장음표시 사용
21쪽
t gra ratione eo TDre ; ita ut integrum pullat praebere Doctorem.
Haec etiam causa est cur metimus Pontifex omnes doctrinales Canones Carthaginensis Synodi, quos ex Augustini Iibris Antistites Afri ad Pelagianania, hae rosim jugulandam deprompserant,
suo calculo probaverit, & authoritate Toboraverit, ut testatur S. Prosper libro contra Collatorem , scribens S. Augultim obtrectatores, & aemulos authoritate Apostolica prostratos : Tunc, inquit, afrorum maeBinae fractae sunt, tunc iura superbiae Moesis, ac principisus eorrue Munt; quando Beatae memoriae Innocen-δius nefandi erroris eastita sostolico mucrone stercussit, quando Africanorum Conciliorum decretis Beatae recordationis Papae Zoetimus sententiae suae robur vinnexuit, θ' ad impiorum detruncationem gladio Petri dexteras omnium armavit Antictuum. Haec pariter ratio est , cur Carisinus Pontifex omnium prqcedentium SVn Horum canones ex Augustini scriptis excerptos, de authoritate conditos,an
probaverit Epistola ad EpiscoposGalliae p. a. in qua pariter Augustini scripta de gratia Dei magnifico hoc laudavit encomio: Augustinum, inquit ,sanctae
σecordationis virum, pro vita sua, atque meritis in noura semper communione
Bafuimus ; nec unquam hunc sini Hraefunicionissaltem rumor aspersit: Suem .eantae scientiae olim fuisse uemper memi-Nimus, ut inter Ma eis ros optimos etiam ὰ meis Praederessoribus haberetur: Benὸ ergo de eo omnes in commune senserunt,
nitote qui ubique cunctis , o amori fuerit , o honori. Hoc ipsum prosta at Hor i a Pontifex Epistola ad Possessorem Episcopum Africanum , in qua docens eum ,
quid Catholica Ecclesia Dei gratia , &arbitrii libertate sentiret, ita scribit: De arsurio Ilueero , stratia Dei, quid Romana , hoe est , Catholica Ecclesia δε- uatur, di asseveret, Deci iis pariis li-δris beati Aueustini.o muωimp ad m- Iarium , ita Pro erum 'ossis eoinosci , tamen inscriniis Ecclesiacticis expressa
capitula contruentur. Haec autem capitula non alia videntur , quam quae mlibris S. Augusti ili excerpta fuerunt, &Synodorum Africanorum , ac Αpost licae Sed is authoritate stabilita . Missos facio alios summos Pontifices Sixtum III. Leonem I. Felicem I V.Bonifacium II, Gregorium I. Adrianum I. Urbanum V. Martinum V. Pium II. Gregorium XIII. Sixtum V. Clementem VIII. Paulum V. & alios 1lim mos Pontifices S. Augustini laudatores , &probatores . Unus instar omnium sit Joannes II. qui in Epistola ad Avicenum , aliosque Senatores hoc de Au gustino protulit elogium ; S. Autus nus , inquit, eujus doctrinam fecundum Praedecessorum meorum statutu Romana
Clemens VIII. non sine magna causa
ait doctrinam Augustini Ecelsae quasi
Eandem veritatem comprobant c larissimi Ecclesiae Doctores, qui ab Augustino ad nos usque tredecim 1 culorum decursu vixerunt: prim6que quintum saeculum , cujus initia ipsemet S.Augustinus illustravit, tot Iaudum ejus praeconeS , quot viros pietate , & doctrina claros tulit. Imprimis vero S.Hieronymus sic cum magnifice predicat Epistola , quae est apud Augustinum a s. Macte virtute , in orbe celebraris, Catholici te authorem antiquae rursum dei venerantur , atque iubiciunt , πρuod 'ππω majoris gloriae est , omnes haeretici detrsantur . Et Epistola yo.
Gidquid dici potes defu/limi intento
de Seripturarum functarum hauriri fonti-us,4 te positum,atque descriptum est...' Mihi autem decretum es te amare TD- picere , colere, mirari: tuaque dicta quasi mea defendere . Quae utique praeclara enco nata,& amicitiae foedera morti jam proximus obsignavit. Narrat enim
22쪽
De Dimina Gratia Beneficio . II
enim Eusebius Cremonensis ejus discipulus , epistola ad Aportunen 1em Elu-1copum Damasum . S. HieronImur ino,itustio multa dicens narratione digua, de brato Augustino memoriam scit lata, fiunc modum : Gaudium , b eonviolationem habeo , quΘd virum mirabilem , ita
multae sientiae,ae fouitatis Augustinum Hipponensem Discopum , omni veritare , ἐν perfectione redimitum stos me relinquo: propter quem multam fiduciam
baseo in Christo A eo ostentandi fidem
nostravi ; cui de mescribens rogato , ut tanquam fidelis miles purnet, ne veniunt
quod absit mala genti nostrae.
