장음표시 사용
41쪽
eiosius exeogitare potuit hostis ille ve- cessitas libero praeiudieat arbitrio, eum ritatis, quit m si vel 4 Pelagio sedum , illa sit in promptu , nec momentum omnia sne praesidio gratiae sibi tumi- quidem praetereat, in quo Deus non dius arrogent; vel fatiscenti, pust Ioque stet ad ostium, & pulset,cui si quis ape- animo, cum V viciesso,necessitati, fatis- ruerit januam, intrabit ad illum,& coe que committant omnia Nihil prosecto nabit eum illo. Nec denique tale sit rei iuim erit tum divinis legibus,tum hujusmodi trahentis Dei auxilium , cui humanis , nullus consiliis, aut electio- resisti non possit. oties enim Domini, nulliis precibus , aut objurgationi, nus voluit congregare filios Ierusalem, caeterisque id genus, Iocus : nulla deni- sicut gallina congregat pullos suos subque iustitia futura est, qua quibusdam alas, de noluerunt λ Frustra certE Ste- poenae , quibusdam constituta sint prae- phanus Judaeos, durae cervicis, & inci mia, si pro Uvielem , de Lutheranorum cumcisi cordis argueret , qui semper
sententia , omnia de negessitate eve- Spiritui sancto resisterent frustra Pau-niant. Prodierat hic error primunia, Ius Thelialonicenses admoneret, spiria apud Gentiles , sed summo omnium tum ne extinguerent , si divinis impie sensit mox explosus est; adeo libe- rationibus homines inevitabiliter rarum esse arbitrium, veluti evidenti quo- perentur. Trahit quidem Deus, sed istdam experimento cognitum , omnium ejuS odorem currimus, non vi , non mentibus se se inculcat. Cum igitur re. unco raptamur; praedesidiat, eligit,u liquerit Deus hominem /n manu eon cat, sed eos demum adultos glorificat,
hi feci, amo erit ue coram eo linem re qui in fide, de charitate radicati, per
aequa M. Αοα- , ἐπ malum, ut ad quod- bona opera, certam suam vocationem , eumque voluerit, porrigat manum riuam: electionemque fecer Ine . . Et licet au-
ne abs re, beatus ille dicatur, put mmis pat a fine usque ad finem fortiter, di-tra tradi, o non en transtressus, re sponte tamen omnia sitaviter. Hanc furere mala , re non fecit ; quod sub eo igitur haeresim , arbitrii libertatem.
st api,etitus ejus , dc dominetur illius , Prorsus auferentem , non tam damna. ac denique percurrenti saeraim Scris .m -c quippe quae jam olim θ quam , pturam passim obvium sit , quod libe- communi hominum conceptioni , demin in utramvis partem hominis arbi- apertis Scripti irae testimoniis declaraia trium assereret, satis esse visum est sa- mus esse contrariam .ero Proviiiciali Concilio, libertatis hujusmodi vires, He metas exponere . DECRE M II. De Fide , a re operibus , Neque enim liberum arbitrium asse- Merito Gratia . rentes divinam excludimus propterea
gratiam, quod ei falso toties imponere I PRequens illad eth apud impruden-no i verentur, atque hoc fumo credu- tes , dc qui noci tam animi mode Iotum oculos perstringere : Sed juxta , ratione,quam impetu feruntur, ut dum sacram Scripturam eb extendimus, ut ab altero vitiorum incaute diffugiunt, voluntas humana misericordiae praeve- in alterum prolabantur . Cuius rei Lu-nientis auxiliis suffulta , de interiori therus fidem facit, qui dum operum fi quodam . de occulto secretioris inspira- duciam nimis io sectatur, nihil tandemtionis a natu conlaeta , sese convertat operibus reliquum facit,atque ita unius in Deum, Deb appropinquet, dc ad ve- fidei patrocinium suscipit, ut solania. ram illam gratiam se praeparet , qua agnoscat,opera rejiciat,& condemnet. tandem accepta,sit apta ad vitam aeter- vertim s recte pependantur, quae pronam. Neque tamen tanta gratiae ne- fide producit e Scripturis testimonia ,
42쪽
De Ditino Gratiae Beneficio . 3. τ
λIquas virtutes non excludunt. Ouae vero contra opera ei tat, ea omnia vel
ad nimiam in operibus fiduciam , vel ad legales caeremonias pertinent. Fide quidem vivimus, de sine hac impossibile in placere Deo . Si quis nihilominus
habuerit omnem fidem , ita ut montes transserat, charitatem autem non habuerit , nihil est; fide justi fleamur, sed
