장음표시 사용
31쪽
catorum non vera, sed salsa intelligatur, anathema sit. Quoniam non aliter intelligendum est, quod ait ApostoIus; Per unum fominem peccatum intravit in mundum , O per precatum mors; s,ta in omnes hominer pertransiit , in quo omnes peccaverunt; nisi quemadmodum EecIesia Catholica ubique diffusa semper Intellexit: propter hanc enim re
M Iam fidei etiam parvuli, qui nihil
peccatorum in semetipso adhuc committere potuerunt, ideo in peccatorum remissionem veraciter baptizantur , ut in eis regeneratione mundetur, quod
CApuT III. Nubdtratia Dei non Hlum pereata e mittit , sed etiam adjuvat ne
Item placuit, ut quicumque dixerit gratiam Dei, in qua justificamur per
Jesum Christum Dominum nostrum , ad solam remissonem peccatorum valere , quae jamjam commissa sunt, non etiam ad adjutorium, ut non committantur , anathema sit. CAPuT IV.
Item quisquis dixerit, eandem gratiam Dei, per Iesum Christum Dominum nostrum, propter hoc tantum nos
adjuvare ad non peccandum , quia per ipsam nobis revelatur , & aperitur In te uigetitia mandatorum , ut sciamus quid apetere , quid vitare debeamus , non autem per illam nobis praestari, ut Guod faciendum cognoverimus, etiam facere diligamul, atque valeamus,anathema sit. Cum enim dicat Apostolus: Grentia instat, Maritas sero aedificat: valde impium est,ut credamus, ad eam
quae inflat,nos habere gratiam Christi, ad eam quae aedificat non habere; ctimst donum Dei, & scire quid facere debeamus , & diligere ut faciamus; ut aedificante charitate,scientia non possit inflare: sicut autem de Deo scriptum est , Psal. 63. Sui docet hominem mentiam : ita etiam scriptum est , JOan. 4. Charitas eκ Deo est .
modiratia Dei praefret,ut lex in Ieatur,non gratia c'ut ait R Iarius
facilὸ , quasi fine graria Dei di inius possit impleri.
Item placuit, ut quicumque dixerit. Ideo nobis gratiam justificationis dari, ut quod facere per liberum jubemur arbitrium , facilius possimus implere
per gratiam , tanquam etsi gratia non daretur, non quidem facile , sed tametapossimus etiam sine illa implere divina mandata, anathema sit: de fructibus enim mandatorum Dominus loquebatur, ubi non ait: Sine me dissicilius p testis facere : sed ait: Joan. x 3. Sine me
fine peccato Dein placuit, quod ait S. Ioan . Apostolus i. Si dixerimus, quia peccatum non ha/emur , nos ims Morimur, πveritas in nobis non est, quisquis sic accipiendum putaverit, ut dicat, propter humilitatem oportere dici nos habere
Peccatum, non quia veritas est,anathema sit. Sequitur enim Apostolus, &adjungit ibidem : M autem confesso rrmur peccata nostra , fidelis es , o j
Irus: qui remittat nobis mccata, V mu Hdet nos as omni iniquitate. Ubi satis sipparet hoc non tantum humiliter, sed etiam veraciter dici: poterat enim postolus dicere : Si dixerimus,quia non Disiligo
32쪽
habemus preeatum , nos Ipsos extoI mus, & humilitas in nobis non est: sedecim ait: Nor i or decepimus, re veritar in uobis non es: satis ostendit , eum qui se dixerit non habere peccatum , non verum loqui, sed falsum . CApuT VII. unicuique etiam Itifro dicere oporteat, Dimitte nobis .