H is pariter laudibus eum cumulat S.PAuONus Epistola apud Augustinum,sc eum inter caetera alloquens : O vere a terrae, quo praecordia nostra , ne sto sint cuti vanescer e errore, condiuntur o loce a dignὰ ivra eandess/rum: Ecclesiae posita,quae late Catholicis ursaHus de septiformi Iichno patium oleo laetitiae tamen effundens, denos laeet haereticorsi eaIstines discutis, ita lueem veritatis aeon sone leneuerarum plendoi e clari ei sermovis enubilas . . . . Os enim tuum
fistulam operire, ita venam fontis aeterni
meriso dixerim . - voLus ravus in eadem elogia conspirat Epistola secunda apud Augustinum scribense Secumque a que detrimento evitur divini in aliis Sacerdotibus toleratur insitia : at esem ad Antistum Auraninum venitur Ueri Dei des, uidquid contigeris laeuorari. NAARIDIus Epistola Ir .apud eumdem Augustinum prioribus concinit; scribens : Epistolas tuas Augustine) Nacet
ita fervare , ut oculos meos : iunt enim magnae , non quantitare , sed rebus , ita
magnarum rerum continent probationes:
illae misi orsum, tuae Platonem, illae
Plotinum Monabunt. Erunt igitur mihi, ἐπ ad audiendum propter eloquentiam dulces , T ad Iehendum propter frevitarem, factur,re ad intelligendum propter Lapientiam salubret . . CoNsnNrrus Epistola aar. ad Augustinum sic eum eleganter his elogiis interpellat Tu vir admirabitis , cui Pater noster ille solus conscius secretorum , quia haset Havem David , ore.
di cogitationem dedat, promendi dederit facultatem , enuntia nobis aliquam ius subitis fustrantiae λortionem , ct ima μuem , ac similitudinem , cujus imo adjuvante exprimere, tu quantum potes verbis enitere : quoniam nisi tu tuatae reis dux , ac magicter afui eris: vetat I9pientibus oculis pro picere in eam tansitaminis repercu a fulgore cogitatio nostra form dat. Intra ergo in illam quae nostros arcet intuitus) m Reriorum Dei obscurisiviam nubem : quaeniunculas, in quibus absolvendis me errare cunct-δεω , qui authoritatemfanctitatis tuae de magi equi volo , quam rationis corde eo nemiae sal imagine depravari. - ΑuDAX Epistola I o. de eo egregiε
falutis aeternae , tam tibi mundanus or-βis notus en , quam nesatus: tam tu e/eognrtus , quam probatus . Otto riaque
tuae sapientiae floribus pinei, T visi fou-
iis haustibus irritari., POSsIDI Us Episcopus Celamensis ad Maudonem, compendiosam, sed accuratam sancti Augustini laudem celebrat , scribens: Augustinus Pater P trum, Doctor Doctorum : par Angelis infervore, par Prophetis in ab conditorum audisteriorum revelatione, par Apostolis in praedicatione , imago Divinitatis ,
Sanctus PROSPEa , zelantissimus Augustini discipulus , in texendis illius
elogiis omnem eloquentiae seae vim expromit , munc illum appellans Epistola ad Rufinum, prεcipuam portionem Do
mini Lacerdotum, ita praefantissimum
23쪽
m/nistrumgratiae, quandoque ejus Iaudes copiositis celebrat, sic lib. 3. de vita
contemplativa cap. I. scribens: Sanctus
Augustinus Di opus acer inteni ,sua vis eis uid, secutaris Iitteraturae peritus ; in Getesiasticis Dueorifus operosus, n quotidianis di putationi/ur clarus , in omnliba actione conrpositur, in evo rione ei noctrae Catholicus, in quaestionibus assisendis acutus; re in revincendis haereticis eireum euus; i in e Ii-
eandis Sertituris eanonicit cautus. VI croa Uricarus is lib. I. de persecutione Uvandalorum , non minori facundia eundem Sanctum commendat; Nua te rvate, ait, Hippone Regiorum obsessa est risitar, quam omni Iaude dignus beatus Augustinur librorum mu torum confector Pontifex tubernas at: tunc HIud Hoquentiae flumen, quod uberius per omnes eampos Ecessa decurre-μat , prostinata in amaritudinem aue uti versa err . Sanetus FULGENTI Us Augustino praecaeteris addictissimus, i ysius libros magnifice praedicat Iib. a. de veritate praedestinationis cap. 18. Ita scribens : Hor Iegat omnis, qui salutem aeternam ad pisci desiderat. Ipsi concinit. CAssronostus Iibro de divinis Iectionibus cap. a a. ubi sic Augustini Iaudes mirum in modum effert; I e etiam Doctor eximius Beatissimus Autumnus, Inquit,deseliator haereticorum, defensor Melium , o faminorum Aalma eertam num . Et in Prologo super Psalterium a Mimati A Utitur litterarum omnium e regius magicter , o quod in ubertaterarum est, cautissimur disputator; decurrit quine tanquam fons puri mur, nu
Dorde poltatus , sed in interritate fidei
perseveranr, nescit haereticis Deum dare , unde sese possint aliqua colluctatione
defendere: totus catholicus, totus orthy-doxus inu nitur, re in Gesesia Domini ibasi mo xttore resplendens superni Iuminis claritate radiat.