de spe salvi facti sumus . . Et dimissa , sunt Mariae Magdalenae peccata multa, quoniam d ilex te multum: Si ruis enim, dieit Dominus. dilexerit me,sermonem meum rimabit, ita Puter metit diliget eum, b ad eum veniemur, o mansonem apud eum faetemus. Nunc iritur manent Fides , Spes ι Charitar, tria haec: major autem horum es Charieas . Et in vivisi cando , justificandoque potior , quandoquidem der e veribus mortua est: Tum quia fides utilis est ad salutem , eum per dilectionem operatur; at cha ritas non est otiosa, sed per bona opera
satagit,ut certam vocationem nostram, Heritonemque faciat. BuLLA SuMΜonu M PONTrν IcuMFii V. Gregorii Xm. ἐπ Vrbani VIII. qua plurimae Boi stropositiones
IN eminenti Melesiae militantis sede, meritis licit imparibus, constiti iti, sedu Io meditamur,ut quae ad fidei Catholicae conservationem , a praedecessoribus nostris provide statuta , de
ordinata stitit, firmiter perpetuo obser ventur, ac cum opus sit nostrae auth ritatis munimine firmentur. Dudum siquide in E ibi record .Pio Papa V. να- deeeffore nostro emanavit constitutio tenoris e sequent Is . Videlicet. Pius Episcopus servus servorum Dei ad futuram rei memoriam . Ex omnibus a
Bietionibus , quas in hoe loco a Domiano constituti, tam luctuose tempore sustinemus, ille animum nostrum praeeipuε excruciat dolor, quod Ecclesiae Christiana tantis jampridem turbinibus agitata , novis quotidie opinioni bus propositis conflictetur . Christique populus antiqui hostis suggestione disse s , in alios, atque alios errores passim, de promiscuh deseratur : quantum vero ad nos attinet, totis viribus cOnamur, ut illa , simul atque prosiliunt, penitus opprimantur: magno enim maerore afficimur , quod plerique , spectatae alioqui probitatis , 8e doctrinae , In varias sententias offensionis , de periculi plenas, tum verbo, tum seriptis , prorumpunt, deque eis etiam in scholis, invicem controverta tur: cujusmo
di sunt sequentes. I. Nec Angeli, nec primi hominis adhue integri merita rectὶ vocantur
gratia. a. Sicut opus malum ex sua natura est mortis aeternae meritorium , sic bo-bum opus ex sua natura est vitae aeter nae meritorium .
3. Et bonis Angelis, dc primo homIni , si in statu illo permansissent usque
ad ultimum vita ,scelicitas esset merces, de non gratia. 4. Vita aeterna homini Integro , MAngelo promissa fuit rituitu bonorum operum, de bona opera ex lege naturae ad illam consequendam per se sumciunt
s. In promissione facta Angelo, de
primo homini continetur naturalis justitiae eonstitutio, qua pro bonis Operibus fine alio respectit vita sererna stis promistitus. s. Naturali lege constitutum futuhomini, ut si in obedientia perseverarret, ad eam vitam pertransiret, in qua mori non posset. r. Primi hominis integri merita sum rurit primae creationis munera, sed juκ-ta modum Ioquendi Scripturae sacrae , non recte uocant ' gratiae 1 quo fit us
43쪽
tantam merIta non etIam gratia debeant nuncupari .
8. In redemptis per gratiam Christi initium inveniri potest bonum meri tum , quod non sit gratis indigno col-
s. Dona concessa homini integro,de Angelo, forsitan non improbanda ra
tione possunt dici gratia, sed quia se
cundum usumScripturae nomine gratiae tantiam ea munera intelliguntur, quae per Jesum male merenvbus,& indignis conferuntur, ideo neque merita, neque merces , quae illis redaitur , gratia diei debet. ro. Solutionem poenae temporalis , quae peccato dimisso saepe manet, Zeeorporis resurrectionem , propriε non
nisi meritis Christi adscribendam esis
xx. Quod pth, & juste in hac vita
mortali usque in finem conversati viatam consequimur aeternam , id non proprie gratiae Dei, sed ordinationi naturali statim initio creationis constitu
tae, justo Dei judicio deputandum est i
nec in hac retributione bonorum ad Christi meritum respicItur, sed tantum ad primam institutionem generis humani, in qua lege naturali institutum
est , ut justo Dei judicio obedientiae
mandatorum vita aeterna reddatur.