Item placuit , iit quicumque dixerit, in oratione Dominica ideo dicere Sanctos , Dimitte nobis de,ita nonra , ut non pro seipsis hoc dicant: quia non est eis sam necessaria ista petitio, sed pro aliis, qui sunt in suo populo peccatores : & ideo non dicere unumquemque Sane orum ; Dimitte mihi dMita mea ; sed . Dimitte nobis deὐita nostra , ut hoc pro aliis potius, qu1m pro se Justus petere intelligatur , araathemast. Sanctus enim , & Justus erat Ap stolus Jacobus, ctim dicebat: In multis enim stendimus omnes. Nam quare additum est, omnes, nisi ut ista sententia conveniret, & Psalmo, ubi legitur: Non intres in judicium eum fervo tuo , uia non juctifrasitur in conspectu tuo omnis vivens Et in oratione sapientis- fimi Salomonis : Non es homo, qui non peccet. Et in libro Job. 37. In manu omnis hominis signat, ut mat omnis homo in mitatem nam λ Unde etiam Daniel, Sanctus , Se Iustus cum in orati ne pluraliter diceret, peccavimus , iniquitatem fuimus , i . quae ibi veraciter, & humiliter confitetur, Ne putaretur , quemadmodum quidam sentiunt,
haec non de suis , sed de populi sui potius dixisse peccatis, pos ea dixit: Cum . orarem , re confiterer ρeerata mea, ἐπ peccata populi mei Dymino Deo nostro. Noluit dicere peccata nostra , sed populi sui dixit, & sua. quia futuros istos,
CΑpur VIII. Suod a Sanctis seraeiter dieitur, Γλmitte nobis debita nostr . Item Hacuit, ut Picumaue verbR ipsa Dominicae orationis, uni dicimus, Dimitte nobis debita nostra, ita volunt1 Sane is diei, ut hii militer , non vera citer hoc dicatur , anathema sis . Quis enim ferat orantem,& non hominibus,
sed ipsi Domino mentientem,qui labiis sibi dieit dimitti velle , & corde dicit,
quae sibi dimittantur debita non hab re pSunt insuper alii Canones Io. editi pro constituenda Ecclesiastica distiplina , de quibus omnibus non levis est
Ater: a quonam Africano Concilio emanarint PR 'Indra; Baronium ad Ann. 4I6. existimare tantum priores supra recensitos insto Canones esse Conci Iii Mile- vitani secundi; reliquos vero divers rum esse Conciliorum Africanorum ;adeo ut unum videas corpus ex diversis membris esse compas tum , cujus caput, pedes, & reliqua membra sum ex diveiss membris compaζinata. Vetam probabilius dicendum arbitror praefatos Canones editos fuisse hConcilio Carthaginensi plenario , quae controversia ut pro modulo nostro di
Sciendum est, quatuor habitas fuisse in Africa Synodos et rea Pelagii,& Cc lestii errores: duas scilicet sub Innocentio primo Romano Pontifice, M Ievitaκam, Cartharinen em, Provin ciales ambas & a Iteras totidem sub iulius succe re ZoZimo , primam qui dem Carthaginensem Anno 4II. cui aderant Episcopi Provinciae Zugitanae,
cuius metropolis erat Carthago, alteram deinde pleniorem ducentorum , M
septemdecim Eriscoporum Anno inchoata, nec abibluta, nisi postquam
33쪽
nati sunt, quarum Synodorum meminit Ati Rustinus Epist. 47. his verbis:
Suod incriptura es ad Papam Romanae ursis Innocentium de Concilis carthaginensis Provinciae , ita de Concilio Nu
reseri t. Item quod P ae Zoetimo de Africam Conciaio scrotum ea, equinoue referiptum ad universos totius or/isDinopos missum ς π ρuod ρosteriori planario totius Africae Concilio contra ipsum
errorem Heviter confiituimus. Ο a SERVANDuM insuper duo celebra.
a fuisse Goncilia Miti vi in Numidia . Unum quidem , Anno 1. initio Poniatificatus Innocentii, Arcadio , & Honorio Augustis V. Consulibus : Alterum Amio 4rm ultimo Innocentii vitae anno , Consulibus Theodosio , & Honorio Arcadii filiis, quo pariter tempore celebrabatur Synod Carthaginensis Provincialis, ad quam seli convenerant Proconsulares Provinciae,aut pau- ei etiam vicἱuarum Provinciarum Episcopi. Censet autem Barouius praela tam Canonum colle ctionem divide dam in tres partes, & primam,hoc est, praelationem dedit primo Mileuitano Concilio, secundam,quae continet octo anathematismos in haeresim Pelagii, Milevitano secundo : tertiam, quae re Iiqua omnia complectitur variis Con-eiliis Africanis tribuit. In antiqua autem collectione Conciliorum adscripti fuere praefati Canones Concilio Mileuitano primo .