Sanctus Ga Eoostius in registro lib.3. Epin. 3 . ad Innocentium Epascopum , ita scribit: Si deIiei ori evitii pa/ul farinari, beati Autumni opus D D-gite, er ad eo arationemMitinis tutusnofrrum sumerem non uaeratis. Isino RUs His PALEN sis lib.6.ethi mo-IOg. ait: De nostris apud Graecos orirenes , in Scripturarum Iabore, tam Graecor , quam Latinos operum suorum numero fusteravit. Denique Hieronymus
sex milita librorum ejus leti se fatur . Horum tamen omnium studio Autustinus intenil , i cientia sua vicit. Nam tanta frusit, ut diebus, ac noctibus non Diasm scribere quinquam valeat libros ejus, sed nec Ietere quidem possis. Longum effet ire per singulos ejusdem S. Augustini quovis saeculo Praecones ardentissimos: Ex quibus liquet sanctissimum Do 'orem c ut etiam aliquid ex nostro penu ad illius gloriam pro mamus apicem esse ingeniorum, hummanae intelligentiae metam, naturae miraculum, praedestinationis interpretem,
veritatis linguam , haereticorum fulmen , errorum clavam , nodorum gladium , veterum Doctorum compendium , posterorum seminarium , linguam, ac lucernam . Cujus tanta gratia fuerit, ut etiam scientia gratia suerit ; unde mirum nemini debet eme ,
quod suam sapientiam ad gratiae defensionem comparaverit, gratiae nam que gratia erat referenda.
Ex iis omnibus liquet S. Augustinum prae caeteris Ecesesiae Patribus , ac DO-ctoribus audiendum eme , maximε in controversiis de divina gratia ; quae tammen non ita dicta velim existimes, quasi omnia ipsius sanctissimi Doctoris dogmata, in iis maximh libris, quos de divina gratia conscripsit , tanta certitudine , ac veritate librata sint, ut Ve' luti fidei oracula sint excIpienda. Certum enim , quod nec S. Αuprastini, nec cujusvis alterius Patris, & Ecclesiae D ctoris peculiari assertioni, ae privatae doctrinae ea tribuenda sit authoritas, quae
24쪽
De Diυino Gratiae Beneficio a 31uae ad Catholieam fidem stabiliendam
acris Scripturis, Conciliorum, ac summorum Pontificum oraculis, ne non ,
de conspiranti Patrum consensiti deferri solet. Quod utique probatur ex ipsemet S. Augustino lib. de donoperfe-verantiae cap. a I. ubi eam ipse authoritatem liquido respuis, scribens vi Neminem velim' a lacti omnia mea, ut me
sequatur , nisi in iis , in quibus rue non orrare perspexerit. Nam propterea nunc Deio libros, in quibuI Opuscula mea retractanda suscepi , ut nec me 'inum in omnibus me fecutumfuisse demonyrem .
Ne quis autem obtrudat , haec eum revera dixisse de prioribus a se editis opusculis, cum junior esset, δe in dirimendis fidei controversis adhuc rudis , subdit: Proficienter me exinimo , Dedmifer ante seri me ; non tamen a perfectione incepisse; Iuandoquidem aruan tius loquor , quam verius, si veI nunc dico me ad perfectionem fine ullo errore scribendi jam in sa aetate venisse. Non
icitur eam suis scriptis etiam In consecta aetate editis vindicare cupit authoritatem, ut omnis prorsus erroris vacua
esse suspicari liceat. Hoc ipsum liquido demonstrat epist.