11: Pelagil sententia est opus bo num citra gratiam adoptionis factum , non esse regni coelestis meritorium . 1 Opera bona h filiis adoptionis Dista non accipiunt rationem meriti , ex eo qu6d fiunt per spiritum adoptionis inhabitantem corda filiorum Dei, sed tantum ex eo,quod λnt conformia Iegi,quodque per ea prestatur obedientia Ieg;. ' ι et . Opera bona justorum non acci
pient in die judicii extremi ampliorem mercedem,quam justo Dei judicio mererentur accipere .is. Dicit rationem meriti non conis
sistere in eo, quod qui bene operatur habeat gratIam , di inhabitantem Sptirltum san 'lim, sed In eo soItim . quod obedit divinae legi: quam sentelatiam
saeptiis repetit,de multis rat Ionibus probat fere toto libro . . Is. In eodem libro saepIus repetit, quod non est vera legis obedientia, quae fit sine charitate. II. Dicit sentire cum Pelasio , quῖ dicunt esse necessarium ad rationem meriti, ut homo per gratiam adoptio.'nis sublimetur ad statum deificiam . I8. Dicit opera Catechumenorum ut fidem , Sc poenitentiam ante remissi
nem peccatorum factam esse vitae arternae merita, quam vitam iron conse
quentur Catechumeni, nisi prius praecedentium delictorum Impedimentα
Iv. Videtur insinuare quod opera justitiae, de temperantiar, quae Christus fecit, ex dignitate personae operantis
non traxerint majorem vescirem M
ao. Nullum est peccatum ex natura sua veniale, sed omne peccatum mere.
21. Humanae naturae subIimatio , 8e exaltatio In consortium divinae naturi, debita suit integritati primae conditio. nis ; de nroinde naturalis diccnda est , de non supernaturalis. aa. Cum Pelagio sentiunt, qui texintum ApostoIi ad Rom. a. Genter, quae D eem non habent naturaliter, ρaae Ierironi fariunt , intelligunt de Gentibus fidei gratiam non habentibus . a 3. Absurda est eorum sententia , qui dicunt hominem ab initio dono , quodam supernaturali, de gratuito supra conditionem naturae fuime exalta. tum , ut fide, spe , charitate Deum suis
24. Α vanis, Zc otiosis homin Ibus, secundum insipientiam Philosophorum excogitata est illa sententia : quas ad Pelagianismum rejicienda est hominem ab initio sic constitutum,ut per dona naturr superaddita , merit Iargi
44쪽
te eonditoris sublimius, & In Del
Filium adoptatus as. Omnia opera infidelium sunt peccata , & Philosophorum virtutes
sine vitia .as. Integritas primae creationis non fuit indebita humanae naturae exaltam
lio, sed naturalis ejus conditio : quam sententiam repetit, & probat per is ura capitula. a I. Liberum arbitrium sine gratiae Dei adjutorio non nisi ad mecandum
28. Pelagianus est error dicere,qubdliberum arbitrium valet ad ullum pec
29. Non solum fures ii sunt, & Iatrones , qui Christum viam, & ostium veritatis,de vitae negant,sed etiam quicumque aliunde , quam per Christum iii viam justitiae, hoc est ad aliquam justitiam conscendi posse dicunt. O. Aut tentationi ulli sine gratiae ipsius adjutorio resistere hominem posiis, sic ut in eam non inducatur, aut ab
r. Charitas perfecta , & sincera, quae est ex corde puro , 5e conscientia bona, de fide non ficta , tam in Catechumenis,qukm in poenitentibus potest esse sine remissione peccatorum . a. Charitas illa , quae in plenitudo legis, non est semper conjuncta cum remistione peccatorum. 33. Catechumenus juste, recte, de sancte vivit, de mandata Dei observat, ac Iegem implet per charitatem, ante obtentam remissionem peccatorum , quae in baptismi lavacro demum perci pitur a 34. Distinctio illa duplicis amoris , naturalis videlicet, quo Deus amaturiat author naturae,de gratuiti,quo Deus amatur, ut beatificator , vana est, Se commentitia, de ud illudendum sacris litteris, de plurimis veterum testimoniis excogitata. a F, Omn e quod agit peccator , vςl Tom.M. servus peceati, vel peccatum est. 36. Amor naturalis , qui ex viribus naturae exoritur, ex sola Philosophia per elationem praesumptionis humanae cum injuria crucis Christi defenditur a nonnullis do floribus . 37. Dum Pelagio sentit, qui bonunx aliquod naturale, hoc est , quod ex naturae solas viribus ortum ducit,agnoscit
38. Omnis amor creaturae rationalis , aut vitiosa est cupiditas qua mundus diligitur , quae a Joanne prohibetur: aut laudabilis illa charitas qua per Spiritum sanetum in corde dissutiDeus
ρ. Qiu in volontarie fit, etiamsi neis cessitate fiat, libere tamen fit. . In omnibus suis actibus peccator servit dominanti cupiditati. 4r. Is libertatis modus, qui est a ne-eessitate , sed libertatis nomine non revperitur in Scripturis, sed solum nomen libertatis a peccato .