Vertim quisquis huic colle stioni nomen imposuit Concilii Mileuitani, ne isque rerum , neque personarum , neque aliarum circumstantiarum , aut rationem , aut notitiam habuit. Tum quia Concilium Mileuitanum primum celebratum fuit Anno Christi a. Initio
Pontifieatus Innocentii ς quo tempore nedum oborta erat haeresis Pelagii,quae solum evulgari,ac propagari coepit circa Ancum 4r 3. ut Observat S. Prosperin Chronico ad illum an mam: ffae tem pestate cinquit Pelagius Frito dormia suomiuis fui eontra stratram Chrsi GI sio, o Puliano adjutoriisus exerit,mul linque in um trahit errorem. Et benedixit hoc anno , quia anno superiori, ut
optima ratione probat Baronius ad annum Christi 4ta. Coelestius discipulus Pelagii, a Paulino Diacono de capitibus haeresi Pelagianae postulatus , Carthagine Synodali sententia damnatus fuerat. Non potuit argo Pelagiana haeresis damnari in Concilio primo Milevitario, quae non nisi post integrum decennium coepit publicari . Et ex consequenti, alterius Concilii esse ii ecessum est , octo priores Canones hujus collectionis , quibus capita haeresis Pelagianae articulatim damnantur. Insuper Concilium Mileuitanum, ex quo ad Romanum Pontificem Innocentium de haeresi lagiana , tunc Oriente Patres scripsere , fuit Provinciale Numidiae, eique praesedit Silvanus illius Provinciae Primas . Hunc enim Concilii Pr fidem Epistola Patrum Mi- levitanorum ad Innocentium in fronte gerit, his verbis ; Domino beatissimo, meritoque venerabili, de in Christo h norando Papae innocentio , Silvanus, Valentinus , dec. de responsio Ii nocentili ad Concilium . Innocentius Silva no setni , Valentino , dc caeteris , qui in Mileuitana Synodo interfuerunt:Fuisse Provinciale Numidiae , de non plenarium Africae, scribunt Patres ipsi ad calcem Epistolae suae . Haec ad sanctitatem tuam de Concilio Numidiae seripta direximus , imitantes Carthaginensis EccIesiae,Cartaginiensis Provinci Coepiscopos nostros , quos ad Sedem Apostolicam, quam beatus illustras, de hac causa scripsisse comperimus . At Mile- vitanum primum non fuit Provinciale, sed universale Africae , de praesidem habuit non Silvanum , sed Aurelium , ut habet praefatio, quare primum Milevi-
34쪽
De Dimino Gratiae Beneficio. 2 3'
eanum non est Illud tamcilium, in quo de haeresi Pelagiana tractatum fuit. Deinde. Capite XXVII. illius coIIationis Mile vitaliae, decernuntur quidem Episcopi, qui eum Aurelio Epist
po seniore cuncta agant nomine omnium , & sunt: De Provincia Cartha- Vincentius, Fortunatianus, Clarus ς De Provincia Numidiae, Alipius, Aligi istinus , Restitutus . De Provincia Eixancena , Donatianus Primas , Cremstonius , Jocundus , Aemilianus . De Provincia Mauritaniae Sitifensis, Severiantis, Asiatius, Donatus . De Provineia Tripolitana , Plautius. Nomina Vero Patrum Mileuitanorum, qui scripserunt ad Innocciuium , ex eorum Epi-
sola sunt haec , Sil Wanus , Valentinus , Aurelius, Donatus, Restitiatus, Lucia. nus, AIi pius, Augustinus , PlacentiuS , Severus, Fortunatus, Postidius, Novanus , Secundus, Maxentius, Leo, Fausti ilianus , Cretionius , Malcus, Litto
rius, Fortunatus, Donatus, Ponticanus,
Saturninus, Christonius, Honorius, Lucius, Adeodatus, Processus, Cresconius secundus , Felix, Asiaticus, Rufinianus , Faustinianus , Servus, Taren tius, Iaicillius,MbInius, Faustinus,Crestonius, Victor,Genantius,Possidonius, Antoninus, Innocentius , Praesidius , Crescentius, Felix , Antonius, Victor,
Honoratus, Donatus, Petrus, Presidius,
Cresconius, Lampadius , Delphinus . Quare Patres Milesitani , qui scripserunt ad Iunocentium, non sunt illi, quibus Arcadio V.& Honorio V.C-uilibus commissae fuerunt c si tamen commissae fuerunt res Concilii: non enim inter eos sunt Aurelius Primas , non Vincentius , Fortunatius, & Clarus , non Dcundus, & AE milianus, non
Severianus, & Plautius : quomodo igitur illud, & istud unum Itidem Conci- Iium ess e possunt : Fateor equidem,qubd haec colle stio habet saltem praefationem,& aliquot capita saltem eorum Canonum , quae disciplinam Ecclesiasti eam spectant primae Synodi Mileui tanae ; ut ad it Iud non pertinent Cano nes supra scripti contra haeresim pelagianam , quae nonnisi diu post disseminari coepit. Nec veritatem penittis, & oculatius detexisse videntur, qui praefatos viginti septem Canones, aut saltem octo priores, in Mileuitanam secundam Synodum refundunt. Quod utique constat mimo ex Canone nono, cujus ver ba sunt. Dena placuit ne diutius uni . versi Episcopi, qui ad Concestum congre rationi, tenerentur , ternosjudicet de
singulas Pnovinciis elim , re electi sint
de Provincia Carthaginensi, Vincentiur, Gunatianus, Garus; de Provineia Numidiae Aliptas , Avumnus , o Restitutur . De Provincia dixamena eum sancto Mene Donatiano Primate Creme nius, Pocundus , θ Emitianus. De Moritania Sitifensi, Severianus, Asiaticus, ita Donatur. De Provincia Trim Diana , Hautius , qui ex more Ierasus unus ni us est , qui una eum Lancto Mene Aurelio universa cognos ut, a quo W-tiit universum Concitium, ut etinctii e
Aurelius Di opus Ecessa Caruar neos huic decreto consentit, b Araeiecto
subserum , similiter, o caeteri obfer