xo. ad sanetum Hieronymum : Solis, Inquit, eis Scripturarum libris,qui ram Canonici appeIIantur, didici hunc timorem, honoremque deferre, ut nullum horum Authorum scribendo aliquid errasse 'mi mὸ eredam , i . AIios autem ita Iero, ut quantalibe auctitate,doctrinaque praepolleant; non ideo verum putem,
quia Osi ita fen erunt: sed quia mihi vel
per illos Authores canonicos , vel prosa-sili ratione, ρuod a vero nou abΑorreat, per uadere potuerunt. Nec te,mi Frater,
sentire aliud existimo: Prorsus inqua m non te arὐitror sic Iegi tuor liHror velle , tanquam Propoetarum,uel Apostolorum; de quorum criptis, ouod omni errore careant, dubitare nefarium ; c & pluribus interjectis o quan uam tantummodo Serimuris Canonicis sanc ingentem debeam fervitutem ; qua eas solas ita quar , ut Conscriptores earum nihil in eis omnino errasse , nihil fallaciter po fuisse non o,item. Quae in aliis passim operibus inculcat, ac praesertim lib.de natura, & gratia cap. 6o. lib. a. contra Cresconium cap. 3 a. Epist.M. lib. a. contra Faustinum cap. s. Fateri igitur debet quisque ex ipso met S.Augustino tantam illi authoritatem non esse tribuendam, ut ea
unica ejus do strina sufficiat ad fidei dogmata stabilienda; Neque enim, ait, Epist. 3. quorumlibet di putationes, quantumvis Catholicorum , ἐπ Iaudatorum hominum, velut Scripturas Cauoni' eas faδere debemus, ut nobis non liceat
falsa honorificentia, quae illis debetur hominibus ; aliquod in eorum ueriptis improbare, algue reisuere; si fortὸ invenerimus , quod aliter senserintl, quam veritas habet, divino adjutorid , vel a- aliis intellecta , ve a nobis. Talis eminum inscriptis aliorum ; talas volo esse
intellectores meorum. Videant ergo quantum ab ejus sententia exorbitent, qui volunt illius libros Iegi, tanquam Prophetarum,uel Apostolorum,de qu rum scriptis,quod omni errore careant, dubitare nefarium sit. Confirmatur haec eadem veritas. Primo quidem , ex ipsemet S. Augustino , qui sanctissimos Ecclesiae Doctores,non in omnibus sequendos esse, sud exemplo comprobavit. Nam Iiδ.6. de Bapti mo contra Donatictas cap. a. loquens de S. Cypriano , ait: Suapropter reddenrdebitam reverentiam, dignumque honorem quantum vatio persolvens pacifico
Discopo, ita glorioso martyri Cypriano; audeo tamru dicere , eum aliter fensisse de Summaticis,veI Haereticis baptio dis, quam postea veritas prodidit. Et lib.
a. contra Faustum cap. s. de quorum cumque aliorum scriptis non Canonicis dieit,liberum es Lectoris judicium, ud vel approbet, quod placuerit; ve improbet, quod offenderit. Non ergo.
25쪽
censet S. Augus Inus parem esse faciendam authoritatem sanctorum Ecclesiae Doctorum Ipsis Scripturarum, & Conciliorum oraculisiae subinde sufficienter indicat non omnia ab ipso tradita dogmata, omnimodam fidem prome reri .
Dices, S. Augustini scrIpta, maxime detratia tis ero arBitrio , ad versus Pelagianos speciali summorum Pontificum, & Ecclesiae decreto esse probata; quod utique probatur. Primo, ex Epistola Hormisdae ad Possessorem, ubi ait: De arbitrii tamen tiber ,πtratia Dei, quod Romana, hoe est, Apostolica sequatur, er asseveret Ecclesia , licet in variis Iuris S. AMufrini ,s maximὸ ad Hi- Iarium, re Pro 'erum possit agnosci: tamen inferiniis Gese sicis expressa ea pitula continentur; quae si desunt, re
nee .ria ereditit destinabimus. Meundo, ex epistola Joannis I I. superiori P ragrapho laudata, in qua scribit: S. Augustinus,ewus doctrinam fecundum mς-dee brum meorum statuta Romana δε-quitur , ita fervat Messa. Quibus significat , quod quidquid S. Augustinus
in libris contra Pelagianos assirmavit, ab Apostolica Sede probatum credi d
Verum , nihil quidquam ex utroque
praelato testimonio contra nostram aD sertionem evincitur; nam PontifexHO
misidas nihil aliud significat , quam quod ex S. Augustini operibus cognosci possit, quid de gratia, & libero arbitrio Ecclesia sentiat: quia nimirum in iis acerrimh defenduntur haec ipsa capitula, quae in scriniis Ecclesiasticis Continentur, quaeque epistolae suae Coe-Iestinus Pontifex intexuit, de quibus erit sermo in Parag. sequenti. Similiter Ioannes Pontifex praelatis verbis nullatenus intendit probare sancti Augustini scripta contra Pelagiarios ; c siquidem in ea epistola de Pelanianis non agitur sed potius de Ne norii sectatoribus, contra quos Catholicam de ChrIsti dIvin Itate , & Inca
natione fidem , sacrae Scripturae , Patrumque testimoviis confirmat: Ac in ipsa quidem fronte S. Augustinum ponit cum hoc elogio. Suructus Avust nus, cujus doctrinam fecundum praedecessorum meorum Ratuta Romana sequitur , refersat Ecclesiae, in tifro II. de eloit. Dei sic dicit: Credimus , o tenemus , i fideliter praedicamus , quod ter genuerit Verbum. Alia quoque ejus. dem testimonia subjungit ex Iib. a. contra Maximinum , & ex Us. I s. de Trinit. Cum igitur in hae epistola , nec de S. Augustini do strina contra Pelagianos agatur, nec ullus ex libris appelletur , quibus eos impugnavit, non est
cur inde Aliqui speciatim colligant ita probari ab Apostolica Sede quaecumque
in Augustini contra Pelagianos operibus continentur , ut ab iis , vel tantillum discedere sit nefas. Probabilius cem te ex hoc loco suprema illa aut horitas
libris de emit. Dei, de Trinit. Ο eontra Maximinum, qui hic laudantur,speciatim vindicari posset: quod tamen ab
Merito igitur Tostatus in infensoris
p. a. cap.83. admonet ex Ecclesiae generi rati approbatione tum S.August.tum is aliorum Patrum operibus auctorita-
, , tem,& robur accedere, maxime tanis illim quantum ad quatuor capita .