4r. Justitia qua justificatur per fidem
impius,consistit formaliter in obedientia mandatorum, quae est operum justiatia , non autem in gratia aliqua animae infusa , qua adoptatur homo in Filium Dei, de secundum interiorem hominem renovatur, ac divinae naturae consoraescitur, ut sic per Spiritum sanctum renovatus, deinceps bellε vivere , de Dei mandatis obedi re possit. 3. In omnibus poenitentibus ante Sacramentum absolutionis , de in Catechumenis ante baptismum , est vera justificatio, separata tamen a remissiO-
- 44. operibus plerisque , quae a fidelibus fiunt, ut mandatis Dei pareant, cujusmodi sunt obedire parentibus,depositum reddere,ab homicidis, furto, de a sornicatione abstinere, justificantur quidem homines , quia sunt legis obedientiae , de verae legis justitiae, non tamen iis obtinent incrementa virtu
s. Socrificium lilisse non alia ratio.
45쪽
ne est sacri flatum , qu m generali illa, qua omne opus, quod fit ut sane a societate Deo homo inhaereat. Q. Ad rationem , de definitionem peccati non pertinet voluntarium, nec
definitionis quaestio est , sed causae , &originis,utrum omne peccatum debeat esse voIuntarium λς. Unde peccatum originis verὶ habet rationem peccati sine ut Ia rei cone,ac respectu ad voIuntatem, a qua originem habuit. 48. Peccatum originis est habItuali parvuli voluntate voluntarium , & habitualiter dominatur parvulo, In eo quod non gerit contrarium voluntatis arbitrium. 49. Et ex habituali voluntate dominante sit, ut parvulus de redens sine re generationisSacramento quando usum rationis consequutus erat actitaliter Deum odio habeat, Deum blasphemet, ct Iegi Dei repugnet. so. Prava desideria , quibus ratio non consentit,& quae homo invitus patitur , si in t prohibita praecepto , non concupisces . si. Concupiscentia sive lex membrorum , dc prava ejus desideria , quae inviti sentiunt homines,sunt vera legis inobedientia. a. omne sceIus ejus est conditi nis , ut si am authorem , dc omnes posteros eo modo inficere possit,quo inse-cit prima transgressio. 73. Quantum est ex vi transgressi nis, tantum meritorum malorum ii generante contrahunt , qui cum minori-hus nascuntur vitiis , quam qui cum majoribus.s4. Definitiva haec sententia, Deum homini nihil praecepisse, falso tribuitur Augustino, cum Pelagii sit .ss. Deus non potuisset ab initio talem creare hominem , qualis nunc na-stitur.
ys. In peccato duo sunt, actus , de reatus, trauseunte autem actu, nihil manet nisi reatus, sive oblIgatio in
s . Unde in Sacramento baptismi. aut Sacerdotis absolutione , propriόreatus peccati dumtaxat tollitur , deministerium Sacerdotum solum liberat
ς8. Peccator poenitens non vivifica tur ministerio Sacerdotis absolventis, sed a solo Deo,qui poenitentiam si ingerens, & inspirans vivificat eum , dc resuscitat; ministerio autem Sacerdotis solus reatus tollitur. yy. -ndo per eleemosynas, aliaque pietatis opera Deo satisfacimus pro monis temporalibus , non dignum pretium Deo pro peccatis nostris osse rimus , sicut quidam errantes aut mant : nam alioquin essemus saltem aliqua ex parte redemptores; sed aliquid facimus, cujus intuitu Christi satisfactio nobis applicatur, de communicatur .