Merunt. Constat, inquam , hune C nonem non poTe 1 secunda Mileuitana Synodo censeri conditum ς haec enim Synodus fuit Provincialis Numidiae . hic autem Canon ut constat est Conineilii Nationalis plenarii , ex quinque Provinciis Africae eollecti. Insuper , Concilio Mileuitano secundo non intersuit Aurelius Episcopus Carthaginensis , qui tunc Carthagine
Synodum Provincialem celebrabat, ex qua scripsit ad Innocentium Romanum Pontificem , huic autem Synodo, in qua conditus est praefatus Canon,
interfuit, & praefuit. Denique , Concilio Mileuitano se
35쪽
eundo praesedIe silvanus, qui IItteras editIs singulorum nomIesbus prosteria
eum caeteris Episcopis Numidiae scri- tur. it ad Innocentium; Silvanus quidem Rursum carmIne de ingratis ideir an hoc Canone ne nominatur quidem; Author de his Canonibus loquens,qui, sed Aurelio Episcopo Carthaginensi ut ante dixerat , Romae probati erant , cribendarum,& subicribendarum Epi- subjicit; solarum datur tacuitas,quid ergoCon- Condita sunt, i scripta manent, quacilium istud habet commune cum se. de cataraffireundo Milevitan . Eterni fontis fluxere, undante me. . Sed neque octo priores ab eodem, ratis , Concilio constitutos esse verisimile est. D tercentenis Proeerum sunt edita Tum quia habemus litteras hujus Con- Iinguis. eilii ad Pontificem innocentium , in , Ducentos , Ac quatuordecim Patres per quibus de Canonibus a se constitutis Synecdochen tercentenos dicere po- nulla fit mentio, nul Ia approbatio po- tuit; at sexaginta nequaquam .stulatur , res silentio non praetereunda, Si haeresis Pelagiana constitutis Ca-
si facta fuisset; Tum quia Patres ejus nonibus , prius Milevi , quam Romae Synodi communibus Epistolis , nec- damnata fuisset, falso de illa Prospernon , & quatuor Episcopi suis peculia- eodem libro dixisset.
xibus litteris ad Innocentium summum Psem subeuntem prima recidit Pontificem dire stis postuIant , ut Pela- Sedra Roma Petri, quae Pastoralis ho-gianismum publicε damnet; nondum noris ergo publice erat damnatus , nondum Facta e ut mμno, quidquid non posiejus assertores universim ab Ecclesiae fidet armis corpore erant separati , sed ut fieret RHigione tenet. Romano Pontifice Mileuitani Patres Coelestinus primus Epistola ad E. postulant; Tum quia S. Prosper in Re- piscopos Galliarum , scribens contra oonsione ad Capitula Gallorum C .8. Pelagianos cap. Io. ait: Illud etiam, de iis Canonibus loquens , ait: Cum s euod intraCarthaginiensis SInodi dere ducentis quatuordecim Sacerdotibus , ta constitutum est , quasistroprium Apo- quorum constitutionem contra inimicor fiolicae Sedis amplectimur , quod sitiret grariae Dei totus mundus amplexus en tertio capitulo definitum est. Si quieum- veraei profissione ς quemadmodum eorum que dixerit gratiam Dei , ρua juctifica,
be, Et contra Collatorem: Erraverunt nem 3.coIlectionis Mileuitanae, & subar 4, Sacerdotes , qui in Epistola , quam dit : Et iterum Capitulo, uisi quis di- Isis CoNsTITuTIONIBus praetulerunt , xerit aliam Dei per Iesum Christum isa Apostolicae Sedis B. Antis item Zo- propter hoc tantum nos. adjuvare , i c. et imum sunt alloquuti : CONsTITuIΜus, Et refert quartum Canonem illius colin Si Canones contra Pelagium,quos lectionis, S tandem quintum, semper- Constitutioner appellat, decreti iunx que Carthaginentis nomine, nunquam tempore Zoetimi , de a a I Episcopis , NIi levitani. quum vero CoelestinusPoneeαε in secundo Mileuitano decreti tificatum inierit Amno Christi cla ve- non fuere. Mileuitanum scilicet secun- risimile non est , quod ignoraverit, ve- dum habitum est sub Innocentiis , non riam Authorem Canonum , quos cita sub Gaimo, eique interfuerunt Epi- bat,sive constituti fulsent sub Zozimo,scopi non dix sed sexaginta tantum , sive sub Innocentio , maximε, quod
ut ipsi in Epistola sua ad Innocentium, habebat gesta utriusque pontificis, &
36쪽
De Ditino Gratie Beneficior as
eadem hacEpistola,ex eorum authenti eIs propriis illorum verbis , referebat . Concludamus hunc locum omnium antiquorum Codicum testimonio . In Epitome Ecclesiae Africanae, quam Α-drianus primus dedit Carolo Magno, oeto Canones contra Pelagium habenis tur hac nota. Octo capita , qtiae se- , , quuntur in Carthaginensi Concilio sub anathemate statuta sunt. In corpore Canonum Ecclesi Africanae,quod Letum est Carthagine in Concilio Α-sticae plenario, post consulatum Honorii XII. & Theodosii; XIII. habentur ad verbum in Concilio Carthaginensi avni praecedentis , non in aliquo Mile-
vitano ; ibi tamen referuntur cum de
eretis suis omnia Concilia , quae in Α- frica habita fuerunt, tempore Aurelii Episcopi Carthaginensis. In colleetio oe vulgata totidem verbis leguntur in Concilio Asele plenario,HonoriOVII.& Theodosio VIII.Coss. Photius in Bibliotheca hanc Synodum Carthaginensem legisse se dicit cum his Canonibus, contra PeIagium, & Coelestium. Binius Tomo feeundo Conciliorum , aD serit illos ad idem Concilium referri, in vetusto quodam Codice Monasterii
sane I Bavonis Gandavi , & in Codice
Impresso Moguntiae ann. 16sa. juxt sexemplar vetustissimum Monasterii intoniensis. Si quis ergo his consideratis, propter illam unam collectionem , Canones contra Pe Iagium, Mi levita nos , & non Carthaginenses appellare pergat, hunc ego dixerim humanam fidem pensi non habere.