,, Primum est, quod Ecclesia coneedieis expresse omnibus Christi Fidelibus, uod legant ea, atque hac peronori
as Ca mentione non mediocrem e
se rum Authoribus splendorem Imper ,, titur. Secundum est, quod dijudieae,, illa utilia ad doctrinam fidei, & mori rum, dc ob hoc Iaudat ea: qua cominis mendatione Iediores quodammodo,, pelliciuntur , & ad ea diligenter
,, evolvenda invitantur. Tertium , ac
M praecipuum est , qu6d Eeeles a tollie,, opusculis approbatis suspectionem ,, de haeresi voluntaria, quae est verε,, haeresis : nam illa opera, quae appro
26쪽
De Di Φλο Gratiae Beneficio. Is
bantur, licἡt non sint omnino dIM scussa ab Ecclesia, sicut si deberentri singulae partes approbari, tamen is quadam generali discussione cognori scuntur, & apparet ex eis, quomodori Auctor eorum in omnibus Catholi-
, , ce sentiat, nolens dogmatizare ex- ,, presse, & scienter aliquem errorem, ,, &c. Et ista suit causa pol illima, qua- ,, re Ecclesia approbavit quorundam , , Doctorum Opera: quia nimium ea
is secernere voluit . pestilentibus li- bris , quos ad corrumpendam fidem,
M vel mores depravandos haeretici M spargere consueverant. martum M , quod dat eis quandam authori- M tatem,quam alias non habebat: non ,, eam quidem,quam adversarii sanctois Augustino tribuunt , sed aliam infe - rioris notae , in eo positam, qutidis quando aliquis allegaverit die umose alicujus libri approbati per Eccleis fiam , facit probationem , etiamsi is ipse aut tor nullam causam dicti sui ostendat. Hi ne S. Thomas asserit: ,, Sacram doctrinam , uti authoritatiri bus Doctorum Ecclesiae quasi argu- ,, mentando ex propriis , sed probabiis liter tantam. Concludere ergo licet cum Vincentio Lirinensi contra haereses Cap. 30. Nu d Patriam hae lem eredendum eri, ut quidquid vel omn r, vel 'lures un ,eddemque sensu manifηρ , frequenter ,
perseveranter,ueI ut quddam consentie
tenendo, tradendo firmaverit, id pro induyitato,certo,ratoque habeatur. Sui
quid sero , quamvis illelanctus , o Gesur, quamvis Discopus , quamvis Con- f. Vr, ire Martyr Araeter omnes , aut etiam eontra omnes senserit , id in terpropriar , er oeeuuar , re privatas opiniunculas a commu vis, publicae, ac generalis sententiae auctoritate secretum sit. I. I V. In quibus mavimὸ Sancti Aurumni δε-hrina DE GRATIA , ita a/ Gessa Vprobata sit, ut ne tantillum ab
IN eis maxime capitulis , quae Coeleis stinus Pontifex famosa illa epistola ad Episcopos Galliae digessit , de probavit , ut ipsum S. Augustinum ab erroris suspicione hac in parte vendicaret. Cum enim tumultuarentur in Galliis
Massilienses Presbyteri, & post Augustini obitum , ejus de gratia , re Iibero
arbitrio doctrinam carperent acriter: illud imprimis invidiosissimε criminantes , quod docuerat non bona tant timo pera , sed & bonae voluntatis initia divinae gratiae esse tribuenda : hine illi, tanquam necessarium modum exeessisset, ofloquebantur. Non tulerunt Hilarius,& Prosper Doctoris gratiae libros ab Semi - Catholicis hominibus impunEvellicarI: sed eorum propulsare calumnias omni ope conati sunt; ac primo
quidem libellos aliquot Prosper edidit, quibus ad Custituta Gallorum, ἐπ ad o jectiones Vincentianar, respondens sancti Augustini doctrinam ab aemulorum
criminationibus accurat ε vindicavit. At et im latitis serperet malum , nec his remediis sedaretur, cum Hilario Romam venit, atque uri, apud Ccelestinum supremum Pontificem egerunt, ut de Massii tensum se naret audaciam, de S. Augustini do strinam,quam hacte nus Romani Pontifices amplexi fuerant , Aliostolica aut horitate comprobaret. Scripsit Coelestinus ad Galliarum
Episcopos, de ita scripsit, ut illis,ac toti adeo Catholicae Ecclesiae significet quid in Augustini de gratia, de libero arbitrio doctrIna Sedes Apostolica sanciverit: nam ubi Massilienses breviter perstrinxit, quod S. Augustino obstreis perent, singula ejus doctrinae capita , quae sibi , Romanaeque Ecclesiae prOb
27쪽
rentur, sigillatim recenset, eaque superiorum Pontificum testimoniis con firmat .