6o. Per pastiones Sanctorum in Indulgentia communicatas, non propris redimuntur nostra delicta,sed per communionem charitatis nobis eorum pas siones Impartiuntur, ut digni simus ,
qui pretio sanguinis Christi a pinis pro peccatis debitis liberemur. 61. Celebris illa doctorum distinis stio , divinae legis mandata bifariam
impleri: altero modo quantum ad praeceptorum operum substantiam tantom, alterum quantum ad certum quemdam modum , videlicet secundum quem va- Ieant operantem perducere ad regnum Oeternum , hoc est , ad modum meritorum, commentitia est, & explodenda.
6 a. Illa quoque distinctio, qua opus dieitur bifariam bonum, vel quia ex objecto , de omnibus circumstantiis re istum est , & bonum , quod moraliter bonum appellari consuevit; vel quia est meritorium regni aeterni , eo quod fit k vivo Christi membro per spiritum
charitatis, rejicienda putatur.
46쪽
De Divino Gratie Beneficio. 33
ritum charitatis inhabitantem: Pterius Quae fit ex inspiratione quidem Spiritus Iancti cor ad poenitentiam excitantis , sed nondum cor inhabitantis, & in eo charitatem diffundentis , quae divina
lenis justificatio impIeatur. odiosissima, ct pertinacissima rejicitur. . Denique, M illa distinis io dupli-cla vivificationis, alterius qua vivifica tur peccator, dum ei poenitentia, &vitae novae propositum,ω inchoatio per Dei gratiam inspiratur : alterius qua vivificatur, qui vere justificatur, & palmes vivus in vite Christo efiicitur,cO- mentitia judicatur, & Scripturis mini
6s. Nonnisi Pelagiano errore admitti potest usus aliquis liberi arbitrii bonus , sive non malus: & gratiae Christi injuriam facit, qui ita sentit, & docet.
66. Sola violentia repugnat Iiberta ti hominis naturali. U. Homo peccat etiam damnabiliter in eo, quod necessario facit.
68. Infidelitas puia negativa in his, quibus Christus non est praedicatus,
O. Justi fleatio impii fit formaliter
per obedientiam legis, non autem per occultam communicationem, & in Ipirationem gratiae,quae per eam justificatos facit implere legem . 7o. Homo existens in peccato mor tali , sive in reatu aeternae damnationis potest habere veram charitatem , de charitas etiam persecta potest consiste-
Tecum reatu aeternae damnationis. pr. Per contritionem etiam cum
charitate perfecta , & cum voto suscipiendi sacramentum, conjunctam,non remittitur crimen extra casum necessitatis, aut martirii, sine actuali susceptione sacramenti. γa. Omnes omnino justorum afflictiones sunt ultiones peccatorum ips
Tum, unde Iob , dc martyres, quae passi sunt, propter peccata sua passi sunt. 3. Nemo praeter ChrIstum esse sine
peccato originali,hinc B.Virgo mortua est propter peccatum ax Adam contractum , omnesque ejus Efflictiones in hac vita sicut,& aliorum justorum fue runt ultiones peccati actualis, vel originalis. . Concupiscentia In renatis, relapsis in peccatum mortale, in quibus jam dominatur, peccatum est sicut, de alii habitus pravi. 7s. Motus pravi concupiscentiae sunt pro statu hominis vitiati , prohibiti
praecepto, non concupisces : unde homo sentiens, de non consentiens trans. greditur praeceptum, non concupisces, uamvis transgressio peccatum non
6. -mdiu aliquid concupiscentiae carnalis in diligente est, non facit praeceptum, diliges Dominum Deum,
77. Satisfactiones Iaboriosae justificatorum non vaIent de condigno expiare poenam temporalem restantem post culpam condonatam.