Canonescintilii Arausicani tr.eeDδrat sinuo sa quibus maxime, guae dematia Fide tenenda sint, flatu utitur .
CV m ad dedicationem Basilicae ,
quam illustrissimus Praefeetus, &Patricius Filius noster Liberius in Λ- . Tomtaxeausea Civitate fidelissima devotIone
construxit, Deo propitiante,& ipso invitante convenissemus , & de rebus , quae ad Ecclesiasticam reguIam peribinent, inter nos fuisset spiritualis obo in collatio: pervenit ad n , esse aliquos , qui de gratia , & libero arbitrio miniis caute , & non secundi im fide Catholicae regulam , sentire velint . Unde id nobis secundum authoritatem , & admonitionem Sedis Apostolicae, justum , & rationabile visum est, ut pauca capitula ab Apostolica nobis Sede transmissa, quae ab antiquis Patribus de certis Scripturarum voluminibus collecta sunt; ac docendos eos , qui aliter , qu m oporteae sentiunt ab omnibus ob1ervanda proferre, & m nibus nostris subscribere deberemus:
quibus lectis , qui huc usque non si toportebat, de gratia,& libero arbitrio. credidit, ad ea, quae fidei Carholicae
convenIunt, animum suum inclinare non differat. a. Si quis per offensam praevaricationis Adae non totum , id est, secundum corpus , & animam , in deterius dicit hominem commutatum, sed animi libertate illaesh durante,corpus ta tum modo corruptioni eredit obnoxium ; PelagiI errore deceptus, adversatur Scripturae dIcenti: Anima, quae peccaveris ima morietur : Et: Ne itis quoniam cui exhMetis vos fervos ad ose-diendum , fervi evis ejus , eui subditi obeditis a quo qui veratur , ejur,er fervus addicitur. a. Si quis soli Adae praevaricatIonem suam , de non ejus propagini asse
rit nocuisse , aut certe mortem tantum
corporis c quae poena peccati est non
autem, & peccatum, quod mors est animae , per unum hominem in omne genus h n manum transisse testatur, in justitiam Deo dabit,contradicens Apostolo dicenti ; Per suum hominem earum intravit in mundum , per me catum mors, ita ita in omnes hominer D mort
37쪽
Si quis Invocatione humana gratiam Dei dicit possie conserri, non autem ipsam gratiam facere,ut invocetur a nobis: contradicit Isaiae Prophetae , vel Apostolo idem dicenti: Iuventus Ium a non guaerentibus me : palam αρ- parui his , qui me non interrogabant. 4. Si quis , ut a peccato purgemur,
voluntatem irostram Deum expectare contendit: non autem ut etiam purga
ri velimus . per S. Spiritus infusionem,& operationem in nobis fieri confitetur : resistit ipsi Spiritui saneto per Sa-IOmonem dicenti: 'r. aratur voluntas'.
dcc. & Apostolo praedicanti. Deus est , qui operatur in uobis, ἐν velle , re perfere pro bova voluntate. s. Si quis, sicut augmentum , ita etiam iuitium fidei, ipsumque creduli- tutis affectum . quo in eum credimus ,
qui justificat impium, & ad generati Otiem baptismatis pervenimus , non pergratia donum , id est , per inspirationemSpiritus sancti corrigentem voluntatem nostram . ab infidelitate ad fidem , ab impietate ad pietatem , sed naturaliter nobis inesse dicit: Apostolicis dogmatibus adversarius approbatur . S. paulo dicente : Confidimus quia qui carpit in sabis Honum o ur , per sciet
que in diem Domini nes, i Vesu Christi . Et i Hud: Vobis datum est pro cir
flo , non suom, ut in eum eredatis, sed etiam ut stro illo patiamini: Et , Gratia
Latoi facti estis per fidem, mn eae v Ibis , ori enim dynum es. Qui enim fidem,
qua in Deum credimus, dicunt esse naturalem , omnes eos , qui ab Ecclesia
Christi alieni sunt, quodammodo fideles esse definiunt.
