장음표시 사용
211쪽
fruariseris appellationem, conficiunt decem. Hie Derum Othagoras nominauit quater mionem, perennis naturac fontem, utpote ius radices continentem, s ex hoc numero nume
ros omnes principium adeptos h). Quid igitur
tandem est, quod in denario numero inesse Pythagoras voluit 3 Univerim mundi ornatum, totiusque naturae descriptionem, quae coelum& terram, deos corporaque complectitur, dena. rio indicasse Pythagoram, tam certum esse arbi
tror, quam quod in Pythagorae disciplina ceratissimum. Neque haec quidem res longa di
sputatione eget: inter Omnes enim Vetustiores pariter, atque iuniores interpretes conuenit, ita decem orbes uniuersiam rerum naturam a Pythagora descriptam em quibus O coelum & terra, atque quidquid modo in rerum natura esse pos-st, contineatur l). Atque hanc ipsam ob cauasam, quo denarius numerus, tamquam perfectissimus, perficeretur, Pythagoram antichtho nem istam excogitasse, ARISTOTELEs auctor
est im). Qualis iam sit ista antichthon numo a luna,
212쪽
st ΙΦ luna, an vero coeli quaedam pars nostris oeulis plane imperuia λ nostra nihil interest; satis est ad rem propositam, denario numero uniuersum mundi ambitum Pythagoram complexum esse. Neque aliter decadis naturam eNplicat PSE DI . ORIGE NEs: εκ τουτου του - τῆς δεκαοος παντας τους ἀριΘμους προ seram. 'Ο-ενδεκα, 1 , o δ 1εκα, οι λοιποὶ τῆνάρχην τοῦ Lx εκ του δεκα μτεχουσιν. Ex hoc uis mero silecade, numeros omnes principium ad
pios: etenim Nndecim, duodecim caeteri conis
sequuntur o denario essentiae suae principium sn). Ea nimirum in denario inest naturae dispositio
atque ordo partium iS, Per quem reliquae consequentium rerum caulae eXistunt, atque euemia totius mundi definita sunt & determinata. . Haec cum ita sint, sequitur illud, ut Pythagorea tetractys si iste complexus naturarum, atque ista causarum series, unde non terrena modo corporira, sed & cuncta, quae in coelo sunt, quorum totus ambitus decade significatur, initium stium habeant, atque tamquam ex fonto eminerint. Atqui ea, quae in t*rris sunt corpora, tribus crassioris materiae elementis mari ne constant,
213쪽
per quae diuinus ignis permeando penetrandoque, finxit & efformauit adspectibilem munitum: ipse autem diuinus ignis, seu immortalis diuina natura in coelestibuς orbibus maXime residet, atque ipsa coelestia corpora ob hanc diuinae naturae participationem, praecipui Pythagorae dii sunt, quae quidem cuncta late in superioribus' paragraphis persecuti sumus so ; quare quantum his fidei habendum esse existimas, tanta &illud probabilitate gaudere fatearis noeesse est, quod iam primo loco de tetracty dicturus sum,
versari nimirum in ea quatuor illa naturae ele-.menta, eX quibus uniuersum mundi ornatum
effectum esse Pythagorei volebant: quod ip sum
vir Illustr. IoΗ. LΑvn. A MOsHEIM, quam quam aliis ductus rationibus, acutissime conclusit sp ὶ. Deinde vero addendum arbitror, quod de toto numerorum genere praecepimus, in tetrari non tam ipsa quatuor elementa internamve eorum naturam in censem venire, quam qua
214쪽
cta inuicem copulataque sunt ad gignendum procreandumque uniuersum mundi concentum atque harmoniam. Haec illorum coniunctio a que societas tetractys est, in qua radices quasi atque initia descripta iam & distincta adfiint to eius naturae omniumque mundi Orbium, producendorum ordine atque lege numerorum. Hi ne est, quod ipse iam tetractys κοσμος, mundus, a 'Pythagoreis vocatur sq): ipseque denarius in Ps EvDo - Ο RIGENIs loco, quem modo protulimus, sacrae tetrachyos nomen adeptus est. De denario enim locutus iste auctor addit: ταυ
eodem modo de s Ex Tvs EM PYRICVs videtur ipsum denarium tetracwn vocare: τετρακτυς ηπροσηγορευετο παf αἰ-οῖς, ἡ εκ των πρώτων οὐσυ κειμενος τεσσαρα αριΘμος. εν γἀρ
τὸ qὶ PLUTARCH. de Isid. ct Osir. T. I. Oper. p. m. 3 2. r e, a. p. 23. Diuitigoo by Coosli
215쪽
κεισΘμ συφάσεως. uuaremio autem ab eis appellabatur, numerus compositus ex quatuor primis numeris. Vnum enim cy dvo re trias quatiιορ sunt decem, qui es numerus perfecti mus dicuntque eum habere fontem z radicem naturas aeternae, propterea quod ex eorum sententia a NEO SITA SIT RATIO UNIVERSORUM
CONSTITUTIONI s s . Scilicet, denarius est explicatio quasi & euolutio quaternionis; cum diuinus ignis siue aether partim describendo crassiorem materiam, id est, tria reliqua elementa, partim multiplicando euoluendoque ipse se
decem genuit atque constituit orbes, quibus cono tinetur mundi harmonia, unde reliqua tota vul- versitatis administratio euentaque naturae eXOriuntur eodem modo, quo omnes reliqui numeri a denario proficiscuntur. Totus igitur mundus, qui animatus intelligentiaque praeditus est, Omnesque decem mundi orbes in tetracty insunt, sue in ista quatuor elementorum coniunctione, qua diuinum ignem cum reliquis elementis copulatum, genuisse hunc naturae ordinem, Pythagoras censuit; qui nunc adest. Neque iam vi-