78. Immortalitas primi hominis non erat gratiae beneficium , sed naturalis conditio. 79. Falsa est Doctorum sententia, primum hominem potuisse a Deo creari, Be institui sine justitia naturali. Q s quidem sententias strieto coram nobis examine ponderatas , licEt nonnullae aliquo pacto sustineri possent, in rigore , de proprio verborum sensu ab assertoribus intento, haereticas, erroneas , suspectas, temerarias , scandalosas , de in pias aures offensionem immittentes, respective , ae quo eumque super iis verbo, scriptoque emissas, praesentium auctoritate damnamus, circumscribimus, δc abolemus,
deque eisdem,de similibus post hac,qu quo pacto loquendi,scribendi,& di1putandi facultatem quibuscumque interdicimus . Qui sectis fecerint ipsos ominnibus dignitatibus , gradibus , honori .E a bus , Dipiti sed by Corale
47쪽
hiis, beneficiis, & ossiciis perpetuo pri-
amus, ac etiam inhabiles ad quaecumque decernimus , vinculo quoque auathematis eo ipso inondamus , a quo nullus, Romano Pontifico inferior,va- Ieat ipsos, excepto mortis articulo , Iiberare, &c. Οὐ mandum est autem prim3 harum propositionum condemnationem editam fuisse primit m a summis Pontifici-hus , absque illo ordine, & propositionum numero praefixo, quem supra desit Anavimus , ut constat ex exemplaribus impressis Romae Is s. quarto Februa-xii . Dcinde tamen majoris claritatis gratia a Theologis transcripta fuit ad-jeetis numeris , ut possent commodius citari propositiones,quas in displitati nem adducerent. Insuper , plures s urit Propositiones numeris disjunistae, quae eandem prorsus doetrinam , eundem
que errorem videntur continere ς cae
tertim distinetae numerantur, quia nontino , & eodem modo , sed multiplici, ac diverse,& interdum eum aliqua ad ditione 1 ententiam proponunt. Denr que sciendum est aliquas propositiones ex supra memoratis non reperiri in opuscuIis editis 1 Michaele Baiio ; quia Pontifici non soIlim exhibitae fuerunt sententiae, quae ex Bajio libellis impresesis excerptae , sed etiam , quae viva tantum voce assertet,aut discipulis in schoris di statae fuerant. Nisandum ferundo, quod etsi censura Pontificia harum propositionum , quo ad singulas assertiones, indeterminata sit, & ambigua sex enim in genere censuras contra has propositiones serunt summi Pontifices , pronuntiando Baii assertiones esse haeretieas,erroneas, suspectas, temerarias , seandausas, o inpias aures ofensiones immittens, uae sin gulae censurae non cadunt in ungulas propositiones , sed cum propositione accommoda, quocirca additur c reo sis : nulla tamen harum propositio num esst,quae Pontificiam censuram su-niat ; siquidem Pontificum decreta diserte pronuntiant illas sententias in rigore, & proprio verborum sensu ab ansertoribus intento, haereticas, erroneat, M. esse damnandas circumscribendas ,& abolendas,& de eisdem, dc similibus post hae quocumque pacto , loquendi , scribendi,& disputandi facultatem quibuscumque Interdieinit; sibindeque
nulla earum propositionum propugna ri potest ab Ecclesiae Romanae filio . Notandum tertio, quod clim ipse Michael Baius compertum habuisset has suas propositiones damnatas esse aiit horitate Apostolica, ut pius erat. ScEcclesiae filius obsequentissimus,easdem revocavit, ac damnavit actu publico , cujus damnationis exemplar propria munitum syngrapha, & fgil Io misi e Romam anno rς8o. Maii a . cujus tenor sequitur: Ego Michael de Baii Caneellurius unitersitatis Lovaniensis agnosco, ἐπ profiteor me ex variis colloquiis, or communicationifur Φasitis eum Reverends Patre D. Franci o Totito eoorionatore suaeSanctitatis, T ad hane rem
Beeialiter mi , fuster diversis senten- iis , i propositionibus jam olim a fanctissisio D. N. Pio quinto farticis recordationis , sub data Mundis Ofiofris anus iso . re nuper a Gremrro XIII. moderno Ponti e maximo ob data ψ.xalend. Februarii anno Is79. iteratd damnatis, ct prohibitis ta motum, π eoperductum esse , ut planὸ mihi habeam persuasum , earum omnium sententiarum damnatio nem , atque mohibitionem jure, meritoque , ac non nisi maturo Iudicio , ἐπ dilitenti ma dictussione praenii sis factam ,
atque decretam esse fateor : in per ρω- rimar ex iisdem sententris, in nonnullir isellis a me olim, re ante emanatam δε- dis Apostolicae super iis censuram , ωπ- feristis, ἐπ in lucem editis, contineri, πdefendi, etiam in eo feno, in quo repro-
48쪽
De Diimo Gratiae Benepio . 3 7
nee ue post hae, illas docere, asserere, aut
defendere vetie. Datum Lovanti, is a Martii, anno I 8Ο. Optandum esset nihilominus ad omnes solvendas, ac sedandas controversias circa censuram singularum ejusmodi propositionum , ut Ecclesia designaret, quae unicuique propositioni particulari damnationis nota conveniat; quod utique donec praestetur non ingratum erit arbitror hic adscribere censuram sacrae Facultatis Parisiensis super quibusdam ex eis propositionibus ad eam delatis per duos ex nostro Ordine superiores Belgas, ut constabit ex ejusdem censurae praefatione.