tibus , volentibus , desiderantibus, conantibus, laborantibus , vigilantibus, studentibus , petentibus , pulsantibus nobis misericordiam, dicit conserri divinitias, non autem, ut credam , e.
limus, vel haec omnia sicut oportet agere valeamus per infusionem, & inspirationem S.Spiritus in nobis fieri confitetur , de aut humilitati, aut obedientiae humanae subjungit gratiae adjut rium , nec ut Obedientes , & humiles simus,ipsius gratiae donum esse consen
iit; resistit Apostolo dicenti: Suid ha-ὼer , quod non accepisti Et: Graiia Dei sum id , quod sum .
7. Si quis per natu rae v Igorem bonum aliquod ,quod ad salutem pertinet
vitae aeternae , cogitare , ut expedit, aut
eligere , sive salutari, id est, Evangelicae praedicationi consentire posse confirmat absque illuminatione , & inspiratione Spiritus S.qui dat omnibus suavitatem in consentiendo , & eredendo veritati; haeretico fallitur spiritu: non intelligens vocem Dei in Evangelio diacentis : Sine me nihil potestis facere . Et
illud Apostoli: Non quod idonei fumus cogitare aliquid a nobis, quasi ex nobis,fe u eientia noctra ex Deo es . 8. Si quis alios misericordia ; alios
verti per liberum arbitrium , quod in omnibus , qui de praevaricat ite primi hominis nati sunt, constat esse vitiatum , ad gratiam baptismi posse venire contendit, a recta fide probatur alienus . His enim non omnium liberum arbitrium per peccatum primi hominis asserit infirmatum , aut certε ita illaesum putat, ut tamen quidam valeant sine revelatione Dei mysterium salutis aeternae per semetipsos conquirere . Ouod qu1m sit contrarium , ipse Dominus probat , qui non aliquos , sedi e ninem ad se venire posse testatur , nisi quem Pater attraxerit, sicut , &Petro dicit: Beatut es Simon Narsona , quio caro, re Duxuir non revelavit tibi, sed Pater meus , qui tu earlis est . Et Apostolus e Nemo 'oteri dicere, Dominur
Iesur , nisi in Spiritu sancto .s' Divini est muneris clim,3e recte cogitamus, & pedes nostros a salsitate& injustitia continemus et quoties enim
38쪽
De Dietino Gratia Beneficio. 27
bona agImus, Deus in nobis , atque nobiscum , ut operemur , operatur . IO. Adiutorium Dei etiam renatis, ac sanctis semper est implorandum, ut ad finem honum pervenire , vel in bono possint opere perdurare. 11. Nemo quidquam Domino reis evoverit, nisi ab illo acceperit, scut legitur , de manu tua accepimur a garus tibi. ra. TaIes nos amat Deus, quales futuri sumus ipsius dono , non quales sumus nostro merito. a Arbitrium voluntatis In primo homine infirmatum , nisi per gratiam
baptismi, non potest reparari: quod amissum , nisi h quo potuit dari, non potest reddi , unde ipsa veritas dicit: Si
vos Filius liberaverat , tune verὸ Iiberieritis. I 4. Nullus miser de quaciamque miseria liberatur , nisi qui Dei miseri- Cordia praevenitur,sicut dicit Psalmista: Ciu anticipet mr misericordia tua Domine . Et illud : Deus meus, miserico dia Uur praeveniet me. 1 3 , Ab eo,quod sormavIt Deus mutatus est Adam , sed in pejus per Iniquitatem sitam : ab eo, quod operata est Iniquitas: mutatur fidelis,sed in m Iius sper gratiam Dei: illa ergo mutatio fuit praevaricator Is primi: ..ec secundum Psal.) mutasio dexterae excessi. 16. Nemo ex eo, quod videtur habere morietur tanquam non acceperit, aut ideo se putet accepisse , quia littera extrinsechs , vel ut legeretur apparuit , vel ut audiretur inimiit. Nani sicut
Apostolus dicit : Si per legem justitia,
erra Christus gratis mortuur eLI. Porro mutem si non gratis mortuus eri,ascendens in altum eamisam duxit captivitatem , dedit dona hominibus . Inde habet quicumque habet: quisquis autem inde se habere negat, aut vere non habet, aut id quod habet, auferetur ab eo. et 7. Fortitudinem Gentilium mundana cupiditas, fortitudinem autem Christianorum Dei charItas facit, quae diffusa est in cordibus nostris, non PervoIuntatis arbitrium: quod est 1 nobis, sed per Spiritum sanetum,qui datus est nobis, nullis meritis gratiam praeve nientibus. I 8. Debetur merces bonis operibuas fiant, sed gratia, quae non debetur , praecedit , ut fiant. 19. Natura humana etiamsi in Illa integritate , in qua est condita permaneret , nul Io modo seipsam , Creatore suo non adjuvante servaret. Unde cum sne gratia Dei, siautem non custodire , quam accepit, quomodo sine gratia Dei poterit reparare, quam per