216쪽
deo, quid melius aptiusve in uniuersiam Pythagorae rationem, reliquaque eius, quae quidem nos accepimus, placita, Conuenire possit, quam, haec tetractyos vis atque explicatio. Monas enim, sue subtilissimus ignis, cum prima ex V ΝΟ, εκ του ἐνος, exisset, coniunctaque tamen cum reliqua materia constituisset dyadem, digessit primo loco rudem materiam, tribus crassioribus elementis separatis, quae possint terrestribus comporibus ortum dare. Rursus vero eadem monas, quae penetrat sese permeatque, tamquam mundi animus, Per Universiam materiam, quatenus istius coniunctionis connexionisque ratio h hetur, tetractyn essicit, quae quadrupleX naturai diffundendo & expandendo multiplicandoque quasi se decem ex se genuit circulos, siue denarium numerum, in quo uniuersi mundi compages atque compositio Versatur, Unde euenta nuturae, quae sunt, quae fuerunt, quaeque sutura sint, certa, definita constitutaque sunt: quod
quid, quaeso, aliud est, nisi ipse ista Pythagorae
ratio, quam ab eo, detractis numerorum fgnis
probatam fuisse, pristi scriptores fide digni ad
217쪽
Iam vero de notissimo illo Pythagoreorum tur iurando videamus, si quid, quod probabilitatis speciem habeat, in explicando eo possimus inuenire. Ita vero istud apud SEX TvM EM PYRICUM t), PLUT ARCHVM u), aliosque sere
τετρακτυν, προγην siue παγὰν, dorice ἀεννάου φυσεως,ε sωματέ ita Sextus; sed Plutarchus ριωματ) εχ ησαν. Non per eum, a quo animae clarus ille quater. His nosme, natura aeternae, a quo fons radisquα pr
Horum versiculorum, quo nobis expeditior si explicatio , primo loco obseruetur velim, verba, ἀενναου φυοχως, in regimine construenda videri t l. e. c 2.
218쪽
ita enim aurea carmina, quamquam posterioris versiculi ultima pars, Verba nimirum: ριζωατταν, non adsunt, legunt tamen παγαν αεν- τάκ φυσε 13ς: ita & ORI GENIs philosoph. τετρακτυν ππγην ἀεκταου φυσεως. Deinde vero vel maxime nobis dispiciendum est, cum quonam subiecto coniungendae snt istae voces, πη- ῆν ραννια φυσεως Θ cum illone, qui animae nostrae tetractyn dedit, ut haec sententia in istis verbis insit; non per eum, qui animae nosrae tetra syn dedit, v v I Qv E es fons aeternae naturae: an cum ipsa tetracty, ut haec vis subiiciatur isti, vetaculis: non per eum, qui animae norae dedit traxa n, . AE es fora aeternae naturae R Utrumque enim per Grammaticorum leges licere
fatendum est. Sed de hac quaestione quid δε- tuendum sit, obscurum esse non potest, si quiadem eorum rationem habere velimus, quae Paragrapho superiori de quaternione di iputata sun Ipse enim iste quaternio fons est aeternae naturae , atque ad quadruplicem istam coniunctimque quatuor elementorum rationem uniuersia rerum natur , Omnesque mundi orbes ac tota
Musarum eventuumque series, tamquam ad initium
219쪽
tium sontemque reseruntur. Eandem construendarum vocum rationem interpunctio ostendit, quae est apud revTARCHUM: eandem verborum sententiam sequitur SEXTUS EM PYRI cvst eandem denique PSEVDO - ORIGE Nisphilosophumena: nec Veterum temere quisquam reperietur, cui alia horum Versiculorum com
positio in mentem Venerit. Quare quid sit, quod dissicultates hoc loco mouere velimus vix video. Neque enim ad sollicitandam sententiae perspieuitatem satis illud puto valere, quod veria
ba per se & auulia a reliquo disciplinae corpore
secundum grammaticas leges Varias diuersasque admittant eXplicationes. Eadem Vero de causa magis mihi quidem Probatur PL TARCHI at que PsEVDO - ORIGENIS scriptura , qua in posteriori versiculo pluralitatis ii mero , legitur, quam . EXTI EM PYRICI, qui,
μιιτ singulariter pronuntiando, particulam
enclyticam τε interponit. Totam enim tetractyos naturam ita explicari perspicuum est, ut propte- rea fons sit aeternae naturae, quod coniunctionem quatuor elementorum complectatur, quae
a Pythagoreis, Empedoεle inprimis, bo ατα
220쪽
vociita e sh, inter Omnes constat κ . Nunc vero in priori verit lo, siue αμετερα γενεα legas, loco ανιετερα sitie Μετερας σοφίας,
siue quidlibet aliud xvario enim odo scriptum inuenitur istud comma); ad rein iplam parum interesse puto. Neque illud quidquam nostra
refert, Pythagorasne significetui per τον παρα- δοντα; an Vero ipse Deus p docuit, transferendum sit το παραδιδον an communicauit 3 De vi atque natura ipsiu, tetractyos quaeritur: quae, quo tandem curaque modo istae decidantur quae mones, hoc Pythagoreorum iureiurando aperte
Habes meas de Pythagorae numeris coniectiu-ras; quae siue probentur tibi, siue displiceant; ea tamen mysteria, quae nonnulli in his numeris quasluerunt, non ineise, plane mihi persuasum est. Disciplinam duntaxat, quam Pythagoras ab Aegyptiis acceperat, atque magis etiam Vulgares fortasse res, quam quisquam adhuc suspicatus est, his velis eum texisse credo: vel quod omnino numerorum rationem in rerum natura sibi invenire visus est: vel ut impotarum more his veraborum