
alumnos, communi Patrum choro clamante, velis, remisque defendund.
XVIII. Haec & alia Ionge graviora, non sine in gna veritatis specie, Probabilistae regerunt in Anti probabilistas, atque adeo in ordinem, quem isti profitentur. Illum ut ab hac asseramus nota cum Augustino respondemus : Nemo vos fallat Fratres , si non vultis falli, oe vultis amare Fratres. Scitote, omnem professu-nem in Ecclesia Dei hesbere fictos. Non dixi omnem hominem esse Lium , sed omnem professi nem habere Arar
personas . a 9 Itaque Anti probabilistas ejusmodi , tametsi eiusdem proseisionis, rejicimus : quin addimus.. Iaanc esse ordinis istius praerogativam, non minus domesticorum , quam e Sterorum aberrationes res ellere.
Nam ut inquit Ambrosius Catharinus in Praefatione Annotationis adversus Caietanum ad Generalem O P. Ioannem de Finario) gloria ordinis, si vera q&xratur, Tomo I. f a glo-
37쪽
a gloria Dei non secernitur. Ille potius gloriam cluscat, qtii in Ordinem fasa1 doctrinas, ac peregriniar inducit: non is qui iam inductus, ne quir ab eir fallatur, seduAdetigit, o incisse demonstrat. Ne ergo quispiam impo.
serum praefato obiectare ordini eX horum Pseudo an . tiprobati liparum authoritate opinionum laXitatem valeat, nos omnium primi illos refutandos duximus, tamquam de Ordine proprio, & de Regularibus omnibus
male merentes. Ecquam, enim vero , atrociorem inurere universae Regularium Societati notam poterant Authores isti, quam litteris prodere, Mendicantes Fratres, qui ex eleemosynis vivunt, qui crebra jejunia, qui abstinentiam a selectioribus epulis fere perpetuam, vestiumque asperitatem profitentur, tot retinere pecunias privatas, quibus praeter victum, &vestitum, valeant & oblectamenta extra ordinem captare, &mur era elargiri, & Iudis vacare, & itinera arbitraria arripere λ Quamnam exitiali orem infamiae labem aspergere sanctis limo Mendicantium Cortui poterant , quam loco pausertatis Evangelicae adscribere eas delicias , commoda, pecunias, blanditiasque, quibus vix mundani homines fruuntur λ Ut igitur & Ecclesiam, &proprium ordinem, & Regulares omnes a tam gravibus iniuriis vindicarem , calamum acui . Et sane adeo urgentia sunt indicata, quae me in campum apparer momenta coegerunt, ut si tacerem , atque dissimularem, non patientia christiana esset, sed veritatis proditio : non prudens flentium, sed officii praevaricatio. Consentire quippe videtur erranti , qui ad resecanda, quae corrigi debent, non occurrit, inquit S. Gregorius in caput conuentire dis. 8 6. X v III. Disputationis autem susceptae haec erit me. hodus . Antequam causam ingredior, singulares Adversariorum aberrationes, quae communi causae extraneae sunt, ante oculos statuo. Destinaveram duo praemittere protegomena, in quibus utriusque Magistri er
38쪽
p R AE F A. T I O. xxx lx rata refellerem. Verum haec multa cum snt, ne plus justo in limine detinerem lectores, consilio mutato, in operis calcem Dissertationem adversus errores Vindiciarum reieci, & singulares gravioresque Vitae Cia ra. hi in una Pr minari Dissertatione colleetas resutavi aberrationes . Errores utriusque Magistri propriis illo. rum ipsorum verbis rescripti , & ut quaelibet iisdem imponendi, invidiamque creandi suspicio in antecessum
amoveatur; atque, ut illi discant viam, rationemque, quam servare debent, dum in aliorum sententias censuras inurendas suscipiunt . Opus vero, in quo com munis peculii Monastici, dc exactae communitatis causa agitur, ita Dissertationes quinque tributum est. Quo animo hanc causam susceperim, in eiusdem tractatione testari curabo. Utriusque Adversarii Nomina alto Obvolvam mentio, ut compertum sat, adversus, non personas, quas colo, suspicioque, sed laxitatem, & erro. res, quos unice execror , mihi esse colluctandum . In id studium meum reseram, ut omnes intelligant , non modo causae aequitate, & cordis sinceritate, sermonissique candore me esse superiorem verum etiam inservandis modestiae, lenitatis, & patientiae regulis consanti O rem . Cavebo , ne qua vox aut contumeliosa, aut plus justo asperior calamo excidat, nisi quam vel accusationis iniquitas , aut causae magnitudo extorserit. Occurrent, non inficior, non pauca, quae utriusque Magistri animos pungent, & forte lancinabunt; non tamen verborum asperitate , sed veritatis stylo, di quae illi ipsi obtrusere, ut sibi regererentur. Sciant
etiam, me nec reperturum fore voces novas, ut communes rerum notiones exprimam : nec omissurum usitatas cum veritatis dispendio, ut id evitem, quod eis displicere potest. Sed errorem, errorem , calumniam, calumniam, ligonem, ligonem vocabo. Quod si tandem veritatis defendendae amor,aut sanioris dostrinae propugnandae studium , quidquam aut acrius, aut severius, praeter anis 1 mum,
39쪽
Inum, eX torserit , recogites velim, causam hane esse non eruditionis, sed doloris : non contentionis, sed pietatis : non terreni negotii ,. sed aeternae salutis. Causa est, cuius aut voluntaria ignoratio, aut iniusta defensio, omnium infortuniorum e X tremum , aeternam vide. licet damnationem parit. In hoc certamine alterutram errare partem necesse est . Fieri vero nequit, ut utra.
que salva consistat; sed alterutram aeternum perituram consequitur. Si ergo in tam formidabili, funestoque di. serimine interdum vocem exaltavero , ut obtusius Ad. versariorum aures vellicando excitem , indulgentiam, ce veniam summa rei gravitas mihi conciliare , atquecbtinere debet. Vale. i N. Disit irod by COOgle.
40쪽
Capitulorum, Paragrasorum Τomi Primi. DISSERTATIO PRIMA. CAPUT Ι.
APo'liea Romanae Ecclesiae follicitudo in Disciplina Monastea int facustodienda. Detreia o Constitutiones, quae pro asserenda exacta rerum communitate perpetrio edidit. Pag. r
Specimen Doctrina operis inscripti UITA CLAUSTRALIS. V
Susceptae pro Romana Ecclesia defensionis necessitas. ἔφ
Io . Utolico Collegis nee perficti na, nee perfecta rerum communitas οἶ-tinuit . 16