Parisiensis contra quasdam, propositiones, . ΑΝno Domini millesimo, quingentesimo, sexagesimo , die jovis vigesima septima mensis iunii, sacratissima Facultas TheoIogicae Parisiensis , post Missam apud Collegium Sorbonae ex more celebratam , in eodem ColIegio per juramentum congregata es in materia fidei, super propositionibus in-ha scriptis per eandem Facultatent acum matura deliberatione Mag4s rorum Censura notatis , quas frater Petrus de Suereu Guardianus Conventus Nivellentis,& Dater Moidius de merceto, Guardianus Athiemsis , praedi stae Facultati Theologiae miserunt, sigillis praedictorum Conventuum s gnatas ;rogantes obnixε, ut super 3 is dicta Fatas censuram ferret, quarum propositionum tenor sequitur cum censura ad easdem.
I. Proplositis. Liberum ΑλItrium homIn Is non habet potestatem ad opposita , nec illi
Convenit ea potestas ex ipsius naturali, ct intrinseca ration a C Uura a, Prima pars hujus propositionis est haeretica: secunda est falsa, & erronea,& Morali Philosophiae adversa . 'II. Propositio.
' Libertas , & necessitas eidem conveniunt respectu ejusdem, &sola vio-Ientia repugnat Iibertati naturali ho
Hujus propositionis prima pars in- eludit contradictionem , de est haeretica , secunda est falsa. III. Propositio. Liberum Arbitrium ex sua ratione intrinseca non habet ut ex se, & per se
efficiat actum liberum . Censura .
Haec propositio est falsa, erronea, &perniciosa. IV. Propositio . Liberum Arbitrium ex se non potest nisi peccare , & omne opus Liberi Αrbitrii sibi dimissi est peccatum mortale,
Cen ra . Haec propositio pro utraque parte est
V. Propositio. Homo faciendo , quod in se est peccat : de non potest non peccare faciendo, quod in se est.
Τota haec propositio est haeretica. IV. Propositio . Posse receare non est de ratione Liberi Arbitrii hominis,nec ejusmodi potentia peccandi homini data est 1 Deo. Censura . Hujus propositionis prima pars est falsa: secunda haeretica. VII. Propositio . Liberum Arbitrium hominis non potest absque speciali gratia Dei vitare peccatum ; unde fit ut omne opus hominis purε infidelis sit peccatum .
Huius propositionis secunda pars est salsa; de ex praecedenti male Infertur .
49쪽
Liberum Arbitrium libere vult quJdquid sponte seu voluntariὶ fit: ita ut quod necesserio vuIt; Idem liberὶ velit.
Hujus propositionis secunda pars Implicat contradictionem , & est hae
IX. Propositio. Haereticus, Schismaticus, &homopuia infidelis meretur quandoque de
congruo vitam aeternam. Censura .
Haec propositio est planε haeretiea. X. Propositio.
Homo existens in peccato mortali , sive ejus reatu ad aeternam mortem, habet In se charitatem. Cen raa Haee propositio est haeretica. XI. Propositio . . Per Contritionem,non adhibito realiter sacramento Baptismi , vel Poenitentiae , non dimittitur crimen extra easum Martyrii, & necessitatis.
Haec propositio esi haeretica. XII. Propositio . Peceator si facit,quod mandatur per Contritionem, & Confessionem factam Sacerdoti, non remittitur illi peccatum nisi Sacerdos absolvat; etiamsi per malitiam Iacerdos absque ratione illi ne get absolutionem.
Haee propositio est haeretica. XIII. Propositio. Non nisi Pelagiano errore admἰtti potest ante primam justificationem in homine liberi arbitrii usus bonus; &qui se praeparat ad eam , peccat, ut is qui pessime abutitur suis bonis natura
tibus; nam ante eam, omnia opera hominis sunt peccata damnatione digna. Censura.
Haec propositio pro omnibus partihus est haeretica. XIV. Propositio . . Non datur gratia nisi reIud anti, perinde nec prima justificatio , quae justificatio est ipsa siles: fides enim est, qua ex impio quis fit pius.
Hujus propositionis duae primae partes sunt haereticae, & tertia est falsii. XV. Propositio. Homo necessario peccat etiam daminnabiliter , in aliqua specie peccati, &aetus , ad quem necessario fertur , est illi peccatum, quare ut liberὶ seratur in actum, non est conssitio necessaria ad
pecaandum. Cen raa Haec propositio est haeretica pro Omnibus partibus.