αο. Multa Deus facit in homine bona , quae non facit homo: nulla vero facit homo bona; quae non Deus prae stet, de faciat homo. a1. Sicut eis, qui volentes In lege justificari, gratia exciderunt, veriss- me dicit Apostolus: Si ex Iere justitias , ergo Chrsuuratis mortuur in: Sic,& his, qui gratiam,quam commendat, & percipit fides Cliristi, putant esse naturam , verissimὶ dicitur : Si ex natura justitia, ergo Christus gratis mortuus est. Jam hic enim erat lex, ct non iustificabi edam hic erat natura Ac non justificabat: ideo Christus non gratis mortuus est, ut dc lex per ipsum Impi retur , qui dixit: Non veni Ietem sole re , sed adi Iere: & natura per Adam perdita, per illum repararetur, qui dixit , venisse δεδε ρῖaerere, di falvare ,
quod perrerat: aa. Nemo habet de suo , nisi mendacium , & peccatum : Si quid autem habet homo veritatis, atque justitiae,ab illo sonte est, quem debemus sitire in hac eremo , ut ex eo , quasi guttis quibusdam irrorati,non deficiamus in via. a 3. Suam voluntatem homines faciunt, non Dei, quando id agunt,quod Deo displicet: quando autem ita faciunt , quod volunt, ut divinae serviant
39쪽
voluntati, quamvis volentes agant, quod agunt, illius tamen voluntas est,
ii quo praeparatur, & jubetur , quod
24. Ita sunt in vite palmites,ut V,
ii nihil eonferant, sed inde accipiant , unde vivant: sic quippe vitis est in palmitibus , ut vitale alimentum subministret eis , non sumat ab eis: ac per hoc,
ct manentem in se habere Christum,& manere inChristo discipulis prodest,& non Christo. Nam praeciso palmite , potest de viva radice alius pullulare, qui autem praecisus est, non potest sine
as. Prorsus donum Dei est, dilige re Deum, ipse ut diligeretur dedit, qui non dilectus diligit displicentes amati
sumus, ut fieret in nobis unde placeremus. Diffundit enim charitate ira in cordibus nostris Spiritus Patris, & Filii,
quem cum Patre amamus , & Filio . At si secundum supra scriptas san-Harum Scripturarum sententias, vel antiquorum Patrum definitiones , hoc, Deo propitiante , & praedicare debemus , & credere , quod per peccatum primi hominis ita inclinatum , & attenuatum fuerit liberum arbitrium , ut nullus postea, aut di figere Deum sicut oportuit, aut credere in Deum , aut operari propter Deum , quod bonum
est , poste, nisi gratia eum , & misericordia divina praevenerit. Unde Abes iusto, de Noe, & Abraham, & Isaac, &Jacob , omnique antiquorum Sanct rum multitudini, illam praeclaram fidem , quam in ipsoru in laudem praedicat Al Ostolus Paulus , non per bonum naturae , quod prius in Adam datum fuerat; sed per gratiam Dei credimus fuisse colIatam . QDm gratiam etiam post adventum Domini , omnibus, qui haptizari desiderant, non in libero ar bitrio habere , sed in Christi novimus , si in ut, & e redimus Iargitate conferri ,
secundiim it Iud quod jam supra dictum est, de praedicat Apostolus Pau Ias: πι-ὼis donatum en pro Cistro, non solum ut in eum eredatis, sed ut pro tuo psetiamini . Et illud : Gratia falsi factienti per fidem, O Me non ex vobis, Dei enim donum es. Et quod de seipso , ait Apost. Miserieordiam consecutus sum . ut fidetis essem. Non dixit quia eram , Sed ut essem. Et illud: Suid Φabet,quod
non accepisti Et illud; omne da Ium A num,tta omne donum perfectum desursum eΠ, descendens a Patre taminum . Et illud : Nemo haὼet quidquam boni , nisi Glud tui datum fuerit desuper. Innu merabilia sunt sanctarum Scripturarum testimonia,quae possint ad probandam gratiam proferri , sed brevitatis studio praetermissa sunt , quia & rever
uti pauca non sufficiunt, plura non Proderunt. Hoc etiam secundum fidem Catholicam credidimus, quod accepta per baptismum gratia , Omnes bapti Eati,Christo auxiliante, & cooperante , quae ad salutem pertinent posisint, & debeant, si fideliter laborare voluerint, adimplere. Aliquos vero ad malum divina poterstate praedestinatos esse , non sollim non credimus, sed etiam si sunt, qui
tantum malum credere velint, Cum
omni detestatione illis anathema diciamus. Hoc etiam salubriter profitemur,& e redimus; & postea per Dei misericordiam adjuvamur : 1ed ipse nobis nullis praecedentibus bonis meritis, &fidem, δc amorem sui prilis inspirat, ut& baptismi Sacramenta fideliter requia ramus , dc post baptismim , cum ipsius adjutorio , ea quae sibi sunt placita implere possiimus : Unde manifessissimε credendum est, quod Se illius latronis, quem Dominus ad Paradisi patriam revocavit, Sc Cornelii Centurionis , ad quem Angelus Domini missus est , de Zachaei,qui ipsum Dominum suscipere meruit, illa tam admirabilis fides non flait de natura, sed divinae Iargitatis donum, dcc. ita cinertium. A avertendum autem hic,conir versiain
40쪽
De Dietim Gratiae Beneficio a P.