Porro ea Capitula sunt; Primum, rnpraevaricatione Adae omnet homines naturalem sto bilitatem , ix innocentiam perdidisse V neminem de profundo imus ime per Ilierum arsurium ρ e consurrere, nisi eum gratia Dei mi rentis
Seeundum , neminem eme per semetipsum bonum , nisi starticipationem fui Iu det, qui solus eri bonus.
Tertium, neminem etiam baptismatis gratia renovatum idoneum esse adoperandas diasoli insidiat, ita ad evincendar earnis eonevi entias, nsρer quotidianum adjutorium Dei perseverantiam Aonae conversationis acceperit.
Quartum , ρυὸd nemo nisi per cir stum liber benὸ utatur arBitri . Quintum , quod omnia frudia, o om-sia opera, ac merita Sanctorum ad Dei moriam, Iaudemque referenda sint, quia nemo aliunde ei placeat, nisi ex eo, quod i e donaverit. Sextum , ρubd ita Deus in eordibus hominum, atque in ipso libero operetur
arbitrio, uisancta cogitatio, pium eon-mium, omni ue motus Bonae voluntatis,
ἐν ex Deo fit, quia per ilium aliquid Aoni possumus, sine quo nihil boni possumus a Septimum : anathematizandum esse
eum , ρυι dixerit gratiam Dei , quajustificatur per Iesum Christum Dominum nostrum, ad Molam remissionem peccatorum salare, quae commi a funi, non etiam ad adjutorium, ut non committan
octavum, anathematizandum eum,
qui dixerit gratiam Dei per Iesum
Chrisum propter hoc tantum uos adjuvare ad non peccandum , quia per imam nobis reo latur ; ἐπ aperitur intelligentia mandatorum , ut sciamus quid appetere , aut quid vitare dcfeamus; non autem per illam no/ir praestari, ut quod faciendum eo opimur, etiam farere di-Istamus, atque valeamus. Notium : anathematizandum eum ,
qui dixerit ideo noΘis gratiam justimationis dari, ut quod farere per liberum jubemur arbitrium , facilius, possimur implere per gratiam : tanquam si gratia non daretur ; non quidem facile , sed tamen possimur etiam fine tua divina immere mandata.
Ex his Augustini sententiis summo rum Pontificum Innocentii, & Zogimi authoritate firmatis , sequentem cano nem Coelestinus , ita concinnat: His erro Ecclesiasticis retulis, o ex divina sumptis authoritate documentis , ita ad' juvante Domino confirmati fumus, ut omnium Honorum affectum , atque operum , o omnium stadiorum, omnium uevirtutum, quibus ab initio Mei attenditur Deum profiteamur authorem: o non dubitemus ab i ur gratia omnia hominis merita praeveniri, per quem sit ut
cere'. quo utique avxilid, o munere Dei non aufertur liberum arsitrium , festiferatur, ut de tenebros Iueidum , depravo rectum , de Ianguido fanum , de improvidente sit providum. Ac tandem ita concludit paulo poste Profundiores vero, di cilior questarier intercurrentium quaesionum quas Iatius pertractarunt, qui haeretieis cPelagianis
scilicet, & Semi-Pelagianis ν'estiterunt c praecipueque S. Augustinus J Aut nouaudemus contemnere, ita non necesse la- semus adflruere , gula ad confitendam stratiam Dei, cujus operi, ac dignationi,
nihiI pariter subtrahendum est, tiros Gere credimus quidquid eundum praedictas Regulas, omiaeae sedit nos fer
28쪽
De Ditino Grati e Beneficio. 'I T
I. V. mam asidὸ omnes quotquot post S.
tusinum extiterent haeretici, sitis doctrina suor errores tueri ambierins .
., π π Abet illud error omnIs, inquit, , L L Dycha s lib. 3. disp. r. cap. I. M lit cum infirmus sit ipse per sese , de
, , nativum colorem erubescat, non an-
,, te obrepat in lucem , quam sibi, &M sacrarum litterarum praesidium asci- , , verit, de 1 anetissimi, iuxta, ac erudi.,, tissimi viri nomen , sic tanquam Iarin ,, vam, iriduerit. Hinc certatim haereisti ei in S. Augustini nomen involant, is quod ex omnibus, qui nascente, vel M adulta Ecclefia, pietatis, & doctrinaeis laude floruerunt, nemo sit, qui apud posteros plus aut horitatis habeat,ac
Pridem illud notavit Hieronymus Torrensis i in praefatione confessionis ,, Augiistinianae. Seetarii, inquit, cum ,, honorem nul Ium , aut ceria perexi - ,, mum Patribus deferant,eosdemque M uno nomine omnes nihil nisi homi- ,, nes, fallacesque saepe homines videri ,, velint; unum sere semper Aurustia ., num excipiunt, dc honorant maxi- ,, mε , hunc tanquam piae do strinae fi . M delem maistrum colunt,observari is que : eundem Apostolo Paulo , vel proximum faciunt, de nunquam nonis Ivis partibus conantur adjungere.