XVI. Propositio. Nemo praeter Christum est absque peccato originali: hinc beata Virgo
mortua est propter peccatum , quod contraxerat ex Adam : omnes lite ejus
afflictiones in hac vita, sicut, de aliorum justorum , sunt ultiones peccati originalis, vel actualis , unde , & Job passus est, ct martyres propter peceata
Censura . Haec propositio pro omnibus partI-bus est haeretica, & beatae Virgini Mariae, & Sanctis injuriosa. XVII. Propositio. Omnia in Dei gloriam facite : dc dico vobis non resistere malo : sunt simpliciter, ut praecepta accipienda . Ceu ra .
Hujus propositionis posterior pars , ut Iacet, est haeretica XVIII. Propositio.
Omne opus bonum est meritorium vitae aeternae; quod si aliquod remun raretur temporaliter tantum , non dignum vita aeterna, illud malum est, quia nullum est opus bonum meritorium nisi vitae aeternae. Censura
Haec tota propositio repugnat sacrae Scripturae. Aliae Disi tiros by
50쪽
De Ditido Gratiae Beneficio . 39
ΑΙ sunt etiam hoe s Io eeIebres omnIum manibus feruntur, ae candia editae Censurae tum a summis Pontifi- datorum etiam Theologorum praeco cibus, tum a sacra Facultate Parisiensi diis , de memoriae tenaciter inhaerent . super aliis propositionibus ad divinam idcirco eas hic attexendas esse non gratiam spei tantibus: quae quoniam, censui.
De Existentia ,' Neelliate Gratia . GRATIS existentiam Innumera
praedicant Scripturarum oracula, quae passim testantur existere beneficium divinitiis homini concessum , in ordine ad elicienda opera m ritoria , quibus gloriam aeternam pos si promereri. Sic Psal. 83. Gratiam, utIoriam daδit Dominus Joan. I.De nitudine ejus cChristi) nos omnes accepi mus , i gratiam pro gratia, i Zoc est,
gloriam aeternam nobis repromissam,
habemus pro bono usu Rratiae kChristo illius fonte in nos scaturientis,de exundantis. Ephesa. Datia fareati sisper fidem, b Ασe non ex vobis, Dei enim d
num est. Et cap. q. Unicuique autem ve-Frunι data erreratia secandum nren ram donationis Christi. I .ad Timoth.4. Noli neae gere gratiam , quae in te es , data est tibi per imyositionem manuum mearnm . . Ex quibus , aliisque smilibus locis prope innumeris , patet gratiam revera esse aliquid reale, veramque habere existentiam in rerum natura,eamque distingui ab ipsa hominis substantia, omnibusque illius bonis naturalibus , cujusmodi sunt potentiae, sive facultates , accidentia , de Operationes naturales. Eandem veritatem comprobant Oecumenica Concilia , atque unanimisSS. patrum consensus , apud quos nihil
frequentius occurrit, quam crebra
mentio , & assertio gratiae coelestis, seu auxilii divinitiis inditi, quo mortalis homo fretus , erumpere possit in opera tiones, & actus imbecillis, ac infirmantis naturae suae vires longE excedentes , ut constat non solum ex dictis in praeliidiis: sed etiam fustiis constabit in hujus Tractatus decursu. Id ipsum satis aperte comprobat etiam ratio Τheologica, petenda tum ex parte Dei, tum ex parte ipsius hominis . Ex parte euidem Dei, maximἡ v ro ex ejus immutabilitate , cum enim eertum sit Deum hominem interdum diligere, interdum vero odio habere, quod utique accidere non potest, nisi aliqua mutatio contingat, aut in ipso homine, qui diligitur, aut in voIuntate Dei Ipsum hominem diligentis; at
certissimum est nullam apud Deum esse transmutationem , nec vicissitudinis obumbrationem, sicut dicitur Jacobi l. Necesse est igitur mutationem illam repetendam esse ex parte ipsius hominis et ita nimirum , ut clim sngu Iari dialectione Dei praevenitur, peculiare.
quoddam bonum in se haberet, per quod sermaliter evadat objectum . de scopus istius amoris divini, Aequo sp lietur , dum istius amoris a milius non est objee tam , sed potius ossit . Porro ejusmodi donum singusare Dei benevolentiam , & dilectionem terminans, illud ipsum est, quod gratiam appella-
Ex parte verὸ hominis ς cum enIm Deus ex sapienti, & suavi rerum adminis ratione, & ordinatione hominem Divinitatis capacem ad sui ipsius frui