fiam non Ievem moveri apud Doctores, & Eeelesiasticos Annalis as , . quo summo Pontifice seIecti fuerint supradicti Canones, & ad Synodum Arausicanam dire sti. Plerique enim existimant cum SuareE Prolog. 6. de Gratia Cap. R. eos fuisse concinnatos, & mississa Leone , cuIus vigore , & diIigentia eontritam fuisse Pelagianam haeresim ,& penε extinctam assirmat S. Prosperin dimidio temp. cap. 6. Baronius ad Ann. CBrisi clina. censuit Synodum it Iam, non sub Leone Papa , sed sub Hi- Iatio ejus sit cetabre fuisse celebratam .
Vertim in Appendiae rem. 1 o. revocata priori sententia contendit eam Syno.
dum celebratam fuisse sub Romano Pontifice Felice IV. Ann. orsi ras. Quam utique sententiam plurimi Recentiores sequuntur. . Advertendum insuper , plerosque existimare praelatos Canones ex dorima saneti Augustini passim decerptos ,
conceptos S. Prospero, cujus opera summi Pontifices maximε adversus S mi-Pelagianos plurimum usi sunt. Ce
.lum tamen est Canones, non ex unius
sarum Scrip rarum votaminibus, ut Iegitur in praefatione , vel ueFert e clusio;junt desinitiones an/iquorum Pa tram . Quibus convincitur, Patres non
censuisse hanc esse 'peieruliarem S. Aug. sententiam , sed & illi cum caeteris an intiquis Patribus communem ς quod utique confirmat Bonifacius II. Epistola ad Caesarium Arelatensem , qua Syn dum Arausicanam confirmat, ea poti Lismum parte , qua fidem nos non habere definierat, nisi ex praecedenti gra tia per Christum , sicut doctrinam ismtiuis Patribus traditam, θ' consenta ne am Catholicis Parrum reguliι .
V Ιx grassari latius, ae propagari
Lutherana pestis coeperat, clim Cardinalis a Prato Archiep. Senonen-ss: & Galliae Caneellarius,Parisiis Con cilium convocavit, quod habetur tom ultimo Conciliorum Boetitulo: Conei IiumSenone e GDὐratum ann. D. I sa8. cujus tanta est authoritas , ut merito scripserit noster Faventinus disp.6o. In I. ca - Licet hoc Concilium Senonense sit Prosinetati, est tamen magnae aura ritatis,mtota υus doctrina videtur ereonfirmata in Concilio Trident. uod utique confirmat Suarea moDI.6. scribens: Coneilium Trident. euod pon ao. annor eeIesratum es , virtute auro πtotam doctrinam derratia, quam Conc Iium Senonense tradiderat; quia eandem ferὸ magis e lieatam , ac Deu elatam
docet, ae desinit. Samobrem quod
universim Bellar in nus lib. a. de Conciliis cap. Io. ex Catholicorum omnium
sensu praeser bit , ontaliumparticulare non evresὸ est matum, sacere argumentum adeo probo bila, tit temerarium fit ri non acquiescere , ad hanc maximὶ Synodum accommodari debet. Inter caetera autem illius Concilii decreta, quae sunt numero x8. placet hic tantum duo exscribere,quet maximὶ doctrinam de libero arbitrio , nec-nori& deside, ac operisus Bonis, merito, de gratia statuunt, ac definiunt. DEc REUM IN. De libero Arbitrio.
ETsi nulla penε sit tam aperta Catholica veritas , nullus tam manifestus sacrae Scripturae locus , quem haeretici suis cavillis,& tergiversationibus non eludant: in nulla tamen tam impudenter , tantaque rei Christianae iactura debacchati sunt, quὲm In exterminando , profligandoque libero arbitrio. Nam quid Christi fidelibus perni-