M Ubi de Ium alisne disputatio in is cidit, nullum quam Augustinum , in
,, suae partis patrocinium frequentius M adducunt. Similiter ubi de Euchari- ,, stia , & sacro-sa iusto Christi corpore,, a Sacramentariis quaestio movetur , M semper primus, atqu ,, ultimus in ore est . Item Claudius Sanctesius repetitisne 9. de Eucharistia: M observare licet adversarios, inquit , ,, sive nostra destruendo, sive sua ass -
,, ea vere , atque in omnI controversia ,, ad unum Augustinum , tanquam alis sacram Anchoram refugere : non ,, quod ab eorum partibus stet, sed , , quoniam tam multa , ac tam vari EG Icripsit pro re nata , ut facile sit om- ,, nibus post illum haereticis aliquid da,, ipso contorquere , atque aliorsum , , , quam ipse dixerit avertere. HOe utique probari facith potest cal. culo omnium prorsus haereticorum ,
qui quovis post S. Augustinum saeculo
PrimΛ nam Pue, Praedestiuatiani tanti Doc loris auctoritate suos errores tege. re conati sunt, ut testatur S. Prosper in
Chronico: Praedes inatorum haerem, in. quit , quae ab Augurrini Iraris mau intellectis areepisse dieitur initium, hirtemporibus emere exor . Baronius vero ad annum Christi vo. num. II. ARS. Au usini obitum, inquit, prodierunt quidam, qui ex ejur scriptis maIὸ pereeptis eo Iurer invexerunt errorer , ptior
sancti Augustini nomine , o auctoritate
defendere cona/autur. Vix compressa fuerat Praedestinati a norum haeresis,quum altera octavri saeviculo se se extulit,quae sacris imaginibus hellum indixit,cujus praecipuus in Gal-Ita instaurator fuit Gaudius urinensirPraesul, de quo ita scribit Duvatas in responsone adversus eum edita: Augustinum assumit, a cujus subtilitate iventi, Gristiani uesnsus rectitudine Ionaei mὸ diastat, alior quidem ρraeter eumstam penὸ omnes aferit. Et pluribus interpositis, Lautem Avufrino Ia-δελὸ Hunditur, ἐν adulatur flagulari eum praeferens Iaude, quasi suae fautorem vecordiae . Item : Gaudius fuam Aurustini auctoritate fectam exictimae posse esse δε patam. Quibus consentanea sunt, quae in eundem haereticum scribit nar Aurelianensis Episcopus lib. i. dema Itu imaginum : Aurustinum, inquit,
inter caeteros magnarum Dudum praeco
29쪽
tandem fraudem texuit Berengartar, ut contra divinum Eucharistiae Sacramentum pugnaret; de eo namque scribit l .ansrancus Archiepiscopus Cantuarieti sis libro de Eucharistiae Sacramento,ubi eum sic interpellat: In Aeati Au- Nini verHis exultas, hic Dre e te , bsuperiorem esse moriaris; hie firmamentum tuae defensionis te invenisse gratularii. Algerus quoque lib. I. de Sacramento cap. Ici. saepe istud inculcat, ac praesertim eo capite , quod ita exorditur : Sed ex hae beati Avustini sententia: non hoc eorpus , quod videt,s , mau-dueaturi estis : nata est haerem, i c. Decimo quarto saeculo novus error prosiliit ex inseris , duce, ac parente
'oanne Loicleo , qui quanta protervia
S. Augustini nomen , atque aue oritatem ascisceret, cognosci facile potest ex his V viete fi verbis : A multis extraneis, o modernis dissentio, ted cum multis sanctis antiquis, Iraecialiter Auzustino e nven/o . Quae ubi recitavit Thomas V valdensis tom. I. lib. I. art. a. cap. 34. addit: Hac audaci pompa con-o ejus discipuli vocabant eum fumosd ,
Pari studio,similique artificio Lutherus , ac Calvinus , eorumque sequaces sanetum Augustinum in suas partes deducere, ac in ejus aut horitate latebram quaerere nisi sunt: I.uthertis enim in
ὶibro deferso a Mitrio petulanter scribebat: Autumnus totus meus est. Multo vero ambitiosius Aunustinum sibi vindicat Calvinus pluribi; maximh vero lib. 3. contra Pighium: Gloriatus sum , inquit, de Avisino, illum prorsus no-Brum ese. Et iκ st multa, nos nisii quam Augustinum loquimum de tandem qua s re aperte demonstrata sic concludit; Dro erran erestori Pithius , --is Aoeext rouers non potes, quin Aurussinus sit nostem. Et lib. de aeterna Dei Praedes . Audistinus irae , inquit , ades totur no-
ser est: ut si mihi eo se ascribenda sit,
ex ejus feri'tir contextam proferre afunde mihi sufferat. Pari impudentia Velanctbon in Apo-
Iogia pro Luthero contra Sorbonicos, ait: An non Lutheri de IiHers arbatrio ,
i tralia c. si rectὸ rem aestimes sententia tota Augustini est y Eodem loci idem nebulo loquitur . Suod si unquam dubitatum est , in qu 2 mnere Iirterarum , aut artium versaretur Ltitetia , id nune declarat ole locus, in quo 'alam apparet, in tota ista Sorbonica facultate neminem esse , qui Avustinum attiterit . Ini a Seriptura qui possint e/u .esimari nes quando ne Augustinum quidem
vuliarem aliopui inter Theologos Se μptorem viderint: O Theologos i d Sorbonam i Et paucis intersed is : Sinite impetrari a vobis , ut Avustinum non da- eo reseratis,fed in ietatis tantum; nam errorem vertria nulla patina es, uae non ecarguat. Et universim de Lutheranis, di Calvinistis affirmatBartholomaeus Camerarius lib. r. de libero arbitrio cap. 3. Hunc Leρὸ magnam esse tuorum ver tiam , ut stalam coram miseranda plebe , Autustinum tan uam paulum errorum suorum pracferant.
Quocirca doctissimus Uvaldensis li
in manus stultorum pervenerunt,qui frequenter feeundum pero resitatem cordis fui minant inde haereses. Quanquam,& illud solari sanetissimum Doetorem debet , quod Facundus Haermianensis Episcopus , qui altero post ipsum saxulo vixit, eleganter , & ad rem nostram appossite observavit: id autem, inquit,rn hoc miremurὶ neque enim meIius
potuit loqui Aueusinus quam Prophetae , guam Apostoli , ρuam Evangelistae , quorum verbissimiliter malὸ intellectis,
tam multi Baeretis uor difendere conan
30쪽
Qυamquam aurem de sola sane i Au-Riiiiiiii alit horitate hic actum sit, nihilominus so Ius ipse in enodandis de divina gratia controversiis , non est arbiter audiendus; ad eas namque disticu Itates enodandas , & solvendas non modicum juvant celebres tractatus eorum omnium SS. Patrum, qui S. Aug nini aevo adversus nascentem , vel re nascentemPelagianorum haeresim strenuissimh decretarunt; maxime verti SS.
Hieronymi, Prosperi, Ilitarii,& eorum
omnium , quos in priori volumine, agrardo de expugnatoribus haeresis Pelagiana indicavimus, de Iaudavimus . . Porro, ut facilior, Sc perspicacior rerum dicendarum h beatur ratio lectoribus, c maximh nostri Seraphici Ordinis junioribus Theologis in quorum potissimum gratiam hunc laborem 1: scepimus consultum judicavimus hic
adstribere eorum Conciliorum decreta , in quibus distincte , & ex prose
determinata , & asserta Catholica doctrina de divina gratia, quorum marii
me canones facile in omnium manus non veniunt. Ut autem missa faciam
decreta Concilii Dio politani, de quibus aetiim est in riori volumine, auspicabor hoc praeludium 1 decretis Concilii Carthaginensis , quae vulgo
circumferuntur sub nomine Concilii Mileuitania
Decreta eu eanones Concilii Carthalinensis relebrati aund Christi 418. quibus stroscribitur, ae damnatur haeresis Pelagiana.
Concilium istud Carthaginense, In
quo convenerunt a II. Episcopi, ut narrat S. Prosper in Chronico, vela I ut ala in responsione 8.ad capitula Gallorum , nec-non , dc cap. xo. libri contra Collatorem , videtur idem esse cum illo Concilio totius Africae plenario, cujus meminit S. August. Epist. Q. ad Valent Inum a & ad quod λrsitan
alludit tibia . contra Julianum cap. 7. se his verbis : Vestra vero aqvd comis petens judicium communium Epiis scopoenm, modo causa finita est, nec , , amplius nobiscum agendum est , M quantam ad jus examinis pertinet , is nisi ut prolatam de hac re senten- , , t iam cum pace sequamini ; quod si ,, nolueritis , , turbulenta , vel infi- diosa inquietudine cohibeamitii. In hoc Concilio edita sunt decreta quaedam adversus hqresim PelaRtanam,que decreta, si ve capitula pluribus viris do istis videntur esse eadem , cum illis octo canonibus , qui vulgo circumferuntur sub nomine Concilii MiIevitani, contra Pelagium . Verum ista decreta non
1 Mileuitano , sed a praefato Carthaginensi Concilio edita fuisse probabimus,
ubi haec decrera recensuerimus. C A p u T I.
Contra Pelagianos, qui Geunt etiam Mepereato mori Hluisse Adam. Frimd , placuit omnibus Episcopis . qui fuerunt in hac sancta Synodo constituere, quae in praesenti Concilio definita sunt, ut quicumque dicit Adam primum hominem mortalem factum et Ita ut si ve peccarest , sive non peccaret,
moreretur in corpore, hoc est, de corpore exiret, non peccati meritili, sed necessitate naturae, anathema sit. . .: C A P u T II.
Uod oviner in Hecatorum remi onemperariter δυtietentur. Item placuit, ut quicumque parvulos recentes ab uteris matrum baptizandos negat; aut dicit,in remissionem quidem peccatorum eos baptietari, sed nihil ex Adam trahere originalis peccati , quod regenerationis lavacro expietur ; unde fit consequens , ut in eis